장음표시 사용
561쪽
racteribus rem minus cognitam in lucem protrahere sibi in animum induxerat : atque eadem phrasi communicationem aquarum , quam facit Herinis amnis , exponit, eum de fluvio Gihon agit, ac quando eandem ogri iuprati applicat ut apertam & manifestam aquarum in fluvios Phisonis Gihon ejectionem definire censendus sit Moses. Imo i tam intelligat cur non potius eum circumire terram Θutaraim , quam C chdixit Moses e dum illud ultimum notius fuerit Israelitis , quam hocci aut saltem Mitαraim cum terra Cuschnon conjunxit Z quam totam Nilus permeat.
3. 3. Quid si Gihon sit ille fluvius, qui Piri borae
seu Anbaritidis tractum claudit ab oriuntes, atque inter eum , terram palmiferam labitur , quique Obar apud Benjaminem Tudelensem audit. Munc fluvium trajecit Iulianus apud Ammiarium Marce num libr. 24:
passuum quatuordecim , ad locum quendam es ventum, arva aquis abundantibus fecundantem quo itinere nos ituros Perse praedocti sublatis cataractis undas evagari fusius permiserunt. Itaque humo late sagnante altero die militi requie dat Imperator ipse praegressus , con- atis ponticulis multis ex utribus, coriaceis navibus, itidemque consectis palmarum trabibus , exercitum nonsne di cultate 3 duxit. Observa hic fluvium , quem Iervadere non poterant, quique pontes postulabat, uteret trajectus. Hic divitionem facit inter tractus Fiarisabor is terram palmilaram, quam priori ponit ad orientem , atque in hunc modum describi . In his, gionibus agri μου plures consiti vineis , varioque pomorum genere e b oriri arbores ait uerae primarum , per
562쪽
quam, termites spadica cernit Hydua , quorum extractu melijsar in conficitur abundantia Notandum plane hunc fluvium non pergere ad confluentem Tigris, quia terra illa palmistra hic describitur, ut te porrigens usque ad mare magnum , atque adeo terrae Basso-ra continua. Proin concipi debet in fluvius aliorsum se inflccterc, atque occidentales Cinchitas adires contra ac alvei ulteriores Tigri viciniores. Ex cataradiis avulsis onficio incolarum studiis aquas Euphratis ab hoc fluvio fui s. modice aversas , ut cogeretur, postquam terram palmiferam praeterierat, maximam aquarum copiam per multifidos rivos ad Mithram projicere , ubi pars major Euphratis in rivos dividitur musiit os , inquit Ammianus nam inter Mesenem ct rerram hanc palmiferam notat idem varias fuisse insulas: ut Mesenem ingresturi, pontibus, multorum amnium concursi continuatis, rassicere debuerint qui tamen amnes & rivi multifidi omnes se in fluvium Delam seu Phisontem exonerant. Dirimit itaque terra palmisera inter fluvios, qui os appellantur Phisoni Gihon: prior inre Mesenem cicrram palmiseram ι alter inter eandem terram palmiferam se tractum Pirisabora qui idem, tractus Babylonis crat, partem urbis riemalcm continens progrediebatur. Concipe jam hos fluvios extitisse ante factitium fluvium Naar a
ei, oui a Massice stomus est Obaris praefecti opera;
sane racile erit conceptu utrui noue amnem aquas suas recepisse ex Mesopota a priuiquam illam conjunctionem cum Euphrate acceperant. i
Iungit sese hic fluvius cum Euphrati alveo, qui Babylonem permeat, ad sepulchrum ΕΖ hielis , ubi uterque constunt in iacit , tau dic noster Euphratem,
563쪽
FARADISI TERRESTRI s. Cav. IV. 9ς quis alvei istius Euphratis factus auctior indesporro
in Pinrcopam. progrediens ante fossa istius aperturam mare Versicum ingrediens post Mus aperturam vero sese in paludes Borsippenas exonerans , terram Custa adit, ab Arabibus avide excipitur , qui aquas istius ad agros irrigandos magno studio derivant. g. . Si quis vero distinctius roget , quomodo iis fuυius totam terram Cusi circumean Respondeo, quia tractus Babylonicos audit ab orientes, qui fuerunt Cuschitarum portio , dum Nimrod qui filius erat scho ibi regni sedem erexit atque pergens ad Arabum tractus, per antiquum Euphratis ostium in mare Persicum prolabitur , ubi Arabum ripas perpetuo radit .ambit verisimile enim est , terram Gader olim continenti Bassior adhaesisses, atque humana industria
canalem istum occidentalem, ad Catilam ducentem, terram Chiae a continenti avulsisse, nec non insulas multas una cum Bahrein terram fui e continuam , adeo ut
inter Bahretnam Usalsam progrediens recte dicatur tota terram Cusch circumluisse. Conjicitriumue l.
