장음표시 사용
461쪽
stas, cremantra Issi commissa Us es in i in dominatione duere persi re, hu- AN CHmiliter nostram implorans mansuetudinem, ut quod tam evidentibus ιndiciis de- Ο claratur, nostra quoque assensione, immo auctaritate denuo roboretur. ui ita li- 'qui ditis cognoscenses, esque ob amorem Dei σ ei iam Sancta Sedis reieremiam XXXII. favorem nostri Culminis adbibere dignum udicantes, hanc Aucuritatis no bae 'Praeceptionem ei suoque per tempora sicce risin fleri ac dari jussimus, per quam nia reti.
decernimus atque sancimus, ut memoratum Monasterium Sancta Maria ac Beati bus ad
Petri, quod aliquandiu ab eorum Iure se ditione sub ructum fuerat, isbhine in Z posterum habeant atque possideant, O quicquid more Ecclesia eo de eo Hssonere
mouerint, liberum habeant potestatem, neque uEo deinceps tempore a jure praescriptae Sedis ficu ejus RGTorum qualibet occasione aut violentia si regetur, sitas per in V., ' ' ictus Rectorumque ejus potestate se dispositione ac voluntate ad divinum cultum 'propensius exequendum cum omnibus a s pertinentibus integerrime sincerrimA Ccbis: ciasque perpetuo consistit. Et us haec nostra redditionis Auctoritas perpetuam obtineat μι ia mitatem, manu propria subter eam firmavimus, or de anulo nostro 'simus μ ν 'oLari. Hludovicus. Hirminmarus Notarius ad vicem Hugonis recognomi orsib- - -- scri . Data X I Kalend. April. anno Christo propitio x x iit Impirii maritata ' is pii imi Augussi, Iudicrione x iv. . iam qui grani Palatio Regio in Dei N c., 'in
mine feliciter. Amen. Praeepis
Tertium, quod est de moneta Cenomannens, primo publicatum suit c ' ab Antonio Corvaisiero in Episcoporum Cenomannensium Historia capite Corvaic vicesimo-tertio, deinde , Stephano Balvetio recusum libro tertio Milccl- Iancorum in Gestis Aldrici capite quadragesimo. Utramque editionem si- T . L. mul comparabimus. In Nomine Domini Dei es Sui iuris nostri Jesis Christi. CHLudovicus divina repropitiante Clementia Imperator Augasias. Si sare distam retarsimorumgae Dei jussis O rationabitibus petitionibus acquissimus, s ad opia- COC aicium e tam erducimus, non tam Re Pam es Imperatoriam exercemus consse' tu inem, se etiam eo sem pro excessibus nostris Domini mi icordiam exorando Corvaicae votiores tromptione que facimus, atque per hoc immensm Dei miseri ordiam s. - - citius nobis es ε conciliandam confidimus. Idcirco notum esse volamus cunetis ric I delibus Sancti Dei. Ecclesia nostridique i, praefinitias siticei or 6 tiriae, quia Vir ς Venerabilis Cenomanica urbis Disopus, Ataricas nomine, nobis innotuit eo qu.d Antecessores sui, Merotas ct Gaasiolenus atque praedere res eorum in I praedicti situm urbe monetam publicam per 3 Praecepta bona memoriae Domini es Genitoris nostri Grati ' cr Pipici 0 Avi nostri e Theodorici Regis, atque ameriorum Regum Cis tuna eorum auctoritate concessam praedictam monetam habuissent, qua propter ' Ru is ablationem rerum praedicta EG sa, sive propter uritationem earum, alluo tem- q, et μωpo , licet parvo, nostiaque, sive in fine Genitoris noων praediora montia dimisi P p l Π p 's', ct propter praedictarum rerum inopiam atque desolationem cessata essti quam 2 zza .
neque nos, neque Domnus is Larolas Genitor noster, neque astas Misus nostra νμmnis auista auctoritate prohibiat, sed ummodo is propter praefatam inae,
gum I decessorum nos ram, in quibus continuatur, qviod pridiau m ritu tiri Anticessor bas praedim Aldriri Epi oti 'as ipsis Regibus concessu antiquis omodernas temporalas fulist. Gai σ nos retigentis ita invenimas atque Aiza Regum praedecessorum ψ nostrorum videlicti Francorum, in eis insti- cientes, vera esse, quae dicebat, cognovimus. Idcirco praecipientes jubemus, at nul- pra ut
lus Missus no ster vel Comes ipsius promimiae, aut qui sthbet ex gudiciaria po- ς' ' ic restiteri successoribusque suis ex praefata moneta ulla unquam tempore aliquam molestiam aut ivvitam pulsationem sis causationem οι machinationem facere V praesemat, nostris futuriaque temporibus praesicriflta moneta in praefata urbe pratera Frisiopo atque Vus seu ribus permaneat, ita tamen ut hoc provi--m deat M tam praseus Altaricus quam secessores ', ut alitia falsii., in ipsa mo- seneta non appareat. Et at haec concessio non a de praedicta monera futuris conservo μr umoribus, quam nos pro Dei amore or pro retexentia ipsius Sanm, a loci I 'm mus VIII. Hlili
462쪽
AN. CH. fieri Iussimus, o verius credatur se diligentius conservetur, manu nostra si 8 i s ursinavimus, or de anulo 3 nostro sigi uri .imus. Signum uludomici pris,. c . t. sm Imperatoris. Hirminmarus u Notarius ad vicem Hugonis recognovi O se deest o Fri . Data xi Kal. Apratis, anno Christi propitis xx et Imperii Domni ' ..., .., . Hludovici Piis mi Augusti 11, Indictione xiv. Ium qui grani in Palatios V. Regio in Dei Nomine feliciter. Amen. Lege Tomo quarto ad annum Christi H Coo ic sexcentesimum octogesimum - quintum η, quae dicta sunt de moneta C nomannensi ex Privilegio, quod Aigliberto Episcopo Theodoricus Rex, Domini huius nominis Tertius, anno Regni sui duodecimo concessit. Loge de To- a. ia. . mis quinto ac si xto quae scripta sunt de Gausioleno seu Gauacioleno vela Nuiti. io. GauZioleno sive Gaucileno seu Cos leno dc de Merolo Cenomannensibit,. Episcopis. In Aldrici Gestis laudantur precariae, quas hi duo secerunt Epi cap. 61. scopi, Gauziolenus b Vulsingo, Merolus φ Wiliberto, necnon de Franco' Pp ε I Primus d Germundo. Multum depravati sunt in istarum precariarum pleris-- Cap. ιι. que Characteres Chronologici, nec eos facile est emendare. Perbreves de singulis observationes accipe. Capite sexagesimo - secundo Gauriolenus Vi usingo precariam facit Lub initium sui Praesulatus, in anno primo Regni
