De Alcmaeone Crotoniata. Scripsit Joannes Wachtler

101쪽

tum in Menoneis excerptis haud pauca exstant do morborum origine placita, tamen quid unusquisque medicus ex ipsius Alcmaoonis libro hauserit, monstrari posse despero. Per species autem eos dividere Si licet, compluria evadunt medicorum genera, quae quantopere Alcmaeonem imitata sint, quantopere ab eo recedant, acile patet. Primi accuratissime Alcmaeonem secuti et ipsi sucorum multitudinem professi sunt, quantum novimus, Eryximaelius

Platonicus fiag. is atque auctor de prisca medicina pag. o

quique eum Praecedunt (οι παλαιοι), inter quos nescio an habendus sit Empedocles pag. 8 . Etiam Philonis vel Socratis temporibus hos medicos floruisse Lysidis quoque Platonici pag. l. L nos docet pag. O . Qui omnes simplices sucos

ut a plantis e solo, ita ab hominibus e cibis extrahi semperque hominibus inesse neque quidquam nocere nisi harmonia turbata cum Alcmaeone credunt. Iam reliqui medici excoqui quovis modo putant e cibis eorumque sucis simplicibus humores quosdam hominum bestiarumque proprioS, a Plantis autem alienos , Scit. φλεγμα χολχiνetet, quorum varia distinguunt genera rum Qui omnes certum humorum numerum, vel duo vel tres vel quattuor, ad morbos efficiendos valere putant. Atque χολχia e φλεγμα morborum

1 Itiique horuni in libiis raro fit mentio qualitatum illarum Alcmaeonianarum de flat. c. io VIP66, a L. φλέγα δριμεσι χa αούσιμεαι αενον; de alim . e. 25 I 166 12 L. εν φλέγuατι, ἐν χολύ, si a

μοισιν; de hebdom. c. io VIII, 8 exfr. humores, sanguis, colera amara'. Plato Tim. 82 E sanguinem πικροτη σι, τι δε ξειαι καὶ cci αυρω δυνα- μεσιν ποικιλλοαενο esse dicit.

2 Plato Tim. 83 C de colerae generibus quibusdam locutus καὶ το

102쪽

inde repetendum videtur, quod cum sucos distinguerent non SolUm χρωμιασι, verum etiam ω θερμω καὶ ψυχρφ καὶ χiρωκαὶ γρω de nat puer c. D ast a), et sanguinem calidum, colora tepidas, pituitam excepto Philolao frigidam censerent ),

qualitatibus elementariis sucos quattuor elementis respondere

coniciebant. Quod cum iam ex Aristotelis pag. is , Menecratis Mon col. I ii, Philistionis doctrinis elaceat, clarissime ostendit Galenus de piae Uipp. et Plus pag. is Militer: πυρὶ μεν ανάλογον ὴ ξανθὴ χολη , 1 δε μέλαινα τη γ το ε φλέγμα

ιυσπεμ τυ ἐδωρ. Quorum plerique a corporis singulis partibus singuli, shumores excoqui eodem modo putasse videntur quo auctor

de morb. IV c. 33 VII di i . , qui stomachum quattuor

i Nisi ipse Polybias auctor est libri te nai hom. Nam Polybo tribuendam esse venarum illam descriptionem libro de nas hom. o. 11 inclusam narrat Aristoteles hist. n. II 3 pag. 5i bo2 , cuius verbis sunt consona quae supra dixi f. pag. 1o annos. i. 2 De morb. I a VI 188, ab L. de nat hom T VI ad ii; 8, 33;Menecrates Men. l. l. . 3 Similiter auctor de affeci 55 VI 266, 2 L J τα λιπαρα καὶ τα

103쪽

harmoniam vel distiarmoniam: o coiu το Θ ανθρωπου χει ἐν έωυτω istoc καὶ φλεγμα καὶ χολ υ ξανθ iην τε καὶ μελαιναν καὶ ταυτ εστὶν αυτω χ φυσι τοξ σωματο καὶ δι αυτ αλγεῖ

VI 38 Is L. . Ipsis igitur sucis nil inesse videtur noxii.

Itaque non mirum quod non Solum γινομενοῖσι συγγίγνεται καὶ νι ἀεὶ ε τω σωματι πλέον ὴ λασσον de morb. I

VI I 2 lb)' , sed etiam in semine iam insunt de morb. IV 32 - VII 5 2, s L. . Vides hos modicos cum Alcmaeone

consentire de humorum qualitate innoxia, dissentire et de origine et natura et Umero . Porro longius ab eodem distant ei qui e ciborum residuis abundantibus (τα περισσωματα morbos oriri volunt, sive unum sive plures humores nocentes ex eis nasci opinantur. Patet enim eiusmodi humores non ab initio corpori inesse, Sed postea gigni eosque παρα φυσιν. Quam sententiam cum multorum medicorum suisse doceat auctor Menoneus, satis habeo ad

Orodie Cnidii eo IV do placitum te delegare, cui simillima os Timothei Metapontini opinio Menon col. VIII ID), quaeum confert Dielesius auetorem de loe in o m. I VI 2 6, 2 L.).

