장음표시 사용
111쪽
enim eremonis, tiliam Dominu Iariis liti iram opit, ex aula in lair
inguli diu buam ii inicia minister formulam eonforeiunia avo, Impuli
numinu e incipiat, quas reui omne initivitati ii Imrmisit, Di vim iiiiii a Domitio mementiar Iti ii ictu hac clave iam singuli privatim, tuum omnibunpublie Cain, ritur m pri cuiuium juiiun. Duila pri Utes ri ii privatae in Iasonis iunia lamia Soriptum pmbut Unam tu si tru num tinti quo puniuot illud Ilicubi, ut Mulier ulter Puccataeoniituamur ira reniit enim ut ii ima infirmitatu alter alior cloivit inius, connitio et con ulniton mutilam Iuvenalia. Alterum, illino I Proximi gruitam volesii labas, nil paum luentidum, et iubino inutiliandum, vi clun in o nostro vitio laessus tuerit. A in prior ciuidem poeie, tameia Iacobun neminem nominatim, signando, in cujus inlitum n exoriorum , linurum pomittitis electum, ut si eonfiteamur qui ex recolumnino desu maximo idoneuix suo rit vinita quin liti lirim tore uiruurali inutili uri illum judicandi sunt utinam, mi in imum est iuri Diuuin o ligui illi erunt. Dico nutesii Idun rno ullis apposito Hiluod lima miniaturi vocatione nobisi Dornino denignuntur, ciuoru in Coro rudiamur ad subigunda est, mrigondareonta, tum eon olutionem ex venia iiducia iureipiuinus. Quominia molliam ni in mutua si monitioni et uirruetionia Dineium Cliti itania luidum ciuilii hus demuti lutum at ministria iniriDii Api,ctulit, e tinjunctum i ni V lilii in innuis mutuo non doliuam ita conmiari, et in fiducia divinu in inericor lino coiisirmaro, vidustius lanion in inistriis ipflos, ut durum imione Peceuiorum certiore reddunt conpulentina, testss ejus a spon-uores coli titui, adeo ut ip i dicantur remitturo I, 3CEnia, et ut1imn AolvvrB.
Quum nudis hoc illi tribui, iii, vin tuu in ea remitii. Ergo id officii sui unus luin tuo fidelium essum militerit, at ita privati in ungitur et villictallir ludiccatorum Pnhu, ut so explicum nisi alieno adjutorio nequeat, Iion negligere ciuia illi a Domino uisurtur remediurna nempo ut adio sublevati- dum privat conseaAione apud Aulim pantorum utatur, uo ad solatia sibi adhibidindu privatim qua In rum imploret, Lusus ollicium est et .Imblico et priyatim Impulum Dui Evangelicata trina consolari. Verum ea modoration AetnPor tetidum est, nes ubi ous nihil certui pru cribit, conscientia corio jugo alligentur. in Aoquitur, ei modi consuavionem liberam ess oportero, ut nolimb omnibu exigatur Aed iis latitum Commmondetur, qui a se opus lintam intelligent. Desinit nuti ipsi, qui illa utuntur Prosun necessitatu, nil enumeralida omnis eoata vel Praecopionliqii coguntur, vel arto indiicantur: sed quoad intereas sua putabunt, ut solidum consolationis fructum roserant. IIano ecolastis libertate iis non modo relinquere, sed tueri quoquo et fortiter vindieare debent fidi Pastores, si volunt et tyrannidern abesae a suo ministerio, et a populo su D titionem.
Do altera autem loquitur Christus apud Matthaeum: diissere munus tuum Ad aliare, et ibi recordatus fueris, quod frater tuus habet aliquid
nuverSumtue, relinque ibi munus tuum, et ubi, priusque reconciliare fratri tuo et tuno veniens offeres munus tuum. D Si enim sarcienda est cartius, quae nobi oulpa dissilierit, culpam quam adnusimus agnoscenuo et deprecando Sub hoc genere coinprehenditur eorum conses o, aniumue ad totius ecclesiae offensionem heccarunt. Nam si tanti Privatam unius nominis offensam aestimat Christus, ut a moria arceat eos omnes,
Qui in lintres aliquid pecearunt, doneo justa satisfactione redierint in gratiam quanto major est ratio, ut qui ecclesiam laesit malo aliquo exem-
112쪽
vlo eam sibi culpa agnitiones onciliet Vlia receptus est et Corinthius
his in communi nem, quum so obsequentem orreptioni Praebuisset. IIae etiam forma confitendi in vereri molem fuit, quemadmodum et Cuprianus meminit et Poenitentiam, inquit, agunt sustoclem ro deinde
ad exomologesin veniunt, et per manuum impositionem episcopi et cleri, ius communionis accipiunt. V Aliam confitendi vel rationem vel formam Scriptura prorsus ignorat nequo nostrum egi a tringra res novis vinculi conscientias, quas in servitutem redigere Christus severissime vetat Interim quin sistant a pastori ovea, quoties sacrum Coelium participare volunt, adeo non reclamo, ut maxime velim hoc ubique observari. Nam
