Casti Innocentis Ansaldi Ordinis Prædicatorum De Romana tutelarium deorum in oppugnationibus urbium evocatione liber singularis

발행: 1753년

분량: 204페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

171쪽

quotannis Capenam extra Portam ad lavacrii inducere soliti Quirites essent, I) eundem subacti Romae Ρopuli concessere in morem , & ad similitudinem eorum , quae in Urbe peragebantur omnium Principe , alibi , & in Coloniis maxime , Sacra illius Deae fassa , eodem simulato ritu, eodem simulato Almonis fluvio; sa)quod apud Ethnicos receptum esset, ut quae in Sacris exhiberi reipsa non poterant , simularen. Iur, ac perinde acciperentur, ac si1 talia suapte

natura essent; s 3 ) hoc enim & in Parentalibus factum ; ad memoriam quippe Trojani Simoentis fluvii repraesentatus alter in funere Andromachar ab Heleno in Epiro , & nuncupatus. 4 ua igitur , inquient , ratione, eX

terna in Urbe admittere voluissent Romani Pal- Iadia, & Sacra λ ua etiam sententia , regnan/di artihus , ut est creditum , adversa , peregri na oppugnatis ab Oppidis voluissent educere Nuamina , noVorumque, & exterorum societate Deum, veteres, ac patrios dehonestare λ Sed fortasse ea de re ne somniarunt quidem , aut casu , & in considerate semel id, aut bis fortasse factum, repugnantibus enumeratis Legibus.. Verum Leges ejusmodi avitae illi consuetudi ni , ac caeremoniae minus obstare is statim ina

c 3 Nannius Schol. in Epist. S. Ambrosic Virgil. Lib. Eneid. III.

172쪽

telliget, qui animadverterit, non sancire easdem peregrinis utcumque de Diis , sive earum senosum non de Diis eorλ- intelligendum , sed de Sacris privata modo Popularium voluntate inaductis. Jus enim rerum sacrarum , quod Vete

res jus Vocabant sacratum , s I ) quodque in

gentem Principibus majestatem, 'ac reverentiam conciliabat , summum esse referendum ad Im perium autumabant Quirites more videlicet antiquissimas apud Gentes , vetustissimosque apud RegeS recepto , ut qui Princeps esset , esset etiam Sacerdos . Enim vero jus hoc togatam apud Gentem haud penes alios reperitur fuisse, quam penes Reges , ac Imperatores , penesque summum illum , ac maximum Senatum. a )Pontificum quippe tantum erat Sacra admini

strare, scireque, ut ait Livius , s 3ὶ quibus hostis, quibus diebus , ad quae Templa , sacra se

rent , atque unde in eos sumptus pecunia erogaretur . Ejectis Regibus apud Patres fuisse jus sa. crorum ex infinitis constat Senatusconsultis ; timebant enim fortasse Ρatres , ne qui S rituS ,& Sacra induceret quieti Reipublicae adversa , ejusque ordini, ac scelicitati ; aut ne hominum Ope privatorum peregrinis Sacris inductis , Ιmperii unum caput biceps fieret ' neve si aliqui- quibus datum semel esset , ita superstitiosum

173쪽

adulari posse Populum , arbiter ut Religionix fieret , ipse , qui eorum , quorum adulationes aure patula captat , esse tandem jocus , ludibrium, atque mancipium solet , adulantium in arbitrio exinde esset ; quare partem hi aliquam juris Imperii usurpare pergerent , aliudque in Imperio facere non omnibus futurum fortassis utile Imperium. Mutata Republica, uti cetera, ita etiam quae res ad divinas pertinebant, in se transtulere Caesares ' ideoque Tacitus : s et in Nunc Deum munere summum Pontificem, summum hominum ese I tametsi primis ab Imperatoribus , ut di sociabiles ceterum res componere Viderentur, Ρrincipatum scilicet, δc Libertatem & quia arcanum novi status est imago antiqui, ea ratione , qua nonnulla adversus sententiam suam decerni passi sunt , quo simulachrum , &larva pristini status , quo externa Reipublicae forma, quam solam intuetur plebs, aliquandiu conservaretur, ita quaedam sacrati juris Senatui indulta quare & factum sub Claudio Senatusconsultum, viderent Ponti es , quae retinenda , firmandaque . inicum , et ) supplicationesque ob res domi , forisque aut gerendas , aut ge stas , deque aut legitime peractis , aut pollutis aliquando Sacris a solo Senatu decretae ' praecipue vero publicae Apotheos es, s 3) quas promo- Vere solum contenti Imperatores erant, qui sa-

