장음표시 사용
121쪽
ro Is. C AsAVB ONI species expressas, quas ante attulimus ex Platone: cuius uberem &fusiam disputatione cum in paucis
sima verba contraxit Aristoteles, &breuitate orationis, & locutione ipsa lectoris attentionem excitauit nam η-ῖ γιγνομυον dixit,pro eo quod erat usitatius, ora θ ε ποῖ γ- γο ον: praecessit enim, o ett - άπιν - γλοντα. Ioc autem vult sic posse
imitationem institui,ut in aliis poeta ipse narret, in aliis persona suam mutet,& aliud quid fiat. sic Homerus modo suam ipsius personam sustinet, modo Chrysiae aut Achillis: quod dixit Plato ομιῶν ἰ ἀνάλλω: &Mγb-αψάψον ον-. sed non turn homines in poesi loquentes
introducunt poetae: verum & deos,& bruta quoque interdum animaliave Achillis equos Homerus, & su mina aliasque res inanimatas: ideo
122쪽
consultius Aristoteles ,-ῖ γιγνο μυήλ: quam Plato, L αλν οντα:mutato enim genere omnia est co-plexus accuratissimus Stagirita. hactenus prima species, quae melius Platoni tertia est: sequitur secunda,
do idem semper est poeta, neq. alie nam ullam suscipit personam: &vt eleganter ait Plato, μηδαμsῖ ἐιαρυin philosophi verbis repetendum ex praecedentibus,' M. e V. de tertia specie sic: , --, νώ -υδ ριιμωυ heic quoque repetenda illa, ν suum θα . omnino autem legendum πυτα, non ita penitus
profligata erit dissicultas huius loci, quae magnos viros torsit. licet, inquit philosophus, et1lina hoc modo imitari, ut sic omnia imitatione sua exprimant poetae, quasi ipsi ageret,
123쪽
& in rerum ipsarum actu versaren rur, non otiosi in cellula scriberent. doetex acute diffinxit. Aristoteles inter ista duo: μαμε diu Limitari eos qui agunt, quod pertinet ad
imitari agendo, quod est proprium capitis et ς illud poetis omnibus est commune : nam omnes imitatores supt, non sane feriatium
hominum, sed qui aliquid agunt, Ze
phus initio capitis secundi. ideo dicebat idem in ipso libri huius principio , omneis in uniuersum poeia se os species, τυ γ Fb-dπωολν: quae sententia quum a Platone variis locis sit tractata: idem tamen generalem appellationem aptauit speciei, cum dramatica poe- sim nominauit, sicut ante retulimuS,
124쪽
διήγηω μαμώσεως. nam etsi imitatur Omnes poetae, expressior tamen est eorum imitatio,qui non rem gestam referunt: verum quodammodo gerunt: dum dissimulata persona sua alios introducunt, qui coram spectatoribus res ipsas agant. hinc ortae huius poeseos duae appellationes : Usu se enim dicta est,propter imitationis praestantiam: & ' αὐ- , propter actionem. Diomedes
libro 1 D. Poematis genera sunt tria: aut enim activam vel imitatiuu, quod Graeci θαρμών , vel μα υβι ν. aut enarra tiuum vel enunciatiuum , quod Graeci
ς η ἶυν, vel οιπα βλῖκον dicunt: aut comune vel mixtum, quod Graci νον, vel μακτον appellant. cur autem iθχοιμεα-
ωκη poesis haec sit dicta, & poemata huius generis θοι ori sint appellata, luculento loco docuit philosophus: qui quum in ore sit omnibus,
125쪽
nemo tamen adhuc , quod sciam, grauissimarum mendarum lectores admonuit,quibus maculata sunt ip
tribus posita sit imitatio, rebus,quae subiecit locum obtinent: sphilo so-- phus vocat α: instrumentis, ον ας, id est, per quae si imitatio : & ως, siue modo: recte colligit Aristoteles, posse eundem poetam pluribus diuersi generis poetis ratione aliqua simile esse. affert ereptum Sopho
126쪽
DE S A TYRI C A POESI L. I. IO'
