장음표시 사용
41쪽
asdebetur ingenio Bergieri, qui
paullo post adduetum liemisti ellium Arati esse animaduertit. Dum autem, sie pergit Bergi. dicit τινος cuiusdam, quasi nescio euius, in eo decorum obseruat, ut piseator illiteratus ignoret nobilissi.
mum poetam, Itaque nee to tum loeum reeitare potest. Etiamsi vero vulgais non ad modum incommodum sensum,
si τουτο ad στιχίδιον referas , efficiat, longe tamen melior est ieetio Bergieri, cuius nescio ευστοχ αν, anmod emam admirer magis. Ego quidem ingenue sateor, me mihi temperaturum non fuisse, quin unice veram, quaeque Arati versu 3 2.
etiam nune exstante comprombetur, lectionem in textum recepissem. Cod. Vindob, A. in Arata quidem non suffragatur, suppeditat tamen τοάε. quod Bergierus pro γαρ suhstituerat. Possis etiam eum Glost Eiehstad. legere Αροί'
I 3. γύναι. Cod. VInd. A. praemittit g quod bis additur Uoeativo eidem Ep. 8. 6- μηοεν μεγα. Cod. Vind. A. μηδὸν αλλο μέγα. Alii Codiees si adiicerent,
lubens recepissem, nee tamen necessari uin est. ι .ao. αἰδεα. liber Vindob. A. ἡδέα. vitiose.
I. χρηστον η γῆ. Pittaeus apud Laertium. Lib. I. C. 4. P. 8O. ed. Longot.: πιστον ή γη, απιστον η Θαὐλασσα. Bergier. I. η βωλος. Agrum intelligit ut Ep. sequenti fet III, 33.J Ita Synesius o. 38. την πατρωαν βωλον - διαδεξαμενος. Ber er. a. άνεισιδώραν. Scholiastes Aristophania ad Aura v. 9 a. ubi Pandornm interpretatur την γην , dicit Terrain ζείδωρον quoque adpellari et ανησιδωραν. Eustathius etiam P. I Og . Iin. 47. την γην ' - δότειραν καὶ ἀνησισουαν και ζείδωρον. Ceres etiam, quae eadem est cum Terra, utique ex mente eius, qui Δημητρα eam primus Foeauit, dicitur ανησιδώρα apud Plui. Sympos. IX: Quaest. 4. Re-
42쪽
stituenda videtur haee vox apud eumdem de Fortuna Rom. sub initium, ubi ονησιδωραν editum. Adluditur autem ibi etiam ad Teiram. Ber Ier. - Recte locum nostrum de hac
voce classeum, qui originem simul indieet, adpellat Stein .hryehel in Museo Turicensi i 78 a. T. I. p. I9I. Hesy-ebius : Ἀνησιδώρα. ἡ γῆ. διοι τους καρπους ανιέναι, ubi Alberti hanc notam adieeit: Dicitur etiam ανησίδανος. v. Etymol. M. h. v. Plui. Sympos. VIII. I 4. init. Δημητηράνησιδώρα. Sic et in Paulair. Att. I, 3 r. ubi Sylburgius
pro ἀνησιδώρας legendum opinatur Uνησιδώραν. idem He sychius v. LIανδψα. η γη, οτι τά προς το ζῆν πάντα δωρεῖται. αφ' ob καὶ Zείδωρος καὶ rin1σιδώρα. Hesy-ehium exscripsit, uti ad h. l. obseruat Alberti, Seholiastes ad Aristophanis Aues l. l. Pro ανεισιδωρα inuenitur etiam αναξιδώρα. Gloss. Elchstad.) legi maluit 'γησιδωρα la. Fr. Gronouius, cuius notae adscripsit Is. Vositus: Profecto videtur Graeea n fi=e l Nihil certe mutandum, ait Al-herti, quod et Resseling ad Diodori Sic. p. a 2 s. monuit. cf. etiam quae ex Bibl. Rieeardiana attulit Clar. Ιlgenius ad Homeri Hymnos P. 32. . a. Ἀλναῖοι. Non quod propria Atheniensium sit haec vox, sed quia in Attica primum creduntur editae sta-ges, dona terrae . adeoque ei conueniat. Sie Eustathiu
