Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

571쪽

Lib. IV.

Ibd. 663 3, 423: ἐπει δὲ καὶ τερν . . . Παφλαγονίαν ἐκΤιθ0ιεθα. Scrib.: ἐ κτ ε θε ί ιι εθα. Ead. pag. 4, 3): τῆς ἐν 'Eλληοπόντω Φρυγίας ἀναστάς κατὰ συ/ βάσεις τοὶς 'At ταλικοῖς. Scrib.: ά non et άς. Lib. XIII p. 586 l, 7 : ἐν αυτη δ' ἄν λεχθει η ηυπο φρυ Πολ υ ἐνεξῆς ουσα τῆ Λυρνοησο δι. Nihil omnino significat ἐν αυτη. Scrib.: ἐνάτη δ' ἄν λεχθείη.Nonam hane Strabo dicit et ultimam ex novem illis, quas p. b81 I, 7) significavit, δυναστείαις, ut supra p. 585: δευτέρα Ουν αυτ73 δυναGτεία . . . τρίτη δ ἐστὶν η των Λελέγων et postea: i κτη δὲ αυτη δυν. Ceterarum numer0S non tam aperte p0suit. Ibd. 59l l, 22): ἀντίκειται δὲ et o ζευγιια τῶν 'Aβυ .P ὁ ζευγιια, hoc est, locus steti angustissimus, ubi Xerxes pontem fecerat, neutrius littoris oppido ἀντίκειτο. Perverse proxima adiunguntur: Σκ οτός δὲ Γρίoetet; κ. τ. λ. Neque enim Sestus per se commemoratur, Sed propter situm cum Abydo coniunctum. Deletis verbis εο ζευγ/ta, quae esuperi0re versu huc delapsa sunt, scribendum: ἀντίκειται

572쪽

Lib. IV. ναίων ἐστὶν αἰγιαλος, κωμιας τινάς εχων τῶν κατά eta, ἐπειρον των Μιτυληναιων. Scrib.: κώ/ιας τινάς ἐχόντων κατά τῶ ν ἡ πειρον των Μιτυληναίων. Ibd. 6l8 2. 43: δὲ Πυρρα κατεοτρaπται, τὰ προαστει ν οικεIται. De Urbe prorsus evertenda et ceteri scriptores inde ab Herodoto saepisSime κατασκαπ2ειν

ponunt, qu0rum testim0nia in Stephani thesauro reperias, ef Strabo interdum, velut V p. 237 exu., VI, 2b8 s. sin., IX 424extr. , XVII, 820 s. fin., 833 med.; ipse tamen multo saepius doea re et de flore et stequentia urbium sensim minuendis tollendisque κατασπαν dicit, ut V p. 237: παλαιῶ κτίσ/ιατικα et εοπαοι ενω, VIII pp. 347 med. , 3bb extr., 359 med. IX p. 418 eXtr. συ/ι' ἐνει ... κατεonάσθησανὶ et p. 426 init. i φαμεν κατεo πύοθαι, sed p. 424 de eo oppido scribitur κατ οκαπτοὶ et p. 427 κατέσπασαν αυτήν οἱ 'Aμφικτυονεο, XVI pp. 753. 7bb, 756 init., 762 extr. τὼ ἐρυριαet α αυτων κατεσn αοεὶ,- κατασπάσαι τά τε χη , XVII p. 807 exis. p. 829 init. et prope sinem, quem verbi usum praeter Strabonem in thesauro Stephaniano ex sola interpretatione LXX anno latum video nec ipse aliunde ann0tavi. καταστρεφεσθα l, qu0d de urbibus p0pulisque sub ditionem cogendis stequentissimum eSt, pro κατασκάπτειν aut καταοπῶν dictum non puto; in Herodoti quidem locis, qui apud Stephanum citantur, aperte usitatam significationem habet; ne apud Herodianum quidem VIII, 4: τὰ προάοτεια καὶ εi τι τῶν

πυλων ε ξωθεν ην, ἐπό του πιξιιιίνου στρατου κατεστραπτο iusta causa est aut a consueta significati0ne recedendi aut mutandi. Apud Strabonem eo, a qu0 pr0sectus 8um, loco aut κατ ε σκαπται aut κατεσπαστα ι scribi oportere certum est, eodemque m0d0 c0rrigendum, quod Ip. 58, c. 3, 17 scribitur: tanυλος κατεστράφη.lbd. 631 4, 17) scribendum: υοτερον δὲ, Πισιδων

Codices ut editiones διά, turbata structura.