et qui habent impeditam eoiiseientiam, referre indos Aunt singularem fructum et qui admonendi sunt, monitionibus locum ita praebent, modo somporisbait tyrannis et superFilii O, In tribus illis confessionis generibus potesim et tum locum nabet, vel quum solenni recognitione viliorum suoru si veniam deprecatur tota ecclesia vel quum privatus, qui aliquo lotabili delicto commune offendiculum peperit, poenitentiam suam leatatur: vel quum is qui ob conscientiae inquietudinem opo ministri indiget, suam illi infirmitatem aperit. Tollendae vero offensioliis diversa est ratio: quia etsi tuno quoque conscientiae paci consulitur, praecipuus aine finis est, ui sublato illo inter se uniantur animi vinculo pacis. Sed rudius ille quem dixi minime spernendus est, quo libentius consiteamur peccata nostra Quum enim tota ecclesia velut coram Dei tribunali astat, ream se consitetur, unum refugiunta et in Dei miserieordia non vulgare aut leve solatium est habere ullo praesentem Christi legatum, reconciliationis mandato praeditum, a quo denuntiari sibi absolutionem audiat Ilio utilitas clavium meritommmendatur, quum rite, quo ordine, et qua religione decet, ista peragitur legatio. Similiter quum is, qui se ab ecclesia suodammodo alienisverat, restituitur in fraternam unitatem accepta venia, quantum beneficium
ost, quod sibi ab iis ignosci intia ligit, qiubus dixit Christus M Quibuscunque remiseritis peccata in terris, reinissa in coelo erunt ira Nec minoris emcaciae aut fructus est privata absolutio, ubi ab iis petitur, qui singulari remedio ad infirmitatem anam stibiovandam opus habent. Aecidit enim non raro, ut qui generales promissiones audit, quae ad totam fidelium congregationem destinantur, maneat nihilominus in aliqua dubitatione, ac velut remissione nondum impetrata, inquietum adhuc animum habeat. Idem si pastori suo secretum animi vulnus aperuerit, atque illam Evangelii vocem peculiariter adis directam audierit: Remittim-tur tibi peccata tua, confide:D animum confirmabit ad securitatem illaque qua prius aestuabat trepidatione liberabitur. At vero quum de clavibus agitur, semper avendum est ne facultatem aliquam somniemus ab Evangelii praedicatione separatam Alio item loco plenius haec res explicanda erit, ubi de ecclesiae regimine agetur: atques illi videbimus verbo alligatum esse quicquid juris ad ligandum vel solvendum Christus ecclesia sua oontulit. Hoc tamen in ministerio clavium maxime verum est, Rus tota is in eo posita est, ut Evnngelii grati , per eos quos D minus ordinavit, fidelium animis publice a privatim obsignetur: quoditori, nisi sola praedicatione, nequit. Quid Romanenses Theologit Statuunt ut omnes utriusque sexus, statim atque ad discretionis annos petuanerint, semel ad minimum quotannis confiteantur omnia sua peccata proprio sacerdoti: nec Peeeatum
dimitti nisi confitendi votum firmiter conceptum fuerit: quod votum nisi lata facultate persolutum fuerit, jam nullum patere paradisi ingreSsum.
113쪽
merdotem vera potestatem habere clavium, quibus peccatorem solvatim liget, qilia non sit irritum Christi verbum, Quodeunquo ligaveritia eie. De a Ferii Potestate pugnaciter inter se alligorantur. Alii dicunt,
uniorem me lavem in essentia, scilicet potestatem ligandi et solvendi: eientiam nil bonum quidem urumum re tu iri, sed tantum instar accessorii esso, non essentialiter cohaerore. Alii, quia videbant uno nimium Billienatam licentiam, duas clavos recensuerunt, diso retionem et potestamium Alii rursum, quum tali moderatione cohiberi sacerilotum improbitatena viderent, alias claves excuderunt, auctoritatem discernendi, qua iniiunniendo uterentur et potestatam, quam executions uno sontentino QxΘrcerent seientiam accedoro velut consiliarium. Istud autem ligare et solvero non nudent interpretari simpliciter, Peccata remittere et dolerenqui Dominum elamantem uudiunt apud Propnetam Ego sum, et non Di 'R 'i' mu es 3 sum, id num qui deleo iniquitates tuas, Israel. Urieu diount Sacerdotis esse, pronuntiar Si ligati sint aut soluti, et declaram quorum remissa aut reteiit sinissimulat declararo autem, vel per confesSionem, quum absolvit, hi peccata retinet vel per sententiam, quum exeommunicat, et recipit ad Sacramentorum pommunionem. Domum, quum intelligunt nondum se oo nodo explicari, quin semper sic possit, indignos saepe ligari et solvi a suis sacerdotibus, qui Propterea non ligentur aut solvantur in coelo quod ultimum refugium est, respondent, collationem elavium eum limitatione accipiendam esse; quini Christus prunaiserit, apud tribunal suum approbatum iri acordotis sententiam, quatiust prolata fuerit, Aeeundum quod merita ligati aut soluti stulabant. Porro has claves omnibus saeordinibus a christo datas esse, qua illis ab Episcopis in promotione conferuntur: sed liberum uatim penes eos duntaxat esse, qui muneribus eclesiasticis funguntur: repudes eommunicatos et suspensos manere quidem ipsa elaves, sed rubi viginosas ae ligatas. Et qui haec dicunt, modesti a sobrii jure videri possint prae allia, qui sub nova incude novas claves fabridati sunt, quibus
thesaurum ecclesiae obserari tradunt quasi intea suo loco excutiemus.
