장음표시 사용
551쪽
lacunae notam posuit. Scribendum Videtur: Πρ. st. T. DUP. κ. z. ρια θ'. θεωρίαν ἱκ. δοξειεν ων κεχρῶσθαι et Ofς Πράγ/tασι τοὶς κ. τ. λ. Caeli tamen rationem si spectes,
id, quod tradit Pytheas, fruges animaliaque domestica ibi
partim omnino non gigni, partim rara esse, satis stinctum esso videatur iis rebus, h. e. colorem habere e0rum, quae gonae frigidae accidunt se eint his langlita die Furbe domienigen Verhillinisse eu tragem, denen die kalte Zone untem lias'. Ibd. 202 6, l): τὰ γάρ 'Aλπεια καλεinctae π9όεερον 'Aλ fια, καθάπερ κιει ' πιονια. Sic codices, non καὶ 'Ain εινά) Ab albo colore nomen ductum significatur. Fuitne: καθαπερ καταχ eo ν ea, nive iactu 3 Λα-ταχμονίζω verbum Hesychius habet. Ibd. 203 6, 5ὶ scripsisse Strabonem puto: ἐκ δὲ iri ρας πολυ ταn ε ι νοτ i ρας ἀνώαδ ooιν αυtὀς ὀΠυδος, sublatis verbis του ro ν εων I 0ρ ων, quae acce sisse videntur adiectivo corrupto. Comparantur duo, quos supra dixit, sontes, non fluvius et haeo nescio quae) loca. Ibd. 204 6 6): iUετά δἐ τουιους καὶ et oν Πάδον Σαλασσοί. Non post Padum, sed post illos, ad Padum: κατά τον Πάδον. Eadem pagina: και uita πλείω ρ ικρά ἔθνη κατέχοντα et ν 'Iti λίαν ἐν τοὶς προοθεν χρονοις ληστρικά καὶ ἄπορα. Nunquam hi Italiam tenuerant, sed olim rapinis et praedationibus vexarant: κατατρέχοντα. CD. modo p. 20 , 6, 8): 'An αντες δ' ουιοι καὶ et ἐς 'Irαλίας et ἁ γειτονευοντα /είρη κατέτρεχον άεί. Receptam pridem oportuit in Thucydidis IV, 92, 5 certam Mishii emendationem κατιορ, χειν pro καzi νιν. Lib. V p. 2ll l, 3ὶ: καὶ io τι τῆς /Mν παραλίας τὀ μηκος ὀοον τριακοοίων οταδίων ἐπὶ τoiς έξακισχιλίοις Dissili co by Corale
552쪽
Lib. IV.των όρων. Sic scribendum, sublato, quod contra codices ante etων ο ρ ῶν inseritur, μετα. Alpes et Apennini, qui Galliam Cisalpinam continui cingunt, sex milia stadiorum explent; his, ut prorsus ad mare Adriaticum p6rveniatur, adduntur παραλίας planitiei inter montes et mare stadia trecenta. Ibd. 2l2 l, b . Haeretur iuro in his: /ιαυστα δὲ ὀLLIdne subiectis verbo ἐχουσι, quod ad urbes refertur. Tollenda una littera et sic interpungenda oratio: ... ελουσε. Μάλιοτα δ' ὀ Παδος υιεγιοτος τε γαρ ἐστι καὶ πληρουrαι Πολλάκις ἐκ τε ο/ βρων καὶ χιονων) διαχεομενος
In codicibus post διαχεο ιενoe additur δ Ibd. 213 il. 6ὶ recte habent verba: os 3μντοι ωκησαν tiυro θι. Significat Strabo quingentis nobilissimis Graecis Caesarem sie civitatem dedisse, ut specie adscriberentur coloniae Novo omensi nec tamen ibi habitare cogerentur. Sed deinde mendosum aperte est καί. Scribendum puto:
ὶ P. 217 1, 11 recte seeisset Meinevius, si totum locum . qui hic male post ἡ Κελτική insertus est, scriba ad aliud solium, omissis mediis, aberrante, p. 223 2, 6ὶ P uisset, quam quod ibi frustum posuit, alterum laustum p. 2I8 2, 13. bisiligod by Cooste
553쪽
