Alciphronis rhetoris Epistolae

발행: 1798년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

porro modo memoratam c Cratetis tamen plura. L

que transmisit fragmenta, Mao suo loco inu

Optaueram quidem, ut Codicis olim Dorvi Iiani, et Parisiensium duorum a Celeberri BuHMENIO ' exGGptorum mihi copia fieret, sed inter

vota suit consistendum. Feci igitur, quod potui, et, quae DORVILivs ad Charitonem, RUBNKnNI vel ipse in scriptis expromt, vel cum amicia discipulisve cor municauit, in usum Conuerti meum. RVHNKENIVM Compereram, diuitem quippe subsidiis pluribus criticis, ditiorom adeo ingenio atque ανχινοία, Undique oppugnari, nolui igitur fratrum mendicantium 'augere numerum.

Mirabitur vero, R tamen extra patriae fines Eua getur Alciphron meus, vir ille praestantissimus, - quod vel sic ad ornandum epistolographum sub- inde contulerit quaedam, quorum Uia sortasse oblitus est. Ita vero res habet. Quum Ces herrimum ΗnnΕLxv Μ, dignissimum Academia Ersuriensis Prosessorem adiissem, Vt, quae post politissimam Mesphronis versionem ad eum ad notasset, mecum benevole communicaret, se hunc xAntopere olim amatum scriptorem ax illo tem-

12쪽

α PRAEFATIO. 'pore seposuisse significauit, misit tamen non is tum ox Miscellis obseruationibus criticis Ersormi 68. 4. editis sua manu descripta, nam in bi

bliopoliis inuestigare non potueram istud Pro gramma Academicum; quae ad Alciphronem per tinerent, sed etiam, quae Celeberrimus RuBNKAM1vs illo temporo literis ad se datis tum ad has miscellas obseruationas, tum ad Animaduersi

nos Actis Kloratonis T. III. P. so. I. insertas

adnotasset, a tore suo prosecto digna, quaequctharum deliciarum peritus quisque non sinct V luptate Ieget, gratiamque ΗRRE LIO non minus,

quam AvΗΝΚΕΝio hab it. vid. Librum III. D. α9. 44. 54. 58. Fores praeterea pulsaui bibliothecae, quam adseruat Academia Glasseniis, ubi nossem Io. Henr. ΜAir delitescero editionem Aut phronia absolutam. At vero Iebsrrimus Consiliariua

Αulae et Pros. SCHM1Dι us humanissims rescripsi nihil ibi adesis, nisi editionem Berglerianam, Cum ius ad marginem M ivs, fortasso in usum Isctio num academicis iuuenibus hab ridarum, multa , adleuerit, 3 eumdem tamen testamento cauisse, nu

13쪽

quid seidularum suarum in Vulgus emanaret Quam religionem non potui non reuereri atquct Iaudare, doloremque Ex eo Conceptum leuaui- atque deuici tandem eo, quod, quantum ex aliis

boni illius viri scriptis licet colligere, nonnullta ad illustrandum Alciphronem idonea, ad em'n- dandum parum aut nihil, quod grauioris esset momenti, inuenturus suissem.

Aliam a STA IN Iin ILIo paullo post BAROLERVΜ prelo paratam magis Vsai suturam non sin caussa suspicabar, angesum tamen, in quo fortasse lateat, tineasque pascat, indagare non Potui. Sed quod saepe expprimur mortales, ut siqua spe excidamus, alia aliunde sortuna secunda inopinato adfulgeat, id et mihi accidere laetatus

sum. Spontε enim Cel. EI CHsT BDT, quem Academia Ienensis adquinuisse vel maxime sibi gratulatur, ex auctione B ARTHII, Rectoris nu-Per Ρortensis, comparatam editionem Bergiori transmisit, Cui praeter B L nTHi V Μ, qui tamen paucaea tantum adsperserat, alii niti tres, duo saltem illius exomplaris domini coniecturas ad-

14쪽

scripserant. In hisce Coniecturis quum inimalias easdem plane inuenissem, quas b. BErsκavsin Μi tillaneis Lipliensibus nouis T. V. p. 728. proposuerat, in eam opinionem incidi, ut ipsius Bais xii hoc exemplar suisse suspicarer. Sed quum inter supellectilem librorum huius. meriatimini viri Lipsiae anno 1 75 venditorum Alcia phronem inueniam nullum, ideoque, qui adsuit.

v. vitam Reiskii p. r75.) cum aliis schedis in Daniam migrasse Videatur, ductus praeterea Ii

terarum, manum eiusdem, qnam aruct oculos habeo, non reserat, alius Possessor, non nominato vero auctore, eas s- exemplo adscripssso putan-

dus est. Quidquid huius rei ni, inter leviora

plura haud pauca animaduerti, quae ingenio satis' excogitata viderentur. Ceterum duumviros

nlos vel triumuiros breuitatis caussa Glossatorum Elchstadiensium nomine insignire placuit