573쪽

Lib. IV.

τιο ιν, ουιοι καθ' ὁλην ἐπλανήθησαν τὴν 'Eλλάδα.Vulgo: ουτοι δὲ καθ' ὁλην. De p. 673, c. 5, 11 dictum est ad p. 544.)Lib. XV p. 686 1, 4ὶ: κάκεὶθεν δε ἄφ' ἐνος τοπου καὶ παρ' ἐνος βασιλεως, Πανδίονος κατ ἄλλους Πωρου, ηκεν ως Καισαρα τον Σεβαστον δωρα καὶ πρεσβεiα. Loci et regis nomina coniuncta, Sed prius depravatum codices habent: καὶ ἄλλου Πωρου, quod verissimum esse ex p. 719 l, 733 apparet, comparalis, quae p. 699 I, 3R leguntur Πώρου του μερovi. Ex hoc autem altero loco simul intel- Isgitur, pro Graeco hominis nomine Πανδίονος substituendum esse Indicum regionis: Γανδαρίδος.

Ibd. 696 I, 24): ουτως πεπεισ/ιένως ἐπικε καυσθαι τένν χροαν. Sic aut Πεπυσμενως codices. Scribendum videtur: πεπιεσμεν ως ut adeo firmiter imprimeretur . Ibd. 697 I, 26): ώστε ειναι δυσπερατοτέραν. Femininum adiectivum non habet, quo reseratur; scrib.: δυσπερ u τοτερα, Π0t0 usu neutri pluralis βάσιμα ην, cet. . Ρaulo ante recte, qui ex Γωρυδι ἄλλην unum effecit nomen

574쪽

Lib. I Tοίων ε πιο υης, τειχων τε καὶ ἀγορας και λι/ιενων καὶ Hρων. Ρro τειχῶν, quod cum ceteris non optime coniungitur, codices τιμῶν. Videtur fuisse θυι ν, platearum.

De p. 73l, c. 3, 10 dictum est p. 136 n.)Lib. XVI p. 737 I, 3ὶ locus tristi nota a Kramem et Mei nekio signatus duabus litteris mutatis restituitur: τά

Ibd. 742 I, 133 e c0dicum vestigiis emeitur facillimo

verum: εἰς γάρ τα αὐτά κατερχεται πεδία καὶ ουε oc Tigris: codd. καὶ ολως) τἀ πλ γ μυρεiν λεχθέντα paucis versibus ante ' τά δε υηγη τευν ορων ἀνωμαλίαν εχεικ. v. λ. Codices visη. Excidit τὰ δὲ post τα. Meinekius delendo grassatus eSt. Ibd. 748 l, 27 scribendum: χωραν Ουκ ευπορον, ηττον δὸ ἄπορον νεμο/ιενοι, Sublato εχοντες, quod interpretandi causa post εὐπορον additum orationem turbat: necessario adiectiva contraria uni participio adiunguntur. Ibd. 748 extr. l, 28): ηδει γὰρ ριηδενα ἰσχυσονeta

Ridiculum est, conterminam Apameae ab oriente esse omnem regionem, quae sit Apamensibus a meridie. Scrib.

3 P. 752 2, 10ὶ recte Casaubonus: χίμνη περικειμενη μεγάλη καὶ εἰς piri . . λειμωνάς τε . . . ἱπποβοτους δι α χευ μένηυπεοβαλλο σας το μέγεθος. Ρmeedens et subsequens accu-tivus masculini generis traxit participium interpositum. Diuitigod by Cooale

575쪽

videtur: καθηκουσα καὶ παρῆκον αα προς νοτον ' παρεουσιν. Sic in hoc latet, quod respondeat illi προ cr ἐω ριμ. De verbo παρηκειν cum dativo dictum ad IV p. 193. Ibd. 765 3. I scribendum vidotur: τα ἐξῆραπο της -οοποταριέας με εχρι κοίληης Συριας . Nam etci M. sunt partes Mes0 tamiae deinceps sitae de quibus non agitur. Ιbd. 767 3, 73 paguros vix a Strabono eum pileis τα Ie καυσίαι ρὶ comparat0s putem, sed cum serpentum