υπῆρξαν. Non Etruscis bellicosiores Arretini erant, ipsi Etrusci, sed νιαχιμωτατοι Τυρρηνων. Eundem errorem ΙΙ p. l06 4 3: δυσ/ιικωτερα) et VII p. 320 6 2: Προτερον sustulit Comes, cui Meinehius obsecutus est. Κram erus
554쪽
qusns apud Strabonem de intervallo absolute ἐν ἐκατον setiyίοις, sed additur etiam genetivus loci, unde intervallum
et ιιεταπιπράσκω, si scil0liastas excipias pro nράσις, nec de venditionibus agi satis adiecta ostendunt. Scr. bis
Qui pila et palaestra exercebantur, iis non praebendum erat aurigandi et equitandi spatium. Scrib.: παρέχον ἐν
Ibd. 244 4, b): διά τὀ προκεῖο θαι τον ΛοκρIνον κολπον προοβραχῆ καὶ noλυν. Scrib.: καὶ ἄπλουν. Nam magnitudo nihil officiebat. Eadem pag. : καὶ et Ουτο τὰ χωρίον Πλουτώνιον τε Dissili co by Corale
555쪽
rexit VI p. 270 s2. 4) sic scribens: ou οπερ Πρωτους νηοὶτων βαρβαρων ' φορος γενεσθαι codd. λεγε sociιὶ τῆς Σικελίας οἰκιστάς, cui ne Meinekium quidem paruisse iure
θοόσθαι. Recte Kramerus ex Eustathio scribendum vidit: TOυ υδατος Oντος nox /ιου. Sed simul ἐπί non in περί cum Corae mutandum erat, sed tollendum: ἐφ oe . . .
Lib. VI p. 253 I, 2j. Hoc loco, ut aliquoties apud Strabonem factum est in huius ipsius libri initio p. 2b2 notabilius) versus aliquot suo loco moti et in alienum
illati videntur. Sic enim scribendum locum opinor: οῖ κε ληνερ καὶ οι βαρβαροι raso e αλληλους. τερον μιέν γε καὶ etῆς ριεσογαίας πολλήν αφηρηνet O, ario gluν 2 ρωικῶν χρονιον ἀρξά/ιενοι, καὶ . . . τήν / εγάλην 'πιλάδα ταυτην ἔλεγον. οἱ et ἐς Σικελίας τυραννοι καὶ μετὰ
διέθηκαν, /tάλιστα sic iam Meinehius o Villebrunii coniectura pro μετάὶ δὲ τους Eλληνας καὶ τὴν Σικελίαν νυνι δὲ πλὴν Tάραντος κ. τ. λ. Optime iam omnia cohaerent. Partem veri iam Siebenkeesius et Coraes viderant.J
556쪽
tamen geminum illud videtur in libro XIV p. 673 sb. I i):
De p. 2b7, c. I, 6 dictum p. 29. Ibd. 2b8 l. iii scribendum: ἐντευθεν ἀπερρυνγμαι δοκε i spro δοκε ἐν ευλογ ερον. Valuit praecedens inlinitivus. Paulo infra post κατασκάφαι excidit vasi
557쪽
Ibd. 265 l, Ibin: ενταυθα δε καὶ et ον - τά- πο-ον ιιυθευουοι καὶ την Μελανίππην et ν Mn3 et ιν καὶ τώ-ti υτῆς Βοιωτον. Totus, qui sequitur locus, ostendit scribendum: Mεταβον, alterum nomen ex Superiore urbis mentione ortum. Apud Stephanum Byg. v. -ταΠοντιον Scribendum: τὰν γαρ πιαινον οι σύρβαροι νεταποντιον -απονγὶ λέγουοι ut hinc nata sit urbis nominis forma).Ιbd. 266 2, 1 . Totus locus sie est scribendus: δ/Moe
ορθρον. In his κει/ιενης e eod. B post optimum se- eundo) est, βλεπουσαν et καί post πλευράν) ex omnibus; ὁντως pro ἐν το Ie Cluverii est; conceditur, reapse, quod Posid0nius posuerat, Pel0rida maxime septentrionalem esse; ον p0st Πάχυνον omissum M0inehius reduxit; ὀρθρον pr0 Πορθμον, et per se inepto et propter coniunctionem cum πρός ἄρκτον, ego restitui. Lineam quae a septentri0nali ad 0rientale promuntorium ducatur Strabo efficere dicit latus septentrioni si ortui solis matutino obiectum.
