장음표시 사용
501쪽
est λογίζομαι το άytoβαλεῆν. Quid mendi sit, ostendit Φῶν ἰδίων. Excidit significatio rei nimio pretio consequendae; 'scriptum fuerat ad hanc formam: λογιού/ιενοι του όλi-γους δ' ιαφ ε ί ρ ε ι ν των πολε/ιίων νεολλάς /ιυριάδας unoβαλεiν των ἐδίων. Notum est enim, Graec0s etiam :rem, pro qua aliqu0d pretium solvatur, genetivo significare.
502쪽
Verum Locri n0n minus παραλιοι erant. Videtur fuisse: ει Παρ να o αν. Ibd. 86: 'Eγεσταίοις καὶ Λιλυβαίοις ἐν set 7 Πολεμιος. Usus postulat συνέστη. Error ex praecedenti f. Sic Behk. JΙbd. 89: οἱ τὼς δε ιφισβητην σεις εχοντες . . . τῆ διάτων ὁρκων τοπιων άναιρεσει κρίνονται. Quae sit δι' ὁρκων ἀναίρεσις, prorsus nescio; rectum erit: διά των ορκων et Ουτων ἀνακρίσει κρίνονται. Paulo post pro ἀπαλλαγωοι scribendum ἀπαγάγωσι servos abducant
secum . Lib. XII, 16 exu.: διο καί τινας των τοιαυτας κατηγορίας πεποιη/ιἐνων προς τους δικαστὰς τους δικάζοντας Περι-των παρανενο/ιηκοτων τιμωρίας εἰπεἐνοτι σωζειν ἀναγκαὶον ῆ τον νο/ιον ῆ τον ἄνδρα. Scrib. ad hane Drmam: διο καἰ τινος τῶν . . . πεπορημένων νερος τους δικαστάς σχετλιαζοντος περὶ της των παρανενο/ιηκότων τιμιωρεας εἶπεν ὀ Xαρ Me , ἀτεκ. g. λ. Verbum οχετλιάζοντος certum non est, participii Drma ceteraque certa. Ibd. IT: τρεῖς οἱ πάντες εἰσηγοίνται διορθωθῆναι διά τινας ἀναγκαίας περιστάσεις επὶ την υπὲρ της διορθωσεως συ/t βουλιαν παραγενεσθαι. Scrib.: εἰ s- ζγηταὶ λέγονται δια τινας κ. t. i. His in unum
constatis additum est διορθωθῆναι. Et σηγηταί iam Rei-8kius. Elo ηγουνται n0n p0test passive accipi, ut videtur Dindorfius fecisse in ed. 4. Ibd. paulo p0st: ἐτεροφθαλ/ιος τις ἐκκοΠεὶς τονοφθαλρον καὶ ο τερηθεὶς ολης τῆς οράσεως, τον μὲν
ιιν ενα Dindoinus in ed. 4, cetera non recte; subiecti locum tenere τον δράσαντα, etiam, quae sequuntur, ostendunt.)- Ιbd. 23: Ουto ι τους νο/ ους συνετελεσαν. Et res Diuitia oste
503쪽
ostendunt scribendum: ovet οι τους νό/tους Ου sυνετελεσαν.Ιbd. 2b extr. : ἐαν δὲ οἱ δη/ta ρχοι /tη συ/ιτι νωσι ι προς ἀλλήλους, κυριοι ειναι τον ἀνὰ stiGον κείμενον ' κωλυεοθαι. Ridiculo interpretantur de continuando 'magistratu, in qua re nulla erat consensus dissenSu8ve vis; . de nominativo κυριοι soloeco tacent. Scribendum est: κυριον εἶναι 2ὀ άνἀ ιε. κ. 3t. κ. non impediri, quod rassatur et propo3itum sit, quin ratum sit. Male intellexit Diodorus, quod legerat, in dissensu plus valere intercess0rem, ratam esse intercessi0nem. Ibd. 29 sub fin. cap. scrib.: nt ιμάχων μ ὲν ἐσαν ἐρημοι διὰ τάς ἄλλας sto λεις, αδ υπήκουον Συρακουσίοις, διεγαν δ' ἀγῶνα Ουνε set noti ντ o. f Vulgo: διὰ δὲ τάρ et ἀγωνα.) Trinacium urbem, Trinacios confinxitne Diodorus pro Trioealis. Triocalinis pΙbd. 30: οἱ φυγάδες ἀθροισθιντες καὶ παραλαβοντες τους 'Iχλυρίους επλευοαν κοινρ μετ' αυτ ον ἐΠὲ τὴν 'Eπίδαμνον