Quaestiones Horatianae ..

31쪽

mss. ei et . Teti. ex ullieri: liand ' leos habere: se si Carium malediamn poctam. quod et Iam Aldin I. (isio I. prae se serti Sehol. Aero. .,Cassium maledicum poetam in se trabi t. minaturque si solita rabie suerit elatus. quod idem, omisso Casuli nomine,mse. op. Oherliii. exhibet. Porphmo niliit ejusmodi asserti sed ἀλληγορικcoe hominem maledi- eum notari enseti quare illud Iemmar in Cassium, vel et in Cassium male di eum poetam nomine S e T e r i antiquius es e censeo, quod temerarius fortasse alteriua ab Noratio sae- euli minitiatieus aut librarius aliquis addidit, unde in Ellos mss. permanavit. Uvus CSquli. Seholiastes Cassii Severi, nobilissimi illius oratoris, de eulus dicacitate fando audiverati nomine arrepto, absurda quaedam eaque ex hoc ipso carmine petita in eum essulit et , Inrehi ur in ta rerum qui dicae Rimo recit et iam vientia revortim optimoa quosque ivaeetiamur.eed faei te piae abatur ingluvie reneria, adeo Ni si qtita ei rent rem repleret, ob Otia ce acto cit (leg. foret) eonrietis. quae quomodo constare possint cum

lia quae de Cassii Severi ingenio et moribus probatissimi nobis scriptores tradiderunt, sSeneca Controv. Excerpt. L. III. Exord. Quintil. V l. I, D. X. I, II o. et alibi. Plin. IL N. VII, IE. Diat de orati e. Is. Tacit. Annal. E. IV, 2I. equidem non video. Nam hominem in Sint eloqueu-tiae xl ac splendore omnibus aevi sul oratoribus superiorem, quem hucior Dialogi de Oratoribitae. Is. totam cloquentiae Romanae formam ad aevi illius ludolem immula se censet, sed eundem tanta ingenii malignitate, tam acerba linguae diraeitate praeditum, ut ne primoribus quidem clivitatis vel dieteriis gula Tel accusationibus parceret, ideoque eum a. et II. ex S. Clo in Cretam insulam releg tus esset (Tae. Ann. I, 2. IV. 2I. nillilo seelus in satali animi rabie ita sibi eo stantem, ut Tiberio imperante a. ii . denuo Senatus ludicio damnatus, bonia exutus, interdicio igni atque aqua, in Seriphio saxo Tere tragico fato tandem exspirarerit; eum Inquam hominem Ileet ingenii perversi, tamen suo in genere prorsus eximium et in obstinata contra omnes malitis ad supremos iisque poeuarum gradus perseverantem, eum hae alguificari sub hominia ppecie imbelles modo, timidi callia instar, invadentis, contra animosos et paratos turpiter ignavi, (r. I. 2. homilias ita humilia ei abjecti, ut eum Inanea minas fuderit, esca aliqua objeeta placari possit.(v. s. Io. id quidem nemo umquam mihi pereuaserit. Idem sentire post Gesneri cautam dublitationem et Nilaesitum et Vandereurgitim elegantis sudicii viram, gaudeo. Praeterea historiam .

si respielmus, Casaium Severum eo tempore quo hoc Carmeu scriptum esse arbitramur, puerum aut vix aduleseeutnlinu fuisse, magna cum veritatis specie possumus affirmare. Nam II roumo

si uiua Moerim orator egregiua - XU. exuli otii ianno in aumma inopia moritur, rix pomoverenda contectua. quod igitur laetum est a. u. M. Consenuisse in exilio ait Tui tua IV, 2I. Quodsi in tali miseria annum uelatis s. attigit. quod magnum est. certe a. 22o. quo fere hanc Eclogam compositam statuimus, decem annorum primum puer fuit. Nec vero si quia eum praeter omnem veri speciem Tirenarium circa illud tempus facere vel in cives suos jam tum maledietus proscindentem, eredibile fit, per tolos quadraginta annos impune Iinee eonvicia in homines laetasse. donee tandem a. s I. (Tac. Ann. I, 2. Seuatu, Augusti rogatu, in exsilium actus sic in taceam poetae nomen huic Cassio Severo a Scholiaste perperam tributum, quem oratorem modo antiquitas noveri

32쪽

Quare elat magni Delo hisee in rebus Nelcheril v. V. et aeraratam doctrinam et sit

me judicium, tamen rius selitentiae l. e. p. I s. qua Cassio Severo oratori lite loeum esse arbitra- tur, ob rationes modo allatas accedere non possum. Quippe noratium ipsiuu atro dente a Cassio petitum esse eenset p. 2st ideoque poetam vel obtrectationibus vel eonviciis provocatum inlatum Inretia. Sed mihi videtur non Ipse ab Iinmine maligno tactus, antaeo potius timidiori et mInus ad occurrendum expedito patroetnari (Quid immerentea Ampites erram, ea isen et In seipsum, nempe remorsurum. Hus furorem evocare (Quin hue in ea - rertia mincla, Et me reis moratiram petis p . Et neaelo qui fit ut sub hospitia immerentis persoria non alium mihi quam Virgilium, poetae nostro familiarissimum, fingere possim; de cujus miti atque minime rixoso It genio cum non mimia atque de animi candore eonstet (Donati Vii. e. XVII. Sat. I. si Io tr

viatorem puto aliquem, hominem nihili et malignum. vel in Barium, Maevium, Cornifieium (Donat. l. e. vel etiam Cassium nescio quem, Virgilium (gi hqriolari licet quod faetiim aeevimus,

. iacterila propter ejus versaeulos aliquot attentasse, eique IIoratium obviam ire seque ad versarium pro amico offerre. Quid mirum, si hia ita positis In olentem Maevium. cul in C. Istperegre profecturo mala omnla impreeatur, suspicio nostra Inciderit Sed quam Incertum hoe est, tam certum atque exploratum habemus, non Cassium Severum, nobilem Insequetius aerioratorem. Noratiano telo hae figi.

