Historia pontificatus Gregorii 13. Summi Pontificis. Authore P. Ignatio Bomplano Soc. Jesu

발행: 1685년

분량: 278페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

71쪽

Historia Pontificasus Cap. XVII.

Ennum Saecularem celebrat. INtendebat se annus quintus di septuagesimus supra milesimum & quingent simum, quo Christianae pietatis solemnia

se revocabant, & libera tumultibus Roma, vocabat in sinum suum, tanquam in portum, jactata bellis timoribusque Christianae gentis vota, di corda, callestibus recreanda piaculis. Gregorius in occasionem intentus, quam avide optabat, optime de universo Genere humano merendi anno-1ram primum augere.& ne Peregrinis avaritia hospitum illuderet, pretia rebus coemendis assignare e vetare, domos locatas aut recipi, aut carius locari: mox apparari plurima sive ornamenta, sive in strumenta pietatis, quibus advenientia agmina consolaretur, demum altaria, templa, suis inst uere in signibus. Instauravit Templi tum Vaticani, tum Exquiliniporticum Vaticanas etiam aedes eximijs rerum sacrarum simulacris cumulavit; Vlas commodius instravit ; duxit a Laterano ad Exqui-

72쪽

Gregorij XIII. G

yas rectam & mollem semitam, pontes alibi erexit, ubi periculum & metus peregrinis ', nullamque prorsus neglexit utiliatatem, qua vel accedentium Religioni, vel Romae ad majestatem profuisset. Evulugatis, missisque ad Gentes literis , alloc tus est pie humaniterque Purpuratos; Exemplo, uti dignitate, reliquis mortalibus eminerent: magnam fore Generis hum ni querelam, si, dum ceteri ex toto pene Orbe Romam supplices peterent,ipsi nullo exhibito pietatis studio,quodammodo abessent. Frequentatione templorum familiae modestia abdicatione luxus, eleemosynarum largitione, charitatisque ossici js, s mam Purpurae apud exteros conservari,&maxime humanitate Hospitij , cui e Caelo. merces: Se interim operam daturum, ut fidem dictis adijceret. Statimque sese in omne pietatis genus effudit: attentius se quentiusque precibus ad Deum fundendis incumbere e mores tum suos, tum dom sticorum, ac Civium, exigere ad normam censuramque san ctimoniae : domi forisque cavere, ne quid citra gravitatem honest temque accideret,neu Sanctitas in sinu suo hauria

73쪽

ός Historia Pontificatus hauriret labem. Cum advenisset Pervigilium diei, quo Christi Nati memoriam

repetimus, accessit de more candidis ornatus vestibus 1, Purpuratis, Episcopis aliisque tum sacrae tum prophanae dignitatis nobilibus Viris stipatus, ad sanctiores Vaticani Templi fores, easque ter incusso malleo aperuit, tanto gaudio plausuque omnium, ut caelum recludi videretur ;multitudo certe hominum tanta consa-xit, ut decem & septem prae turba & impetu exanimes corruerint. Hisce apertis foribus, veluti patefacto divinar miserationis gremio, ex omni prope sede proripuit se Orbis terrarum ; unde Romae infinitavis mortalium, qui libentius accedebant, quod humaniter tractabantur. Illud supra omnia stupori simul Se amori erat, aspicere gentis humanae Rectorem, aetate jam gravi, vultuaniae o que florenti audire omnes, excipere, complecti, maximamque diei partem hujusmodi ossicijs impendere, adire hospitia, ministrare alimenta, majestatem impertiri. Haec Principis Charitas incitamento fuit reliquis Proceribus &Purpuratis, praeserum Ferdinando

74쪽

Gregorii XIII. g do Mediceo, Alexandro Farnesio , Duci Parmensi, Paulo Jordano Ursino, dc ipsi

Ernesto Bavaro, qui Romam se id temporis contulerat. Et memorant, vix unquam fuisse hujusmodi solemnia tam magni fice, tamque nobiliter celebrata, adeo, ut liber prodierit, quo hujus anni res gestae commendantur, quem evolvere fas erit, cuj- cumque amor haec cognoscendi. Demum vertente se anno, Gregorius actis Deo publice privatimque gratijs, praemisso adveneranda Templa longo Arabum , Armenorum , Graecorum, aliarumque Gentium ordine, quasi Religionis triumpho instructo, adivit & ipse; eademque die, qua ante annum recluserat , sanctiores clausit fores , Roma dubitante , utrum si mile in posterum spectaculum visura

foret.

