장음표시 사용
61쪽
ga, aut acuta , aut flexa erit: eodem loco breuis . visque m-uem habebit sonum: ideoque positam ante se, id est ab ult
Ina tertiam, acuet. Est autem in omni voce utique acuta,sed nunquam plus una: nec ultima unquam: ideoque in disylIabis prior. Praeterea nunquam in eadem, flexa & acuta quoniam eadem flexa ex acuta itaque neutra claudet vocem Lati nam. Ea vero qliae sunt syllabae unius, eruat acuta aut flexa, ne sit aliqua vox sine acuta. Et illa per sonos accidunt, quae demonstrari scripto non possunt: vitia oris&linguae& 'ακι-
quali in recessu oris auditur. ' Sunt et t. m proprii quidam Ecineuitabiles soni, quibus nnnnunquam nationes reprehendimus. Remotis igitur omnibus quae supra diximus vitiis .etie illa quae vocatur id est emendata eum suauitate voia cum explanatio na sic accipi potest redia. Caetera vitia omnia ex oluribus vocibns sunt. quorqm est soloecismus: quanquam cirea hoc quoque disputatum est. n im etiam qui contextu vel complexu orationis accidere eum confitentur; quia tamen unius emendatio ae verbi corrigi possit, in verbo esse vitium, non in sermone contendunt: cum siue a inarae corti eis, seu medio cortice, per genus facit soloeciimum. quorum neutrum quidem reprehi ndo , cum situm usque Virgilius autor. Sed nngamus utrumlibet non reis edictum. mutatio vocis alterius in qua vitium erat, rectam loquendi rationem. sic reddit, ut amari corticis fiat, vel media cortice. quod manifestae calumniae est: neutrum enim vitiosum separatum est, sed compositione peccatur: quae iam sermonis est. Illud eruditius quaeritur, an in si Ogulis quoque vel bis possit fieri soloe ei sinus: visi
unum quis adlevocans, dicat: Venite, aut si plutes a se dimittens,ita loquatur, Abs aut, ni heri Nec non culi; responsum ab interrogatione dissentit, ut si dicenti, -υideor ita occurras. o. In gestu etiam nonnulli putant idem vitium inesse, quum atrad voce. aliud nutu vel manu demonstratur. Huic opiti ioni neque omnino accedo,neque plane dissetitio. nam id fateor posse aecidere voce una, non tamen aliter, quam si si e
aliquid quod vim alterius vocis obtineat, ad quod vox illa reseratur: ut soloecismus ex complexu fiat eorum quibus res signineantur,& voluntas ostenditus. Atque ut omnem effugiam cauillationem, sit aliquando in uno verbo, nunquam in , solove Ibo.
62쪽
Pet quot autem Sc quas accidat species, non satis conue- virtutestiit. Gi pleri: ssitne, quadripertitam volunt esse rationem, & Vitia.
nec alia cluam barbari seni. vinat Adiectione evi, an Alexandriam. Delta stione, Ambuti Aie fuit. Transmutatione . qua ordo turbarur, Quoque ego, a Enim hoc voluit, Aurem non habuit. Exclup genere an sit ieitur, iri initio sermonis positum dubitari potest, quia maximos Ges soloec aut ores in diueis a sui in opinione video,cum apud alios sit iam frequens, apud alios nunquam reperiatur. Haec tria genexa quidam dedueunt a Lloecismo,& adiectionis vitium. πλεο- detractioni ; in uersionis, αναςροφιαὶ vocant:
quae si in speciem soloecismi cadant, quoque appellari eodem modo posse. Immutatio sine controuersi i est eu aliud pro alio ponitur. Id per omneSorationis 'arres deprehendimus, frequentissime in verbo, quia plurima huic accidunt, ideoque in eo fiunt soloecismi per genera, tempora, per- f j sonas, modos . sive cui status eos dici,seu qualitates placer,vel sex,vel ut alii voluntl octo nam totidem vitiorum erunt forme, in quot species eorum quidque de quibus supra di ctum
est,diuiseris. Praeterea numeros,in quibus nos singularem ac iapluralem habemus . Graeci &-Quanquam fuerunt qui Aobis quoque adiicerent dualem ,seripsere, legere: quod euiis
'tandae asperitatis gratia mollitum est ut apud veteres pro malem ei Eris , male merere. ideoque quod vocant duale, in illo solo genere eonsistit, cum apud Graecos & in verbi tota fere rati ne, & in nominibus dep.hendatur, &sic quoque rarissimus eius sit usus, apud nostro riun vero neminem haec obseruatio reperiatur; quin e contrario.