Praeterea non desunt qui philosophorum de uno corporis elementes ineptiam secuti ' unum divi corpore tumorem esse

104쪽

doceant, eius tamen naturae, ut per calidi vel frigidi vim multifarias naturas induere possit. E. gr. auctor do hebdomadis 18(VIII g2 unum in corpore humorem inesse ratu SucorUmtotradem minime spernit c. VIII 6 23. os impugnante auctor de uas hom. l. l. et Polybus', Mon col. IX uod non Plato Tim. 82 ἐπειδ1 γένγ πλείονα ἐν , οντα τυγχανε ι) Qui quantum discrepent ab Alcmaeone facile visu.

Denique sunt qui uirimum ab Alcmaeone recedentes os rhτὴ χολὴ νοσου γινεσθm nolunt immo cetr των νοσων γην

χολ=ην. Sic Petro Menon col. XX I), quocum comparatur Philolaus qui coleram esse negat niSi χρειαν, quum lχῶρα τῆσσαρκώ esse contendit. Cui unice apsus est Plato(Tim. 82Esqq.)qui et coleras et pituitam τηκεδονα τῆ σαρκώ esse exponit(et Thrasymachum Sardium Menon col. V 2 easque παντὶ χαλεπα του σωματο dicit Tim. 83 A) Sed haec hactenus. Unum restat, ut quanti philosophi posteriores Alcmaeonem secerint ostendam. Atque Empedoclem quidem de aurium structura pag. 2 simillima, de oculorum pag. ob plane eadem quae Alcmaeonem protuli S Se supra vidimus. Idem de semine mulierum pag. 3 et de corporis nutritione(pag. 8 cum Alcmaeone consentit Gravissimum autem est

quod nuper Bidegius Archi f. Gesch. c. Philos. IX N. F. II 2 pag. is sqq. doctissime exposuit de quaerendi methodo

ac ratione Empedoclea. Nam Empedoclis methodus maxime abhorret et a Xenophane omnibus de rebus dubitante et ab eraclito et Parmenide negantibus ullam esse scientiam nisi ratione ortam Esse enim profitetur hominum quoque scientiam, circumcisam illam quidem e vitae brevitate et aliis malis humanis, satis tamen firmam, si modo parvis contenti nolimus hariolari sola freti ratione, immo singula omnium

Sensuum ope accuratissime inveStigare nos non pudeat. Quam viam cum Sese secuturum esse diserte dicas, ab eadem tamen ipse saepissime decedat, alius cuiusdam philosophi auctoritatefactum esse videtur, ut ad eam adduceretur. Iam cum Alcmaeonis crinia eum compilasse constet, recte digitum intendit Bideχius in eiusdem verba nobilissima: περι ων ο iii rων σα-

105쪽

Ipsu ui autem Alcmaeonem Xenophanis scrupulis ac dubitationibus hanc ad opinionem adductum esse vix concesserim;

nam et fragmenti XIV M. καὶ τ μεν ουν σαφε κτL ratio alia est et pag. 36 et medicae artis naturae propria ac quasi innata esse illa sententia videtur; rectius igitur monet

Iam Anaxagoras sensus simili modo τω μὴ μοίω fieri docet, qua de re accuratius vidimus pag. a. Porro bestiis homines, quibus maior mentis (του νου vis concessa est(Zollo Isi si loto), i, raestare docet vi si εμπειρια τέχ'Liσοφια. Iam cum sint Aristotelis nonnulli loci, quibus doctrina illa Alemaeoniana e Platonis Phaedone nota aperte retractetur rum), ita tamen ut ubi Plato vel Alcmaeo δόξαν liosuerant, ibi Aristoteles 'ειριαν et Anaxagoram , ubi illi ἐπιστημ=ην, ibi hic τεχν)ην καὶ ἐπιστήμ)ην ct Anaxagoram diceret, verisimillime conici potest, etiam Anaxagoram decretum illud Alcmaeonianum professum esse.' - Manifestus in embryologicis consensus Semen etiam seminas emittere uterque credit de pullo quid putaverit Anaxagoras docent rameris noedos Parisin IV id, Id 'Aναξαγορα ἐν τοι 1iθικοι σ scrib. φυσικοισ αυτο ορνιθων γάλα τὶ ἐν τοι ωοι λευκώνε ναι φ=ησι; idem Athenaeus II bi . Denique in foetu oriundo et ipse cerebrum primum formari censet Censor. d. d. n. VI l), quippe in quod omnes finiantur SenSus.