melius , alveos reliquos ad insulam Gader esse manu factos ' Visuntur adnu hodie inquit, cap. 6 g. A. alveum , quem Tirris, Euphrates communem la-buere , a dexird In ira plures alii alvei manu facita Qua hypothesi posita noster amnis totum illud latus temrae usi h radere potuit commode , atque sic totam temram custa' id est Arabiam circumire. 3. s. Arumant antiquiores auctores , Euphratem olim in mare per ostium peculiare se evolvisse , ut in fluminis istius descriptione . . vidimus. Verum o tendit Ill Abrincensis Praesul consentaneum esse , a
seum Eum Euphrmis , qui peculiari Wio mari Eas batur , non nis emi nem aquarum fuisse , quas
564쪽
bes ad irrigandas terras fuas ex hoc fluvio deduxerint, forique populos , latrocinia sua continuantes , uiatim hune exsccasse arte , opus artis abolente , res in eum satum , in quo Moses tempore erunt , devenisse. Quod si haec con)ectura minus placeat, alium adfert, dicens porro fortasse etiam non nisi torrens erat, exessu nibus Euphratis enatus , qui abquori usque ad mare pergebat , aliquoia tamen in via sub iebat. Fque a mare pergebat , cum is exundationes sectiones atque paludes , ex coluctionibus aquarum per Dias sectimnesorias , replerent in id aurem sub Rebat, cum exun ationes Euphratis desiissent. Ego contra, antequam duae sectiones suerunt apertar, quarum una est Cobaris fluvii regii auctoris qui Euphratem in Delam derivati altera est Pastacopa , o stadiis infra Babylonem quam fossam vocat Arrianus ex Euphrate ductam, negatque fluvium csse ex fonte ortum quae aquos in stagna&paludes, ad Arabcs deducebat ita aquam Euphratis per antiquum ostium fuisse in mare effusam autumem,
ut omnem reciperet Arabes enim ostium illud non fecerunt sed occluserunt, ut omnem per lacus, p, ludos ad se traherent, quae commodior erat via. Amrianus libr. 7. p. 49o Lacus, agna, aquas per Pallacopam recipere cum dixisset, addit, αὐδη αρ M.
cus, paludes scilicet abra e fossu Pallacopa hinc
que inde per vadosa loci hinc porro permulta atque potissimum occultiora in mare deferebam. Non itaque ab Arabibus exspectandum, ut ostium Euphratis aperiant. Neque dubitandum Pallacopam fuisse fossam arte fi-
565쪽
FARA DIS TERRESTRIS. car. IV. 97
ctam DFam enim appellat Arrianus is quod am filius est, fosis notam invenit Alexander, teste eodem, quando o stadiis a principio Pallacopae ubi ex Euphrate ducituo terram vidit petrosimvi intercisam, quo loco eam denuo occludereRex cogitabat. An torrens fuerit canalis ille antiquus, ad ostium ducens, qui Euphrate a tenuat aquas non egerebat ut quidem volunt. Id ex nullo auctore constat,atque adeo eodem jure negari potest, quo noster affirmat. Postulat vir maxinius ut credamus antiquum esse alveum4 Paradiso terrestri coaevum, quo Euphrates Tigri conjungitur Astis est Naarmalea, fi men procul dubio solsile alium aurem nullum invenio:
si alius fuerit a principio rerum , illo assignandus esset. Omnes auctores testantur Euphratem qui per Babylonios tractus labitur, ostio antiquo ab Orchenis occluso ad paludes derivari, & sic in occiduum ad Arabum te ras prolabi , in Tigrin vero immittere aquas, postquam Babylonem permeavit,ί quantum ego observavi dicie
g. 6. Hisce addo, quod Tenim in sua relatione reis ditum suum ex India descripturus , narret, Euphrati ramum esse, qui se in sinum Persicum ad Catipham prope Bahrcinam praetipitat Catipha velo Arabiae Felicis urbs maritimain portus est , cui insula margariti&ra Bahrein, M. ccaaverso adjacet. Sunt etiam, qui affirment aquas ex paludibus per canalem subterraneumniare. Persicum ingredi, atque cruptione sectatam nenu faceres, cujus ostium ad praedictum mare aquas eggerit.