Devenere loconior, Contiauere omnes; esConsedere duees,apertextos doceant, nihil horum ad duos pertinere 3Dix Ere quoque, quanquam id Antonius Rufus ex diuerso ponit exemplum, des LPliuibus patronis preco pronunciet. Quid non Liuius eir O d. -- ea initia statim primi libri, inquit, mox, In aduersum Rotniana1Miare sed quem potius ego quam M. Tullium sequat qui in oratore, Non repres endo, inquit, scarissere; scripserunt o verim sentis. Similiter in vocabulis Mnominibus fit soloecismus genere,numero, aut casibus. Quie- quid eorum alteri sueeedet, huic parti subiungatur licet, per comparationes de superlationes; itemq; in quibus ' patri uin ..1 . pro possessivo dicitur, vel contra. Nam vitium quod fit per quantitatem, ut magnum peculiolum,erunt qui sol eismum Putturi
63쪽
3 o M. F A v. QI I N T r L. I N s T I τί putent; quia pro nona ine integro positum sit diminutiam IEgo dubito an id improprium potit s appellem : signific tio .
ne etai in deerat. Soloecissilii Potro vit hi:ti non est in se,.s i. sed luco implexu. In participio p I genus, de casum, ut in vocabulo : per t. Spora , ut in ve bo : per ua Uner. I, Vtin utroc ue, peccatur. Pronomen quoque gen is, numerum, ca us haber, quae omnia rec piant huiuimodi erroiem. Fi uiri soloeci lini, Aquidem plurimi, per pirtes orationis: se .l id tiade: es-tis non eli: ne ita demum vitium esse credat puer, si pro alia ponaturalia: ut verbum , ubi nomen elle ciebueri z: vel ad uerbitam, ubi pronomen,&ti milia. Nani sunt quaedam cognata, ut dicunt, id est eiusdem genetis, in quibus qui alias et cie quam oportet utetur, non minus quam ipso' cn re permutato deliquerit. Nam detin, Sc aut, coniunctiones sunt: male tamen interistoges, hic, aut ille sit. Et ne ac non, ad uerbia: qui tamen dicat pro illo, Nefecera i , Non fecerω, in idem incidat odium: quia alia terum negandi eli, alterum vetandi. Hoc amplius intro&tn-rm, loci adverbia: Eo tame intus,& Intro sum. sol ismi sunt. Eadem in diuersitate pronominum, interiectioiiuin, praepoliistionum accidunt. Est enim soloecismus in oratione compre. hensionus unius sequentium ac priorum inter te in conueniens
positio. Quaedam tamen de faciem soloecismi habent, & dicis vitiosa non possunt: ut tragoedia Thyestes &ludi Floralia ae Mestalesiar quanquam haec sequenti tempore interciderunt: nunquam aliter a veteribus dicta. schemata igitur nominabuntur, frequentiora quidem apu. poetas, sed oratoribust quoque permissa. Verum schema fere habebit aliquam rationem, ut docebimus ' eo quem paulo ante promismus loco. Sed hoc quoque quod schema vocat ut, si ab aliquo per imprudentiam iactum crit, soloecismi vitio non carebit. In ea dem specie sunt, sed schemate carent, ut supra dixi. nomina
eminina quibus mares utuntur, dc neutralia quibus scenarriae. Hactenus de loloecismo. Neque enim artem graminati caro componere aggressi sumus. sed cum in ordinem incurreret, inhonoratam transire noluimus. Hoc amplius: ut institutum ordinem sequar, verba aut Latina aut peregrina sunt. Peregrina porro ex omnibus prope dixerim gentibus, ut homines, ut instituta etiam multa, venarunt. Taceo det Tuistis Sc Iabinis,& Praenestinis quoque: nam ut eorum sermone utentem Veiactium Lucilius insectatur: quemadmodum Pollio deprehendit in Liuio Patauinisarem: liect o muta Italica pro Roma