. ' Eorum denique, qui ex Bergieri aetatΗ ΑΙ-

eiphroni sanando operam dederunt, Criticorum labores, quotquot potui, consulere haud negloxi. Quidquid enim, ut alios taceam, ABRESCHIVS,

15쪽

a st i

soNVS, B VHNKENlVS, TOUPIVS, TRILLERVS, WOL- ν ius, s non Fr. AugustuS, Halensis. qui tamen, quas eius beneuolentia suit, praeter Hesychium Albe tinum, alios quosdam cariores libros ad tempus concessit) sod Homburgenss Ioan. Christophorus, data in aliorum scriptorum editionibus occasione, vel in miscellansarum obseruationum collectionibus, vel in libellis academicis attulerant, ea omnia, addito meo qualicumque iudicio, ut en morEm, nudi vel operae vel sumtui peperci. In quibus si tamen plures quis desideret, is perpondat velim, in ea urbe me viuere, ubi librorum ad littoraturam saltem antiquam pertinentium exigua Copia est.

1 His itaque, qu3e ad manus habui, subsidiis

an recte et ad regulas Critices usus sim, aliorum esto iudicium. Non dubito quidem, fore, qui Clament, paullo Cupidiorem me aliquando scisso in recipiendis in contextum lectionibus, quarum ex sua opinione nonrusi in notis mentio iacienda fuisset. Sed lateor, me sententiae eΟ-

16쪽

rum acc dere, qui, si in scriptore occurrant, quas ingenio eius indigna Rnt, praesertiin si scriptoris Ll, qui facilitatoni ubique, et laeuitatem, Et ' dictionem popularem sectetur, qualis inter reliquos epistolographos habendus vel maxime Aloiiaphron, dissicilia atque contorta, ex quibus nin fidiculis adhibitis sanum sensum elicere queas, eliminanda Credant, atquct eorum in locum saCia Itora vel' inuitis libris reponenda. Crediderim tamen, mct ne vel sic quidem modestioris Criticos migrasse leges, saltem hoc Confirmo, mri ubicum- quo lectioni alii, qua vcit Codic aliquo firm retur, vel ob coniiciendi selicitatem, facilitatem

que adrideret, loco cedere volgatam consultius . duxserim, numqua tamen eamdem in adnotationei

Commemorare neglexisse. Quod reliquum est, Vt operarum erroribus, quos infra scripΩ, ignoscant, laborique omnino meo, si possint, voluntati saltem, si velint, faueant lectores, etiam atquct

etiam peto. Scr. Mersoburgi a. d. XXVI. Aprilis A. R. S. MDCCLXXXXVIII.

. - ,

17쪽

Xρηστὴν ἡμῖν ἡ θάλασσα τοτ ἡμερον εἶναι την ἡ γαλήνην ἐστόρεσεν. Ως.γὰρ τρίτην ταύτην εἶχεν ο χειμων ημέραν, και λάβρως κατὰ τού πελα- γους ἐπέπνεον ἐκ των ακρωτηρίων οι βορεῖς. και ἐπεφρίκει μεν πόντος μελαινόμενος, του ύδατος sn αφρὸς ἐξηνθήκει, πανταχου τῆς Βαλάσσης επαλλήλων ἐπικλωμένων τωv κυμάτων, τα μεν γὰρ ταῖς πἐτραις προέηράσσετο, τἀ δὲ εἴσω ἀνοι- δοὐντα ἐρρήγνυτο, αεργία παντελὴς ἡν' καὶ τὰ ἐπι ταῖς ἡὶοσι καταλαβόντες καλύβια, ολίγα ξυ-I oλισάμεvοι κομμάτια, ο τα οἱ ναυπηγοι πρωην εκτῶvδρυωv, ας ἐξέτεμον, ἀπελιποv, ἐκ τούτων πυρ ἀνά ιαντες τὸ πικρον τού κρυμού παρεμυθού- Ἱα. Tετάρτη δε αύτη ἐπιλαβοῖσα κμῆς αλ- κυονις ως οιμαι ἡμερα, εστι γὰρ τούτο τὼ καθαρῶ H

18쪽

προς τούτοις απηνεγκαμεθα γαμεταῖς καὶ παι-3οδίοις ογκον οὐκ ολίγον εχ εο των λεπτομερλυ

ιούων, οὐκ εις μίαν, ἀλλ' εἰ χειμων ἐπιλάβοιτο, καὶ εις πλείους ἡμέρας ἐμφορῆσαι.

Ind. Ἐπιστολαί Codex pro εστόρεσε maluit εσπασε Vindob. A. Ἀλκ φρονος ή - vel επεσπασε, haud alio τορος επιστολαὶ αλιευτι- tibicine fultus, nisi Luciani καί aliquo loeo, qui Dial. Ze-I. Θαλασσα-ἐστόρεσεν. phyrum inter et Notum T. II. Liber Vind. A. Θαλαττα, Biponi. P. Ia6. Oee επ σπα-

eeterum nil mutat. Fuerunt σαμενος usus est. - Faci-

quide', qui nodum quaere- liorem medicinam adferre sibirent in scirpo: sie I. re visus est Aleiphronis Bergle- Maius Hist. eritique de Ia riani olim censor Lipsiensis Rep. des lettres T. XI. p. I l.) Menzius in Actis Eruditor.