174쪽

tis noVerant , cum quibus ipsis res esset , suasque preces imperia esse, iis maxime, qui adeo in assentatione crant, ut Caesarea etiam jumenisi a postulati consecrassent. Itaque non ex invisis peregrinis Sacris , aut ex Religionis Romanae indole , latae fuere a Quiritibus de caeremoniis externis aliquando abolendis Leges , verum pOtius ex arcano , & jure imperii , quod rerum sacultatem sacrarum privatis adimebat , & supremae asserebat Potestati, ut Religio in Republica esset , non in Religione Respublica ; auriae Religionis specie in ambitionem dilapsi ,

absque ulla probabili caussa mutationes in Republica inveherent' aliena enim a communibus habere Sacra, non ad Religionem, sed ad conis jurationem pertinere Patres judicabant puram, incorruptamque suam Religionem aut existimam res falso , aut existimari , & simulari exoptanteS; mancam vero, aut sticis , & ceruscis inferictam seditiosis modo videri dicentes posse , quibus videlicet ipsa libidini , aut inique agendi ,

aut dominandi Religio obtentui est. Iam vero Dii in oppugnationibus Urbium Romam evocati nullam in Religione mutationem inducere poterant; erant enim delaticines illae, novae Veluti Apotheoses , recentium veluti Signorum consecrationes . Communes etiam eranto liquando qui evocabantur Dii ; denique suprema ab Potestate in Urbem admissi , Romani evadebant, & proprii. Illis immo in Legibus, quibu4 peregrinis caeremoniis Populus interdice

175쪽

batur , non omnia peregi na sacra vetabantui , sed illa modo, quae receptis cum Religionibus ,

cum receptis moribus componi haud viderentur posse, aut quae novitatem saperent , aut inunaanitatem . Augurius peregrinarum caeremoniarum , sicut veteres, aut praeceptas reverentissime coluit rita ceteras contemptui habuit . Namque offenis initiatus, cum pinea Romae pro Tribunali de pra vilegia Sacerdotum initIcae Cereras cognosiceret quaedam secretiora proponerentur, dimissio concilio ιθ corona circumsantium , solus audiit disceptan tes . At contra non modo in peragranda aerapta

paulo desectere ad visendam Apim superseditu sed

' Crium Nepotem , quod Judaeam praetemebent apud Hierosolamam nou supplicat et , collauda

nulla e set Religio alia tam ratibus dissona , qua non in societatem admitteretur , ut Erantiaca ιPhr ta, Graeca, Thusca Sacra Romae e soliJudaei passim deridiculo erant , ut ex SatFris , m Epis grammatibus apparet, interdum relegabantur fChrisiani vero propterea etiam atrocismis assici hantur suppliciis , cujus rei non alia potes reddi causa , quam quod hae duae sectae unum Deum venerarentur , cujus honori recepti Dis adfersabantur , non tam inter se , quam iuius aemuli . Lucas revera, in Actis Apostolorum , Athenas Urbem Vocat , resertam scilicet Ido lis

i Sueton. Vit. Aug. ab Lib. De Verit. Relia. Chris. IV.