64쪽
nis habeam. Plurima Galli ea valuerunt , ut νhe aepe oris time Quorum altero Cice Io tamen , altero HoratiuS Vtitur. tes&vi Et quoque, usitatum 'Circo nomen, Poeni sibi ven- tia. dicant: & Guνι- , quos pro stolidis acc pit vulgus , ex His--. 4pania duxisse Originem audiui. Sed hac diuisio mea ad Gra cum sermone in praecipue pertinet mam & maxima ex parte Romanus inde conuersus est, & confessis quoque Graedis utimur verbis, ubi nostra desunt, sicut illi a nobis nonti linquam mutuantur. Inde illλ' quae illo exoritur , an ea dem ratione pet casus duci eX terna, qua non Ia, conue. , Diat. Ac li reperias grammaticum veterum amatoren neget quicquam ea Latina ratione mutandum : quia cum sit apud nos casus ab latruus, quem illi non habent, parum ' 'ημε
non ueniat, uno casu nostro, quinque Graecis uti.
etiam laudet virtutem eorum , qtu pot: nt1orem IacerC Un- χ
guam Latinam studebant, nee alienis egete institui is fale bantur, inde Caphern media syllaba producta pronuntiarunt : quia hoc omnibus nostris nominibus accidebat, quorum prima positio in easdem quas Castor literas exit:&vt Palamo, ac Thetimo, de Plato e snam sic eum Cicero quoque appellat: dicerentur, retinuerunt : quia Latinum quod D& mi,aiis, n literis finiretur, non teperiebant. Ne in a quidem atque is literas exire temere masculina Graeca nomina recto casu .
patiebantur: ideoque & apud Caelium legimus, Pelia Cincin- inaιm: dc apud Mellatam, Beneficit Euthia: & apud Cicero, Rhes. 1. 9nem, Neνmagora: nem ii emur quod μb antiquorum plerisque in Bruto. AEnea 3e Auehi l. sit dictus. Nam si ut Mecoeum, sussenm, prenas dicerentur, genitivo casu non e litera, sed tis syllaba terminarentur Inde ob nso acutam mediam syllabam dederunt, quia duabus longis sequentibus primam breuem a cui noster seimo non patitur. Sic genitivus tibili ' His perfna cit. se alia plurima. re ab ε Nunc recentiores instituerunt Graecis nominibus Grae- Achilleua cas declinationes potius dare: quod tamen ipsum non sem & VlIL per fieri potest. Mihi autem placet Latinam rationem sequi stu . quousque patitur decor. Neque enim iam Calypsonem dixe-
Iim, ut Iunonem : quanquam secutus antiquos C. Caesar utitur hae ratione declinandi. Sed autoritatem consuetudo superauit In caeteris quae potueIunt utroque modo non indece-ter efferri, qui Graecaria figuram sequi malit. non Latine quidem,sed citra reprehensionem loquetur. Simplices voces,pri-
65쪽
M. F Α a. o v I N T r L. I N s T I T. 2- t -a postione,id est, natura sua constant; compostae aut prα In Or-t positionibus subiunguntur, ut innocens interdum repugnari - ' inter se duabus, quale est imperteriitus; alioqui poisunt νic si aliquando eontinuari duae, ut incompositus , reconiιμε, & quo
Cicero utitur.subabsurdum. Aut ed uobus quasi corporibus coaleseunt, ut maincvi. Nam ex tribus nostrae utiq; 1 aguae noci '' eooeesserim ; quamuis eapsis Cicero dicat compositum esse ex N simia; &inueniant ut qui Lupinatia aequetr S partes ora tionis elle contendant quasi luareper caprum . nam Sotira urilia iam persuasum est esse exsere, οι , c, tauro. 8c sane ita se Iia.
