장음표시 사용
531쪽
PARADISI TERRESTRIS. 4 m 63cut illa non allegat in hac sin gloriatione de armorum Assyriacorum successibus Rabsahe t quod magis ad terrorem incutiendum secisset ut hinc tuto concludas civitatem Telassar extra Mesopotamiam quicquid Glint viri docti non esse quarendam. g. 3 Nostrae indaginis est terram Eden ex suis eruere characteribus , atque ejus situm distinctius definire. Notamus proinde a Terram Eden non esse concitendam ut regionem amplitudine vastam , aut multas se provincias continentem quia distinguitur a variis proxime adjacentibus terris , videlicet a terra Nod. Gen. 4:I6. a terra Assur Gen. a: I . a terra Havilah Gen. ii Dia. a teria Oufe, Gen Q I3 ad quam etiam terra Sinea spectavit. Gen. Io: Mio. Imo hi Eden a Mesopotamiae quibusdam nationibus incolisque
distinguuntur a Reg. Is Ia dum post incolas Gozan, Haran is meph , ut nova gens recensentur. a. Terram quoque non nimium esse removendam a
duobus illis fluviis Euphrate stri, qui aquas fluvii Edois per sua Ostia erumpentes a quo hortum Dei irrigaverant scissione laeta recipiebant quod sane fieri haud potuit, nisi hortus ille in utriusque fluvii vicinia tuisset. Sic, locus a Reg. 9 II. nos credere
jubet , ut filii Eden non longe ab Haran meph habitarint,is ex Septentrionali Mesopotamia pergentes in austrum, Orientem post Haran wReophoccurrere debuerint. 3. Nec utriusque fluvii Tigris o Euphratis alveos esse trajiciendos, ut inveniatur . dum intra utrumque terram Edenem fuisse conclusam vel hinc constet, quod alias explicari nequeat, quomodo ille amnis , ex Eden exiens chortumque Dei perluens se in quatuor capita dividendo , uno ramorum Turin, alio Euphratem ingrediatur, nisi inter utrumque pringredi
532쪽
gredi agnoscamus 3 cujus characteris ope omnis terra Cis Euphratei, Transtigritana excluattur atque necesse est, ut vel in Aesepotamia, vel in Parapotamia olim extiterit, intra utriusque fluminis alveo , quos utrimque diversis tamen attingat amnis ille essiuviis. . Imo terram Eden , Tigri proximam , in transtigiuranis oris e regione habuisse terram risu quartus ejus character est , ex Gen. a: I . observandus , ubi quartum , quod amnis Erinis subingreditur, caput es Tigris , qui orientem versus Assyriam adit quod dest to Tigri dici non potest , sed solum de illa alvei ejus parte Si flexunt, quae unum brachiorum amnis Edenis recipit cum alias si totum illum fluvium spectemus, potius dicendus sit in austrum pergere Essicit autem ille character, ut Mesopotamiam non egressa fuerit terra Edenis quod etiam de civitate Telesar, quae filiorum Edenis tuit, g. G adstruximus. Huc facie etiam , quod antiqui nominis vestigia quoque huic
Mesopotamiae parti etiamnum adhaereant, quae inter 2,grinin Mocoram seu ut alii appellant escham intercipitur . st enim supra Bagda adhuc fluvius deine, ex Mesopotamia in Tigrin influens, ut notat rivernis-rtis , diligentissimus illarum terrarum lustratorci estini vicinia ostiorum insula ei cognominis , quam Tigri fluvio ambiri circiter decem milliaria anglica contineres, Erinemque dici testatur Foan Cari rutus
Anglus in suo itinerario. Im addit Cl. Morintis indist de paradiso terrestri pag. g. Insulae istius Edenis incolas pro paradisi parte etiam illam habuisse. Est a tem haec eadem illa insula , quam in potamographia TLgris interme rit se Samorram indicabimus ubi insula illa describitur tanquam fossa, eruTigri quam recipiente, a continenti avulsa, ad Mesopotamiam pertinens.
533쪽
PARADIS TERRESTRIS. 0 L sg. 6. Negat quidem Caretanus terram filiorum mden cujus ni mentio in locis a me is tr. Ies37:ia. huic terrae Eden esse applicandam, in qua Deus hortum illum paradisi condiderat sed ratio negandi levior est ita enim loquitur ad Gen. a. Eden, de quo hic
agit Moses, in quo Osdam locatus os fuit os
ejectionem inhabitabilis ominaccessus hominibus, propter uotidiam σherubini, in aditu eris post: se athae regiones erant maxime cultae , quibus supra dicti loci agunt Ast, non duravit illa angeli custodia in sempiternum , verum a quo communis terrae imposita maledictio hortum illum perdiderat, atque arborem vitaem cognitionis boni, mali cum reliquis deliciis destruxerat, ratio inde arcendi homines plane cessavit. Praesertim a diluvio, cujus ebullitione maxima telluris facies sui corrupta mirum in modum subversa.
