장음표시 사용
111쪽
retur, & in hac sententia est Abulensis ad hunc locum, & videtur fuisse Ioli. Gerson Trae . ne Principes, &c. Consider. 8., nec
non D. Thomas I. a. quaest III. art. I. ad 3.
Sed reponunt qui alias sentiunt, id non magis in Gentium Regibus, quam in quot, bet etiam de Populo verificari potuisse, qui factiosus,& potens fuisset, nec quid singiniare Regum proprium denotasset. Sunt proinde, qui existimant ibi non de nuda, ea, quae ibi narrantur essiciendi facultate, seu potestate faeli, quam quilibet Potens habet, sed de potestate injusta ex legis permissione subsistente, juris nomine, agi, qua non excluderetur quidem peccatum, sed ea utens eximeretur a poena legali ; quare contendunt de hujusmodi jure Regum proprio conscriptam tunc nutu Dei Hebraeis Regem petentibus, Legem, ac de ea loqui Regum Historiam lib. p. cap. io. ωutus est amtem Tamuel ad Populum Legem Regni, ει scripsit in Libro,'reposuit coram Domino. Haec late defendit doctus Scriptor contra Monarchoinacos libχ. Ut in hac senten, tiarum varietate dicam quod sentio, primae acquiescere nequeo ; boni enim publici praetextus nimis amplificatur, & boni etiam
112쪽
publici ratio destruitur, cum singulorum periculum in his , quae naturae, tu Gentium jure nostra sunt, in omnium periculum,&Civitatis eversionem redundet. Secundae etiam, quae objiciuntur validum admodum Momentum habent,&eam minime, laudatus Scriptor, D. Thomae sententiam esse, satis ostendit. Tertia quamvis aliquo modo admitti possit, in pluribus tamen deficit. Illud enim certum est ex obvia sacri Textus lectione Ius Regis, de quo Deus monitum Ρopulum voluit, vim suam non accepisse ex Laege illa, quam Samuel scripsit in Libro, & reposuit coram Domino, sed aliunde, cam non Ius novum illud esset, quod per eam legem inciperet, sed vetus, quippe quod obtinuerat apud Gentes, ex
quorum moribus, tanquam extraneum,&jam subsistens adsciscebatur. Recolendum hic est, quod verissime ex Aristotelis Polit. Libris docemur, diserre admodtim inter se spectato fine Regem, Dominum, Tyran num ; Rex enim primarib Reipublicae commodum intendit ; Dominus primario proprium , deinde Populi Tyrannus pro prium tantum, non Populi ; quare δε 'στεέα ex parte Tyrannidi, & ex parte Regno a cedit,
113쪽
cedit, ac media inter optimum,& pessimum regiminis genus sistit. Ubi tamen ex populorum voluntaria subjesstione obtinuerat, ut Reges in Subditos tanquam in Servos dominarentur, Regium dominium despo-ticum etiam jure suit, cum Gentes illan na-
, tura viderentur comparatae ad servitutem,
quo sensu Aristoteli Politici Io. Barbaros . magis, quum Graecos,oe Asaticos, quam Euro paeos secundiim naturam, Regibus despoticis obedisse, innuitur. Ex his probri ut quidem reor, intelligitur de quo jure locutus sit Deus, & Deo jubente,Samuel ; de eo sic, licet, quo circumpositis Gentibus dominai bantur Reges non regale tantum, sed rega- . le-despoticum, liberis hominibus, & regio ossicio incompetens, quodque sicubi legitime obtinebat, non ex Divina Lege, sed ex Subditorum voluntate fluebat. Mirum
itaque quantum a vera Regni Idea ipsis Gentilibus Ρhilosophis perspe sta, aberrent Doctissimi Christianae professionis Script
res, qui ex eo loco Ius illud comminiscum tur ex divino fluens, licet peccati non exclusivum, a poena tamen legati Regem eximens , solo Deo puniendum. Ut paucis autem sensum allati textus exponam,ajor
114쪽
ais , non novum jus iis, qui inter Hebraeos regnaturi erant a Deo constitutum, sed nec in Rempublicam Hebraeorum Deo ratum habente translatum Ius despoticum in Subditos, quo ex puli contensu utebantur circumpositi Gentium Reges, veriim tantum enarrata incommoda ex jure illo fluxisse, quod captus externo sestus splen- .dore, petebat Populus.
