Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 755페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

Lib. IV.

532쪽

Lib. IV.

Lib. XXXVIII et XXXIX, 3 s3ὶ: μετά τὰ Ουνθεσιν

His addam, in stagmento libri VI, I 2, b) sic esse

scribendum: ειναι δὲ κατὰ et ην νῆσον ἱερὰ θεων καὶ ἐτερα πλείω . . . περι ων τί κατὰ μι-Oς . . . ἀναγε

Strabo.

Strabonis legendi initium Dei a libro V et VI, Italiae

antiquae formam et intermixtam rerum Romanarum, partim etiam Graecarum memoriam persequens. Aliquot annis post adiunxi III et IV, quibus terrae et provinciae ad occidentem et septentrionem versae continentur, repetitisque illis duobus libris ad VII proximosque perrexi, hic quoque praeter ge0Diuitiam by Cooste

533쪽

Lib. IV.

graphica animo in intervenientem multis modis Graecarum Romanarumque rerum litterarumque mentionem intento. Sed sensim, maxime inde a libro undecimo celerius legimultoque pauciora ann0tavi. Du0s primos libros antea hic illic inspectos postremos legi. Straboniani operis emendandi subsidia Κram erus diligentissime conquisivit prudenterque et caute do codicibus aestimandis disseruit, quorum vel optimi sin prior0 parte AB, in altera FDEi antiqua et gravia menda habent; in ipsa oratione constituenda et emendanda etsi n0n pauca Vera invenit, tamen n0n raro minus libero iudicio usus menda a Corae aut etiam Gros-kurdio animadversa et partim sublata defendit interdum pravis enarrandi artificiis et fingendo. Multa selieiter Mei-nehius correxit; ex iis, quae is qu0que aut reliquit aut non recte expedivit, quae nobis videmur recte animadvertisse et

emendaSSe, age, perSequamur. γ

ἱκανως διακρατήσαντας τον Περι τουτων λογον. Pro corrupto Scrib. διαιτηοαντας. CD.

p. 14 exu., 94, 103 et saepius. Ibd. eadem pag. I, I0): Ailawπιος καὶ Φοινίκη, εξῆς η περιξ, κυπρου, ελα Σόλυριοι και Λυκιοι και Κῆρες. Περιῶ της Κυπρου nulla est pars huius, quam Strabo persequitur, orae. Scrib.: η περαία της Κυπρου, pars continentis Cypro obiecta, quae confinis So-

Τ) Memplo Parisiis apud Didotum edito a Muellem uti non potui, ex quo mihi insu innotuit egregia in libr. III p. 155 3. 7 emendatio. Diuitiam by Cooste

534쪽

Lib. IV.

lymis est. Notissima η περαία τῆς 'Pολυ. Ds p. sdietum est supra p. 326 ad Thucyd. VI, 21, 2. Ibd. 10 I, 17 : καὶ τουτο καὶ ἐν μικροῆς suν io, ἐστιν. Scribendum: ἐν ιιικροῖς ἔνδηλόν ἐστιν. Ibd. p. 1I I, 18ὶ scrib.: oλλοις γάρ νόμος τοτου βασιλέως Προοταγμια, ἄλλοις δὲ τὰ των αρίστωνκ. e. λ. pro αλλος). Non agitur de diversitato legum, sed alios in aliis civitatibus legum esse auct0res. Ibd. II I, 20) ἴσπερ mend0sum est; fortasse Scribendum: tiλλ', οἱα τά περι τὴν ἀνα/ιέτρησιν . . ., ἐν ἄλλοις δεικνυουσιν. Deinde autem, sublatis, quae errore repetita sunt υποθέοθω Min scribendum est sie: ἐνταυθα δὲ Ono θίσθαι δεῆ καὶ πιστευοαι τοῖς ἐκεῖ δειχθεiσιν, και sφαιροειδῆ ριὸν τον κοσ/ιον, σφαιροειδη δὲ ετιδὲ τουτο ν προτερον την ἐπὶ το μιέσον των σωριατων φορὰν, αυτ ον 1ιονον, εἴ τι τῆς αἰσθησεως dii των κοινων ἐννοιων ἐγγις ἐστιν, εἰ ἄρα, ἐπεση/ιαινο- μενον ἐπὶ κεφαλαίω /ιικρά: ita ut ipδe tantum summatim et breviter, si forte, confrmes et quaai signes, si quid sensui et communibu3 notitiis propinquum est ut inde confirmetur). In codicibus est αυτο ριονον ἐπὶ της αἰσθήσεως et ἐπιοηριαινομενοι. Mirum est in elliptico illo εἰ ἄρα haesisse editores vid. VIII p. 3b I, c. 3, 27, re p. 431, c. b, b, XVII d. 790, c. 1, 5, Wyttenbach. animadv. ad Plutarch. cons. ad Moll. p. II 3 A, p. 749 ed. Oxon. nam Heindorsus ad Plat. Ρarmen. p. 150 B tantum do εἴπερ dixin; in ceteris aberrarunt a lacili cori ectionis via.