Ad singula paucis respondebo Taceo autem ad praesens, quo iure quave juria fidelium animas suis legibus obstringant quando id suo loco di3picietur Quod autem legem imponunt de omnium peccatorum Unumeratione d quod peccatum dimitti negant nisi sub conditione, si votum confitendi iii miser concaptum fuerit: quod nullum superesse ingressum Paradisi garriunt, si lacultas confitendi neglecta uelit istud Pro Mullo modo ferendum est. omni ne peccata enumeranda sunt tot Davul, qui secum probes ut arbitror meditatus erat peceatorum confessionem, lain8 exclamabat. Errores quis intelliget L Ab occultis meis munda me, Domino. Et alibi: Iniquitates meae transierunt supere Put meum, et sicut musamve, gravata sunt ultra vires meas. D Nimirum intelligebat, quanta esset peccatorum nostrorum abyssus, quam multa scelerum laetos, quot capita ferret, at quam longam caudamur nere nae hydra Non ergo ad recensendum catalogum se conferebat: se e Profundo malorum amabat ad Dominum: obrutus sum, sepultus sum et utl atus inferorum portae circumdederunt me, immersum alto Puteo, uenerentem et moribundum manus tua extrahan Quis suorum peccatorum uno supputationem cogitet, ubi invitam videt suorum numerum inare non posses me carnificina plus quam crudeliter divexata sunt eorum animae, qui aliquo Dei sensu meiebantur. Hiiioipio sese vocabant ad calculum, pereat in brachia, in ramos, in rumusculos, in frondes, juxta istorum
114쪽
siantius, atque aliquantulum quidem res procedebat. Ubi vero longius pregressi fuerant, coelum undique et undique Pontus nullus portus, nullaniatis quo plura transmiserant, major semper ungeries oculis maerobatur imo vero velut altae moles assurgebant, eo pos ulla, vel saltem posta uas ambages, evadendi apparebat. Haerebret itaque ier sacrum et saxurn, ne alius tandem exitus reperiebatii quam desperatio. Ibi saevi isti ea sicea, ut vulnera levarent quae fecerant, fomenta quaedam adhibuerunt ui faceret scilicet quisque quod in se esset Eed novae rursum curae obstrepebant, imo novi cruciatus excoriabant miseras animas. Non satis temporis impendi, non justa vera Incubui, nil pernostligentiam praeterii, et oblivio quae ex incuria provenit, non egi excusabilis. Suggerebantur adhu alia pharmaca, quae musmodi dolores demuleabant Age negligentiae tuae poenitentiam, modo supina non sit, condonabitur. Verum omnia ista cicatricem obducero non possunt nee iam mali sunt levamenta quam venena melle oblita, ne sua acerbitate irim unassium offendant: sed in intima penetrent, antequam sentiantur. rget ergo semper tenibilis illa vox, et auribus insonat, confitere omnia peccata tua: ne potest horror iste pacari nisi certo solatio Ilio cogitent lectores, quam possibile sit ad rationem vocare totius anni acta, et quid singulis diebus peccarint colligere quando experientia unumquemquθconvincit, ubi ad vesperam excutienda sunt unius tantum diei delicta, memoriam confundi tanta se turba et varietas ingerit. Neque enim de
crassis et stupidis hypodritis loquor, qui, tribus vel quatuor gravioribus animadversis, defunctos se putant: sed de veris Dei cultoribus, qui postquam se examine peracto obrui vident, addunt etiam illud Joannis: dicor nostrum arguit nos, major est Deus ordo nostro. D inque expaveseunt, ad judicis illius e speetum, cujus cognitio sensum nostrum longe
Quod autem bona pure cubi talibus blandimentis, quibus tam exitiale venenum temperabatur, acquievit, non id factum est, quod Deo satisfactum crederet, aut sibi etiam plane satisfaceret: sed ut, quasi in medio mari fixa ancora, Paulum interouiesceret ammigatione, vel quasi fessus et fatiscens viator in via decum deret. In facienda ejus reiide non laboro. Sibi enim quisque testis apud se esse potest. Dicam. In summa qualis lex illa fuerit. Primum amplieiter est impossibilis itaque non-
uisi perdere, damnare, confundere, in ruinam et desperationem conjicere D st. Deinde peccatores, a vero peccatorum suorum gensu abductos,
Itypocritas facit, eique a sui ipsorum ignorantes. Siquidem, dum in
peccatorum enumeratione tot occupantur, interim obliviscuntur latentem illam vitiorum ternam, occultas suas iniquitates, et interiores sordes, quarum potissimum notitia miseriam suam reputare debuerunt. At ceriissima erus emifessionis regula, tantam mali nostri abyssum agnoscem a faeteri, quae sensum quoque nostrum nuperet. ac regula videmus
