Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

521쪽

Lib. IV.

χιονοβολουμένοις καὶ τροφῆς ἐνδεεὶς, εἰς τους ἐοχάτους ηλθον κινδυνους. UniVerse l0quitur: τοποις Πονοβολουμενοις καὶ τροφῆς ἐνδεέσιν. Ibd. paulo p08t: και μεταοτησαι Πανοικίους εἰς την ἔρη/ιίαν καὶ πορρωτάτω 'μίας κειμένη νχωραν. Nec certa nec χώρα significatur. Scribendum: εἴς τινα ερημιην καὶ πορρωτα τω τῆς 'Aσίας κειμένην χωραν. Ibd. 26: τω σωμιατι κατεσκευάσθη χρυσουν

των ἄλλων γεμόνων Περιαιρουμενος τάς ἐςουπιας καὶ καθολου πάντων βουλο/εενος ἄρχειν βιαίως. Quae adduntur, non pertinent ad caedium sanguinolentam cupiditatem quae XIX, 7l recte significatur, addito των τυραννωνώμοτερος . Suspicor Scriptum fui8Se: καταφρονητρκO ς.Ιbd. 52 exu.: - τα δὲ ταυτα at in Oλιορκηοας επηει τάς εξῆς Πολεις, ἔς /ών βία χειρουμενος, δε δὲ πειθOI προσαγόμεενος. Συμπολιορκήσας, quoniam a0ristus ferri nequit, si hoc ad τάς ἐξηρ noχεις resertur, Dindo sius in susino λιορκησουν mutavit. Sed quid significat Ουι πολιορκεῖν, qu iam Antigonus nulli alii obsidionis socius est 3 Vereor ne fuerit: Κυμην πολιορκησας ἐκ πολ . p).nd. 66: P ποστείλαντος δὲ καὶ του oris ου Πρεο-

βειαν προς τον Πολυσπερχοντα την κατηγορουσαν tu ντων Περὶ Φωκίωνα, παρακαλουσαν δὲ τὴν Μουνυχίαναυetoic λυναι . . ., ὀ Πολυσπέρχων εὐπευδε κ. T. i. Scrib.: την κατηγορηο ουσαν. est. g. 69: ἐξέπειι θε

38: ἐκπυι ναντων δυναμν τὴν προσαξοιμένην. In παρακαλουsαν Diodorus Atticam formam secutus esse potest. Lib. XIX, 3. Neque πολυ οειινος usitate dicitur neque πολυσε/ινος, utrumque a re et ab Agathoclis persona

522쪽

Lib. IV.

et s

D LIalienum. Credo scriptum fuisse: ἐπίσημος δια τὰ

Ibd. ad finem capitis: ἐν οἷς περιαλγὴς γενό/ιενος αυτους διεγνωκοτας επιθέσθαι τυραννίδι κατηγορηοενέν τω δή/ιω. Nusquam Diodorus aut quisquam huius aetatis κατηγορεὶν τινα dixit neque accusatus est nisi unus Sosistratus tanquam tyrannidi studens. Scrib.: αυτουως διεγνωκοτος. cδες addendum iam alii viderunt. Ibd. 17: υστερον δὲ δους ἐαυτω λογον ουνεχω -

Ιbd. 20: ὀ Πυθων ηκεν αγων . . ., et άν θ' υπο- γiων τοσουτον ἀριθμον ωστε δυνασθαι καθοπλίσαι πὰν το στρατοπεδον. Nemo iumentis aut ex iumentis armatur nec milites armis egebant. Scrib.: καταπλου- τί σα l. Ibd. 2l: αυλωνας τε γαρ εἶχε . . . κuὶ Παραδείσων φυτειας ποικίλας, ετι δε Παντοδαπων Mνδρων φυσικάς sυναγκείας καὶ ρυσεις υδάτων. Ineptum φυσι- καὶ συναγκεῖαι, ineptum συναγκεῖαι δενδρων. Subest adiectivum transitivum, a quo pendet δενδρων genetivus; id puto fuisse νυ τι κά ς, ad arbores signe ὶ δ apta3. Ibd. 22: τῶν τε δευτέρων ἐγε/ιOνων καὶ Tωνεξω τάξεως καὶ φίλων καὶ sτρατηγων καὶ ταν in Πεων. Scrib. uno καὶ sublato: καὶ etων εξω τάξεως φίλων καὶ στρατηγων, amicorum ducumque, qui nullum certum instrercitu et acie ordinem tenebant. Ibd. 58 extr.: διαβεβαιου/ιενος εν ταυτyθερε α άποπλευσεio θαι ναυοὶ nεωet ακοσιαις. Opinor: αυτος nλευσε ioctae. Dind. άνα Πλευσεio θαι. Ibd. 6b init.: διελ λυθοτες τα πραχθενTα ων 'Eλλη νων πῆς αρωπης περὶ τὴν ' λαδα καὶ Mακεδονίαν. Usus videtur p0stulare: τά πραχθεντα υπὸ των 'Eλλη νων aut: τί πραχθεντα τῆς αρωπης περὶ v. 'E. Duiliaso by Cooste

523쪽

Lib. IV.