Pippini Gloriosi Nimi Regis, id est, anno Christi septingentesimo quinquagesimo-tertio, Pippinini Regni primo nondum evoluto, annus enim Christi septingentesimus quinquagesimus - tertius partim ad primum partim ad secundum Pippini Regis annum pertinet. Capite sexagessinio-tertio Franco
precariam Germundo facit in anno XXXI, regnante Domno orato Glorioso Rege, in mensi Martio, sive anno Christi septingentesimo nonagesimo-nono,
Pontificatus sui sexto. Capite sexagesimo-quarto Merolus prccariam Viliberto facit in anno xxxi i, re ante Domno Xarolo Glorioso Rege in men se A Dii , sive anno Redemptoris octingentesimo, sed illo anno 1am sedet Franco Primus seu Senior, qui Pontificales Insulas post Iosephi depositionem succepit anno Christi septingentesimo nonagesimo-tertio, S: Carolo Magno superstes laudatur annis duobus ac viginti cum tribus mensibus diebusque totidem in Episcopatu transactis; fortassis in precaria de qua loquimur, expuncto Caroli Regis anno xxx o restituendus cst annus Xo sive annus Christi septingentesimus octogesimus, Episcopatum enim Merolus ab anno Christi septingentesimo septuagesimo - quarto ad septingentesimum Octogesimum- quartum gessit. Capite sexagesimo- quinto Merolus precariam eidem liberto facit anno X X XII, regnante Domno Larolo Glori As imo Rege, i x Kal. Maias; in hanc precariam ut in superiorem error i repsit, codemque prorsus modo corrigendus videtur. Capite sexagesimo- sexto Merolus eidem quoque miliberto precariam facit anno XXIX, n gnante Domno Tarato Glorioso Rege, in mense Maia, sive anno Christi septin- sentesimo nonagesimo - septimo ; sed illo anno iam sedet Franco Primus scu Senior, qui fictus cst Episcopus anno Christi septingentesimo nonagesimo- tertio, Caroli Regis anno vicesimo-quinto, ut observatum supra;
porro Merolus Episcopatum ab anno Christi septingentesimo septuages-mo- quarto tenet ad septingentesimum octogesimum - quartum, ideoque deleto Caroli Regis anno xxi X cave ne retinendum putes annum XIX,
quocum annus coincidit Christi septingentesimus octogesimus - septimus, Josephi mortuo Merolo Episcopi tortius; Caroli potius Regis annum scribbe i x, ut annum Christi septingentesimum septuagesimum- septimum, Meroli Pontificis tertium assequaris. Haec si tibi placent, una duntaxat exdemque opus est emendatione in omnibus precariis quas Merolus Episcopus miliberto fecit. Haec ad Chronologiam. Quibus autem in rebus p dictae precariae consisterent, hi docent tituli. I. Exemplar precariae de Fraxinedo ct Sancti Gregorio in condita Sagonensi vel de aliis vittas Sancti Geriasii, quas Ulpetus tenet, quam ei Gaurciolenus Episcopus fecit primo anno Regni Pirini Regis. II. Exemplar precariae quam Franco Episcopus Germundo fecit de villa
463쪽
Fraxineri, Flexo achiale , Actaeo, Sancti Georgio in condita Sagonens, cum aveniciis suis, ct Aloniaco, seu lanea Alcaria, cir Camiaco, atque Mundariin scum omnibus ad se pertinentibus. III. Exemplar precariae de visita qua vocatur Mansiones in condita Diablentica, quam Merolus Epi pus I risibeno fecit. IIII. Exemplar precariae quam Merolus Oscopus I liberto de Ceila Sancti Fram. Ludi fecit. V. Exemplar precaria quam Merolus Episcum LVibberto fiat de Bel sudo in canonico, se de Senmuro, es Ingranda, Cr rivi are, se Fontanas, ct Monasteriolum, or Bragotium, cum eorum appendiciis. In huiuscemodi precariis conditam sume pro loco fixo seu territorio, dc canonicum pro annua pensitatione. Quartum Ludovici Praeceptum decimo Kalendas Aprilis datum sic te gitur in editione BaluZiana, capite duodequadragesimo. In Nomine Domini Dei or Saisauris nostri Iese Christi. vludovicus divina repropitiante G mentia Imperator Augustus. Si Saceruotum servorumque Dei justis es rationabitibus petitionibus aurem accommodamus, eorumque I . or rationabiles postulo cones ad optarum effectum perducimus, non selum Regiam Cr Imperatoriam exe cemus consuetudinem, sed etiam eosdem pro exces m nostris Dominι misericordiam exorando devotiores promptiore ue Iacimus, atque per hoc immensem Dei misericordiam facilius nobis conciliandam esse confidimus. Idcirco notum esse τolumus
