장음표시 사용
301쪽
mani Pontificis uouis Magni auctoritatem provocat, probataque Flaviani sententia, noVo ictu propellitur. Quare ad injurias et ad malas Dioscori Alexandrini artes confugit, et in Concilio anno 449. Ephesi coacto, cujus latrocinale nomen immortalem prodit infamiamin, raeside eodem Dioscoro, vi legum compressa , loci dignitate violata , ab armato caet Orthodoxus conclamatus, in pristinum restituitur, Flavianus vero , Fusebius, aliique piscopali officio depelluntur. Licet autem toto adnisus sit homine Leo, ut ad Catholica veri latis patrocinium Theodosium L et Pulcheriam Augg. permoveret, et celebris ejus epistola ad Flavianum Dullum exitum Eulychian errori relinquere videretur, haec attamen Omnia nihil pro secere, donec sollemnis alia auctoritas in re Christianae subsidium peteretur Oecumenicum scilicet Chalcedonense Concilium per Marcianum Caesarem anno 457. Ongregatum , AEUO OViam stigma utychianae haeresi impressum, repudiatus Dioscorus, et in Paphlagoniam pulsus , suscepta veluti Fidei norma Leonis pistola, quae unam Christi personam duabus nullo pacto confusis aut permixitis naturis constantem proclamabat. S. XXIII.
Eutychiani post Concilium Chalcedonense.
Verum hisce praeclare vel actis vel scriptisfactio ad silentium minime redacta est: fremitus im-
302쪽
alio renuentium Monophysitarum obortus, conjectum a Monacliis quibusdam in Synodum Chalcedonensem prodita Fidei crimen, edita alicubi repentino seditiones et turbae. In alaestina secunda Eudoxia Theodosii junioris viduam ierosolimylanum thronum, detruso Iuvenali famigeratissimo Theodosio adjudicant Alexandrinum gregem roterio creditum, invadit Timotheus Aebarus, et huic obstantibus Catholicis, invadit Petrus Moggus, ejecto
Joanne Thalaja rite consecrato Ad Syros interea migrabat haeresis a Barsum propagata, necnon et ad sinitimos Armeniae populos, variis tamen Vicibus, cum a Syris repudiata, a Zenone Imperatore, et ab Acacio Constantinopolitano Antistite reponeretur: lacla etiam erroris ipsius immutatione, qui absorptam a Divina humanam Christi naturam aulea e singens duplicem postea naturam atque OmPOSilam asseruit. S. XXIV.
Nomen herioticon adepta est a Fidei sormula, quam Zeno Imperator concordiae studens anno Ilu, Acacio vel suadente vel dici ante condidit, ut ad uni- ursum clerum Egypti, Libiae, et enla polis mit-lendam curavit Commendata Nicaeni Syniboli 0- creta, probatus Cyrillus , damnatique Nestorius et Eutychus suprema iacessuerunt illius sermulae Ca
Pita. Quae vero cum de una, aut duplici in Cliris to
303쪽
Datura, et de Chalcedonensi Concilio oriati in sileret Zenoni equidem salis esse, et Acacio, Petro Og-g0, et Petro GD apthaeo placere potuit, in an ii nos tamen Catholicorum induci non potuit immo, Eutychianis plerisque varias in scolas abeuntibus in contemplum venit, et quae tranquillitati materiem praebere debebat, ea discordiarum origo et
Monothelitae appendi Mono physitarum saeculo VII.
