Excursor castigatus seu collegia canonicorum cathedralium vindicata adversus cavillationes anonymi aucthore Vincentio Pesce cathedralis ecclesiae Aversanae canonico theologo

261쪽

2 3 ohece tibi viseroso/ym/farum GP tulam e .. Fabar ex Canon eis Retviambus, vi tera e Baculo urebantur . nec puto id eos clavdecuisse . etsi Episcopi non eratri di Prio res ocabanrtirci hi ex suo eremi Archie i-hostum, Ie Patriareham elut Assurem ibi eligebant ad normam Monunicarum On- strvrionum Ecclesias Mon ferι suo Iubjectas regebant civibus Prιoribus , seu Canoa cis fruanda erant sua jura, eum id S. Dene dicti Retvla cautum se L. Patriarcha ille , cum

constitutos fines esset rerereresse , jure Ponti re ad offficium oritur , G ad Fratres in onsilium adhibendos oritur His praenarratis ex adsueti noti lib. Hist. Can cap. i. ac Novarii lib. . Chron. cap. 4. Pergit Quid autem ex his extrudi

poterit pro Canonicorum no rorum mirisci illa, tanto frepitu decantata Capitis cum memsris compagine φ D alterum hujusmodi

Capitulum aut esse , aut fuisse , io nos tibi

Capitis eum membris necessariam conjunctionem ultro fatebimur. Quid si ego non unum,

aut alterum , sed omnia prorsus apitula hujusmodi fuisse , quale Hierosolymitanum fuit, ostendero 'datam fidem defugere non poteris , promissis stare oportebit . Atqui resse se habet omnino . sieritonis probationem ex te ipso petam Assirmas quippe pag.

ΣΟ l. n. O. Episcopos multos ex Monacnis

assumtos 'te tua verba superius recitavi, ne naen te exciderent , rogavi in C thedrales h. cclesias anonicos Regulares in

262쪽

: duxisse , e regularem sorinam, Q in Mois

nasteriis assueverant , ubi cum consilio , consensu Capitularium res quaeque transigebantur , servare voluisse . In uno tantum

diversi abimus, quod tu multos dicis Episcopos hanc rationem iniisse is eos , quiemonaehis Episcopalem cathedram ascen- derant , ego eo temporis articulo . Episco. pos ad unum omnes, sive ex Coenobio, sive ex saeculo Episcopatum nanciscerentur. b. tinebat tune quippe , ut Episcopi communem vitam cum Canonicis suis degerent Coenobilicae adeo consonam, ut Canonicorum. Collegia Monasteria appellarentur. Si egremio suo Hierosolymitani Canonici Archiepiseopum legebant, Capitu Iis omnibus equale ius erat ut Praesulem sibi optarent. Res omnibus omperta est. Necesse est ergo quod pollicitus es' ut Capitis cum membris in Capitulis omnibus conjunctionem fatearis. Non est igitur singularis species , quae cit. Case proponitur, ad alienas non facile derivanda. Nulla hic ergo transitio , nisi de specie ad speciem Sed non necesse habeo ad Monasti eam vi

vendi normam tempore Communionis initar in Capitula invectam confugeri, ut necessitatem vel consilii, vel consensus eorumdem in Eeelesiasticis negotiis expediendisconsarmem . Id ex veteri descendit disciplina, ex antiquissimis Canonibus ex Presbyterii viribus , ad quae Capitula legitime succedunt. Idque doctissimus Pontifex disertis-

263쪽

sime testatur, eum patriarehae rationes non Regulis L Benedicti, ut ataris petii Duo dicitur hic Rehulae eintimi ut in collati ne Prior ibns sua jura serventur : Beneficia quippe a solis conferuntur Abbatibus IM . Parrum is tutioηιό- Ferar serruime. Qui Patres bi nisi illi, qui sapient inae hujus, vetustissimoritve sistim di omittores fuere ut hine diseas, etiam disjulictae coi mun.onis tempore id antiquissimum jus in dicati m. Neque illud praetermittam , -- in ii Improtrare noni, bates solos, aut Abbatissas Canonicis inconsutiis institueret , destitueretque . sed aliasosoque Ecclesia misera-as , qu ceris: Monaitica non eram imi lia, ut in ano jus Prioribus esse posset . Accedit, quod Epist palis potestas non ex Regula pendet, ut illi obnoxius si , ex eaque regimen instituero teneatur proptere nisi dure liquo Heium tactae noni turn eonia emuis aere, aluo expectare . bear, milia priva Regula ad id adigi poterit aliquanda . . At quid tu, bone vir. iura evulentiam poenas Gre quae eertissimo jure statuta sunt metas mimo, quo ore inficiaberis, eui persuadebis homini , Capitulum corpus non conflare , corpus, inquam, quod Parochiis rem agentes minime compii ni Si m

est , ne fine μερολο . Quo is lini porro huic Corpori prae ter Episcopum dabis

264쪽

kopus, nonne hine necessaria eum illo isto rum existi conjunctio Deinde, nonne perinnimita sunt, quae prohibentur Episcopi expedire, nisi Canonicorum accesserat colitentus;