VΙΙΙ oseae Prophetae itaque quod dicitur 3
projecit' Israes bonum, inimicus persequetur eum, ipse regnaverint, sed non ex me, referem
dum est ad Reges illos, qui cum despotico arbitrio dominati sunt Iudaeis, jugum, quod
petierant serviliter serentibus, quo viola-
tum est jus Majestatis Divinae, in quo se ma Iudaicae Reipublicae sistebat ; quata huc referenda sunt, quae Deus Samueli post Po-
puli petitionem, quid facto opus erat ex- quirenti, respondit; non te abiecerunt, sed me e regnemsuper eos s idest Ius illud speeiale, quo utor in eos , violaverunt. Nullo am tem modo ex Dei voluntate fluxisse, quod ex Gentium jure, Despotarum more quan - doque Hebreorum Reges secere, ostend itoseas, quata sapienter in eum locum Hi nymus , ergo Saia non ex voluntate Dei,
115쪽
qui Regibus adscitis in aras, & socos ius despoticum dederit ex populi errore Rex factus es. Videtur autem Prophetae sensus is esse, ut indicet Regum malorum despoticum regimen in poenam projMi boni Israeli praestitutum a Numine; quo sensu Μagnus Gregorius in primum Regum expos. lib. 4.
cap. ultiati scripsit, intelligi posse jus illud Regni, quod Samuel scripsit in Libro, & reposuit coram Domino 3 Dum ergo Regni Discribitur perpetuae memoriae poena traditur, qua audaces puniantur: quae quia per Dei justitiam lata fuerat coram Domino reponi perhibetur. In hac tamen explicatione Sanctus Doctor se non acquiescere ostendit, & pro
inde adiicit , sedfortasse jus illud aliud fuit quam lex ista,quae stribitur quias verum est hanc Samues corὰm Rege ad popidum loqui tur , ut 3 ex sciat a Populo quid exu irat i friat Populus quid exbiberes is Regibus debeat. Iosephus Antiqv. lib. 6. cap. 3. in Libro repinsito, scripta litisse ait mala illa, quae ex Regibus hujusmodi adscitis, Samuel Dei oraculo edoctus, sutura praedixerat. Haec Vinro loca dum Scriptor doctissimus urget,. ut probet jus Resis conscriptum, quo Reginus potestas sit tributa impund Subditos
116쪽
tamqv m servos opprimendi, quid aliud ' agit, quam Reges irae Dei Ministros, Li-
'' etores, Camificesque constituere Θ Ρorro ex allatis vel nil ad ejus mentem c6nficitur, . cumGregorius ideὁ tantum dubitando as-
serat Legem Dei pistuissessici id, quod in aenam delicti admissi imponebatur, quia λDeo ' just ὀ puniente eκ tunc irr ahaturi quidquid adversi ex Regum dominatu Eventurum erat ,.quo sensu. 3us Regni, ius - Dei potius, quia Regis, qui merus divi-
nae vindictae executorseturus erat; vel eodem regio jure usa suisse dicenda sunt mu- scarum,& ranarum agmina, quae Deo im- perante in AEgyptios immissa poenae causa - sacrae literae narrant, seu, ne ab Israelitar im, populo divellamus, Serpentes in populi ne- 1 cem in deserto immissi, locustaeque, bruci, rubigo, caeteraque hujusmodi Populo MDjestatis Divinae leo puniendo,& corrigem ι do excitata . . Eodem jure siquidem jus di-- ci meretur Assirii, Medi, Ρersaeque usi sunt, cum Ρopulum, Regesque rebelles Deo puniente in captivitatem abductos servire coc erunt, quoque postmodum sub Graecorum,& Romanorum jugo fatiscentes Iudaei, precatio vivere, suoque jure uti vix
117쪽
Vix potuere, quod tamen quo ad formae se stantiam immutabile perstitit, donta Sacer-- dotale Regnum, Memae opera, ad nobili . rem Dei cultum, & non modo Iudaeorum, sed & Gentilium felicitati procurandae Ordinatum, juxta Prophetarum oracula, evin
ri. Sacerdotalis autem Regni Hebraeorum; proprii forma ratio in eo stetit, quodi omnia tamquam ad finem referrentur ad - . Dei cultum , quatenus ipsa Populi tempo-- ralis selicitas obissintenderetur, ut per eam Populus ad suturam per Messiam compa-- randam, ex sui natura institueretur. Ιῶ-que quidquid in. Lege Moyss praeser,ptum, licEt plura terrenis potita, quam divinis procurandis statuta . primo' intuitu ubdeantur , ad Dei nihilominus immediatum - cultum, & saturorum repromissionem o tinendam ordinatum est. Ius Majestatis Divinae totum in Lege resedit, quare, qui ejusdem executiohem ex ossicio procurahant, non lege soluti, ut caeterarum Nati
