Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

발행: 1837년

분량: 381페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

CAP. V. S. XVIII. Canonicorum historia tripartita Romae 4624. Joannes Antonius Zunggo mistoriae generalis et specialis de ordine Canonicorum Regularium S. Augustini malisbonae 742 et 45. Assem annus Joseph Simonius T. III part 2 pag. cccxx. Romae 4728. et ut de ceteris sileamis. Stori degli Ordini Monastici Religioso, e Militari aucca et 257.

272쪽

DE AERESIBUS.

S. I.

Haeretieorum reliquiae, et casus.

Donailae superioribus saeculis at nondum deletae haereses alia cclesiae mala novo turbarum excituminabantur, anichaea praesertim, quae licet ubique depressa fuisset, in Civitates tamen multas et provincias erumpebat Haud semper hoc impune tulit, aerumnisque gravissimis Anno 523 homines ex eadem factione in Persida objecti caedeque intexempti, qui regium Cabadis filium irretissent. Neque meliori ortuna quam Catholici usi sunt sub Diocletiano Caesare, varieque potius sub Christianis rincipibus exagitati, Romano denique imperio extorres ab anno uiue 5 ad 9 I. proscripti, omni- qu suppliciorum genere mulctati ad extrema Ocabantur; qua in re suppeditat Theodosianus Co- de Leges editas a Valentiniano Seniore, a Theodosiora ejusque natis Honorio et Valentiniano III. Quies annorum viginti suptem consecuta est sub Anastasio, qui ut matri morem gereret gladium recondidit, quem postea a Iustino, aliisque Im-

273쪽

CAP. VI. S. I. 63

perii Praesidibus iterum ductum, barbari Reges Censericus praesertim et Iunnericus contra a- nichaeos in Affrica distrinxerunt 22o .

S. V.

Postrema eorum Fata.

Quod in lucem proserre non poterant anichaei in tenebris agitabant sodales adlegere, salsis deceptionibus incautos circuire, perjuriis fallere, ementitae dei professione vim Legum declinare, insignesque viros, Augustinum praesertim specie quadam assimulatae sapientiae Catholicaeque pietatis tenere. Et cum dura barbarorum imperia aVersati ab Assisica in alaestinam, et in Italiam discessissent, ut in populi frequentia facilius delitescerent, firmas in Urbibus sedes quaerebant. t res in eorum perniciem cessit; siquidem in magnam hominum doctrinam incurrentes eruditissimis scri

ptis syrilli Hierosolymilani et Augustini qui Ca

tholicus evaserat refutati sunt nec quidquam integrum eis reliquerunt Pontifices, eo in primis se. dulus haeresum investigator qui ad incunabula eorum usque pervenit, scelera expressit, detestabi-

220 Vid. Petrus homas Cacciari in historia Manichaeorum lib. 2. p. 407. operis inscripti Exercitationes in universa S Leonis Magni opera raomae 475l.

274쪽

Iemque pestem ab Urbe et ab Italiae finibus eji

S. m.

Priscillianistae Manichaeorum soboles in Occidente.

In hanc pestem importunissimam quae Hispaniam Sec. IV contaminare caeperat incidit Priscillianus nobili loco natus, ingenio, facundia praestanti qui novam haereticorum familiam, ab auctoris Domine Ρriscillianistas eduxit, Manichaeorum nosticorUm, aliisque erroribus laedavit et in mendaciis, atque pexjuxiis quae sectae proditionem a Verent, maXimum momentum posuit. Infaustae sobos propagationem pertimescentes Caesaraugustanae Synodi latres damnatorium judicium asserunt anno circiter 80. idemque promulgandum implendumque committunt Ithacio Episcopo auetj. Hic vero duriusquam par esse Videretur, tantoque aestu mandata exhaurit, ut apud aximum Tyrannum, cujus opem Priscillianus cum suis imploraverat, capitis paenam proVocaret plurimis itaque invisus Episco-

22s Vid. cit auci lib. II cap. q. p. 26 et seqq. et Augustinus contra ManichaeOS. 222 Ab hac sententia declinare tentarunt Priscillianus ejusques autores, duo praesertim piscopi Instanti iis , et Salvianus, sed ad Damasum primo dein ad Ambrosium convolantes nihil profecere Gratiano Imperatore tandem rescriptum impetrabant, ut Ecclesiis unde exciderant redderentur , sed defuncto Gragiano Maximi crudelitatem sunt experti.

275쪽

pis ob lam furialern in Ecclesiae negotio ausum et Martino Turonensi praesertim ab eorum Communione repudiatur, quod Ecclesiasticae consuetudinis, Christianaeque lenitatis oblitus sanguinariae sententiae de se auctorem dederit. Neque ferro extirpari potuerunt haec germina quae cum passim Succrescerent, piscopalium Synodorum in Hispania, Bracarensis praecipue anno 569. aciem excitarunt 223j.