Ia primis aerabloria Juventae impuriorisque Musae fetibus duo carmina numeramus, duo- re, deelmum sequid tibi eis ' et octaviun hujus libri: Rogore longo. In utroque fastidia sua matronae (non puellae et Si, Ia. Romanae, nobili prosapia, diviti adeoque litteratae I, II -Is. amores ipsius per tabellas expetenti, (12, 2.3 sed eidem vetulae, deformi ae prae senio effetaeae marcidae, aeraritas lisque obscoenis convictus significat. Sehol. Cmq. absurde de Canidia regitati ad O. Ist. lnlL -Deehuur in Caritatam. Et Aer. ad Ist, I . - Verba Canidiae. Duod ciuiam Belogam oelava tempore subsequitur, quod patet ex illius loco T. I 2. n. eum initio oetavae comparato. durenem nondum firmum se ipse dieit o. Ima. Quare hane duodecim m Eclogam

anno aetatis Tiresimo quinto. . u. e. TI . octav m insequenti auno assignare haud dubitavimus.

Itine etiam Carminis undecimi Petre, nihil me temporis constitutio pendet. Nam Cuminis duodecimi tempore Inachiam poeta perdite amabat. ο. ILI Id. Ad Pellium postea seribit r. me tertiua Derember, ea quo deatui Incina furere. ' quo se blennio ante hunc amorem p uuiaue significat. Quare illud carmen si ad 25. avisus annum, hoc ad le Imum Oetavum, v. e. l . pertinet. Canidiae nomen infaustam celebritatem aerepti pluribus in eam Eclogis (Epod. 5. Ad on. Deorum. II. Iam jam miraei. Sat. I. N. Olim tr me amari sellis plenissimis intra paveorum annorum spatium gerimis et Inhonorifica ejus aliquoties tum sub idem tempus, Epod. g. F. tum paullo post ML II. Rusi. et Sat. II, I, re mentione facta. Sub Canidiae nomine Gratidiam qualidam uti guentariam Aeapolitanis delitescere. Seholl. Tein certatim obseriariuit. Sin. Creq. ad Epod.

33쪽

nam is supra dirimus. Gratidia haec Neapolitana fuit. ' Idem et g . Aeri ad I. sal. 8, 2 . - Canidiam pro Gratidia Aeopoli Oct unguentarim quiani semper cet it in Dene cim, moime in S. et Iet. Epodo. et ad II. Sat. I. M. in Cunidici otitem posito eat pro Gratidia. - IIoe IMO Ioco uterque Sestol. ex falsa interpretatione versiculi et se Canidia Alauti, quibua est inisse venenum (set minuatur. eam Albutii filiam facit. . Albu/Laura. Dies, ut Viro Deiphobe Glauu Alii Morem dieunt' quod imprudenter arripiens CL Fea. Not. ib. Canidiam Albutii uxorem sng t perperamque vituperat Baxterum et meri. recte litte ranantes, Canidiam minit ri ven num Albutii, L e. venenum quo, Canidia ministrante ut venessem Athiilius uxorem inte emeriti Juxta veterem desisti tem. Recte sie etiam. IIeindorfius intellexit. qui eliavit SehoL(Porphyr. me enim Albutius veneno Morem suam dicitur peremiau. - . , quo adlliinua Sehol Porph. ad IL Sat. 2. m. . Die est Albutium qui - ob eupiditatem nisiam habendi visenum

Orem, stiam Beneno nec u. quod etiamsi ad hune Sat. seelindae Albutium parum recte

relatum videtur (v. nos ad Ofellum ib. tamen de illo in Sat. II, I. pleniori documento est. Miror pane doctissimum Feam, qua ratione feminam abjectae originis (Epod. IT, M. unguentam 'riam adeo et corpore qiuaestum facientem (IT, Eo. eivia Romul (fortisse nobilis; nam Althutii plures memorantur. T. Badite Lex. s. v. et Ern. Clavd uxorem facere potuerit. S. Ilane ergo C nidiam s. Gratidiam Horatilis in Eelogis sit pra dictis aeectissimis emi

meliis et eoiiviciis horribili modo proseldit. Etenim magicas artes et veneficia dum et ut pharmace utriae (n m unguentariam fuisse, etiam ex Ep. o, M. IT. 23. putesit) ubique exprobrat, ei iam pateruas vordes (IT. M. impudicitiam ( o. et meretricium quaestiun ex sordida plebe (2o. . ventris sterilitatem et simulatos partus (IT, M. G, si j pectoria sae itiam et Inquinatas scelere manus (IT. a. objicit ejusque philtra et Incantationes, quibus amat

rem infidum ad se retrahere studeat, exagitat (5, A. . Quamnam poeta causam laniae inem saevitiae habuerit , non satia liquet. Gravem certe Injuriam ab ea passum fuisse necesse est. Libertinae eonditionis fuisse et Horatii amoribus per aliquod tempus deditam, sed atroci perfidia aut aliqua contumelia eum tam graviter exasperasse ut Hipponacteo hoc stilo eam insequeretur consentaneum est, praesertim si cum Scholiastis Test. Od. I, Id. , O matre pulctra ' palinodiam eontinere huic Gratidiae scriptam quo tu ipsius gratiam rediret,(v. 2T. dum mihi scia re micitis omi, opprobriis. ianimvmqtie reddo. - statuimus. quod IIeIlidorso etiam ad I. Sat. F. placere viam. Siquidem injuriae in eam congestae ita serio ecipi non debent, ut eum oenum eam appellat, Epod. IT, T. vere vetulam cogitemus (nam idem

