장음표시 사용
431쪽
Secundum Semarth. p. cit pag. 163, n. qui
rostro sinc indicat Saturnum, propter SeneClulem ad hunc planetam reserendam pag. 156, med eadem avis Iovis planetae symbolum dicitur.
praepositione omissa; quoniam cornix, de qua hic praeci Pue agi dicit, abesse nequeat idem censisse videtur Pierius merui. XX. i. et Trebatius, qui Vertit Comicem tim Ptilli pingunt. De praepos. συν interdum omiSSa, conserri possunt Casaub ad Polyaeni Sirαleg. I. . pag. i. et Matthiae Or. r. S. 65. animadv. d. Sed quominus de ipsa cornice intelligamus, prohibere videntur, quae praecedunt: μητε ἐν τρέφεα θαι ή χαύοντα , quae ad cornicis pullos referri tantum possunt hos autem volantes etiam nutriri, docet Aristot Etat. nim II 6 pag. 33s A.
ήδη πετομένη σιτι ει παραπετομένου , in quo loco de Paun, sertasse recte, legendum conjicit: καὶ γαρ ήδη πετου ἐνουσσιτιζε παραπετομένη. Plinius mει. A t. X. 12 in . Prae-nterea sola haec etiam volantes pullos aliquamdiu pascit. UUnde ortasse conjici possit, apud dorapollinem legendum
432쪽
patur in interrogatione indirecta CR quos laudavit Matthiae Ur Cr. S. 6o8. Animadv. 3. Particula P additur, veluti alibi post , significans forte. st Matthiae ibid. . si et chleusii in Mico . . in voce. Aristoteles Vist. nim. IX. io, in pag. 21. D. E. ρο-
φιμα δἐ πολλα καὶ πεο του γερανον δοκε συμβαίνειν ἐκ-
ταπτασαι ησυχαζουσιν. Unde conjici possit, apud dorapollinem esse legendum: - θεάσηται τα νεφη καὶ τὰ χειμέρια, να ἐν ήσυχί διαμέν)η. Trebatius certe diversam lectionem habuisse videtur; nam vertit Acte enim it cille volat, et tantiles idecti et cingetl. st quoque de gruibus alte volantibus, deque ventorum et tempestatum rueSagio, quod ex eοrum volatu capiunt nautae, Aelian de mi.
nim. III. 1. Plinius Amsi l. X. 23, in Isidorus Origin XII. I med.Se3ssarthmp. cit pag. 15s, med grnem vocat Mercurii qmbolum, ob icercilis eientiet cognitionem, et igilantiam huic planetae tributas.
433쪽
significat ledico, ταlere jubeo, emillo, idem quod άo- σθαι; Sed tunc construitur cum dativo Phrynichus in Eclog pag. o. 'Arioτασσομαί σoι εκφυλον πανυ χρῆγα λεγειν ἀσπάζομαί σε. υτω γαρ καὶ ι αρχαλι ευρισκονται λεγοντεσ, ἐπειδὰν ' λαττωνται υλ iλων. sae quoque Phavorinus in exico, et Suidas in voce. Itaque apud IIorapollinem fortasse melius legatur: ποταMuενον τοὶ ιδίοιστεκνοι , Ut adsumenda lectio Cod Paris. B. quamque in margine habet Cod Paris A. ἀποπεμψα λενον. εοακα ἐγκύμονα ζωγραφoυσιν De Pau reponendum putat ἐγκυήσασαν, quod Glοεεα Labbaei explicant connixαmj, quoniam accipiter praegnans adumbrari non possit; sed sine codicum auctoritate lectio mutanda non videtur. Trebatius quoque vertit: qui m Prαvnαrilem quod autem hic dicitur irai μων , alias, et ab ipso quoque Philippo, supra, I. 1i, med et infra II cap. Io . dicitur εγκυοσ. εν μονον ἐπιλεγεται καὶ τρεφε 'Eπιλεγεται interpretes reddiderunt eligit, de Pau vero vertendum putat in ,θαι; sed hoc ubi indicare volunt Scriptore Graeci utuntur verbo incoa ιν. Cf. Aristot mεf. Nim. . . p. 332. A seqq. Melius itaque convenire videtur ea ratio, quata. λεγειν pro ἐκλεγειν sumatur. CL chleum in exies