Imo lassiceret nobis, si fluvius cibar qui nobis est Gihon a quo apud Ilaechielis monumentum Euphra-ι rem recepit, paludes orsippenas ingressus , Arabiam, adeatu atque rivulis inta deductis eam longe lateque trauli N irri:
566쪽
irriget , dici enim exinde posset terram Cusi erecundiis , quod ad testimonium Mosis confirmandum satis
Θ μή Edenis Se Faradisi. i. M arca fluvium Edenis , qui hortum Dei sic μ' xui permeasse dicitur, sum.
- mopere laborant Interpretes , aliis eum
ψα aera unum ex quatuor istis nominatis fuisse pertendentibus : aliis ex duobus alluentibus confluentem factum defendentibus , qui egressurus se rursus in duos alios dividat hi vero confluentem illum cum fluvio Edenis confundunt. st nos simplicem Mosis descriptionem expendamus, ripsi verborum simpliciatas jubehit hic quintum agnoscere fluvium , qui terrae Edenis suam debeat originem. Audiamus quaeis Mosen, remet Gen. 1: Io. in hune modum referentem. Fb vias ex Mene, adcirrigandum hortum, egred batur ranae iusidebatur , FDι m quatuor capita, aut si ita velis potius uatuor cvitibus. s. a. Simplicillimum est , ut hic fluvium Edenis, qui horto irrigando usum praebuit, ut peculiarem de aquatuor nominaris alium, satis manifesto ab iis distinctum concipiamus quippe ex terr Edenis egredentem. Sane 'rodi ex loco ab ia commode eruptionem ex obscuro in publicum notat, nisi a propriain simpliciis inbutaein potestate praeter causam recedere Nolumus: quod sequamur, hi iluvias dicitur in terra Edenis a suum,
567쪽
suum , ex quo erumpebat, lantem habuisse, atque originem r quod aut Euphrat aut Tigri applicari ne quit, qui uterque ex Armenia , non ex terra Eden, primum prodire ab omnibus Geographis agnos uri
vicimus jam ante terram Edenis extra Mesopotamiam non esse quaerendam : neque regio Mesopotamia a stranti, cum quoad partem montosa sit, fontibus amnibus destituta censenda est , quasi fluvios non ha. beret, ex ejus montibus erumpentes , per quos aquas suas emittat. Hoc posito, nulla ratio prorerri potest, quominus unum ex istis amnibus hic designari putemus, qui terne Εdenis suam debet originem. f. . 3. Huic , hortum permeanti, spectabilis aliqua tribuitur dissoci addito termino , a quo divisio illa imcipiebat , inde scilicet ab horto, cujus proxima facta erat mentiori sanesillud praedicatum haud commode ad Edenem referri poterit, eum in Eden dicatur fluvius unus , Lea egrediens, ac proinde aliquo usque sine divisione progredienc fuit igitur ei ante divisionem indivisus indivulsusque progressus , donec horto irrigato ab inde se dividat atque adeo non tota regios sed hortus Edenis divisonis istius terminus , in orientali Edenis parte consitus. Proin in horto , aut ad ejus mgressum exhorta, concipiendus est fluvius ille unitatem 1uam deserere, cin plures ejus ramos multiplicari, qui totidem ejus alvei sunt, aquariu divisione immi
f. . ins sequuntur Verba etiam probe expendenda
sunt, NI GH, IV cum quia ab aliis
mutilantur, vertentibus , is dividebatur in quatuor capita tum quia a quibusdum eo trisuntur rami hujus
f suvii quasi ab ipso divisionis principio a 'ra conficerent flumina, quidem ea ipsa, quae postea pinantur
568쪽
Euphrates Tirris , nec non Pisichon de Gihonci notandum itaque, quod a copula duas faciat assirmati nex, ac praecedenti alteram adjiciat. Quod etiam obii riciri si pro ui consecutivo accipiatur. praeter fluin enim divisionem asserit quoque divisarum partium usum, si sensus consecutivus admittatur , ratio divisionis; dividi enim dicitur, ut esset, aut eret quatuor capitibus. Dissicultas est in voces: 'il quae capita significat, quod hic loci per principia reddere minus rei consent, neum est divisis enim fluminis exeuntis, Helabentis , non fit, ut inde enascatur principium, sed ut per sua divergia ducatur ad exitum. Potior sententia exponit rapita per fluvios capitales, primarios , seu principes, qui haud quaquam initium ducunt ab ista divisione, sed qui ramorum, ex divisione natorum, ac proinde postmodum tenuius fluentium, ostia recipiunt prout rivi minoresin tenuiores aquas suas in amnes maiores effundere solent. Sane ex amnis divisione nata divergia eopse ignobiliora sint necesse est, ut nomen d accipere alienum sit sed nobiles dicantur fluvii oportet , qui egestiones illas admittunt, ampliori suo alveo absorbent. Munc sensum postulat verbum v constructum cum P nota dativi casus verti enim potest textus ut se quatuor fluviorum princidialium , quis tim nominetenus recensentur aut si id magis forte placeat, ut pergat inque adquatuor principes vlos. Ita sensus continuationis a potestate verbi rirn non est ali