L3diae objecit, I. οd. m. quaeiam tamen post in gratiam rediit, III. Od. s.); sed etiamsi non

in primo Juventae fore, tamen pulchram adhue et vegetae aetatis.. D. Sed utcunque haec se habent, earmina Canidiam diffamantia aliquot Ennorum spatium eompIexa esse Tidentur. Ac Primum eoriun Dirae censeo Epodum quintum . quo rem uou Romae sed Neapoli, (v. Sehol. ad T. D. supra allatum non sibi, sed Varo inlidam. (v. g. non illo ipso tempore, sed pridem eum Neapoli Gratidia etiam degeret, gestam, dr inattea quadam arte ita expolivit, ut omnia quasi ante oculos posita geri videantur. Qitae Sehol. Cruq. bene sic exposuit: tauare autem Grasidia Viarum quendam Mamavit; quem

34쪽

eum is amorem au fregere neqtiisset. Iurtim rutum puerum quendam P ririum, hum De

Cui facinori etiam mulierea impiiras et venefica . Saganam (quam etiam Itomam deduxit. I. Eat. R. m. Vriam, Foliam adhibuit. Quare cum Satirae Lib. I. octavae tempus. quod supra (S. D. idimus, satis probaebiliter in anni uti a. u. c. 2I. constitutum haheamus, huic quinto Epodo annum superiorem, 2st recte assignare videmur. In Satira oetava Canidiam indueit Romae in Esquiliis in novis Maeeenatis hortis, M. tibi pridem pauperum cadavera humari consueverant, νεκρομασειαν Saganae ope instituentem, quam Priapus ridieulo modo turbaverit. Tum aliquanto post Ironicam seripsit deprecationemia Canidiam. Epodum I . quo per locum se ejus incantationibus eorreptum mirifice to queri et tabesseri fingit seque ut iis exsolrat eam obtestatur. IIaee eontra Canidiam induellabnuentem acrioresque adeo poenas minitantem quo in toto earmine acerbissimo eum loco Canidiae insultat, dum de probris suis, maleficilia magielaque artibus ipsam ut de re nota lo- queutem facit. Mit cherlielitiis V. Cl. hujus Eclogae ratiouem non bene perapexit. cum propter locum Epod. S. D. sqq. totam hane depretationem non Horatio sed Varo illi tribuit rnon reeordatus, lillus earminis scenam Neapoli fuisse remque ipsam Jam deploratam; li ne Romae recens aetam. Atque neminem nisi Horatium ipsum intellio, qui , Esquilini Ponti avrae L Urbem ejus nomine implererid ' T. M. cuncta clamant, vel si T. M - l. vel 26 s. respexeris. Itane enim Eclogam et post Epod. d. et post Sat. R. scriptam esse, inde manifesto apparet, quod probra in utraque Canidiae obieeta lite re pleiuntur, nam T. D. M. M. M. ud illum Epudum, T. D. M. M. M. G - s. ad hanc Satiram spectant. Quare non Mila mirari possum, eur Vandecturgius In Proivg. ad Epod. I . quintum Epodiuu ex histribus Relogis ultimiun fuisse voluerit. Divulgata fuisse haee in C nldiam earmina probrosa oportuit, cum ut de re nota Io-M.quens, Epod. a. d. dixit et , An mclas Conlata tractaru dapeam Sat. II, S, M. . Velut ullaCanidia QMaut pejor ae entiatis A se. SaL II, I, M. COMM. Albuti. quaeua eat in se es nenum (m licitur . Doc quidem loco a. 226. Postremum eam vellieavit, ut hoc Gratiis diae odium et insectationem per sex septemve annos durasse probabile sit, post poetam poeis vitentia eorreptum, eodem hoc anno no. uavissimam illam palinodiam I. Od. io. non sentem siet ii res (Ep. I . M. sed serio cecinisse, si quidem in eriptionibus illius Eelogae in pi Haque m s. et Seholiastarum testimonio fidem habemus et Seliol. Cruq. ., Contat Palinodiam vi est. euntiando reroeat quae acris' ercit sectilia in miciam Gratidium. 3 bee e t quod eam denegemus: eum serrimis Og Amtae T. 2. non ad alia Deile earmina quam ad Epod. d. et I . referre possimus. dire, licet , discem jurentiam ' T. 23. excuset, hanc oden ultra sex tum annum ah illo Ep. d. removere possumus, quoniam quae et in illo T. M. et In Ep. I . r. r. per eontumeliam anus dicitur, in hac propter pulchritudinem celebratur. Cognationis aliquid. etiam tempus si spectemus, Od. d. sererentia olim' et I . - DI M. lia Laertisv utraqile . a Maecenatem scripta inter se habere videntur, tum propter familiarem de rebus levidensibus atque amatoriis confabulationem; tum