cunetas delibus San. a Dei Ecclesia nostri que, praesentibus silicet se futuris, Diaindricus Venerabilis E opus obtulit nota quasdam auctoritates Regum Francorem, silicet decessorum nostrorum erga Mon erium, quod extra muros ejusiam uilis inhonore Sanctae Dei Genitricis Maria se Sanriti Petri Apostolorum Principis aliorum. que Sanc oram situm as e consecratum est, factas, per quas eum immunem a quibusvngae publicis functioni ου flamenus his sa immunitate se defensione constituerunt, 'inliciter polutans, ut pia facia Antecessorum nostrorum consieta benignitate cr mansietudine nostrae Celsitudinia roboranda Imperiati auctoritate sanciremus. Cuius precibus aurem favoris libentissimὸ accommodantes, his auctoruatis nos titeras circa memoratum Monasterium fleri Upimus, per quas praecipientes volumus atquejubemus, ut nultas qui libet mavoris aut inferioris ordinis,seu qui Mamex Diciaria potesate in curus o vittis seu loca aut agros evus em Monasterii ad causas Judiciario more audiendas cr inferenda exigenda, aut teloneos requirendos, nec feda aut d ussores tollandos, seu mansiones aut paratis faciendas, os homines ipsius Monasterii tam ingenuos quam si υos distringendos, nec uΣ-.redibitiones requirendas seu exigenaas, an unquam tempore ingredi praesemat aut exigere audeat, si quicquid exinde riderare poterat, totum in luminaria 9 dem E clesia atque necessitates Congregationis in eo Domino militantis si mandus ac DLciendus perpetuo cedat atque proficiat, quatenus mcmoratam Congregationem pro nobis, conjuge ac prole nos , orsabilitate totius Imperii nostri, Domini misericordiam attentius exorare delectet. Si Pis aurem fudiciariae potestatis tam umerarius extitetit, ut hanc nostram eorumque Praeceptiones violare conetur, noverit se, sicut in Praedecessorum nostrorum immanitatibus continetur, DC M. esse multandam , ex quibus duas partes Rectores memorari Monasterii, tertiam vero si s noster recipiat. Et ut haec nostra octoritu inviolabilem es inconvulseam obtineat
Armitatem, manu propria sibi re eam firmavimus, , anuli nosia impresione aisgnari jussimus. Hirmismarus Notarius ad vicem Hugonis recognovit Ur sab-Fri t. Data x Kal. April. anno Chrso propitis x x III Imperii Domni nostri Huias vici Pii mi Augulat , Iadictione mi lege x a. in sectum Aquis
grani Palatio Regio in Dei Nomine feticiter. Amen. Indictionis i r I I loco reponimus X I I II, quae per mensem Martium cum anno Imperii Ludoviciani x x o i, Redemptoris DC ccxxxv I convenit.
Ludovicianis Diplomatibus, quae spectant ad Ecclesiam Cenomannensem, subiiciemus de aliud, quod idem etiam Ludovicus Imperator, cum Aquis grani morabatur, quarto Nonas Aprilis pro Monasterio Sanctae Columbae non procul ab urbe Senonica sito sic emisit. In Nomine Dei or Sab
464쪽
auris nostri Iesu Chrisei. Ladosios Dilina propitiante Clementis Imperator Amrapas. Notam esse istimas cani iis stibas Sania a Dei Euhsa o n. iris, prassi uisuisti O faturis, quia otiis Am Monast cum Oiarnem uisquequaque depraυatum esse constares, o ad eam corrigentam asyae emendanaam, imo adpristi. nam δέ stimque modum se recti udinem auxilianu Domino reducenatim, queΛ-dam Abbuum uas m Oraenis fomentissimum, lenedictum cognominatam, per MoAuseria Imperii a Deo nobis commisi de aremus, contigit eam ad Nonas rium, qaod aetior Sancta columba haad pro I ab arte Senonens, deleniis, in quo cam cerera regulariter ordinare satageres, quia iunc semporis Ablurem Canon
nati risis luci ser conratirant. Similiser vineas, o Iereus aratorias, ac pra Dae in eis ira memorati Monasteris Sani Columba esse Boistin x. Seu quoniam deinceps memoratam Monasterium per surreptionem quorundam Ecclesiae benonicae
sata iam serat, linei hoc deatis liquitatis cun enus in Ias eum vi, e o dominatione ac propriorum Abbatam regimine consti ais tis, veniens Veneralitis mis ' licius su tem Abbas Monasterii ad nostra Majestatis prae tiam, humilitis nostrae senti.aiis Clemensia, ut no rum mereretur percipere Praecutionem , per quam nostris suis Mae semporius idem Bostram Cons, oram mmam atque -- Habiti permaneat. Cnus petitisaibas fu-ndam ignam ac rarionabiti assicanus, hos nostros Imperiales apices ergas Lotam Mono tum stri jusmus, per quos prinipimus atque sancimus, as nulti Eccles assium, sis in iussorumque AecIorum dominis O gabernatione degens, ni hia ob ait aai stationis i I Dicquam firmissi de memoratis villis asto unquam tempore solius aviis Ere com Euor, per ab que uilis sui aeminatione in usus rusram imbi Deo maritantium, marioque Enrum nec Datibas fati redis desier ziant, nec quis am earum qui quam ejus em aut alterius prosi, oris Abbas in Linescium cuipiam dare praesumat, , scaι diximus, eoram obus pauperumque recipitonisus perenniser ob quan Iur. Ea mero qua ad sarcienda basem Monasterii recta necusaria faerint de commanitas ipsas Monauerit rans, ui ν .ianor, decernimus atque Iabemus. ει ut haec nobis confimationis Ma orisus nostris siccessoremque nostrorum tempori sinisolubiliter cons etur, manu propria nova eam julier simavimus, O anuli nostri impres lane obsignari basimas. Si am Lad ici Sereni mi Imperatoris. Data Paris Nonas Aprilis, anno, Chri propitio, sice o seriis Imperii Domni Lodsiici pii Omi Augustὶ , Indictione qaaria decima . . Iam Aqui Trani Pu- Iuris Regis in Mi Nomine fluiser. Amen. Steplianus Balutius hoc praeceptum Notis ad opera Lupi Ferrariensis Abbatis subjecit ex Bibliotheea Sancti Germani de pratis, Indictionem apposuit tertiam-decimam, reposuimus quartam- decimam, quia Ludovici Imperatoris annus vicesimus - tertius, quamcumque ipsius Imperii sequaris epocham, per mensem Aprilem cum anno Redemptoris octingentesmo tricesimo - sexto convenit, cui non decima-tertia sed decinia-quarta per eundem mensem Aprilem illigatur Inductio. Si conseras cum hoc Praecepto nonnullas Observationes , quas
