Malachias illustratus, seu Novo commentario analytico, & exegetico ad planiorem sensus evolutionem elucidatus ... : cui accedit dissertatio ... de situ Paradisi Terrestris

발행: 1701년

분량: 709페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

541쪽

FARADIS TERRESTRIS. A I.

Baram Icha, unde septimo miliario est Diacira trans amnem is porro Ozogardani, quae etiam Zaragardia dicitur , post biduum veniunt Macearactam vicum , in quo semiruta murorum vestigia videbantur. Aliis occurii primo , dein Gebbar ocrrio ab occidente uvii, castellum, ubi puteos bituminis ircastello in austro occidentem spectare licet. Ab mitusque ad Anhiam unius diaeta est distantia, atque perpetuis consita est illa ripa palmis, ac domiciliis. Ultimus

vero locus est Felugium.

8 Varios esse Euphratis alveos, qui regnum Babylonicum ingrediuntur ex Et Idrisso Cl. . p. f. constat. Reliqua verὸ inquit ille, pars Euphratis fluens ex Rehabah a tergo deserti in varia AGiditur brachia, quorum unum pergit ad marisa , aliud ad Athaizar, aliuae etiam ad Sura, quartum denique ad G m. c-que multum abludit etiam Ammianus Marcellinus libria 3:6. qui rem in hunc modum describit. Hic prope Chaldaeorum es regio ... per uni autem has easdem terras ante alios omnes hi, quo praediximus,suvii Marsas

seu Nahar Sares o sumen regium , o Euphrates

cunctis excelgens , aut tripartitus , navigabilis per omnes est rivos , insulasque circumissum , is arva cultorum indusiri iligentius rigans , vomer ω gignendis a binis habilia facit. Notandum hic , quod Euphrates in contradistinctione ad fluvium Naamaresω Naammalehu qui Anthori dicuntur Marsias, flumen regium dicatur adhuc tripartitus, ter omnes rivos navigabilis. 3 9. Nemo dubitat, quin alveus ille nobilissimus, Babylonem permeans , si ipse Euphrates antiquus: quia in austrum prolapsus Heliam seu ut apud Tudelensem legimus Hilam trajicit is tandem in paludes distra-

542쪽

ν T RAC TATUS DE SITU L .

distrahitur. Philostratus in vita Apollonii libr. iro . dant qui dicunt in paludem quandam partem maximam Euphratis dilabi, ita ut ad mare non perveniat, se terr cursus sui nem recipiar Accedat huic sustra. gium Pomponii Melae, qui candem rem attingit his verbis. Cum Arabes ingressus καm perdurat inpelagus, verum ingens navigabilis , in pertenues rivos Loessus emoritur is nusquam manifes exitu effluit, ut alii amnes , sed deficit Plenius tamen hanc rem exponit Plinius libr. 6 26. ubi antiqui ostii facit men. tionem. Inter duorum amnium Tigris nempta Euphratis otia, Misita passuum fuere: sed longo tempore Euphratem praeclusere Orcho Macco agros ristantes nec nisiper Tigrim defertur in mare: iterum. Olim quidem Euphrates in sinum Persicum in xii,

donec accois , ut commodius rigarent agros , eum '

cluserunt, adeo ut jam non nisi per Tigrim fram is mare Quod idem quoque Umn confirmat in Trajino. Proin alia hujus Euphratis fuit facies antiqua, antequam divertigia fuerunt effossa , aquarum copiam

in alias partes derivantia , alia Vero cum magna pars Der Tigrim in mare defertur nec defecit , antequam mclientis accolae, ostium Euphratis antiquum praeci

dentes , ejus aquas inter se distrahebant a quod factu facile fuit, postquam canalibus hinc carptus , illinc , gris irrigandis distractus , partim ad Pasitigrin accessi,

partim a agris fuit absorptus Notantur autem duo divertigia Euphratis a Nebucadnezare facta , Naar Ac o Acraeanus , ut author est Abydenus , quorum primum a Massice incipit, aquas derivans in Seleuciam: de quo Plinius L c. Tradunt Eushratem Marii Prinfect opere deductum , ubi eum viximus Ad ad Massicen , ne praecipiti cursu Babyloniam infestaret. Alte

543쪽

FAR AD IJ TERRESTRIS c mi, u

rum fuit per c cracanum , seu Narragam fossam, ad occidentem Babylonis ex Septentrione in austrum utcunque currentem Hujus laboris suscepti ratio fuit,ne , quando cx nivium resolutione Euphrates intumescens, seque in tractus Babylonicos inflectens, praecipui curis Babyloniam infestaret propterea partem aquarum intercipiendam , antequam a Massicen usque pervenerant, partem aliam derivandam in alias oras , quando Malsicen attingebant, ita deducere consultum duxit Re

gum maximuS.