Disi iaces by Coos le

35쪽

quod In utraque Mareenaa eum uxore euens apparet. Nam In Rp. a. puella eum eo In convix Io diseumbens non facile eonvenit marito; in Ep. I . Ioeum et inmeria ipse minore quodas non pulctrior ignis Areendit obseream Ilion, Gettide Urist luces' Sehol. Criiq. mete, ut videtur, ad amorem Terentiae, pulcherrimae Maecenalis spongae, retulit, qiram ille, cum

circa id tempus etiam cedificaret (v. sv. s. ad 3 imequenti inno, alta domo in Esquiliis

perlaeta (Epod. s. a. In matrimonium duxisse videtur; quam rationem etiam cum reliqua Maecenatis vita diisque eventibus egregie con iere. facili negotio poterit evines. Hic quDdem manifesto virgo et nobilitate et pulchritudine excellens, quae cum Helena eomparetur(ef. Dio LIV. Iso libertinae trivialia conditionia opponitur et semo litaritam nequo uno contenta, Phryne morerat. quod si rationea nostras de Canidia recte, ut credo, subduximus, u-lud carmen Ep. a. . Paronita olim non ante annum 2I. scriptiun esse potuit: nee quie- quam obstat, quo minus alterum, Ep. I . eodem anno subsecilium esse censeamus. Cui rationi et illud favet, quod dixit v. o. sq. -Deva, deua nam mo vetat Anculos, Olim Promi cum carmen, lambo Ad aembustum addueere. Sia, hia eum non soliun iambos de Canidia.quod quibusdam placuit, sed omnino Justum Epodon volumen latellio vel umbilici minito declaret (v. Passov. M. Epist. ln non Vita noL Im. IIoratum hoc Maecenatis monitu

commotum insequenti anno Epodum II. et plures deinceps, ut promissum, volumen compleret, scripsisse Tldemus, adeoque Satiram II, 3. -Sic raro aeriai hujus admonitionis fetum fuisse suspicari licet. Omnino circa illud fervidioris Iuventae tempus bonum noratium amoribus omnis generis, PoellaruIu, puerorum, anuumque adeo et sagarum, tum gratia sibi et expetitia, tum odiosis aemolestis ita ei netum, implieitim, irretitum atque distractum et sul fere non eompotem videmus(Epod. II, a. d. , ut recte sibi, non ficte, sub id tempus in Sal. II, 325. . me puellarum, puerorum naela furor D attribuero rideatur. Talem animi arietionem Epodos Ilir sima erat et meta prodit, quo in Odario suo in genere perfectissimo, amoris desiderium et xesodplae furor egregie expressus Juvenilem animi gestum prorsus ut in illo ad Pettium undecimo manifestat quod i eandem quam In hoe earmine Neaeram in illo: mrculis rutae III. Od. I . quod a. u. e. assi composuit, signisseari statuimus et . io et cir tam Properet, Neaeram Murreum nodo e Dbere erinomai per i reisum mora sinitorem Fiet. Milo. Lenti orae acetis animo rapi M. asseetiis in liae Ode multo sedaiIor et tranquillior illam minimum decennio prius scriptam a

guit. Atque ipbius ludoles propinquam illi et inuinis inertie a. n. laesi'.

Quod ad dor ill amore a attinet. longia me me m sententiam ab rem temerstate Ebesse profiteor.

qui earmina ejus amatoria nil illai meros ingenii lirius maximam partem e Graeeorim imitatione repressos, poeinalia otii terendi ea n laeta, nulla omnino re ae veritate subjecta, Judaeent, qui tue puellariunne puerorum Celebrata nomina. I,3diae, Glreeram Lalage ranaelitae, Ligurini, nil nisi poetica figmenta linbeant, quibus Horatius ad ludiera sua eommenta exornanda usita sit. Horum agmen dueere uult manuuin video. qui in eommentatione libro qui Amtho mo i erit itur, insertu T. I. p. 2IT. aqq. linae opinionem summa eum fiducia tauquam praeelatum aliquod prudentiae suae inventum lectoribus propinareliaud dubitavit. Iloe modo egregium virum fefelliti quod sic omni veritale earminibus illis rerissinii an , elua plenis subtraela, nil nobis nisi mutuomae quandam amatoriam reliquit, et poetam nobis non avinii vitaeque suae veram interpretem sed vanum soniniorum poetieorum raptatorem conati init, a vero poeta

36쪽

., a

Tltimo inter Upodos sora carmen allerem de Alfio teneratorer .. Beatua ille mini M.

ramus. Quod eum natiira sua E reliquis diversum apparet, tum plurimim salem suum, etsi post . gratissimam rustieae vitae deservitionem subita illa mentis Alfiatiae immutatio in elausula pedimultum lucunditatis habet, inde tamen areipli, si suavissimam illud et vere amabilem irrisionem Virginant Ioab in Georg. II, US. sqq. de beata agricolarum sorie continere statuamus, quod Jam olim hi nostra Ratirarum editione T. I. p. rest simificavimus. Nam etiamsi non singula Te ha et verius inter se eonveniunt, argumentum tamen et poeticus olor in utroque loco idem 3 modo quae Virgilius summa eum animi incitatione ut praeelara et optabilia ad coeliun extulit, ea Iloratius non minus praedicans leni cavillatione ad ridicidiim destexit. Quod poetae nostri sesibrum eo men, eum illo tempore altinum Georgleorum volumen absolutum omnium studia in se eonverteret, in politis morum hominum circulo apud Maecenatem congregato, emus lusignia

deeora Usipsi poetae latima familiaritate inter se eomnueil, virgilius. IIoratius, Varius erant, non poterat nisi summo eum plausu excipi, Virgilio pro animi sui candore et modestia (Donati Vita In M. GR) libenter hunc innocentissimum doeum passo. Ita duplex feravitas huic Besogae accessit. Quam ut ultimam in Epodon serie anno u. e. M. Missignamus, quo Georgicon alterum volumen publici juris laetum I. u. Vorelo ad Georg. III.