Vido Cν nie. tib. 'obet saerum quale apud Homerum quoque est. Sed haec ontam ex tribus, quam ex particulis trium coeunti Caeterum etiax O VJ piaepositione x duobus vocabulis dure videtur struxisse Pacuuiuse Meroi Repanda rostνum incum ceruleum pec-. Iunguntur aurem aut ex duobus Latinis integris, ut sepe ιιι subterfugi, i quanquam ex integris an composita sint, qHae it - tur: aut ex integro Sc corrupto, ut malevolsω; aut ex corrupto& in egro, ut noctivag- aut ex duobus corruptis, vipedis aut ex nostio & peregrino, ut biclinium: aut contra . ut epitolium ,εc Anticato: aut ex duobus peregi in is, ut epir e- Cie. in o- dium. Nam eum sit praepositio ἐκ Graeca .rheda Gallicum. nee Gracus tamen nec Gallus utitur compositooRomani suum ex alieno utroque fecerunt. Frequenter autem propositiones
quoque copulatio ista corrumpit : inde abstulit, aufugιt,ami 'si: cum praepositio sit ab, sola:&eoit, eum sit prae si ostio cone sic ignaui, , ' erepti, Sc similia. Sed res tota magis Graeeosde- cet, nobis minus succedit: nec id fieri natura puto. sed alienis favemus, ideoque cum κυρτακοενα mirati sumus,mcurus
caruieum vix a risu defendimus. Propria sunt verba,cum id si gnificant in quod primum denominata sunt. Translata eum, alium natura intellectum, alium loco praebent. Vsitatis tuistius utimur: noua non sine quodam periculo fingimus. Nam si reeepta sunt. modicam laudem afferunt orationi: repudiata, Cis. .ri etiam in iocos exeunt. Audendum tamen e nanque ut C; eeron l. Deor. ait, etiam quae primo dura visa sunt, usu molliun ur. Sed mi . Hom. 4. D ni me nobis concessa est quis enim serat siquid VBo simile illis merito laudatis, λουξεcιος,&αμ οφθαλμ9ς, fingere 6ss', audeamus 3 Iam ne balara quidem aut hinnire fortiter dicere- mus, nisi iudicio vetustatis nitere utur.
66쪽
ORATORIAR. LIB. I. CAP. V1. 33 Sermo ex Drquatuorquibin strino constat. quibus C A P. VI.
nam emερον omnia duci nonposse. mareerudisorum quorundam nimiam curiossiatem elaea hanc artem istridendam, quaper eam omnia isendere velint,eum inplurimis Uui-eonsuetudini ea- dat. Addit,eymologiam, quam alii originaιionem, Cicero mis
blicola. Et hane necUarium habere usum quotiesus de quaqua-ritur,intesνetatione egere visidicat cicero a duum ab Uibus danduis visiem. verum ct hane aliquando consuetudini θν- ire, υ triquetra is meridie. Ibare hie non aliter quam in
res, Dedissima visua Iudibria dilabantur. Vetera orationi m ἡesarem asserra eum delectatione,modo non sit nimia σνεών is ab misimis istam obliteratis temporibus reperita. qualiasint Top- per &Antigerio, ἱimilem esse cirea autoritatem rationem: quare vidandum esse non solum quid dixerint quatramuis magni, sed quidpersuaserim . Nam hae tempore laturum neminem ιυδανιώinabundum , lurchabundum , quibuου Cato usi sic In consuaudine confisuendum in primis quid eonsuetudinam moeari velim. o nempe loquendo oonsensum eruditorum ,sicut mitiando sonsensum bonorum.
ESet etiam sua loquentibus obseruatio , sua seribentibus. Loquesua .