f. o. in Manus Abydeni videtur idem amnis, qui Plinio Narragi, aliis Naarfaresin corrupte Marsas Baamares dicitur. Narraga dicitur , quasi

za ' j a Nahar- agam , fluvius stagni , quia stagnum

alluebat , aut permeabat. bydenus illud stagnum describit in hunc modum , dic Nebucadnezarem ingratiam Sinarenorum fossam diecisse , quae in ambitu haberet par an a quadraginta , in altum viginti om, ias , etau ra apposuisse , quibus apertis irrigar

tum agem ut aquarum fuerit stupendae capacitatis receptaculum , quas , quando Euphrates minor erat, inde in agros derivare pro libitu poterant. Plinius monet

Hipparem id est Sipparcnum oppidum fuisse juxta fluvium Narragam , qui dedit civitati nomen 2 muros Hipparenorum Persas diruigo. Fluvius Naar fares dicebatur, quasi me Ina id est . υius utilitatem aeterens, quia agris irrigandis effosus , vel quasin a , id est fusius Miratus seu avulsus , qui a

genuino Euphratis alveo avulsus fuit. Nos hunc eundem cum Narragd Plinii fuisse conjicimus. Rationes ita statuendi sunt. I. Quod Ptolomaeo qui ejus conjunctionem cum Euphrate ponit ad long. 78:ro. lat. 31: o dum Mascen describit sub a long.

544쪽

16 TRACTATUS DE SITU L .R

min ab occidente, adeo ut utriusque ab invicem ἡ- stantiam faciat differentia o minutorum longitudinis. Caturum principium Naars aris eidem auctori eandem habet cuna visce 6 Seleucid latitudinem. Cumque a1roga Babyloni etiam fuerit ab occidentes, nocesse est , ut unus idemque sit fluvius , aut ut plures fuerint amnes Babyloni ab occidente, ex Euphrate in austrum pergentes. a. Quod Si hara Ptolomaeo sita ad long 78 is. Mat. 3s: o. eandem habens cum principio Naar aris latitudiuem , tantum agnoscat dii serentiam longitudinis quinque minutorum , quae t men Plinio dicitur ad Narragam olim fuisse conditam.

Juxta Baasaram id est Naararem Ptolomaeus collocat Barsiam ad long 78 f. lat. 3 Dro ut differentia longitudinis Derincipio fluvii sit a s min. long. Wr Io latitudinis. Ponit idem quoque Hologesiam ad long 78 : o. lat. 3 3o ut longitudo ejus, Wprincipii Nahar finis eadem sic verum differentia

Jatitudinis r. I: IO.

g. II. Noteturin alius amnis, qui Pan pidicitur, apud Arrianam in expeditione Alexandri, quem ambulis disine stadiis ferme 8o ait, atque describit ut fossam ex Euphrate ductam, neque fluvium se ex

fonte ortum ait eundem forte amnem intellexit Ptim libr. 6:r6. ubi dicit. Ad Pinaconram Bura oppidum, Saluani er Masei Arabes Per hunc canalem Euphrates se in lacus taludes exonerat, & Alexander vectus per lacus navigavit usque in Arabum regionem. De hoc amne obstruendo cogitavit quoque Alexander, neque huic scopo locum invenit commodum, nisi ad 3o stadia progressus, ubi terra erat petrosa dc quasi intercisa ibi lic lauderetur ob terrae firmitatem, negat

545쪽

trianus eam fossam aquas transmissiiram per veterem Pallacopa alveum , neque tamen aqua diversionem statis temporibus fore dissicilem pronunciat. Strato dicit Euphratis risiones , quae t rabiam versus V laeus 1 paludes e ciunt, mari Persico proximas se : νε-

mu autem , qui eam dirimit , nec sane magnum esse, nec petrosum. Medium lacuum, paludum ponitur Ptolomaeo ad long 78 3o latit. 33 3o. Imo ad urbes attendentes, quas idem auctor juxta paludes ponit, invenies differentiam longitudinum paludos comprehendentem inter gr. Io. oo: F. nec non etiam latitudinum intera o Fo. 33: o. Orcho civitas et lauti adi, ludes ponitur ad long 78 3o. lat. 3 aD o. Hinc colligo regionem illam paludosam, lacubus resertam spatium occupare duorum cum quarta parte graduum longitudinis is duorum cum dimidio graduum latitudinisci neque multum a mari persico fuisse remotam.