κ. M. Nam της Mρωπης partitive pendet ab his περιτὴν 'E. κ. M. Iam Stephanus υπο τωνδΙbd. 69: προσταξας ἐνεδρευειν etoἐς περὶ Πτολε- , ualom Ους υπιήπτευεν ἐκ τῆς Αἰγυπιου προαξειν. Non agitur de insidiis, sed de observatione hostium; id est ex usu Polybii et Diodori ἐνεδρευε ιν τοῖς περὶ moλε- /ιαὶον. Vid. h. libr. 57 ἐφεδρευη τοἰς περι Κάσσαν- . - δρον, ἄν ἐπιχειρῆ διαβαίνειν) et 100 άμα μὲν ἐφεδρευων - τοie πολε/ιίοις , XVIII, 2b ἐφεδρευειν τοἱς περὶ τον ' Mi σποντον τοποις , XX, 47 ἐφεδρευσαι τy τε Βαβυλωνία και ταὶς ἄνω σατραπείαις) et 60 et 104. Contra cap. 68 de insidiis rectum est ἐνεδρευσαι, sed pravum

Ιbd. 93 restituendum e codicibus: τέ ν ηιτανύνα/ιαχίσαοθαι διε ιλ ξφει Dro διεληφθη, quod, qu0 Significatu h. l. ponitur, barbarum est.

Ελληνας. Scrib.: ήξειν.Ιbd. I U: προβολα ἐς χρω/ιενος Ποταμων καὶ διώρυξιν. Dindoctus stellulam praefixit vocabnio Ποταμων. Miror fugisse virum peracutum lacillimam emendationem: ποταμω Euphrate) καὶ διωρυξιν.

Ibd. 102: sPasiphilus, Agathoclis dux, huius verbis

524쪽

Lib. IV.

σήξίου τους Μεοσηνίους βουλεσθαι τήν φιλίαν καὶ /ιν, συναναγκαζεσθαι τοὶς πολεμιωταεοις αυτου διαλυεσθαρ.

Perversissime Agathocles Messenios, qui exsules Syracusanos ab illo eiectos tuebantur, hortatur, ne simul) cogantur cum suis inimicissimis exsulibusi pacem sacere. Scrib. :

sublato διαλυεσθαι) neve cum inimicissimis ouis comoriari. Sed restat βουλεσθαι την φιλίαν, qu0d pro eo, quod est Mχεσθαι, nemo Graecus dixit. Scilicet φιλία non Αρο- thoclis significatur, sed exsulum, et pro βουλεσθαι restituendum est ipsum illud διαλυεοθαι, quod nescio quo errore suo eiectum l0co in alienum devenit: -τ. M. διαλυεσθαι τὴν φιλίαν καὶ μη συνεξεταζεσθαι T. n. a. Ibd. 103: δυσὶ δὲ περιπεσοντες φορτηγοἶς πλοίοις τὴν /ιεν 'Aθηνων καet ἐδυσαν, etων δε ἐπιπλεον-εων τας χεὶρας ἀπέκοψαν. Unde igitur altera et quid si factum est, qu0d Diudorus se dicturum promittit p Munde την semininum p Scribendum: φορτηγοις πλοίοις, α κεν ἐξ 'Aθηνων, κατέδυσαν κ. l. λ. Ibd. 108: φῆριαι δὲ κατεiχον ἐπὶ των προτέρων χρονων. Nonne: anop Nam tunc quoque obtinρbant. Ibd. 110: πυνθανο/ιενος δ' ἐν ταλη καὶ δι- να ιιν ειναι τὴν ἀ/ιυνοst ἐνην. Scrib.: άιι υνουμένην,

quod Dindorfius XVIII, 22 in gemino loco restituit; itemque XX, 48 scribendum των ἀ/ιυνο uiνων. Vid. ad XVIII, 66. Res spectari debet in θηοό/ιειος simili

525쪽

Lib. Iv.

eum dimidia parte satellitu c. 173, ut etου ευων Ut ου omissum putetur, qu0d του ημίοους κέρατος coniungeretur p Dind. et Ου ωριστερου pro et ου ηδείσους.) Paulo p0st τους δε εκ των ἀφράκτων Ορων con λους) qui sint οἱ ἐκ τῶ ν άφρακτων, neScio Suspic0rque scribendum esse: τους ἐκ τῶν ἀτάκτωι etsi apertius esset τους ἀτάκτους significarique et o ἐς τάξεως λεγο/υνους c. 4 l), de quibus c. 29: παρηκολουθει δε καὶ πλῆθος ὀλλoet1 παντοδα7ιον ἐκτος τῆς τάξεως. Utroque loco de Africanis rebus agitur. Iidem fere sunt, qui c. 110 in Demetrii

De c. 25 et 3I dictum est supra p. 23 I.)Ιbd. 31 extr. : θε/ιενους et ά on λα. Suspectum mihi, qu0d hic et c. 45 extr. τίθεσθαι τό on λα squ0d apud antiquos quidem semper est armatum consistere, 8tationem locumque capere) eodem significatu ponitur, quo et alibi othoe ipso libro c. 42 extr. et 88 extr. ἀποτίθεοθαι τά ὁπλα κατατίθεoθαι on λαὶ de armis in deditione depo-

526쪽

Lib. IV.nendis. Initio capitis 3 l scrib. omisso, non transposito

Πε α καὶ ταie ἀπ Αἰγυπetoυ sατραπείαις. Recte iam alii intellexerunt, nullas fuisse ἀπ Αἰγυπτου Gαrραπείας, sed male corrigunt: ταiς περὶ Ai,. na τραπειαις. Nam ne illae quidem fuerunt, sed una Ptolemaei Egyptus. Scribendum: - tuiς ἀπ Aj. στρατείαις. De εφεδρευειν

verbo dixi supra ad XIX, 69.