compositam Publicani confessionem: M Domine, propitius esto mihi P eatori. ani diceret, Quantus quantus sum, lotus sum peccator, nec ipsam peceatorum meorum magnitudinem aut mente aut lingua assequi possum abyssus misericordiae tuas iam peccati abyssum abs*ibeat. Quid, inquies et gone confitenda non sunt singula delicta' ergo nulla consessio Deo acoepta, nisi duobus istis verbis conclusa, Peccator sum Imonem danda potius opera, ut quantum in nobis eat, totum eo effundamus eorum Dominor nee modo nos peceatores uno verbo lateamur, sed ut tales in vere et ex animo agnoscamus: quanta sit et quam varia P catorem labes, tota copitatione recognoscamus: non modo nos immundos,
115쪽
sed qualis sit et quanta, qtumque in multi panibus nostra immundities: non modo debitores, spd quantis debitis gravati, et quot nominibus o stricis: non nimis vulneratos, sed quam multis et lotalibus planis saucii
simus. iavit ien recognitione quum es totum peccator coram Deo effuderit, serio a sincere cogitet plura adhu restaro, o profundiores esse malorum suorum recessus, quam quos penitus excutere possit. Atquo
adeo exclamet eum Davida et Errore quin intelligit is occultis meis munda me Domino. Iam vero quod affirmant non dimitti peccata, nisi
voto confitenda firmite e copto, et clausam esse paradisi portam ei, qui facultatem confitendi sibi oblatam neglexerit: absit ut istudiis conceda mu', Non enim alia nunc eut peccatorum remissio quam semper fuit. Quotquot remissionem peccatorum a Christo obtinuisse leguntur, non leguntur in aurem sacrificuli cuiuspiam confessi Neomane confiteri pinerant, ubi ne sacrificuli confessionarii erant, no ipsa etiam consesssio. Et multis postea saeculis inaudita fuit hae confessio, quibus sino hae conditione remituebantur peccata. Sed ne quasi de re dudia longius disceptemus, orbum Dei aperium est, quod aeternum manet Quoiis Hunque ingemuerit peccator, omnium iniquitatum eius non recordabor. V
I uio verbo, qui aliquid audet adjicere, non pecunia ligat, sed Domini. misericordiam. Num quod contendunt noli posse serri judicium nisi causa. eo nita, in promptu est solutio, temere hoc sibi arrogare, qui sunt a se ipsis judices creati Ao mirum est tam securo sibi fabricare principia, quae nemo sanae mentis admittet. Uactant sibi ligandi et solvendi munus esse mundatum, est quaedam esset jurisdictio quaestioni adjuncta. Porro hoc jus Apostolia luisse incognitum tota eorum doctrina clamat. Nec vero ceriss scire Aolvatum peccator, ad sacerdotem pertinet, sed ad eum ' quo potitur absolutio quando nunquam scire potest qui audit, sitne justa et integra enumeratio. Ita nulla esset absolutio, nisi ad verba eius qui judicandus est reatricia. Adde quod tota solvendi ratio ex fide et poenitentia constat quae duae res cognitionem hominis fugiunt, ubi de altero ferenda est sententia. Sequitur ergo ligandi et solvendi certi iudinem non subjici ierreni judieis arbitrio quia miniater verbi, ubi par te suas rite exsequitur, non potest nisi conditionaliter absolvere, sed in gratiam peccatoris hoc dici: Quorum remiseritis peccata: Dis dubitent veniam, quae promittitur ex Des mandato et voce, in coelis fore ratam. Nihil ii iis mirum si auri larem istam confessionem, rem iam ,- - illentem totque nominibus ecclesiae noxiam, damnamus, in sublatam emedio cupimus Quodsi per se res esaei indifferens, quando tamen nulli usui est ne fructui, tot autem impietatibus, sacrilegiis, erroribus causani dedit quia non protinus abolandum conseat L Recensent quidem aliquot usus, quos ut valde fructuosos venditant, sed illos aut ementitos, aut nul- lius prorsus moinenti Unum tantum singulari praerogativa commendtat, erubescentiam confitentia gravem esse poenam, qua et peccator fit inlposterum cautior, et Dei vindictam autevertit, se ipsum Puniens. Quasi non satis magna verecundia hominem humiliemus, dum ad summum illud tribunal coeleste, ad Dei, inquam, cognitionem vocamus. Egregio vero profectum est, si unius hominis pudore peccare desinimus, Deum non erubescimus habere malae conscientia nostrae testem. Numquam quiniue ipsum falsissimum est: nulla,nim re fieri majorem peccandi considentiam aut licentiam pasiam viderin est, quam dum confessio sacerdoti facta, homines existimant se posse tergere M e disera, Non feri. de toto solum anno fiunt ad peccandum audaciores, sed in reliquum Mini tempus do oonfessione sereri, numinum ad Deum suspirant, numquam ad se redeunt sed peccata pereati Meumulant, donec omnia ut
