장음표시 사용
451쪽
A iijs sancirentur: quod dc SoZomenus' pariter attestatur. Sed ad Gregorium redeamus. a s Om. M.LIpse quidem sic dicit se nescire, quo vocante conuenerint Orientales Episcopi Coni an- iis . tinopolim ad sui in eam sedem promotionem, quod res ut dictum est secretior age- vo Aτi ινι- retur: conliat tamen eosdem litteris Imperatoris conuocatos : testantur enim id ijdem ς0 x
ipsi qui coni tenerant Episcopi in sua i plorum epistola Synodali h ad Episcopos Occi- ,-Th. .
dentales, anisua atq. id ipsum Ioannes Chrysi,stomus in oratione dicta in laude Melet ij. 'Inter alios autem insignes Episcopos Orientis, qui Constantinopolim venerant , suit Gregorius 'stenus irater S. Basilij, qui de secum attulit libros a se scriptos aduer- o,isoo.u. 'sus Eunomium, quos legit Gregorio Naaian Zeno, nostroq. Hieronymo, qui tunc ut diximus auebat nitantinopoli, auditor Greeorii perseverans. hos enim secum e Ni
vexit ipse Nysienus commentarios, quod persensisset conuocatos Episcopos poli PrinB motionem Gregorij Nadianaeni in Episcopatum Coni tantinopolitanum, aduersus hinresim Macedonij&Eunom ij conuentus agitaturos ; licet & ipse testetur primam causam huius cogendae Synodi suis te, ut Ecclesia suo traderetur Episcopo: id enim insiluat in oratione tunc habita in funere Meleti j i. cum ait eius aduentus Constantinopolim tu . r- μή Iam suisse causam, ut sponsam sponso traderet. se. Interfuerunt huic Synodo poti Gregorium alij complures ex consessoribus, qui tempore persecutionis Valentis Imp. exilium passi suerant, ut ipse Meletius inter primos aue zmc N i numerandus, & alij, quos complexa est Theodosj constitutio, quam suo loco mi Σ', eo ei rius recitabimus. Veram & praetio fuerunt plures ex illis, qui antea , Valentis tempo- Mi. re, pulsis Orest Oxis, Arianorum fauore, vacantes sedes acceperant : hi enim te pori inseruientes, sub Catholico Imperatore aque Catholicae fidei defensores se prae- C huere,cum antea vel gratia ducu exercitus, vel fauore aliorum magistratuum in Episc
patum omnino licet indigni, nihilominus irrepsissent, de quibus omnibus fusius ipse
Gregorius NaaeianZenus inserius.
Quod autem pertinet ad rerum in Synodo gestarum ordinem: errore quidem lapsi mihi videntur Socrates ς atque Sozomeniis i , qui post creationem Neotarij tradunt transactas luisse in Synodo controuersias actumq. de perperam facta electione Maximi ν. de alijs, quae in hac bi do statuta este reperiuntur.Nam quo modo id potuit accidisse,
si testificatione Gregorij Naaianzeni ut filo loco dicemus: satis aperte constat, post sabdicationem ipsius Gregorij, ante electione Nectari j,qui prudentiores erant in Synodo Episcopi ob indigna iacinus protinus secessisse Rursum vero quo modo non prioris S nodi tempore de his actum este dixerimus, si Meletius,qui ante abdicationem Gregorii D mortuus est, ipsi Synodo reperitur esse subscriptus 3 Nos ergo concinnum magis Ordinem rerum gestarum in Synodo prosequemur firmiori ratione subnixum . Qui igitur omnes conuocati Constantinopolim luerunt, ut Gresorio sedem Constantinopolitanae Ecclesiae stabilirent: antequam id agerent, aggressi sunt Maximi causam pertractare, qui aduetius Gregorium sedem erexerat, ordinatus ab AEgypt ijs Episcopis eius sedis Antistes,&Episcopales ibidem sanctiones administrarat, utpote qui aliquot ordinauset , α in clerum eius Ecclesiae adscivisset. Percognita itaque suit in primis, examinataq. causa Maximi: iudicialis enim Ecclesiasticus ordo id exigebat, ut antequam in sede legitimus collocaretur Antistes, eius o
qui primo fuerat perperam ordinatus, causa Maximi tractaretur. Quamobrem praepin s rioux xc stero plane ordine cum Theodoretus S, tum SoZomenus Post Nectarij ctiam creati bE nem,qui successit Gregorio, abdicationem a Synodo iactam Maximi collocant. Cete- rum de eodem Maximo constat, S. Synodum in eam sententiam abii ile, ut communi consensu declararet, eum nec ibisse,neque esse Episcopum, clericos item ab eodem ordinatos oninis Ecclesiasticae sunctionis & muneris expertes vacuos abire debere . haec
Sozomenus . Addit Theodoretus, eumdem Maximum haeresis Apollinaris sectatorem Toque suilla conuictum, ob idq. etiam Ecesesiastica communione priuatum: sed aliis postea. Synodi vero canone quarto de damnatione Maximi ita decernitur: Quod ad Maximum Cynicum attinet , & ea quae illius tempore inhoneste, indecenter, ac flagitiose Coni tantinopoli acciderunt: decrevimus, ac censuimus,M ximum neque Episcopum fidisse, aut esse s neque eos qui ab eo in quocumque gradu ruxu.EMesiae ordinati sunt, clericos vel fuiste, vel ei te debere: omnibus his quae circa ipium,
vel ab ipsb acta sunt, improbatis ac restalis. Eiecto
452쪽
Eiecto igitur ab Ecclesia Maximo ante perperam intrus ,, coetuq. Fidelia interdicto, Aeriuri sit communi Patrum calculo probata confirarataq. est electio Gregorij Nagianaeni . cui τὐκ Lrisco enim debebatur mellis, ni: i qui seminarat : cuive domus, nisi qui cti eam diruta inuenis Vψη τ η cet, aetimearat 3 Id vero pergratum Deo, id hominibus verae relisionis cultoribus tu, cundum, id denique acceptum seientes Imperatori, omnes Episcopi mox laeta citaq. nulla cunctatione pr. epedita de sede Gregorij tulere suffragia ; solus ipse maereno tuncis erat dc lugens, ut declarat illis versibus':i Sacris me coisbeaAt his hae bus