sτρατευοάντων δὲ των σαρίσuρων in ολλη δυνάμει κ . et . i. Reliqua narrati0 terra venisse Illyriorum exercitum ostendit; nequo res effecta illo loco επλευoανὶ significari potest, quae verbis set ρατευσαντο νδε τ. g. demum significatur. Scripserat Diodorus: ἐκέλευσαν κοινῆ μετ' αDτων ἐπὶ τὴν 'Eαίδαμνον o τρε τευ ειν ' στρατευnάντων δὲ των βαρβ. Omisso στρα- τε2ειν, qu0d idem verbum sequebatur, mutatum est ἐκί
μαχία. Opinor fuisse: ἐν τῆ δευτερα ἐ κ κ λη o i 9. Nam etsi συμμαχ=α de auxilio misso dicitur interdum. tamen
504쪽
λυοντων. Scrib.: εἰς τὴν νῆσον. Null0 modo γνη h. l. pro insula dici potest. Ibd 64: ιιεεα πολλῆς δυνα/ιεως ωξιολογου. Hoc serri nequit. sed πολλῆς delentibus vix assentior; adeo enim saepe sic apud Di0dorum ponitur αξιολογος ut statim 67, 77 ut interpretari vix in mentem venerit. Scribendum videtur: /ιετα πολιτ ι κ η ς δυνά/ιεως ἀξιολογου cum mygno civium exercitu. Ann0tatur hoc, quod contra soci0s desciscentes ducitur exercitus. Eundem errorem πολλα pro noλιτικά) e Luciani loco sustuli supra p. 40, tollamque e Plutarchi Luculli c. 1. Ibd. 84 scribendum: nολλά δε καὶ ἄλλα διαλεχθεν-
περί, qu0d ante της προκ. additum est, cum non intellegeretur genetivum pendere ab οἰκεῖα. Alioquin plane adiectivum abundat. Lib. XIII, 14: καὶ περας ἐν ήμεραις τριοὶ τοὶς εργοις ἐΠεθρηκαν Ουντελειαν. Recte per se dicitur συν- τελειαν ἐπιθεἶναι εργω, recte stpud Di0dorum nisue pro
adverbio XIII, 67, XIV, 54, XV, 7 et d8ὶ, sed pravo
utrumque coniungitur et ridicule περαρ adverbium standem)ponitur in notanda celeri rei persectione. Scribendum: καὶ περας ἐν z. T. ε. in ἐθηκαν, Sublata ea V0ge, quae addita est, cum niρας pro adverbio acceptum es8et. Πέρας ἐπιτιθέναι τινί Polybius saepius et ipse Diodorus
505쪽
Ibd. 65 cum scriptum esset ad hunc modum: οἱ
κατελθοντες των πίων τῶν ἀντιπολιτευοι νων αυτοὶς τους της καταδίκης αἰτρους καὶ της ἐκπτωσεως,
εἰς ἐξακοσίους eto, αριθ/ιόν οντας ἐφυγάδευσαν, propter similitudinem vocum αυτοὶς et αἰτίους quaedam exciderunt. De καταδίκης nihil me assirmare, non opus est dici. Ibd. 6i verba corrupta praeter unum ad Verum revocantur sic: T'ων ν ἐν ταις τριηρεσι Ποιηοαντων τοὶ προG- 'ταχθὲν και των πλοιων τά /ιὲν συντ ριβοντιον ἐν o0dd. συντριβο/ιε ναὶ ταὶς ἀποοτολαiς, etὰ δ' ἄπο οπ.ών των codd. α no των χρω/ιενωνὶ ταiς σιδηραῆς χερσὶν, ἐτι δὲ βοὴν ἐξαίσιον ποιουντων, οἱ μιλν . . . Πελοποννησιοι κ. τ. λ. Manet dubitatio de ταὶς άποστολα te, qua 'voce significari debet is locus, ubi tum ipsum erant naves onerariae. Nisi nimis a litteris discederetur, putarem suisse ἐν τοἰς ἀγκυροβολίοις. Propius est ἐν τοῖς άπογαίοις, eo significatu, quo apud Polybium XXXIII, 7 legitur, de semibus navem ad terram alligantibus; sed hoc pro incerto relinquatur. 'Aποσπώντων iam Τ0upius.