Ea Saec VII fuit Heracli mens, ut Monophy- sitarum actionem cum sacri civilisque imperii tranquillitate conciliaret periculosum tamen On-
250 Reiecit Henolicon Felix III tanquam injuriam ChalcedODensi synodo inlatam, et per legatos Constantinopolim missos Moggum iussit Alexandrinam sedem relinquere, Aca tum ad causam dicendam Romae adesse. Sed contra votum, immo contra Plinii Principis expectationem res cessit, comprehensis ibidem legatis, in carcerem detruduntur, et in Moggi comunionem et obseqilium pertrahuntur. IIaec vix cognovit Romanus Pontifex lum iugalis , munus Omne ac comunionem ademit, tum Acacio, qui vesan furore ideo correptus Felicis nomen e sacris yiblicis abrasit. Noque a seductoris illius morte quieverunt dissidia, quae posterior aevo Viguerunt, finem dumtaxat sortita cum sedentibus anno 542. Joanne II. Romae Hormisda, imperant Ius lino sua Chalcedonensi concilio auctoritas constitit, Acaci et Funonis nomina e sacris yplicis deleta, eorumque infamia memoriae sompiternae tradito Vidit Theodorus Althusius in historia Eutychiana dila ipsi ad 659. Natalis Alexander in Hist. Eccl. praesertim in diss. XVIII. saeculis pag. 28T. T. V. odit. I licensis l. cit tibi do Ienolico Zenonis, o Cacciarius in isto ita Eutychianu pag. 5l6. exercitat in universa S Leonis Magni opera.
304쪽
filium, et audax quo ex demissa haeresi nova item perniciosissima xcitaretur, et allacia alia, aliam ru- cleroi tum enim discordiarum sinem adesse putabat Heraclius, si medio inter Catholicos et Monophysitas tramite distincla quidem naturae in Christo, at una tantum Voluntas, Una voluntatis operatio praedicaxentur. Res cum Sergio Constantinopolitano Epi-
Scopo ante collata Imperatorio dicto, veluti Fidei norma praescripta est anno 3 , et a Sergio , ab Athanasio Jaco hilarum 251 Patriarcha, a Cyro, Ρhaside, aliisque multis suscepta Synodus autem Alexandriae per Cyrum anno 33. Congregata, novem Capitula cum Anathematismis plurimis digessit, Theodosianis haereticis concordiam suadens a namque Christi heandricam operationem capite septimo asserens 252j.
Habuit ea tempestate Alexandrina civitas quem Cyri conatibus opponeret, doctrina vitaeque anctimonia spectabilem Sophronium HierosolymorUm Pontificatu anno 33. donatum. Ab eo celebrata Sy-
254 Consulendus Josophus Abudaeni in cliisloria Iacobitarum Seu Coptorum etc. - cum Dolis Ioannis Nicolai, et edita a Sigeberto Havercampo Lugduni Batav. 1740.
252 Vid. Cliristianus Lupus in diss de L synodo, exi. Τ. III opp. jam it.
305쪽
nodus haeresis, quae duplicein in Christo voluntatem insciabatur, expugnata, et per Stephanum Dorensem Honorius Papa cle omnibus certior factus. Qui vero Surgit dolis et fraudibus implexus, et Veritus ne aliqua pugnantium inter se voluntatum suspicio oriretur, unam in Christo voluntatem hoc pacto hab0ndam, et nullam praeterea hac de re quaestionem esse submovendam, vir pacis desiderio flagrans constituit 253j.
Eadem haereticorum circumventio Heraclium transversum egit, qui anno 39. Fidei sormulam, ut vocari coepit, sic thesin, a Sergi consectana, perpetui in ea quaestione silentii, unius que in Christo voluntatis obfirma tricem promulgavit, adstipulatores nactus Pyrrhum, qui anno 39. Constantinopolitanam sedem post Sergium incesserat, et Cyrum Alexandrinum obvium habuit annot o Iannem IV. totius Ecclesiae Bectorem, qui albolitionem sermulae apud Pyrrhum urgebat, et cum in magnaim invidiam ideo adduci sentiret conscriptae a se sic thesis, suspicionem per litteras aci Ioannem diluit, opusque
auctori Sergio reddidit, unde Sergii cthesis jam tum nuncupata est. Inde sopita quievit haeresis,
