장음표시 사용
31쪽
Scholiasstes expresse monet, ne ultima circumflect&tur, quiast femininum. Interim tamen et Horatius Serm. I, I.
his ad Clytemnestram adludenis
ridarum. Dubi vide Benueium W.J Errgier. - Praeterea pro vulgata πίθους duee Cod. Vind. A. reposui πίθον. Hoc an illud ponas, perinde qui dem est; quum vero iste Codex articulos etiam: τον των Δαν. qui vix abesse posse mihi vide hantur, nec absunt in Luciani l. l. , addat, Singularem etiam eam ob eausam praetuli, ut auribus ingratum his in eodem commate vominiae τους concursum ατους
των Δαν. τως ἀμφορέας εκχέομεν πBους euitarem. 6. Ουταμ - μοχθούμεν. Cod. Vind. A. pro ουτως ha bet ci me, et Doruilianus v. ad Charitonem p. 296. άνη- νυστα Δια μοχθου μεν ; quR varietates, quum sensum non mutent, attulisse sufficiat. 6. ακαλύφης. Seribitur etiam ακαληφης. Bergier. Rectius per η, vide Inti. ad Moerida p. 66. I C. συνεχοῦς. Nescio, qui factum sit, ut salsa inte punctio: το σκαφίδιον. συμύχως καὶ πρώην textum
erglerianum inuaserit, cui tamen et Aldina, et Cod. Vind. A. et ipse Bergierus inversione aduersentur. ope rarum haud dubie error est. Distinetionem igitur maiorem
post σκαφIδιον, spro quo in Cod. Vind. σκαφειλον) sus' i
tulimus, et, uti nunc est, dedimus. a. τo.eψωνι v. Cod. Vind. A. τ ψωνιον, et Paul 'lo post Θαλάττης.I4- ἔρια, α φυεται ἐπιεικως ἐν ευρνόμης εἰς λήμ-
νω. Locus vexatissinnis, in quo ita versabimur, ut, quaae Bergierus, et alii post eum eruditi ad interpretandum . emendandumve attulerint, ienarremus, deinde vero et ipsi - hariolemur. Et Bergierus quidem primum notaui, quam, licet ex consilio meo ad Commenta rium pertinet, tamen hoe statiin loco inserere malui, adscripsit hane: Sine dubio intelligit lanam, quae pinnis ostreis adnascitur, coloris D tura flaui excellentis, et bonitatis supra ovium lanam, de
32쪽
qua casaubonus ad Athenaeum Lib. III. cap. XI. P. IT a. ed. Lugd. l6s T. ubi Peropportune adducit loea Basilii inprimis hue saeientia: scon elone in HexaFm. Vi I. ποΘεν χρυσουν χιον αἱ πίνναι
eopio dct Iustiniani fabrieis: Xλαμυς εξ ερίων πεποιη μένη Ουχ οἱα των προβάτων εκπέφυκεν, αλλ' εκ Θαλασσης συνειλεγμένων, πίννας τα ζωα καλειν νεν μίκασιν, εν οἶς ἡ των ερίων κουσις γίνεται. Muro jam lanositatem adpellat Tertullianus de pallio, ad quem Omnino de lana marina vide Sal malium p. 172. g. edit. Paris I 6aa. w4 Alias est et
bulbo'rum genus lanigerum in litoribus nascens, unde itidem vestes texuntur, quod Athenaeus Lib. II. cap. XXIII. P. 64. adnotat ex Theophrasti
libro de plantia VII, 33 βολβων εριοῖόρων γένος, o φυεται ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς. es. Forster de byssis p. 3.ε. et 36. W.J
Tuin vero Berglirus de integritate textus erisin insti. tuit his verbis: Lemnio quosdam malo videtur adsectus hieloeus, ita nihil sani prae se fert, praesertim in illo εἰσδεημνω. Eurynomes quidem mentio non prorsus aliena, ut lana illa naseatur εν Eόρυν
μης, in Eurynomes domisi. lio, subaudito, ut alias in talibus, οἴκω vel simili. Eurynomes , inquam, Deae vel Nymphae marinae, quae lanae ae telae addieta esse potest, ut aliae quaedam Nymphae apud Homerum, ut ei tribuatur lana pinnarum. quemadmodum pisces quos dam planos Matron in Paro.
dia dieit esse Sandalia Dearum marinarum. Sed illud ela Aημνον quorsum Si esset εν Εὐρυνομης λυνν, aliquid esset, ut λίμνη de inari diea.
tur, quemadmodum saepe ab Oppiano, v. e. Halleui. I.