ad Iliad. Z. v. 548. ubi ζείδωρος ουρα, adnotat ex vetustissimis, quos habebat, Seholiastis, vocem ζείδωρος proprie de Attica, de qua Homerus ibi loquitur, dici, quia ibi primum ζειά , frumenti genus, prouenit, δωρον stitieet illius regionis: κύριον επὶ Ἀττικης το ζείδωρος ete. ubi male
impressum Ἀττικοῖς. De frumento in Attica primum invento plurimi veterum testantur. Sed legi meretur Isocrates in Paneg p. aci. edit. Mori I. et sextus Lucretii liber initio. Bergur.' S. πείραι μαθών. plura exempla vide apud Abresellium
43쪽
7. ποικίλν. Scit. στοῶ. res nota. Stoicum autem
audita erat disserentem. Varia dicitur haec porticus a variis picturis, de quibus Pausanias Lib. I. c. I s. Lucianus in Bia accusato T. VII. Bip. p. 74. ubi Sisa per prosopopoeiam imtroducta compellatur: η κατάγραφος, η τα ποικίλα, tis. quae tota picturis referra et, quae Dariam Desem habes. Subaudiendum ibi ἔχουσα, vel simile , de quo alias. Bergier. 7. ανυποδητου καὶ ενερόχρωτος. Coniungit haee duo. colorem faeiei pedumque nuditatem et Aristophanes in Nubibus v. Io 3. de Socrate et eius sociis: τους αλαι - τας, τοὐς ωχριωντας, τους ανυποδήτους λεγεις. Et Theocritus Idyll. XIV. v. 6. itidem Philosophum describens: Τοιοῖτος πρωαν τις αφίκετο ΠυΘαγοριστας 's . χρος κἀναρπίδατοςtalis nuper quidam venit Pythagorista Pallidus et discalceatus. De ανυποδησία siue ανυποδεσία per η solum rectum. F. Wesseling ad Diod. Sie. l, cap. 8 o. et ReitZium ad Luciani Asinum T VI. Bip. p. qηo.J veterum, praesertim Philosophorum seueriorum multa dici postunt.υ Eleganter Amipsias apud Dertium Lib. a. e. s.) Philosophos dicit damno futorum exortos τουτι το κροκύν των σκυτοτομων κατ' ἐπηρειαν γεγέν=1παι. Festiue et Attilippus in Epistola, quae est inter Soeratims p. 29. ed. Allatianis. ad Si monem sutorem philosophantem, qui ei luxum exprobrau rat, Mysis, inquit, me talaris utentem magno emolumentρ
esse arti tuae, Antishenem autem detrimento, qui discaI- uiatus incedit, aliisque, ut id faeiant, suadet. Ἐνερόχρως autem est mortui tolorem Eabens. Hesyctius: ενε eo , νεκροὶ, υποχθονιοι.J qualis inprimis Ciaaerephon, So. eratis sodalis. In Nubibus Aristophanis quidam se in dist plinam Socratis daturus, quaerit, si diligenter studeat, cuinam discipulorum similis sit laturus: eumque audiuisset Chaerophonti, Heu mihi, inquit, femimortuus ero. Berglir. I. A. Ernesti in Obseruati. Philol. criticis Lips. IT95.) ia
44쪽
Aristoph. Nubes v. ro 3. α ποδήτους ait non omninobclis- ealceatos esse . sed qui non utantur calceis eauis, quae ser prie sint ὐποδήματα, quibus elegantiores vleh ntur, Cum seueriores 1 oleis et prouo eat ad Tertullianum de pallio p. 38 s. qui tainen non th uniuersum hoe statuit, sed Cynicos , ne soleatos quidem, sed vere nudipedes, aestate saltem, inees.ssse eontendit.
sie Dionys. Halleam. Rhetor. p. I ro. Reisli. ἐπιστω- την ακοην.J metaphorice coerceo, easeo, quae signifieatio H. Stephano videtur fuisse ignota. Vtitur se Clemens Alex. IX. Paed. p. a I. Ed. Viol. οἱ δε πρός ώφέλειαν επιστυμφοντες εἰ καὶ παραυτίκα λυπηροὶ, αλλ' εἰς τον επειτα
ευεργετουσιν αἰωνα. Qui utilitatis causa eastant, et si in praesenti sunt molest. at in futurum tempus profunt. Idem p. 23. o Ἀπόστολος ἐπιστύφει τας εκκλησίας.
