De ecclesiasticæ hierarchiæ originibus dissertatio auctore d. Benedicto Bacchinio monacho benedictinocasinensi. ..

101쪽

certis in Imperii Romani Urbibus frequentiorem incolatum, superfluum videri potest,& nimis Ionge petitum. Suffciat itaque ex usque modo discussis agnoscere Asiam omnem, Europae provincias ab Illyrico , Macedonia, Thraciaque ad Orientem Vergentes, Africae vero finitimam Cyrenem, innumerabiles Iudaeorum myriades habitisse; caeteras occidentis regiones vel nullos, vel raros aluisse s Romam, Puteolosque excipias. Et Puteolis quidem ob id degisse eorum nonnullos crediderim, quod illuc Alexandrinarum navium appulsus lapius fieret, Frumenti in Italiam, & vectigalium Caesareorum Romam advehendorum causa, quare Alexandrinae Synagogae appendix veluti, & Colonia, Puteolana . Romae vero Iudaeos minime parvam Urbis partem trans Tyberim tenuisse Ρhilo tradit, quorum multitudinem conjicere est eκ

Tacito Annal. lib.χ. ubi scribit, Tyberio jubente Iunio Silano, & Norbano Flacco Coss., quatuor millia Iudaeorum libertini

generis in insulam Sardiniam amandatos sub specie coercendorum latrociniorum, re ipsa tamen, ut ob aeris gravitatem inter, rent. Haec autem ob Sejani sycophantias

102쪽

, accidisse, quo proindὰ perempto Iudaei Romam rediisse, ex Ρhilone elicitur, laudato de Legatione ad Cajum Libello. Inde tamen fieri potuit, ut Sardinia etiam Iudaeos imposterum haberet incolas, diuque aleret. At pro eo,quod spectat ad IudaeosRomae d gentes omittendum non est, post Herodis magni mortem, quinquaginta Iudaeorum Legatis Romam missis, adjunxisse se ex Pindinis Urbis Rrumae usquam octies mille, ex Iosepho lib. 17. cap. 12. Alibi in occidente Iudaeos habitasse eκ Veterum te stione elici vix potest. Sunt qui credant Ρaulum ob id in Hispanias proncisci cogitasse, quod ibi I dari degerent, qua de re Cornelius a Lapide in Epist. ad Rom. cap.χή. Sed & Ch sost mus in Matth. hom. 76. eum in Hilpanias prosectum ait itale Tudaeos quoque invisurus. Haec mirum in modum confirmarentur si Gdes adhiberi posset Graecorum Menologio,& Metaphrasti Serm. de Apostolis, ac 1 Surio allatis ad diem a9. Iunii, aliisque hinjusmodi. Porro Iudaeorum nonnullos in

Hispaniis degisse primis Ecclesiae Christi,

nae temporibus, conjeisturae loco esse posset, quod sciamus quarto ineunte seculo ingemtem illorum multitudinem ad Christum G com

103쪽

conversam in Minoricensi Insula ex literis de ea re scriptis 1 Severo ejusdem Insulae Episcopo, legendis apud Baronium ad annum.*I8. nec enim fieri potest, quin a multo tempore ibidὰm,& in finitimisContinem iis regionibus habitaverint, qui plures ninmero quandonam illuc appulerint & Severo scribente ignorabatur. At post Hierosolymorum vastitatem Iudaeos & in occidentem frequentes venissis ex Rutilii Itine. rario patet, cujus sunt illa: utinam. nunquὰm Iudaea subacta

et Pompedii bellis, Imperisque Tit7.

Latius excisae pestis contagia serpunt, Victoresque suos dilatio victa premit. rum sunt Viri sane eruditi, qui sentiunt, his Christianos Iudaeorum nomine peti, qua de re illi. Veruntamen dubitari nequit

post δια ποραν ultimam dc per Ochidentem

Iudaeos habitasse, qui quarto seculo deg bant certo in Italiae Ρraei,stura, in Apulia,& Calabria, in Gallia Belgica, & Agrippinae, prout ex variis Imperatorum ejus aevi

Edictis in Codice Theodosano collectis adnotavit Iacobus Gothostediis in Ρaratit. Tit. 8. lib. 16. Minutius in Dialogo Octa-

. . .

