장음표시 사용
11쪽
ciat, hic singidi audiendi sint, ac rem in dies efficiant operosiorem Accedit, quod graViu est, inter Omnes scholas Scepticam, si non vetustate, attamen perennitate aliisque se opponendi constantia eminere Platonis enim, dia
vini ingenii, philosophia ubi, quaeso, nunc Viget aut quae est inter nos Aristotelis, diu principis philosophi, auctoritas quis hodie amat Stoicus dici aut Epicureus quin
Cartesii Spinoetae, Leibnitii, aliorumque doctrinam etsi sunt qui tacite tueantur, in philosophorum tamen consessibus vix ullibi ita vel defensam audias Vel impugnatam, ut, qui de ea agat, eius Vel patronos vel adversario exspectare videatur. At Ionge aliam Scepticorum rationem esse, nemo ignorat. Qui etsi neque numero pollent, neque clamoribus bella movent, tamen , ut primum audacior aliquis re novas in philosophia molitur, adsunt studiosi, eiusque ipsa principia ita impugnant, ut neque fundamenta peris tuto iacere, neque iactis aedifficium secure superStruere poSSit. Atisque ex hoc ipso aliud eorum rationem explicatur incommodum nascitur. Cum enim Scepticus quisque non tam quid. Se probet, exponere soleat, quam, quae aliis aut probabilia visa sirit aut certa, refutare: Singuli inter se aeque fere disserunt, ac ii, in quorum placitis examinandis reiiciendisque verbantur. Neque aliter id fieri potest. Non enim, ut reliquae Scholae, Sua in causa agere videntur, neque ut universe aliquid fiat aut demonstretur, cuius
12쪽
ipsi auctores sint, velle efficere; me alienae rei quasi a. trocinium suscipientes, ne quid detrimenti res commissa capiat, caverit. licet igitur plerique in iis consentiant, quae aliis principia dicuntur: tamen iisdem non tamquam armis aut arcibus, sed pro teli tantum utentes, ad ipsam hostium rationem, quidquid aiunt, cita accommodant, ut vix Aristotelis sectatores tantum inter Se diSCrepare potuerint, quantum Humius dissertis Pyrrhone aut Aenesidemo. Quae quo magis ita se habent uti dictum St, eo accuratius curandum, ut in explicanda omni Scepseos natura recta ratione procedatur Quod quidem tum effectum iri putamus, cum inprimis, id quale genus Septica philosophia pertineat, inquiremus. Etsi enim et Scepticum quemque propriam disciplinae suae descriptionem rerumque ordinem o habere et universa Sceps eos haeresin sive sectam b)constitui posse, certum Six tamen, quod Commune est
α ΣυςΜla appellatur; quod invito Socrate ab Academicis, qui Scepticis
non omnino dissimiles erant, exinstructum esse ait Cicoro, Acad. I, 4.
b Exstat Iuctilentum Saxe Emis triet testimonium , Pyrrhou Hypo
dum haec explicanda sunt, qua III. PLATNERus habet A horism. Ol. I
13쪽
singulis, efficitque ut eumdem sibi demonstrandae της ταν Δογριατικων προπετεια Parandaeque της ν τοις καταδοξαν ταραξιας o finem Ponant, non nisi ex ipsa, quam singuli vario tempore et contra varias Dogmaticorum scholas secuti sunt, philosophandi ratione, recte colligi potest. Quamobrem licet hic intactam relinquere quaestionem, quis Primus Scepsin e aperte professus sit, e tacito
aSSensu probaverit. Neque opus erit, ut plenum Omnium, quicunque Scepticorum nomine appellari se Voluerunt, Catalogum exhibeamus quamquam, cum Suae quisque pinionis optimus sit interpres, eos haud negligemuS, quorum Scripta insignem cognoscendi iudicandique Sceptici argumenti materiam suppeditare videbuntur.
Scerytico. Iam cum non Pyrrho Platoni vel Aristoteli, neque ei-dio Humius, ut aliis placuit, sed universa Scepticorum institutio iis omnibus opponenda sit, qui ad eam neque
14쪽
verbis neque cogitandi ratione accesserunt age ante Omnia, quot sint genera philosophiae, quaeramuS. Qua in re plures
adsunt auctore non eamdem sententiam amplexi Diogenes enim Laertius d duplicem esse ait philosophandi modum, Dogmaticum alterum, alterum Epheeticum quam divisionem ei prae reliquis probari, ex iis quae Sequuntur apparet. Cum enim alii ab oppido aliisve locis, in quibus philosopharentur, alii a rebus fortuitis, απο συμπτυυμ ατων ut Peripatetici, alii ab eo, ad quod efficiendum philosophiam suam disposuerint, ἄπο διαΘεσεων ut Ru-ddemonici philosophi, alii rursus aliunde nomen Partitionemque duxerint illius divisionis fundamentum, altius ex ipso philosophantium animo petitum, relictis in medio
iis quae ab utraque parte constituta et assirmata fuerint, ad id solum spectat, qua persuasione de rerum eum cogitationi hu nostris nexu innisi ad philosophandum sese accinxerint, inque philosophando perseverarint. Itaque Laertius
ae Da visis clarorum philos in
Prooemio. o Plura de his capite tertio. Notandum tamen, divisionem philosophiae in dogmaticam atque sceptiis
eam ex nostra Sententia non posse
diei formalem. Cuius fundamentum etsi ex matΘria lillosophiae, h. o. ex ipsis eius decretis , non est petitum . sed ad animum philosophantis pertinet, ad vel dogmatico vel ephec. tie de philosophia statuendum com
positum hic tamen animus nos texpro forma aliqua liaberi nequit qua nihil esse posset inanius omnino autem formam a materie cogitando separatam negamus quidquam realiis talis habere a verὶ quidquam ex aelici posse. De qua re copiosius
egimus in libello II in s liber insdurinatis praMischo Philosophie.