R. T. AEuod autem hic de accipitre proditiorapollo, a reliquis scriptoribus non confirmatur, de aquila idem narrantibus Aristot Amsi senim VII 6 pag. do C. 6 δε
434쪽
γίγνονται χαλεποί τόν δ ἐκβληθέντα δέχεται καὶ τρεφεσήσηνή. in qu locο, serta8Se minu recte de Pau proiπαστοσ, corrigendum putat άπαλόσ, quoniam abSurdum sit, quilam per totum tempus, qu pullos nutriat, esurire. Sed id non dicitur ab Aristotele, qui addit per paucos tantum dies, ungues ejus inVerti. Plinius msi f. X. o. locum Aristotelis ita vertit: Pariunt va terna excludunt pilos Dbinos visi sunt et tres aliquando. Alterum Ipellunt D taedio nutriendi. uippe e tempore ipsis cibum negavit D natura, prospicien De Innium ferarum laetus raperentur. D Ungues quoque earum invertuntur diebus iis, lilbescunt Dinedia pennae, ut merit partu suos oderint. Sed jec-ntos ab his cognatum genus ossifragae excipiunt et educant di, cum suis. ' dic igitur et ipse ὰπαστο legit, et inde quoque explicandum putaVit, quare pennae ejus Vis albescant. Attamen significatio vocis ortasse non nimis erit urgenda, ita ut dicatur tantum, eo tempore quo incubat aquila, non egire ad praedam capiendam, sed cibo ante jam in nido recondito, vitam Sustentare, qui tamen non tam copiosus ipsi adest, ut non fame prematur, atque interdum nihil reliquum habeat oua ratione locus Aristotelis non adversatur aliis ejusdem scriptoris verbis, quae citavit de Paune Lib. IX. mεἰ Λnim cap. 32. pag. 31. B. ἀποτίθε
ουκ χουσιν κομι - - Ex his autem locis ortasse conjiciatur, etiam apud orapollinem, pro accipitris nomine, aquilae esse reponendum, cui conjectura lavere videretur
435쪽
Trebati versio, nisi et, quae supra de accipitre dicuntur ivb. c. I. , T 8 et II 15. , idem de aquila accepisset. διὰ τ και κεινον ον Πονον τoυ ονυχα ἀποβαλλειν quod in Cod Puris C. apud Ald Mere Pierium et Causs. legitur risii P. uine acceperunt prο ἀπολλύειν, quod ediderunt oesch et de Paun, atque in VerSione Ua CX- pressit Trebatius, nisi hic ortasse legerit άπαλλαττει, nam vertit: orta luno levori ungnes mulcti. De Pan in adn. Aldinam lectionem sequendam putat, reddenS: DqN D funestemPoris tinget eS O tini, i. e. ex aduncis fiunt rec-Dtae; qui ungue remille rit et in rectum Sese porrigunt, Deoque ad rapiendum sunt ineptae.' Sed veram lectionem ex Codd. Pariss A. et B. restituendam putaVimUS.