116쪽
opinantur, sitnul evomant. Ubi autem vomueruiit sarcilia sua exonerati sibi videlitur, jucliuiumquo a Deo transtulisse, quod A..cordoti detulerunt Deo oblivionem induxisse, ubi conseiuni sace dolor fecerunt. Porro quis consessionis diem laetus instare video quia ad confitendum alacri animo porgit a non potius, quasi obtorto collo in urcorem trahatur, invitus, reluctanti similis venit nisi fori ipsi meriticuli, qui mutui iacinorum suorum narrationibus, quam jocosis lubulia, o delicatοoblectant. Non multa eliarias inlicia in referendis procligiosis abominationibus, quibus scatet auricularis consessio. Tantu id dico, si non inconsulto feci sanetus illo vir Nectarius, de quo pag. MJ tui ob unum Scuditationis rumorum, Mnsessionem ex occluAia Sila, O potius u uorum B-
moria sustulit stillinilis hodie stupris, adulteriis, incestis, lenociniis, quid
Quod huc obtundulit potestatem lavium, et in ea regni sui proram sui aiunt et puppim conferum tonarii locant, videndum qualitum valere d Bet. Ergo sine causa iiiquiunt datae sunt eluves Lurgo sinu ausa inquilinii dieium ostro Quaecunque solveritis stiper terrain, eruiit soluia est in Q lis ira rustiaritur ergo arbum Christis tesponcleo grafer sui38ucausam cur darentur claves quemadmodum ut nuper exposui, et ubi de excommunicatione agetur, explicatius iterum doce tui. Sed quid, si uno gladio ejusmodi oninibus eorum postulatis ansam praecidam , acrificulos
non esse Apostolorum vicarios nec successores Verum istud quoque alibi tractanduin erit: nunc, unde se mimiro maxime volunt, rietem
erigunt quo molitiones omnes suae kjiciantur. Christus eniti non ante Apostolis ligandi ei solvendi pote statem fecit, quam eos Spiritu sancto donavit. ego igitur ullis competere clavium Potestatern qui non Prius acceperini Spiritum sanctum. Nego quenquam clavibus ui posse nisi praeeunte doceni eque piritu sancto, et dictante quid agendum Ait. Spiritum sanctuti habere M illi nullasiiure sed re itis negant, nisi forte Spiritum Sanctum rem esse vanam et nihili singunt, ut curto lingunt, sed illis non eredetur. Atques hac quidem machina in universum subvertuntur, ut uniuscunque ostii clavem sol ero actent, semper interrmandi sint, habeantne Spiritum annetum, qui clavium est arbiter, trinodemiDr. Ei habere se respondeant, rursum intervellandi eunt, uti erraro PDBSii Spiritus sanctus Istud diserie profari non audebunt, tametsi oblique sua doctrinari inuiuiit Ii serendum ergo erit, nullos sacrificulos habere et ovium potestatem, qui passim sine delectu solvunt, quae sigari Dominus voluerat, ligant quae solvi jusserat. Mndo clarissimis,experimentis evinci se vident, squod digno et indignos promiscue solvant ei digent, potestatem usurpant sino scientia. Et quanquam negare non audent ad Unum usum reqti iri seientiam, I testatem tamen ipsam malis dispensatoribus traditam scribunt. Atqui haeo potestas est: Quodcunque ligaveris aut solvaris in terra, erit in
coelia ligatum aut solutum. D ut promissum Christi mentiri oportet aut bene ligant et solvunt, qui sunt hac potestate piaedili. Nec est quia tergiversentur, Christi dictum limitari seeundum ejus morita, qui lis tur aut solvitur. Et nos etiam fatemur neo ligari neosolvi posse, nisi dignos qui ligentur aut dolvantur. Sed habent Evangelii nuntii et ecclesia verbum, quo dignitatem hanc metiantur. In hoo verbo nuntii Evangelii possunt omnibus remissionem ecatcium in Christo polliceri per fidem:
possunt damnation hedicere in omnos et nuper omnea, qui Christunt non amplectuntur. In hoo verbo ecclesia pronuntiat, coitutores, adulteros, fures, homicidas, avaros, iniquo 'nem in regno Dei non haberer talesque enissimis vinculis ligat. Eodem verbo solvit quos resipiseei
117쪽
tea consolatur. Sed quae erici haeo potestas, nemiro quid ligandum sit
aut solvenduin i ligare nutum non nosse aut solvesre, nisi m Iasi Cur ergo dicunt se absolvero auctoritato nihi data, quum uicerta sit Rhaolutio quo nobis imaginaria haec potestas, si nudua sit usus Iam autem habeo, ut nullum eme, aut tam meortum esse, ut pro nullo habendus sit. tuum enim fateantur bonam esse sacerdotum panem, qui non rito utantur clam vibus, potestatem vΘro alii logitimo unu ineinenciem quin mini clem faciet, eum a quo solvor honum eqse clivium dispensatorum quodsi a