S. IV.

Messaliani in Oriente et Paulliciani.

Quemadmodum in occiduis regionibus Priscillianistas, ita et in Orientalibus Messalia nos 224 Ma

nichaeorum secta procreaVerat Caput erat in eorum placitis, omnium animas malignum Daemonem tenere, nec nisi adsiduis precationibus et hymnis expugnari unde etiam varia nec absimilia errorum monstra loquebantur, et qui Messaliani antea

223 Adisis Cacciarium de Priscillianistaru n haeresi et hiStoria Qext. p. 2s0. operi sup laud.

quo corripiebantur, Spiritu Sancto plenos se dicerent. Vid Theodo- retus lib. IV. Hist. cap. XI pag. 64. edit. l. cit. Cantabr. T. III. Scriptor Hist. Eccl. Dicli sunt etiam Encrati laes, Marcionitae , hun-daitae , Bogomili, et Lycopoli iani ab Lycopetro hujus sectae principe. Vid. Euthymius Ligahenus in libro inscripto - λευχος γαρ Θρια G - ext graec lat. Jacobo Tollio interpret inter Tolli iti- Signia itinerari Italici quibus continentur antiquitates sacrae pag. 406. Trajecit ad Rhenum 4696. CL Epiphanius haeres. 80 pag. 554. . II. opp. dii ab Dionysio Petavio Coloniae 4682.

276쪽

audiebant, a precatoria illa consuetudine uchi lae id nominis e Syriaca voce deductum postea transnon1inatos legas. Immo et sinthusiastas appellare licuit, qui gestatoriis motibus ocularia aemonibus fundere solebant, et Adelphia nos, qui Adelphium signiferum ac magistrum secuti suerant. Priscillianistas imitati, nova dogmata , et cum dogmatis proponere audebant anathematis aenam, unde magna sagacitate opus fuit Flaviano Antiochaenorum Antistiti, ut delphium tentare, et ad ejus arcana pervenire posset hisce tandem exploratis, praestigiatorem et asseclas suos damnat, et ab Oriente universo ejicit, quos coacta ab Amphilochio Iconiens Synodus anno 383 pari judicio comprimit 225j. Presso quoque Vestigio Manichaeos secuti sunt saec. Ρaussiciani 226), quos inter et

Graecos sub Constante IL, Constantino ogonato, et Justiniano II disceptatio intercessit. Hi parentem reverebantur Paullaim, qui non secus a Germanus frater Manichaeorum erroribus a Gallinica Matre imbutus et in Armeniam erroris disseminandi cau-

225 Praetor Epiphanium loci cit vid. o. api Colelerius in monuitientis Ecclesiae graecae editis Lutectae Parisiorum 672 pagina 502. . I. 226 A plerisque confunduntur se Theodoro Balsanione in can. Nicacia. 49. cum Paullianis seu Paullianistis aut Paudicianis, qui nomen sumpserunt ab Paullo Samosaleno veteri Antioclitae Episcopo dum hi de quibus i. auctor originem ducunt a Paulo Gallinicae Samosa tona filio , vel ut aliis placo a Paulo et Ioanne fratre liberis ejusdem Gallinicae. Vid. sup cit Colelerius in monumentis Ecclesiae grecae in notis pag. 42.

277쪽

sa ab eadem missus, ingenti sibi adscito hominum numero maternae inhonestaeque spei satisfecit. Ηisce exemplis Constantinus, qui et Silvanus appellari voluit Catholicae doctri, ae nomine Manichaeorum haeresim involvere, mullisque suadere potuit donec lapidibus obrutus aenas dedit e mandatu Constantis Aug. qui idem postea miserrima perve sione, illius, quem neci dederat, dogmata amplexus, pro Tito Apostoli Pauli discipulo se se gerere non

erubuit.S. V.

Donatistarum initia.

At non adhuc id periculi Christianae Civili 1.

