장음표시 사용
71쪽
R. O. III', p. 6 ); expugnatae a Pharnace urbi (Str. XII, 3, p. bai) libertatem restituit C. Caesar anno Tollit (D. Cass. ψ2, 8: Str. l. I.). Ab Antonio urbs tyrannis tradita ab Augusto post pugnam
Aetiaeam in libertatem restituta est (Str. l. l.). Quocum certare videtur aera Amisena incipiens ab anno T2II33 (Ηead, h. n. p. 2b); neque tamen semper aera urbis cum libertate data coniungenda videtur; recte fortasse Cunig . f. H. Phil. IT. S. p. boli, a. 63 monuit hoc anno Amisum - tyranno evulso - proVinciae additam et post pugnam Actiacam liberam eSse iussam.
Liberam Amisum vocat Plinius (n. h. VI, ij. Quo tempore Amiseni cum Romanis foedus fecerint, ignotum est: neque ex Cassii Dionis verbis (a2, 8) quicquam coneludi licet
libertatem tamquam praemium dedit. Nam ol Evopaeoi. quorum innumero AmiSeni quoque vereari possunt, non sunt civitates foederatae', sed socii Romanorum reges et populi. Recte enim Mommsen (St. R. III, p. 65a, a. 33 monuit Amtoveoc non ita proprio sensu a Dione adhiberi solere pro verbo: foederatus'. idem de voce: gvopaeoc' dicendum est, atque Dionis hic
locus Appiani et Polybii, quos Mommsen (l. l.) asseri, adici
Foederati erant Amiseni Traiani imperatoris temporibus inlin. et Trai. ep. s2 Os3J et s3 OsM3. Atque extant nummi(Ηead, h. n. p. 2bj, imperatorum temporibus cust, quibus Amiseni liberi praedicantur, etiam argenteorum copia Ηadriani et Antonini Pii temporibus signata. 6. TrapeZuS liberam' inlin. n. h. VI, IIJ. Ceterum postea Cappadociae fines ita mutati sunt, ut Trapegus non Ponti, sed Cappadociae provinciae urbs fieret inomnigen, R. I. V', p. 3663. Regnum Bosporanum. Ηistoriam regni Bosporani nuper conscripsit Laiyschevii Ser. unt. Or. Sept. Pont. EuX. II, p. XV Sqq.); de statu huius regni inde a Mithradatis Eupatoris aetate vide l. l. p. XXXI Sqq. . si Distita Cooste
72쪽
Cn. Pompeius Phanagoream et a Pharnace et a Romanis anno Hyal63 liberam esse iussit opp. Mithr. 1133; oppidum paulo post a Pharnace denuo expugnatum esse haud improbabiliter coniecit Ladschev (l. l. p. XXX .
2. Heraclea ChersoneSUS.Chersonesitae liberi Tol. 2b, 2, 133, ut ipsos a barbaris circumiacentibus defenderet, Mithradati Eupatori go tradiderunt eiusque successoribuS paruerunt Strabonis aetate (Str. m, p. 368 3os) Libertate a Romanis donatam esse Heracleam Chersonesum tradit Plinius (n. h. IV, 8B; libertatis testes sunt et ei nummi, qui extant apud Ηeadium (h. n. p. 2383, Sine ullo temporis indicio ij, et unus, qui gematur in muSeo Britannico is eat. of gr. colas in the Er. Mus. : The Tauric Chera. p. 3, n. 113, inscriptus: s EPAC.
