Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

발행: 1837년

분량: 381페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

ias urbes Illyricas, quas Ursacius , et Valens cum suis polluebant. Ititeritu Valentiniani et Gratiani, cum Iustina Valentiniani II mater Arianorum damnis resarciendis su se libenti animo praeberet, minime defuit Ecclesia Ambrosius, et plura mulieris consilia intervertit, quae ad auctoritatem Ariminensis Concilii revocandam, et ad haereticorum Onventus in aliqua Mediolanensi Basilica constituendus spectabant.

In lientali ditione.

At longe alia Orientalis Imperii facies Valens

enim, quem anno 364. Valentinianus frater, Reipublicae Moderatorem et orientalibus rovinciis Be-Ctorem dederat, noma eorum sectae non modo se totum, sed quod perpetuo execramur Catholicorum vitam omni aerumnarum genere pene Consectam, crudeli neci devovebat. Hic, non animis excidentes Eusebius Samosa tenus, Basilius Caesariensis et Cregorius Nagian genus, consociatis studiis , scriptis adhibitis, omnique ope instructa, quae Arian OStant fretos praesidio posset submovere, in acie Strenue admodum nobiliterque versati, superiores discesserunt. Quo turbido tempore, Cum inter Utramque partem dimicaretur, mirabitur quispiam sortasse, tutum in Alexandrina sede fuisse Athanasium; H0Verit vero, ab optima Alexandrinorum Volunt ale

292쪽

qui conflata seditione, sanctissimi Pastoris incolumitatem quaesiVerant, potiusquam a Valente inju

rias fuisse prohibitas 240 . Extincto, horribili fu

nere, Valente, Cum annus ageretur 78. Catholico-Tum res instaurabant Gratianus, et Theodosius Magnus, quem ille orientalibus provinciis pracfecerat, et post mortem Valentiniani III occidentales Principem suum salutabant. Ab hujus clementia vocatus Constantinopolim Gregorius agi an genus, translatae ad Calliolicos Sedes, in quas Ariani se iuuariSerant, seVeris gravibusque legibus Theodosiano Codici consignatis, Nicaenae synodi auctoritas confirmata.

S. XVI.

Aliana haeresis in occidentali Imperio.

Imperatoriis legibus exturbata haeresis, et Calliolicorum Antistitiam doctrina exemplisque deVicta ad Gothos, Herulos, S evos, andalos, Urgundiones, ac Langobardos confugit ibique diutius permansit. Eandem, Valentis ac tale ab Ulphila acceptam, Gothi in regiones omnes, quas obierunt, Italiam, Callias, et Hispaniam intulerant, idque sactum est etiam ab Alanis , wevis, et Wanda

lis, qui in Gallias primo, deinde in Hispaniam et

240 Praeter Nicaenam fidem Monachos praesertim insectabatur Valens, quod perseculionis genus ceteris etiam comune sui haereticis. st. II ieronymus in Chronico juxta edit alias cit. Vallarsii, et Paulus Oiosius.

293쪽

CAP. VI. S. XVI. 83

Asricam se se effuderant Postea Iustiniantis, qui sexto saeculo Africam a Wandalis, et Italiam a Golliis liberaverat, Arianam fortunam proStra Vit, Fam Visigothi e contra Hispaniarum rege Usque ad Leo-wigi tum ueri non destiterunt, Christiano interdum

sanguine p0lluti Leo igild an. 586. Vivis adempto, Reca redus filius 240 a Leandro Hispalensium Ponti sic ad Catholicam fidem adductus, non is i-gothos modo Hispaniarum incolas, sed populos quoque Narbonensis provinciae ab Ariana pertinacia deflexit et et , quam Wevi etiam in Gallicia degentes, et a Leowigildo in is igothorum potestate ni redacti abjecerunt 243j. undem sinem consiliis et opera Aviti Episcopi Viennensis habuit L saeculo urgundionum defectio, quae a Clodovae aetate sortasse inceperat eundem habuit denique Arianus

Langobardorum error, quem iam ante eorum adventum in Italiam ab Authario ego suscepissent,