465쪽
Tomo superiore fecimus ad annum Redemptoris octingentesimum duode- AN. CH. vicesimum quo Magnus Senonensis Archiepiscopus cx liac vita migra- 836. vit, facile deprehendes quinam Ludovico Pio Imperatore Monasterio Luno. Sanctae Columbae praefuerint Abbates, de quis istius Coenobii per illa tem- iis ,
pora status extiterit, Ordove, Monasticus an Canonicus. Ludovico iam Lotuit Imperatore de Magnone Senonentium Archiepiscopo, Hieremias Mon I M , iis chus de Procurator Monasterii Contulensis, cum Danorum seu Noriman- Pib is inorum incursiones fugeret, ex agro Pontivo se recepit ad Senonicum RSanctae Columbae Monasterium, ubi tunc Abbas erat Remigius Ordinis, Lutio. ut existimamus, Monastici, quis enim Hieremiam Monachum ad Cano- ionicum Abbatem confugisse credat Ludovicus anno Redemptoris octin- C, k o Ligentestimo decimo- quarto solus imperare coepit. Post annos quatuor Ma- ILino Senonensium Archiepiscopus cx hac vita disiccstit. Intra illud qua- Nuin i,. riennium Abbati Remigio successit Iacob, quem Ludovicus Augustus in suo Diplomate Canonicum Abbatem appellat. Illa aetate ut in plerisque Monasteriis de quibus locuti sumus, sic de in Sanctae Columbae Coenobio Monastice visa tepescere i fratribus haud paucis ad Ordinem Canonicum, praesertim sub Abbate Canonico, transeuntibus, aliis vero constantissime permanentibus in Ordine Monastico, quem professi fuerant initio suae conversionis. Imperator ad instaurandam Monasticen usus est potissimum opera Benedicti Abbatis. Id in ipsemet exordio Praecepti proxime recitati non dissitetur. Fuit autem iste Benedictus Antancniis Abbas, Ordinis Monastici ferventissimus cultor, qui locupletissimam nobis materiam Tomis sexto de septimo suppeditavit, de ad Deum feliciter migravit tertio Idus
Februarias anno Redemptoris octingentesimo vicesimo - primo. Nullam
omisit diligentiam , ut Sanctae Columbae Monalterium pristino splendoride instituto restitueret. At ubi spe cassum se vidit, invigilandum praecipue
censuit, ne Canonici Monachos taedio penuariaque conficerent, ideoque villas ac redditus segregavit in usus fratrum, qui non recesserant ab Ordine Monastico. Magnoni succcstit in Archiepiscopatum Senonensem Hieremias. Hic in Pontificali Cathedra sedit annos decem ab anno Redemptoris octingentesimo duodevicesimo ad octingentesimum duodetricesimum. obtinuit, teste Clario in Chronico Sancti Petri Vivi, Praecepta Imperialia a Ludovico Aurusio Sanctae matri Ecclesiae Senonensi de omnibus quae viribatur habere i a riclesia, ad munimen o defensionem contra omnes Iudiciarias potestius. Insiper addidis et Rex Abbatiam Sancta Columbae, quam aurecessores sui nuper perdiderant, ut esset Fb tuitione Archiepsopi Senonicae urbis. Valde enim famitiaris erat Rexi. Ludovicus, quem Clarius modo Augustum, modo Regem vocat, in Praecepto supra descripto testatur memoratum Sanctae Columbae Monasterium per surreptionem quorundam Ecclesia Senonica subditum fui Dse, posteaque Imperiali Praeceptione redditum suo auri de dominationi ac propriorum Albatum regimini. Quando subiectum fuit Eccles e Scironensi, Jacob Abbas erat Ordinis Canonici, Dioeccsimque Senonensem regebat Hieremias Archiepiscopus. Quando velo per Imperialem Constitutionem suae restitutum fuit libertati, tunc Abbas erat istius loci Supplicius seu Sulpitius, de in Senonenti Cathedra sedebat Aldricus Hieremiae successor. Porro Sulpitius Abbas, ut exemptioni recuperatae deinceps consulat, adit Ludovicum Augustum, de ab eo confirmationem Imperialis Constituti supplex postulat. Annuit petitionibus Imperator, novoque Praecepto sancit, ut praedictum Monasterium nulli Eubsia subditum, sed in sῖo forisque Rectorum dominio cir gubernatione deIens, nihil obsequii aut solutianis iu uicquam servitii de suis missis u o unquam temporesolvat, per abs ue unsii d minutioue in usus statrum inibi Deo miluantium, varis jue istarum necessitatibus fulciendis desierviant, nec qui 'iam earum qui uam 9u iam aut alteriussufessionis Abbas, id est, Abbas seu Monasticus seu Canonicus, in benes
466쪽