Iam quaerendum eSt, quo tempore Chereonesus liberata sit. Atque Poeckh aeram Chereonesitanam computandam esse monuit ex verbis inscriptionis (CIOr. 862 l): rtouc vi', ta lud(iketissivi) id, regnante Zenone. Imperium tenebat Zeno inde ab annodia usque ad annum sisI; itaque indictio quarta decima, quae erat eius regni tempore, aut
inde a Κal. Sept. aT5 - prd. Κal. Sept. aT6 aut: inde a Ral. Sept. aso - V Id. Apr. si suit. Intra hos igitur terminos inscriptio posita est. Recte hoe Boec (CIGr. II, p. 263 exposuit: aera igitur Chersonesitana aut ab anno i 18 36 aut ab anno T33I2i incipit IIae aera libertatis initium significari Boecth (I. l. , quem Cunt et Q. f. cl. Phil. S. 1i, p. bo6, a. d) sequitur, iudicavit, nisus contra Strabonis verba Π, i, p. dodidos, testimonio Plinii (n. h. IV, 8b). De quo nunc agendum erit. Dicit enim Plinius: Ηeraclea Chersonesus libertate a Romanis donatum'. Atque haec est singularis dicendi ratio apud Plinium: neque enim unquam ille in quattuor libris geographicis
duos nummos . Caesaris et Augusti capita praebentes, a Chersoneso
sibiudiesivit v. Sallet (Z f. Num. I, p. 2T; 3ll. 's do die mortis Zenonis vide: Gibbon, a hist. of tho decline End fallos Roman empiro i II, p. 2 . Disit sed by Cooste
73쪽
(IU-VIJ praeter: liberum', liberum oppidum'. liberae condicionis' quicquam addere solet de eondicione urbium liberarum; sod quidquid in his libris exilis Pliniani sermoniS modum transgreditur, postea additum videtur, ut (IV. 22) Achaiae libertas a Nerone data, (m, do) Latium universae Imspaniae a Vespasiano datum, (V, 263 verba Caesareae, Icosio, Rusucurio oppidis adiecta. Iam eum hoe Plinii testimonio libertatem non ad Augusti tempora referri necesse videatur. Straboni fidem, quam Boec h(CIOr. II, p. so) ei detraxit, reddere malim; quid sit sentiendum
de aera Chemonesitana, postea videbimus. Itaque Chersonesus usque ad Straboniis aetatem Bosporanis regibuS paruit. Haec conStare videntur; reliqua, quae mox usserum, probabilitatis modum non excedunt.
Extat titulus (Om. XIV, 3668 positus in honorem T. Plautii,
Moesiae legati, qui Scythas ab obsidione Chersonesi urbis removerit. Iam videmus ex eo titulo, non regem Bosporanum, Sed ducem Romanum aut sua Sponte aut, id quod probabiliter coniecit Lavschev (b. d. c. h. 188b, p. 2T I2TD, precibus Chersonesitarum obsecutum eis subsidio venisse. Atque eius opera factum est, ut Scythae ab obsidione urbis desisterent. Iam habemus, quo quadrare possint Plinii verba. Nam primum gesta est haec res non ita multo ante quam Plinius scripsisse putandus est, circa annum bi (Dessau ad Om. l. l. , deinde Chersonesus revera a Romanis' libertato donata est: nam per sotarum videtur, cur additum sit, libertatem eis a Romanis datam esse, cum nullam civitatem liberam afferre Plinius in animo habeat, cui non populus Romanus libertatem permiserit. Iurgio-viegii sententia, qui propter verba a Romanis' non de imperatorum, sed liberae reipublicae Romanae temporibus agi putat(ci LahScherium in: b. d. c. h. 188b, p. 2T13, haud probanda videtur; sed, eum in bello, quod Scythae gesserunt adversus Chersonesum urbem, Romani ducis interventu libertas Chersonesitanis firmata sit, facile intellegitur, cur Plinius addiderit ipsa verba: a Romanis'. Accedit, quod ex titulo ipso docemur haenorem Vespasiani aetate satis notam dignamque, quae memoriae proderetur, ViSam esse; nam ipsius Vespasiani laudationis verba
in titulo (v. 32-3bj afferuntur.