244 Ei Ermenegit ii martyris germanti frater. 242 CT Joannes Biciariensis Abhns poste Gerundensis sit scopus in chronico ab anno 565 d 590. ext cum chronic EusHbii odit a caliger Amflelodami 4658 exint tinna in monumentis ecclesiasticis sive in ectionibus antiquis Henrici Cata , ii cum animadversionibus Jacobi Basnage Tom. I. pag. 557. Amstelodami apud Wolflentos 725; nec non T. III. Concit Ilispaniae Card de Aguli repag. 44. Romae 4755. et alibi Grogorius Turonensis lib. . cap. 45. Gregorius M. lib. . dialog. c. 54. Acin syn. Tolet. III sub Reca- redo habitae an. 589. et agi ad an. 588. 245 Sub Theodi miro rege, miraculorum Martini Turonensis ope , et Martini rumiensis Iahoribus. Vid. Greg. Turoneri lib. I. de miraculis S. Martini cap. 44.

294쪽

sub Agilialpho, qui ad Theodet inde uxoris exein-plum Catholicus evaserat, et ipsi ejurarunt.

XVII.

Aliae saeculi IV. haereses Photinus.

Contentionis aestu Arianae haeresis, vel propugnatores, Vel hostes eo abrepti sunt, ut alia monstra progignerent illi impietatem ipsam novo acumine superando hi dum longius declinarent in absurda non minus ac perversa placita delabentes. rioris generis extitit ho tinus Sirmiensium Antistes, qui ab Ariana, et a Catholica sententia recedens, Ommentum suum anno 343 evulgare coepit, duplicem erroris cardinem ponens. Primo enim Sabellio sub scribens, et solitarium IJ eum cum Judaeis reputans, omnem sustulit personarum distinctionem, ratus Olidem atris operationes illarum nominibus designari Christum uinde ex Maria et Spiritu Sancto hominem naturn quadam superna emissione, quam Verbum Dei appellabat, Divinae conjunctum suisse naturae existimavit. Tanta hominis insanientis libido tum Catholicis, tum Arianis ipsis intollerabilis fuit, qui eam, Sirmi conventu adhibito anno 35r, damnatione coercuerunt: ipse ab Episcopali apicuin exilium dejectus spiritum reddidit anno 372. et ab ejus obitu haeresis adeo concidit, ut sub exitu Saeculis sectatorem nullum habuerit et 44 .

244 Vid. inconiius Lirinensis in common. c. 26 et Socrates Hist. ccl. lib. 2. c. 5. Photinus eru silus ac loquen erat.

295쪽

CAP. I. S. XVIII.

Macedonius.

Hic Later Semi-Arianos longe excelluit Macedonius piscopatu detrusus ab Eunomii discipulis, et exilio assectus Spiritum Sanctum Divinae naturae , divinique cultus consortem est insciatus, Vim quandam supernumque eidem tribuens ministerium a Sin. Hisce erroribus praeluserant Arianae haeresis Magistri, Eunomius aliique ab Athanasio Alexandrino et Basilio resutati, quorum pri0 epistolis ad Serapionem , et concilio Alexandriae celebrato alter consecto ad Amphilochium libro, aliisque operibus editis in novam impietatem animad-Verterunt, quorum egregia in rem Christianam studia Synodus II. Oecumenica Constantinopoli Coacta anno 38 1 probavit, suisque suffragiis est pro-

ApollinariS.

Hoc Apollinariana haeresis praestituit, Christi corpus humana expers anima, a Divina natura informatum esse temperantius deinde non totam

245 Undo πνευμ τομπιο dicti sunt ejus discipuli Spiritus Sancti divinitalem impugnanteS. 246 CT Socrates lib. 2. c. 9. 2 50 et 55. lib. . c. 6. Theodoreius Ilist. Eccl. lib. 2. c. 22. lib. . c. l.