Reip., suberat quod postea disceptantes inter se Donatistae et Ariani constabant. Mensuriano qui Carthaginiensi Ecclesiae praeerat, anno II e ViVis ablato , Caecilianus in locum illius, cui jam antea

Archidiaconus operam Suam naVaVerat, Comuni

omnium suffragio eligitur, et a Felice Apiungitano ritu solemni consecratur. Hic spe dejecit, iraque incensi duo e ter Carthaginiens Botrus et Caelestius, qui se honoris illius candidatos profitebantur, electionis vitia confingunt, a Caecilii communione, quotquot possunt, et a merito virtutis dignitatisque obsequio abducunt Lucillae praesertim innixi quae dives factiosaque foemina, a Caeciliano jam antea ob adhibitum praepropere cujusdam Martyris cultum gravissimis Verbis reprehensa susce-

278쪽

ptam nondum deposuerat simultatem. Suppetias serunt e Cartaginiensibus senes nonnulli, qui concredita a Mensuri persecutionis tempore, Vasa aurea et argentea efflagitanti Caeciliano reddere recusant Triplici hoc pacto veluti acie instructi hominem obsident, exitiosumque schisma conflatur, quod ut Optat Verba reseramus u confusae mulieris ira peperit, ambitus nutrivit, avaritia roboravit l, Primum statuunt inter accusatoria artificia, Caecilianum nullo jure in Pontiscatum irrepsisse, idque simul objectant a Lucilla et a cuncta sectione inflammati Numidae Episcopi, e quod eorum adventu praeter antiquam consuetudinem inexpectato illius consecratio properata sit; et cum communicatoriae Literae a transmarinis Ecclesiis ad Caecilianum pervenerint, ipsi Carthaginem petunt et in Concilium, quod conflaverant, eundem vocant. Judicium accipere recusavit Caecilianus qui plerosque traditionis aliorumque facinorum reos agnoscebat; quapropter refragantem, absentem, indictaque causa gradu amotum pronunciant, et Majorinum Diaconum contra eum constituunt. S. I.

Donatistatum Progressus.

Huic decreto ut robur accederet synodicas Epistolas per omnem Africam mittunt Numidae Ae

piscopi , in quibus duplici de causa Caecilianum

279쪽

vitio consecratum contendunt, qui caput supposuerit manibus Felicis Apiungitani Sacrorum odicum , Ut calumniabantur, traditoris ob metum Diocletianeae persecutionis, et quia cum iam inter Levitas adscriberetur immisericordem erga Consessores carcere detentos queis cibum introferre Ve-luerit, et inhumanum in omnes sese ostendisset Inde magna dissidia extitere, cum pars incaute decepta a Caeciliani Communione recederet, pars eidem adhaereret, illudque discordiarum veluti incendium exortum, quo tota Africa brevi conflagra vit Hujus belli dux occurrit perpetuus ille Caeciliani adversarius Donatus Casarum Nigrarum piscopus, qui inchoatam in eum et in Catholicos sectam de suo nomine designasse dicitur, licet id nona inis ab alio Donato, quem Magnum Vocabant

Donatistae, non pauci inditum putent. Interea tamen Caecilianus a Catholica communione non modo non repudiatus, sed optimae voluntatis testimo.

niis ab Episcopis honestatus, eadem quoque retulit a Constantino Magno , qui fusis Maxentii copiis, et Africa in fidem suam recepta, pecuniam in singulas Afrorum Ecclesia Caeciliano, uti literis praescriptum erat, Carthaginiensium Pontifici, diriben

dam misit a 27 .

227 De Schismate Donatistarum consulendi Henricus Valesius T. I. Scriptor Hist. Eccl. edit. Cantabr. ad calcem opp. Eusebii pa-gin. 25. optatus Mileuitanus de Schismate Donalistarum et de eoruna historia, quae omnia cruditissiimus Ludovicus ilies Dupinius edidit

280쪽

. VII.

Donatistarum Conatus.

Iniquo serentes animo Schismatici, tam praecla re erga Caecilianum testata Constantini studia , qui omnem lis tribuenda pecuniae curam in eo posuerat, aliam viam ineunt, ut Caecilianum perdant eumque apud Augustum per Anulinum Proconsulem mendaciis onerant, clamoribus querelisque in dies Constantinum urgent ut causae inquisitionem decernat quam Melchiadi Pontifici Maximo et piscoporum caelui desert indignabundus equidem tantum dissidii exstare ab Episcopis, quos Deus pacis auctores conciliatoresque voluit, nihilque antiquius habens quam ut omnes discordiarum sontes praecluderentur. ConVentus itaque factus est Episcoporum in domo Faustae in Edibus Latera- Densibus VI Non. Oct. . t 3 ibique patefacta et et pronunciala Caeciliani innocentia, et Donati perversitas, judiciumque a Melchiade absolutum ti Et qualis, inquit Augustinus Ep. 3. n. 16.), ipsius Beati Melchia dis hima prolata sententia, iram innocens, quam in legra, Fam pr0Vida atque pacisca' qua neque collegas, in quibus nihil constiterat, de collegio suo ausus est removere, et D O-

Anluerpiae 702. et Ioiari iis orisius in historia Donali an a Ballemniis fratribus aucta T. IV. opp. Norisii edit Veron. 752.

SEARCH

MENU NAVIGATION