Addit enim, se una illa causa permotum acquievisse, ut dissidentes in Ecclesia Episco pos simul pace conciliaret . quod & perficere curauit: nam in dicendis sententiis in Synodo nonnisi paci consaluit; de pace enim tunc egregiam habuit concionem, adie- Bcit & alia, te quibus suo loco dicturi sumus . Dato iam, obfirmato t. in Ecclesia Constantinopolitana Gregorio Episcopo, sui
lato in hunc modum ichismate, ad concordiam unitatem a. omnibus una rc iactis , iam de his quae spectarem ad fidem Catholicam actitatum est inter Patres. Hoc namque ordine Synodum progressam esse, declarant eiusdem Concilij litterae ad Theod zmτvM'Η siuiti datae interius describendae . De fide igitur tractaturis Patribas exhibitum tui si volumen Occidentaliam eiusdem Synodi canon quintus significat. At quodnam scri- G ptum per illud volumen Occidentalium intelligendum sit, explorandum est. Ad quod ailequendum , illus conliderandum: cum in dicto canone comprobari dicatur cum eo volumine etiam fidem Antiochenorum unam subitam iam in personarum Trinitate confitentium: in eam sententiam adducimur, ut nihil aliud per volumen Occiden th Clium Patres intellexerint, quam professionem illam fidei a Damali, ex Concilio R ιεν r. maiiobscriptam ad Paulinum Episcopum Antiochenum, quae continet anathemati si mos aduersus omnes haereses tunc temporis Orientalem Eccleisiam potis limum inice T M . s. stantes. recitat eam Theodoretus ς, sed perperam mutato titulo, cu loco Paulini Episco
pi Antiocheni apposuerit ipse Paulinum Episcopum Thellatonicensem : quod cum de eadem scriptione egimus, superius dictum est. Rursim vero ipsum errasse diximus,cum eam suo loco minime ponit, poli Concilium Constantinopolitanum collocans, quam conliat seriptam esse ex Romana Synodo superius recensita: nam quo modo potuit ea Damasus scripsitie ad Paulinum Episcopum Antiochenam, quem ut demonistrabimus suo locoὶ liquet tune una cum Damasi, praesentem suille Romano Concilior Ex volamine igitur illo Occidentalium, nempe Damasi, elicitam esse plenillimalia de Spiritus DLm hi diuinitate assertionem in Synabolo in hac Synodo inlii tuto collocatam , omnes qui eam legent,intelligent: ut non miram sit, si de his qu.e ad fidem spectaar, Damasus Oecumenicam hanc voluerit Synodum nominari, in qua quid Occidens, quid Oriens, quid uniuersa demum Catholica Ecclesia, ipseq. praesertim Romanus Pontifex quid de
Spiritus ancto i)ntiendum esset,paribus votis, unaq. sententia ediderunt. Quod vero Patres qui eidem Constantinopolitano Concilio pranentes fuerunt,oprime scirent Antiochenos communicationis Paulini recepi te a Damasse fidei professi nem : liaud potuerunt eosdem communicantes cum Damalis Romano Pontifice non recipere. Quamobtein ad tollendam omnem schismatis suspicionem ; se eos recipere, publica atteitatione decernunt,cum eiusmodi in eadem Synodo canonem statuerunt:
Quod ad volumen attinet Occidentalia: etia eos qui sunt Antiochiae, approbauimus, unam confitentes Patris & Fiiij dc Spiritussancti diuinitatem.J ha e canon in libello Sy-ὰ Aic-m nodicarum constitutionum i , necnon a ud Theodorumς, sed paulo diuerse. Sic igitur ex his plane intelligis, ita diuisos luisse inter se Christianos Catholicos Antiochenos, ut tamen id fieri absque schismatis labe contigerit: qua etiam conditione ea diuisic Pe seuerauit in posterum. Praeter autem Damasi volumen fidei cognitum pariter fuit in hoe eodem Concilio DR IN IT atque ab omnibus is que cunctatione receptum Nicaenum fidei symbolum:Sed eum in Eri eo parcius de diuitate Spirit sancti actum suillet, eo quot nulla tunc haeresis ei adue Dec. saria emersillet: placuit S.Synodo de Spiritussancti diuinitate addere aliqua ut olim de νη ' Filio in Nicaeno Concilio factu fuerat quibus aduersus omnes haereticos eius de Spiritus sincti una eademq. cum Patre dc Filio diuina substantia praedicaretur,idemq. Dominus dicere ur
453쪽
A diceretur, quem seruum esse impij blasphemabant haeretici: scriptum namque fuisse in hac Synodo a Patribus libellu fidei, ijdem ipsi testni sunt in e pistola sequenti anno data
ad Damasum & alios Episcopos qui Rom. x conuenerist, his verbis *: De his pleni rem cognitionem animis poteritis percipere, si libellum Concilio Antiochiae conum eato de fidei decisione ed tum, de eum etiam qui superiori anno a Concilio generali compositus est, legere placuerit: in quibus tum fidem nostram uberius exposluimus, tum haeresibus nuper excogitatis anathema scriptis proditum denunclauimus.J haec ibi. Porro ipsum libellum fidei, siue dixerimus Symbolum si imma deliberatione sanctorum Patrum examinatum, atque decretum, tradunt. scriptum iii ille a S. Gregorio Nysse- no Episcopo: quod sic se habet recitatum in Concilio Chalcedonensi ς, his praemittis: ad 9. Sancta fides, qua exposuerunt cancti centum quinquaginta Patres, consona est san-B oc magnae Nicaenae Synodo.