num Principes, sed ejusdem semuli erant, ex eo ipso quod Legis ipsius, ac Majestatis Divinae vindices agebant. Hi litat dive
so modo, super Moses qui Dei proinde fa
118쪽
PARS PRIMA. II 3. mulus dicitur Epist. ad Hebr. Catb
.i dram, Uams nomine Legem intelligi sentit.:Hieronymus ih cap. intctιΣ3 sinet 'mes, ex. Lege judicia agebant, gi partates.Venam ex Legis ejussiem praescripto super hujusmo- . di Cathedram, sederunt, Ρontifex Maxi-- mus, Synedrium majus, Iudices in Ρopulo;
Reges autem ex Dei concessione, quatenus, non despotici , sed Legem ipsain servatates, quam ideo apud se descriptam habere tene-
bantur ex Deuter. praecepto cap. II. Cum . . vero potestas illa Μagistratuum eorum, i. gis praescripto alligata esset,Ρrophetarum munus, sive oracula Vel viva. voce tradita, . vel sacris literisconsignata nunquam nor . suere in Hebraeorum Republica, quatenus ex eorum responsis Numinis voluntas in . . dubiis intelligeretur, praemia, ac poenae rini. bellibus etiam in praedistis muneribus tan- .i stitutis,&supta Moysiis Galliodram seden dii libus thfligendae praedicta entur,m domum,. quod praecipue a Numine intendebatur,ex- . plicaretur quomodo ea omnia, quae contingebantiad futurorum repromissionem ordi- narebiura' Ex hoc His Misae politiae Sy-
stemaid apparere puto, primo de ejusdenta , sermai fuisse cultum Dei ad laturumMes
119쪽
. tam ordinatum Ρontificis, Synedrii,& Ρr
phetarum officio procuratum, caetera ho- . rum consilio reli sta, ex I is tamen pra scripto disponenda. a. Reges qua tales concessos, non imperatos, qua vero Despo- , tali poenae loco admissos, qui tamen , Clim . Contra gis praescriptum agerent,& ipsi puniendi erant. 3. Eodem loco fuisse Mecios, Persas , Graecos Romanos, quos poenae r
belli populo infligendae causa, Deus ipse iratus vindictit Ministros excitavit. 4. H braicam Rempublicam suppliciis hujusmo. di lices attritam, durasse tamen quoad suiso am in Divinae Majestatis Iure iunda-
. tam, quamvis in ejusdem sorinae exercitio, impediretur. Postremum hoc consequens
firmatur ex eo, quod Sceptrum illud, & Dux ille, de quibus in celeberrima Iacobi filios benedicentis prophetia, nequeunt intelligi durasse semper iisquὰ ad Messiae adventum, . . nisi Sceptri nomine veniant Lex sed Cathedra Moysis superiori inodo explicata, summumque illud Majestatis Divinae jus, non Regibus, qui nm semper, nec ex Legis pre-- scripto fuere, sta Pontificibus nedrioque. Commissum, & Duris vocabulo Prophetae,
qui Videntes dicebantur,quod Dei volun-
120쪽
, laiam explicarent, viamMe inter figura - . riam tenebras indiearent. Ea explicato min
do intelligi debere doeemur ipsis Rede ' plore nostro Christo Domino Iacobi vat, ' ciniuiti impletum ostendente I annis Baptistae tempore, dicenteque; ' Proptatas visquὸ ad Iobannem praedictum 1 perdurasse. At Iudaeis ipsis eo sensuimel- decha facile agnosci potest ex Iustini e tra: Tσphonem Dialogo ;, ibi Enim elis' S. Martyuacobi laudatum vaticiniuin retin lisset, se quidem ait scire, Iudaeos adeb mihi-- md impudentes esse, ut negent Reges interti Hebraeos uisse ubi ad Asealonineitirpem, ad Alienigenam.videlicet ac semiudaeam. -o Regnum, non Dei immediato hu ; sedi 1 ROimnoeti Neait , ni ominus iam ut in-t vestro suo discli orem. i Intistitem, adeo ut etiam tum vob1s, uerit juxta Legem Moses offerre oblatisner, ψ -- ώθ -ialia letae e Myre, tirui au- . e tem Prophetas suc 1gione sua usque ad Poly - . nem extitisse . qbemadmoriim tum quoque, e timBab onem adductus es populus vester, Terra vastata, S sacris si sinatis, non destitesse. ex υobis Propbeta , qui Dominus, S Dux, . Princeps. Popub vestri fuerit. . Horum ain