δους ἐκέλευσε πεζὴ κατά oπουδὴν ἐπιγενέσθαι, ταὶς δὲ ναυσὶν αυτος παρίπλευοε. Non Mitur de superveniendo, sed de festinando: κατὰ sπουδὴν ἐ π είγεσ θαι. Ibd. 79: κατεχουσης δὲ φιλοτι/ιίας ἀνυπερβλητου τά
506쪽
Lib. IV. Ua ocu/ιατα το ς κινδυνοις Παραρριπιοντων. cum talibus animis in proelium ruitur, non magnum fit bellum, sed magna caedes: noλυς ἐγενετο φονος. est. ad
additur τοὶς Nρ. Scrib.: ευρο εἰν. Verbum Polybii, Di dori, Plutarchi usu frequentatur. Ibd. 97: αιτος δε ὀ Καλλικρατ δας) πληρωσας ναυς ἐκατον τετταράκοντα κατά σπουδὴν άν χθη καιτων Ἀργινουοων Περὶ θατερα μερη, ει ι νῆσοι τοτ' ἰοαν οἰκου ιεναι κ. τ. λ. Tollunt κα . Verum non άνήχθη περὶ corrigitur ἐπὶ θάet ερα ι ἐρη των 'Αργινουσων, Sed ἀναχθεὶς ex eo loco, ubi erat s ad Mytilenen) ad contrarium latus Arginusarum . quam ad quod Athenienses erant stationem cepit: άνήχθη καὶ των 'A. περὶ θάτερα ῶρ- μει. Ρer Se recte dicitur περὶ θάτερα /ιiρη, sed de maiore insula plures regiones complexa, ut Sicilia, XIV, 47. Ιbd. I 04: M.tά δὲ et αυr' ἐπὶ τὴν Aττικὴν καὶ
Ad Atticam hoc tempore ex Asia traiecisse Lysandrum Diuitiam by Cooste
507쪽
prorsus improbabile est, cum praesertim subiiciatiir. eum postremo Lampsacum cepisse. Videtur fuisse:
De cap. II 4 dictum supra p. 129.
τὴν παλαιάν κατάστασιν εφασαν διανε is ασθαι. Scrib. :ενασαν δε ἐν ἀνανεουσθαι.
Da c. 20 dictum p. 3I 2 ad Thuc. II, 83, 1.)Ibd. 2I: ετερον ὀρος ιι α δ' ἐστὲ εων περὶ τοtς τόπους ἐκείνους. Recte Dindorsius supfrlativum adiectivi subesse vidit, sed omλωδης mons vix recte dicitur. Scr. :υλωδέστατον. Id aptum ad Libanon. Ibd. 22: τάφρον, τό /ιεν πλάetoe noδῶν ἐξήκονeta, etὀ δὲ ιιῆκος ποδων δέκα. Pr03ιηκος scribendum βάθος. Ibd. 2b praeter eum locum, de quo dictum est p. 44):εά δὲ ἀντὶ τουτων δοθησόνιενα μετά ταυτ' άξιουντας
508쪽
, extr. ελεξεν corrupto παρήνει.