M. (T. IV. p. 52s. e Lib. II, Iro. m. probabiliter demonstravit.

Ergo a. M. u. c. hanc Epodon Syllogen eo ectam esse videmus. quam quo anno IIoratius M. in vulgus ediderit, nec magni referi ut sciamus, nec ad liquidum facile, poterit perduci. Id idem nobis pere sum est, etia Suetonius ejus in Vita mentionem ni illam fecerit (ut

qui seripis IIur tu perceasere noluerio uoratium tamen ipsum eam publici juris secisse, Monon seras distant m atquo vero et magno oratore forensi Gelamatorem aliquem de ludo fietillas et umbrat dea nugia inaniter suadentem differre videmis. dire sane intelligitur, eur non eodem iure quo amorea xpust Horalium, eri cin alia quae attulit, iacerta farere positaua, ut eum podiam, quo nullum ia, antiquitate vitam ac Teeitatem aerios et iii trius depingere videmus, nil nisi inania vel nomIam ves r Dun commentae intiuisse si tu imis. omnino haec abominanda seriptores antiquitatis interpretandi et opis monum e Mnestis obruendi ratio si latius aer erit et apud plures inmiserit, perientum eat, ne omnis u his ex antiquia poetis visu ue veritas eripiatur. Atque sana rem ipsam spectantes primum non ridemus, em ipsi IIoratio de amoribM gula loquentusdem hinere nolimus et eur non Horatium ex aevi illius solua morum libertate, qua Romanis viris et luxenibus eum liberiinis quae magno numero aderant, Tes sine omni famae detrimento liberius versari licebat, puellas illas omnes quaa meminibus celebravit, adeoque pueroa aliquot vere amasse, atque ex ingenusia mobilitata et ivravatam (Epod. II. tum plures simul amorea. tum alios ex ullis, fide non diu ser--ta, nutrivisae eredamus, adeoque ad miremam usque aetatem latae militia, in qua ipse se exectuisse profitetur III. Od. - quis vitae pistimo auae elemento quodam sibi plaeui se at almum, etiamsi eam interdum se durare aisnuieti quod tamen non ita aerio Meipiendum esse, plura earmilla clu, M. Iv, 3.3 satis demonstranti Deindo con videmus, aut me alium poeta ne nioribus deteriorent in carmiuibus quam lamaa vita se dare voluerit (Epod. d. II. II. odar. IV. I. II. Sat. II, 3. 325. tot puellarum, ade quo ex no tra ratione patam tumestos puerorem furores sibi attribuat, quos numiunm lia-huerit. Rui md cishoique lueremur, at non veritatem sed mera poetaea somnia nos legere fingamum Cerie nostra ari te noti defuere, qui eiusmodi lictitiis amoribus vel Chlota vel Ph3llidia res c derant anilia et se ri vulgus Iretorum obieetare eoanreutur. scilicet quo ali*M-t amatorii argumenti proferrent i sed eiusmodi Tnnaa nmbras vita omni Pro meai accipiendlis aut rem Horatianis Mariis veris, imi et vlvidissimi me emaeat, is erete quid distent aere lupinis nuntiuam viderit. Ergvue L a

37쪽

post eos quum denimn Epod ui opus positamm, quod Vandecturgitis opinatur, i (Rd.

Cum. T. II. p. m. qii. lueem adspexisse; quae opinio loco Epist. I, I s. 23. abunde r rutatiir, eum dieite serarios ego Priameta tumbos Oatendi Liatio. numeris animmine eemitis Arctu hi. non res et ventici Perbia Meiamben. - Welchertiis V. Cl. qui in Comm. de Cases io Parmensi p. 2o. nullum horum Carminum post Ennum n. a. u. e. seriptum esse Judieat, in Poet. Lat. rei l. p. M. not. u. anno ira. demum eonjunctim edidia pronunciat. Et nos poetam eontumeliosi hiijiis libri editionem non nimia festinasse censemus, ut fortasse decennii mora interposita anno M. demum tu Tullica eum emiserit. Qua de re post in S. M. Pluribus agemus. ilis. Carminum tres priores libros Benurius deinceps quidem, anni modo spatio inter pri mum et secundum librum luterjecto, sed singulos separaum et elaboratos et . editos esse ceruiset, ut supra ridunus. Ad ejus rationes refellendas Jam satis fuerit, ad ea quae SS. I 82a. displitavimus, Iectorem rejicere; siquidem eum trea illos libros non deinceps et singillatim concinnatos editosque, sed singula eorum C mIna promiscue variis temporibus geripta post in tria volumina, uno tempore edita, temere ae promiscue distributa esse probaverimus. per se quoque, non singula Ennorum spatia singiuia libris esse attribuenda, evincitur. Sed quoniam suam quaeque pars disputationem requirit, paucis, et in prima et in novi alma cujusque libri Carmina inquirentes, rationia istius temeritatem commonstrare studebimus, accuratioribus de siligidis Judieiis, qualia In Epodis adhibuimus, in posterum tempus reservatis. 5et. Ae primi libri Carmina latra angustos fines annorum 25- n. a. u. c. minime conistineri statim videbit si quis vel earmen tertium Ed navem qua Virgilius a. u. te. M. in Graeeiam profecturus erat, respexerit. IIie enim annus ita firmiter et indubitate eonstituis