296쪽

Christo animam denegavit, sed eam lanium modo quam Plillosophi rationalem dicunt, et quam menSDivina suppleret intolleranda prorsus insania, quae, ut pulchre adnotat Augustinus, Christo humanam an iniam eripiens, pecuinam tribu0bat. Aliud vix credibile conamentum S. Ecclesiae Patres Apollinaristis Valentinianorum errores mutuantibus X-

probrarunt, carnem scilicet Christi Divinam, et de caelo delapsam, in quam pars aliqua verbi conversa fuisset. Sed et vitium in Trinitatis Fideni Ap0dinari objecerunt, qui simili tu dine splendoris, radii, et solis abutens, Mysterium illud Sabelliano

sensu Xplicare, vel potius evertere conaretur. Haec edocebat saeculo IV. inclinant Apollinaris Laodi- caenorum Antistes, Externa pietatis specie, scriptisque editis commendatus, ea lamen simulatione, Ut

ad Athanasii judicium , tamquam Catholica Fidei

oppugnator adductus, da innali One evaserit. Iane vero, insolentior factus, et perfidiae adhuc oblectaude clarator una cum Timolli eo discipulo suo effugere non potuit Romae, qua in civitate Damasus Pontifex Maximus es flagitatu Basilii Caesareensis occidentales Episcopos in eam rem On Vocarat Roma Da sententiae subscribent il)us Orientalibus supra 150.Episcopis in Synodum Antiochi te coactis, is prodiit Ecclesiae consensus, ea o insonuit, qua Vir quantalibet contumacia furens latos spiritus cohi-hure lubuisset hosce Apollinaris moriens paullo ante annum 39i amisit Iliacta ob ejus interitum

297쪽

sacli, Principum, et Conciliorum decretis prositagata, nullique doctrinae soliditati innixa multum ad memoriae detestationem, nihil ad sui praesi

dium reliquit a 47

S. XX.

Saeculo V. Nestorius.

Hisce initia nomenque secit saec. V. Nestorius obscuro Syriae oppido natus, auditor Theodori Mops uesterii, secundia pollens, leviter doctus, animi turbidus, versutissimus. Opulationem Utriusque in Christo Naturae non hypostaticam, Sed moralem intelligi voluit, et ersonas duplicans, improprium habuit Mariae nomen Theotocon, qUam Christiparam et 8 in hominisque matrem appellandam esse existimavit. Erroris praecones adhibuit Do-aeotheum quemdam et Anastasium, alierum Pontificali, alierum Sacerdotali munere fungentes, Ociosque paravit quam plurimos ut Catholicis, Eusebio Dorylege praesertim, Proclo CyZiceno, et MO-Dachis regiae Urbis qui ejus conatibus obviam iu-Tant, par esse posset. Ad haec scriptis doctrinam suam commendans, homilias nonnullas, et de Incarnatione Tractatum dedit ad Egyptios Monachos, plures ad inodum salsi nominis sciet ilia decepturus,

24 idd. Joantist Dama: cenus de HaereSibu pag. 504. io- iumentor Ecclesiae Graecae per Cotelerium l. it. et Natalis Alexander T. IV. ΙΙist. Eccl. p. 274. edit Lucae 750.

298쪽

nisi Cyrillus Alexandrinorum Patriarcha, maxima illius tilli pars Catholicae veritatis germanaeque

doctrinae arma in acerbissimum hostem intendisset. Nec Vero, quae Obsirmatum pertinacemque animum Spugnare Solent, prudentiae ac mansuetudinis arma praetermisit, sanctimonia aeque a Sapientia insignis Cyrilliis, sed literis omni humani- tale plenis, impensisque adhortationibus Nestorium ad meliorem mentem revocare studuit irrito prorsus sibique infesto labore, cum impacta Concitae seditionis, divexatique Εgypti calumnia contumeliosae epistolae, aliaque irati, tumentisque animi indicia, pio amantissimoque officio responderent.

Illius vices et sala.