Moses vocat PRII Thargum istis

stribunt etiam ab incolis hodie Tiglito appellatur Graeci, quos Latini secuti sunt, oriem tali pronunciationi minus assueti, in Tiglin mutarunt, an potius depravarunt utpote qui hic de fero isto anu

546쪽

1 TRACTATUS DE SIT Lia. . mali cui tigris nomen cogitantes , a scopo nimium Dbludebant. Veri nominis vestigia in voce hebraici adhuc satis superque pellucent Hidde et enim facilioris pronunciationis causa per αφέρεσιν prioris literat transiit in mi et atque illud in Tigil, Tighto. Munt antiquissimi Scriptorcs Plinius libr. 64 7. Curtius libr.

. Strabo libr. II. Tigris a celeritate Sagittae nomen suum accepissae , Medorum lingua Tigris - pediatur an potius Tigil Scindlarus in Lexico Pent glotto celeritatem ejus indicaturus , ut ratio denominationis adstruatur , notat, uno die eum tantum issolvere intervalium , quam fortis o celer viator septem , ae lacum Arethus ita penetrare, ut e m ejus aquis, ob celeritatem non miscemur. Verum quod ad primam ubri docti rationem attinet, ea desumpta est ex Dion Perielete, qui vers 983-986. ita canit.

Male autem fluvii rapiditati verba applicat cum de distan. tia inter Tigrinue Euphratem accipienda sint iuxta Scholi, sten Graecum , unde rectius Interpres vertit. Abhrne in orientem Iuviorum celerrimus omnium Tigrispulchr, suus fertur uentem aequabile agens , tantum procul ab Euphrate labens , quantum viae sieptem Hebus incedens robureus .eor conficere potest viator. Interim res salva manet: nam idem vers. 99 canit

547쪽

FARA DISI TERRESTRIS. Adin os

Non ligo inter omnes fluvior velociorem alium con hexeris. g. r. Nil dubitandum esse , quin fluvius illes in vi et apud Mosen , sit Tigris , ut nomen illud vertitur a Graecisi Latinis interpretibus , constat ex ipso Mose Gen. a I . ubi tertius ille fluvius jungitur cum AD syriaci hinc Lxx vertunt, καὶ ὁ ποταμος ὁ τριτος ΙΓPΙΣ,

me ver tertii ἰαυii TIGAEI S , ipsi vadit contra A Jγrios. Sola haec definitio cursus ejus rem absolvit; est enim Tigris fluvius , qui Assyriam interin Mesopo

iamiam means , utramque regionem distinguit, atque ita Assyriam perpetuo fluxu radit, ut latus ejus occidentale claudat. Adde ejusdem fluvii mentionem fieri , pud prophetam Danielem , qui cap. Io: . eum vocat fluvium magnum, in cujus ripa cum staret, vidisse se fata monarchiae Perseae multis exponit: quidem eo in loco , ubi Darii Medi regnum ante subjugatos Babylonios terminum habuerat. Iam vero Eris post Assyriam etiam praeterlabitur Susanam , quam habet alaeva , sicuti ros Mesopotamiam habebat Parvotamiam a dextra. Hi autem characteres efficiunt, ut nemo interpretum unquam dubitaverit, aut dubitare aliqua specie potuerit , quin Hiiae e tertius fluviorum a Mose in descriptione Paradysi enumeratorum sit notissimus ille in Oriente fluvius Tigris, aliquando Parthici imperii, quando Romani Mesopotamam tenebant, terminusu atque cum Eufrate eam includens. 3. 3. Plinius libr. 6. cap. 7. quem Oolinus sequi tu cap. 38. oritur in Armeniae majoris regione, fonte conspicuo in lamiae , loco cui nomen Aetolae es. Qui terras illis nuper lustrarunt, dicunt ex altiori Tauri parte ortum ducere, quae Armeniis hodie Hoquet

an , id est 'irituum mansio audit quamvis som

548쪽

8 TRACTATUS DE SITU L . Π.tes primari superius in partibus montis magis borealibus

situm habeant.

3. . Dum a suo excurrit principio , dicitur binis vicibus submergere, emergere , prior pars se a planitie Elongosines porrigit in lacum Arethusam inquit 'mnius' atque transvectus amnis, monte Tauro occurrem

te, in specu mergitur , subterque visus a latere ejus

altero erumpit, qui locus vo Iur Ooroanda , ut spurgamenta pluram secum trahens. Altera ejus pars a Tauro spectanda a quo enim ex subterraneo Tauri meatu erupit ille fluvius, alterum ingreditur lacum;