Bergier. . o. σοφου τα μετέωρα. Alias ita voeantur; qui Tes physieas, ortum mundi, melorum ete. scrutarentur Philosophi, uti omnes ante Soeratem, qui philosophiam pri inus in terram deduxit. Hoe loeo Astronomi, uti infra Ep.
Infinitivo subinteli. εστι eonstruetum saepius occurrit. V. Aelian. V. H. l, 4. οσον ἁρπάσαι. Lucia n. Hermol. init. ἴσον τεκμήρασθαι. vide omnino Vigerum edit. Zeun. 37TT. P. I 3 o. et Reitetium ad Lueiani pro lapsu inter salutandum T. VI. Biponti P. 9 . W.
Plutarebus περὶ ποιησεως Ομήρου indieat hoe Arateum esse metaphrasin Homerici hemistiehii Il. o. v. 628. - τυτΘρνέπ' εκ Θανατοιο φέρονται, Paullulam a morte remoti feruntur nautae, uti et Eustathius ad illum Ioeum. Arati tersus est etiam ap. Longinum Secti Io. p. 7O. Mori. Clarius autem Aratus quam Homerus; nam indicat, quid id ait, quod mortem seiungat a nauigantibus. Sed adhue pro-
45쪽
Diris Anaeharsis, qui etiain interualluin metitus est, quatuor digitorum id esse adserens, quanta nempe sit crassities asserum,eα quibus nauis compacta, ut praeter Eustathium et Dioge-DES Laertius. Lib. I, e. 3. Euripides etiam alicubi talaqMid dixerat de temeritate nauigantiuin, quem castigat Dio Chrysost. Or. 64. T. II.p. 33 I. Reisli.) eius, ut videtur,vexha repetens: ουτε τριδακτυλον αυτους σωζει ξυλον προπι .
κινον, nequ alus eorum commissa est trium digitorum ligno piceae. Bergis s. επὶ παιδίοις ζωντες. Vt infra Ep. II. φευ ο
ἐπὶ τεκνοις και γυναιξίν. Aelianus V. H. VI, l . κατελείφθη δε ο Περικλης εατι τοῖς νοθοις. Etiam de mo- rientibus: ἐτελεύτα δε επι παιδι γνησἰω - , αλτομευτωδs, Philostratu in vita Pollucis in fine.' In his omnibus επι non facile redditur aequivalente praepositione Latina. Lueianus in Dialogo Zenophantis et Callidemidae T. II. Bi-Poni. p. IqT. ubi alter litorum, qui senis euiusdam herεditatem ambierat, dicit εκώνον αυτον ἀει εΘεράπευον υπι
σχνουμενος ἐπεμοι τεΘνηξεσθαι, i. e. illum i um seuem femper colebam: id mihi pollicens, fore, ut me Nitio m riatur, siue supersite me, non ut interpres, meo hom,
quod Graeca secum non serunt. Bergler. - cf. Hemsterhusium ad Luciani l. l. T. II. p. 43s. Irmiscum ad Herodiani III, IS. T. l I. p. 776. et iv, a. p. 8o T. et Wernsdorfium ad Himerium Praef. P. 42.3T. ταδε ἔξομεν. scit. παρεχειν eX antee repetas. W.38. τρικυμίας. v. Aristaenet. b, I in Venuste τι τρίτον κυμα Plutarchus de sera num. vindicta p. 9. qui e Platone su insit de Rep. μόγις μοι τω λυω κυματε εκφυγόὶ τι νυν το μεγίστον και χαλεπωτατον την τρικυμίας επα γεις, obseruante ἰbi Cel. Wyttenbachio p. 2 2. A. 19. ασῖαλη βίον - ασπάσασθαι. Sie intra Lib. .
46쪽
Uσον ἡ Βαλαττα της γης διαλλαττεν, τοσου- τον και οι ταύτης ημεῖς ἐργαται των κατα πόλεις
η κώμας οἰκούντουν διαφέρομεν. Οἰ μεν γαρ ἡ
μέυουτες εἴσω πυλ- τα δημοτικὰ διαπραττουσιν,
ἡ γεωργία προς έχοντες την ἐκ της βώλου προς διατροφην ἀνεμένουσι ν επικαρπίαν ' ἡμῖν δε, οις ο βίος ἐν υδατι, Βάνατος ἡ γη, καθαπερ τοῖς
ζεις, υσχοφόρια καὶ Ληναια ταῖς πλουσίαις
Tit. Codex Vind. A. KQ mina enim est, ad quam epi-μοθος Teιτωνί . Pitus stola datur. sortiisse rectius, si tamen per 4. διαπράττουσιν, re δ set ibas: alterum salso. A- cepi ex libro Vind. A. Vul. . galum διαπράττονται.