Nil obstat proinde, quo minus illa regio a diluvio, sub
dispersione humani generis , sed depravata , rursus fuerit a Noachi posteris exculta' occupata. Sane ea in regione ostendimussilios Eden inveniri, quae descriptioni paradisi Mosaici respondet quam proxime, quod adstopum nostrum satis est praesertim cum Moses terras& fluvios sub iis destribat nominibus, quibus ista aetate loca illa erant cognita Maneat igitur terram Eden in Mesopotamia e regi- one Αuyriae, haud procul a Tigri, Euphrate inflexo, ubi ostium Saocorae praetermisit, verum suum utina aetate Mons habuisse.
534쪽
Potamoetraptis, ad amnium c otum,
Paradisi sum illustrantium , descripti
De Euphrate. Oulsimus omnium fluviorum , quorum mentionem in Paradisi descriptione iacit Moses, est Euphrates, qui in textu secro indigitatur sub nomine IVID PHRATH. xx hanc
vocem constantc Euphratem vertunt, nihil haesitantes. Ipsa denominationis utriusque convenientia eam versionem confirmati Graeci procul dubio eam fluvii nomenciaturam ab Arabibus, terrarincolis, acceperunt, atque terminationem genio inguae suae consonam adiecerunt Arabes enim eum fluvium praeposito suo articulo appellant..iB- ω Alphorath , quod Graeci ex
sensu aurium perceperunt sub sono Euphrat, e cum terminatione Graeca reddiderunt φράτηc disi forte ex Iphrat suae vox Arabibus aquarum mundationem significat fluvius quoque incolis Iphrat audierit , idque a Graecis Euphrat, Euphrates sit redditum Ἀ-ra praeclarissimus ille Orientis fluvius nomen ex beneficio retulerit, quod in circumvicinos agros inundati
nibus suis impendit, dum eos limo suo superinducto reddit
535쪽
dit uberiores. Notavit hoc Cicero lib. I. de nati Deor. e sopotamiam, inquit, fertilem e cit Euphrates, in quam quasi quotannis novos agros invehit e annuum hoc beneficium indicat, quia certa anni tempestate illa inundatio fieri dicitur. Hujus respectu cum Nilo comparatur, qui ipse annua inundatione pinguiori suo ILna agros AEgyptiacos foecuadat s de qua re ita cecinit Lucanus libr. 3.
Fertilis Euphrates Phariae vice fungitur undae.
Ubi Poeta per Pharias undas Nilum subinnuit, quo- cum Euphratem comparat. g. a. Euphratem, celeberrimum illum Mesopotamiae fluvium, in sacris denotari, ubicunque fluvii Phrai6 fit mentio , vel inde constat, quod ponitur in promissione Abraham secta ultimus haereditatis posterorum Abraham quando latissime regnarent in oriente terminus. Ita legimus Gen. Is I 8. Semim tuo dedi terram hane a fluvio Erasti inque ad magnum fluvium, fluvium Phrath. Confer etiam Quacum promissione si conferas ejus implementum 4 Sam 8:3. Lobservabis sponte hac appellatione indicari magnum illum fluvium , qui supra Smiam ob manat in oriente eo enim in loco David dicitur felicibus armis regem Zobae in Syria subjugasse , manumque suam porrexisse ulterius versus fluvium Phraim, id est Euphratem. Innotescit etiam idem ille fluvius eodem sub nomine ex praelio regis AEgypti , cum rege Babylonia ad fluvium Phrath Arope Carchemis commisi , de quo inspice Dr. 46 a G. Io. Quis non in voce Camehemis animadvertit nomen Cerc u civitatis ad Euphratem condis, tae,
536쪽
tae, ad ostia fluvii Chaborae, confluentem utriusque radentis Depingitur etiam Phrat ut nobilijsimus Ba byloniae fluvius in historia 4 quae occurri yer 1 63. ubi Ser ah, legatus Regius, Babylonem destinatus pneceptum accipit secum assumendi librum Jeremiae, descriptionem judiciorum Dei in Babylonios continentem, atque eundem a lectione publica in medium τὰ Phrato projiciendi, addita comminatione , ita Babelem proj esturum Deum in profundum , ut subsidat iunquam
emergat. Ex quibus argumentis conficimus extra omnem dubitationis aleam esse collocandam, quod qui Mosi in suis libris audit Phratis , sit ille ipse fluvius
magnus , atque nobilis Orientis , qui in historiis Emphrates dicitur, mon nunquam terminus fuit imperii inter Parthos ab orientem Romanos ab occidente do.