74쪽
Iam si hoc recte statuimus, quid inde lucramur de libertate Chersonesi Quo tempore Plautius Scythas inferventu 3 suo ab obsidione removebat, Chersonesitae regibuS iam non paruiSSe Videntur;*j nam regum, non Romanorum fuerat, huic urbi auxilio venire: sed Scytharum incursionibus aut antea aut tum demum factum est, ut Chersonesitae a regno Bosporano soluti libsertate fruerentur; Scythis ne parerent, Romani impediverunt. Itaque aut anno bi aut paulo anto in libertatem vindieati sunt Cher- Sotimitae, certe non ante Strabonis aetatem, qui(VII, d, p. 368Idos eos Bosporanis regibus subiectos esse tradit. Aliam inscriptionem, qua agitur de libertate Chersonesitana, edidit Laiyschev J. d. c. h. 188b, p. 2io m inScr. ant. or. Sept. Potit. EUX. I, n. ass). Titulus, quem Chersonesitae Aristoni civi bene merito posuerunt, quo tempore posituS Sit, ambigitur: hoc tenendum est, Aristonem legatum ad imperatorem Romanum miSSum per Sex annoS id egisse, ut libertatem Chersonesitanam Semaret (uxta, non nepi etEc Detustipieto, deinde infecta re (ὰxtis, re is,t13 QSeeSSiSSe. Posthac - nam chronologica ratio in hoc titulo adhiberi videtur - ad regem Bhoemetalcem ivit et eum eo foedus fecit (enitere vlaei m). Iam quaeritur, quisnam sit ille Rhoemetalces, quisnam 8 hch: Σgβremtoc. Mommsen (in: LoeWy, Inschr. gr. Bildli., n. 33T)Gu haov Et lambu esse divum Augustum arbitratus de Rhoemetalce, Thracum rege inommSen, eph. ep. II, p. 2ba, n. b), cogitaVit.
Aliter do tempore inscriptionis iudicavit dumievicχ (ctLatysehevium in: b. d. c. h. 188b, p. 2io Sqq. . ille enim, cum nisi de Bosporano rege Rhoemetalce, regnante intra annos i 3i et I 53 (Latygeheu, infra. ant. or. sept. Pont. Em. II, p. XLVIIJ,
esse putavit, sed obstat, quod huiuS uSus vocis: Ecβumtoc nullum exemplum afferri potest. Itaque Mommseni Sententia potius Sequenda videtur. Iam habemus duas inscriptiones eadem sero aetate positas, quibus de libertate Chersonesitana agitur aut
j dubium. num cum exercitu ipse Edfuerit; optime Mommsen i R. G. V , p. Is i vertit: - bestimmte er, Ebgu,teheu v. d Belagerung . 3 ceterum ci ea, quae v. Sallet (Z. f. Num. IV, 2 3-2 Tl exposuit de nummo Chersonesitano: BACIAE(V OVGuc, eodem fere tempore cuso.
75쪽
agi videtur, alteram (OIOr. 86213, qua aeram ab anno TI 8 36 incipere, alteram mavSeheu, inScr. s. l. I, n. 1ss), qua libertatem
ab Augusto non SerVatam esse edocemur. Quae quomodo inter se coniungendae videantur, nune explieandum est. Aoram urbis a libertate data incohare, quamquam non Certa,
tamen haud improbabilis est sententia. Itaque, siquidem anno 18I36 Chersonesitas liberos iussos esse putasius, vix de alio duce Romano ac do M. Antonio triumviro cogitari potest, quitum Orienti praeerat. IIune Ponti et regni Bosporani rebus Eonsuluisse praeter M. Antonii Polemonis, Ponti regis, nomen docent nummi Asandri, Bosporani regis, qui Antonii emgiem praebent adseheV, inser. s. l. II, p. XXXV . Itaque si ab Antonio, cum Bosporanis rebus prospiceret, Chersonesitis libertatem datameSSe coniciemus, a vero non aberrare videbimur. Accedit quod
hodem anno (is 8l363 Polemo ab Antonio Ponti rex lactus esse
videtur (v. Sallet, Deitr. g. Gesch. u. NumiSm. d. Κge. d. Cirum. BOSpor. V. d. Pontus, p. 3a; p. bs, a. Iol). Rescissis post Antonii mortem eius actis iam Caesar illius, cum Orientis res rursus ordinaret, non habebat, cur IIeracleae libertatem ab Antonio datam servaret; immo vero eos Bosporanis regibus denuo subiecisse videtur. Quoeum optime quadrant verba tituli Aristonis, civis Chersonesitani Satyseheu, inSer. s. l. . Ηic enim ad Augustum (ΣgJudito misSus eSf - p etdic 1eultipletc. Scilicet, ut libertatem eis servare conaretur; neque tamen id, quod in animo habebat, perfecit, sed de re deSperanS (bookJupti vetet di SeeSSit. Quod si recte statuimus, Chersonesus IIeraclea anno TIRI36 ab Antonio in libertatem vindicata paulo post pugnam Actiacam eam amisit; quod quo anno laetum Sit, ignoramus. Strabonem de liis rebus intra parvum temporis spatium mutatis nil
commemorare mirum non est; itaque ea re ViS eius verborum(v. supra p. 663 non infringitur. Circa annum p. Chr. n. bi, id quod supra (p. 6i) probaro studui, IIeraclea ChersoneSus
libera esse iussa libertatem retinuit, quantum nos Seimus, usque ad Constantini Magni aetatem (ConSt. Porph. de adm. imp. p. 2bol2bi: Bekkeo, quamquam, quae sit ea aetato libertas civitatium liberarem, manifeStumi sit eodem loco; nam pergit Constantinus Porphyrogenitus Chersonesitas, cum eis libertas immunitasque con-
76쪽
io Lycia et Pamphylia (et Pisidia .