47쪽
. προ-εχοντες. Ilute Ioeniti dedi pro Στροςέχοντες, suadente non Vindobonensi, solum primo, sed Doruiliano etiam Codice, quamquam et vulgata recte habet. Praeterea vero Dorullius ad Charit. P- is a. in Codice suo γεωμορίαν reperiri testatur, quod , quia senium non mia.
Phalaridem p. 2 18. mauult άκατον, cuius mentio, sicut των νηματων του λίνου in primis piscatoris ingenio ad. eommodatum sit. Ingeniosa satis emendatio, quam laudare quidem, nec tamen recipere sis sit. I 6. εἰ την πόλιν - ἔ--
vicem destruunt. Clariss M. monius ire quadam ad me epistola sie distinguit et emendat : εἰ την πόλιν ἀσπαζν,
redi. Quae emendatio. Omnino merebatur in aextum recipi, nisi sola distinctione siesatis iuuari Leus videretur. Haee Ber erus. qui tamen plane nullum intercisum, nee post nee post αγα
48쪽
Chrysost Orati. Tarsicas p. I 8. εἰ δε τον ανδρα, καὶ
τα εκ Θαλ. Has medelas omnes, quippe a Graece doetissinais proseetas, adhiberi quum, si interpungas, uti Bergierus iubet, interpungas. nihil. quod genio Grae. eae linguae aduersetur, reperiatur, facillimusque emergat sensus, primas deserie Berg-lero meo non dubitaui. Prae. terquam enim, quod Censor Lipsiensis Menetius Act. Erud. III S. P. 22 I. et, qui mul to plus apud me valet, Hem.
stethusius ad Lueiani Somnium T. l. Bip. p. 63. et Dorullius ad Chρrit. p. 444-l.ips Bergieri non sine laude meminerint ipse Noster praepositionein εἰς . vel ως loco πρὸς saepius usurpauit. F.
cum hac tiostra Epistola cf. infra Lib. III. Ep. xx.
a. εργάται Θαλασσης.ὶ Sie πωτου ἀροτρευτηρ in earmine Antiphili Anthol. Brunk. T. II. p. I 8 o. IacobsT. II. p. I 6 s. cuius et vide Emendati. in Epigrammata An thol. Graecae p. 33. ef etiam Wesseling Obseruati. p. 53. et Lennepti Etymol. v. εργον. P. 28S W. . μSνοντες εἴσω. Voce ἔνδον in hae re utitur Dio Chrysost. de Tyrannide T. l. Reis k. p. acio. et alibi in μαλ-
λον δε των ἔνδον μενόντων, καὶ μηδέποτε μητε ψύχους
μητε καυματος πειρωμενων υγίαινε. Et fortasse repre.. henderet hie Aleiptironem Phryniehus, qui sie praecipit:
εἴσω δὸ διατρίβω οὐκ ερεῖς, αλλ' ἔνδον διατρίβω. sed
ipse reprehendendus; rectissime enim dicitur, praesertim eum eaIu Genitivo. . Euripides in Heraclidis v. 468. ubi de vise tutibus mulierum- ίσω δ ησυχον μενειν δόμων Sed et sine Genitivo apud Athenaeum VIII. p. 36o. in cantilena quadam: ἡ ταν γυναῖκα Φαν εἴσω καΘημέναν. Bergier. 6. επικαρπίαν v. Lib. III. Ep. To. Hesychius: επααρπνα. καρποφορία. IV.
49쪽
EPISTOLAE. LIB. I. ΕΡ. IV. 337. δις α β ος εν υδατώ Uita et vietus piseatori ex mari Ἐξ αλος, ia ζωει, τα δε ῖκτυα κείνω αροτρα.