clis: qui subiecti ratione habita, Homero similis: bonos enim ambo imitantur: at modum si spectes imitationis, cum Aristophane illi conuenit: ambo enim, inquit, eos imitantur qui agunt geruntque aliquid. ita quidem vulgata lectio : quam esse ineptissimam, clarum ex iis quae ante diximus. philosophus heic certa notam indicare voluit, qua poesis dramatica a caeteris distingueretur: quae profecto ea esse nequit, quam ista scriptura exhibet: quandoqui dem omnis poeseos commune est, το μαμει sed , ut iam probauimus, quae igitur illa nota 'certo ceristius scripsisse philosophu, in .Hον
nem superius attulimus: quae quum manifestissima sit, intrari subit tantae non venisse in mentem
viris doctissimis & acutissimis, qui
127쪽
elaboratissimos in eum libellum
comentarioS ediderunt. Vertendum
autem , ut philosophi ratio exprimatur, ambo enim agendo faciendoque imitantur : non agentes facientesque, quod propter αἱ ομ βω-, quarti casus cum primo, Graece imperitum fallet. similiter corrupta sunt,& quae sequuntur: nam & ibi proculdubio legendum, On s Mῖνται θοονες, non
similes loci euincunt , quos praeter mitto. sic accipiendum in definitione tragoediae vocem & indem Ῥῶ ν pro παγωδεποιὴ, tragoediam componere, Idem Vsurpat: ut in il lo ipso capite sexto: -ο-ς m
αλγμμβάνουα δ -- quidi septius vero lectione Vulgata, quae se αμανα vult dici ab imitatione hoc ino imo vero, Vt πιιηρα τα, appet
128쪽
θααατα dicta sunt,α ι λα-vel quod
δλων-. in hanc sententiam scribunt Η- ω παῶν et δες, appellata esse θάιδεκτα δώ- μαμωλως ia etῆ θυ- κελ' θαα . Ita Graeci: Diomedes quoque: dicuntur tragica aut
comica . m i ιο θου, id est agere. Latini vocarunt fabulas : qua de voce ibidem subiicit Diomedes rLatine fabulae appellantur,siuefactabulae: in Latinis enim fabulis plura sunt ca-tica quae canuntur. vel a faciendo: namo agi fabula non referri ab actoribus dicitur. duo affert veriloquia istius Vocis: prius, quo fabulam vult dicia fabulando,qualisbubula. ita enim corrigendum: & statim pro plura, scribendum pauca. falsissimu enim est, in Latina fabula plura esse, aut
129쪽
111 Is. CasA VBONI multa cantica: quum fere in totum dramatica Latinorum choris carue
rit & canticis. adde quod repugnat manifesto ea lectio auctoris menti: qui fabulari de canere,quasi verba res contrarias significantia separat . a verbo autem facio , ita sormari vox
fabula potuit, quasi facilibuta , ut averto vertibula, a flecto flectibula, amando mandibula,& a peste pestibula, quod verbi extat in antiquis libris
Codicis Iustinianei. Species dramaticae poeseos, nobilissimae sunt Tragoedia & Comoedia: itaque apud Platonem, Aristotelem alios . auctores, locis quam plurimis omneis θαρροῖκης species , quae multae sunt, duobus hisce nominibus coprehenduntur. plerique Satyricam
dramaticae tertiam speciein numerant, ut Isiacius TZetZes, aliique. sunt
qui species illius in utraque lingua
130쪽
quatuor faciant. Diomedes Poematos dramatici vel activi genera sunt quatuor: apud Graecos tragica, comica,Satyrica, mimica: apud Romanospraetexistata abernaria,Attestana lanipes. ca
terum partitionem hac melius instituas, a cotemplatione finis. Quod enim seribit Aristoteles in octauo De republica, uniuersiam musiceu ad tria esse utilem, et δε- , - ἡρωιωγώ ν, ad docendum, ad liberandum ab affectibus, ad oblectadum:
id in dramatica poesi, quam ipse
nominat usuri ν praecipuὸ locum habet. πιέδείαν quidem adeo sibi vindicant huius musices poetae, Ut δὶαοκαλων appellationehi & δε- eendi verbum proptia sibi fecerin apud Graecos pariter & Romanos: de quo multa obseruabamus cognitu digna ad Athenarum lib. VI. cap. vii. & saepe in Graecorum libris ,