Sermo constat ratione,vetustate, authoritate, eonsuetu- is scribandine.Rationem praestat praecipue Analogia, nonnunquam & rium ut sis
A tymologia. Vetera, maiestas quaeda,& ut sic dixerim,reli gi uapecu- . numendat. Authoritas ab O roribus vel historicis petito-liam ob.
67쪽
Σινmo ex impedientem utroque modulata ne pedum , alicrum ma quib- n. lunt qualia sunt,-Imo destirpe rachum. Sc Aeria quo congessere flet. palumbes.&, ilice in nuda. Sc similla cum summotum in e- Eneid. II. loquentia vitorum iudicium pro ratione , & vel eiror hone- Tel. 3. Θ I. stus eii magnos duces sequentibus. Consuetudo velo certis Conjuetu- sima loquendi magi stra et Ytendumque plane sermone, vin E-ainti via. mot cui publica forma est. Omnia ramen haec exigunt acre s inalogia iudicium, analogia praecipue. quam proxime ex Graeco tranS. 'quactiι- ferentes in L Minum, proportionem vocaverunt Eius haec visum usici est, ut id quoci dubium eis, ad aliquid simile de quo non qua .
seu vis. Iitur, reniat: ut incerta certis probet. Quod efficitur duplici via et comparatione similium in extre in is maxime syllabis, propter quod ea quaesu nec singur S, negantur debe Ieratio.. nem & diminuti one. Comparatio in nominibus, aut genust depreliendit, aut declinationem : Genu S, ut si quaeratui, furuum asculinum su, an foemininum, simile ali sit panis. Declina tionem , ut si ve uiat in dubium , hac domu escendum sit.
an hac domo, de domum an domorum simila sint di.mισε, anus, mansM. Diminutio genus modo detegit. di ne ab eo eodem
exemplo recedam, funem masculinum eise funiculus ouet. St. Eadem in verbis quoque ratio comparationis : visi Au santiquos sequutus eruere breui media syllaba dicat, deprc. undi. r. hendatur vitiose loqui, quod omnia qllae e & o literis fatendimicandi. modo terminantur, eadem Ii in in sinitis e lueram media Γνί.
laba acceperunt, utiqxie productam habent, prander,pendeo, spondeo, prandere,penderesonuere. At quae o solam haBeor, dummodo per eandem literam in infinito exeant , . breuia fiunt, lego, dico, curro, legers, dicere, siti rere, etiamsi est apud - Lucillium, Feruit aqua, eruetfernis nunc,feruet ad amum.
sed pace dicere hominis erudiissimi liceat, si seruit put*t illi
simile currit legit seruo, dicetur, ut curro lego.'luod nobis inauditum est. Sed non est haec vera comparatio et na erui ι
illi est simileseruis: quam proportionem sequenta dicere ne
cesse est seruire, ut seruire. Pri ima quoque aliquando positio ex obliquis inuenitur, ut memo i ta repeto conuictos a Wie qui reprehenderant quod hoc verbo usus essem, pepigi. Nam id quidem dixisse summos autores confitebantur, rationem tamen negabant permittere et quia pIima positio , cum habere:
68쪽
haberet ciaturam patiendi , faceret rempore praeterit' aiam quibus fum. Nos piae ter autoritatem oratorum atque historico: constet. rum analogia quoque dictum tuebamur. Nam quum in VII. tabulis legeremus, N alapaguns: inueaiebamus lebuic, cadunt , inde prima positio, etiamsi vetustate exole a butuerat apparebar, pago, Vrcadu : Vnde non erat dubium sic
ρυ si nos dicere , ut cecidi: Sed meminerimus non per omnia duci analogiae posse rationem, eum sibi ipsa plurimis ψηφin locis repugnet. Quaedam sine dubio conanture ruditi de ρυ'fendere, ut cum deprehensum est , tepiMSc lupia simili post αες M.tioue,quantum casibus numerisque dissentiant e ita respondent, non esse paria, quia lepus epicoenum sit, Iupus masculinum : quanquam Varro in eo libro quo initia urbis Roma edi atrat, lupum taminam dicit, Ennium Pictoremque Fad Lupus inbium secutus. Illi autem iiden, cum interrogratur cur uri. dc pater ρat faciat:illud nomen positum, fioc ad aliquid ηι m.