Maeeenali suo enuem Llorent e et fi grantia Oseula mabiliter deseribit II. Od. IR. diim Phrynes timoreae maereari dieit Epod. I1. mentitum fuisse. aut eamina ad Neaeram. Epost Ita aed Tindaridem. I. m. II. d Lydiam. III. Od. s. ad Pli1llidem, Iv. m. II. nil nisi umbratilea lusus esse statuamus 2 Di m liorat di quidem Horatium ex ingenii sui indole tum ad vitae deliei a prudenter captandEa prima. tum non minua servili aliorum imitatione quam loquaeibus nugis Eliella, is eunetis illis e mi bua amat riis veros amorea expressisse quoa ipse et senae it et nutriverit. Judaeamus; ac sicubi fietis aut immutatis puellatum nominibus ex more poetarum illius hevi usua ait, sub lus nominibus veras personam velut sub Lesbiae apud Catullum Clodiam, sub Deliae apud Tibullum Planium, sub C3nllitae apud Propertium It auam iv. Benu. ad II. Od. Iri id. Re heri. Poet. L L p. Id. delitescere, eaque nomina non temere variis locis immutata sed iisdem personia constanter attribui . ut v. e. unam modo eandemque Mdiam in o L l. 3. IS 25. III. s. habeamus, quam maxime nobis persuasum esL At sane fieri potuit, ut idem nomen. in usitatis praesertim libertinarum Graeeis ppellationibus, non in m in modo sed ulteram qn que eonveniret, ut ex gr. dupliem Pholoen, primam in L m. M. T. II. h. alteram in IIL Od. 35. Mi manno l. e. p. MI. libenter largimur. modo utramque non fingi sed vere vixisse statuamus. In his deerneadis temporum rationes diligenter iurandae sunt, quibus emel plerumque probabili eo Heriura adhibita

videmus, ut earmina in ejusdem nominia amaeam per plures libros dispersa e textam quodammodo amoris alterius historiam reseranti quae quidem rationes, omni veritate ex illia raminibus sublata . si meros poeticos lusus esse statuimus, prorsus concidunt. sed mallo inde lutoribus vel eommodo vel Jueundi te secressi enim Adeoque But annua ipse, eum reliquas Horatii mima fietitias, priuirariis indutas nominibus statuit. Cinaram tamen excipere veramque ejus miram gnouere propter Episti I, I, M. I , in se

eoaetum vides. Ita vir optimus minima sibi constitvl Plura hae de re aliquando in commentatione jam exarata .de uoratii amoribus dabimus.

38쪽

lus est, ut ter eo Braurianae rationes everiantur. r Ut tueam ramen sto. ad Maeeen temet in Vile potabis propter ratiqnes alipra g. 2o. allataa non ad priorem annum quam M. referendum. Primum liiij ita libri nurneremitu C. EM. De Archytae Te maria et terret quod a. Ia pompositum in disputationo de itinere Brundi uiuo infra prohare eonabimur, et sub idem tempus C. II, o. ,. Plinii Gader et III. Ia. -O fons Banduatae. quod si recte, ut cremta, statuimus, primus liber non latum, sed viginti annoriun spatium complectitur. Secundo Odartim libro Benti. annos ira. u. attribuiti quod perperam faetum Od. M. s. ad Valgium arguit, quam sub hiemem a. a . eirea tempus Epistolae dubdecimae gerimptam certissima doeiunenia, Augusti tropaeo l. e. signa a Parthia reeepta v. I s. (Dio Llv, 3.

Tigranis in Ameniorum regnum deductio per Tiberium Neronem v. 2o. cuio LlV. s.) et Geloni a. Daei a Leutulo devieti Stor. IV, IE, Is. arguunt (r. Masson. p. 22s. ass. Rebcheri Comm. de Valgio Rufo. Poeti Lat. p. rel. . At septimum hujiis libri Carmen ad

PompeJum Varum sum a. Id. compositum esse, quo paee inter Ser. Pomptium et Triumviros Miseni facta elves proseripti redeundi veniam impetrarunt, sam supra in s. s. motissimus. Qiinre etiam hule libro spatium fere viginti annoraim Essignandum est.

Id vero est aut omnino nihil agere, aut ludificari Ieriorem. Non facile enim TIrum e Moum fugere poterat, splendid- illam de Regulo Od m quintam et se Coelo tonantem eredidiamus sirem Regnore, praesens distia habebitur Augusto, o Deetia Britonnia Imperio

gro uel buaqtie Per ait ' non ante quam Aligilatus captivon et signa trium exercituum. sub Crasgo et Antonio olim mimorum a Phraate receperat (DIO LIV. R Ib. It pre. not. - TVI. p. IM. Ed. Slura. scribi potuisse; quod quoniam sub auetumnum vi ra . laetum esseeonstat. optimi quique interpretum vel ad hune ipxum annum (Iani. Mitselieri.) vel ad proximum . quo Augustua die Iv. Id. Octobr. Romam rediit, eam retulerunt (Maasoti. P. a II. xq.Weta. Vindeq. . Denide vir aeuti stiuus si modo voluisset, post doctam Massoni di putationem pag. Iso. q. Camen . sextum et semilata mvorum ' non Ed Ellum facunannum quam m. a. u. e. t i posse intelligereL sup. g. et L Noa quidem, ut modo di- . . vimus, Od. Id. - O fona Bandusiae in carminibus tertii libri primum filisse eensemus, quam anno et Ii. attriuiiimus; ut uno et eodem viginti circiter annorum spatio, a. u. c. Ili M. enneta trium priorum voluminum carmina promiscue scripta ineludi jure nostro statuere videamur.

