장음표시 사용
1쪽
2쪽
COMITI A CERVELLONE. MARCHIONI
VILLAFORCARUM HISPANIAE MAGNATI . IN SUPREMO ITALICO SENATU
CONSILIARIO, NOBILIQUE IMPERATORIS CUBICULARIO Erc.
me augurari Mibi videor VIR EMCELLENTISSIME, TE libenter e cemurum hoc DUsertationem meam,
decoratam ΠBI mitto. sevis Italicis praesertim rebus moderavdis is Sin
3쪽
: meu maevo litterarum otio ita delectaris, ut quicquid j vacet, exiguum licet, avide is uro impendaS. Norunt er2- diti ovives quo saeuore οῦ ac primum quidem ex eis retin IMO AD Dissuarum volumis 'od edidit Gregorius M l D res, Autector H uelitivus, ab libi semovis lepor δε-ctrina ac eruditio TUA pro ovit tum ex Ariama s letis Visierate, Furgens meta, quem Angulari murisDevtia is paterva CASTELVΙΝΙΑΝΑ Bibliothecaeonio'. b) stinain ob rem quid mihi verendlluc,saei
ri uitionibus Iustitiae N Iuris prudelitiae, quod auda- 'cter fiscepi adversm Inter etes, tenuitsitem meam bu- mani me, ut ues, Implebis. Aderit etiam inibi elienti felix ille Ampli mi Mediolanensis Senatur Praeses Em
l resienti ius. CAROLUS COMES PERTUSATUS,
cujus Husrst generis' nobilitaς, crimi interritaN, eria tio, et prudelitia,' plurimum Um devinxit, excusebi que, si V τε obsequio meo excolere confidi. T E semet -- - , diutos, ita damner votis, TUA e, ut par est fortinet DEUS OΡTIMUS MXIMUS: meque, 'revum meum, imota comitate, amore amplectere F DoLDob. Vindobonae Kal. Mam. Io A in Christiavi
4쪽
Argumenta dubitationis de allucisatione Interpretum adversus inpianum, ob notatas Iustitiae. ET Rrisprudentia demitiones f. I. Occasio Disseretationis, Gusdemque divimS. II. Rubritae ratio l. III.
sitiae definitio ex Ulpiano, s in eam censuraeq meita Interpretum, es Sectionis distributio I. I. Disso AUGriae in internam externam 3 Thomasii, cs Pinendorsi querela adversus inpianum β. II. Eruitur ea divisi ex principiis Stoicorum, es vulgo ab Hobbio petatur 3. III. Exponitur jumra Hobbium, ex quojustitiam externam, ta uam emburi prudentiae definit Pinendorsus , pluribus adstipulantibus S. IV. atenus cs quibus rationibus aissentientes Interpretes praedictis opponantur M. V. Diluuntur dissentientis fundamenta f. VI. Paullus L. I s. ad L. Corne de Sicari s L. quisquis C ad I Iul Majes. illustrantur j. VII. Externa Iustitia non est Dis Aurisprudentiae, I in ani vindicatio β. VIII. Indigiaratur placitum de Iustitia dea, ceu fue Aurisprudentiae g. IX. Gusdem occasio. iundamenta β. X. Auctores ex quibus ad-s ruitur, quocirca aperitur allucinatio . XI. Locus Hesiodi
5쪽
Coormatur inverso ex alio effusdem loco M. XIV. Salvethii opinio de Themide dea, ut objecto Furi sprudentiae S. XU. Confutatur ex moribus Romanorum g. XVI. Romani neque δε- sitiam, neque Themis, neque Memesin consecrarunt g. XVII. Nequidem novis religionibus inductis f. XVIII. Ratio cur sin-riqui virtutes conssecraverint, ut deas habuerint f. XIX. Illustratur nonnullis veterum auctoritatibus β. XX. Locus RGellii non inducit differentiam inter justitiam deam, ta virtuam humanam S XXI. Fundamentum Hotomani, quod in Gellio constituebat, aperitur refellitur β. XXII. Communis imrerpretatio . Ulpiani in I. I. D. de F. s y adversus Marcilium defenditur 9. XXIII. Locus Demosthenis refertur, enucleatur 3. XXIV. Locus Senecae β. XXV. Nequit intelligi deIm sitia dea ab animi virtute diversa g. XXVI. Coni maturaliis auctoritatibus β. XXVII. Cur confutata non si haec vianio ex gustiniani religione 3 transitio ad investigandam ULpiani philosophiam 9. XXVIII. Romani Stoicae praesertim, vel Peripateticae philosophiae studebant f. XXIX. Wri pra
vipue inpianus Stoicae g. XXX. Divisonis justitiae in univem salem G particularem praetereundae ratio f. XXXI. Transitio
ad aliquot principia dialecticae Stoicae S. XXXII Principium Sto cum de virtutibus, earumque divisone β. XXXIII. Aliud prin-τipium de assectionibus, o praesertim voluntate β. XXXIV.