15쪽
Mogmatisos appellatos Sse ait, qui de rebus tamquam comprehensibilibus pronuntiaverint, hoc est, quibus perSuasum fuerit, rerum, ad quas Perceptiones pertinerent, naturam quaerendo et cogitando detegi posse Epheetitos autem, qui decernere quidquam de eo, quod res Vere sint, ProPterea, quod comprehendi ac penetrari cogitando non posse videantur, non fuerit usi. Hos autem eosdem
esse, quo iam Scepticos Placet appellare, tam ex ipsa eorum, quale fuerint, descriptione, quam ex Diogenis Pyrrhone patet, ubi utrumque illis nomen inditum esse
Huic iam partitioni prorsus contrarium Sse videtur, quod Sextus ait Primo Hypotyposeo Suarum capite, ubi duobus istis philosophiae generibus tertium addit, quod Academici secuti fuerant. Quicunque enim in rem aliquam inquirant, eo Rit ut inVenturo esse de quo agatur, aut negaturos OSSe detegi ac inveniri, aut, Si ad certum usque tempus non invenerint, Protinus investigaturos. Neque aliam esse rationem philo Sophantium. Alios enim adfirmare se,
16쪽
o. quid verum sit, reperisse, alios contendere, quod nulla res possit omnino demonstrari esse vera, alios denique in quaerendo Vero Perseverare. Iam illos appelΙari Dogmaticos, istos Academicos, hos Se titos. Verum has tres philosophias facile intelligitur non tam n1odos esse philosophandi, quam terminos, in quibus desinere philosophia possit Prismum enim, quod Academici verum demonstrari posse negant, necesse est aeque Verum sit ac illud, quod a Dogmaticis assirmatur; recteque Hortensius, Antipater aliique teste Cicerone g), CODSentaneum existimarunt ei, qui assirmaret nihil percipi posse, unum tamen illud dicere percipi posse,
ut reliqua non posSent. Neque Carneades satis Vere, quin ne Cute quidem, Contra istam exceptionem disputavit. Acutius nostrorum aliqni, qui, dum persuasionem firmam et stabilem esse posse concedunt, hanc ei Vim inesse negant, ut alios ad assentiendum recte cogere possit. DiS-
crimen quippe faciunt inter id quod verum sit, et illud quod pro vero habeatur obiective et subieetive verum appellant. De quo pluribus infra. Hic sust1ciet monuisse,
quod ad partitionein a Sexto actam attinet, aut in Academia cuncta fluctuare, aut illam eius rationem dogmaticameSSe, qua unum e Verum vere reperisse contendat. Atque idem etiam mentiens Sextus, Academicos in multis Dog-
17쪽
maticos esse, in alii Scepticos, saepius assirmavit. Quid ergo proprii illis quatenus de modo philosophandi quaesitum est. - Cepticorum autem, qui a Sexto tertio loco ponuntur, characterem Si concedimus esse επιριον η ητη- σεως, facile est Videre, eos ad nullum proxsus philosophiae genus poSSe referri. In quaerendo nimirum persistunt. At, nisi fallor, aut sperantes verum a se inventum
iri, aut hacce Spo destituti. Si hoc, profecto pueriliter faciunt, qui id agant quod nulla ratio probabile reddat eff1ci posse; sin illud, ad Dogmaticos accedunt, Sceptici
esse desinunt. An Vero, Utcunque ista Se habeant, numquam quaerendi finem facient Quaerent igitur, ut quae-xant Nescio sane, utrum ridendum sit, an potius dolendum. Profecto enim Sextus, cum illam philosophiarum
divisionem faceret, licet eam interdum secutus sit,' parum ipse fuit philosophus Maneant igitur duo ista, a Diogene constituta, genera Philosophiae de Academicis, quo loco ponendi sint postea Videbimus. Quidquid enim philosophia docet, id necesse Si aut ea mente tradatur, ut abso Iute Vera te prodere putes cumque rebus Cogitatis, qualescunque ipsae sint, omnino convenientia, aut ita, ut quid
h Exar dum Seepsin definit esse piuntur, eonserat inter se et opponat facultatem, riae sensibus apparentia, quolibet modo, Pyrrh. yy. i. I. et ea quae mento et intellectu Perci A.