assignavit. Sed hae in re quoque aut sesiluantius egisse aut veritatem In suis opinionia gratiam suaque deque habuisse videtur. Nam ultimum hujus libri earmen si Phoebo rolentem eommunis Interpretum eou regus ad a. retulit, quo exeunte cunetia imperii hostibus stiperatis et laeentibus, pace per totum terrarum' orbem re illula. Iant templum Aligusto imperante tertium clausum est b. mis sinum Quirinum iacturi Dio LIV, extri e. m. eum Fabenota a M. ut docte es contra aliorum dubitationea et falsum Orosit stidielim demonstravit Manomu is templum reseratum Roteria. I M. R ef. Iani Mi-

39쪽

aeherL et Vandere. In Prolego ad hane oden. Praeterea tria praealcnus in huius libri ea

minae, quintum, secinidum et quartum de lim, Benit danam rationem toto biennio exe dunt, quippe quae communiter ad exoptatum omnibus Augusti reditiuube Gallia vere a. u. e. I. factum spectent, cum ille Lolliana citae quam in Germania Romam ueverant, exterritus per tres continuos annos ad res Galli eam Gemanima, Hispanimaque eomponendas

Roma absit Isseti Dio LIV, 2o-25. Interea Drusus et Tiberius Neronea, Augusti privigni a. ras. gentes seroeea inter Alpes et Danubium. IIcivesIam et Noricum habitantes erebrisque ineurilouibun et Galliam Togatam et Italiae finitima partea infestantes, Raetos. Vindelieos, Breunos, Genaunos, alios sub tius au picus unica aestate perdomuerunt. Ac primum vere illius auul Drusus Vindelicos golus aggressus magna clade affecit, indeque praetorios tulit honores. Dlo LIV, 22. quam victoriam IIoratius Augusti rogatu carmine quarto huius II hri sequalem ministrtim D statim posit mincium Romam allatum hoc ipso anno ras. celebravit. Dein eum ab Italia reseeii Raeti, nihilominus Galliam urgerent, Tiberius fratri in auxillum submissus; amboque fratres, barbaros pluribus simul locis aggressi hrevi prorsus debellarunt et mense Sextili (D. Id, M. et Fabri not. Ias. ad Diom Ll, Is.) finem bello imposuerunt.

Quam communem fratratin victoriam noratius in Carm. I . ., tiro euro patretim ' g. li. paullo post Augusti reditum in urbem laudibus extulit'). Noe carmen illo tempore et occasione seriptum interpretum diligentia, Massoni lii primis p. a d. sq. satis Iticuleuter demonstravit. Modo Iaissus in Argum. earminis aerendi Drusi expeditionea in Sigambros a. E et et Thetas et triumpitales Itoliores inde reportalos Dione auctore L. LIV. e. g2. M. contra hiastorieorum fidem (ef. etiam Flori L. IV. I2, 23-2s. ad a. et o. refert et in utroque earmine. secundo et qliarto decimo respici putat, eum pollua Ioel illi, Od. 2, 25. I . GI. ad illam modo parem spectent, quam Sigambri Augusti adventu territi, anno M. exeuiite datis obsidibus ab eo aeceperi L Dio LlV, 2θ. exta. quod recte jam statuit Massonus, Bucterio confutato, qui Propter Sigambros tandem per Tiberium, Druso lam mortua, perdomitos, Carmen I . demum ad annum obitus Voratii. o. retulerati Noe cumen sequae cura Puetrum ex illis trilius D. 2. I o novis mum esse res lude

D Praestantissimos aliquot interpretes, Ianium Imprimu dira atque Thndellurium, (nam Nivehet . doetum servavit silentium o. quod Lib. I lv. 22. Raetos diei aon modesteos. Druso prunum obviam laeto

ab eoque praelio lasos, in errorem induxit, ut Drtisum prima illa expeditione Raetos solum dei linam ia itera una eum fratre Raetos et Vindelieos existimarent, ideoque earmen quartum non anno Tas. sed simul eum quarto decimo a. Ta . demum tompositum statuerinL Atqui Hora his ipse iis certi, amus dux et testia esse poterat; qui Vindelie Druso, meros a Tiberio potis nulla dexietos sole eIntius Indieati diam M. g. v. I . dicit: ., idere Noetis bina laum gerentem Vindeliei. ubi lectionem Ilvetia nenti. e sua et N. IIeinsii conjeetur duobus apud ipsum mss. . uno Tore. nuo Comb. uno ap. Fenm confirmato. bene induxit et naseruiti vulgatam Noeti vandem. ita quidem tueri studet, ut non casu recto Dum plumis lis sed patrio easu dietam Eecipiat: Alpes Raeti, ut moenia Romuli. h utiquo genua ductore Raeto, ea I iiuii auctoritate L. III. 2ar si Naetos Tuammum prolem urbitriantur et Gollia mi os duees Quod idem iradidit Iustinus I, XX. e. li. quoque dura Nacto. iaritia strenua iami aia. Alpe m viavere; ei ex dueis nomine gentea Noe oram eondiderunt. Sed vereor. ne tum nimis eoacta appareat harum luterpretatio a nam

inter Moen.ci Nomuli (quae is quidem eondidit et inpra Naeti uliquid interest: tum uiniis docta, via imis Horsitani ae,i Iectoribus. Deinde in Dde I . utrumque vietorem et ab utroque hietoa later se componit