CAp. XVIII.

Genuensium res componit.

INgens Italiae turbo ex Genuensium diis scordia hoc anno imminebat, nisi hane Gregorius depulisset citra sanguinem &

75쪽

impetum . Causa discordiae penes Nobiales, qui vel aemulatione, vel odio certantes, nec Seniores Junioribus pares, nec Juniores haberi senioribus minores amabant. Siquidem Urbs olim viginti de Octo numerabat Patritiosum familias,quae cum in decus nobilitatis alias paulatim adoptat ni, post illas demum fuerunt, non sine taedio Patritiorum, quibus ant, quae nobilitatis fama spem auctoritatis incendebat. Itaque Andreas A uria Urbis liberate asserta firmavit Seniorum decus, attributa suffragiorum , & magistratuum dimidia parte , quibus cum accederent non raro aliqui Juniores, irascebantur Eposteriore nobilitate viri. Honoris aemi latio necessitatem attulit discordiae, α plebe concitata mox ad dissensionem diastessim fuit, quam Gregorius re comperta composuit , omnes monendo, nulli favendo, ne metum fiaspicionemque sui ingereret. Haec acciderant anno ai parta salute Is 3. videbanturque severe plus medelae, quam vulneris. Sed anno s.

eulari conversis repente ad novas iras Nobilium animis, Seniores Hispano, Iuni

76쪽

Gne j Pontificatis ε,

res Gallo steti, nec remedium nec vulnus patiebantur. Senatus discors Vulgus misnax, armati opifices, licentiam alebant ac seditionem : Et Patriiij primum arces dc sua praesidin tueri; mox seu, desperistione, seu studio ultionis recessere. Hinc gravior Vibis calamitas, dominante Uul go,culmo scus timor pro fraeno est, quosi carear, nihil abnuit. Haec inopina rerum turbatio incredibilem Gregorio m tum injecit, ne aut bello aut haeresi Italia involveretur , nam plerumque simul ςum pace Religio periclitatur: dolebat etiam, lemnia Christianae pietatis imminui t multibuso Igitur misit Genuam Ioannem Moronum Purpuratorum , antiquissimum, prudentia juxta & rerum experientia venerabilem , qui adultam sediti

nem, melioribus; convelleret conulijs, discordesque animos constanter dc cum auctoritate regeret, tanquam concordiae

sequester; Nobiles absentes in Urbem

Levocaret, ne abi j cerent omnia sua, dum aliena incerti quaererent . Seditiosos inc saret, quasi propiores servituti, dum liberrarum aut dominatum amant: Plebem

77쪽

vero adhortaretur, ne Vibem pessum daret; per speciem securitatis saepius advocari pericula, cum tumultuossi arcentur. Insuper Gregorius alia pacis adjumenta paravit, rogatis qui Romae aderant, Genuensibus, ut iras patriae lenirent: Et Hispa- οno suasit, ne quid suspicionis adderet. Musit quoque Genuam vim magnam frumenti, quae gratior accidit, quo carior erat. Praeterea indicta criminum piaculari venia, jussit solemni prece Numen conciliari, quo subsidio nil praestantius ad comprimenda urbium bella: nam plerumque

animorum praelia, sunt semina caelestis irae. Hisce, aliisque instructis artibus, multum benevolentiae accessit Gregorio apud Ci- Vese, verum altius insederat potentiae cupido, quae ubi mentes subit, praecipites ad inclerta rapit. Concordiam jactabant, di- ς scordiam alebant. Neque Pontificius Legatus, exterus homo, par erat ambitioni Civium ; ergo discessiim cogitabat . ne auctoritatem Pontificis imminueret nimia l vulgi potentia. At Gregorius conscientia horum con siliorum fretus, Morono, neqicid abeunti similis moliretur, praecepit οῦ

