Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo. In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

11쪽

habemus notam: atque adeo ut ita Ν-eias , ex animo optamus. Vale. Lutetia Parisiorum 1X. Kal. Sept. CIDII CV.

12쪽

INDEX CAPITUM

LIBRIS CONTINENTUR.

LIBRO PRIMO.

CAp UT PRIMUM. DE SATYRICAE poestos, origine, oe appellari nibus. τυπεν re μυεῖον γενέσεως omnium Auentorum. Poetices principia inroe m tria: η , - α χ- δάσμα Ιω,οῦ Qu. de bis accomodate ad propositum argumenta ordine dictum. Festorum dierum origo G eaustae: quomodo Gr per quos gradud inde nata S A TYRI cacum Tragoedia oe Comoedia. πτυμ α siue παγωδ e commune nomen. Athenai locus emendatur. Σατυρ αγροεισα φώ. Σάτυροι Σατυρος pro fabula Saurica: iIem Σαise in locus Xenophontis illustratus. Satyrio, Satyrica apud Latinos. Error eorum qui noricam Graecam Nocant Satyram. Donati locus. Sat a

CAP. II. Illustratur SATYRICAE definitio δυμα δης. eurnoni initio in hanc poesim inducti mariae caussae aesi untur , eaque ordine e Misae. De choro Bacchi duplici: Visissiore e NImphis Inusis: recentiore, additis SM6ris, Silenis, aliis. Orpbeu. allustratur σ corrigitur. Dyri qui, qηὸm msi, quo genere orti. Δstratuun

13쪽

CAPITA O Δ Ευαλι- c. error credentium extare in rerum natura Saoros. bistoria hominis cornuti. Saurorum Silenorum veriloquium Narae expositum. σε ρήν . em isse, libidinosus. Σαχνω proprium nomen. σάτηρ σωσα ρ ocra Dorum. φερες π φηρ.M Saori Atticiso Ionibus. locus Suidae animaduersus. Appellariones communes Baccho eius ministris: Sabus, Satyrus , Lenaeus, Bacchus. Βακάχρος Nox Orphei. M poeta pluries emendatus. De recondita Saurorum coe Silenorum sapientia Silenus a Mida captus. Silenus Viro . Socrates Silenus dictus. Nos artificum saluariorum Athenis. Naroas m εα ρ ι φρον η λωμαυ- μνος. De figura Saurorum s Silenorum: sintne , dem Sauri s Sileni. Gemma pulcherrima Bacchi chorum ob oculos ponens , s eiusdem dilucidatio. Nos pingendi ludos. Δωθοφορύαι Bacchi s aliorum deoram. Bacchus idem varie depictus. Sileni eius ζαλ- : S tyrorum episeata. loci aliquot Orpbei torrecti. Pariae firmae Silenorum, es caluities ac barba. Mororum Nullus : locus Aristotelis emendatus. σα θεια. ος triplicis

morbi nomen. tumor circa aures Saurorum. φηρεια. δε-

ori eos oe priapi i disserentia. Ausena locus annmaduersus. cauda Satyrorum. Tityri. cornu Amalthea inter Bacchi e πεια : Item cantharus , persevc. Θυρρος Or νάρειξ. Baccharum ludicra. ἡ σφυειον. trbra bina.

, unde Ani dicta. locus insignis otelis illust

14쪽

LIBRI PRIMI.

rus ὸ Sa ris: item personae ridiculae. Burris breuitas fabulae s simplicitas: dicacitas hilaris potius quam palam obscena: character Nersuum Sauricorum: Sat rica tragicis dramatis interiecta aut si recta. Zuos tragicorum poetarum, quaternis fabulis certandi. mπαλογα. rea MM Gr me λογίς. Colligitur definitio Sauricae.variae tragoediae inρε βάσας.

De nonnullis quae SAPYRICAE extrinsecus aetndunt. artes subsidiaria poseos dramatica: partes vi matices μεως μιος, ω μελο mia. De persoms Sa- ricis π earum ornamentis, locus Pollatis illuseratus.

chi loci emendati. Diadu ω Bathlli saltatio. MMD -- ω dieiq. Κωως, ω de eo oriter nonnulla.

15쪽

CAPITA CAP. U. De poetis SATYRIc ARVM fabularum. Σα- πυκασοι. Quando carperint Dorica compavi, pra-m tir Thestis , aut pratinas. eorum dramata. Cratinus male pro pratina. Messeias Choerillus antagonistae Hatina. agonumsicenicorum in 'tutio. Mos certanda pluribus dramatis. πιλογία mπαλο, αδ tragicorum. Liberalia trina Athenis. Panathenaea ibμdem,s cstri. Nos poetarum sn tetralogio componen--. Orestia festasi, G phisiclis Pandionis. Catalogus poetarum huius generis,s Sauricarum quae apud 3 Peteres nominatae reperiuntur, post Theodem γ' pratenam. Aeschylus: quoι noritas scripserit: quae illa: loca animaduersa in vita fescisti meten eatalogo fabularum ipsius. Cer On. Obiter quaesitum de obmpiade qua natus G denatus Aeschylus. eius Σαπυυν. Ionis μεγα θαμα. Nonicus tragicus. Sophoclis sa rica fabulae: item Achaei: Euripidu: Xenoclur Philoclis : Ast amantis:Iophontis: Platonis. item Lycophronis , Eionis, Demetri'. cimici qui Σαπιροις se serunt. anima de lora quo appensa ampulla. O pro O T.

Loca multa apud Albenaum, Aelianum , Distenem Laertium, Pollucem, Heochium s Graecos scholiastas corriguntur atque explicautur. CAP. VI.