Bome assectiones derivantur a contemplativis scientiis, s referuntur ad uirtutes β. XXXV. Ex praerelatis principiis
ritur mens inpiani in de itione Iustitiae S. XXXVI. Det giturque quaenam justitia constituta si objectum buri ruden-riae β. XXXVII. Elevatur objectum, Θ attenuatur G.XXXVIII. Respondetur objecto g. XXXIX. Nouum ex Cicerone dubium, es disseritur de proprietatibus virtutum juxta Stoicos f. XL. Dubio satisfi g. XLI. Florentina lectio revindicata β. XLII. Reliqua de itionis verba expendere instituitur 3. XLlII. Em
6쪽
plicantis, .es de itionis interpretatio confirmatur, excusaturque Noo stius β. XLIV. ratione Moditus merito no- ripotuisset. O quorundam lata retum error β. XLV. Me tinterras perstringitur,d Contii diligentia commendara g. XLVI. De itionis intelliatus conjectatus etiam ex Bassicis.Glossarum, Marcilii ta Huberim. reprobatio β. XLVII. Censurae aborrim Interpretum recensentur,qexploduntur M. XLVIII. Nu-τapio ab effetu non de ita; nec iste mos de tendi veterum scium evincitur g. XLIX. yani a Costa postrema interpretatio excusia β. L. Nooditas rursus notatus, confutatus. h. LI. Diconsederantia mechtori quod ad Noodtium: Conaini Moisil amplius aperitur, exploditur g. LII. Maech Ierus confutatur g. LIII. Turnebi laus, cui genuina de itio- nis interpretatio primum debetur β. LIV. Concluditur Irα-
termissis aliis justitiae divisonibus I. LV.
Connexio hujus sectionis cis praecedente, praeludia erroris Interpretum in notanda ta explicanda buri rudentia de itione g. I. Accursit, Dialamae,)Marcilii.in rubricam censur I. II. Rubricis ratio, es assumuntur tres Iurisprudentiae de itiones, a Ulpiano traditae. S. III. Proponuntur
f. IV. Vera, non,imulata philosophia non est Ulpiano guris- prudentiae de ilio β. V. Coninmatur g. VI. Aurivrademtia absci o philosophiae nomine non venit, contra mineccium f. VII. Grammaticorum stricturae ob primam inpiani de Arionem, Interpretibus 'molestae, es illa ratio Iustiniani in Novesia LIX. f. VIII. Ob tapinianeam etymoloetam, a Stoicis principiis derivatam, Grammaticorum ficturae frigescunt. Menvius aliique notantur β IX. Proponitur objectum, Poadhuc jus a Iustitia appellatur F. X. Conatibus Inter
7쪽
pretum refectis, resondetur objecto, aperiturque e Stoicis e mologiae inpianeae ratio g. XI. Transtio ad fecundam de i-rionem. Iuris aequitatis disserentia Irmatur; ob quam nomnulli negant jus scriptum esse aequitatem β. XII.' Opinio vander melen, o Senecae locus excussus f. XIII. Locus Aristot Iis, cui inhaerebat melen, in eundem inuersus f. XlV. ruris- prudentia non complectitur summum jus aduersus CVacium, si . van der Maelm f. XV. Ex varia Iuris acceptione exploditis di cultas, secunda de itis explicatur 3 XVI. Exestatur objectum, eique occurrendo, illastratur de itis β. XVII. Go- undam Interpretum scommata in postremam inpiani de Arionem S. XVIII., Aliorum tentamen pro salvama de Dione Ulpiani. Conringit, s Scholiastis Bassicorum interpretatione ς exagitatae g. XIX. Item inherahae ii,)Huberi f. XX. Y 'Confutatio Dyherdae ii g. XXL Conrivius in sulpicionem actus, licet juris divini notitiam Iuri rurientiae conmenire non abnuatur L XXIL Conringius confutatur S. XXIII. Placiarum eorum, το divinarum s humanarum rerum notiariam, omnes res es scientias complecti asserunt β. XXIV. Os- pugnariinstituitur ob resimonium Scaevolae de facili. uris Civilis cognitione β. XXV. Confirmaturque exemplis f. XXUL Con- mutatio dilemmate conclusa f. XXVII. Dchlamas excogitatum 3. XXVIII. Fundamento destituiturLXXIX. L. asst de legili. Jι. Ist demto Maced adversius commentum LocHamae illustram tur 3. XXX. Proponi informatur nostra definitionis expostio S. XXXI. A uinitur guris Naturalis necessitas ad Iuris Civia ,sis notitiam 3. XXXII. Rerum divinarum nomine Aus Naturale Agnificavit Vlpianus M. XXXIII. Demonstratur S. XXXIRVindis pro Ulpianincontra Ἀωnasum Ledisertum. XXXV. Calumniae Turnebi in inpianum argumenta. 9 Apollonii TI nei obfurus locus de octagoraeorum imidia adversus Stoicos LXXXVI. Explicatur G. XXXVII. Turnisi convicia explo- lnmr. redarguiturque, quia non adoretis suri rudentiann esse . sapientiam 3. XXXVIII. PR EF
8쪽
Uum adverterem sepenumero judicium &A, tactu Dialecticae cognitionem desiderari apud In- dubitationis deterpretes, eundemque suspicione fastus ar o Gn tione