lus est, quid aliud habet quam frivolam istam dis Imiisationum uid inligandum sit aut solvendum, nescio, quando susto clavium usu Rre et ed sicinereris, te absolvo. Ao tantuinium posset, non dico laicus quan-ido id aequis auribus noli furrent , mi Turca aut diabolus. Id enim eat dieere, Verbum Do non habeo, cunni solvetidi regulam sed auctoritas mihi data est to absolvendi, si ita sunt tua merita videmus igitur quor-lsum spectarint, quum distinierunt, claves esse auctoritatem discernendi ut exsequutionis potestatem scientiumraccedere consiliarium, et instar leonsiliarii ad bonum usiam osse. Non pedibidinoso, licenter, nine Deo et verbo ejus voluerunt regnare i Si excipiat quispi'm logitimos Christi ministros non minus e lexo lare in suo ossicio, quia absolutio, qua di fide pendet, semPer ambigua, ita deinde nullum pereatoribus nut frigidum solatium fore, quia minis- er ipse, qui idoneus judex non est eorum fidei, de eoru in absolutiono uenus non est in promptu est solutio. Dicunt enim illi, non remitti at acerdote peccata, nisi quorum ipse est cognitor ita secundum eos rei missi ex sacerdotis judicio pondet qui nisi prudenter discernat, quinam venia digni sint, tota aetio cassa est ne irrita Denique testas, de qua loquuntur, jurisdictio est examini annexa, ad quoi restringitur venia et liaesolutio. In hac pari nihil firinum reporitur: imo profunda est abys- 3usa quia ubi integra non est confessio, mutila etiam est spes veniae:
deinde sacerdos ipso suspensus haereat necesse est, dum neget an Mnstis id enumeret peccator sua mala postremo quae inscitia et ruditas am erdotum est major pars ad hoe munua exercendum nihilo aptior estium sutor ad agros colendos Galli fere omnes sibi merito suspecti esse
sebent. Mino luitur perpl xitas ut dubitatio de absolutione Papali, quod
eam fundatam esse volunt a speerdotia personae neque id modo, M aeognitione, ut tantum de rebus delatis, quaesitis et comperiis judicet. iam si quis a bonis istis doctoribus quaerat, reconcilieturno De Pece tor peccatis quibusdam remissis, non video quid respondeant nisi quod lateis cogentur, infruetuosum esse quicquid pronuntiat sacerdos de rem Iissis peccatis quorum recitationem audierit, quamdiu alia non eximunxur a reatu. Ex paria consitentis, quam pemiciosa anxieta conscientiam levinetam teneat, in patet, quod dum recumbit in sacerdotis discre
iοnem, ut loquuntur, ninil re verbo Dei statuere potest Ab his omnibus insurilis libem et immunis esti trina, quam tradimus Conditione lis anim est absolutio, ut confidat peccator sibi propitium esse Deum, molsincere in Christi sacrificio expiationem quaerat, et acquieseat oblMao sibi gmtiae. Ita errare non potest qui pro officio praeconis, quod sibi ex Dei verbo dictatum est promulgat Poecator vero eriam et liquidam labsolutionem amplecti potest, ubi simplex illa conditio apponitur do amplexanda Christi gratia, oeundum generulem illam magistri ipsius ire uiam, quae impie spreta in Papatu fuit M Seeundum fidem tuam fiat
Quam 'sulse misceant, quas de elavium potestate docet Seriptura, promisi me alibi dicturum: et locus crit opponunior intractando regiminue
118쪽
eoi ias. Meminerint tamen lectores praepostero in auricularam eis rotam Gonfessionem torqueri, quae Partim dui Migoli Cymellicatione,
mittim de exeommunicatione a Christo dicta sunt Quare dum obsieiuni sis solvendi datum ess Apostolis, quod sacerdotes meroeunt, Peceata hi agilita renititorulo, salsui et frivolum principium sumi palam eati quia ab luito, qua fidei inruit, nihil aliud uest quain tusii motuum veniae ex gratuit Evatigelii promissione sumptum altum autBIII, quae ex dis-oipstna ecclesia pendet, nihil ad secretas cuia, o vii. uexemplum magis portinet, ut tollatur publica ecclesiae offensio uilini autem hine inde testimonia corradunt, quibus probent non uincero vo soli Deo, vollatois emineri peccata, nisi sacerdos sit cognitor Pulida o Pudenda est eorum diligentis. Nam si quando peceatoribus suadent vetusti patres, ut se exonerent apud suum pastorem, de recitatione aecipi non 'est, quae tuno iii usu rion fuit. Deiddo, ut sinistri fuerunt unitamus ei similes, videntur uia opera libris adulterinis fuisse addicti, quorum priae textu deciperent simplices. Moto quidem fateritur, quia poenitenitam semper comitatu solutio, nullum Proprio vii Iculum ilianere, ubi quis poenitentia iactus est, quamvis nondum confestius suerit ideoque