nus , prout alibi cx locis Gen. a3 3 et ira 33 18. evincere conabimur ac praepositio P si praecedat luterminum ad quem indicat, ut ejusdem potestatis cum vocula P censatur, sicuti ex locis Levit a r Ia. γα. Is evidens est. Sic terminus fluvii Edenis aquo
569쪽
FAR AD ISI TERRASTRIS car V. ior quo erit alibi lacus in erri Eden, ni hortum Dei,
aer nus ad uem erunt quatuor fluvii masores , stac inera meta quos m ante divisione adiisse olim depingitur: t, s. Hinc oritur nobilissimus hujus fluvii character, quod st debeat esse talis, ut aquas suas deferendo, per ostia sua effundere potuerit in quatuor hominatos fluvios majoreos quidem eosdem. ipsos ista statim recensentur quique appellantur Euptates , Tigris, Asehon , o Gihon quem characterem non retinent, qui ex fluvio Edenis confluentem Euphrasis o Tigris faciunt, atque utrumque fluvium supra amnem Edenis collocant, eundem aquas suas egerere solum in duos alios fluvios, qui apud Mosen Pish- ω Gihon dicumtur, affirmantes cita enim terminus ad quem agnosceret solum duos fluvios , non quatuor. Nec rei satis faciunt, qu alicubi inveniunt quatuor fluvios is inter eos Euphratem o Tigrim, cum hi requirantur inque fluvii, quorum unus quatuor alios attingit o- iis suis, in quos ramis divisis omnem aquam suam egerit. g. 6. m. qui praestabit fluvius Cin Edene oriundus debuit necessario quaeribita terra interamnana, EupBratem inter migrin interceptari ac intra interamnanam regionem adhuc infra se duos fluvios emittente, ad quos quoque liber pateat per divisionem ulteriorem aditus. qtuit autem id praestare fluvius aliquis gionem Samorrae inter Tigrin, Saocoram petiuens,
qui ostium ad Tigris ripam exhibet speretile , cuique incolae nomen deines imponunt; prout tabula noura delineavit. Quid ni ille fluvii supra ostium hoc, quocum Tigri suas suas communicat, concipi potest olim etiam per alia divergia ramum emisisse in Euphratem e
570쪽
io, TRACTATUS DE SITU Lis. IL.
ubi inter ostium Saocorae massicen alluit alium inasnnetn Gilori , seu fluvium Cobari tertium vero in fluavium Plifchon seu Dialam aut Delam qui duo flux ultimi
in Parapotamia intra Euphratem migrin procurrunt; donec ille se cum Euphrate apud sepulchrum Ezechielis, hic autem cum Tigri infra Apameam commisceat. Nisi divisio fluvii Edenis concipiatur supra ingrcssum FBι- fchoni or Gihoms , indicari non poterit , quomodo ejus ramiticationes se ad quatuor fluvios protenderet tuerint, eosque per ostia ingredi necesse enim est, ut duae propagines supra fontes aut confluentes fluviorum
interceptorum fluvios extremos intercipientes ingrediantur, duae vero aliae , ultra fontes aut confluentes interceptorum pergendo , alibi justoloco etiam interceptos insea istos limites attingant. Ex quibus luce meridiana clarius est , fluvium denis in Mesopotamia quaerendum esse, in quantum a fonte unicus usque ad divisionem excurrit: quoniam origines vela, C haris procul dubio lupra Parapotamiam exstiterunt olim,
hoc est , in insopotamia , quae olim intra Mamen Seleuciam Parapotamiae indivulse adhaesit. g. 7. Perierint antiqua nomina fluviorum Piscian 6 G1hοὐ hoc saltem ex indicato charactere constat, quod uterque debeat spectari, ut inter Euphrasem Tigrin interceptus , si enim fuissent fluvii intercipientes Euphrates ac Tigris intereepti . atque iis inclusi , removeri deberet divisio fluvii Paradisi supra fontes utriusque , Euphraris inquam agris quod cum alibi de nonstrabimus absurdum esses necesse est ut Euphratem Tigrin agnoscamus esse fluvios extremos , duos illos alios justo loco intercipientes , aut se
in illos cum amissione nominis effundentes , at e illos fuisse ab utroque interceptos, vel saltem eos ita recipien-