Tollendum potius πολιν quam in χωραν mutandum. nd. 40 scriptum fuerat ad hanc Drmam: παρω
Συρακοσίων. Codd. Παρά των 'Pηγίνων λαβοντας προρτον πολε/ιον κ. T. λ. Eodem capite paulo p0st scribendum videtur: προς τους ορους τῆς Meooηνίας codd., edd. mos γνης), ut aliqu0t versibus post 'scribitur: ἐπὸ τους ορους της Συρακοσίας. Ιbd. 46: τας ναές γεριουσας φορτίων, ων ἄπαντα διεφόρ ησαν οι Συρακόοιοι. Scrib., sublata geminatione syllabae: φορτιων, ἁ πάντα. Ibd. 52: καὶ 3ιαλιστα άπογινωσκειν ἐποίει τους Φοίνικας τὰ ω/ιως κεχρηst ἐνους τοἰς των 'Eχληνων ηλω-κOGιν, or ταυτο προσελκων πείσεοθαι. Dindorens in ed. 4 ἡλωκοσιν , oie.) Scribendum: και /ιάλιστα άπογι-
Cap. 62 quod conieeeram: εἰσίθεον, κεναὶ μὲν ὁπὲρ τας χιλίας. φέρουσαι δὲ N. r. 1., occupavit Sintentialis in libro trimestri,
509쪽
ρρονον ἐποίησαν. Nulli Sunt illi ἐπιθυιι α κρατουντες longe enim aliud est κρατειν ἐπιθυμουντερὶ. Apparet ex tota narrations signifieari s τινάς, των της δημοκρα- τί ας ἐπιθυ/ιουντων. Et sic Diodorus scripsit. Voces miro modo c0nflatae et membra eorum transposita sunt. quomodo XV, 17 pro ἀναιρεθενet ας ευρεθῆναι in codicibus scribitur ευρεθέντας ἀναιρεθῆναι. Transiliit oculus libretrii primum ad extremum ἐπιθυμουντων , deinde eius parte scripta rediit ad priora, sed confuse. Prorsus eiusdem generis est, quod accidit librario Latino in Senecae conses. ad Marc. 18, 2, ubi ex micare videbis factum est in bonis codd.ὶ uidere micabis. Ibd. 88: κιονυσιος τους Σικελους διά et ην ὀχυρο-
υΠερμολην υ θους murus habere; υnερβολή του τείχους nulla est, quodque his verbis significari putatur, ea est ὀχυρότης. Aliam praeterea neglectae custodiae causam a Diodoro significatam esse 08tendunt, quae praecedunt de
510쪽
Lib. IV. τροπαῆς λει/ιεριναῖς et nivis multitudine. Seribendum: και et ην 2περβολὴν του ti υχ ove. est. XVII, 82: διότην υπερβολὴν του timχους.
μερον καιρον ἀνεβαλετο. Siciliam iam tenebat et agitur tantum de Italis ad imperium adiungendis κατ' ἐκείνους .Scrib.: τῆ κατὰ et, ν νῆσον δυν α σε ε i α καὶ τους κατ' Ιταλίαν Ελληνας προσλαβέσθαι κ. z. λ. Decepit interpolatorem καί et dativus relatus ad praepositionem. i. ad Xen. anab. VII, 6, 30.3 Iam Elchstadius.JΙbd. paulo post: οἱ δ' 'μαλοι ... ἀπέστειλαν ἐκ Κροτωνος ναυς εξῆκοντα σπευδοντες παραλυναι τoist 'Pηγίνοις. Non tradere suas naves Rheginis volebant, sed iis surtim coniungi, antequam a Dionysio excluderentur, hoc est, παραδυν αι aut παρε eo δυναι. Ibd. 112 scribendum videtur: τῆς τι tiωρίας, ῆν αυτοτὀ μιιιονιον ἐκείνω ουντομως ἐπιοτ οει, pro αυτ s.
Ibd. 113. Cum Galli Galliam Cisalpinam divideront
Senones, si c0dicibus credimus, i τυχον λαβοντες τον πορρωτάτω κε si ενον λοφον τῶν ορων παρά θάλατταν.Ridiculum de colle; scribendum: τοπον. Significatur ager Gallieus ad mare Adriaticum. Fieri potest, ut λοφον scripserit, qui των ορων partitive acciperet, quod a πορρωτα τω pendet. Sed in Diodori codicibus sine tali causa notissimae voces permutantur XV, 1 πολλοὶς φονοις pro πολλοῖς πονοις, XV, 43 ὁπλων ολ προτητα pro τοπωνόχυρ., XVII, 75 ἐπιφάνειαν pr0 ωφελειαν aut χρείαν.
CD. quae ann0tavi de V, 39, XIII, 79, XIV, 883.
Ibd. 11b: ανακοπτοντες τάς κεφαλὰς των τετελευτηκοτων. Scr. : ἀποκοπτοντες.