104쪽

PARS PRIMA. 99

vii nomine inscripto rerum Iudaicarum Scriptores laudat suo tempore recentiores

Flavium Iosephum, & Antonium Iuli,

. num. Nicolaus Antonius Eruditiss. Ainctor Bibliothecae veteris Hispanae, quam summo rei literariae bono, post ejusdem obitum , suis sumptibus edendam curavit opib. mus, ac Doctissimus quondam Cardinalisi de Aguirre, ex conjectura credit Iulianum

. a Minucio memoratum eundem esse cum

. ejusdem nominis Rhetore Hispano, de quo . . Agellius Noct. Attici lib. I. cap. 4. Ρoterit quis sortassiis ex conjectura similiter cundenti Religione Iudaeum credere, cum a Minucio, Flavio IosephoJudaeo certis licet Civitate Romana donato, adjungatur. Ut uid enim postrema Iudaeorum fata H riano imperante, ut conficit Nicolaus , internecione deletorum, sicuti Flavius priora i sub Tito, homo Hispanus sibi narranda , scriptoque Posteris commendanda assii, psiuet, nisi aliquo modo ejus Gentis excidium ad se spectasset λ Haec tamen si quis

emunctioris naris respuat, non aegre fera VI. Modo cum ad Civile Iudaeorum Regimen sit transeundum, illud omnium primo. observandum est, merito reprobandum,

105쪽

quod nonnulli rerum politicarum Scriptores agunt , qui de Hebraeorum Republicata, tractant ita, ut miniis videantur illam a Gentilium Rebuspublicis secernere, cum revera altiori regimine steterit, quam caeterae, quippe quae usqud ad novae Christianae Legis exortum,Deum ipsum Auctorem, &suae politiae Nomothetem agnoverit, quam vis diversis rerum, & temporum vicibus acta. Quod ab initio Deus ipse promiserat, qui ex universo orbe Populum sibi se- legerat, qui sibi esset in Regnum Sacerdotale Exod. cap. I9. id semper perseverasse dinbitari nequir, usquὰ dum Iudaeorum Gens ideo deseri meruit, quod Deum ipsa impie abjecisset. Verum aequd certum est plura etiam procedente tempore, sermae a Ninmine institutae Rygali videlicet Sacerdotio accessisse, quae non Divinam, sed hum, nam praesetulere Majestatem; alia quidem ex ipsius Dei indulto ue alia verri vel ex Gentis illius ad Ethnicorum politiam propen sone, vel ex inducta postremis temporibus

superstitione, ob quam Synagoga in varias Sinas divisa,multa sibi in Lege videre inniavit prorsi, vel falsa, vel incerta. Eo- m, quae ex Dei indulto a Gentium in sibus

106쪽

ribus in Synagogae regimen inducta silere, principem locum habet Regum institutio,

quorum primus Saul extitit. Ρraeviderat enim Sapientissimum, & Clementissimum Numen, suturum, ut Ρopulus ille idem , quem immediate tot beneficiis auxerat, Gentium fastu olim caperetur, qua Reges humana majestate praeditos habent I ac proinde , ut in aliis, ejusdem infirmitati morem gerens, certis legibus, quibus Divinae Ma-jeilatis Ius salvum foret, circumscriptam , Regis Gentium more adsiscendi, facultatem concessit Deut. 17. Cum ingressusfueris terram, Sc., ω dixeris constituam super me Regem sicut babent omnes per circuitum nati nes,s . Qiiod itaque rerum politicarum celeberrimis licet alias Scriptoribus fidentius

asseritur, verum non est ; ante Saulis videli,cet unctionem regale regimen proprium , Verumque Hebraeos tantum habuisse, quatenus Deus ipse Rex Ρopuli erat, vel, quae aliorum sententia est, non Monarchica , sed Aristocratica, seu Democratica, Vel ex utraque mixta sorma viguisse ; quandoquidem ex Deo ipso agnoscimus Regale excellentissimo modo Sacerdotium institutum, quod semper duraret,&vere regiam

107쪽

potestatem, sacram tamen, &aSacerdotio fluentem, cum jure Majestatis divinae conjunctam, nulli alteri Ρopulo communem consecratam. Ob eam Moyses Rex fuit, qualis Deut. cap., laudatur; legem cepit nobis Moses haereditatem Ionagogae Iaso Im: a m , fuit in Pesurim Rex. Item Rex vere dicitur non modo apud Iudaeorum MagistrosMaimonidem, Abeneraram, ac in Scemoth Rabba, Peschtha Laterilia, & alibi, sed & a Philone de Vita Moysis lib.Σ.&,qui eundem & Regem,& Sacerdotem, & Prophetam, & Legislatorem laudat ; ab Auctore etiam Conj itutionum Apostolicarum lib.2. cap. 29. Pluri misque Ρatribus, interquos Gregorius NazianZenus audiendus est, st quo Moyses di

cat ipse Gregorius;