idque non solum Alexandrina hac eo nititutione tantum , sed novissima Tridentios Lege λ Vides quanto impetu aerem verberas an nondum etiam φSuperest, ut tibi Gonetale eripiam au

ritatem, quod perfacile est. Nimirunt cum Alexandrum asserit in praelanti deci evisse a. triarcham ipsum .aput esse , Canonicos ex S. Sepulchri membra atque adeo illis in-eonsuliis , non debere Patriarcham c. cum inquam id assirmat non negat aliis Capitulis Episcopos Capitis loco non esse , ut liceat aliis piscopi Canonicis inconsulti gra, i Tis momenti res aggredi quod sane in Canonica re tyrones jamdiu perdidicere . Neque enim Gon Zalesius rem in laudato capite propositam , veluti speciem singularem existimat aliis non applicandam . Noverat quippe perpetuo singulares species in Decretalibus exhiberi, quarum decisiones genera-1ium loco habentur constitutionum, ut Exemplis innumeris proclive esset ostendere I ac tenus, nisi fallor, riarii mei partibus sis probe perfuncti sunt. Immoti in acie feterunt. Quid valeant velites dispiciamus. Ergo Paschalis II. Compostellano Episcopo auctor fuit , ut ratis iis Prcsbyteros consedrveret civi digne valerent commos sibi Eeclesasιc reglutini onera Λόβιnera rba

265쪽

modum dum emim Presbyterorum , Miνaleant Ecclesiaste regiminis onera Iub sinere, cumque onera ista potius Parochi , quam Canonici fas ineant, jam liquido con De Dialoactici honore Canonicos curatos . in eo nulla alia agnosco praepe illa in quae Christus con- inituit , silicet Verbi Divin praei carronem,

Sacramentorum administrationem . same Doctrini praeemtiones. Sed alia etiam a Chricto prosecta is instituta agnos et Ecclesia Legislationem scilicet, praemiorum distribu tionem , poenarum irrogationem, Sacrae Do- strinae tuitionem, quae ertissime Episcopis commissa sunt in quibus ex vetustissima IJisciplina Presbyterium , modo Capitula, piscopis celesia auxiliari jubet , non Parochos , quibus solum Verbi ministerium , in Sacramentorum collationem relinquit . e gimen ergo celesiasticum longe a ministeriali cura distat alias cum an diu abjecerint Episcopi , regimen tiam abjecisse die endi forent. De Callixto II vetant , ne Archipresbyteri , vel Archidiaconi Clerieorum ulli interdicerent Archiepiscopi , Dei Capitu injussu memetipsum confulere jubet Anonymus,

ac reco noscere ea , v. in I. arte fori de Excommunicatione in incestio m Corin,

rhium os Apo lo lata . Ergo rata illa habet , indictaque vult , quae illic contra Og gessit, Perquam illi teneo . Et ecce, velites ipsi rem bene gesserunt.

266쪽

Non minus ei infelieiter res cedit a Conei- Iio Burdigalens , ac curae Polo Uamvis Alexandrina Constitutio dilu,

Cetri illim non esset, ii nullum relinqueret dubio locum , certe sequentium Synodorum, o coetissimorum hominum interpretat Io tant esset , ut dementiae arguendi serent, qui, si versa serte opinantur. Duo inter cetera ego produxi , Synodum scilicet Burdigalen. Sem , ac octissimum Card Polum . Ergo illa: eclarae, inquit , haec S. Synodu prae

cipuam in uia Ecclesiis actoritarem ad Piscopum Aertinere , eosque ovilio in opera Capitulorum , ac Lenitarum s Par Ochos

certe nec nominat qui clem juvari, ut meae brorum Capita coherentium odi Obseqvientium Hic porro cum Canonicarus Praebendas

in Ecclesia instituendi ratio , caussa haerfueri , ut qui ad eas a umuntur Episcopo se an , eumque in musi eris ui junc ιone consilio , opera adjuvent , in Diuinis O ciis celebrandis Ee.lesiae inferviant. Vides illud primum Canonicis dataim , ut Episcopo assistant, eumque in muneris sui sua. ctione , consilio, Mopera adjuvent odio in se igitur simul , ae inepte effuti Noster Borum Canonicorum in artente , iac den

267쪽

Polum principio , ac Burdigalensem uno impetu aggreditur Noster. Quid pientissimus Polus , inquit, dixisset si in sermonem de Paroe his incidisset , quid Synodns Burdiga-Iensis Liceat mihi, quoniam huc visit lepidissimus Noster , animi gratia narratiunculam , quam a Senioribus accepi , interse-xere Michaelem rehangelum Patricellium dignissimum olim Capituli Nostri Archidiaconum in magna nominis celebritate Neapoli notissimum nobilis imprimis vir , in litteratus Caesareus , nisi labitur memoria Legatias conventurus versam se contulit. Cathedralem Ecclesiam vix ingresso forte fortuna fit obviam temporis illius Decanus, a quo, num atra cellium vidisset, cum ci scitaretur ille, sed eo, inqtit, Capι rvitium