Credimus in unum Detura Patrem omnipotentem , factorem caeli Ad terrae,visibilium Q Maocvuod inuisibilium. Et in unum Dominum Ieium Christum Filium Dei unigenitum,& ebur iis
ex Patre natum ante tacula, Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo ve- vi Norim: natum, non factum: homousion Patri hoc est eiusdem cum Patre substantiae Per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines & nostram salutem descendit: Et incarnatus est de Spirit istincto& Maria virgine humanatus est : Et crucifixus pro nobis sub Pontio Pilato ,& sepultus : Et tertia die resurrexit: Et ascendit in caelos, sedet 'ad dexteram Patris: Et iterum venturus est cum gloria iudicare vivos dc mortuos: cuius regni non erit finis. Et in Spiritumsanetiam Dominum & vivificatorem, ex Patre Procedentem, cum Patre dc Filio coadorandum, & conglorificandum: qui locutus est C per Prophetas. In unam Catholicam & Apostolicam Ecclesiam. Contuemur unum bapti sinum in remissionem peccatorum : Et expectamus resiurrectionem mortuorum: Et vitam venturi taculi. Amen.J subditur ibi: Omnes reuerendis limi Episcopi clama uerunt: Haec omni u fides: haec Orthodoxorum fides: omnes sic credimus. 3 idem res ritur apud Latinos, diuersa tamen transsatione,& cu illo additamento, FILIOQ, quod quando, quave occasione appositum fuerit, suo loco dicturi sumus. Vt autem in Occidente infra sacrorum solemnia caneretur, recentior usus suit, non autem ut aliqui pu tant ex Damasi Papae decreto: nam auctoritate Rustini , qui his temporibus scribe bat, liquet nulla aliud Romanam Ecclesiam nouisse in sacris ritibus, quam Symbolum Apostolicum. Tantum namque abest ut id Damaso tribui possit, ut quod careret hac consiletudine occidentalis Ecclesia, Toletanum p tertium Concilium eum se profitea- D tur ab Ecclesia Orientali accipere velle laudabilem usum. Post seriptum libellum sidet, consecutam esse in Synodo communi omnium Patrum sententia damnationem haeresum, decreto edito, eorum episeola ad Damasum scripta testatur . Illum vero ipsum tunc ea de re ab iisdem Patribus sancitum canonem hic rapu/ T-
subi jcimus, qui sic se habet z: ita in s
Ne rei j citor, reprobatorve fides trecentorum decem & oem Patrum, qui in Nicaea ...... Bithyniae conuenerunt: sed maneto ea firma ac rata. Et extrema execratione ac d Riestatione damnator omnis haeresis, peruersave & ini pia Opinio, praecipue Eunomiano DEI uic in . rum , siue Anomaeorum,item Arianoram , siue Eudoxianorum, item semiarianorum, siue Piaeumachomachorum, Sabellianorum, Marcellianorum , Photinianorum , dc Apollinarianorum. Jhaec canon. At non tantum haereses, sed eorum auctores nomi-E natim in hac Synodo fuisse damnatos, omnes aeque consentiunt.
Quod autem hoc eodem canone damnati scribantur haeretici Eudoxiani, ita dicti ab Eudoxio Episcopo Constantinopolitano, de quo superius: cum ijdem desierint Lud
xiani nominari ,redactiq. essent unde exierant,in classem Arianorum: accidit ut posteris obscurum redditum fuerit Eudoxij quoque nomen. Inde a. eis quod lancius Greginrius i ita seribit ad Eulogium Episcopum Alexandrinum: Praeterea idem frater noster, A Gratis. Id. o. nempe oriacus Episcopus Constantinopolitamu , omnia in suis Synodicis catholice, Deo '' auctore, locutus est: quemdam vero Eudoxium damnauit, quem neque in Synodis damnatum inuenimus, neque a decessi ribus eius insitis Synodis reprobatum. Et c
nones quidem Constantinopolitani Concilij Eudoxianos damnant: sed quis suerit e
rum auctor Eudoxius, minime dicunt. Romana autem Ecclesia eosdem canones vel
gesta Synodi illius hactenus non habet, nec accipit: in hoc autem eamdem Synodum accepit
454쪽
accepit, quod est per eam contra Macedonium definitum. Reliquas vero haereses, quae illic memoratae sunt,ab alijs iam Patribus damnatas reprobat. De Eudoxianis v A - L. mila autem SoZomeni de quodam Eudoxi inqui Contum arripulisse dicitur, aliqua narrantur: sed ipsimro nihil hactenus agnouit. In historia autem SoZomeni cstantinopolitanae Ecclesiae Episcopatu quoque historiam sedes Apostolica recipere recuset, quoniam multa mentitur. J haec Greetorius. At praeter Sodomerium, a pluribus antiquioribus Patribus Eudoxium nefandie haeresis insimatum atque conuictu fitille, quae dicta sunt superius manifeste declarant. Sed ex Gregorij verbis i. actura pasta esse Romana archiva significantur, inquibus de rebus impie ab Eudoxio gestis&eius damnatione nihil praeterea reperiri daretur,quam quae a Sozomeno scripta essent. Cur autem iactum sit, ut canones Constantinopolitani Concilij apud Occidentales in suspicionem adducti sint, ut eos nec vellet habere, nec recipere: dicemus postea id accississe impostula Graecorum quorumdam vveris selia miscentium. Quod ad Semiarianos, de quibus saepe superius, damnatos hoc eodem Concilio pe . . ., ιι xinet: adlauc superstitem sutile eorum antes anum Eleusium Episcopum,& ad Syn m. .. dum conuocatum, tradit Socrates , cum ait: Ab Imperatore itaque & Episcopis, qui L HV b, ' eamdem cum eo fidem amplexabantur, modis Omnibus laboratum fuit, ut Eleusium tentario. cum suis ad concordiam fidei adducerent : et q. non solum legationis, quam Eust thius& alij cum illo eorum nomine ad Liberium iamdudu Romanum Episcopum obierant, in memoriam redegerunt: verum etiam quod cum multo ante, nullo habito discrimine, sua sponte cum illis qui fidem Consubstantialis tuebantur , communicata rant: eo'. nequaquam pie ae religiose facturos , si cum antea consentientem cum illis de fide opinionem agnouissent, iam rursus ea quae praeclare decreuerant, penitus euese Ctere molirentur. Verum apud illos nec admonitioni, nec reprehensioni locus relictus suit: Nam se malle opinionem Arianam asleuerare, qtiam fidei Consubstantialis allei tiri, dixerunt. Quae cum respondistent, Constantinopoli abscesserunt; peri. litteras