cium cuipiam dare 'semat, sed eorum usibus pauperumque receptionibus perenniter o quantur. Lucas Dacherius ad textum, quo Clarius ait a Lud vico Imperatore datam Hieret uiae Archiepiscopo Senoncilii . libariam Sanctae Columbae, quam antecessores Di nuper petatuerant, ut isset sub tuitione Archiepiscopι Senonicae urbis, hanc adjecit in margine notatiunculam, restia ramen ab eodem Ladosico pri Inae libertati Cr exemptioni fuit redituta rogata Sulpitii Abbatis, anno Iss. Rcctius scripuisset, anno aeso, quocum annus Ludovici Augusti vicesimus-tertius, qui legitur in Diplomate, per mentem Aprilem convenit. Addequod quarto Nonas Aprilis, qui dics in eodem Praecepto notatur, anno Redemptoris octingentesimo tricesimo- sexto Ludovicus Aquis grani degebat, ubi da Pascha quinto Idus Aprilis codem anno c Icbravit. Idem verb de anno Redemptoris octingentesimo tricesimo quinto probari non potest, imo Astronomus illo anno, quo Pascha decimo-quarto Kalendas Maii celebratum est, quinto Idus Aprilis Ludovicum in Theodonis villa vel Metis versatum sic ostendit. Theodonas τι iam tam Dominiu perator, quam qui vus populus erant, reversi sunt, CT Domini. oficro αuadragesimae tempore inchoante unumquemque ad propria redire praecepit. Irae auiti Vuadragesimae tempus ibidem exegit, sed se Paschae Sollemnitatem Metis cel ravit. Quapropter in Diplomatis editione, cum annus Imperii Ludoviciani vicesimus-tertius aut Indictio decim tertia iacccstarib corrigi debeat, quia duo lii Characteres simul non consentiunt, annum scrvavimus Imperii Li doviciani vicesimum- tertium, qui per mensem Aprilem nobis annum Redemptoris octingentesiunum tricesimum- sextum repraesentat, explosaque Indictione decima- tertia, quae per mensem Aprilem cum anno Redemptoris octingentesimo tricesimo- quinto concordat, Indictionem substituimus decimani - quartam , quae per mensem Aprilem cum anno Redemptoris octingentesimo tricesimo-sexto, Imperii Ludoviciani vicesimo- tertio, con
Pascha quinto Idus Aprilis hoc anno celebratum cst. Peracta Festivitate Ludovicus Aquisgrano digressus in Theodonis villam pcrvenit, ibique Missos Lotharii nienia Maio benignissime suscepit, necnon id quos adcumdem Lotharium nuper direxerat, Olgari uiti Moguntiacensem Archiepiscopum, Hildinum Episcopum Virodunensem, dc Marcuvardum Prumiensem atque Andesnensem Abbatem, cum varino & Adalgiso Comitibus. Hi quinque viri Legationem obicrunt cxitu valde prospero. Loth, rius rationum, quas attulerant, vi persuasus Legatos ad patrem pro fui-cienda pace statim direxit, singularique Dei beneficio Reliquiae Sanctorum, quae multis seculis in Dioecesi Ravennate quieverant, Moguntiam sunt translatae. Hac de Translatione sermonem primo faciemus, acturi postea de Legatione Lothariana. Prius autem ob Chronot in recitanda nobis videntur duo Ludovici Boioariae Regis Praecepta, quorum unum Ratis ponae datum est undecimo Kalendas Aprilis pro Monasterio Inferioris Altate hii, alterum in Ostren hova Palatio Regio emissum est decimo- quarto Kalendas Maii pro Ecclesia Pataviensi. Primum se habetur apud Hundium Tomo secundo in Attalchio. In Nomine Sancti or Indi sidua Trinitatis. Ludovicas divina favente gratia Rex. Si petitionibus Praesurum ac servorum Dei justi or rationabiliter petentium aures
Serenitatis nostra accommodamus, hoc nobis proculdubio a remuneratore omnium in aeterea beatitudine credimus adfuturum. Guapropter noverit omniam Detium
Sanerae Dei Ecclesiae nostrorumque, praesentium sicilicet o futurorum indubia, quia Vir Venerabilis Goidaldus mi Eburgensis Episcopus, necnon es Rector Monos ii, cui vocabulum est Attila , nostram Idiit Celsetudinem, deprecans, ut sbi nos munificentiae Praeceptum fieri Iuberemus, ut abicunque inienire post at quas res, ct mancipia, quae a nobilibus hominibus aptius o congruentius βο Monasseria
commutare valeret, nostra benigritatis auctoris te sibi secresseribu ursis O i
467쪽
vocatis eorum licentia commutandi tribueretur, se contra quae a parte lilius M. AN. CH. nasterii dantur his, qui cum eis commutare voluerint, ratam se stabilem perpauo 836. commutationem fieri, hac auctoritate nos, a decerneremus. C,- 'nitorii, qui PM L ii is o ves rationabiliter inde nostram mansuetudinem hortatus est, scut unicuique fidelium i is,nofrorum rationabiliter pctentium, aurem Benignitatis nos' ae accommodamus, ita Loiuit
inius petitionem ad esse tam dignum duximus , statuentes ut deinceps quicquid pro I is hia utilitate Iam dicti Monasterii praefatus Epi pu successore que i βι- ct A sic o P i h hi u iugoram commutaverint, in mancipiis, ceuia que rebus, semis, seu etiam territo Rriis, per hanc nostra Benevolentia concessionem firmum o incon pum p pcimo Lu ho Q permaneat. Et ar nusti liceat Hum commutationem instingere vel irrumpere aut R . , infecture, sed, as diximus, quicquid pars alcera alieni dederit, flabilitatem o C ibit incontaminatum futuris temporibus consipiat. IEud tamen omnimodis praecipientes, ut cum maxima cautela se diligentia consideretur; ne pejus aut deteraus i I minus 'in uilo tuo negotio parti se praestiti praefati Monasterii ex uia commutatione proveniat. Et ut haec nosrae concessionis aucuritas firmiorem atque diuturniorem obtineat vigorem, se a cunctis Adelibus Sanctae Dei Ecclesia nobi ae melius credatur se diligentius conservetur, manu propria nostra δει Mus mavimus, se annuli nostri impressione signari jussimus. Data x i Cal. Aprilis, anno, Christo propitio,1 ρ Regni Domini Lxdovici Gloriosissimi Regu in Orientali Francia. Indict. I .c sum Rat 'ona civitate, in Dei Nomine feliciter. Amen. Indictio decima- quarta per mensem Martium illigatur anno Redemptoris octingentesimo tricesinio- sexto, convenitque cum anno Ludovici Regis decimo- nono, quia Ludovicus in consortium Regiae Dignitatis a Ludovico Augusto parte in istis ute anno Redemptoris octingentesimo decimo- septimo vocatus cst.