esse contendant. Praeterea quoniam utrunque a Graeco ductum sit,ad eam rationem recurrunt, ut omnia pati: s,
capri faciat.Ida tamen quomodo eiFugient, Vt nomina quam uis Foemiatnassingulari nominativo, uos, literis finiis, nun- squam genitivo casu inris syllabam terminantur , faciatha meti Venin Veneru Item cum e ,s, literis finita, per varios Aeaean reten truos , nunquam tamen eadem νω syllaba termi- vos, Ceres cogat dici Cero 'QBHVero quartota positioni eiusdem, in diuersos flexus exeunt cum Alba saeiat Alba 'nos&Albenses; Volo, voluidcvolavi Nam praetetito quidem
tempore varie formari verba prima personao, litera termina- --ta,ipsa analogia confitetur s quidem facit Caieeem, Don MLspopondi, Pingo ρinxi , Lege legi, Pomposui, F ango fregi,
Laudo Diadaui. Non enim cnm primum fingerentur homines, analogia demissa coelo imam loquendi dedit : sed inuenta est: postquam loquebantur , & notatum in sermone, quid quomodo caderer. itaque non ratione nititur, sed exemplo nee lex emoquendi,sed obseruatio : ut apta mana- iIogiam nulla res alia secerit, quam consuetudo. Inhaerent tamen quidam molestissima diligentiae peruersitate, ut dari eiter potius dicacit quam audacter,licet omnes oratores aliud
mireamus de audiuisse, oesciuis , Otribunais, Maniliter, dice refugalis quoque sit apud illos, non rugu nam quo alio mo
69쪽
ostendInt duplices soloecismos esse, quando&catari mutant.. α numerum. Nesciebamus elaim, ac non consuetudini & deis cori se Luiebamiis et sicut in plurimis quae Tullius in O atore diuine.ut omnia, exequitur S d Augustus quoque in epistolis cc sarom ad C. Caesarem scriptis emendist , quod , is calidum dicere υν 'εθ ciuam ea tum iri alit: non quia illud non sit Latinum, ed quia
Iuba F sit odiosum,&vti se Giaeco verbo significauit, mea levoi .At qui hane quidam ορ γοι-αν solam putant, quam ego minIn ea prauit excludo. Quid enim iam necessarium, quam rrcta locutio IANUM. mo in hae te oam ei iudico quoad licet: diu etiam mutantibus S .ro. repugnandum: sed abi, lita atque abrogata Ie tinere, insolemi Locutiore-tia cuius alii 'st,&friuolae in paruis iactantiae Multum enim
Et ora sm lire tus, qiri sine aspiratio ae&producta secunda syllaba se-luta it enim θ & mili ceradaaerit potius quam quod dici niu , Τί conseruau Use'. his a ciliciat face de vite, desimilia. Recta est haec via: quis negat lud adiacet Hemina π& magis trita. Ego tam ea non alio a gis angori quam quod obliquεs casibus ducti etiam primas libi positiones nanam uenire. sed mutare permittunt: Vt cum ebur robur, itantiacta ac scripta summis aut horibus, ino, literam secundae γα labae transferunt, qu a sit autem sur,o,literam ingenitivo seruent: ideoquc etiam secuνωμν mur controuersiam fecerunt, quod non minis est licenti
tum , quam sitfulseri subiicerent in geniti uolite
Gnipho tam o mediam, qnia esset eboru&N-u:sicut Antoniux GM, grammAti , qui νοι ur quidem die ratque etiam amamur fatemicin, quem esse, vertim fieri vult ex his roburaleb 3M,'maνmura. Quode, Cicero, -nimaduerterent literarum assinitatem , scirent sc ab eo tute Tean qu ,dest robus , roborti fieri:quomodoab eo quodest micas u. ρ id , His nissimilitis limitD: iudiκ vindex