rogantiae & invidiae censorio supercilio por' isA. Ut stringi ob eas Justitiae, & Jurisprudentiae istic ob
definitiones,quibus cum in PandeAis,tum in mirum s Institutionibus usus est Iustinianus,demira-νω, har Tribonianum, Adstitesque, cur illas potius in Imperiales libros retulissent, quam alias; siquidem ex 'tot veterum JCtorum voluminibus plures, quasi centones ex-Cerpere poterant, ad explicandam Justitiae , & Jurisprudentiae naturam. Suspicari non audebam viros Magistratu, Magisterioque insignes latuisse, si quae essent harum incommoda, inconcinnitatesque; neque tutum mihi videbatur asserere, vanitate quadam ductos negotium nobis in ipso artis extradendae vestibulo comparare voluisse, cuius evitandi in iure veteri enu- Cleando omne opus Imperator commiserat. Remeabam itaque Crebro ad eas definitiones, saniora appetens consilia; & veritus in pluribus perspectam Ulpiani modestiam, artisque nostrae 'peritiam, ejusdem mentem devinandam nobis reliquisse veteres Interpretes arbitrabar. .. B S.ILI
9쪽
obtas 'inpri . Interea reluctabatur animus incautas, ut sentio', alloris, ratisisse, dura Vias inire, qui haec praetergressi fuerant. Fixum namque hs; inis1οι cuia betam doctissimi JCti Antonii Contii oraculum: a ecepisse, να scilicet, Iustinianum a justitia nos edocere , tanquam proprio totius legitimae scientiae fine, ut eo cognito, sicut sagittarii viis scopo, certiore cursu ad eam tendamus ; hine praeclare mecumaehim iri, qui nec finem novissem, nec scientiam. Quam ob rem in tanta utriusque definitionis enucleandae necessi ate, d linum aggressias sum opus, saepe in krmatum, totidemque intem
missum impellebar praeolarissmi viri exemplo, qui vulgo habutam salebrosam Juris Naturalis definitionem, quae ejusdem Unpiani est apud Iustinianum, b felicissime explicaverat. c AG ue quum jam mihi bene cessisse, Deo dante, has curas coni
am, hac Distertat ne illarum definitionum explicationem et rationem reddere decrevi, quam binis Sectionibus Comprehem . . . . . dam, ut Primum de Iustitia, tum de Iure cognoscatur. '
serua rino. Nullus Vero frontem caperer, obstrigilletve, quod Ulpiani Cmsiam agere aduersus Interpretes audacter iri rubro proposuerim: quandoquidem satis ostendisio mihi videor vix credi posse, quod plerique asserunt, eas nimirum definitiones non bene cohaerere dialecticae, ejusdemque regulis; ceteri enim Interpretes in Ulpianum inclementius invenunt. Quum itaque eorum, qui humaniores sunt,una haec sit opinio; & hinc easdem ita explicent, ut revera in dialecticam semper impingant, etiam a suis partibus abesse debui. Res quidem ob tenuitatem meam inmda est, et periculi plena; praesertim quia, Vel monente Cassiodoro, d) me semper tutus fuit, qui cum mimeroso hoste contendit; audere tamen juvat;
10쪽
Est etenim potior vir sortis & audax
es nihil magis FVesandum es, quam ne peeorum ritu sequamu Mntecedentium gregem, pergemes non qua randum est,Iῖά quaicum b)Errabimus potius, quam perductet quispiam.
Definit Iustinianus Q ex Ulpiano d iustitiam in hare ves- Fusitia δε
ba: Iustitia est constansoperpetua voluntri jussuum cui- is exque rribuensi At quoniam in divetia prornis abeunt Interpretes; adeo ut non modo de definitionis, qu3m p Maiis , etiam de definiti convenientia & proprietate disputan 'pretum, o so- dum sit; siquidem alii, nova invehentes placita, negant iust, remnu. abis, tiam internam, quam respexisse videtur Ulpianus, ad Iuris- prudentiam pertinere: alii vero obsoleta nimium refricantes, definitionis praesertim majestate moti, deam quandam j Bitiae definiri illis verbis serio contendunt; sentio mihi demam datum esse, ut definitum manifestem & defendam, priusquam ICti definitionem illustrare aggrediar, et removere molestias, quas Interpretes, aliarum scholarum placita attemperando, ei , .ciem attulere. Milicet cumprimis jure merito internam just, tiam Jurisprudentiae proposuisse: tum non esse deam quampiam justitiam, ab animi virtute divetiam, quae heic definiatur. Post haec, indagata Ulpiani philosophia, indeque nonnullis principiis petitis, eandem enucleabo. Denique ostendam quantum allius elegantiae detrahant, ad eversionem usque, quae coacer varunt Interpretes. haec praesenti sectione peragam.