Eadem pag. 4, 23 exciderunt quaedam ob vocem bis

Ibd. 774 4 Ib) oratio sic distinguenda et scribenda

τι ὁσον τψ υΦει, omni de lata periodi forma et sententia sublata dubitatione. Sed restat, quod omisi, mirum illud inter νηοεν et τω /ιηκει interp0situm ἐπὶ σειράν, pro quo scribendum est: φησιν επι set ρων, neglegmtre statinam. De p. 778. c. 4. 19 dictum est p. 48. Ibd. 784 4, 26): εἰσαγωγι/ια δ' ἐοτὶ τά /ι ν τελέως τα δ ου παντελῶς αλλως τε καὶ ἐπιχωριάζει, καθάπερ

576쪽

Lib. IV. χρυσος και αργυρος καὶ τα πολλα των aρωμάτων. C

dices at θυο ὀν καὶ αργυρον. Scrib. litteris recte divisis, una addita: αλλ' ωστε και ἐπιχωριάζειν, καθάπερ χρυοον καὶ ἄργυρον. Paulo post serib.: ἰσοκοπρα δ'

P. 790 l, b) oratio sic interpungenda: το-' ἐχρην

ὀet ι εξ o/ βρων αἱ άναβάoεις, ιιή ζητεὶν. Ibd. 810 I, 36i revocandum e codicibus: Toν αυτον τροπον ονπερ και ἐν τῆ γῆ καθ' ἐαυτήν τοσαυται διαφοραί: quemadmodum etium in ipsa per se terra. Paulo ante recte in e0dicibus scribitur: καὶ πολλοὶ ς κοινωνικον φωτος, pro quo casu substitutum videtur πολλos. Non domultitudine lucis agitur, sed eius usum h0minem communem habere cum multis aliis setoiς περὶ et o ἀνθρωπειον γένος ζωοις καὶ φυτοὶς, ut statim dicitur . Ιbd. 830 3. 10 scribendum: αυτος γάρ pro rat/τους γάρ), ους 'Αρτεμίδωρος εἱρηκε, τους μεταξυ τῆς Λυγγος καὶ Καρχηδονος καὶ πολλους εἰρηκε καὶ μεγάλους. Eadem pag. inserius scribendum: ἔτι ἐνταίθα υστατα τῆς οἰκουμένης vnὲρ γ ῆς γίνεται hic ultimum in terra habitata , sublato τά, qu0d ante υοτατα additur ex θα ortum. De p. 83l, c. 3, I 2 dictum p. 137. Ibd. 833 3, 15 : χωραν γάρ οἰκουντες ευδαίμονα πλην του θηρiοις πλεονάζειν, ἐάσαντες ἐκφιρειν ταυτα καὶ την γῆν ἐργάζεο θαι /ιετ άδε ue επ άλληλους ἐτραπονeto. Scrib.: ἐάσαντες ἐκφθε s ρ ειν ταυet α, omisaaeura feras delemd Eadem pag. paucis versibus p0st: /ιηδὲν ἡττον et υν

577쪽

Lib. IV.

Ibd. 838 stir. i3, 233: / ἐχρι μεν Πταδίων ἐκατον και δενδροφορορ ἐστιν et, γῆ, 3 ἐχοι δ' αλ ν ἐκατον σπείρετο ριονον, ορυζοτροφεῖ δ' η γη διά τον αυχ γιον. Addunt ουκ ουκ Ορυζοτρον εἶ . Sed quid hic loci o gae, quasi intra centum prima stadia oryga crescere dicta sit ac non arbores δενδροφορος)8 Scrib.: ου ριζοτροφει, radices arborum non alit; itaque ἄδενδρος ἐστι. Novitaseompositae vocis huiusmodi nihil habet admirationis. Cap. III.

Plutarchi vitae.

Plutarchi vitas legi postremum Romanorum a. 1865, Graecorum a. 1866 separavi enim, ad utriusque populi res animo intento), harum scripturam diligentius exigens. Solonem, Periclem, Niciam nuper scholis retractavi. Codicibus evi um utimur praeter Sangermanensem, qui vix XIV vitas continet, et Palatinum, qui novem, septem easdem, quae in Sangermanensi sunt, recentibus uno Parisino sec. XIII extremi ; quam addendo communiter corruptis, vel ex iis, quae supra p. 8b sqq. posui, exemplis intellegi potest; superadditae scribendi erroribus intorpolationis exemplum simplicissimum sumi p0test e Ρelopid. c. 20, ubi, Mi in άε. mutato, adiectum est χρή, oblitteratae altius veritatis sloco in Phocion. c. 2 ab Emperio egregie emendato, Servatorum in gravis mendi specie, si aciem intendas, vestigiorum recti s Pelopidae loco in c. 23, quem p. 98 sq. tractavi. Usus eram olim Schaeseri exemplo Lips. 18263, postea Sintenisti maiore, apparatum criticum continenti, minoreque apud Teubnerum 1863), in quo a prava mend0rum patientia defensi0nequo ad sanae rationi parendum et ad Xylandri, Reiskii, Corais inventis utendum pregressus lactus est non exiguus; adhibui etiam Behkerum, qui n0n pauca, quae sermonis legem violabant, aliorum suaque c0niectura