Deι anus. Bene abet, gratulor, ceterum

inveniendi amici mihi nunc cura est . Aeesto, reposuit, viruli sum Decanus quod cum tertio, Mamplius re*pndisset , nihil ultra ab homine exsculpi posse animadve

tens, ad rem suam abiit . Mox Occurre tem amicum, ac multa urbanitatis ergo, ut assolet , prosari parantem, ego ero , interpellat, multis commoditatibus hunc adveniatin meum cumulatum sentio. Quippe hominem beatiorem vidi neminem, quam Ues ruin Deeanum , nec qui prae eo magis si sua .rte ostentus . De te nimirum bis se ε

268쪽

semel. a tertio interrogato nil amplius extorqueri potuit demum , nisi hoc u rump λ γυ- Deeanus. Absimilis non est milio Noster synodiis Polus e. c um disserunt, eorum institutionem, institutio. nisque exprimunt eaussam, piscopis emembra Capiti datos . Hau Adjutores a suorum mervi sistimonii iis, Ille ad seroelio proin L. Si a feraseae Par chis incidis ηρ. Quadrat optime illud Gna thonis apud Comicum Ubi nominabit Phaedriam, tu Pamphila Continuo is quaodo illa diret, Phaedria

Comessatum intromittamus, tu Pamphils Cantatum provoeemus; si laudabit haec Illius formam , tu hujus contra . - Sed is Moriis orarisia inicia Dy- - , des numus in sua Hii fomam Posi, Prudentiam Aeeipiat nune Polus Nostri lindicium . oe issimus est ex me, i ddit ille, etiam Darei et non prudenti M'. Ceterim potem: Noster desiderio suo, cum viil , contabescereri prudentem , lena optat, nusquam gentium inveniet. Unus est ipse Belum non habet secundum. Im

proden Polusion de Cimitis hic agit camamnieis, qvidas Hismi ised de Canonieis generatim quos tamen ta Episcopali munere eoqsilio se opera Pr sules juvare oportere asserito atque Mi rationem sibi Eeetes,m in Canonisis insis, tuendis proposuisse. - .

269쪽

igalensis. In ea urgebam illud, praecipuam Ditieet in Ecclesiis pilcopo auctoritatem adjudicari. Si praecipua Episcopo asseritur jam aliqua canonicis relinquitur potestas,

Quod enim e pr.ecipuum , non eis olum vias in angustias praeter opinionem compul- si Noster, invocat Grammaticos , Lexico, uni auctores adit, a quibus vox praecocius um/tur sepe pro indu Dri . Si Caiepinas

Faeeiolatus , e alii innixi resimonio Ciceronis lib. a. ad Azricum quod eras praeci putim mihi viliam incommodum impendere

Ut errat Ergo in hoc verbo praecipuus idea erte includitur comparationis , quod particula prae evidenter innuit. Porro com paratio non est, nisi inter plura Significat ergo ea vox . quod inter plura singulare est. Atque hinc fit , ut vox ea singularitatem etiam significet, non abiblutam quidem, sed

relativam , quam vocalit. Hinc apposite Cicero laudato loco mi quod sibi pr.ecipuum as- firmat incommodum impendere id est singulare, peculiare prae celeris incommodis Ru

istoritas ergo nec vacilla dicitur, quae praesimis sit singularis . Sed pudor Nostrum , huc osse demenrtim is agnoscit quippe insantiam suarii. Ergo redit ad illud , quod melioris,otae non est . Burdigalensem ac Polum de anoni eis cura gravatis intelligendos : nam erba Iari, indicant. Quaenam amaboqAlias ait , quanam opera Di Ορos Canonrei Φυυent Piimum consilio , deinde eadem

illa Pera , quam Episcopi Ecclesiae navant

270쪽

regendae, ut sunt mores hodierni Sed nonne ipse Noster, non de Curatis Canonicis laudatas auctoritates accepi es ait quippe :.An Burdita sis , Polus non idem dixis-aent, i QSermonem de Parochis ineidi ena Non ergo de Animarum Curatoribus se

monem instituebant In IX.

I. Capitula o rena rotum clerum exhibentis Canonicorum electio communi jure nonnisaee capituli confessu perscienda

ejulationem, utque me ad lacrymas excita-Tem cum Tragico:

Quis mea digne deflere potest ΜMa Quae lacrymis Miris quaestus Reddat aedon

Cur, bone quae tanta me impendentia las Quid iraseeris Quod exultatundus meum Pirulum pro Cras Irum obtrudo rus Ecclesin praxi, qua ab Ordinatione e neficia non fiunt antur . arrumentum defumo ad ostendenda capitali jura in raemio rum laetitione. Sicein demum depau Perata Capitula , ut ad Iri miserrimo conditionem deducas Sed nonne , quemadmo dum quo tempore ab Ordinatione Benefiere