535쪽

Lib. Iv.

vagatum tollendum etiam p. 63extr. c. 4, 4 , ut scribatur: οικήσι/ιον α ιι εο σγέπως. VI p. 25b recto Coraes; quae Kramerus comparat, nulla aut prorsus diversa sunt. CD. ad Plutarchum de audiendo c. 13.

Do p. 16, c. 2, 3 dictum est supra p. 24, de p. 20, c. 2, 9 p. 29 n.

non ιεροσκοπος. Paulo ante iniuria et Kramerus haesit in verbis καὶ et ὀ nληθος et Meinehius καi in κάκ mutavit, perturbata structura. Multitudinem scriptorum et late diffusam in ipsis locis famam hoc est enim τό πλῆθος τῆς ἐπιχροορια υσης φημι ης) Strabo argumento esso dicit, non fictas res e8Se.)Ιbd. 25 I, 16 : καὶ τὰ την ἀκ/ιην του ζώου Ουαγριοδη εἶναι καὶ την θήραν. Minime συαγρωδης erat nθηρα. Scribendum: ουαγρωδη εἶναι καὶ δηκτηρίαν. Ibd. 28 2, 20): άλλα καὶ ταυτην την ἐφεξῆς κατὰ τους Θρακας εἰδωρ. Scrib.: ἀλλά καθ' αυτ iν τηνἐφεξης. Ιbd. 3b 2, 28) tollendae voces τους Αἰθιοπας, additae, cum non animadverteretur obiectum esse: καὶ τον περὶ των Πυγριαίων λογον propter καί). Poterat Strabo

536쪽

Lib. IV.

τ ῶν Tu δ., per fretum Gaditanum. Paulo post pravo ab oditoribus additum est ουν ante ἡ 'Oδυοσεωρ. Sententia est: si Sic enim gequeretur etiam Ulixis errorem fieri non potuisse . Sed scribendum: ουχ ιυς ἀδυναeto ς εἴη αν καὶ γαρ η 'Οδυσοεως πλάνη ἀδυνατος), ἀλλ' ἔτι κ. τ. a. pro ουλ ως αδυνατος ε ναι). Ibd. 4 I init. 2, 33 . Verba in codicibus loco mota καλως ειχεν . . . Παραλαβε ἐνὶ Casaub0nus ceterique eum non recto loco posuissent, et δέ p0st ἐμφαiνει addere coacti sunt neque sententiam rectam conSecuti; nam ειεπαίνει Homerus Παρὰ Σιδωνίοις ἀποδημίaν nomine eorum

hoc loco Od. IV, 8ιὶ interposito; alibi artificiorum laude et hospitii mentione aliud et maius significat. Scribendum

sic: ινα δ' καὶ τήν π. τ. Σ ἀποδη/ιίαν, καλως εἶχεν ελ' ἄναλαβεῖν ειτε καὶ παραλαβεὶν, ῆν ἐπὶ πλεον γενο/ιενην ἐ/επαίνει διὰ των in αίνων κ . t. λ. Et vocum aliquot et versuum plurium transpositorum non rara sunt

in Strabonis opere exempla IV p. I ii, c. I, 2, ad VI p. 253). Eadem pag. exu. 2, 34ὶ mira significatur disserentia hominum τo-oιρὶ et sinium, tum finium mediorum πρὰς

μέσους τους ὀρους, n0n Προς τους μω. Os.). Scribendum: ει δέ τις . . . γίνεται διαφορὰ τοὶς προςβορροις προς τους μεση/ βρινους καὶ τουτοις προς τους μέσους το Ie δροις, αλλ' ἐπικρατεi γε etὀ κοινον.