Antiocho devicto Lycii, ex decem legatorum consilio Rhodiis
aliis fuerit indu ab illo tempore status Lyciorum, dubitatur. Mommsen (CIL. I, n. 58si ante primum hellum Mithradati eum
nondum in formam communis' (xolvo ) Lycios consociatos esSeneque a Romanis 'liberae civitatis' iura accepisse putati sed
idem (St. R. III, p. 6io, a. 33 aliam eamque probabiliorem sententiam exhibet, cum dicat: -Dor Senat ercari sio surhoi und daboi blethi es' (eL: Trouber, GeSch. d. Lycer, p. 16T Sqq.3. De tituli tempore, quem posuit Auxi ou eth volvorum (Κuibet, Inser. Gr. Sic. et Isai. n. s8m, optime disseruit Mo seu (Z. f. Num. XV, p. 2133; unde ea, quae Treuber O. l. p. 16i, a. a dixit, quamquam a Reinachio probantur (rev. num. I 888, p. 2bo, a. 23, vana fieri videntur. Confirmavit libertatem Lyciis Sulla confecto primo bello Mithradatico (App. Mithr. 613: Marquarditi (l. l. p. 25, a. Im Sententiam, qui ex Philostrati verbis (v. sopli. II, 263: orthp imi1-μσχtuc - παλαιαc' de foedere inter Romanos et Lycios facto conclusit, recte refutavit Treuber ss. l. p. lio, a. 2). Antonius, cum adversus Cassium et Brutum bellum
gereret, omnibus Asiae oppidis, etiam liberis civitatibus (id quod Appianus addit), tributa imposuit App. b. e. V, 63 sed Lyciis, quia bello a Bruto valde vexati erant, tributare Sit (App. b. e. V, Te dicλcla quisv lsit j. Ex his Appiani verbis Trouber ra. l. p. ito, a. 1) conclusit fieri potuisse, ut
Lycii antea populo Romano pecuniam solverent; sed plane contrariam rem inde emei necesse est; nam cum liberi sint Lycii pp. Mithr. 6 Ii, inter eas versantur civitates, quibus Antonius tributum imposuit (App. b. c. V, 6 contra solitum Romanorum morem; itaque antea Lycii immunes fuisse putandi sunt. Lycios inde a Romanorum in Asia dominatu usque ad sua tempora liberos mansisse testatur Strabo (XV, 3, p. 66b . Disitired by Go le
77쪽
TIA Claudio imperatore libertate illi privati anno d3 (D3 Cass. 6o, IT; Suet. Claud. 2bj Pamphyliao provinciae adiecti sunt(D. Cass. l. I. . Quid sit iudieandum de Suetonio (Vesp. 8
denuo narrante Lycios libortate privatos esse, inspicias p. bs Sqq. Pamphyliae orae maritimae pars Attalicorum regum fuisse videtur propter nomen urbiS Attaliae (Mommsen, R. G. V , p. 3oT, s. f. . itaque teStamento Attali regis Romanae dicionis facta, quo statu uSa Sit, dubium est. Augusti aetate Pamphylia ipsa provincia fuit i MommSen, R. G. V3, p. 3os). Superior pars Pamphyliae, quae erat montana (Str. XII, T, p. 56si, sicut Pisidia, Antiocho paruiSSe non videtur Mommsen,
l. l. p. 3oildo8i; itaque liberi remanserunt hi populi, donec Antonius eos domandos Amyntae tradidit (Str. XII, 6, p. b6s: D. Cass. b3, 26 i qui quantum profecerit, discas ex Strabono(l. l.). Post Amyntae mortem, anno i2bi2b, Augustus, qui ipso has regiones paeandra suseepit (D. Cass. b3, 26 , Galatiae
praefecto imperavit, ut, quantum posSet, eos intra suos fines contineret (MommSen, R. O. VA, p. 368 .
