Animadversiones criticae Antonii Octaviani in Launoji Commentarium de matrimonio

발행: 1829년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

ANIMADVERSIONES

3쪽

IOANNEM Taun um , Parisiensem Theologum, inter illustriores saeculia VI . Ecclesiasticos S Omnes non ultimum tenuisse locum , magnamquctaeris ingenii, ac multiplicis eruiali nis laudem consecutum fuisse , nemo unu3 eu, quc ambigere possi Al omnestamen Viri sapientes inte erantioris Criticae usum in eo jurae meritoque criminantur sum. 'aria plura , tum praecipue quod Theologicam Aquina dia Doctoris Summam inter inera γυ-

α ablegare , falsoque illi tributam ,

unιυeroa Exussitorum turba reclama

4쪽

te , aSSerere non est Neritus i). Sed illa i Du eodem maxime rePmhEndera m Censent , quod nimia aliter ab aliis sentiencii cupidine cauetus, et exquisitam rerum sacrarum Peritiam prae ter ceteros ostentandi libidine abreFlus, nonnullas sententias , ac placita, quae apud cunctos Theologos certa atque e lorata seu er sunt habita , UPU-gnam Nehem nter stra erit. Atque hoc υ emens*Obtrectandi sititatum in libro Praesertim , cui siliatus Rogia in matrimonium poteStas, manifestissimes M

yrodite ubi praeter alia , quae ibidem

Peccat, duo illa minime omnium fiant ferenda, unum quod Ecclesiae impedimenta , ut Quili, dirimentia Statuen- in pol tutem Omnino domemt, alterum ou ex Noso Foedere, ac Meterum

i) Obseroauone 8. operis inscripti : Venerunda Rom. Eccles. circa S Oniam traditio.

5쪽

uidem non ignoramus quosdam magni nominiis Theologos, Aeculiarimus eclitis scriptis , eitatum Laran i O us

ro alios in stiis de matrimonio Commentariis adoersus, istum S i mrem stilum acuentes vetustam Ecclesiao Loctrinam 'ac Tridentinos canones abi ortunis ejus ociotillationibus Oinuia CaTE COHalos e6ερ. Veniam licet uociis

horum Auctoriam Donatibu5 Plurimum nos debere ingenue faleamuc , ipso rumque labOT alque industria hauci satis digiae commmdari queant a dissimuIanuum tamen minimct Pusamus, eos omitibus , quae jamdiu objecerat Laura us , non Plene ei abutiri adhuc

6쪽

satisfecisse, neque eo rem istam Per ducere valuisse, ut Launsanas semientiae proseugnatoribus RemituS Os πω

cluderetur. Atque inde factum MD- 'mus, ut hujus saeculi initio μοροια grapi λ divorsiis conmmoersia POMNO S perlatas Gallicanas in Italia D S , ct nostratibus quoque non pauci Mel ex iis, qui Catholicae Religionis

Stucliosos se Esse gloriabantur , Pari' sie/ιεis Theolso exstiterint ciuenSOrra saGO9us eius auctoritate Uecmti fuerint , ut illum solum sapere cilicerent, ipsiusque eruesitionem ubique miri cepraedicarent. Itaque cum haec ita sint, haud nobis Nerendum erit, ne inanem Curiam, Uanumque Iahorem susci ere UideamuGai Post tot docionum Virorum lucubra tiones ea, qtiae uiximus, Taunsani Foris C ita praeci ua denuo refellentimo obili conemur; atque aes hujusmoissimates ιm uberius illustrandam, simu

7쪽

que ad mariorum facilius Dincendam. Pemicaciam , quae nondum ab aliis anima ersa , Oel non satis Ex EnSa, - et aes rationis normam exacta tu e ,

diligontius hoc libello persequi

diamur. Qua quidem in re utrum Propositum aliqua Sallem ex Pante, si minus omnino adsecuti erimus, lectorum Uno , non nostrum judicium.

ERR. pag. lin. r16 . S. moechatur, et aliam duxerit, moechatur 116. B. de alteris nuptiis. de prohibendis alteris nuptiis M. IS. ab is ab iis. 169. 14. eorumque einumque

8쪽

., . . di,'

CRITICA E

9쪽

Launsi do disortiis sententia evonitur. Quanam in re a Protestanuum errore di erat. CUM non omnia, quae reprehensioue digna in Launoti libro do Roma in matrimonium PO- States occurrunt, sed duo illa tantum loca in quibus Auctor, quemadmodum Praefati sumus, a veritate longe magi S aberravit, notare atque arguere animo destinaverimus; in hac nostra concertatione diversum ab eo, quo Gallus usu&est ΤheoIogus , ordinum sequentes Primum de Perpetua connubialis vinculi firmitate, deinde de Ecclesiae in impedimentis matrimonii constituendis potestate disputabimus.

Atque ut initio, quid de priori quaestione

docuerit Launotus, breviter ac dilucide enarre mus, is primo statuit I) Christum apud Ma thaeum Pharisaeorum interrogationi ri Spondentem indulsisse viro non modo conjugis adulterae dimissionem, sed alteras quoque nuptias. Deinde

10쪽

sat prolixa enumeratione scriptores Graecos , et Latinos recenset, qui a prima Ecclesiae aetate ad Tridentinum usque Concilium floruerunt, deque ea re in suis operibus verba fecerunt: totusque in eo est, ut Iectoribus persuadeat, Graecos semper docuisse ex Evangelica lege Iicere Viris uxores adulteras deserere, et noVa sectari conjugia; Latinos vero, paucis ex Ρtis , in eadem per undecim circiter saecula suisse Sententia, tantumque Post Magistrum, et Aqui, natem plerosque Scholasticos unius Augustini auctoritate innixos etiam adulterii caussa non posse solvi conjugium tradere coepisse. Demum I ridentinum canonem, quo anathema iis instigitur, qui Ecclesiam errare assirmant, cum Propter

adulterium haud dirimi ni trimonii vinculum docet, non ad Fidem, sed ad meram discipli

nam spectare concludit: idque tum ex contrariis , ut Putat, veterum testimoniis colligit, tum potissimum ex hoc prohat, quod Concilii Patres eos damnare antea volentes , qui Coniugium adulterii crimine abrumpi dicerent, Venetorum ΡOSt

ea Oratorum rogatu in eam formam, qua nunc eXStat , canonem pautare sat habuerunt i . ij Eadem prope , quae Latino jus , sentit nos lor Ca-

SEARCH

MENU NAVIGATION