f. 3. Qui hujus fluvii Euphratis originem debita
indagarunt scdulitate, fontes ejus in Armenia assignant, eaque majori Strabo libr. II. dicit Euphratem fontes habere in parte Tauri boreali Veteres Lata auctorit,tem Domitii Corbulonis, Licini Mutiani adducunt, quorum ille fontes Euphratis ponit in Caranitide, μα- fectura Armeniae Majoris , montisque partem illam inham vocat, hic vero Catapote appellari tradit. Ex nostri seculi hominibus, qui Armemam lustrarunt, est Tmmernierus Galgus , qui montem , ex quo fluvius noster
proruit, magnum Vocat, fontiumque multitudine ee brem e incolis vero Minoui hodie appellari traditi situm autem ejus montis inter praeclarissimas civitates Grivant Kars describit. Aberraut sane a vero, qui Euphraten F Diris, ex uno eodemque fonte prolabi asseverant , ut Lucanus libr. 3. quando in hunc modum caniti
537쪽
FARANIS TERRESTRIS. c. o. 6s uaque caput rapido tollit cum Tigride magnus
Euphrates , quos non diversis fontibus edit Persis; ω incertum , te usi inis at amnes, iam potius t nomen aquae esse parsus in agros Fertilis Euphrates Phariae vice fungitur undae. . t Tigrim subito testas absorbet hiatia, Occultosque regit cursus , rursusque renatum Fonie novo sumen Pelati non abnegat undis. Hune sequitur ducem Boethius libr. . de cons. Philosophiae scribens Rupis Achameniae scopulis , ubi versa sequentum Fectoribus Agit spiculapis a fugax,
Tigris o Euphrates uno se fonte resereunt, Ei mox abjunctis dissociantur aquis. Strato libro II contra utriusque distantiam notat, ubi
dicit Euphratis fonte εν Tigris inter se di are adflaria
duo milita quinquaginta quae trecenta circiter connciunt milliaria. Idem affirmat ad Curtius libr. s. I amnes inquit, scilicet Tigris Euphrates , de quibus loquitur ex Armeniae montibus promunt , ac magno deinde aquarum divortio iter , quodcoepere, percurrunt. N B. Duo milliaω quinquagintasiada mensi sunt, qui amplismum intervastum circa Osmeniae momes nota
g. lante pergentes primo conspectu magnam facit aquarum prorumpentium colluviem , quam Pomponius cruria describit libro IxI de sua orbis , cap. 8.his verbis Euphrazes immani ore aperto, non exit -- iam unde oris. sedis vaste quoque deridis nec secuit Ici com
538쪽
16 TRACTATUS DE SITU Lrs. U. . continuo agros , sed late dissius in stagni, di in s
dentibus agri or ne iaveo patulas piger , Ut ubi mam ginem rupit, vere fluvius est. Magna itaque aquarum
copia ex immani ore simul erumpit is ex alto se praecipitat, ubi ex intimis montis visceribus primo in publicum prodit nec statim alveum inveniunt prorumpentes aqtiae , sed magnum agrorum spatium occupant, variaque faciunt stagna , margine communi aquas includentia , atque unum exitum , ubi marginem rumpunt, habentia Nascitur itaque fluvius alveo suo incedens ab eo loco , ubi aqua ex amplissimo receptaculo exeuntes marginem rumpunt. f. s. Primus ejus cursus in occidentem vergit. A
diamus iterum P . M.tans vere Cab eruptione o mutus es, acceptisique ripis ωfremens per Armenios
Cappadoces occidentem petit, a Taurus ob et in no dra maria emturus. Adde Strabonem Fontes habet in parte Tauri boreali qui ad occidentem re t Armeniam , quae major avesiatur , usique in Armeniam minorem, quam a dextris habet, is i is vero Lisanam. Monuit autem Licinus Musianus Romanam gentem Euphratem super radicibus montis super corniram Ir Rrpatis initio Pixaratem nominari e ut nondum nomine Euphratis veniat, quam diu in Armenia majori lim
