장음표시 사용
151쪽
φ34 Is. CASAU BONI poeta dc mechanico utitur, fabulam docens: in quo praeter sermonem, catus, harmonia & saltatio versantur: quae omnia appella
tione eo loci complecti placuit phi
losopho. Quum igitur naturam Satyricae priore capite per illa ostenderimus , que propius ipsam contingunt , & ad poetae partes proprie. pertinent: nunc de istis quae extrinsecus, ut sic dicam, illi accidunt, quaedam restant dicenda. Quoniam vero satyrica tragoedia quςdam est, ut probauimus,lis omnibus omissis, quae sunt ipsi cum tragoedia communia sola illa commemorabimUS, quae fuisse ei propria cx veterum lectione cognouimus. Porro omnis
haec quam diximus diuersitas in his
fere tribus posita, personarum ornatu, scenae apparatu, & saltationis modo: de quibus ordine pauca. Per-
152쪽
sonae satyricae diuersorum generum erant: si pe heroes, ut in Euripidea quae extat, Vlysses, in alia Eurystheus: apud Sophoclem Achilles, apud Astydamante Hercules, apud Achaeum Omphala: interdum sue maiorum, siue minorum gentiu dij nam & Irim Satyricam, & Vulcanum Satyricum Achaei infra recensebimus. aliquando semidei ut Cyclops, Proteus & similes. hae omnes person ς quia etiam in tragoediis locum habere poterant, ad tragicum potius quam Satyricum apparatum
pertinent : non enim aliter heicquam ibi ornabantur. proprij Satyricet sunt Satyri & Sileni: de quibus propterea Iulius Pollux in ea parte
capitis x Ix. lib. iv. quam de Satyricis personis inscripsit . Σο ρ ainquit, Σατυρος πιλιος, Σα τυρος λέων, Σατυρος I iiij
153쪽
τ ίδεου bis θηριωτ ρος. proprie Satyricas personas agnoscit Satyros & Silenos: quorum appellationes pro ratione aetatis diuersae ab co enumerantur. Satyrus canus, Satyrus barbatus, Satyrus imberbis. de Silenis ante dictum, eos senes esse satyros, Satyrorum epistatas. itaque uni Satyrorum gregi prae est Silenus, ut apud Euripidem. Sed fuere poetae qui plureis Silenos inducerent. ergo etiam inter hos quaesiit a ab aetate differentia. inde illa nomina apud Pollucem Silenus παλος, hoc est: auus . ad longam senectutem denotandam ita vocabant. sic inter comicas personaS aetate prouectissimi dicebantur: erat
154쪽
quorum Messitis describit Pollux. Silenus omnium vetustissimis, quando plures erant , Πατ-σείληνος qua
dictus. quemvis senem honoris, caussa vocabant 'met-ν: & quum illi blandiebantur se ais, ut apud comicum non semel. sic apud Iulianum in Cesaribus Bacchus Sile
Pappo sileno vultum concinnabanta longamitate horribiliorem & prope ferinum. De ornamentis Satyrorum S: Silenorum idem Pollux
vestis es hinnuli pellis, vel caprina qua
155쪽
vestis dicta αγ1 m i νη, oe m . interdum O pardalinam textilem gerant. item Liberi patris siculum , quod
foribus , pallium puniceum , tunica den Ia, stamen Silenorum, qua χορπέος appellatur. hec Pollux: in cuius verbis quςdam sunt nobis animaduertenda. Ita pro quae vox alibi quod sciam no ii extat, scribendum suspi- cor ἰζαλη, vs -λriquc vetustissima deprauatio est vocis Iξαλη. ἔξαλος est hircus ιξαλη, Vt , pellis hircina,
siue τελείους oe, MN, aiunt grammatici. sed vulgo ἰοαλίω dicebant, ut testatur Aristophanis scholiastes. estque hic nominis istius deprauatio ad coantiqua, ut apud Hippocratem in libro Pευ ιιλαω, Vtramque scripturam agno scat Galenus. si cui vulgata lectio Pollucis placet, auctoritate illustrissimi atq. in omni genere '
156쪽
eruditionis eminentissimi viri, Iulij Caesaris Scaligeri eam tueri poxerit: qui ἰ Atio putat dictam ε Itαν ν, subsidere: quia sit ne rugis tota assidebat corpori, atque adhqrescebat. de Satyroru ornatu Dionysius Halicarnasseus lib. vir. εἰς Σα-
tabis galericulos pilis sethisve hor
retes Satyroru capitibus aptari solitas: quarum Pollux non meminit, neque in ea quam exhibuimus gema ullum vestigium. α μα- VΟ-cat Dionysius hircinas pelles, quibus partes infra umbilicum tegebatur. Satyrus apud Euripidem amictum se ait παννυχνία ι λέα. deest aliquid in istis Pollucis,- αυ - -
δαλίου νυφασμιένων. nos vertimus quasi
desideraretur verbum εφ . & pan
157쪽
therae pellem χασμώων accepimus de pelle liciorum varietate distincta ad instar pantherinae, opera teX- toris polymitarij. quia enim veram non habebant, quod in Graecia illis temporibus dissicile erat, arte picta eius loco substituebant. fortasse ra.