θ)ηρίων ἐσμέν, ἐμπειρια δε καὶ ινγ μθ καὶ σοφία καὶ τέχνι κατα υναξαγοραν σφων εργ' Sauppius Ausctemuhite christen Pag. 8s fort. εριωBernaidaliis , αυτ ων χρωμεο α καὶ βλιττομεν καὶ αμέλγομεν κτλ.2 Anal post II is, 1 o a 3 Met. A 1, 8 a 2 con b T. f. h. diss Pag. do 1.3 Fuit cum putarem Phaedonis illum locum ab Anaxagora Potius ipso petiisse originem. Nam Claχomenius quoque mentem in cerebro ponit eoque sensus finiri docet feste Censorino, atque optime quadrat παρέχειν illud Platonicum cc pag. o , quoniam ad sensus percipiendos

non Sensoriis modo, verum etiam mente nos egere persuasum habet

(Dox. id io; Di, o . At recte monet albfleis chius eis philosophis, de quibus agitur p. 6 B, opponi potius Anaxagoram a Platone P. si ).

106쪽

Ne a Democrito quidem alieti sunt Alcmaeonis placita. Etenim ille quopiam modo nam res non Satis perspicua in cerebro animae sedem esse putavit si Theodoret fides est, ct ox. si a 3 et notas), ipse atomorum doctrinae aperte adversatus. Quod cognitionis facultate sapientes bestiis, sapientibus deos longe praestare vult, habes coniuncta Alcmaeonis fragmenta I et II. In eis quae ad medicinam spectant congruunt de Semine, quod mares non magis quam seminas effundere persuasum habent. Praeterea de mularum sterilitate opiniones proserunt simillimas pag. 226 Mulluch . Gravissimum autem est, quod etiam conclamatae illius de oris doc trinae, quam Democritus nec non Empedocles de quo iam Philippsonus monet IV, ἀνθρωπ pag. 21 excoluerunt, Semina ac standamenta aperte latent in oris Alcmaeonianis, quoniam SenSuum Pori profectam eam esse ipsa res docet. Quod vero in laetus natura depingenda spongiae imagine usus Si Crotoniata, manifesta habemus initia doctrinae illius homisticae.

107쪽

II loco Aristotelio Metapli A 5, 86, 22 sqq

Recensentur aliorum de leniaeonis aetate opiniones

De vocibus ἐγένετο τὴν λικιόν apud Aristotelem obviis De Alcmaeonis vita.

Crotone natus Si

Medicus fuit

Aliorum commenta

D Alcmaeonis libro. Omnium primus de rebus medici prodiit Per fraudem suppositus non fuit Do Alcmaeonis dialecto.

D dorici et ionici sermonis vestigiis

De voce θορri Alemaee ionice scripsisse videtur Alcmaeonis libello quamdiu tempora ePercerint II. Altera ars Fragmont'. Fragmentum I De scientia humana ac divina

II De hominum a bestiarum disserentia III De auditu

IV De caprarum respiratione V De odoratu VI De gustu VII De visu VIII De oris et cerebro IX De anima

X De stellis XI Do immortalitatis circulo

XII De semine XIlI De semine mulierum XIV D liberorum eXu XV De pubertate XVI Do mulorum sterilitate XVII De conformatione artu, XVIII Pullus quomodo nutriatur XIX Foetus quomodo nutriatur XX De somno XXI D dualismo Alcmaeoniano XXII Do morborum Origitie XXIII Ps.-Alcmaeonis fragmentum ethicum

108쪽

III. Tertia ars: Quae ratio interestuat inter Iomaeonemeeterosau Graeciorum metaeos et PhilosoDhos.

Casu actum esse, ut de nonnullis rebus Alcmaeo cum Pythagoreis consentiret, suo iure negat Aristoteles SI Ueraclitum Alcmaeo secutus non est GPythagoreorum societatis assecla non fuit 88 De schola medica Crotoniensi. Unde orta sis oQualem cum Pythagoreis rationem habuerit 2De scholae asseclis posterioribus Philolao, ippone, et. sa ippocratici quomodo Alcmaeonem secuti sint 6 Philosophi posteriores quidnam ab eo sumpserint. Empedocles oo Anaxagoras Ooi Democritus io2

Res memorabiliores ioci, qui aut emendantur aut defenduntur.

1 sqq.Berosus quando scriPserit

s1, i Democritus de muti i-endo metu quid censuerit 6sDialecto mixta quinam usi sint 26Dialech, quanam ia-gnae Graeciae scriptores ineuntes quinto

saeculo usi in

anatomiam exeolendam valuerint . . .

pag.

Laortius Diogenos VIII 83,2 21sqq. 36Sq. Manetho quando vixeris ad 2o Nomina eadem et in

Olympionicae Crotoni

enses

Polybus num auctor sit libri de nat hom Serapis quando Alexandream translatus sit Somnum quid putaverint antiqui

109쪽

versandien

Philologie und Alterium gavissen Selinu.

D. A. - . 2 3.

110쪽

Romomann Emst, Dr Phili die historiselle Seliri sistellere des '. Asinius