tuno sacerdotem ito iam remittore Deccata, quam pronuntium et declarare remissa esse. Quanqui in 'rbo deeloriandi crassu in errorem imsinuant, Meremoniam subroνntes in locum doctrinae. Quin autem attexunt, in facio ecclesiae a tui, qui iam coram Deo veniam ineptus erat, intempestivo trahunt ad Muliarem euiusque usum, quod iam uiximus communi disciplitia esito destinatum, ubi tollerula est gravioris et livia culpae offensio. Sod paulo post moderationem Pervertunt et corrumpunt, addentes alium, um remittendi nompe eum iniunctione poenae et satisfactionis, ii quo suis sacrificulis ita arrogant thoidiandi. quod Deus ubique in solidum risiis promisit. Quum enim simpliciter poenitentiam et iidem exigat, ianis hae vel exsteptio prorsus sUrblega est. Perindo enim v et aes sacerdos, tribuni persolin n sustinens
Deo intercederet, nec vellet Dei m pati mera sua liberulitato in Stiam recipere, nisi qui ad tribunitium sudsellium prostratus jacuae it, inaeque
Tota liuo summa redit: si Deum lavre velint confessionis hujus fietitiae nuciorem, eorum vanitatum cisimul; sicuti molistravi falsarios in paucis, quos cliniit, locis. Qium vero pluam sit, legem esse, abi inribus impositam, dico et tyransiicam esse et cum Dei injurid it inni, diverbo suo conscientias astringens, ubib hominum imperio solutas esse. dam quum ad obtinendam ensam necessitae ejus rei prae cribitur, quam Deus voluit esse liberum qico sacrilegium esse minime.tolerabile: quia nihil Deo magis proprium, Dpm Meata remittere, in quo nobis sita esto salus. Adhaec ostendi invectam demum fuisse hanc tyrannidem, quum foeda barbarie oppressus es.st, uidus. Docui praeterea legem esse estiferum, quae vel in des rationem praecipitat miseras animas, ubicunque viget Dei timor ves, ibi es' securitas inanibus blanditiis demul ens, magis hebetat. Postremo exposui, quascinaque asserunt mitigatimes non alio tendere, nisi ut involvant, obscurent ac depravem Diam doctrinam fucosis autem colo ibus impietates tegant. Tertium locum satisfactioni in poenitentia assignant, de qua quicquid 'laterent, uno esto subverti Missi Dieunt, non sufficere Poenitenti a praeteritis malis abstinere, et mores in melius commutare, nisi de iis quae facta sunt satisfaciat Deo, Me autem multa adminicula, quibus
pereata redimamus lacryma , jejunia oblationes, e ritatis officia. dis
119쪽
Dominum propitiandum, ita debitas titiae inii persolvmida, ita compensanda delicta, iis veniam emerendam quamvis enim targitata misericorilia eulpam mirerit, poenam tamen retinere disciplii a justitiae ritano emori, nam, quae satisfactionibus redimenda sit. In hau tamen summam recidunt omnia, nos quidem a Dotolomentia dolictorum veniani,
impetraro, sud intercedettio Iuriti operum, luthun In centorum uomaompensetur, quo debita justititis Dei satisfactio I rnolvatur Talibus endaciis oppolio gratuitam peccatorum remimionein, qua nihil in Scriptura claritia praedicatur. Primum, quid est remissio nisi mora liberaIi-1tis donum Non enim remittere dicitur cruditor, qui antapocha toatatur sibi nu moratam pecuniam seu qui nulla solutioiles, ultro sua be sistentia nometi uxpurigit. Cur desinite gratis additur, nisi ad tollendam amnem satisfactionis opinionum igitur confidontia suas satisfaotiones adhu serigunt, qua tam valido fulmino mistortiuntur. Quidit utem quum Dominus per Iesaiam et amat Ego sum, ego sum qui daeleo iniquitatus tuus propter me, o peccatorum tuoruli noli uero uiomorr innon apertu clenuntiat, causam et fundamonium romittolid his ita sua
Militato se putem Praeterea quum Scriptura universa testimonium Misio deserui, quia per nomenesua sit accipienda Puccatorum romissio et onne alia omni nomina excludit i Quomodo igitur per satisfactionum,omon accipi docenta equo vero hoc se dare satisfactioitibus negent, tiamsi ipsa intercadant quasi subsidia Nam quod Scriptura ait, pertomen Christi, intelliuit nihil nos afferre, nihil nostrum praetendere, sed sola Christi coinnion latione nitit quemadmodum Paulus asserens, quod , Deus orat mundum sibi in Christo reconcilians, non imputans propter laesum hominibus doliota,' in um rationemque mox subjicit, quia pron bis factus est peccatum, qui peccati expers erat. Uverum qua sunt pervorsitate, et peccatorum remissionem, et reconcili- tionem, Duri semel dicunt, quum in gratiam Dei per Christiun in Mae ismo recipimur post Baptisnaeum, resurgendum an per satisfuotiones: anguinem Christi nihil prodesse, nisi quatenus per clavos ecclesia dia-onaatur. Nec de re dudia loquor, quum suam impuritatem clarissimis eriptis prodiderint ne uisus aut alter, sed universi Soholastici Nam asorum magister, postquam Christum in ligno poetiam peccatorum sol-rmse, juxta Petri uoctrinam, confessus est subjuncta illico exceptionesententiam illam eorrigit, quod in Baptismo omne Peccatorum Deum morules relaxantur: sed post Baptismum, poenitentiae benesiuio mi
