Hadriani Iunii Hornani ... Animaduersorum libri sex, omnigenae lectionis thesaurus, in quibus infiniti penè autorum loci corriguntur & declarantur, nunc primùm & nati, & in lucem aediti. Eiusdem De coma commentarium ..

201쪽

ι42 ANIMADvgRs d Ru Mstrepitu exciri possent semotius habitantes ad conciones precationes t. Atq; hinc fortasse re riuit cola crudo, ut Nols uocabulo centerent tiatinnabula,ab hac Campanis Nola, cuius apud Polybiu Liviiij fit motio. Eisde vero usibus de putatas fuisse priscis seculis campanas Invenio, quibus hodie seruiunt. Olim si quis e vita exceta sis et,aera campanaeue pultabantur, ut peruetus Theocriti scholiastes annotat qui mos ut hunc

usi diem perdurau quod is sonus credebat esse

Metapor κναπόλασικοῖτ hoc est, auertere

spectra &daemonii ludibria .aro; hinc receptum arbitror, cur tonante coelo campanarum boatu perstrepatur. Non sum ramen nescius, subesse Scaliam causam, nimiru ut illaru complosit acrem longe latet diverberante, uis tonitrui infringatur. Legimus Sc Lacones rege defuncto, lebetes Vice campanarum complodere solere. Iam uero

dc Apollodorus in libro, quo de diis inscripsi si

Hierophantam, hoc est,Proserpinae sacerdotem tintinnabulum sitie notam, ἡ nominat, pul sare Athenis consueuisse scribit. Deinde campa nae sonitu apud Ronianos populti in thermis statis horis vel aduocari uel dimitti solere, ex Martiali constar, ubi ait: Redde pilam sonat aes the marum. Prsterea Greci in piscatorio foro sub coenam pulsabant notam, ut locuples est testis Plata rcluis, ad irotas symposiac. bb . uio, id est, lielluones, obsonatorest dici,qui in foro piscatorio mitarent, celeriterq; tintinnabuli pu. sum exaudiret graecep cst,ψ-l.- άκ., Iar: quod

ipsum

202쪽

ipsum & Geographus lib. 14. docet, de Iassis loquelis, qui citharoedo artem ostentati tantisper aures praebuerunt, dum increpti sier nota quae in Cupediario erat foro, quo audito cuncti ad coenan dilapsi solum illum destituerunt, praeter surdastrum unii, qui &ipse, intellecto quod cet teri simul cum notae crepitu diffluxissent, Valere tuta citharoedo, confestim abierit curriculo: ita

bit Persas in unu locum coetus cogere ante lucis notae sonitu, Samanet, quod post Brachmanas secundum Indiae philosophorum genus est, coelibem ducens uitam, adpul

ubi cibum capere solent ingressi orant,a pera istis precibus iterum Aborare κνί μιν, id est, campa nutam pulsare,vti resere libro quarto Porphyrius . Quin & excubitores nocturnis uigiliis notam antiquitus pulsabant, ad cuius pullum respondendum erat illico, ut Su das refert, ex Aristophanis, ut puto, interpreter qui mos etiamnu apud Iccium portu Caletum uocant alijsq; locis praesidiariis obseruat. Anti leon in gratia a malit Hipparini, ut refert Parthenius, notam qua in arce munitissima Heracleae Italicae praesidii indicium erat, asportauit clam, occiso clistode per insidias.ita enim ait: λιχμω

Vis ingrueret, campani aeris tinnitu indicium

eius rei dabatur olim. Vnde Thebaidos sexto

203쪽

44 ANIMADVERSORUM Papinius eleganter cecinit: Procul auxiliantia gentes Aera crepans.& T. Liuius:Campanorum, inquit, imbellis multitudo cum aeris crepitu,qualis in defectu lunor silenti nocte fieri solet aedidit clamorem. Dion Cocceius lib.s .scribit Augustum Caes. quum ei per somnum visus fuisset Iuppiter dicere, ut praesidii loco Iouem tonantem,cui aedem Vouerar, haberet, postero die Iouis statuae notam appendi iussisse: cuius apud praesidiarios milites usus salutaris erat. Eodem spectat illud Statii in Achilleide: Paulum ; exculta pulse Aera tacent. ubi loquitur de sacris Bacchi trietericis,quae nocturno nolarum tintinnabulorum p pultu per strepebant.Huc refer de Corybantia sera ex Virgilio. nobilia sunt dc Temesaea aera in succurrendo laboranti lunae,apud Ovidium. quin etiam aera Dodonaea multiplici repercussu obstreperaleguntur de quibus Ausonius: Nec Dodonaei cessat tinnitus aheni.