78쪽

Gregorij XIII. revulgato Legati discessu, studia seditionis

magis accensum iri; quippe remota auctoritate nihil insolentius audacibus: fore brevem furoris impetum. Nec dicto exitus discors fuit , mox enim evanuit impetus, cum invalescere maxime videbatur.

Et jam Patriti, salva tib tatis innocentia,

rem Pontificis Hispan1que arbitrio permittebant , nec Ceteri obstabant 3 verum paulo post comperere, laetiora esse disco diae consilia, nec extorqueri aliam pacem dominante Vulgo, nisi verbo speciosam,

re inanem. Interim Aiamontius, Mediolani Praetor, Germanicis, Iralicisque copijs accinctus, sese, in conspectum terroremque Genuensium dat; & Ioannes Austriacus Hispanis, ac Neapolitanis Tiremiabus validus, Portum Genuensem efflagitat, quo negato, Portum Erycis subit ir rior, ac minanti propior. Hic novus subitusque Hispanorum terra malique apparatus, & vulgatus Alamoniij cum Austriaco congremis, missusque in Hispaniam inde Escovedus, arcana formidine Italiam opplevere., quasi ptu quam civilia agitarentur. Servitutem offerri se-

79쪽

τι Historia Pontificalfis

ditionis remedium. Augebat hanc susprucionem in dies fama , novorum consiliorum impatiens, cunctosque Principes maxime Gregorium offendit , qui notrignorabat, bellicis apparatibus pacem o tendi , bellum excitari; & maxime verebatur, ne insuspicionem ipse veniret, si acrius rem apud Hispanum urgeret. I tus caute potius, quam acriter, publicae pro exit securitati, & retento legato quem in Hispaniam destinaverat, velut

ignarus rerum, ac nemine conscio, exaratis Pontificia manu literis Hispanum admonuit , ut amoveret arma saepius periculosa. Civilem furorem armata vi succendi non extingui: nec expedire Italicae qui ii , accedere Hispanum ad bellica , tentamenta, invito Ponfitice. Post haec redduntur ab Hispano literae rega quoque manu concsriptae , quibus religiose Rex contestabatur, se pacem velle , & hanc quaeri per acerba & molesta, quod lenia

contemnebantur ; ferrum ostentari, ut ferro abstineretur. Exciisso regiae potentiae metu, Gregorius concordiae sanciendae animum vehementius adjecit, jussoque

80쪽

Gegorii XIII.

r que Morono legato consilia jungere cum 'Vito Orimbergo, & Petro Costacciano, a Caesare missis , & demum cum Carolo Borgia, rem ei, deduxit, ut ij qui Genuae .iper tumultum , dc seditionem domina-Bantur Patriiijs, haud iniquas conditiones rr amplecterentur. Sed Patriiij seu Clas- 'dis Hispanae confidentia , seu ne redirent: precario, trahere longius rem, donec ad arma iretur. Commotior ad hunc armo- .aum turbinem Pontifex, gravioribus lit Lais Joannem Austriacum perstrinxit: inaria esie Regis promissa: pacem ijs armis turbari, quibus obtentui pax erat: &cOrrumpi libertatem, dum licentiae consuli-

tatur; Eumque adduxit, ut gliscentem Patritiorum vim coerceret. Atque ita is sublatis offensionibus, ac obsidibus uiri que datis, ad eas deventum est consensi*- - inis mutuae leges, quae Gregorio primum probatae, mox placuere omnibus, suaque reddita est Genuae quies, Italiae tranquilli ras, non strepitumorum, sed pacis reve- lzeatia. l. .

SEARCH

MENU NAVIGATION