atque de noc ejus cursu ita pergit nominatus jam Plinius , alterum deinde transit lacum, qui Ihespides an Thospites appentur, mrsius in cuniculos mergitur,or Vi xxv P circa Nmphaeum redditur. Dissimulare tamen non possum, quod D. Guilh Hilis suis ad Dionysium Perlegetem notis de fide Plinii dubitet, atque putet eum ex duobus unius lacus nominibus duos lacus fecisse. Putat lacum , qui Dion is Siraboni Nomiis , linio vero ,- Ptolomaeo Thospitis dicitur, ab urbe vicina hospit, eundem esse , quem Plinius a rethusam vocat quoniam ipsum Tho 'iten a Ptoώ-maeo prope Tigris fontem poni, quilibet videat, quod ex Plinii sententia locum habere non potcst. Conjicit porro vir doctu Aρ usi nomen a Latinis scriptoribus in ethusam mutatum. Addit Straboni fidem non esse negandam , qui candem paludem binominem faciens, Arsenem & honiti vocari assirmat. Θρσηνη, ἡ κώρ-m καλωσι : quod illius Iudicium propterea certissimum judicat, qua ipse Armeniam peragrarit.

f. s Tigris est fluvius ille proprie , qui ab ultima emersione pergit inter Mesopotamiam iampotamiam a dextra , atque Assyriam, Susianam a sinistra, doneci in

549쪽

FARA DIS TERRESTRIS. AOII. M

in sinum Persicum infra Basloram erumpat. I. Primus

ejus excursus nobis contemplandus est ab urbesAmiduusque ad Baedad, QSeleuciam , ubi Mesopotamiae

terminus est australis. Post O idam Tigris praeterlabitur a dextris Guatiram , sia amnis Barema Ἀ-sia suminis Grais. Abhinc ambit insulam , quae Ge-αirath sin mar dicitur , de cujus fertilitate, felicitate multa depraedicant authorec relicta ista insula pergendo praeterit civitatem Balad seu Beled, atque abhinc fu , quam urbem alluit hinc praeteri Nineven alaeva , donec venias ad ejus cararactam obinde pergentes cernunt ab occidente ostia amnium ab , o lissae Virid prope Te rit ab oriente vero in Anyria Lycus , Gorgus , Caprus, notissimi in historia antu qua amnes sunt, qui Tigrin ingrediuntur. Insea Mo-sul observavit Tigrin valde tortuosum The notius eis tribus diaetis supra fas Tigris amnem recipit ex M sopotamia decurrentem , cui incolae nomen dein adhaesisse jam olim testantur quem observarunt intineraria fluvium esse satis spectabili ostio aquas egerentem. g. 6. VBagdad ex oriente Diala fluvius Tigrin in-sreditur , qui inde ad Seleuciam pergens confluentem paci cum Euphrate biduum infra agri , notante

Thevenotioin mappas vulgares his corrigente. Nec sine peculiari mentis attentione praetermittendum est,

quod Casp. Sam Bernardini in suo Itinerario Indico observavit, fluvium Dialam fere adaequare Tigris amplitudinem, atque L M. Portugallicis infra Bagdad cum Tigri confluentem facere is postea confluensis istius aquas se jungere apud Seleuciam cum Euphrate. Addit Arabes Dialam vocare mam , ubi Arabiam inter

Persiae dominium intercedit, ac utramque regionem

.dirimit, donec se in sinum Persicum effundat. Ibi ad

L con

550쪽

8, TRACTATUS DE SITU Lis. ILconfluentem cum Euphrate maximam facit insulam Mesenem, scilicet Superiorem, atque orientale insula latus radens praeterit proxime Ctesiphontem seu Madain. Hinc ix aut x dies pergentibus occurrit fossa manufacta, quae insulam Mesenem secans, partim in Tigrin partim in Euphratem aquas ejicit. Tigris inde labitur ad Apameam, ubi nunc castellum Gorni, quod triduum abest a fossa Mesenes supra dictat. Hinc cum Euphratis alveo , o cidentale Mesenes latus claudentes, confluentem facit, qui Sehat et Arab, id est Arabum fluvius audit atque paulo infra utriusque conjunctionem videas ostium fluvii Karhhae ex Susiana progredientis A Gorno ad ostium fossie civitatis Bastara sunt xv leuci abhinc in fluvii alveo occurrunt insula Fayad , Bochasi, Boumrm , donec venias ad insulam Chari , ubi iterum fi

ditur, antequam Mare Persicum ingrediatur, atqueptu quam uno ostio aquas suas exonerat.

g. i. ex Luvius assius apud Mosen memoratur, cuit et B Ffhon nomen, graecis interis

derivant, aut putius aetndi qua radix exorassere significat, sive in magnitudinem , sive in multitudinem videare so Dor ab I I. imo etiam diffundere Nah. 3: 18 sicuti solentaquae, varios permeantes alveos, aut per plura ostia exeuntes,quae se in varios ramos dividendo excrescunt multitudine , aut in unum alveum conveniendo augentur magnitudine. Ita Pi on

SEARCH

MENU NAVIGATION