Adde quod qui ad considendum oraculii proficiscebatur,xαλκωμα- παυαν πιο ιφώδαι, id est, aenearum notarum crepitu Vndit perstrepentium circunsonari soliti fuerint, Plutarcho teste in capitum Romanorum enumeratione. Legi mus δc tintinnabulis explorari equos, an sint consternaces Sophocles Tragicus tribuit alicubi Troianis σακο- κωδωνe στον, hoc

est, clypeum nolis quibusdam pulsati libus senorum.

204쪽

LIBER TERTIV s. et sAn supplicium rotarium veteribus cognitum fuerit.Inibi Ammiani locus animaduersus.Quod item tormenti genus Rota. Cap. XII.

AN dixissimi exempli suppliciu apud Ger

manos nimisquam usitatum, quo in latrones uiarii insessores animaduertura

rotarum rad is incussis membra diffringendo, quodq; lentae mortis ludibrio, si quod aliud, uel maximerinfame est, an illud inquam ueteribus etiam inter exquisita poenarii genera fuerit cognitum,inciderat in conuiuio questio: cuius rei cognitio quum ad me esset reiei ia,respondi illi eo uideri mihi atrocissimi huius tormeti genus apud Ammianum Marcellinum Palatinae historiae scriptorem extare, postulato p codice locuostendi ex uicesimo primo libro, ubi sic ait: Romulus post eum dc Sabostius currus axi uincti, fuere dispicati, ut proni in studia senis: alii rota

rum poena consumpti sunt. Certe, quantu ego

pervideo, non subolet mihi alterius supplicii

mentione hic fieri,quam eius de quo nata con trouersia est: duorum enim simul meminit acerbissimorum suppliciorii, unius quod Met i ex emplo quadrigis in diuersa nitentibus corpus passim distrahit, quod iste dispicare uocat nisi

potius legendum sit uoce Varroniana displica ti,a displicando, quod in diuersum agi disten dii significat alterius uero quod incussu rotae diffractis cruribus caeteris 3 artubus, dirissimo cryciatu prorogatam mortis lenti rudinem ad fert,quod ipse rotarii poena coitu mi uocat,non

205쪽

nulli crurifragium, quasi σκελήκάταἱus graece dicas, appellitam.Huius etiam similisve supplicii exemplum in Mario Iuniore factu legitur apua Iulium Firmicum lib. i. cuius foeditatem opero iam autoris uerbis adscribam .Praetorio, inquit, uiro, minori scilicetMario,qui iudicio omnium bene meritus de repub. uidebat, Syllana iussio ne elisa sunt prius crura: deinde deiecta de statin corporis brachia humerum tenus dissoluta,ce ciderunt tertio amputata lingua necem reliquit in faucibus: ad postremit omni parte corporis mutilata, oculi qui fuerant spectatorcs dc superstites, egeruntur:& uix anima tantis uulneribus erogara est,cu hinc inde membris fluctibus minutatim spiritus carperet. Alioqui olim in cruce suffixis effracta fuisse crura,etia Euagelii pre cones testant. Diuersum a rotaria hac lancinadicorporiS ratione tormenti geniis fuit apudGrς

cos Rota siue sis , quo serui rotis illigati, sa-gris proscindebant: de quo Aristoph.

ἔλκοῆιμας ιγ - , id est Flagellandus in rota trahatur. Suidas etia Rota exponit pro fidiculis Oculeo ue, quo sontes extensi in quaestione habebant: sic enim sonant eius uerba se, is ανιμα

ter te rota extortu, flagitia tua profiteri. Quid sit apud Synesium thiasotes,siue socius Cotyos . Cap. XIII.