176쪽

lis, sive Deorum Signis, quorum prope infinitam in illa Civitate copiam fassi sunt etiam Philostratus, I Pausanias, Strabo, & Theophi lactus , qui in medium producta Epigraphe

Arae Θεοῖς Aβίας , κ, Ebρωπης , Λιβυης , Θεωξενι- , Diis inde m Europae , Libyae , Ignoto Deo oe peregrino, existimat , Athenienses admisisse peregrinos totius Orbis terrarum Deos . Maximus Tyrius quoque , Populus obeniensis, inquit, alienos infert quotidie Ο no-

ιν ἐοων. χὶ Denique Helyclitus , Dii peregrini ,

scribit , coluntur ab . theniensebus , quos recenset Apollophanes in Cretensibus. Θεοὶ υνικοὶ μηναουιστιαῶναι , οῦς καταλέγω AMRαφάνις ἐν Κρῖφν ; & tamen , ut iisdem Apostolorum in Actibus docemur, tractus ad Areopagitas fuit Paullus, ceu noUorum Numinum , ab Areopago scilicet non admissorum, Praeco. Claudius, qui Judaeos assidue tumultuantes Roma expulit , qui Druyda rum Religionem apud Gallos dirae immanitatis,& tantum Civibus sub Augusto interdictam penitus abolevit , e diverso Sacra Eleusinia etiam transferre ex Attica Romam conatus est . s 3 De Adriano quidem Caesare scribit in ejus Vita AElius Spartianus r Sacra Romana diligentissime curavit , peregrina eontem is . Verum , haec pugnare animadvertit hunc ad locum Salmasius,

cum r) Lib. IV. Vii. Apollon. Cap. 6. et Sermon. XXXII.

177쪽

eum iis , quae in Vita ejusdem Caesaris habe

Aurelius Victor, nempe: pace ad Orientem com. posita Romam regreditur . Ibi Gnecorum more , seu Pompilsi Numae , caeremonias , leges ι Gymna. fa , docitoresqtse curare occoepit , adeo quidem ut ludum etιam ingenuarum artium , quod Athenaeues vocant, constitu ret , atque initia Cereris , Liber aque , quae Eleusna dicuntur theniensium more

Roma percoleret. Per peregrina igitur sacra in ἀtelligenda esse AEgyptiaca consequitur idem Saumasius , quae revera multi Ρrincipes contems earunt: vel fortasse in Cereris sacrorum ritu ali. quid mutasse Adrianum, & ut more magis At.tico celebrarentur, curasse' quum revera ad Va.

lentinianum usque & Theodosium manser ni E. leusina , sub quibus modo deserta & abolita . Julius Capitolinus, in Vita Marci Antonini Phulosophi ' tantus autem, inquit, terror belli Mamrammanici fuit , ut undique Sacerdotes Antoninus acciserit , peregrinos ritus impleverit . Scribit Elius Lampridius, de Commodo Antonino agens t era I is coluit , ut o caput raderet, uinbim portaret . Bellonae semientes vere exsecare bra chium praecepit sudio crudelitatis. Isiacos vero pineis usque ad perniciem , pectus fundere cogebat suum nubim portaret, capita I acorum graviter obtunderet ore smulacri. Quare Spartianus de Ca xaca ita agens, in quo quidem, inquit , mihi mis νηι videtur , quemadmodum sacra I dis primum per hunc Romam venisse dicantur , quum Antoni nus Commodus ita ea celebraverit , ut oe Anubeu

178쪽

portaret pausas ederet. Quod repetit in Viata Pescenti Nigri . Lampridius de M. Severo scribit : IIum Serapium decenter ornavit , additis signis deliacis omnibus , sicis . Ejusmodi vero haud licentiae & libertati imperan. tium tribuenda , quum obtinerent apud Romanos in libera etiam Civitate . Arnobius regerens Objectioni Ethnicorum de novitate , ut

ajebant, Christianae Religionis ; Quid λ inquiebat , si ) ris Arantiaca Numina , quibus Ser pis atque bis es nomen, non pose Pisonem γ --hinium Coss. in numerum vestrorum retulistis Deorum 8 suid Phrraiam Matrem , cujus esse condisioν indicatur vel Midas , vel Dardanus , non cum Hannibal Poenus res Italas raperet , terraruns