40쪽

Diei. quod posita principem ut Romae praesentem alloquitur. Nam quintum Camen ul-mla diu absentis Augusti destiterium, se elin dum mox redituri lactam exspectatio ii p.n signifieat. Quare illud a. o. ad Anglistum, quo eum In PatrIae quasi gremium re oraret, eum Massono P. a I. Rcriptum esse arbitror. Jani et Vandem. ipsi anno et I. (vereor ut recte assignant. Deinde alterum Carmen ad Iulum Antonium lusequentia auul primis mensibus, eum Angustei reditus Jam eerta exspectatio esset, compositum alatuimiis. Mitselierlichium ne Eelogam in annum M. rejicientem, eam ob rationem, quod Raeticae victoriae nulla In eo mentio sat, Vendere. tu Argum. recte refutavit.

Iam ad Epistolarum Libri primi reeensum pervenimus, quibu perfielendis Benildus M.

modo biennii spatiiim, a. u. e. a . Z5. Horatio eonem It. Sed hujus quoque rationis e meritatem singilla Epistolarum tempora accuratius explorata satis arguunt. Secundam quidem Epistolam: se boni belli aeriptorem et duodevicesimam et . Si bene te norm ad unum eundemque Lollium adolescelitem scriptas esse, sed variis temporii, iis . eumque Lollinmillium natu majorem fuisse ejus M. Lollii qiil eonsul a. u. m. Horatio no tro congiincti simus carmine Lib. IV. nono celebratur (ubl T. It pre. et Badite Lex. s. T. Lolli post Norbsium ad Cenotaph. Pis. II. I . p. 255. et Massonum p. 2G2. sqq. 22 . q. luterpretea communi fere consensu ac summa ciun probabilitate statueriint (v. obharii, doetis nil interpretia Protegrum. ad hanc Epist. separatun editam Halberat. Ib23. B. . quem eum hac Epirumlola puerum etiam in schola declamitantem benevolentia vere paterna honesti simis ad vitam agendam

eon,iliis ex Homeri ea lectioue linustia imbuit, tum in altera Juvenem Jam militia probatum

eum diui v. s. sqq. artare priae pum, deni terra evertes Lattaae V neelie I mirere nuper, ovia

Marte possear a frenam tam Drvsva Gens uno a. imp cteidum genus, tire aeno aqdie res es et me Dpibus impositas tremendis De est aere plus elee simplie ; Major Neronum mox grare proelium Commisit. immanes que Noe et os a pietis pepulit aerendis. Quid apertius diei poterat, quam Vindelie ae Deum non semel. sed pisa taeerum mpliei. id est. et vere et a tale devietos; rontra Raetos majore Firmum, Tiberim mox grari proelio esse pulso Nam Genaunos et ureunos a. Breonea Vindelieorum partea fuisse. et Ptolemaeus Geogr. ll. II. testia est. et Strabo I.. Iv. p. 2 M. D. ratus verba haee svatim di Oυι- 1 aeo, aerei Noem imi rhae taroe nreniset reν aeter Dido. τὰ πλέον υεrre ADturmae aerei Terriυ-m ut Casauh. bene restinuit pro Aldina ieetione BP νων; ef. Cessar. Geogr. Autiq. T. I. II. e. r. s. i. qui eoavd radices Raetarem Alphim eirea Aenum fluvium liabitasse ex ensntio Fortunat. vita S. Mnrtini demo aerarit et .. ia r inci sedent tireoniam Ioea, perre, per . bem Ingrediens, rapido dici gurgite ro esturae a. ' H ud tamen nobis retieendum eat. apud Plinium II. Nat. Illi et . '. I. p. 22s. Fr ia eriptioneme imphaeo Alpium quod ex hae ipsa expeditione Augnato S. P. v. R. eonstituit, exhiberi, is qua Brenni et Genaunes in gentibus quidem Alpinis, sed non proprie in Vindelieis numerantur. Unde patet. non satis haede re inter ipsos equales eoastilisse. quod minime mirum . ut in harbaris gentibus. Sed quod nobis h. Lmaximi est. Horatius quidem noster hos populos indelieorum ualloni manifesto adatim erat, cum ait et is in-d alie didicere nuperi milite nam tuo Dracua Gen avno - Ire aenos que des ea - dejecit ptisa visa impliei. ' -- Itaque eritissime eonstare videmus, de vindeliei loriam non unam sed iteratam Druso, de Raetis simpliem Tiberio adseribi; nee Dionis eontrarium testimonium, si quod esset. nos movera d heret, ut ad ersus Horatium ipsum statueremus. Sed revera nodi exstati Dio enim ex usu posterioria aevi loquitur, quo indelaeta etiam sub eo uni Raetiae pro ne ne nomine eompte tendebatur. quod utraque conjunei emphe praesidi parebat. Qudire Taesina Germ. e. dl. Augustam TiadHieorum Asplendidi

imam Meuae pio, iaciae colorum diviti re cellam Geo . ML T. L L. II. e. r. S. m. qui additi