Seholion Gr. λίμνη αντι της Θαλάσσης. Plura tamen hie fortasse corrupta, et Pro εζια, α φυεται επιεικως εν Eυρυνόμης, legendum εριω εφυται, επιεικως διερευνωμέ-
33쪽
νοις την λωνην, lanas pram Lemniam apud Val. Flaeeum
emit, diligenter serutantia in Argon. i I, r ῆ6. quae
bus mare. Illud διερευνω- etiam lanifieio intenta. Hae- μενοις succurrebat eκ loco tenus Bergaerias. . , quodam Basilii, in quo quae. Ad istum Val. Flaeei loeumdam ita eonueniunt eum qui, non oblitus Bergieri Burman-husdam in hae epistola, ut nus, nihil tamen nisi insei. alter auetorum alterum ob tiam suam professus est, quod
oculos habuisse videatur. In laudo. Si quid iuuare adlo. libello de legendis profanis eum sanandum possit Euryaauctoribus fg. 7 . p. 8s ed. nome quaedam Lemnia, non Sturet.J seribit de iis, qui ven alia probabilius adferri queat, tri seruiendo undique delietas nisi illa Oceani filia, quam
operose conquirunt: καὶ πα- una cum Thetide ab Ioue se σαν διερευνωμενοι ex caelo in Lemnum deieetam νγην και Θάλασσαν excepisse grato animo profite.
οἰον χα πω δ ε σ π ο τ ν riar Vulcanus apud Homerum φόρους απάγοντες ἐλεεινοι Il. XVIII. v. 398. eamque της ασχολίας, των ἐν hue sacere inprimis ex Pausa-αδου κολαζομένων ου Mεν niae Aread. Cap. ALI p 684. πάσχοντες ανεκτότερον -- Κuhn) euicisse sibi visus este ἰς τετρημενον ἀντλουντες Maias Giessensis, His . dela τι Θον. Quod si de lana Rep. des lettres Τ. XI. p. I 43. illa fungorum litoralium Io. Adrisit primo intuitu medela quitur, pro α φύεται ἐν adhibita, dispungit enim: Εὐρυνόμης εἰς Λέμνον legen- σπόπνους ἡμῖν επεταττει dum videretur α φύεται ἐν και τα εκ της Θαλάσσης ηιόνι, vel potius ηιόσι της ερια, α φύεται επιεικως, λίμνης. v. Theophrastum l. l. εν Εὐρυνόμης scit. ἐορτο De πιόνες aliud Noli uin pro εἰς Λημνον, hae interpreta- αἰγιαλο) vide ad Epist. I. tione addita: imperabat ma- Sed λίμνη pro Θάλασσα rinas lanas, quae tamen non non sicile concoquo in prosa. magna nascuntur copia, in Et mirum, ut et Eυρυνόμης sacro Eurynomes festo et Λημνου hic haerere velint Lemnum perferendas. propter aliam Eurynomen Qui dies festus quum proxime
34쪽
eelebrandus laetit, dominum iniquum in eo fuisse, quod piseatoribus suis breui temporis spatio lanas illas indagandas praeceperit. -- Sed, ut alia taceam in his precatiosumta, Pausanias ibi Eury- nomes quidem, oeeani filiae,
templum festumque diem commemorat, non tamen in inissula Lemno, sed in urhe Ar.eadiae, Phigalia, cultae, nee lanae eidem oblatae sium adparet ullum.