exposceret principatum , ω nose m scire caepissis

memorabili Religione sancire ρ Sacra Cereris Matris , non quod vobis incognita ebsent , adscita paulo ante, obtentum es ut Graeca dicantur es noυι atatem ipsam tesante cognomine ρ Non Dottorum in literis continetur , Apollinis namen Pompiliana in is digitamenta nescire P Ex quo apparet , σ liquiadum es , hunc vobis fuisse incognitum I pia

autem aliquando coepisse Usie notum. Et severiores quidem aliqui, inter Romanos , moderari sacra saltem illa voluissent, quae mores secum ferrent ab honestate alienos qua de re Cicero in suis Legibus: Novos vero Deos, in his colendis novictumas pemigilationes sic riso Mnes , facetus

179쪽

mus Poeta veteris comoedite vexat , ut apud eum

Sabarius, o quidam alii Dii peregrini judicati ,

e civitate viciantur. I) Rursusque: Praeter Idaeae Matris famulos, eosque justis diebus, ne quis sispem cogito I quam ita Legem explicat : Stipem susulimus , ruset eam , quam ad paucos dies propriam Idaeae Matris excepimus; implet enim supe sitione animos , exhaurit domos . Qua in re ad lusum volunt Interpretes ad morem , ut ajunt, Sacerdotum Magnae Matris , ut mendicando stipem Vel panem quaererent. Boni sane Interpretes, qui nil revera demum docent ad lusum adibitror ad id , de quo testatur Minucius Felix

in Octavio : Mendicantes vicatim Deos ducunt . Nempe signum magnae Matris vicatim deferentes , aurum colligebant ejus celebrandis festis necessarium; quod, aetate nostra, quum de Tutelari agitur , fieri ipsemet in Samnio vidi , Theate scilicet , ubi Fidicines pone vexillum

Divi Praesidis instrumenta pulsantes , pios Vicatim cient ad pecunias in proximam celebrita. tem erogandas. Ceterum, sibi Musisque canebat tunc Tullius; Leges, ut ut Academicus , effor mans Reipublicae sua existenti in mente, & prope dixerim, Platonicae ' quum , illa praesertim tempestate, proclives maxime in peregrinas sue.

rint Romani caeremonias, uti superiore tempore in peregrina Numina ' tum scilicet quum imperium vehementius propagare satagerunt . Peregrici Lib. de Legib. II.

180쪽

16tregrinis autem Omnibus sacris Populum interadicere, quid aliud fuisset, quam suarum mei Romanos oblivisci artium , & spem omnem praecidere acquirendi terrarum Imperii Τ Exterorum namque Sacrorum odium servare quidem diu aliquod Imperium potest , ast illud extendere , & propagare non potest ' ut enim ceteri , qui Conquisitionis Spiritu acti aliquando sunt, ita Sc Romani credidere facile , nihil ad reliquas acquirendas sibi Gentes pervium esIemagis permissione Sacrorum omnium , quorum ex concordi, uti autumabant , & invicem coeunte discordia , omnium animis sua libertate contentis , Populi pax , & erga Imperantes amor, Sc honor , & decus Patriae , & gloria ,& sortitudo Gentis , Sc ceterorum per confugia , per commercia Populorum opes , 8c divitiae, & aurum , & accederet beata pleno copia

cornua

Reapse quod hisce in principiis Romani vel

nascentis Reipublicae tempore Versarentur, Ceterarum Deos Gentium, & ritus , ac caeremonias nunquam non admisere . Prima si quidem infantili Urbis aetate, Exul ab Arcadia Latios E nder in agros Venerata impositos attuleratque Deos. I)Praeter ea Vero, quae nascentem in Urbem

Transtulit Evander blυesria Numina secum, a)L praem

SEARCH

MENU NAVIGATION