γουνατα εσσερα quam opinionem exierodoto prodidit Aelianus de A l. nim. . . , sed salsam esse declaravit Aristot liisl Anim. II. 2 med pag. 216. A. καὶ γονυF χει ἐν καστω σκέλει ν καὶ καμπὰ ου πλείουσ, ,σπερ λέγουσι τινεσ, ἀλλὰ φαίνεται διὰ την ποστασιν τῆ κοιλία .διο καὶ καμηλο λέγεται. Eandem hujus nominis deri-Vationem, πο ου καμπτειν του μηοoυσ, SeqUitUr VEDUS apud Artemid Onetro(r. I. s. sine: πώ καὶ το ζωον το
436쪽
*oοτιον, refellit Bochari mero: c. I. pag. I. citans Varronem de ing χαἰ IV. dicentem: D camelus suo nominen Syriaco in Latium venit. V et des chium: Γαμαύη, καμηλο παραβαλδαίοισ.ΚJaproth op. cit. p. I. pag. s. hoc quoque caput ex doctrina sua acrologica explicandum putat quoniam rameta Coptis acalao ex dicatur, debilis autem qua voce red
FAC, hi audiat, quae voces ab eadem lingua A, incipiunt. Secundum Seyssarth. p. cit pag. 1.3. αmela Significat Solem, ob egnitiem huic planetae convenientem, Si cum Luna, Mercurio, vel Venere comparatur; quae Verode sectendis femoribtis dicuntur, explicat de Sole in hemisphaerium inferius ilectente.
437쪽
του δἐ κε αυα εχοντα*, ἀναιδεῖ καλουσιν Aristot. mst. nim. I. 1 o. pag. 262. -L. ubi agit de oculorum disserentia in quibusdam animalibus, non loquitur de iis, quae sanguinem in oculis habent; sed inpudentes esse dicit: quibus sint oculi τεν&σ, i. e. talenti. CR quoque ejus liber de Phνεivn pag. 53. D. L. et Plinius ist. f. XI. cap. T. O νοβαρεσ, κυνο ονα ἔχων κ τ λ. Ηοm. l. . 225. Eundem versum citavit quoque Plato de A tibi. III 3, sin . pag. 8s. E. - uod vero conjicit de PauW, pr οἰνοβα- ρεσ, in libris, quos videritiorapollo, scriptum fuisse I-μoβαρε; atque illud ipsi ansam praebuisse hunc versum citandi, ideoque hic etiam posteriorem Vocem ESSE TEPODEndam, opus non Videtur: nam ea de canibus adduntur, aut quia et hos sanguinem in oculis habere nonnulli statuerint,
aut quoniam de inpudentia vertenti vel compilanti Philippo,
in mentem venerit, canem quoque a scriptoribus inpudentem vocari. f. Aelian f. nim VII. is, sine. Maproth op. cit. p. I. pag. T. Verba: κατατυ ρασινόξυν , vertens iSu celerem, celeriscis' inquit , Coptis DeSt X DAED, et mn XPomp. odd. p. II pag. 15-i T. Seyssarth p. cit pag. 16T, med rαnαrtim ulteri In genus ad Solem planetam refert, ob ea quae dicuntur ab Ηο- rapolline, de istis celeritetra alterum ver genus Saturno Sacrum putat, ob ny dent m.
438쪽
accipit rana , sed anteriores prius formantur, ut resertoelianus, loco quem citavimus Supra ad I 25. pag. 23. poStem. Tiores demum figurantur, cauda se findente, ut dicit Plinius msi f. IX. 1. Puoniam autem hic nihil praecedat de pedibus anterioribus, de auri fortaSSe recte,
Θέλοντι δηλωσαι moesch. et de Iaiam: θελοντε σημῆναι; utrumque promi Scue usurpatur a Philippo.αυTη γαρ υδενὶ των χθυων συνευρίσκεται. De hac inimicitia anguillas inter et alios pisces apud alios Scriptores nihil hi veni; nam , quod IIoeseli adnotat Aelianum narrare, anguillas seorsim a reliquis piscibus degere, neque umquam in eorum esse comitatu , in eo salii videtur certe
apud Aelianum, qui de anguillis, earumque capiendarum ratione agit l. nim. XIV. . hujusmodi quid non legi. Fortasse statuendum, Philippum rem collegisse ex eo, quod anguillae interdiu in coeno ab Seondi, noctu vero ad praedam exire dicuntur. Cf. Athen Demnos VII. 13. Pag. 2s . C.-Zoo. D. - Caeterum anguillas ab eg3ptiis sacras suisse habitas narrant Berod. II. 2. et Athen. l. c. Se3sfarth p. cit pag. 168, med cingi illa indicatos suisse putat Martem et Saturnum planetas, quoniam hi quoque institisti sint atque infesti in astrologia.