APud Corinthum urbem Veneri operata, Cotys dea colebatur, quae & Cotytto, turpitudinis

206쪽

tali

Ec praeposterae libidinis praeses: in cuius tu tria. obscoeni infami u amoris sectatores dc cina die rant quod ex Suida facile costat. Hinc apud Sy nesiu Ptolemaidos episcopii,luculentu sane autore, molles 3c effaminati homines parui uiri, διαισμα κοτυω , id est,sodales aut assecla Cotyos prouerbiali specie dicunturi quod ex ipsius uer his abunde clare liquebit,ac primum in epistola

cuius initium tale est: Garso αὐοτε πολλακιr F-ρῶν&c. emadmodum*pe alias oblata occasione prodesse tibi studui dcc. Sic inquit, αἰα

cter proniicia semiuirum esse,& re ipsa Cotyos sodalem.Alibi in epistola ad fratrem, flagitiosae vitae hominem designans,ait illum κοτ Dι νεωκορον, hoc est, Cotyttus a ditimu esse. Clarissime uero ostendit hoc in Caluitii en comio, ubi post qua dixit Clisthenes,Timarchos, alio si omnes qui lucro formam prostituunt, molles praeterea re effoeminatos uniuersos esse s/λοπλασπι, hoc est, calamistraturae studiosos.subinfert: Nunc,inquit,quod quis sit διασαπιο δκειν , id est, Cotysssidalis nullii aliud huiusce rei indiciu fuerit, si si cincinnos coponat saepius,& ungueto delibu ros preerat, huc in proptu est dici &Cotyos degChioru dc Ithyphallis, hoc est, Priapi sacris operatu esse. quo loco sodale Cotys nucupat eu quisit,pstigars pudicitis. Apud Phauor. legit Cotys esse augurantas πή--,apudSuida π άορωνὶ li a

207쪽

r48 ANIMADVERSORUM Eupolis Comicus Corinthiis, aduersus quovBaptas scripsit, obiicit Cotyn Aoras oro grauem N improbam deam, quod apud Hes citium lectum est. Meminit huius deae SAeselirius in Edonis, fabulae id nomen est, his verbis:

cta inter Edonos Cotys. Et libro decimo Stra bo: Illud uero obserua, Synesio Cotyn Cluoxudiuam esse, quam Suidas Corinthiacam faciat. ,

In Nicolao Alexandrino restituta vox perperam ab interprete interpolata. Cap. XIIII.

IN ea semper sui opinione,quod nunquam te

mere reponendum sit aut immutandii quidquam ex recepta lectione apud autores siue Graecos siue Larinos, nisi aliud euincat uel ratio uel melioris notae codicum consensus S authoritas: eosq; qui hanc in partem impinguia latae culpς reos indicaui semper,qui temeritatis suae conscientiam tueri nequeant. Istud quii Nicolao Alexandrino myrothecii medici autori quem Myrepsum nominat Achsius) accidisse animaduerterem, succurrere illi optimii sorera rus,luxatam particulam suo ploco emotam re ponere medica ope,& reiecta supposititia, soli dare sum aggressus: quod ipsum non aegre: laturum Fuchsium, pro suo candore qui germanae eruditionis perpetuus comes esse debet )existi m O. Locus est in descriptione unguenti Poputanei, ubi meminit, adipis suilli recentis salis e pertiS,graece legitur ut ipse annotat: qua uocem, quia grana malicoru uulgus ieiunum si-

208쪽

LIBER TERTIV s. et 'gnificare scribit, reiicit ille, dc numero summo ver, lectionem esse corruptam affirmans eius uice legendum potius aeurib arbitratur. sed sine sale.Est enim uox illa longe et gantissimae significationis, pro, non salito, aut salis experte,composita ex re negandi particula, α παπιειν, quod signat etia codire sale, muria ueconditanea salire.itan antll apud Phavorinum

dituram salem ad incere: unde deductu est illud apud Aristophanem ἔπι-- λοδεμ salgama illi ngere. Proinde quicquid sale conditum non est, ἄπασον eleganter dicitur, quomodo iste autor

terum α-ω in priore significatione non ieiunum modo, sed eum qui cibum omnino non deliber,denorat,a quod ita apud Homorum capitur, ubi ad Achillem inquit Priamus,

ri simile est in tanto animi angore positum Priamum, delibassem odd cibum,quem dolor oba missum filium non patiebatur affatim explere se. tametsi adimplendi usq; significationem ex tendatur quoque hoc uerbum, ut apud Erato