populo cuiusque ciuitatis significarunt, ut fidei Concili j Nicaeni minime consentirent.J .. hactenus Socrates. De consuetudine vero Eleusij cum Catholicis olim tempore Constantij, dictum est supra ex Hilario. His autem in acrosancto Patrum Concilio pro fide Catholica aduersus haereticos eam labefactantes stabilitis: ad pacem inter Catholicos initam conseruandam aliud decretum recentis mali occasone a iancta Synodo excogitatum est . Quod enim AEgyptij Antistites, Petro Alexandrino Epicco vidimus annuente,praesumpsistent,iJI. - in ram remota a sua dioecesi ciuitate Episcopum ordinare: eius'. rei adeo perperam im DBis Liuiti e cause destruendae opus fuerit ut diximus tot ex uniuerio Oriente Constantino, b, ψ ψ ς' polim Antistites conuenire, ut statum illius Ecclesiae perturbatu componerent: ne id vi ε-m, terius a quouis praesumeretur Antistite, quae decreta suerant in Nicaeno Concilio . dei' . .. distinctione di occeseon innovanteS,eiusmodi canonem Patres sanciuerunth:
Qui ultra quamque dioecesim sunt Episcopi constituti, ne ad Ecclesias extra suae administrationis fines sitas accedunto, neque confundunto Ecclesias. Sed secundum canones ς Alexandrinus 'iii de Episcopus res AEgypti dat at administrato. Orientis autem Episcopi Orientem solum regunto reseruatis Ecclesiae Antiochenae ijs quae in canonibus Nicaeae editis continentur, dignitatibus , praerogatiuisve in Asiaticae item adiministrati nis Episcopi res Asiaticae Soeceseos dumtaxat regunto. Item Pontici res Ponticas solas, similiter Thracij Episcopi res Thracicae administrationis administranto . Inuocati Eautem neque accersiti Episcopi ultra dioecesim ne accedunto, neque ordinandi,neque alias Ecclesiasticas res administradi cauti, Obseruato vetere suprascripto canone de dioecesibus. Nam hoc clarum & manifestum est , quod in quaque prouincia, praeiectiirave ipsius prouinciae Concilium administrare debebit ea, quae Nicaeae decreta atque statuta sunt. Ecclesias autem Dei in barbaricis nationibus constitutas administrari oportet 1 cundum eam quae obtinuit, α in usu habetur, consuetudinem Patrum. J hamnus ibi: haecq. omnia ex praescripto Nicaeni Concilij tibi vili sunt agere . Vnde in epistola Synodali anno sequenti ad Damasum data haec leguntur 4: De administrationibus autem quae sunt cuiusque Ecclesiae propriae, cum vetus ut nostis lex est, tum s. mctorum Patrum in Concilio Nicaeno decisio. ut videlicet singularum prouinciarum Antistites
una cum finitimis, modo id ipsum visum suerit Episcopis, ministros ad Ecclesiarum
455쪽
ri commodum in tuis ipsorum prouinciis ordinent. Ex cuius legis & decisionis praescripto stitote tum alias quoque Ecclesilas apud nos administratas esse, tum illustrissimarum Ecclesiarum facerdotes electos. J sic ibi. Porro ad hunc nouem haec habetur appendix adiecta : a C-Constantinopolitanus tamen Episcopus obtineto praecipuum honorem & dignit, rem secundum Episcopum Romanum, ideo quod Constantinopolis noua Roma est. Jhaec ibi. In cuius canonis explanatione ait Theodorus,idisse olim Buzant ij E etiam sub metropoli Heraescae,sed hisce postea auctam priuilegijs cum a Constantino collatiis, TiNMUL: r
tum ab liac Synodo impertitis, primu post Romanam Ecclesiam locum obtinuisse. Sed η': 'V γ' quod in eo commenticia prorsus illud priuilegiis ut vidimus habeatur,quo ea dicuntur ab ipsb eidem Ecclesiae esse collata ; qubdq. insuper ut ex S. Gregorio nuper recitauin mus Romana Ecclesia nonniti quae in causa fidei ab liac Synodo es iant decreta receperit: hine illud libera voce Gelasius Papa haduersiis Acacium profert elogium : Cuius sedis , Episcopus8 Docra: cuius metropolitanae ciuitatis Antistes Θ nonne parochiae Heraeliensis Mesenae 3 &c. J Siccine mutus suit Timotheus Alexandrinus Episcopus, ut ι ..pse ferri sibi aequo animo Constantinopolitanum Antistitem pastus esset 3 At praeter id
quod constat hunc canonem a Romana Meselia minime finite receptum; imposturae nomine etiam suspectus habetur, inamo plane additicius esse atque suppositus, vel ea saltem ratione docetur, quod in Synodo, immo post absolutam Synodum Chalced nensem , id tamquam ibi in ea Synodo iactum usiurpare conatus Anatolius Constantinopolitanus Episcopus,mox Leonem Romanii Pontificem expertus est tibi acerrime aduersantem. Quod si id ante Constantinopolitanae sedi concessum flaisset ab hac Oeet cmenica Synodo: satis crat Anatolio praesentem citare canonem, cuius numquam vellauem saltem liabuit mentionem: qui quidem canon si extitisset, fuisset omnino saepe citandus, cum S. Leonis sibi refragantis litteris tantopere urgeretur. Quod si quis obi jciat,huius canonis mentione haberi apud Socr tem & λκomenti ς seerat. 5 . . dica maioris apud me argumenti esse, quod cum Episcopi, qui sequenti anno Constam tinopoli conuenere, scri pierint litteras ad Damasum de rebus hoc anno gestis in Syn do, nullam penitus habuere huius canonis mentionem; qui quidem si lancitus esset, minime praetermittendus suisset. Rursum vero quod hic canon aduersari videatur superiori edito canoni: haud par est credere ab eadem Synodo eumdem esse decretum. au 'nam modo, quaeso, ex praescripto Nicaeni Concili, voluit S. Sunodus quibuscumque prouincijs iura sua integra esse seruata, si in praeiudicium aliarum Ecclesiarum vni E D clesiae Constantinopolitanae tanta contulit 3 Certe nisi canonem illum commenticium