Nαρκην τον ἰχθυν ζωγραφουσιν Neque haec de torpedine alios pisces servante a reliquis Scriptoribus confir-
439쪽
mantur. Contra Aristot Amsi lanim. IX. 3T in pag. 3β.
ἰχθύων. CR quoque ibid. A D. Plutarch de Soleri nim. cap. 2 T. pag. s 8. B. C. Oppian miserit. II 62, III sis. Antigon Caryst. d. Aelian l. nim. I. 36 IX. 1. . Plinius uisl l. IX. 2 med. Itaque Causs conjicit , νάρκη hic errore scriptum CSSe prο ναυτιλον, de quo
Aristot rust. nim. IX. T, sin pag. 3T. B. C. Aelian. l. nim. IX. i. Athen Demnοε. VII. 1 s. p. di T. F, 318. . Oppian B lieris. I. 38 seqq. Antigon CarySt. cap. 6. Plinius msi l. IX. s. sed neque de eo jusmodi quid nhrrarunt veteres. De Pau locum aliter distinguendum putat: αυτ 'α οταν ίδφ του πολλου των - θύων, μὴ δυναμενου κoλυμβαν, συλ λαμβανει, . T. . tibi FiScium coelum iderit, eos qui Nαἰαr NON POSSunt, dε Stimis et Serticit atque sic reliquos scriptores IIorapollinem non refellere putat, quum invalidos tantum servet et adjuvet torpedo , reliquos autem torpore inmobiles redditos capiat et comedat. Verum, si ita locus Sit accipiendus, ante puri articulus requiritur: του μη δυναμενου , . . λ. , qui tamen in Codd. non adest. Trebatius vertit: hi enim minoiderit isοes 'SSOS, αm neo vlii S αἰαν υα- lente , γναρειο Si illiS, lytie Sertαἰ. - FortasSe tu tuendum, de alio pisce esse accipienda, quae hic de torpedine dicuntur vel opinionem Iinde SSe ortam, quod Veteres putarunt torpedines quoque laetus suos emittere et recipere intra se ipsas Aristot liisl nim. I. io, sin . pag. 35. h. o μεν υν αλλοι γαλεοὶ, καὶ ἐξαφιασι καὶ δε-
440쪽
Cf. Pierius merogl. XXX. . qui et aliam causam d- tulit, quod torpedo, ubi una cum aliis piscibus in retia
inciderit, torpore suo piscatorem inmobilem reddens, ipsa se et reliquos piscos Servet de quo T loca quae Supra laudavimUS. συλλα, ιβανε προ ἐαυτηνJ De auri cum Mero et Pierio legendum putat ἐαυτῆ sed non pu Videtur, nam saepe ita προ cum accusativ ponitur. Cf. Matthiae Ur Gr. S. si xi et hoc loco etiam moltim,d locum quodammodo indicat eademque ratione apud Aristotelem l. I. dicitur: καὶ δέχονται ι ἐαυτotu.
De Pausu, non sine veri similitudine, pro κακώσ, legendum conjicit καλώβ; ut ita conveniat cum eo, quod de polypo narrant scriptores reliqui Aristot. ias unim. IX. 3T. subrin pag. 36. C. D. N πολi ουσ- οικονομικόσ
χυλυων, καὶ τὰ ἀκανθα των θυδίων. idem narrat Plinius Amsi l. IX. o med De polypo, eju8que Voracitate infra iterum agitur. cap. 113. παρατιθεται την τροφὴν εἰ τὰ θαλαι αe Alii θαλάμουσ. Utrumque usurpatur de cinimαlium nidis et talibi is. τα ἀχρηστα εκβάλλει. Schneiderus ad Aelian f. nim. I. I. εκβαλλε depravatum putat, ex hiisαuta Sed ob locum Aristotelis, quem supra citavimus, Vulgata idem