teres, non θήλεον. a similitudine θυ- ρος appellatio indita: neque corrigenda scriptura, quam tot locis inuenimus. Chlanis, , no est vestisi florida a varietate solum colorum
; sic dicta: sed est vestis e floribus co-
l texta; qui erat proprius Silenorumi amictus: hos enim vetustas storum
amantissimos finxit, ut suo loco dictum est i ideoque tribuere illis -ιε ιιι εκ et τις , inquit Dionysius. κiοι quos Si-
158쪽
lenorum proprios scriptores omnes faciunt, videntur primitus e lsceno contexi soliti : id enim est ym : postea facti e villosis pellibus. idcirco μα ω Q Hὐνας Dionysius appellat: AElianus αλφ-λ- utrimque villosas. & ait AElianus eo genere vestis hirsutiem aenigmatice designari foliorum vitigineorum in memoriam plantatae a Baccho vitis. locus est ΓIοικαλ. lib. m. cap. XL. haec de personis. Loci apparatus in ornatu scenae positus. nam aliter scenam ornabant cum tragoediam erant docturi,& aliter cum prodituri erant comici : &item, aliter cum Satyrica fabula erat. Vitru .ius libro V. cap. Vm. Genera sunt scenarum tria , unum quod dicitur Tragicum, alterum Comicum, tertium Sat ricum. Horum autem ornatussunt interse disimiles ista -
159쪽
rique ratione : quod tragicae defommantur , columnis , fastigiis oesignis ,
reliqui ue regalibus rebus. Comica autem adficiorum priuatorum , cy' me-nianorum habent θeciem , perstectus fenestris dispositos simitatione ') comuniuaedificiorum rationibus: Sauricae vero ornantur arboribusdeluncis , montibus, reliqui ue agrestibus rebus, in topia operis speciem deformatis . Superest actio: quae ut diximus continet sermonem, cantum, harmoniam, saltationem. Plato & A ristotel es diacere solent γυγν, μελ*δου, of ρίου, & siue urn=: etsi propter Ierum assinitatem varia est apud veteres , Aristotelem maxime, illaru vocum acceptio. in Satyrica actione omnia ad hilaritatem comparata. diu crimen prςcipuum in numeris faltationis. olim .quot erant genera poeseos quae publicabatur in sacroia
160쪽
DE SATYRICA POESI L. I. I 43rum solennitatibus, aut theatris, tot erant saltationum species diuersae: Athenaeus libro xiv. et εἰα φ --,ῶς
vbi chorus, ibi semper saltatio: Satyrica vero saltatio antiquissima est: nam primς tragoedis chorus C . Satyris constabat : ideo Gis&κIam φ Qκώτερον appellat Aristoteles, ut primo capite diximus. Athe
ε ον. Satyrici generis nihil magis proprium quam saltatio: propterea Virgilius: Saltanici Satyros imitabitur Alabe-sbaeus. 5: apud Euripidem cum dixisset Silenus Baccho, ederet quidquid vel-