18쪽
tibi verum videatur, quid tu probes, enarres, licet, cum rebus id congruere, non audeas Ermare. Verumtamen ne aliquis dicat temere nos a nostrorum
philosophorum placitis recessisse, age quid nonnullis dehisce philosophiae generibus visum fuerit, videamus. Scilicet ex Iiquo tempore i in consuetudinem Venit, recentiorem omnem philosophiam ab antiquior ita disti
mere, ut hanc dogmaticam appellarent, OStram eritisam. Neque hoc plane temere ac sine causa. Cum enim dogmaticam eam intelligerent, quae coeca fide habita rationi. eius decretis, quoniam veri aliquam speciem habeant, tamquam rerum naturam sincere exprimentibus assentiatur H criticam huic oppositam dixerunt illam, quae nihil audeat, nisi exploratis antea sententiarum latarum causis omniaque iudicandi cognoscendique facultate, affirmare. Verum
huius divisionis fundamentum dogicum non illud esse.
i Ex eo scilieet tempore, quo NANT II, viri summi opera aderiticam philosophiam spectantia
Est hae HAN et 1 ipsius dodogmatica philosophia sententia; vid. eius Logie , Pag. 15o seq. v Ioeo eum Dogmatismus yhilosophandi mathodus appelletur, intelligitur albam esse divisionem quam nostram; Hantius enim de modo disputat, quo quis xd pHIosophandum debeat acciningi, nos de persuasione generali, qua ductus philosophiam suam Possit describero et exhibero. Cf. etiam miti dis sinon Vernuno, orr. P. F. seq. - Μinus Tecto nonis nitui ex asseclis viri celeberrimi, qui Criticismum non Dogmatismo fi Ium, sed Dogmatismo etiam Ide tismum voluerunt Opponere.
19쪽
quo Diogenes discrimen Dogmaticos inter atque Ephecti
cos constituerat, Sed esse methodum atque prudentiam philosophandi, ut, si Criticus dici velis, non inexplorata ante et vim et tua facultate quidquid iraecipias, et facile est intellectu, et ipsis eorum, qui illud Hiscrimen fecerunt, testimoniis confirmatur Quare si ad nostra philosopitiam genera hanc Methodi partititionem revocaveris, Dogmaticum, qui nunc dicitur, meque a Criticum intelliges posses δογματι ειν, im primis mutem aeriticum clam dogmatica quam Sceptica ratione philosophari. Δογματι - OUσι enim omnes V ), qui, quidquid quacunque de causa
tradant, id verum esse putant ita, ut extra Di mentis cogitantis . hoc est in rerum matura exsistat aliquid, quod persuasioni sententiaeve suae respondeat. Id prout a philosophis vel in re necessario exsistente, absolutes vi, velim necessaries intelligentiae matura reine thheit, absolute Handiung9, post trini fuit, ita ipsis vel Dogmaticorum sen-I Cf. in primis ScHMID PVor λου autem est quod sensibus non torbiae dor rit Philosophi art. Patet, sed cogitando ut putat quaeis Criticismus. Dogmatismus, metho rendum est Pyrrh. yy. de l. Diogenes autem in Pyrrhon cap. 15.m Propriam maho esse vocis inter alia Scepticos sic loquente i
20쪽
su si1ictiori, vel Idealistarum, vel simile nomen inditum est. Omne autem, ne non O ipsos o , dogmatice philosophari censemus, neque id improbantes, ut quod ipsa ferat naturae humanae neceSSitas. At non e inde est, qua methodo aliquis in philosophando utatur. Perversa enim haud dubie eorum ratio est, qui nolunt ab examine critico rationis humanae ordiri, atque sic ad recte de philosophia deque ipso animo Statuendum prae- Parari. Verum Cur philosoplius Criticus nequeat iure suo dogmatice versari, modo Contra Scepti a rationem a Sata Suam sustinere sciat, nullo pacto intelligimus, quin bona censeri ratio Dogmatica, nisi critica methodo utens, non potest. At vero nec ille SoIum dogmaticus appetilandus est, qui mirum i extra mentem rem cogitatam iisdem, secundum quas cogitatur, notis in Structam adesse opinatur, Ied χDicunque Persuasum est esse aliquid Ἀ
n Illo sensu, quo antii sectatores solent hac voce uti. Inter hos clarissimus est obfur, princeps Spinoxa referendi nutem eodem omnes, qui censuerunt, et re-xum apparentium et ipsius animi eausam primam demonstrari posse
inesse in absoluto obiecto seu subinstantia infinita. ob Certe inti sensu, quam qui pleruix Nue vel Dogmatici vel Idea-lista dicuntur. Neque Realismi
VOX, qua placuit persuasionem no stram exprimere, ita accipi debet. quasi de rebus sicuti Realista in tor Scholasticos , sentiamus. Nimiis rum nihil, quod reale diri possit eluertim, ex sola intelligentia expli- eari Osse, contendimus, quamquam longe minus poterit e re exsi