Alterum in epitomen ab Hundio redactum est sub Reginario Episcopo XXori
Pataviensi, integrum vero publicatum a Ge oldo in Additionibus ad Cun- paci sediti dem Hundium sic. In Nomine Sanctae se Individua Trinitatis. Ludovicus di- si P τ vina favente gratia Rex. Si liberalitatis nostra munere , de beneficiis divinitus Vi EN si, nobis costatis, locis Sanctorum quiddam conferimus, id nobis procul dubio ad aeterna remanerationis praemia capessenda profuturum liquido credimus. ProInde noυerit
omnium fidelium nostrorum praesintium sicilicet O futurorum induaria, quia nos pro mercedis nostrae augmento concessimus Ecclesia Pataviensi, quae est constructa in honore Sancti Stephani protomartyris , ubi etiam Sancus Valentinus Confusor ri corpore requisit, cui praesenti tempore Venerabilis Vir Reginarius Episopus praeesse videtur, να dum rei proprietatis nostrae, qua sunt in provincia Avarorum, in loco qui dicitur Uinuam, id est, Ecclesiam unam constructam cum territorio ad mansos centum faciendum se plus, quarum terminia sunt, ab Vso loco pergens per unam semitam ad locum qui dicitur Tumus, ct inde per circuitum usque ad pra- dictum Linchbara, ct deinde usique ad Mar am Theoiberii, se inde usque sursum C nnenberg. Has itaque res cum praedicta Ecclesia, cum vineis, terris cultis se inmculiis, pratis,plvis, pascuis, aquis, aquarumve decursibus, alacentiis, perviis, ct exitibus, c, regrestibus, totum se ad integrum, qucmadmodum Ratbodas Comes Annoni Chor suo usu res consignavit, ita praedictae Ecclesia paenitentiat ter concessimus, o de nostro Iure in Ius ese ditionem ejus, tiberalitatis nostra munere conferimus, ita videlicet, ut quicquid Rectores cse Ministri supradicti Sedi, is i s rebus )ure Ecclesiastico facere voluerint, libero in omnibus perfruantur asebitrio faciendi, tunsam scilicet, ut dum Anno Chorepiscopus atque Anno nepos ejus admixerim, ipsas res tenere o usare faciant, se nusius eis ipsis abstra diere praesumat, se post illarum discessum cum integritate ad eandem Ecasam revertantur. Et ut haec auctoritas largitionis nosura per carricula annorum inviolabilem a
que inconcussam obtineat firmitatem manu propria subire firmavimus, ct annuli nostri impressione signare jussimus. Signum Ludovici Gloriosissimi Regis. da
ictus Diaconus ad licem Grimalia recognomi. Data X I v Kal. Maii, anno, Christo propitio, iii Regni Domini Ludomici Regis in Orientali Francia, Indictione X i v. . Ium OsreMoua, Palatio Regio, in Dei Nomine feliciter. Amen. Hactenus
468쪽
a Lib. 4. ter. No nt. in Arena ep. s.
in annorum apicibus tres Ludovici Regis epochas adnotavimus, unam ab anno Redemptoris octingentesmo decimo - septimo quo Regni Bo Oarici consorsa patre factus est, alteram ab anno Redemptoris octingentesimo vicesimo - quinto quo proscctus cst in Boioariam, tertiam ab anno Redemptoris octingentesimo tricesimo - quinto quo longe potentior quam antea Rex est a patre designatus. Nulli tot epocharum illigari potest Ludovici Regis annus tertius per mensem Aprilem & Indictionem decimam-
quartam, cujus mensis Aprilis cum anno Redemptoris Octingentesimo tricesimo - sexto rectissime convenit. Ad aliam igitur recurrendum est e cliam , quam nos consulto praetermissuros monuimus, quia fundamento prorsus iniquo nititur, petitur enim ab anno Redemptoris octingentesimo tricesmO-tertio, quo Ludovicus Bojoariae Rex ejusque fratres Lotharius& Pippinus Ludovicum Augustum patrem suum exauctorarunt,& universum Franciae Regnum inter se trina divisione partiti sunt. Vix autem ratio potest afferri. cur intra quatuor septimanas Ludovicus Rex epochis usus si adeo diversis, ut pro Altalchio Inferiore Praeceptum undecimo Kalendas Apriles anno Regni sui vicesimo - nono, pro Ecclesia Pataviensi decimo- quarto Kalendas Maias anno Regni sui tertio consignarit, S: in posteriori Diplomate principium sui Regni sumere voluerit a die, quo Francorum Monarchiam cum fratribus Lothario ac Pippino divisit, patre
per nefarium scelus exauctorato. Certe hac epocha, quae fraternae conjurationis memoriam refricabat, inimicum infensumque patri se praebuit, annisque proxime sequentibus in reatu persistet. De Transsatione Sanctorum, Severi, Vincentiae & Innocentiae nunc agamus. Severus uxorem duxit vincentiam, N: ex ea filiam nomine Innocentiam suscepit. Ad Episcopatum Ravennatem postea promotus est
Constantini Magni filiis Imperatoribus, anno Christi trecentesimo quadragesimo-sexto, qauter Co tintis o ter Consanie Og Uxori ae filiae superstes vixit, atque in eodem cum illis tumulo sepultus cst, haud procul a regione quam salutarem vocabant, in Classe oppido, ubi a acuit ad Pontificatum usque Petri Senioris. Hic sub annum Christi quingentesmum duodesex, gesimum Ravennas Episcopus esse coepit, compertoque quod ad praedictum tumulum assidue Miracula fierent, Corpora in eo quicscentia clevavit, erexitque Templum desuper sub nuncupatione Sancti Severi. Haec suit origo Monasterii, e quo sublata sunt, de Papiam primum a Felice Clerico, deinde Moguntiam ab Oigario Archiepiscopo transportata.