suisse dixerimus; ille caltem post haec primo decreta, postq. Nectarij electionem sancitus esse dicendus erit,ab ijs qui remanserunt Constantinopoli Episcopi Orientales; quorum ut dicemus tantu studium nit,ut Orientalem Ecclesiam etiam praeserrent Occi&nt Ii : ipsorumq. decreto tunc factum, ut Episcopus Constantinopolitanus curaret Ecclesias non Thraciae tantum dc alias proximas,sed Asiae quoque . Nam in Concilio Chal- cedonensi,ubi actum est de iure ordinationis Episcopi Ephesini totius minoris Asiae M tropolitani, hoc spectare ad Episcopum Constantinopolitanum, proclamarunt clerici eiusdem Constanti inopolitanae Ecclesiae, id sibi ex huius Synodi canone vendicantes: hac enim ibi leguntur ir Clerici Constantinopolitanae Ecclesiae clamauerunt: Ea quae Q clarum Patrum centum quinquaginta sunt, teneant priuilegia Constantinopolis, E ne depereant: ordinatio secundum morem ab Archiepiscopo nostro fiat. J ita ibi. Et ne putes iuris fuisse Episcopi Constantinopolitani, Episcopum Ephesinum tantum deponere & ordinare: ex S. Ioannis Ch sses mi Actis constat ipsum non solum eius urbis Antistitem deposuisse, sed& alios plures Asianos Episcopos, aliosque in ipso- nun locum substituisse. Quinetiam ea alia eiusdem Synodi Actione pariter intelligitur Bithyniae prouinciae Ecclesia posita suisse ex priuilegio sub dioecesi Constan- ν ποι μι- tinopolitana . At haec quidem nonnisi huius Synodi auctoritate potuit huie tem 'pori proximus sibi vendicare Chrysostomus, qui successit Nectario, substitutus ipse Magno Gregorio, qui hoc anno in eiusdem Ecclesiae thronum ab hac Synodo eum tus est: haud enim par est credere tantum Episcopum ea sibi usurpasse absque maioris cum αν Synodi auctoritate. Denique canon in hoc eode Concilio statutus reperitur de accusationibus Episcopo- Annal. E l. Tom . Oo rum;
456쪽
rum s nouissitne vero quo modo ab haeresi redeuntes haeretici recipiendi forent. Quibus Aomnibus absolutis, haec ad Theodosium Imperatorem ijdem Patres simul conuenientes conscripserunt :.. Religionis ac pietatis obseruantissimo, Deiq. amantissimo Imperatori Theodoso ι , sanctum Concilium Episcoporum, qui ex diuersis prouincijs praefecturisve Conflanti-
Li ry ε λ δε Initio quidem nO:tri ad tua pietatem scripti, gratias agimus Deo,qui tua pietati Im--itiosa. Perium constituit ad communem pacem Ecclesiarum, & lanae fidei confirmationem. Agentes autem Deo debitas gratias, necessaria quoque ea, quae acta sunt in sancto Concilio, ad tuam reserimus pietate: nempe quod ex quo tempore ex mandato tuae pietatis Conilantinopoli conuenimus, primum quidem mutua inter nos con rdiam reno uimus: deinde vero breues etiam praetcripsimus ac praenunclauimus quoida quasi terminos, regulasve,quibus& Patrii qui Nicaeae congregati suerunt, fide confirmauimus comprobauimusq. & quae aduersus ea obortae sunt, peruersas haereses ac prauas opini
nes extrema ca execratione ac detestatione reprobauimus. Praeterea etiam ad recte constituendum ac ordinandum stata & disciplinam Ecclesiarum, certos canones statuimus ac praescripsimus. Quae omnia huic nostro scripto subiecimus. Rogamus igitur tua es mentiam,vt per litteras tuae pietatis ratum esse iubeas, confirmesq. Concilii decretur et sicuti litteris,qitibus nos conuocat i, Ecclesia honore resecutuses; ita etiam summam eorum quae decreta sunt, conesusione sententia atque sigillo tuo corrobores. Dominus autem Imperium tuum in pace & iustitia stabiliat, transmittatq. α producat in multitas & infinitas usque aetates Sc generatione atque ad terrenam potentiam caelestis quoque regni gaudium & fructum adiiciat. Gratificetur Deus Oibi terrarum, vite, qui re cvera pietatis studiosissimus , Dei l. amantissimus Imperator es, valentem, omnibu'. praeclaris rebus florentem & excellentem videat: id quod sancti etiam ab illo precibus ac votis petunt de oroni.J hactenus Patres,qui his sancitos canones subiecere. Quod autem adeo studiose exposcunt statuta in nodo ab eo confirmari, atquEsi-ebu, ininuturi; id quidem prudenter, quod eo modo sibi fidem Imperatoris istabilem d
raturam oppignerarent: utpote qui caperti essent Valentem Imperatorem in deterius este mutatum. Porro eamdem Synodum Constantinopolitanam confirmatam fuisse a
Damalo Papa, Photius tradit in libello de septem Synodis: quod lane intelligendu est in his quae spectant ad fide Catholica, ut ex sententia S. Gregorij paulo superius est de
claratum . Ceterum auctoritate eiusdem Damasi, eadem ex parte, hoc Concilium comstat obli nuisse nomen Oecumenici: eo enim nomine posteri omnes ipsum nuncupare δε- inliti sunt. Etenim tantum roboris & firmitatis quaelibet Synodus coni equiti let, quamueide auctoritatis impertit Romana Ecclesia, i pia Apostolica s Edes: quod multis exemplis demonstratu est,& alim saepe continget inferius di uersis temporibus demonstrari. Post haec autem consecuta eii subscriptio Patrum, ita tamen, ut nomina postea si peruenientium Episcoporum, nempe Timothei Episcopi Alexandrini, Dor hei Oxyrinchi in AEgypto Episcopi, & aliorum , immo& Nectarij, qui post abdicationem Gr gorij creatus est Constantinopolitanum Episcopus, fuerint superadiecta. Sed perperam tactum, nescimus a quo, ut quoniam Gregorius nuncium remisitsedi, qui