Nil melius sueeessisse vid tur Mentio Lipsiensi, qui in Aetis Erud. IT l . p. az I. εἰς λιμον primitus seriptum sortasse suisse existimat, herique duritiem aeeusari, quod seruis labore oppressis Deo eibi
imperaret spongias et marinas lanas, quae augendae magis
sint; nec plane alienum esse, spongias denorandas mandari posse, quum et Plinius quosdam illis osci memorauerit,
de lana vero marina res mamnisesta sit. - Credat, cui volupe est lVt igitur et ego sententiam
expromam meam, vulgatam quomodo tuear, prosec o non
video. Sedulo enim inuestigata Athenarum topographia,
indagatis omnibus, quae de Eurynome Oeemi filia, aliisque eius nominis, quaeque de Lemno historia vel fabula ris vel vera tradunt, nihil tamen inuenire potui,. quod hue quadret. Quo saetum est, ut, quam antea istasesem sententiam, εEEυρονόμης εἰς Λημνον terminum a quo, uti scholae loquuntur, et ad quem signifieare, saeile dimit, terem: nam scripta epistola ex Munychia, quam igitur terminum a quo sumturus po uus suisse viuus est epistolaeseriptor, et nimis remota ab Athenis est insula Leinnus, quam ut piseatores fragilibus istaphis alto sese per tantum spatium committere voluerint. Ηane itaque sententiam ipse sugulaui. Sed plura sunt, quae offendant, nam nee φυεται nee ἐπιεικως satis placent. Quod si enim cum interprete Latino, quem secu tus est Maius, quae noscuntur modice, vertas, primum veris Lmile non videtur, piscatorem ad alterum suae conditionis hominem ea seripsisse, quae hie aeque bene norat, ac ilis
animo humano sermo sit, reete verti posse moderate,
35쪽
modice, temperanter' sie isese Noster επιρικης et μετριος iungit Lib. lII. Ep. ii . et s3. videbatur, in rebus phy sicis non item, certo simili loco Lib. III. Ep. sa. τν φυσαισ π αν ἰω ς additum inuenies. Alias igitur, ne plane ασύμβολος discederem, circumspicere coepi emendandi rationes, inter quas tandem maxime placuit, quam timidiustule adscripsi: α εφίεται Dτιειαως vel εοικότως) ερωμένης vel Eυρυνόμης, no mine, uti saepe apud Nostrum, heto) ἐς λεγνον, quas Ualde
inde texendam euret. Loeo et Prope malim in , uti Lib. III. Ep. 9. Geniti verbo MI-νσΘαι additus est, sed nee illud falsum. Ad vocis λεγ- νον signifieationem adstrue n. dam nolo Hesychium, Iuliuinque Pollucem Lib. VII. Segm. 6 a. ubi tamen salso λυν', et alios exscribere, iussietat laudasse Ernestiuin ad Callimaelii Hymn. in Dianam
. I a. P. TO. et copiosius suo more ad eum locum dis . putantem Eet. Spsnhemium p. I Tq. Meliora nunc non
habeo, et nonnulla esse, quae et hane eoniecturam premansi sponte confiteor; qua tamen adlata operae pretium tulisse
mihi videbor si sagaetori ingenio seliciorem elicuerim.
, I s. ως est o μεν ουπω ταυτα προυαπντει, καὶ ο Ἐρμων. Licet nondum exigeret herus, quae imperaudirat, tamen Hermon aufugit.
Posset etiam legi ουτω hoe sensu: Sic itaque ille haec in.
super poscebat: atque Her. mon etc. Bergier. - Mihi vero, cui το ΚAI non .placet, in mentem venit legere:
Eetech. Spanhemium de Usu et Praest. Numism. . T. I. p. 316. quem ex parte tantum exscripsitBergierusJ emen
36쪽
Sareinam' vero relinquens pistibus, male, ait Bergidirus; nee iniuria) nobis etiam in scapha relictis, traluit in lembum ridicule, ex Berg
leti sententia, immo: Pro sectus est in lembo remis instructo) permixtur remigibus quibusdam Rhodiis Batavissiorum opimibus. Emendatis, quae emendanda viderentur in Spanhemiana interpretatione, primum quidem ellipsin του συν ante αyτω vel seu rοις urget Berflerus, v. infra Commentar.) deinde
mamque putat illam emendationem; ad lectionem denique βαλαντουργοῖς adseribithaee: seeurus de hae lectione est Hoesthelius ad Phrynichum,
Iota tamen in eiusmodi voca bulis extruso v. Thom. Mag.