Thermessibus libertas a populo Romano conceditur. Atque ab hoc tempore Thermesses maiores in civitatium liberarum numero sunt. Neque enim cum Marquardito (St. V. V, p. 36a, a. 8)consentio, qui iam anno b6BII 8s Thermessibus libertatem a Romanis permissam esse dicit. At Cn. Manlius, eum Lindae urbis legati peterent, ut ipsos a Thermessium vexationibus defenderet (Pol. 21, 35 - Liv. 38, 1 B, adversus eos eaStra
morit, Sed pecunia accepta diuvabaeto viktav. Neque tamen haec
itidi ita interpretanda est, ut Manlius tum libertatem eis concesserit; neque enim eos aut Suae dicionis fecerat aut omnino Romanis subicere in animo habebat; immo vero ea erat huius amicitiae lex, ut Manlius a bello Thermessibus inferendodosisteret. Malo Polybii verba vertit Livius (38, 1 b, 63: pacem
78쪽
Liberiatis testimonia praebent nummi imperatorum temporibus cust (Ηead 3, h. n. p. bs3 et Le BM-Waddington, vv. arch. VI, expl. n. 12623. 3. Selae. Selge neque regibus neque ulli genti paruerat (ood' Atrei h- αuoic laevoveto: Str. XII. I, p. bil), a Romanis quoque sub certis condicionibus (hil luxetola ran terram Suam habebat (Str. l. l.3. Itaque ab hoc tempore, quod ex Strabonis verbis certius definiri nequit, inter liberas civitates Selae versatur. Sed Strabonis aetate ( v eg) Selgenses libertatem perdiderunt et 'umboot etaiati,c laeti sunt.
o ilicia. Ciliciae prima pars anno 652lio2 provincia sacta est (Mar-quardi, St. V. I'. p. 38o: Mommsen. R. O. II', p. 1333, ultima anno id (Marquai di . l. l. p. 38a). De regibus, qui partes quasdam Ciliciae tenebant permissu populi Romani, cf. Mar-quarditum (l. l. p. 38a-386J. I. Seleucia ad Calycadnum sit a. Seleucia Arehelao regi subiecta non fuit, ac nequo Amyntae neque Cleopatrae, quibus antea taliciam asperam dederat Antonius, paruisse videtur (Str. XIV. A, p. 6iij. Itaque iam hoc tempore Seleucia libera fuisse putanda est; imperatorum temporibus extant nummi (Ηead. h. n. p. 6im, tiaudepuc Signati.2. Sebaste Elaeussa). Sebaste latrociniis aptissima. ne ab inermi Romanorum legato teneretur, Archelao, Cappadociae regi, data est (Str. XII, 1, p. BZalb35. XIV. 5. p. dii). Post eius mortem Sebaste, sicut reliqua Cilicia aspera, eius cognatis paruisse videtur (Marquardi, St. V. I', p. 38a, a. d). deinde Antiocho, Commagenae regi, eam subiectam fuisse concluditur ex numinis Sebastenis, qui eius regis caput praebent (Bahelon, les rois de Syrie, p. 22o.
3 quem nummum Read xl. l. affert: 'aiaulti et Tepsicet a Ti vo xmola gaeouetet', recto Ramsay famer. Journ. of arch. IV. p. si explicuit: f eto xvetouceaeouetet. Neque est, cur cum Vlluxio (num. chron. XIX, p. 33 miremur de doricae linguae forma in nummo oppidi Pisidiae: alia enim Pisidiae urbs,
Belgo (Str. XII, I, p. bio , fortasse Sagalassus quoque (Read, h. n. p. 522
a Lacedaemoniis originem ducit.