De p. 267, c. 2, 2 dictum p. I 32. Ibd. 268 2, 33: καὶ Κατάνη δ' ἐστὶ Ναξιων εων
parte apta Krameri coniectura φαναι μονον, ut a Melitekio non receptam mirer. Ego cum solo uterer Meinehii exemplo, eandem feci correctionem.
558쪽
Lib. IV. Tauromenium, a Naxi 0rum demum c0loniis, Zanclaeis, conditum Ibd. 269. 2, 33. Codices: οῖ τουρ γονέας ἐnὶ των
De p. 269, c. 2, 4 dictum p. 23. Ιbd. 271 2, 4ὶ scrib. retractis verbis, quae Meinekius
τους τε υΠο γην Πορους συ/tμεταβαλλειν καὶ τα oetόsiaci ἐνιοτε πλείω κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν τη, πέριξ. Scr. : καὶ etά oro ιια ἐ νίoτ ε ὀλιγώτερα ἐ λάτ τ ω οντα, εν OTε πλείω, και τὴν ἐπινάνειαν τ. n. Omisserum Verborum causa aperta est: καί et κατά sacillime permutantur maximeque sequente voce. quae a τ incipiat, oritur κατά. Exempla permutationis apud Strabonem reperias
559쪽
Ιbd. 278 3, 2ὶ: Ουκ ερισκετο δ' ἄπλωρ εο ς περὶ της βουλῆς ὀνομασθε οι. Scrib. videtur, verbo a Diodoro Sic. sumpta: τοὶς περὶ της ἐπιβουλῆς δογ/ιατισθε ist. Nam νο/ι ζειν alienum est. sΡaulo ante receptum eduobus codd. recentioribus oportuit: ὁοοι δὲ . . . naiδες ἐγένοντο pro ὁοοις. Ibd. paulo post: ὀ κηρυξ εἶπε star αν περιθεἶναι κυνῆν Φαλανθον. Comes et Meinehius, epitomam Pal linam Secuti, /ιη περιθέσθαι scripserunt, omisso αν. Sed non ipse Phalantus per praeconsim vetandus videtur suisse signum dare. Scribendum opinor: /ιὴ ἐάν περιθέσθαι κυνῆν Φαλανθον. Nam ut activo περιθεῆναι l0cus Sit
τρι ιυρiους, ἱππιας δὲ et ριοχιλίους, - πάρχους δὲ χιλίους. Mire numerus indicatur hipparchorum et numerus ipse ultra modum incredibilis. Scribendum: δι- ιιάχας δὲ χιλίους. Nam sic Hesychius etiam appellatos dicit, qui a Polluco Ι I3lὶ Mian ποι appellantur, adeo Tarentinorum proprii, ut inde latum genus Tarentin0rum equitum nomen traxerit. Scriptorum locos collegit Weissen-b0rnius ad Liv. XXXV, 28. Granium Licinianum quarti post Chr. seculi Livii excerptorum consectorem libr. XXVIaddere vix operae pretium eSt. Ibd. 263 3, b): υλίων γάρ ἐστι καὶ ο κτακοσίων Geta Mων ὀ ἐκ Βρεντεοίου εἰς 'miαιι νον πλους). Omnis dissicultas et pravitas sublata erit, Si scripserimus:
Paulo ante. quod Kramerus cavet ne quis scribat τινος ἐξαγγείλαντος, et SeripSeram, eum solo Meinehii exemplo uterer, et certissimum esse dico. 35.
560쪽
χιλίων γαρ ἐστιν, ὀ δὲ so προτερος, ὀ ἐπὶ τὰ κεραυνια οκτακοσίων σταδιων. Paulo insta non Tarenti nomen excidit, quod inde a Xylandro additur, sed Egnatiae, Bario et Brundusio mediae interiectae ἐκατε ρας 'Eγνατία διέχει .Eadem pag. i3, 9ὶ: ου πολυ γαρ δὴ θαλαττης
υΠέρκεινται δυο πολειc ἐν γε τω πεδι o. Haec extrema corrupta esse plures intellexerunt, correctionem non inve
κους δὲ Κανταβρους, ους ὀ Σεβαστος Καισαρ. Nihil addendum seditur enim ους κατελυσεν ὀ Σὶ, Sed tollendum Ους ex ultima procedentis v0gis syllaba ortum: υοτάτους δὲ Καντάβρους ο Σεβ. K. Lib. VII p. 289 l, li: λε πεται δὲ τά προς εω /ι ἐν