Sentiens itaque Cyrillus neque privalis officiis, neque,Vulgatis scriptis quidquam se apud hominem

secunda ortuna sublatum profecisse , Nestorianam perfidiam, perpetrataque in Ecclesiam damna ad Caelestinum Pontificem expostulat, qui anno 3ο. Bomae Synodum jubet, Nestorium sacris Conmnibus, graduque piscopali amotum pronunciat nisi intra lucum ab indicta sententia decimam, Γ- Tore SUOS Scripto revocaret, Cyrillum judicii exsequutorem adllibet, eique mandat, ut astore suo destitutae Constantinopolitana Cathedrae per O-Vam electionem consulat. Porro cavens Cyrillus, nu

299쪽

CAP. VI. S. XXI. 289

exoptata Vaserrimi hominis vel submissio vel eju- ratio ambiguitatibus et cavillationibus implicaretur, habilo anno 3ο. xlexanciriae piscoporum On Ventu, Syno dicam pistolam, et Catiles lini literas ad

Nestorium mittit, necnon et luodecim anathematismos, Spressam nempe, Ut Ubscriberet, On

troversa adhuc Fidei professionem quibus respondet Nestorius, totidem Anathematismos in Cy rillii retorquens, eumque Apollinarianae haeresis

incusans. Quapropter Oecunt enicum Concilium anno 31. Ephesi celebratum, ut ingravescentibus malis occurreret, Nestorium nova damnatione percel

lit, suffectoque in ejus sedem Maximiano, ab piscopali Sede ablegat, qui exsul Vitam cum morte commutavit a 49j.

249 Gravissimum Patrum iudicium turbas cohibere non potuit, quas orientales Episcopi conciverant. Hi enim Ephesino coelunon adhuc dimisso Concilium nefarium, duce Joanne Antiocheno, conflaverant, insontem Nestorium , Cyrilli anathematismos Apollinariana labe maculatos pronunciando, easdemque poenas in strenuum veritatis adsertorem, et in Memnonem Ephesinum refigendo , quibus hi contra Nestorium usi fuerant. Bellum igitur a Nestorio commotum, ab Orientalibus postea est confirmatum a Joanne praesertim Antiochen et I heodoret Cyrensi Episcopo, qui virum suum in opere de Incarnatione et Ephesina synodo adversus Cyrillum evomuere. Fuit equidem concordiae imago inter Cyrilhim et Joannem, sed instabilis et fluxa, neque ad orientales continendos salis efficax, qui profusis in vulgus Diodori Tarsensis, et Theodori Mops uesten scriptis iisdemque Syro, Armeno, et Persico idiomate redditis, Nestorianae sectae, quae in Auctoris satum minime concesserat, ardentes saces diutius ministrarunt. Vidd. Joan Garnorius in tribus dissertationibus et de

haeresi et libris Nestorii 2 de synodis in causa Nestoriana habilis;

300쪽

De Eutychole. De Latrocinio Ephesino, et Chalcedonensi Concilio.

Nestorianae haeresis reliquias dum acriter persequeretur, V. saeculo utyches ii celebri regiae urbis onasterio Archimandrila, senectule TOVO-ctus, literarum tiro, vitia in contraria cucurrit, et Daturarum unitatem in Christo, permixtionem videlicet earum, quas ante adunationem duplices salebatur, edocuit Obvium habuit, diuturna licet familiaritate sibi conjunctum Eusebium piscopum Doryleensem, qui privatis amicisque literis eum ab incaepto abducere studuit, et cum id frustra fuisset, impiam nullo officio nullisque praecibus flexibilem pertinaciam ad Flavianum detulit Constantinopolitanae Ecclesiae Moderatorem, a quo Episcopis aliis convenientibus, anno 449 Eutyches sententiae pertina damnatus, et Sacerdoti privatus

fuit. Ab 0 judicio Eutychus ad supremam Ro-

5. de libris a defensoribus fidei eodem empore conscriptis, cxtant ad calcem opp. Marii Mercatoris pag. 285 partis posterioris Pari si is 625. Ludovicus oucin in 'isloire u Nestorianisme Paris 4699. Josophus Simonius Assem anus in diss de S ris Nestoriani ext T. III. par 2 png. l. Bibliothecae orientalis. s. etiam II Osi amnis in f mensione dissortationis de controversia eslorinna Lipsine 250 quani edidit contra Martiniam Voyssiore acrogo in p. ad Jablons tum as- Serentem NeStoiianam controvorsiam lina agitatam logomaclitam

fuisse.

SEARCH

MENU NAVIGATION