Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo. In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

발행: 1605년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 시학

41쪽

DE SATYRICA POESI L. I. 23

tur spectatoribus ridiculum, hoc illos dicterio excepisse: Nihil hoc ad Bacchum : quod postea prouerbij

locum obtinuerit. hanc reprehensionem ut effugerent poetae, istum postea morem instituisse, Ut caeterIs quae docere vellent introductione Satyroru praeluderent: ne quis ipsos calumniaretur , quasi Dei oblitos cuius caussa couenissent. Didymus siue Tarrarus: et

est autem Σατυρω π σαγωγη, dramatis Satyrici introductio ante alia fabulam, puta tragoediam aut comoedia: sed de tragoedia potius ac-

42쪽

24 Is. CAsAVηONI cipiendum: nam Aiaces & Centauri & similes historiae tragicae sunt hypotheses non comicae. Satyricas fabulas Graeci vocant modo Σα-ρολίω πιλν, aut Σατυρ tia θαμα :modo simpliciter ut heic, Σα M.' quia fere semper huiusmodi fabularum chori constabant e Satyris Silenis. Diogenes Laertius in Me

vertere debes in Safricis fabulis. est tamen ubi οἱ Σάτυροι, apud Graecas

non plures fabulas, sed unam solum

43쪽

sed & numero unitatis sngula dramata designarunt: et si contra rationem id quidem: cum nunquam singuli producerentur Satyri, sed plures semper, cum epistata Si leno. Demetrius Phalereus,aut qui

cunque est ille scriptor, ε

manifesto dixit pro Satyrico dramate : nisi scripserat αν Σατυ&x :&,ἐπει Σαπι in κα alioquin absurda vox fuerit, propter ratione quam diximus. Σοinteiis autem dicebant α λους cum Satyricas fabulas vellent intelligi. Xenophon in

44쪽

eruditissimus vir & de literis optime meritus, qui Xenophontis opera omnium nouissimus Latina fecit, postrema verba sic vertit: caeteroquin omnium Silenorum Sat ricorum essem turpissimus. certum est non esse assecutum, quid illa sibi vellent, cis Γις Σατυρ ιυις : esset aliquid si diris set, omnium Satyrici generis Silenorum. sed aliud verba Xenophontis pOstulant. quare vertendum MΣατυρ ιυις, quι in Satyricis fabulis ste-ctari solent. in quinto Athenaei ubi locus Xenophontis, sine damno sententiae haec verba praetermissa sunt. Apud Platonem in extremo Symposio. Σα--ν ponitur οιμιακῶς pro fictio, ne & oratione figurata, cum aliud

in speciem simulatur, quam quod intendit qui loquitur. affert &illu-

45쪽

strat eum locum Dionysius Halicarnasseus in Arte : ubi figuratae

orationis quartam speciem facit, quam Vocat Aoλων τ γέ cηλον, etsi α νέν. idque e sie,

scriptores cum de fabulis Satyricis

Graecorum loquuntur, non aliis appellationibus utuntur, quam Graecorum. Horatius in Arte: Mox etiam agrestes Sa ros nudavit. Deinde: Verum ita riseres ita commendare dicaces, Conueniet Satyros.-

Aliquanto post Interjt Satoris paustum pudibunda

protervis.

Et statim, Safrorumscriptor. Hisce omnibus in locis Satyros posuit Horatius pro fabulis Satyricis Graecorum: de illis enim loquitur, non

46쪽

de Romana Satira: quae & ratione nominis & definitione της ου G, diuersissimum poema est a GraecoruSatyrica poesi: ut non ferendus sit eorum error qui cum de dramatis Satyricis Graecorum verba faciunt, Satyrorum appellationem illis tribuunt. quae prorsus insignis est doctissimorum etiam virorum hallucinatio. & tamen vix aliquem inuenias qui errorem hunc non errauerit,etia illoru, qui ex professo de poetica libros ediderunt. Caveant vero sibi tirones ab hoc tanto errore, & cum loquentur & cum neotericorum scripta legent. est enim ut

diximus insignis & ridicula halluci

natio . Non nescimus auctoritate aliquot Latinorum gramaticorum nouitium hunc errorem posse defendi: nam ut nihil dicam de Horatij interpretibus, Donati ipsius