255 Recolantur quae in nostra sup nola l69 ad rem retulimus.
306쪽
sed an iterum excitabat iniqua Constantis II voluntas, ovebant infesta Pauli consilia, qui detruso Ρyrrho se se in Constantinopolitanam Sedem in-jecerat Plures pro Ecclesia Dei virtute doctrinaque instructi in aciem prodiere, quos inter effulsit Maximus vir egregiis litteris, pietate singulari, pendido, quem tulit in Arabia anno 45 celeberrimoque triumpho , haeresi nempe a Pyrrho jurata , illu- Stris, quem posterior inconstantis variique hominis desectio, jussaque a Theodoro apa depositio nulla lenus minuunt. S. XXVIII.
Damnantur a Romano Concilio sub Martinora.
At silentium, quod quaestioni dabatur , cum una iam aperte ab haereticis Christi voluntas praedicaretur, non procul ab impietate turpique conniventia abesse visum est, illudque rupit Martinus hujusce nominis primus Theodori in Apostolica Sede successor Cum anno 649 per Concilium Episcoporurn O5 Romae convocatum inieracli vel Sergi Eclliusin, in typum Constantis, et in Theodorum Ρliara nitum, Cyrum Alexandrinum, Sergium, Pyrrum, Paulum, aliosque ex eadem Dece bene mullos sententiam pronunciavit Male quidem crudeliterque mulctatus quippe qui Imperatoris uroremossendens, a Theodoro, ut vulgo peliatur, Calliopa Exarcha anno 653. comprehensus, et Chersonam
307쪽
postea deportatus aegerrimam vitam acerba torte consectam transegerit 254ὶ
Alia ad hanc Ecclesiasticae historiae periodum pertinent haereses Audianorum, qui Audio duce 255 ea Scripturae Veriba, quibus homo dicitur factus ad ima uinem et similitudinem Dei, referenda ad corpus arbitrabantur u 56 ; elvidianorum ab Helvidi 257 perpetuam Mariae virginitatem denegante, holini 258 unicam in divinitate personam esse docentis, quam λογον dicebat, Ioviniani V 59 nuptias Virginitati quoad meritum X aequantis noxarumque distinctionem auferentis 260l; Vigilanti qui omnem sacrarum imaginum Cultuni Idololii trico vertebat ritui 26 ij. Sed prae caeteris
254 Vid do cilies Heraclii Natalis Alexander T. V. Hist. Eccl. edit cit pag. 556. et Seqq. 255 sive Attilae unde Audaeanorum secta dicitur. 256 Deo νθρωπε, α μορ2η tribuebant. Dicti sunt cliniat Antropomorphitae. Vid Epiphanius haeresi P0 pag. 290. T. II. Opp. edit a Petavio. 257 CT Gonnadius de vir illustr. c. 2. Iieronymus p. 50. ad Pammach. . . et Augustinus de haeres cap. 4. 258 Natione Galatae, discipuli Marcelli Ancyran Episcopi, et ob eruditionem et loquentiam Episcopi Sirmiensis renunciati. 259 Christia,formn icuri a Hieronymo appellati. 260 Vid. Hidronymus in libi, adv. Jovinianum. 26l Vigilantium acriter impugnavit Hieronymus. Hisce seclis
308쪽
Occidentales plagas urbarunt hac Peri octo Pelagia-1ai. Parentena sequuntur elagium Monachum Britannum, in cujus lisciplinam se radidit Caelestius vir nobilis, a quo Pelagiani dicti sunt etiam Caelestiani. Hi prinium Romae, dein in Sicilia, in Africalandem haeresim clisseminare coeperunt, quoad peccatum originis et divinam gratiam asia .