Sigebertus hanc Transationem anno Redemptoris octingentesimo vice-smo - quarto sic consignat. Corpora Sanctorum, Semri Ramennutis Episcopi, o axoris ejus Mncentia, o fida Innocentia, ab Oitigario Episvo Morantiam transa a sint. At illo anno Moguntiacenses Insulas nondum adeptus erat Ottigarius sive Oigarius. Nicolaus Serarius eandem rejicit Transsationem post obitum Ludovici pii, cum retis inter ejus filios compossis Otgarius vad Ludomicam Germania Regem gratia malerei, Ae ab Ego ae Verre ejus fitius diur Lorsarius. At Ludovico Germaniae Regi situs non tuit, qui vocaretur Lotharius, At ipsemet Seratius in textu, quem allegat ex Breviario Moguntino , testatur Orgaritim Mutintinam Ausi suum in Iratiam prosectum esse, ut pacem inter Imperatorem Ludomicum patrem es Lotharium sitiam componeret, id est, ut amicitiam de concordiam inter Ludovicum Pium 3e filium ejus Lotharium in Italia commorantem redintegraret, hoc utique anno, quo Ludovicus Augustus, ut ex Annalista Bertiniano constat, Missos iteram ad Lotharitim direxis, monentes eam remerentia ae o Hentia ρο- ternae, pulsiqvie isti concordiam multipliciter incutionses. Haud aliam init computationem Lambertus Scha aburgensis. Is s. Dilarius Arrhiepiseopus transi Iit Sanctum Semeram is Franchfiari. Haec ad Chronologiam, quam Lui-dolphus mox citandus egregie confirmabit.
469쪽
Hujus Presbyteri duo leguntur libelli, unus de Vita Sancti Severi, al- AN. CH.
tet de Translatione sanctorum, Severi, Vincentiae, de Innocentiae. Uteria S , sque publicatus est a Ioanne Bollando . Posterior Historiam Translationis Lubitu exhibet. His Didum Clerum de Gessis partibus, nomine Felix salom fueris i is, '' inne, non est meum Iutac.-I quem dum fluer essem me via e mcmisi. Huic io iiii erat consuetudo per diversu vagara provincias , es Sanctorum Reliquias, ubicum- i is Pe potuit, furari quaestus causa. Hic ad praedictam Monasteriam Sancti Severi, i ' quod inter urbem Ravennam, or Sanctum Appollinarem seu Coenobium Satim:' ' νη Apollinaris, situm esse diximus, cum quibuseis sociis venis, usque Religionis i ' -- grina quoiperegrimus eptus est, tantamque Azorum reum expertus est huma. ri μ' ''
niratem, ut Potidiana inibi, quasi unus ex iras, acci Peret endiari qui etiam, P,
quam de eodem Monaserio recessura-. Camque tam familianur eo loci atiquamdiu confersari caepi ei, )unxisse custodi Ecclesia, taque sidulum exhibcbat obsequium. . D i tab Tempus autem opportunum ad id propter quod τenerat natius, ossa praedictorum furatus s Sanctorum, or cum suis complicibus fugam iniit. I uod cum Fratres comperissent, miserunt nuntios ad Optimates Italiae, ut omnes exitus viarum de Italia praeoccuparent, aut ne u Patenus inde tibi potuisset. Ot iuge cum loca sibi essumeni denegata cognovisset, per devia noctu incedens Ticinum verit, itaque aliquanto latuit tempore. Interea Ludo icus Imper re Ogarium Magontiensem Archiepi pum, ct Hildi Imrdunensem Antistitem, asi que Comius, quorum a ter Marinus, alter Adal seu voculatur, ad Lothariam floum sium, qui eo tempore Ticini morulatur, istinavit pro pace ct amicitiis inter eos reparandis, rabie. quae pravorum hominum machinatione ex aliqua parte eram turbati. I uo cum remeassent, praedictus Felix cum Sanctorum Reliquiis, quas furatus fuerat, ad
hostilium Osarii se contulit, se qualiter fecisset indicatis. αuas Oigarius cum gaudio fiscipiens suis ab conit in scriniis, O ne alicui ad ilias parseret aditas, proprio eas signavit sigiis. Mane autem facto uili O praedicti Comites ad man-
sionem Ogarii convenerunt, quatenus invicem conferrem, qualiter Legationem stii unctim concordiur peragerent. Cumae introsssent cestam, ubi Soctae in Arnmis servabantur Moquia, horror O timor nimius irruit siper eos, ita ut tremore agitati vix re derent. Quos Ogarius prisores O tre Pantes videns interroga- sit qua causa ess, tanti timoris. t in illi, forsitan, infumi, in hac Legatione finem hueus vitae sumus habituri. Nam nec contra hostes in besto positos talis tanturique timor nos unquam invasit. Nolite, inquis Ossarius, timere, nusias enim in hoc itinere, Deo nos protegente, patiemur angustias. Sed, s vultis paranter acci- .