47쪽

DE SATYRICA POESI L. I. 29

verba sunt in Prolegomenis Terentianis r Et hinc deinde aliud genus

fabula id est, Satyra seumsit exordium:

quae a Satyris, quos illotos semper ac petulantes deos scimus esse , vocitata est. Etsi aliunde nomen traxisse praue putant abj. Haec quae Satyra dicitur eiusmodi fuit, vi in ea quamuis duro veluti agrest loco scribe loco: sic πια δυνδυσαρε tribuit Satyris AElianus. in de vitiis ciuiusine ullo proprii nominis titulo carme esset. appellatione L 'M Graecorum satyricam heic intelligi nullum esse potest dubium . nos infra suo loco clare probaturi sumus,

contra omnem anologiam & rationem esse ut a Satyris Satyra sit dicta. quod etymon satis etiam & res ipsa& historia confutat, sicut ostenciemus. Quare aut scripsit Donatus utroque loco Sat rica non Satyra, quae nihili vox es : aut imperite fe-

48쪽

cit cum hic grammaticus, tum omnes alij, quando diuersissima poeseos genera Graecae & Latinae, suta , nominis unius ambitu putarui posse comprehendi. si virum doctum excusare malumus, admissa quam proposuimus emendatione, inducenda mox erunt ista necessario: etsi aliunde nomen traxisse praue putat alij.

nam Σατυρ ita Graecorum nemo

unquam dubitauit,aut potuit dubitare , aliunde quam a Satyris nomen inuenisse: Romanae vero Satirae nomen varie & inconstanter prodiderunt Latini critici. iidem tamen quoties de Graecis sermo eL set constanter cum Graecis locuti. Marius Victorinus De metrorum ratione libro iv. hoc genus versuum apud Graecos comoediarum veterum scriptores plurimum est: m mago apud eos qui Satyricascripserunt. hoc est Saty-

49쪽

DE SATYRICA POESI L. I. 3I

rica dramatar ut apud Xenophontem dictum monebamus, cib

cus lib. tertio: Saprica es apud G cos fabula in qua item tragici poetae , non reges aut heroas, sed Sapros induxerunt ludendi causa iocandique. omitto similes locos. Horatij interpretame-ta ψἄ δεπιγραφοι esse & nugis ineptis simis plena, nemo eruditoruignorat et quare ratio illoru nulla haberi debet. Melius scriptor eruditissimus Apuleius, qui Satine appellationem Graecorum Sillis, non autem Satyricae poesi attribuit, ut infra dicturi sumus. Atque de origine dc appellatione Satyricae Graecorum,

hactenus.

Illustratur SATYRIcue definitio ονυ--δες. currat i initio in bane poesim inducti varia eausta a feruntur, Deque ordine expositae. De choro Bacchi duplicis

50쪽

vetusiore e Nymphis G Nusis: recentiore, ata iis nuris, Silenis, abys. Orpbein illustratur π corrigitur. Saori qui, quam et si, quo genere orti.

tura Sauros. hisoria hominis cornuti. Saororum coeSilenorum veriloquium varie expositum. α ρέναι. --αυρὶς , libidinosus. Σατυ proprium nomen. σάπρ σεισάρορ Noces Dorum. . e. ἰεe nori Atticis Ionibus. locus Suidae animaduersus. Appellationes communes Baccho π rim mini iris: Sabus, Satyrus, Lenaeus, Bacchus. Tox Orphei. ιν poeta pluries emendatuου. De recondita Saurorum oe Sileno rumsapientia. Silenus a Mida captur. Silenus Virgili'. Socrates Silenus dictus. Nos artificum saluariorum Athenis. Naret ι r σαυεσ1 ἁ σωφροσ η θαυμαζέ ιφος. De Aura Satarorum Silenorum fini ne iidem Satyri Sileni. G ma pulcherrima Bacchi chorum repraesentans, o eissem dilucidatio. Nos pingendi ludos. Δωθοφους Bacchi m aliorum deorum . Bacchus κάρπrme' idem Naris depictus. Sileni eius βαιλιι: δε- rerum visatae. loci aliquot Orphei correcti. varia formae Silenorum, caluities ac barba. Saurorum vultus. locus Aristotelu emendatus. σαπειασμος triplicis morbi nomen. tumor circa aures Satyrorum. φηρεια. 0ria res priapi i disserentia. Ausena locus animaduersus. cauda Satyrorum. Tiori. cornu Amaltheae inter Bacchi : item cantharω, persona. Θυρ ς -Baccharam ludicra. αλσφύειον. tibiae bina.

SEARCH

MENU NAVIGATION