79쪽
n. 28l2s: Marquatat, St. V. I', p. 38 . a. Ioi. Et iam postquam Antiochus a Vespasiano regno spoliatus est, Sebasten tenuit Alexander rex, Antiochi gener Uos. ant. XVIII, b, a). Traiani tempore civitas libera erat, siquidem recte se habet nummus, quem praebet Secundum SeStinium Mionnet (d. d. m. S. VII, p. 2sa. n. b633. Nummos, qui inde a Commodi tempore libertati Sebastenae testimonio sunt, praebent Eekhel (D. N. III 8lI82 et Mionnet (d. d. m. m. p. 66o. n. 632 sqq.); cf. Ηeadium J. n. p. 6 lo).
Paulo post pugnam ad Philippos factam Tarsus ab Antonio libertatem et immunitatem accepit (App. b. c. V, 23, ea de causa. ut videtur, quia urbs contra Cassium steterat (Oie. ad sana. XII, 13, g): Dio Chrysostomus (or. 3a, p. 36 R. ,
qui hoc ab Augusto laetum esse narrat, tamen eandem causam significare videtur quam Appianus: nam si et' lae vov ἀτυχνα τῆRO1et ous1βάv ea calamitaS esse videtur, in quam inciderant per
Cassium (App. b. e. IV, 6l3. Pseudolustiani verba Macr. 213,
utrum ad omne tributum an ad partem solam ab Augusto remiSSam pertineant, parum constat.
Libertatis testes sunt Plinius (n h. V, 22) et nummi
μotoc' ita interpretanda sunt, ut Aegaeas quoque Tarcondimoto subiectas putemus. Aera non semper libertatis initium signifieari recte monuit Momnisen (St. R. III, io . a. 13. b. Mopsus seu Mopsuhestia liberum' (Plin. n. h. V. si). In inseriptionibus (Le Bas-Waddington. v v. arch. IV, lasa: Κathel. Inser. Gr. Sic. et Ital. locis3 legitur: s A pinv c Moloutetistic et e lapst: veti tλeuhepetc καὶ ἀβλou Disiligod by Cooste
80쪽
honorem Antonini Pii imperatoris positus est, alter (Κωbel I. I. anno Iao, alter me Bas l. I. incerto anno. Aera urbis incipiens ab anno 686l68 (-hoo6Blumer, mon- nates 'ecques (1883 p. 362 cum libertate data seu restituta non cohaeret, id quod recte monuit Mommen (apud Iinoo Blumerum l. l. . 6. Anagarbus eaeeuripet in nummis inead, h. n. p. 628lsiss).
In inscriptione Tarsensi (Le BaS-Waddingtoni VOS. arch.
III, I 8m et in nummis (Eckhel, D. N. ID, 233 Tarsi praedicatur
Atque Eckhel (l. l. putavit illud volvoJob1iou referendum ESSE ad xolvit pooktuoμέ-ooc (D. Chr. Or. 3a, p. vii R. epouettet , βουλήv δῆμos TarsenSes. Sed hanc sententiam Raddington (I. l. III, Iii63 vanam esse iudieavit; neque ipse intellego, quomodo haec concordia a Dione laudata vocari possit honos et donum Tarso urbi tributum (Le Bas-Waddington III, n. Id8oj. Recte autem monuit Raddington (l. l. n. 11263 illud xolvoβουλiorum idem valere quod xoiud, quae fieri Solent inter singulas provinciae urbes ommsen, R. G. V', p. 3IT Sqq.). Sed nequo Eckhel (l. l. neque Marquardi (St. V. I', p. 38s, a. 123 explicuerunt, cur addita sit vox 'e,cubapo, . Raddingtonsad. I. l. n. 1 8oj putavit illum conventum ideo 'liberum' voeari, quia eis ius esset conveniendi, quandocumque liberet. Mihi
quidem magiS probatur Rot opobaeiorum exeuθgpou idem Valero quod Rotvov Tuiv e1guli Episv xόλeu,rum: nonnullae enim sunt civitates liberae in Cilicia - vix omnes nobis notae Sunt - eisque fore Se permissum erat, ut Sua praeter provincialia haberent koivά. Atque hoc Roc opobλiov 1gubtpou tamquam honos et donum
Tarsensibus datum est (Le BM-Waddington III. n. Ia8o : nam hac inscriptione celebrari videtur Tarsensibus ius decretum eSSe, ut intra suos fines conventus ille haberetur. Syria et Palaestina.Syria anno 6sol6l a Pompeio provincia populi Romani acta est, aliquot partes regibus vel dynastis relictae sunt (M-Distita Cooste