ante su scripserat Episcopus Constantinopolitanus, inueniatur inter Episcopos prouinciae Cainpadociae & vltimo loco potitus, quasi non tuerit Constantinopolis Episcopus, sed N zianai. Nec est quod quis dicere possit, post eius abdicationem re subrogationem TNectarij, Patres Synodo subscripsisse. Nam id omnino falsum elle, ex eo conuincitur, dum subscriptus huic Synodo reperitur Meletius Episcopus Antiochenus, post cuius mortem liquet Giegorium sedem reliquisse, eamq. tandem collata suille Nectario, qui ultimo loco liabitae Sym suu apposuit chirographum. sedlibrarius qui exscripsit. prudens quidem si tamen velimus dolii mala absuisse quod sciret sedem Gregorij I- latam esse Nectario sit blato a Gregorio eius itidis titulo, ne duo simul inuenirentur tu scripti Constantinopolitani Ep:lcopi Gregorius&Nectarius illum inglorio patriae tam tum nomine, exagitae ciuitatis Epitc una ultimo deposuit Cappadocum Antistitum loco, Nectarium autem titulo Episcopi Constantinop. in eadem stubscriptione recensibit. quod scilicet absurdii sibi visitan esset, duos eiusdeira sedis ibidem Antistites nominari. Licet autem ita, ut dinum eit, iacio aucta Synodus fuerit atabluta, atque praesentium I Episcv- ,
457쪽
A Episcoporum subscriptione firmata: noui tamen euentus retinuere Patres,ne recederent Constantinopoli , sed illic diutius morarentur . Fuit morae prima causa, ex qua aliae eonfluxere,obitus Melet ij Episcopi Antiocheni, viri quidem ob consummatam longae, Asrio Esi. uam aetatem in exilijs,ad quae ob tuendam Catholicam fidem tum a Constantio, tum a Valente Arianis Imperatoribus sepius pulsus fuerat, aliaq. pro pietate ossicia honestis ita me perfuncta, omnium ore laudati, summaq. veneratione ab omnibus culti. Laudauit eum tunc Gregorius 'ssenus' panegyrica illa oratione, cuius est exoresum: Auxit nobis numerum Apostolorum nouus Apostolus , qui cooptatus est in ordinem Ap stolorum,&c. J Immo ante ipsum alius ex Patribus, sortasse Ampltilochias disertis immus vir, pro concione pariter eiusdem proiecutus suit laudes Meletii: quod idem Gregorius illis verbis testari videtur, quibus aith: Meministis omnino,quemadmodum vo--D --B bis ante hanc nostram habita oratio labores & certamina viri exposuit, quod cum per omnia sanctam Trinitatem honoraret, etiam in numero certaminum honorem conteruarit,ut qui in tribus incursionum tentationibus decertauerit: audistis continuationem,
contextum de seriem laborum, qualis in primis, qualis in mediis, qualis esset in postremis,&c.Jutpote qui sub Constantio primum, inde sub Iuliano, lenium sub Valente Augustis gloriosa pro fide certamina obijsset. Quomodo autem publico od celebri sunere fuerit honoratus, idem Gregorius in fine sic habet:
Exponite bonas narrationes, dicite miraculum, cui fides derogetur: Quomodo maris in modum condensati, innumerorum hominum populus, unum continuum corpus μην uniuersi erant, tamquam aqua qui dam circa tabernaculi pompam aestuantes: Quomo
do praeclarus Dauidinultifariam multis q. modis in innumeros ordines sese distribuens C inter diuersae simul de eiusdem lingitis homines circa tabernaculum tripudiabat & sali bat . 3 significat hac figura Gregorius diuerserum ordinum psalmodiam, qua venerandum corpus prosequebantur. Sed addit de luminaribus: Quomodo utrinque quasi ignei amnes continentibus facibus , tractu continuo perpetuoq. fluentes, quoad oculi longissime prospicere possent, porriῆcbantur. Exponite studium totius populi , Ap stolorum contubernium, quomodo sudaria faciei eius ad praesidium atque custodiam
Fidelium discerpebantur. Adijciatur orationi etiam Imperator maerens ob calamitatem, α e solio exurgens. totaq. ciuitas una cum pompa cancti transiens: et concolamini vos inuicem in sermonibus istis.Jpost haec vero de Meletio in caelo cum Dco agentCl inter c dit autem pro nobis de populi erratis, &G. J haec Gregorius Nyssenus coram amplissimo Patrum Senatu: ut probe intelligas, id ipsum esse prosessum, quod uniuersum n-D cilium & cum eo Catholica Eccleua pie crederet, sanctos in caelo pro nobis apud Deum preces sundere. Transatum deinde suit corpus eius Antiochiam , ibiq. summo honore exceptum, anniuerariaq. celebritate perpetuaq. memoria consecratum,nCmine eius r la- urimi eo
to in tabulas Ecclesiasticas die festo iugiter celebrando. Euoluto autem lustro, postea S. Ioannes Chrysostomus in laudem eius habuit frequenti populo concionem. Quod cui M . vero tertio Idus Februarij Meletii memoria in publicis monumentis legatur adscri- Δ Σὶμ pta : non quidem quod ea die ex hac vita migrarit, id iactum est, cum constet aestivo r. ., o seri tempore esse deiunctum sed quod, more maiorum, vel ea die fuerit Episcopus ordina-tus, vel sorte quod Constantinopoli Antiochiam ea die transferri contigerit. De cuius transatione Gregorius Nazian renus ita iambicis breuiter agit 4: ἡ
Thes os ingens , hoc bonum a scenissin . JRursem vero de translatione reliquiarum Meletij haec Sozomenus': Melet ij reliquiae . sin in . Antiochiam translatae, iuxta loculum Babylae martyris conditae suerunt. Fertur au- -- tem, eas regia continue via ex Imperatoris mandato intra moenia in ciuitates suis se receptas praeter consuetudinem Romanis ustatam, & alternatis psalmorum camtibus unoquoque in loco honoratas, donec Antiochiam usque transportarentur. J haec Sozomenias. Gregorius Nazianzenus de codem sancto Meletio tradit, ipsum morte