Diripiunt utrua,ais asiisse carettas expiret. Et apud Callimachum:

209쪽

lso A NIMA DVERSORUM Ammiani locus emendatus de insulis e profundo, egestis,& de terraemotuu generibus. Cap. XV. ud Ammianu hist. lib. t . ubi terraemotua genera, quibus terra aut egerit, aut coplanatur, aut in voragines dehiscit, enumerat,iocus extat

corrupossde tors motib. &de insulis terrsmota sursum vi pulsis & enatis, ubi talis est lectio:Rut aut terrarii motus modis quatuor: aut enim Palmatiae sunt, qui luimu molestius suscitantes, sursum propellunt immanissimas moles, ut in Asia Delos emersit,& Hiera,& Anaperodiis,ophiasa & Pelagia prioribus seculis dictitata, aureo quonda imbri perfusa,& Eleusim in Boeotia,Mapud Tyrrhenos Vulcaniae, insulsi plures:aut Schismatiae, qui limes ruentes Sobliqui,urbes, aedificia, montes s coplanant: aut Chasmaticae, qui grandiori motu, patefactis subito uoratri Dis terraru partes absorbet, ut in Atlantico mari, Europaeo orbe potior insula, & in Chryseo, Helice & Burra S in Ciminia Italis parte apud oppidu Succuni u esse profundos hiatus terrae,

qui aeternis tenebris occultant. Inter haec tria genera terraemotuu Mycrematicae sonitu audiunε minatorio Sc.Tu siccastiga in meliore forma:

Delos emersit,& Hiera, & Anaphe, &Rhodus, Ophiusa&Pelagia prioribus seculis dictitata. aureo quonda imbri perfusa,& Eleusin in Boeotia,& apud Tyrrhenos Vulcaniae, insulaeq; plures. Aut qui limis ruentes:& sic dein ceps. & sterii. aut qui grandiori S Z. M mox: Sin Crissaeo Helice & Bura:& inCiminia Italiae

210쪽

Italis parte apud oppidii Flauin tu esse. Deinde:

Inter haec tria genera terrsmotuu μυ- ι sonitu audiunt minatorio. Sed ne quis temerarios nos existimet,leditionis fide auroru dictis fulciamus. Nam O Delos e mari emerserit, praeter nominis etymon way b cdfirmat Aristotcles Pitinius,& Eumenius rhetor. Quod in Aegeo, in quir, mari semel coligit, ut quς operta fluctibus uagabal, repenter insula Delos existeret. Quod aut divisim Anapho &Rhodiis legendu sit, ascribenda erutopterea Plinii uerba huc locu cofi mantiaeX lib. a. ca. 87. Clars, inquit, iampride in his Delos 3c Rhodos, memoriar produnt enatae, postea minores, ultra Melon Anaphe. dc pauld post:Inter eiusde Hiera, eadem Automate. Equib. uerbis distinctionis ueritas simul δc lectionis elucet clarius, si ut admoneri debeat. De Rhodo uero praeter Philon clib. de mudo, consentit & Heraclid .in lib. de Politus: τίω νῆ μ

, νσερυ/ἱκρανίβα . id est: Rhodon insula antiquitus mari operta fuisse perhiber, postea arefatia emersisse.qusq, Ophitisa olim dicta fuerit, ideautor scribit,&Eustath. a multitudine serpentiu ibi nascentiu , quos tepestate eo delatus Phorbas Triopae filius sustulit, quod Hyginus addit

lib.r .astro. An uero eade insula Pelagia appella ta suerit a priscis comuni omni u maris insularucognomine, quo πτοῆιαν, id est, squorea ea dixit Pindarus, haud scio: certe inter ola huius insulscognometa, qus uaria a Pli.lib.s.ca. 3 .recensent