Theocritus apud Athenaeum VII. p a 30. Hergier. II. 's1σχοφόρια. Festu in Athenis, in quo palmites cum uvis in pompa gestabantur, de quo Meursius, quan tum satis, in Graeca seriata p. a a . Assine δενδροδορIαι apud Strahonem Lib. IX. p. 7IT. Bergier. - Hesychius: ώσχοφόρια. παῖδες ευγενεῖς ἡβωντες καταλεγονται αἰφέροντες τας ωσχας C. insta III, I. ωσχοφόρος) εἰς τοτῆς Σκιράδος Ἀθηνας ἱερόν. εἰσὶ δε κλήματα εχοντα
βότρυς. . II. δε ναια. Baechi sestum, de quo itidem Meur. sius. Ceterum in eamdem sententiam Hippolochus apud Athenaeum IV. in Epist. ad Lynceum p. I 3O: συ δε μόνονεν Ἀθήναις μήνων σεαυτὸν εὐδαιμονίζεις - Ληπαια καὶ .Xυτρους Θεωρων. Bergier. - De Lenaeis vide infra ad iLib. II, EP. 3.
I 2. συνεορτάζουσα. Aliter, quam haec mulier, animata Sostrata apud ,Terentium in He ra Aet. IV. Se. a. v. I 6. quam rus abiturientem, ne sua praesentia quibusdam molesta sit, retrahere conatur filius: Tum tuas amicas te et cognatas defere et festos dies mea causa nolo. Bergier. IS. μυεῖσθαι γαμω. Sie Dianam - γάμων αμυη- τον εουσαν dicit Oppianus Hal. I. v. 34. Bergier. - cf. inprimis Ge. d'Arnaud Lectiones Graecas P. I 8 O. et Sehneiderum ad Anaereontem P. I 2I.
IT. εἰς τον ανδρα -- Synesi Ep. IO9.ῆλθον εἰς σε. liaeus de Apollod. hered. ελΘων ως την ἐμὴν μητέρα. Bergier. Sie saepius εἰς pro ad apud No. strum Lib. III, 36. εἰς ωας. -- lIL' 46. εἰς τον πανδο- κεα. - III. Sq. εἰς εμαυτόν συνελεξάμην it. Ep. seqv. εκ Codice Vind. A. Apud Lucianum Somnio T. VI. p. 3 Iq. est εἰς ΠυΘαγόραν. i . λήθη δε σοι εστοι - των κατ' ἀστυ. Contra rium suadet filius matri nimis rustieanae infra Lib. III, 39. Bergier.
50쪽
Ola μόυος πλουτεῖν, οτι τοὐς παρ' ἐμοὶ θητεύοντας δελεαζων ἄγεις ως σεαυτον περιουσία μισθωμάτων, και εικότως. Σοι μεν γὰρ ὁ βόλος sivsγκε πρωην χρυσοὐ κόμματα Δαρεικοὐ της επ Σα-sλαμῖνι ναυμαχίας ἴσως λείψανα, καταδύσης ρι- μαι vηὸς Περσικης αὐτοῖς ἀνδρασι καὶ αὐτὸ st χρημασιν, οτε ἐπι των προγόνων των ἡμετέρω9 Θεμιστοκλῆς ο τοὐ Nεοκλεους ηρατο το μέγα κατὰ των Μν ων τρόπαιον εγω δὲ αγαπω την 1οτρυν αναγκαίων ευπορίαν εκ της καθημερινης εργα σίας των χειρων ποριζόμενος. Ἀλλ' εἰ πλουτεῖς, v δικαίω πλούτει ' γιυεσθω δέ σοι ἡ πλοῖτος μηκακίας ἀλλοὶ καλοκἀγαθίας υπηρέτης.
I. Θητευοντας. Saliuam, 8. Θεριιστοκλης. Arti- fateor, suauius mouit haee eulum addidi iussu Doruiliivon, quam Cel. He elius in ad Charit. p. 473. - Nεο- Aetistiterar. Κlotetianis T. III. κλεους. Cod. Vind. A. Nneo p. 9o in locum του Θηρευω κλέους. falso. τος substituit, motus inprimis simili Nostri loeo Lib. III. 9. M Jων. Tais addidi Ep. a I. ubi itidem de merce- ex Cod. Vind A. cuius neces- . de conductis. Nil verius, sitatem ipse Bergierus, si no idemque in mentem venit tam, ubi adest, conseras, per-Glossatori Eielistadino. spexisse eredendus est. Aldi. 3. βόλος. Cod. Vind. A. na tamen etiam ignorat. βώλος. male.