Corollarium huius libri, sue in Oclopem fabulam

S.Iricam notae Euripidis esse ostenitur. 1ά ςαναχάειν. tbenas lacus animaduersus. sauricam ese probatur, ex choro , scena, ornatu , tempore quo docta fuit. τeris principium in cnoesierisne. alia argumenta

16쪽

LIBRI SECUNDI.ex natura ipsius fabula. exitus illius, tristis an latus Reenstendus. Obstriratio μper insicriptionibus dramatum. hanc fabulam esse . ,..isci in ea multi illustrantur.

LIBRO SECUNDO.

SATIRAE Romanae forma pro temporibus diuersarparum hactenus cognita . praecipua capita bot libro tractanta. Antiquistima poesis Latina, Saturaij versus, Fescennini, satira. qua illa. initia rei scenitae sapud Romanos. stem incrementa per Liuium Andronicvn. satira s=reta posquam fabula doceri coeptae. eadem redis in scenam :sed aliter atque olim. exodi rius. Atellanarum exodia. ωαών. αίδειν. Auli

num canticum.

CAP. II. De satira Enn- ω Pacuui': ea cuiusmodi fuerit. varietas metrorum in illis: item argumentorum. quadrati versus, non soli iambici. L. Pomponi, satira. Graeci qui poemata ex diuersis metris composuerunt.

Homeri diffareites: Charmonis Centaurus. satira mana Graecis incognita. Locus Horat- in eam rem com rectus. De Varroniana satira. quomodo prior Luciliana: qualis illa, quam multiplex iu ea varietas. locus Ciceronis animaduersus. Nemre is G Meleager duo

17쪽

CAPITA scriptores -υδε γλοι di. Strabo ex confectura correctus:

no Menippum 3mitatus. eius Satira Menippea dic aer Onua. Vse quoque menium cognominatus. γνο- hi error super Satiras menippi ctaracter dicendi Menippeus. -ρωίαι in legitima IcΠρtrone Nitiosa : παραδιν pro conuitiari. disserentia inter Menippi stripla GVarronis Satiras. Iuliani Caesares. Luciam silus. Seneca Apoιοώοnthias. metromy Satfricum: uem Nartiam. Boetν liber De consolaIion satirasmilis. CAp. III. DE SATtRA L CILI ANA: quomodo Lutilius eius

inuenior. qui disterat ab Enniana. varsa metra apud Lucilium. maIπιa huius satirae: imitatio prisca camar-άia in ubertate maledic enδ stilus populo accommodatus. pedestre eloquium. Sermo ein sermocinaride comicis. Graeca mixta Latinis a Lucilio. Error Ista ri , qui Satri am Dor Epeciem comoediae, quomodo tot

Romana. Error eorum quι Satiram cum Sa ZIcis con-Dudunt. quid disserant. similitudo satirae cum Sillis. Timonis salti: cr Xenophanis. υιus Apulia correctus. Recensus poetarum qui ροψὶ Lucrisum satiraι scriberunt : de titulis satirarum Horatianarum nonnulla. item aliquot locorum emendationes. CAp. IIII. DE SATYRIcA ρουῖDmanorum. Atellana

cum Sa raca Graecorum comparata . non tamen propriὸ erant satyricae. Sullae Σατυρ ηώ κ μωίς, qua. N- re saurica carmina apud Rem. obscura. Nonianus poeta. De nomine SATIRA dissutatio. opinio rerum qui a Satyrica Graeca deduxerunt, per 3 sicribere institu

Dtatur pstasententia Nws argumentis. religio Roma-

18쪽

norum in derivatione Notum Graecarum. antiquitas

cis huius apud Rom. Ostenditur error ex sti dictionum sim litudine ortus. cautio necessaria in rimandis vocabulorum originibus. varia scriptio huius dic ionis. ucr i promistue poni in multis. Satura Satira idem. quid propriὸ Satura. varia illius vocis translationes: lex Satura. per situram exquisita sententiae. eiusdem istis Uus in librarum inscriptionibus. Historia persituram. Pιναξ. quomodo Ῥar,spaseos generibus ante expositis, idem nomen eonueniat, fingillatim declaraturi farrago. Satiricum. Satyricon. CAP. V. coROLLAR rvM Fnius libri: quo discutiuntur duae ab Horatis propositae quaestiones: AN sAT IRA SIT POEMA. or, AN SIT IVs TUM POEMA. Platonis item oe Aristotelisplatira super natura poscor expenduntur.

19쪽

CAS RUBONI

DE SATYRICA GRAE-corum poesi,& Romanorum Satira liber primu S.

- . C APUT ' PRIMUM.

ATYRICA Graecorum poesis cum Tragoedia dc Comoedia atq. uniuersa dra

20쪽

matica Scenicoru siue Musicorum ludoru propria olim fuit. hi dierum festorum maxime caussa sunt inueti: res enim tota AmQώ. Celebratio festorum duas praecipue caussas habuit . honorem diuini numinis, &hominum a cosuetis laboribus suis cessationem: cui postea adiunctus est lusus & iocus: quia ut ait Aristoteles, ἀναπα 4 εοιών η etre δα. Vtralcaussa a natura est, ut & omnium nobilium inuetorum. natura enim,

quod ait vere dc docte Longinus, 1 v, σι τυπιν ωεα--' ivi: neque ulla res memorabilis a mortalibus est unquam inuenta, cuius ingenita animis principia, & ab initio impressa non ex tarent: quae Longinus appellatet α- έσεως, siue elementa generationis,unde hominum inueta manant. Horum veniat inmen-