Pelagianorum dogmata praecipua. Denegabant
originalis peccati transfusionem in posteros, Unde concludebant mortem non tribuetulam peccato , dae, sed naturae humanae conditioni, quam Pro-l0parentes etiam insonte tulissent ignaViam pra-xamque libidinem non esse peccati poenam, Sed ingenitas naturae proprie lates, neque aeterno supplicio mulctandos pueros, ex hac vita absque baptismo migrantes Hinc nullum in humana natura vultius agnoscentes, eam Xl0ssendam curarunt, adeo ut ad supernaturalia opera patranda divinae gratiae ne-
. oldoiada ea quae Collyriclianorum licit hir, o cx historibus lani viii in Arabia conflata Mariam Virginem ut Deum do abant, eique quoi initiis lucenta in patiis κολλυρις osserebant. l . pii, h. aer. 9. ag. 554. dit cit. Putavi T. 11. et F. Mutaturus T. 1. 1asc. I mi- scoli edit. Havniae 482l. 262 Vid. l. it. Cacciarius iii it,ro de Polagiana a resi. . conis aco gliscent pag. 284 exercit in uni v. . uouis
309쪽
cessitatem insciarentur 263). Haec in sarisia haereticorum certamina aliis ortum dederunt. Hinc Adrum aut in motus, hinc Massiliensium in Gallia rumores, et Semi- pelagianorum a milia, quibus omnibus Christi Ecclesia dilaniabatur 26 j. Adversarios autem strenuos nacti sunt, Augustiniam, Prosperum Aquitanum, Hilarium aliosque Notarunt Pelagianos apostolico stigmate Innocentius Ι. n. i 7 et Osimus an . t 3 Semi-pelagianorUm errore anathemate
sunt perculsi ab Gelasio . et tandem in Concit. Arausicano . cujus decreta rata habuit Bonisa clusi. x Pelagianis et Semi pelagianis ortum habuere Praedestinatiani, qui ita praedestinationis dogma explicabant, ut homines improbi ad culpani et peccata 265 necessario compellerentur.
Ecclesia doctrinam de imaginibus retinendis venerandisque impugnarunt saec. VIII qui I cono.
265 Vidd. Berti T. III. Hist. Eccl. diss. . in saec. V. l. it. et AugustinuS. 264 Vidd. de doctrina Semi-pelagianorum, Se r in hiSi. Congi'. de Auxiliis lib. IV. . . p. 494. edit Antuurp. 709. et Natalis ob Alex Hist. Eccl. saec. V. diss. IV. ubi plura ad rem, s. et avius ii libro unico de Pelagianorum et Semi- pelagianorum aistoria. 265 Sunt qui nunquam extitisse Praedestinatianos credant tamen idd. Prosper in liron ad an. 25. Honorii, et Auctor Praedestinati a Sirmondo editus, nec non Spanhemius et Basnagius.
310쪽
clastarum , Seu Cononia choru In nomine veniunt.
Leo Isaurus Orientis Imperator prae ceteris Contra imaginum cultum egit, decreto edito n. 726. Ast Gregorius II. cultum imaginum confirmans, Leonem Imperatorem haereticum et impium dixit. Post haec turbae excitatae, cultusque imaginum restitutus a Pontificibus, et confirmatus tandem in Conci
266 Iconoctastarum origo repetenda ab Constantino Natoliae in Phrygia episcopo, cujus suasu Leo Isaurus anno 226. contra maginum culturii legem tulit Plura pro s. imaginibus egerunt Grego-kius II et III. id Anastasius Leonem Isaurum a communione Sacrorum exclusum fuisse a Glegorio II et III scriptores graeci radunt, ab iisque Ontificibus Italos juratae fidei obsequi solutos, iidem testantur. T. Laronius et Sigonius. Haec vero impugnanto O. Launoyus epist. L. VII. p. . diritalis lex in selectis Hist. EccLcapit saec. VIII diss. I. Petrus de arca in concordia acci d. et
imperii L. III. c. l. Bossuetius in defensione decl. Cleri Gallicani de potest eccL P.M. L. L c. 2. alias cit.