Rex enim, ac simili Sacerdos idem Moyses, ex quo per selennem ordinationem Aaronicum Sacerdotium Deo jubente, sicut,&Synedrii jus omne profluxit, ita ut in uno Moyse totius Hebraeorum politiae imago expresserit Deus, quam facilὰ agnoscere possent Posteri, quamvis pro temporum,&rerum vicibus, variis regiminis sormis Gentibus

108쪽

tibus communibus, suturum esset ut videretur induta. Etenim quod sub XIII. prioribus Ρontificibus ex Aaronis stirpe, ut narrat Iosephus Antiqv. lib.2 o. cap.8. ,primope nn Optimates adminiseratio fuit Reipubncae, post ad Monarchas , postremὸ ad Reges transiit ; quod a Iosedeci Filio summum Sace dotium gerente, ad Antiochi Eupatoris tempora, Ρontifices statum Reipublicae popularem rexerint: quod sub Assamonaeorum Familia iidem diutius, & Ρontifices,& Reges fuerint ; quod tandem Regibus denuo a Romanis datis,& Romanis ipsis paruerint, sicut & antea Deo puniente rebellem sibi Populum, Alienigenis servie. rant ; id omne corticem potiuS timam , expressit, quam ipsam Iudaici regiminis substantiam, qua in tanta rerum varietate substitit semper Regale illud Sacerdotium, ob quod Hebraeorum Respublica a caeteris omnibus secernebatur, jusque suum Regale acrum semper quo ad rei substantian L. habuit, quamvis quo ad exterius ejusdem exercitium, Varie se gesserit, ac quandoque ab ejus opere abstinere magna ex parte debuerit. Nec Iosephus ipse diisentit, qui lib. 2. contra Apionem instituta compar

109쪽

tione inter H ebraeorum Rempublicam , &Respublicas Gentium,concludit ; stitur infinitae quiliam partis uiat gentium , atque i gum apud cunctos homines differentiae sunt. Aliae squidem Monarebis, alii veropotestatem popularem Dipublicae commisere s noster veris Legislator nilalborum intendens, velutis quis hoc dicendo mensuram transcendat verbi , DAvinam Rempublicam declaravit. Quod proinde in humanis, seu Gentilium Rebus publicis sermae loco extitisset, accidens fuit merum in Hebraeorum Divina Republica , nec eo mutato, mutationem passa est, cum forma ejus propria in Regali sacerdotio consistens eadem semper fuerit, unde si, rebend perpensa, sano modo intelligatur,&de Hebraici Populi Civitate verificatur Aristotelis effatum lib. Ρolitici cap.χ. CAmitas disitur eadem specie donec remanet eadem forma Reipublicae ; substantia videlicet,& regiminis veluti nucleus, licet solia, cortex, sive accidentia mutentur.

VII. Quae quidem ut dilucidius explicentur redeundum est disputatione ad Regum ex Gentium moribus, regiminis Hebraici sermae accessionem. Quod enim per Regis, qualem Gentes habebant, institutio

110쪽

nem, inducendum, petiere Ρopuli Seniores, , id fuit, quod Deus ipse, ut a petitis abste

rerentur, exponendum petentibus, injun-Xit ,&yuris regii nomine vocavit. tune er, vocem eorum audi. Veruntamen contestare eos,

praedic eis Ius Regis, qui regnatumus est sinper eos. Dixit itaque Samuel omnia verba Domini ad populum qui petierat a se Regem, S ait ; Hoc erit Ptis Regis, qui imperaturus es vobis: facietque sibi equites , praecurso res quadrigarum suarum,Se. Dissicillimus explicatu visus est hic locus Doctissimis Vbris, qui propterea in diversa abiere. Ius

Regis dictum nonnulli contendunt, quate nus quae laudato loco narrantur, quandoque Regi liceat exequi, ob publicum bonum , sic Nicolaus de Lyra. At id reprobatur ab aliis, ex eo, quod plura ex ibidem recensitis publici boni pretextu salvari nequeunt, uti auferre a legitimis Dominis agros, Vineas, ol iveta, & servis dare, subditos liberos inservitutem redigere,& caetera hujusmodi. Alii Iuris vocabulum imprin.: pridusurpatum & eo nomine potius explicatum, quod Reges Gentium in Subditos, contrὶ ω, jusque admittere solebant, ut populus a petendo Rege hi jusmodi absterr

retula