fere, ego vobis duam causam hujus timoris. Hesterna quippe die rigata sum mihi Sanctorum Retigatae, quas penes me in istis habeo Frisiis, quibus quoniam Me ingredientes condignum non praelusis honorem, meriso incidi s in umorem. Litu, haec audientes genua flectunt, ct sibi pressera evenire persi retia Sanctorum postulabant. αuod o factam est. Nam sequenti die a Loibario honorifice seu prisant, o Legatione peractu voti compotes redurunt ad Imperatorem, qui miserat eos. Praeae Ius autem Felix cum sociis sis. acceptu ab Ogario equia, o aliis muneribus, inter homines Elias latitantes de Italia egressi sunt, O Italorum praeparatas devitarunt insidias. Ollarius vero, peracta Legatione, de Palatio Imperauris Magontiacum veniens, Sanctorum Reliquias cum simma veneratione suseipi a
Cura o populo princepit. αuo facto, o a Sancti Severi Iuxta Altare Sancti Aiabam in loculo posuit, o Sancti Vincentia ad Australem Hagam, Sanctaeque Innocentia ad Septentrionalem Ecclesia vulsem, honestissimis in locu uxta singuia Altaria collacavit, constructis desuper lectus, quos messuit aura est argento, cui
In hoc textu nonnulla sunt observanda. Luidolphus aetatem sitam pro- XLI. dit, cum testatur a se puero visum Felicem, qui supradictas sanctorum Reliquias e Dioecesi Ravennate transtulit. Deinde Transtationem illam aperte declarat hoc anno factam , quo Ludovicus Augustus Legatos in
470쪽
Italiam direxit, ut pax inter illum filiumque Lotharium redintegraretur. Praetere1 clarissimis verbis ostendit Oigarium ceterosque Legatos rediisse ad Imperatorem qui miserear eos, id est, ad Ludovicum Augustum qui tunc in Theodonis villa morabatur, Felicem autem cum sociis suis, ut ab O gario iussus fuerat, alio profectum insinuat, in Dioecesim nempe Moguntinam, ubi Francofurtum. Postrema haec observatio Lambertum Schama-hurgensem cum Luidolpho facile conciliat, licet hi duo Scriptores in tex. tibi: supra citatis inter se non parum hoc anno dissidere vidcantur, cum Luidolphus Sanctum Severum Moguntiam , Lambertus Francosordiam transsatum scribat. Felix, qui Reliquias e Monasterio Sancti Severi sustulerat, Ticino quidem cum sociis suis egre lus est in Oigarii comitatu, sed postquam cis Alpes pervenerunt, Olgarii d Theodonis villam recta comtendit, Imperatori Ludovico rationem obitae Legationis illic redditurus, Felix verb Francofurtum perrexit, ibi moram facturus, donec Olgarius e Theoaonis villa proficisceretur Moguntiacum, ubi Sanctorum Reliquias
ex Italia translatas dcponere statuerant.
Porro cum degebant, Olgarius in Theodonis villa, Felix Francosunt, venerunt in Theodonis villam Oratores Lotharii Augusti, de quibus sic Astronomus. In condicta etim se tempore praefinito assuere Missi a filio, quos i e
praecepit, plurimi, inter quos etiam Maia primus afuit. Causa autem praetacta, quae spectabat ad Iuditham & Carolum csus filium, mentilata, ataue ad OAcem perducta, Imperator cum conjuge reconciliari voluit primum ies Gulae, dimisi sis quacunque in eos commiserat, delictis, multa alacritate O bentinitate cordis, mandavitque per eum O ceteros filio Missos, ut quanto ui meniret: αuod si faceret, consistissime sibi futurum Uret ciui redierunt, o filio rem rerutirunt. Ad
hunc eundem annum illa de Legatione sic Annalista Bertinianus. Loibarius patris iussionibus non usquequaque refragans, mensi Maio in vi a Theodo ad Imperatoris praesimiam direxit Malonem Abatem, cam quo de admotu evus tractatum est, ac nostra ex parte Armatum, ut incolumis una cum uis ad patris
veniret praesentiam, o deinceps redire potuisset. Sed se a suis similiter secramenta promissum est ei, ad genitoris sui praesentiam statuto Placito a que dilatione τe Oigarius Praesiui Ioguntinus e Theodonis villa, postquam inde mala
Corbeiensis Abbas aliique Oratores Lothariani discesserunt, Moguntiaruvenit De Palatio Imperatoris, ait Luidolphus, id est, de Theodonis villa, Ma Nntiacum veniens, Sanctorum Reliquias cum siumma veneratione suscipi a C rose populo pricepit, Sancti videlicet Severi Sanctarumque Vincentiae de Innocentiae Corpora , quae Felix ex Italia Francofurtum ad Moenum nuperrime detulerat, ut dictum supra. Celeber ma Moguntiae tunc crat Sancti Albani Basilica, de qua sic idem Auctor in fine prim libri. αuando in E Hesam Saxeti Albani oratum ire molaeris, ad Australem plagam 9 iam Eccle veniens, ibi ossa Sancta mulieris Vincentia condita βαι, ct de eadem Ecclesia
Sanctum Severum in Thuringiam, Sanctamque Innocentiam ex parte ad alteram Nonasteriam nomine Paractate e trangatum noveris. In Codice Budicensi, cum agitur de Transtatione Sanctae Innocentiae, desunt hae voces, exparte, nomen quoque Monasterii deest, in quod nova Sanctae Innocentiae Transa tio facta est e Basilica Sancti Albani. Textus proxime citatus, quamvis posteriorem Sancti Severi de Sanctae Innocentiae Transsationem attingat, de qua sermonem infra facturi sumus, innuit haud obscure Reliquias Sancti Severi de Sanctae Innocentiae cum Corpore Sanctae Vincentiae in Ecclesia Sancti Albani collocatas sitisse ab Oigario, quem Luidolphus cum allusione ad primum illum libellum in secundo sic commendat. Orgarim o a Sancti Severi juxta Altare Sancti Albani in loculo possit, o Sanctae Vincentiae ad Australem plagam, Sanctaeque Innocentia ad Septentrionaum Eccosa vusdem,
M iη priore libero ρυfati sumus, honestissimis in locis juxta singula astana co