578쪽

Lib. IV.

sustulit. si recentioribus in gravibus mendis certa ratione tollendis nemo Emperium superavit aut aequavit.) In pro mendis emendationibus sequar receptum ordinem Vitarum. Thesei c. 3 post oraculum Theseo datum): α δῆλον

οτι νοησας ὀ Πιτθευς ό πεισεν αυτον . . . et j -δρα Ουγγενεσθαι. Neque νοεὶν est intelleges 'e neque, quod

Pittheus fecit, ullo modo oraculum ab eo intellectum ostendit. Cod. 0ptimus δῆλον ουν οτι. Scribendum: αδ λον

contrarie relata. Alioquin saltem ἐαυτον scriptum op0rtuit. i 1 Ibd. 12: κατελθεiν. Κατελθών δὲ εις την πολιν

Ibd. 14: 'Eθυον γάρ 'Eκαλήσιον οἱ περιξ Debebat esse ' αλαροια ut Coraes scripsit ; sed ad quam loci significationem refertur περιξ p Scribendum: 'Eθυον γάρ 'Eκαλῆσιν οἱ περιξ δῆμοι συνιονε ες' αλείω AEL Forma adverbii scas i in demorum nominibus notissima est, annotata in hoc ipso ut in multis aliis apud Stephanum

Byχ. s-ξωνησι. 'Aλωπεκησι, cet. . Ibd. 24 scrib.: 'φιων ουν επειθε pro ανεπειθε, quod a sententia alienum est.

579쪽

Lib. IV.

ιιένον. Recte Schaeserus dativum requiri vidit τῆ . . . διατριβη, vid. p. 67); sed neque ulla est διατριβὴ προράκρuoiαν et, si esset, minime omnium ex Homeri carmi-

580쪽

568 Lib. IV.nibus peti posset. Scrib.: προς ἡδονὴν α κροάσει καὶ διατριβῆ.

πραοτητα και τὰ βάθος τῆς ψυχῆς iam alii: altitudo animi significatur, non ἀπάθεια, nedum τὰ ἀπαθές. Ibd. 16: 'Αρχοντα δ' αυτοὶς παρίστατο τῆς ἀγέλης

Non addendum τὰ το της κρ. , sed tollendum τῆς κρυπτείας, ut Sit ιιιαρον ουτω ἔργον. De c. 28 med. dictum p. bI, de c. 30 p. 43. Numae c. 1: καθάπερ γῆ φυσει δυνατον και αυτάρκη

γενεσθαι προς ἀρετην ἡ βελτίονι Πυθαγορου βαρβάρωσενὶ την του βασιλεως ἀπολυναε παίδευσιν. Ii, quorum sententiam Plutarchus commemorat, n0n sano disputabant

potuisse Numae institutionem tradi meliori barbaro, quam 'thagoras fuerit, quod latum nugatorium est, sed aut omnino Numam non eguisse magistro iudicabant aut, si magistrum habuisset, eam tandem barbaro alicui potius relinquendam esse: καθάπερ ἡ φυσει δυνατον ον 3 αυτάρκη γενεσθαι προς ἀρετὴν eti βελτιον βαρβάρωτινι εην τ. β. ά. gr. Quod post δυνατόν legitur καί, adiectum est, cum δυνατον et αυτάρκη coniuncta putarentur, eodem errare, quo Alcibiad. p. 1 inter ηλικία et ωρα additum esso Sohaeserus intellexit. Dd. 3: αυτος δ' ἐαυτω σχολάζοντι χρεομενος ουδὲν προς ἡδυπαθείας καὶ πορισμους. Scrib.: προς ήδυπαθείας

in C. 27 quod eonieeeram νου,ναικος Ἀρεέας, in id nunc Sinuessium ineidisse video. Duili su by Cooste