τοι τῶ δὶς γενέσθαι την Παλίρροιαν . . . f τω τρὶς et ὀτOoουτον χρονον ι εἶναι τά ναυάγια υποβρυχια. Vulgo deest τό.

Ibd. 4b 2, 39 scribendum: 'rae μὲν γάρ ἄπαντες λέγουσιν, ὀ τε ἀρχῆς πλους sic Coraes pro: ἔτι ἐξ

537쪽

Lib. IV.

τυχουσι ' etiam de iis locis, de quibus . . ipsum levibus . testibus credidisse. Ibd. 49 3, 4 : λίθον τε κογχυλιωδη καὶ τὰ κτενω- δεα και χηρα/tZδων et et not/ ατα. In τά, qui articulus serrinequit, latet substantivum, qu0 carere n0n p0SSumus: και

Ibd. 53 3, 9ὶ interpungenda oratio scribendumque

ι ιῶς δὲ ἐπιφανείας. Nihil est, unde pendeant accusativi; nam ante Ουρροίας excidit propter similitudinem litterarum οραης ἄν καὶ /ιένοντας ορώνης ἄν, πυρροίας κ. z. λ. . Quae Κramerus do accusativo participii scribit, plane

ficta sunt. Ibd. 56 3 J3 : καὶ παντα τον τοπον, O που νυν τὰ καλου/tενα Γ ρρα, καθ' εκαστα τεναγίζειν. Nesciunt, quid faciant verbis καθ' εκαοτα. Scripserat Strab0: Onου ιτά νυν καλου/ιενα Γερρα καθεστηκε, τεναγίζειν.

Ibd. 58 3 I73 post τὴν ΖΤαντάλου βαoιλείαν excidit Alium antiqui codicis. Aliquid deesse Meinexius intellexit. Ibd. 6l init. 3, 20 extr.): καὶ τρυγρη et ινὰ ἐκ των

538쪽

Lib. IV.

dum: ἐξαρθε io αν. Ρaulo ante Sic interpungendum:

κῆς et /ιῆκος additur. Ibd. I, 26 et 273. Non transitur ad ea, quae Era- . tosthenes περὶ τῆς τρίτης οφραγὶας dixerat, sed ea siniuntur. ut deinceps de iis iudicetur. Scrib.: 'Ο μὸν δη

discerptis sententiis post περι additum est M. Ibd. 8I l. 28) inserendus articulus: τὴν διορίζουo αν

539쪽

Lib. IV.

Ibd. 84 l, 3 l) oratio sic interpungenda est: οὐ πι- θανὀν, τῆς τε δε ιιραιειδος. . . st ητρόπολις τῆς Συριας,

Ibd. 8b 1, 32 manifestum est excidisse quaedam

τινων καρπων συγκεκαυ/tενων. Scrib.: π υρην ω δων τινων καρπων. Nam καρποὶ πυρωδεις nulli sunt; satis est sυγκεκαυσθαι.

540쪽

Lib. IV.

Οεις. Novam Vocem c0mp0nendo Strabo finxit, ut significaret, solis animantibus et stirpibus tribuendam esse pro

Ιbd. 105 4, 33: και ἐν δεξια εές την 'In πυγίαν. Manifestum est quoniam hic in motiendo sinu Adriatico a meridis proceditur), scribi debuisse ἐν ἀριset ερα. Sed omnes hae voces perverse interp0nuntur, cum tota mensura alterum Graecum litus sequatur. Unde tamen oris sint,

ris aliquot exempla supra notavi. Paulo post, ubi editur: ου γαρ eticis an λ οιον, αλλά πολύ δυο/Mκωτερον ει ναι τό δίαρ/ια τουro, tollendum εἶναι aut in ἐοτέ mutandum. Ab ipso Strabone hoc obiicitur alienae sententiae praecedenti. De p. Il0, c. b, I, p. Il7, c. b, l0, p. 12l, c. b, 17 dictum est supra p. 27, p. 37, p. 7l.ὶ Ibd. li4 b, 7): καὶ περατοὶ τα προσάρκτια μέρη Diuitiaco by Gooste

SEARCH

MENU NAVIGATION