orantur: ut ita simul cooperetur crux Christi et nostra poenitentia. Sed longe aliter Ioannes Si quis peccaverit, ait, habemus advocatum apud atrem, Iesum Christum et ipse est propitiatio pro peccatis nostris. eribi vobis, filioli: quia remittuntur vobis peccata Propter nomen ejus. 'perte fidelibus loquitur, quibus dum Chrisium proponit peccatorum pro-,itiationem, non aliam esse satisfactionem stendit, qua offensus Dis ,ropitiari placarive possit. Non dieit Semel vobis per christum mem iliatus acrius, nunc vobis alia rationes quactrito sed perpetuum facit dvocatum, qui sua intercessione in Patris gratiam nos semper restituat: prpetuam propitiationem qua peccata expientur. Est enim illud D 3tuo verum quod alter Iomines dicebat: Ecce Agnus Dei, Meo quidissit pereati mundi.' Tollit inquam ipse, non aliua hoo est, quando ipse solus est Agnus Dei, lus quoque oblatio est pro Focatis, milia tisfactio. Nam quum jus et potestas ignomendi proprio competat ire Zairoica, ubi a Filio distinguitur, ut iam visum est in altero gradu Christus his locatur, quod . poenam nobis debitam in se transis en creatiui
120쪽
i . . . AA-- mi iudieio. undo genuitur, noli aliter nos fore
mi et ii ret' et 'quin alii avorbis rupotens Petru
T chetium nonuli Tin eors ito suo pecenia nostra su Imr lignum. Paulu mu i amnisium emo seciniti in in eius varite, tuu in pro nobis
et uiui ut sisti hoo,st viis et ina ludicii ononi Peocuti ii mus ea ratuetotonitam, quum in hostiam datu' At in tuam iuit, Ii 3ccatorum D irum mora eum sua inii ludietioni et exsecratione, cunili irrendo sudicio et ni mortis damnationes, illaeretur illo te lun tu IIII liuili Ilii lar tigu-mania illa quod pugi milialem purgationum, is3 tollis Clui isti uilicaoiani et aliter nostruit Ninus luia in sentiat, qui in Pim ait 'inetoria poenientia modo sed nil utileam Chri ii mulsi inrtionem, quinios lapa si inrimus, revoeamur Nun tibi In stilentes eoru in Iue illus Jiro no im- iam Dei in prirna pecoulorum rem Afrono Olam In rurit C sim im-eiderinius, ad aeeundam vetitam in trandam, oeuem ni Stria cooporatri. Ilae si ludium habeatit, anile quae 'hristo mi Pori u diuit attributa, illi salva manenti Immane Iuantum hae disserunt, ni Sitntes nostraseificatio, si audiat peccata redimi satisfactionibus ciuiuido tandem illi satisfactionis modus coiistare poterit Ergo semper dubitabit an Deum habeat propitium, seinper nestuabit, sein chori escet. uim qui levibus satisfactiunculis acquiesciant, nimis conte inpiim judicium t ei aestimant: et parum reputant, quanta sit peccati gravitiis, ut alibi duremus. Et ut insis concedamus, peccata liquot justa satisfactione redimere, quid tamen facient ubi tot peccatis obruuntur, quorum sati aetionibuis eoeentum vitae, vel si lota in hoc sint, sum rere queant Adde quod loel omnes, quibus asseritur peccatorum remi8sio, noli ad eatePhumotio pertinent, sed ad regenitos Dei filios, ei qui inaeeolesia sinu fuerunt diu nutriti. legatio illa, quam tam splenclide extollit Paulus: M obsecro vos Christi nomine, reconciliamini Deo: ' non ud exteros dirigitur, sed uil a qui pridem regelliti fuerunt. iniqui satisfactionibus valere jussis, ac Christi erucem eos ablepat Sio quum scribit Colossensibus, Christunii pacificasse per sanguinem crucis, quae sunt ii coelo vel in term non restringit ho ad momentum, quo recipimur in colesiani, sed ad totum eursum extendit. Quod facito ex Mntextu paret, ubi dicit fideles habere redemptionem per sanguinein Christi, nem remissionern Peccatorum. Quanquam plures Iocos congerer supervaeuum est, qui subinde
Ilio in anum confugiunt inepta distinctionis, peccata quaedam Mnialia esse, quaedam moriolio: pri mortalibus gravem satisfactionem deberi venialia faeilioribus rem emis purgari, oratione Dominica, quae benedictae aspernione, Molutione Missae. Si cum Deo ludunt et in- optiunt. Quum tamen assidue mecatum vernale et mortales in ore haheauit, nondum alterum ab altero dis more potuerunt,mini quod impietatem et immunditiem medis, se Quin veniale sagiunt. Nos autem
invia Soriptura justi et injusti regula docet peceati stipendium primun-