P. I 4o. W.J esse dictum putat, ut erumenarum opifices intelligantur. Sed, sie pergit Bergi., notabilis est emendatio Nossit apud Spanhemium l. e. ex Ma. petita βαλαυ-
στουργοῖς vel potius βαλαυστιουργοις ut tinctorei intel. ligantur, qui balausi K flore
mali Punicae, tingendis vestibus utebantur. Contendit Spahhemius, florem in Rhodiorum nummo ' eonspieuum esse balausium, non rosam, ut alii putarunt, quamuis consentaneum sit, florem in. sulae cognominem ineolas eius monetae suae impressisse. Quod idαλαττουργοῖςscrip tum esset, luspicioni de cor. ruptela vix esset locus. Haetenus Bergierus, quem miror et λέσβου et καmἡρης
sionem: abiit in Lejbum remo instructus, retinere Pomtuisse. Nonne enim, si de Lesho insula cogitandum sit. εἰς Λέσβον Aleiphron seriinsisse existimandus sit 8 Et quam
leuis iactura fuisset remus. quem fugitiuus secum abstulisset 8 Ego igitur Codicis
Vossiani lectionem, quam Bel g Ierus ipse verissimana putat, in textum recipere nullus dubitaui, praeferrini, quum Cod. Doruilianus proxime ad Vossianum aeeedens, μαπτηeοις praeserat. Vide ad Chattio. nem P. 19 . ed. Lipse ubi plura auctorum loca adlata
sunt; quibus voη μωπήρης non hominibus, sed nauiculis
37쪽
aladseritur, quibus adde si tanti est, Reimarum ad Dion. Cassi Lib. LVI. e. a T. et qui ibi
laudantur. Eamdem lectio nem Cl. Herelio in versione Germanica placuisse, laetus animaduerti. Ceterum Codex
Vindob. A. nil mutat, nisi quod ita interpungat: Mπὶ
- Quod vero ad βαλαν- συργους attinet, quid h. l. sibi velint, exputare non posssim, ideoque loeo cedere τοῖς βαλαυστιουργοῖς iussi, qui auctoritate Cod. Vossiani steti Aleiphroni profecto dedecori
non sunt. Tantum enim abest, ut propterea, quod rarissime obuia ista vox sit, eam admittendam negemus, ut potius librarios, quibus cru-menne saepius obuersarentur,
quam mali Punicae flores, illas pro his substituisse arbitremur, regulamque et hie se. quamur critieam, quae, ubi
libri variant, rariorem difficilioremque amplectendam esse iubet. Si eui tamen Bergiori Θαλαττουργοῖς praeferendum esse videatur, is Aleiphronis ipsius, qui hane vocem insta Epist. XIII. habet,
auetoritate tueri sese quodam . modo poterit. 2O. επενΘησαμεν. Cod.
Uind. A. habet ἐπαθήσαμεν. Quae leetio, si desiderandi
notionem ei adiungas, quam quam uti mihi, ita et aliis fortasse adcommodatior videri queat, tamen, ne nimis grassari receptae semel lectionis tenacioribus videar, illam, quae et ipsa sensum landit haud incommodum, repudia
I. Mατην - πονεῖται. Demosthenes adv. Leptinein p. 79. ed. Wolfii Hal. οῦ μάτρο τοῖς πονήσασιν εἴργωνται. Bergier. 3. ὐπο λαμπάσι. Heliodorus Lib. X. eirea finem: υπο λαμπάσιν ἡμμενοις. Ceterum Noster de piseatione nocturna loquitur, quae fit admotis secibus; de qua videop. planum Hal. Lib. IV. v. 642. nec non Cyneg. Lib. IV. v. ι o. ad posteriorem locum eongessit alia auctorum loca Rititetshusius. Bergier. es et Platonis Sophistam. T. II. Bip. p. a o 9.