19쪽

RPISTOLAE. LIB. I. EP. I.

I r . p. 22 o. qui το ἔστορειτε mutat in ἱστόρησε, hoe 1ensu: Utilem nobis esse maris tranquiltitatem hodie nobis coni itere licuit, quein vocis ἱστορεῖθαι usum Suidas

docuerit - Reeeptam lectionem tuentur inrefch Mist. Obss nou T. I. p. TI. it. Dilucidati. Thucyd. p S86. et Ger. Horreus Animaduerss. P. q9. quibuscuiri consentit

quidem OD. Steph. Lernardus in Ep. ad Reis kium v.

huius vitam p. 339. et notis ad Thomam Mag. P. 84 . ita ramen, ut duumviros hos.ce miretur fugisse locum Homeri Odyss. V, 4 I. eX quo sine dubio hauserit Alciphron. Fortasse vieissim isti viri mirati sunt, qui saetum sit, ut hane

obliuionis culpam contrahe- Tent, quum vocis στορεῖν nevola quidem ibi vestigiumue

adpareat: sed bonus Bernardus loco του ποίησε, quod glossema ipsi visum est, vocem στορεσε reddendam Mae. onio vati existimauit. Recte, an secus, nunc non disputo. - Ceterum nee ego in Alei Phrone novandum quidquain Censeo. Et primo quidem Eustathii auctoritas, qui ad Il. XI. ao. hunc locum, non nominato tamen Alciphrone, totidem verbis seruauit, haud Parum valere debere putanda est: deinde vero, quid impediat, quo minus Aetiu Uin,

quod saepe fit, loco Medii positum eine et edamus 3 Sic v. e. Iψας apud Eurip. Cyes. v. I 63. ubi vide Cl. meps nerum: sic ἡους pro δους εαυτον apud ipsum Nostrum III, 47. ubi consule Bergis-rum: Sie ipso vocabulo στορέσας usus est Anacreon Od. IV, 3. - λωτίναις τε

προπίνεn. Quamquam enim

Crit. T. II. p. 6 o. Iegi malit: e. λ. ME π. στορέσας, in 'geniosis tamen magis, quam veris necessariisve eoniectu ram istam adnumerem. Ae.

cedit denique, quyd seriores in primis scriptores eiusmodi

orationis structuras. elegan

tiasque, si Diis plaeet, auem pati sint. Similis certe loeus est apud Themistium or. X.

locum praeter Abrefchium l. c. laudauit Mernidors ad

Himer. P. T T. edit. ' minor.

20쪽

4 ALCIPHRONIS RHETORIS

Hartesianae, edit. mes. p. 886. . per lota nudum. Rerelin Bergieri de h. l. sententiam Cod. Vind. σκαφείλον, et hie et Ep. proxime sequenti. v. inhae in CommentaIIO. 7. επαλληλων. Cod. Vind. A. ἐπ αλλήλων. 8. εἴσω ρινοιδουντα. ODfenderat me το εισω , quod idem neeiderat Glossatori Eieh- stad. qui adscripsit margini: εἰς ουρανον αγο δρυντα. In geniose, si librarios ουρανον per compendium seri piisse memineris.

Io. iiiόσι. Cod. Doruit. ηοσι. Vtrumque recte hahet. v.Doruit. ad Chariton. P. 464. ed. Lipsi Hemsterh. ad Lu-Han. T. II. Bip. p. 44s. et Reittium ad eumd. T. IV. P. sTT 13. ποῦρ αναχ αντes'. Cod. Vind. A. πυρριν α νοον τα, verius sortasse, quam editi habent, ita tamen , si legas: πυρρον αγαψαντες, quod est in N. T. Aet. XXVIII,

2. In aliis etiam , v. c.' πυράνακαιειν et similibus, eadem lectionis varietas occurrit, ub

Bergierum. aa, μικρον ἰδεησε. Mι κρον rarius ita occurrit, frequentius est μικρου δεῖ. Mutare tamen uolui v. Commew

tar. t

a 3. Gloss. Eiel, stad. ma. vult υφάλους, ut ad cpελλους reseratur. Haud male. 24- ἐξωγκωμένον. Editiones ante I'ergi. εξογκωμενον,

significatur, nee hie locum habet. Infra Ep. XIV. editum reo ουμενον, et ibi etiam de reti dicitur. Receperat igitur εξογκουμενον Bergle. rus, addit tamen, posse etiam

Quam suspicionem quum et Codice Vind. A. et Doruiliano v. ad Charit. p. 464. eonfirmatam vidissem, in teκ- tum recipere nullus dubita ui.

voee, quamquam Codd. nil mutant, in contextum adoptata modestioris Critices leges migrasse mihi visus sum. Nam quae antea locum obsederant

SEARCH

MENU NAVIGATION