Zit. tum attigi. Quid 3 non similes quoque ut dicebam pofit,ia
ius, in longe diuersas figuras per obliquos casis ineant si virgo, Iuno usus, tu ,cussis,puppu, dciniue adia cuia itideliani accidat, ut quaedam pluraliter non dicantu ιο quaedam contra singulari numero; quaedam casibus careano quaedam a primis statim positionibus tota mutentur, ut Iupitre. QuRMveebis etiam accidit, ut iso tuli: cuius praeteritum pernichiam.& vitet ius non inuenitur. Nec plurimum refeti, nulla hae es an praedura sint.Nam quidprogentra genitivo singulari , quid pluralisses faciet Quomodo autem qui a SE ruere, vel interita patiendi modo, vel in participia transibunt a Quid M
70쪽
ORATORIAR. LIB. I. CAP. . VI. 37 ermo ex is dieam,cum ansnarus senatis nato faciat,incertum sit Qq re mihi non ici uenuste dieitur, aliud esse Latine,aliud Grammatice loqui. Ac de analo-------gia vel nimium. Exymologia, quae verborum originem inquirit, a Cice DO E mo-rone dicta est notatio, quia nomen eius apud Aristotelem in-legra
Venitur σύμΓλλον, quod est nota: nam verbum e verbo dictum, σId est, variisquium,ipse Cicero qui finxi t. reformidat.Sunt qui im potius icituiti, struinatisnem vocent. Haec habet aliquan-I d. V sum necessarium , quoties interpretatione res de qua Arsit 'quκritur, eget ut cum M Caelius se esse hominem frugi vult m ρὶ η-
probare, non quia abstinens sit : nam id ne mentiti quidem Poterat: lsed uulavi:lis multis, dest fructuosus, unde si dicta Frvalito frugulit . Ideoque in definitionibus assignatur etymolo 'Un iei .gix locus. Nonnunquam etiam barbara ab emendatis co- Cic mora. natur discernere, ut cum Triquetram diei Siciliam, aqΠι- . quaGam, merrdieman medidiem oporteat, quaeritur, at ia-que quae conscietudini sexuiunt. Continet tem in se multameruditionem . si ustiua ex Graecis otta tr3ctemus, quae ineptucima , . praeeipueque AE olica ratione cui est sermo Hos millimisy declinata: sue ex historiarum veterum inia, nomina homicium, locorum, gentium,vibium re- 'nuamus. Vnde ΑνMi, Publicola, Ariei cur Latium, Ita- ρ huc Ira , Beneuenti im : quae Capitolium, collem Quirinalem. Argiletum appellandi ratio. lam illa minora . in qui is maxurie studiosi eius rei fatigantur , qui verba pau-hon declinata varie Bet multipliciter ad vetitatem Iedu, cunt, aure repti aut porrectis , aut adiectis aut detractis inui permutatis literis syllabisve. Inde prauis ingeniis adsuessissima usque ludibria dilabuntur : sitne Consul a conis Consulere
sulendo , an a iudicando. : nam hoc Conjulere veteres ap- vetustum pellauerunt: unde adhuc remanet illud. Rogat, boni congia. M: SqHid bonum iudices. . Senatui nomen dederit aetas : nam ii. Boni conisdem Patres sunt et i&Re ire torr&alia plurima indubitata. sulere. Nec abnuerim oc similiam his, rationem. Iam sit & eiasti a ea B, & I M tiuipas . & vulpra volipenetiamne contrariis aliqua sine mi strahi ' ut luem, quia VII αλ opacus , parum luceat ἐ &ωm, quia fit Iongissime ab Iussi &dis quia minime diues ρ Etiamne hominem appellari, quia sit humo natus p i quasi vero non omnibus animalibus eadem origo, aut illi pruni mortales ante nomen imp