38쪽
3. τει βυθόν. De prolando maris, et Lueianus in Ioue Tragoedo, ubi Neptunus I. VI. Bip. p. a l. ἐν τωβυΘω πολιτευομαι. Rergier. - Sic idem Lucianus Dial. Marin. T. I. Bip p. II 3. αιναι Θι εκ του βηΘου. - q. Δαναίδων πίΘους. Notum harum supplietum apud inferos, et inde ductum prouerbium εἰς τετρημένον πIΘον ἀντλεῖν, de iis, qui inanem et irritum Iahorem adisgrediuntur, επὶ των ἀνηνύτοις επιχειρουντων inquit Tho-1nas Magister cubi vide Oudendorpium p. 84 a. Lucianus in Timone T. I. Bip. p. 89. ωςτεεις τόντων Δαναίδων πι- Θον υδροῖορησειν μοι δοκω και ματην επαντλήσειν. Berg-ler. - Vide omnino Cognatum et Hemsterhus ad locum
Lueiani laudatum T: l. p. 3Tq. s. ἄπρακτα και αἰν υτα. Vnum idemque haee duo significant, inanem et irritam operam. Demosthenes Phil. 3. ἀπαντα ταυτ α χρηστα, ἄπρακτα γίγνεται et apud Platonem in Phaedone T. I. Bip p. 19 I.) ανηνυ τον εργρο πράττειν, - et i Penelapes telam texere ut aequipollentia eoniunguntur. Apud euindem alibi μάταιος καὶ ανηνυτος πόνος. Bergier. - Cf. Abresch Lection. Aristaenet. P 3O6.
do non herba, sed piseis genus. Bergier. Immo vero
naeus Lib. II. e. a I, Lib. III. c. I a. Plura vide ap. Hesy elatum h. v. 9. ρυκ ἀπόχρη. Demosthenes eontra Timocratem:
καὶ οὐκ ἀπόχρη τολο, αλλά και διπλα πραττονται.
Bergier. - Cf Piersonum ad Moerin p. 286. Kopplers obseruata Philol. p. 44. I 3. σπόκνους. Misera est eonditio των σπογγοθήρων siue σπογγοτόμων, eorum, qui spongias Udnantur et fetant. Oppianus Halieui. eirea finem v. 6I2.6 Ig.
Σπογγοτόμων δ ου φημὶ κακωτερον ἄλλον αεθλον Eμμεναι, ουδ ἄνδρεσσιν oi ζωτε ον επον,
39쪽
Nam et diffleuiter prehenduntur, dum sese contrahunt ad aeeessum hominis: et eum periculo, propter belluas marinas, et eruorem mortiserum, quem emittunt. Ber ter. I 6. αὐτοῖς ἰχθυου-- αυτω τω σκάφει. Notissima ellipsis του συν ante αυτω vel αυτοῖς. de qua et Eustathius p. 69s. lin. a. et a 2I7. 3s. Noster infra Ep. I. iκαταδύσης νήος αυτοῖς ανδράσι fit III, 33. ολον σε αυτοῖς αγμοῖς καταπιουσὰJ Athenaeus p. 67s. καταλιττων ' μυτω αρματι τον ἁρματηλάτην. Bergier. Res notissima τde eo tamen disputant eruditi, articulus aditetendus, antomittendus sit. Vtriusque exempla plura adferre possem, sed ablegare lectorem malo ad amisissimi Κuehnii not. ad Aelian. I, 3. utriusque exemplum praehet Noster hoe loco, nisi librariorum culpa τοῖς ante ἰνθύσιν exciderit. Alibi etiam a. Nostro το συν omissum, v. e. l. 38 ολαις ταῖςXάρισι τροἈφροδίτην δεξιωσαμένη. et II, 4. απιθι πατι Θεοῖς.
40쪽
Tit. Γαλατεὼι. proΓαλα via . quae vulgatam obsidet, ipse Bergierua substituendum monet. Recipere debebat audacter. Habet quidem etiamCod. Uind. A. infra Ep. I9.
ΓαλατIas, sed falso. a. ἀνεισιδώραν. Nihil hiemouent Msta, quae eonsulere lieuit. Et reete seruant hanc sormam, quamquam alii aliter seribant. v. Commentarium. 8 ανυποδητου. Εd. Bergi. ανυπομτων. Quoniam vero tres Genitivi singui. ἐνερο- χραντος - ἀπο Θεγγομε νου - επιστύφοντος, qui omnes a praecedente ἄκουσα ενος Pepdent, sequuntur, ad eos et To ανυποδητων resingendum esse censueram, quum in Mise. Obseruati. Vol. IV. p. 446. inciderem, ubi suis spieionem meam firmatam videbam, nuper vero, quod laetatus sum, Viennensein A. haud aliter habere deprehendi. 9. επιστύφοντος. Alduna επιστΙφοντος, errore OPe rarum. Vind. Α.'AΠοστύφοντος. Fortasse adeuratius, sed
mutare nolui, quum Bergle rus notionem hue quadrantem exposuerit, quam v. in