tem commendasse Episcopis paceni Ecclesiae: Ex cuius plane sententia, te non subrin .e .ugando aliquem in locum ipsius a prudentioribus in Synodo agi coeptuiri, idem Gre- Mooo otox. gorius assirmat: sed per sacitosos quosdam Flauiani studio , qui in locum Meleti j Rissiciendum ipsium Flauianum Antiochenum presbyterum conabantur,conflatae sunt L m Annal. EM. T a. Oo a turbae,
458쪽
turbae,tumultu'. concitati non leues:de his enim ita Gregorius: A
De non mouenda re Iim coeptum ea agi, Tuam turbulenis Dbres urgebanι viri iv me molientes improbi, τι tunc unuo
poneretur Praeseli Praesul nouus. J - Iam dictum est, diuisum a tempore Iuliani,citra tamen schisma,Orientem ab Occidem xi ur. Em. te ob Meletium atquo Paulinum Catholicos Episcopos .Antiochenos , studuisseq. LAMMAE. Orientales Meletio, Paulino autem, quem creaverat Lucifer Calaritanus , 1aui se Egypti Epistopos, dc omnes Occidentales. Porro seniores, prudentioresq. pacis cupidi Patres ex facta iam ante transactione,quam diximus, cellandum esse ab ordinando se cessore Meleiij, aequa lance rem tantam pensantes ex istimabant: erat autem minor longeq. inferior horum numerus, respectu eorum qui contrarium suadebant, indigne fe- arentes ordinatum ab Occidentali Episcopo praeesse Orientalibus populis. Cit de tanto negotio Patria sententiae rogarentur, Gregorius Theologus grauissimain sane sententiam dixit: cui quidem si paruissent ceteri, ingens illa discordia fuisset penitus consepita, immo prorsus extincta. suadere enim conatus est, ut tineretur Pat linus iam aetate consumptus, paucis diebus quibus vita superstes foret, solus sedere Episcopus Antiochenus; eo vero defuncto ne quid suorum iurium Orientales dispem dij paterentur) in defuncti locum tunc subrogarent quem cuperent: ita namque ser ut Oriens & Occidens summa concordia iungerentur: quod si secus fieret, discordias nouas iterum pullulare, & veteres recrudescere oportere. Hanc autem ipsam quam Gregorius sententiam dixit, in Vita sua carmine scripta, iambicis exarauit metris, ubi Post multa, quibus eos ad pacem exhortaretur, α exacer- cbatorum molliret animos, dicta, quid ipse sentiret, his explicat:. Thronum retineat, qui tenuis ad hanc diem, nempe Paulinus. od hoc nocebu ,paulos diutius
Nos lugeamus hunc visam, mos ut vetus rebar st Aetas Iou dabit cana exitum Rebus secundum , quiq. mortales manet
Omnes caduca terminus uuae . bonus
Abibu Age morte, quo pridem cupit, Functus, datori oruum reddens meo. Plebis3. tum nos i et concordibus, Antistitums ealculis prudentium , Distam, fauente Spiritu, dabimus throno,
Si forte praestem opprimi poterat malum .d scitum sane probumq. consilium . et post multa: Cedamus ipsi paululum, palma ampliar
Hinc vi p retur , f. seruemur Deo, Servemus a que perditum Orbem te me, o c.JAt quid consultissima hac sententia prosecit Gregorius 3 nihil prorsis: tantumq. a o m. iuit, ut quod vellet, persuaderet, dissidentesq. in concordiam reuocaret ut contrariae raso coNci. factionis Episcopos magis magis'. ad iram prouocarat, reddiderit q. eorumdem animos V V Ap kR' odio concitatos i ii se ipsum haec sapientissime perorantem, iustaq. suadente, infensos ac plane implacabiles; utpote qui illis visus esset ab Occidentalibus stare , eorum Esam fouere, patrocinatiq. senteni Damasi Romani Pontificis Paulino studentis. id enim versibus illis Gregorius ipse significat, quibus ait:
Haec conciones comprobant nostra, ticu Saxis petita 1 liuor unde in me improbus
arsit. J de quae sequuntur. Ceterum qua coeperat animi constantia dicere quod aequum, utile, omniq. ex parte optimum videbatur, eadem perseuerauit in finem, contestatus se cesssurum throno potius, quam ut illis iniusta, damnosa , in Cmnibu'. pessima decernentibus inhaereae ret: quod his quoque versibus explicat:
- msti carentem vos throno concedite .
459쪽
Hoc aramque prUat, ceteris quam ut missar, Meam. nec eos flectere in sentemiam Possim, nec illis rebus in trauisserui, M. JQuid demum illi post nouissimam hanc contestationem GregorijZipsum probe describbentem audiamus: ait enim: Cliniram tali undique, Ut graculorum rurba, rem et nam moliens Binrnum caterua quam tabernam diceres Trahe q. turbo puluerem venti aemuli: . Dignatus eset cum quibus nemo metu
B M Zo, Hrones praeditus, Pr quam loqui: Praepossiere ut qui funderent verba, ct velut in rem concito in frontem impetu. Ai hus 'cuius es tamen carius sinum Motus iuuenta feruidus, quos par erat
Frenare. J haec ipse. At non omnes puto senes Orientales de electione Flauiani tumultuantes alios esse sectatos, sed ex ijs aliquos erga eumdem Flauianum nimium studiosos; resilijsse autem sanctissimos consessores veri amantes, quibus aeque ac Gregorio mens nulla priuatac iusquam flecteretur assectione. Ceterum minime leuis haec quidem culpa suit, noxave tenuis, sed ea plane quae tum C pem illis notam inussit; cum praesertim qua ratione, quove praetextu rem prorsus intia quam velarent, nullum habuerint: cum ijdem miseri ut consilerent pudori, prim rum instar parentum, opus habuerint consilere ficus solia, quibus denudata peccato verenda contegerent. At quaenam ista 3 ridebis cum Gregorio, si audies. Factiosi enim illi quo probarent praestare Orientalem Ecclesiam Occidentali, quod omnibus alijs destituerentur probationibus & argumentis, unam illam rationem esserebant, dicentes: Quoniam Christus in Oriente natus est, idcirco potior esse debet auctoritas Orienta- - Iis Ecclesiae. Scite quidem, nisi eadem ratione contra eos dicendum quoque fuisset. Iid ab AEgypti prouinciae, quae iungitur Iudaeortina regioni, in qua natus est Christus, ρο- R-.tiora esse iura debere,quam aliarum remotiorum prouinciarunisob eamd.causam,controuersarum illam adiudicandam fore Paulino, cuius electioni ut sue diximus sauit D in primis Magnius Athanasia & omnes AEgypti Pastores. At indignam prorsus tanto coetu sententiam,& perpetuo silentio condemnandam, ipse Gregorius deridet hisce versibus: Eatio porro quam sit , aspice:
Debere nos Das nempe res Solem sequi: Ortum hine trabenus , unde regnator poli Nobis, amicIm carne, primum silenduis. Jet inserius his alludens : Aduersi sani his tumens Habo phalanx. JPorro qualesnam essent, qui adeo insulsa effutirent, pluribus docet, nempe Episcopos, qui temporariam solerent habere fidem & cum Principibus mutarentur, quorum a 2 bitrio solerent esse Catholici, vel haeretici: horum vero inconstantiam&perditum si dium idem Gregorius hae sugillat ironia :
Alloquimur omnes 2 intret huc fui ais volet, αυLra 1νι Fidem licet bis, pluries avi verum. - Nunc nunc ram tempus ei Z, quaestu sine. Nusius recedat . Versa erit quando alea, Mutationem facile nam tempus capis
Artem Ipse eriges et protinus rursum ex M. J hae ipse, & alia plurima de ijsdem omni contemptu dignis Episcopis. Ex quibus colligere potes, quali quantove librameto iustitiae,Romana Ecclesia huius Synodi canones respuerit; & tantum quae de fide statuissent, secernens pretiosum a vili,sumnia auctoritate amplexa spexit; utpote,quod nihil praeterea noui in ea apposuissenti --L Annal. Eccl. TOm. . Oo a sed
460쪽
THEODOSila veteribus Patribus cu- . Ased quod antiquitus traditum, diuinis scripturis probatum
stoditum, & a recentioribus scriptoribus declaratam, nimirum a S. Millio, qui decesserat, dc Gregorio NaZianaeno atque Nyneno, qui aderant: quod vero magna: vid batur esse securitatis atque fiduci. e , omnia iidem decreuiilent secundum quod acceperant per recitatum in Synodo volumen Damali ab Occident. . At cur, dices, summa auctoritate idem Damasus eiusmodi Synodum honestauit, paremq. Nicaenae esse statuit, cum eidem Oecumenicae nomen indiderit, utpote cum qua tum Oriens, tum occidens conspirarint consenserintq. si tamen indignam exitii mauit, cuius praeter id quod de fide in ea statutum fatiset, cetera probarentur e Ex nuper dictis causam ipse nucere poteris,quam tibi apertias pandam. Intelligis, puto,testificatione Gregorij NaZianzeni, quales, exceptis paucis, tunc esse η rLIV lerent Episcopi orientalis Ecelesiae, quo molo fidem habere consueuerint pro rati eo Me icto ne temporis mobilem,& nonnisi as priauam commodam accomm altam : cuius Coη rA ri' quidem rei non Gregorius dumtaxat, sed & Basilias Lais scriptis locapies teitis accedit, ut suo loco superius est demonstratum. Quod ergo Macedoniana ac Eunomiana haere-ν --. sis inualuit let in Oriente,licet eam Damasius in Concilio Roniano damnat leti cum idem percepisset ab amplissimo Patrum conuentu, ab omnibus inquam qui tunc post peri cutionem colligi potuerant Orientales Episcopi, iptas damnari, Nicaenam l. fidem fi natus stabiliri: oblatam ansam libenter arripietis, quo eosdem motu leues in Oisicio coimtineret, firmaretque,ipsi Synodo summam est impertitus auctoritatem, ut sic , dem iiii ipsorum vinculis firmius it ringerentur, qui posthac neias ducerent, quod summo con, sensu suerat institutum, & ab Occidentalibus receptam, ac sublimi loco repositum, si lita leuitate conuellere, atque infringere temeritate. Quod quidem consiliuin Damasi imagno suisse Catholicae Ecclesiae emolumento, euentus edocuit. Sed ad res in Synodo
Quod aute in ea Synodo suprema videretur esse Gregorij Ninianaeni auctoritas, tuu πτιονι ex eminenti doctrina, fideq. Cat olica, tum Optimis moribus longo vIureiu ad senecta bu, tui . Vsquς indestio studio propagata ut omittam dicere de throno iublimi, in quem nu. per euectus erat) haud auli sunt improbi tentare tanti viri constantiam, quem cuperent ad vota pertrahere, quo aestimatione Gregorij suam ipsorum valerent turpitudiis honestare. Quid faciunt contentiosi illi & male compositi itiniores Episcopi i Quod scirent & reliquos seniores Episcopos inuitos obtorem. collo ab eis traduci absque Grego rio; ausi sunt illud isam quod conabatur de Flauiano, per eius familiares ei de saadem
Nempe τι iuuarem rebus hos in omnibus:
In omnjbus ne ' Finxit hoc qui nam sibi, : 2: ia rotauo turbam sequerer irae, non sxatum Dei t 1. Natura susum folium ten et prius, ' - ἹParieris ais imas flamma luctar Uorax,
Tuam quid statis perfidus proim meae. I imere coepi hinc ira de medio perim. J sicq. insignans abscessit e Synodo. Quid demu3 Cum e Synodo Gregorias recessisset:qui remanserunt communibus um2 η .. tis eligunt Flavianum presbyterum Antiochenii Melet ij succelsore : sicq. continuata est unoesta u. prior discordia, ut unius Ecclesiae Catholico populo duo praeessent Episcopi,depe Paullia MaiT . nusAtque Flauianus: sed & his defunctis, eorum successores in locum ipsorum sui secti. adeo ut usque ad annum Domini quadringentesimum octauum minime valuerit licet plurimum in hoc iinsudauerint sanctissimi viri schisma componi; quod tandem per It nocentium Romanum Pontificem vix potuit, reddita pace tolli. En vides quam bono consuluerit Gregorius iapientissimus architectus,& quam male contili uiri iuuenum t liqui secuti fuerint leniores . Laudanda magnopere enituit in his fluctibus Dam
si Pontificis Maximi incomparabilis longanimitas, qui licet id minime probarit