g. 6. Secundusirius fluminis cursus se convertit in austrum. tria libro cit. Deinde ad auremm flexus, conriniis iungitur Cappadocum, quam ad dextram retin quit, aut sinistram magenorum conrinia rursumque a Sic insin etiam Sophen mavoris Armeniae ad Anis mire iacta , rogoduur in Sarianti 3. 7. Euphrates igitur proprii dicitur fluvius ille nosteri, ubi Mesopotamiam radit laeva, dextera vero SPriam s
539쪽
PAR AD IJ TERRESTRIS CA triam , Arabiam, Babyloniam : quare ad nostrum scopum tantummodo facit, nobilissimum hunc fluvium Tauro monte qui Armenios a Mesopotamia dirimit diligentius lustrare. Strabo recte monet Euphratem emesopotamue latus occidentale strale alguere: occidentale dum a Samosata in austrum tendit, atque Mesepotamiam a Syria disjungit Australe vero , dum cursu inflexo in orientem progreditur , atque Arabes& Babylonios a Mesopotamia arcet, in progressu mediante fluvio regio etiam Parapotamiam esopotamiam distinguens Plinius duplicem illum curim notans, primum his verbis definit. Ira fertur usique Dram locum, in quo conversus ad Orientem re auit S=riae Palmyrenaestitudines. I. Primus itaque Eupnratis cursus est a Simo ala uram usque, quo occidentale Mesopotamiae latus claudens a borea vergit in austrum. Ast vitium est in codicibus Plinii, atque legendum Saram 3 qui locus est inter Cercusium 1 Aanam , ut jam ante notavimus. Og idris , qui geographiae Nubiensis est auctor , monet, quod Euphrates ubi a Samosata ad austrum cxcurrit cum aliqua inclinatione vergere infrientem atque in de pergere ad Sobcham pontem hinc ad oppidum mse amis a lam , in cujus vicinia Mohammediam ab occidente alluit unde ad civitatem Chabucam progredituri, atque porro in Cercusium , ubi aquas Chabora recipit, nec non in Rahabathieli infra quam civitatem alveos emittere incipit. Interea recipit etiam Euphrates ex Mesopotat, aliquot amnium ostiae princlariora autem duo sunt , Mum fluvii alicujus, qui mimo Belias dicitur, atque apud Davanum ortum habeni hunc ait supra Castruicum aquas suas in Euphratem effundere. iterum est Chabora hum, infra
Callinteum, apud Cercusium, ad Chaborae de Euphra-
540쪽
tis confluentem conditum. Gaudet quoque illa Euphratis pars duplici trajectu, quorum superior dicitur ad Zeugma, inferior ad Thapsacmn. Zeugma dicit Plianius Lxxum P a Samo sis, transitu nobile. Ze gina vero est eadem civitas, quae postea Hierapolis Graecis dicta fuit , Arabibus Naubegi, atque Syriae Cyrrhistica haud infima civitas , o P 4 ponte distans, ut x Megreb Geographo Arabe me docuit vir do-inis Thapsiaeum apud Plinitis Amphipolis dicitur,
He prope Europum ponitur , apud Arabes scenitas. I. Secundusiiipnratis cursus , ubi se in Orientem flectit, atque australe Mesopotamiae latus claudit, scinditur circa vicum Mai m. Sic Plinius libr. s. cap. 26. --ditur Euphrates a Zeugmate Lxxxi II cancDLxMILI 8 M P circa vicum Malisice. o parte laevam Mesopotamiam adit re Uam Seleuciam , circa eam praetem
enti infusus Tigri dexteriore Deo ver Babuisnem , quondam Chaldaeae caput, etit, mediamque permeans iurahitur in paludes. Idrisius Geographus Mrabs dicit, quod a Rahabath meli terga in Datiam, atque inde in anam, rat, Ansa , atque sic ina, grin. Ammianus Marcellinus , Iuliani expeditionem in Orientem describens , ait eum venisse ad scum Macepractam , qua alias Masse dicebazur ne imquito scinditur Euphrates , dum pars ducit adisteriores Ba sinis tractis: alia pars Naarmalchi quod fluvium regium significat Ct siphonta permeat. Notant Geographi ex Ammiano post Cercusium chabora stia iram , inde Duram , tunes nauan castellum
insulam in Euphrate positam , quae Libani φρήριον
του ποτα in dicitur. Porro pergentes venerunt ad Casera
Euna, in medio fluminis lita hinc ad munimentum Achaiachaia fluminis circumitione vallatum inde