πολιν. N0n incolas urbis ad suas partes traductae Αgath0eles Carthaginiensibus urbem custodientibus dimisit, sed ipsos milites praesidiarios. Pravum ταυτην. Scribendum :vnοοπονδους Γνῆκε τους Καθλ Adbνiων φρουρουντας την Πολιν. Err0r a Reiskio animadversus erat. Ibd. b9: τρισ/ιυρίων /ιεν γάρ aetρατιωτων ἐκ τῆς

527쪽

Lib. IV.

τῆς πολιορκίας ουκ ἐν κίνδυνoe aperto mendosum est dicendum enim erat saltem, omisso articulo: τῆς δὲ πολιορκίας Ουδεὶς λὶν κ. . Scribendum: o δε noλιορκίας ουκ ἡνία κίνδυνος. Ibd. 60: ' oτει oit ἐνων δὲ των Καρ Πῖλνίων την εἰς νῆν στρατοπεδείαν άποχωρησιν των πολε ι ωνήναγκαoo ησαν οἱ περὶ τον α/tαχον καταφυγεiν κ. T. i. Tollendum των Καρχηδονίων, adscriptum ad declarandum των πολε/είων. Nam pr0rSus perverse post ea, quae praecedunt, n0men των πολεμίων transfertur ad Graecos Carthaginiensium hostes, eosdem, qui οι grερὶ το, EUtαχον appellantur. Ibd. 63 seribendum: παρελειβεν αυrους et Oet ε pro ποτε κατ ιδίαν παλιν in ἱ τὴν ἐστἰαοιν. Ad narrationem

huius rei tum factae praeparandam interpositus est latus locus de Agathoclis ingenio.

oio ν ἐ κ θείας προνοίας. Infra medio capite apparet, nihil prorsus ad sententiam desiderari, si haec legas: εἰς

υστερον Art. υστέρων) αυτεῖ γεγενη/ιενων ' του γάραυTOυ st 7 Voc κ. T. λ. Quae p0St γεγενη/tενων in codicibus adduntur: τὀ θεiον ἐπιoeta sαι sive ἐπιοτῆοαι scribere malis , in orationis structuram et sententiam quomodo includantur, non video, mirorque τω δαι/ιον is superpositum τὰ θετιον. Itaque secludenda haec puto; videoque addi potuisse, cum putaretur p0st ἐπε or 3ιηνα et οώς verbum finitum sequi debere. Sed tamen quid significare v0luerit, quicunque addiderit, n0n reperio maximeque in εnιoet Οαι haereo. Ibd. 72 ii, qui ad ipsam oram maris intersecti sunt

528쪽

Lib. IV.

Ibd. 81: 'Diu:φίοαντο δὲ καὶ των δουλων τους ἄνδρας ἀγαθους γενο/ι ἐνους Μν τοις κινδυνοις ἄγορά- Οαντας παρὰ των Mono πων ελευθερουν καὶ πολίτας εἶναι. Scribendum: ἀγοράσαντες. Decrerunt ipsi publice servos redimere et manumittere.

Ιbd. 85 πλοῖα Ioα βεβηκοτα sibων βεβηκοτωνὶ non intellego quae sint, sed ισον βεβηκότα, eiusdem altitudinis.

529쪽

Lib. IV.

tamen lignea superficies, non partes ligni speciem habentes; sed fortasse scriptum fuit: τευ ξυλοπαγεῖ. Ibd. 10l: Bion ερ ελξε πολλοῖς δ ιιὸν Γολος) . . .

igitur transposita sunt aut, quod magis puto, subditicia;

τ ευθεν.

Ibd. II 0. Ex eo, quod codices habent: δε τὼ δὲ ταυτα Πρωνας ιιὸν καὶ Πτελεον Προοηγάγετο, sit non Αντρωνα Wesset , sed 'Aντρωνας. Vid. praef. Livii a me et Ussingio editi vol. IV, I p. IX. Strab. α p. 432CM., Ps. - Demosth. Philipp. IV, 9.

530쪽

Lib. IV.

ω e .

Fragmentorum Diodori s libris XXI ad XL correctiones aliquot natas, cum ea historiae causa percurrerem, nullo addito verbo indicabo ac ne posita quidem vulgata scriptura. Eae correctiones quod maxime in fragmentis Haeschelianis et iis, quae Maio debentur, interdum longius a litterarum vestigiis discedunt, non mirabuntur, qui eorum condicionem

norunt.