De sceptisismi causis atque natura [microform] : commentatio philosophica qua ad audiendam orationem d. XIX. Sept. a.a.c. [1801] H.L.Q.C. in Academia Lipsiensi professionis philosophicae extraordinaiae adeundae causa recitandam

발행: 1801년

분량: 77페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Ut igitur ab antiquissimis ordiamur, ilIos rem Suam, quae Scepsis iam coeperat appellari, ita explicasse reperimus, ut pro Omnibus et contra omnia et contenderent disputari posse, et ipsi disputarent. Quae etsi Sophistarum prismum ratio fuit, tamen ab iis ad Cepticos manavit, neque huic philosophiae generi tunc temporis quidquam esse poterat a Onanaodatius. Cum enim antiquior philosophia nondum eo pervenisset, ut per fines rationi positas, quousque in Vero quaerendo progredi liceret, decreto stabili posset assirmare in iis, quae ad certum usque tempus vel quaesita vel inVenta fuerant, erat subsistendun1 et ad fidem, rationi in rebus divinis humanisque praepropere certe habitam, Vel infringendam vel evertendam sufficiebat, contraria Super ii S de rebus Cum probabilitate aliqua doceri posse, monuisse. Nimirum quid.

quid tunc temporis ab iis, qui dogma tice philosophaban

isto vari principio, quod frustra ad Videtnr esse perfectum De eo aviatine et dubia via quaesitum est, de tem, quid agendum censeamus, alio beat apud 4m statuere sentir. IO O. Inceptum mantim opus nondum

32쪽

tur, prolatum esse accepimus, Valde infirmis id ipsum argumentis nitebatur. Quid enim habuerunt physiologi illi, quo vel aquam, e aerem, Vel ignem rerum omnium principium continere ostenderent Scilicet huius-eemodi materies frequentissima rebus inesse, eas inprimis componere, iisque solutis relinqui videbatur; quae nisi oculis percipi et palpabilia omnia esse putassent, nihiΙProfecto, quo e munirent, habuissent. Neque rectius

ii, qui infinitum aliquod απειρον dicebant, quoniam

Sensibus nusquam pateret, per omnia pandi affirmarunt. Quin quo minus id sensuum ope cognoscebatuT, O Iar giorem dubitandi copiam vel propter ipsos sensus , Vel propter ancipitem merae cogitationis auctoritatem praebebat. I denique, qui ad mentem omnia permeanteIn atque Secundum ordinem digerentem cogitando propius

accesserant, cum haud dubie non vim intelligentem eam dicere a rerum materie omnino secretam, sed naturam rebus occulte insitam existimarent, causam ordinis atque vitae per hanc ipsam mentis suae obscuritatem et a rebus apparentibus clareque cognitis diversitatem ultro

quasi offerebant adversariis dissentiendi causam sane haud incongruam Prudentiores autem Scepticos duisse

e De ipsis opinionum illarum de Anaxagora, euius sententiam auctoribus . ess historiae philosophi postremo loco explicavimus, si Conineae scriptores Nominatim autem stat ex viri doctissimi, Cartis, de

33쪽

Sophistis, quis est qui neget Qui cum partim decreta

decretis opponentes Omnia miscerent, partim pravo Consilio reliquos turbantes sibi subtilitatis atque scientiae Iaudem parare studerent Pyrrhoniis satis fuit, ab ista animi ad decernendum de rebus proclivitate sibi temperasse. Neque eam Iia de causa προπετειαν δ appellasse putandi sunt, quam quod non Satis examinatis rerum causis a Domaticis esset pronuntiatum. Qui si omnem rei ambitum explorandi patientiam habuissent, inventuros aiebant fuisse, pares contraria statuendi causas suppeditari. Quare Suspendendum Sse iudicium, neque omnino quidquam de rebus Sserendum . Ecce primam quasi speciem, qua Scepsis, admodum illa quidem imperfecta, apparuit. Parum enim aberat, si non satis caute Sceptici versabantur, quin ad animum pIane incertum, intemperatamque de omnibus dubitandi libidinem cum Sophistis delaberentur. Quod si nonnullis accidit eo VeritSSe utamus, ut non solum inceris

Anaxagora ClaEomeni commentatio mo quae deindo characterem suumne. quas exstac in illuborni Boi ita mutavit, it non nisi a iudieiiseria ejemetur Goschiehis dor PhilosoPhie, ad metaphysicam speetantibus sibia o Sirach. Pag. 62, inri Pag. Ora caveret.

h valde rebe vocis usus apud iis, quam et Diogenes 4 Timonis Sextum opposita et est is προ- et alii cap. V. eqq. tradit, et quais nervi σι Scepticorum, cf. DiOg Laori in Stiaiadlinii libro passim occurrunt, in Pyrrhone, cap. i. ol. I. reriodo . nec non II. 0 Habes ποχη sensu antiquis b

34쪽

tiam nonnumquam in philosophiae histori Iinqueretur, magisne aliquis Scepticis quam Sophistis adnumerandus esset, sed etiam haud pauci de Scepticismo tam abiecte sentirent, ut ipsis Sophisti minus infensi Viderentur. Quod profecto interdum mirati sumus, dum vel 1egimus uel audivimus Sed nil opus est, hic singulos notare. ι

Bectissime autem Laertius m antiquissimam Pyrrhoniorum rationem explicavit, ubi eo mon Stra Sse ait ex eo, quod contrariae essent Dogmaticorum Sententiae omnes, laria utrimque exSistere S sensu momenta fierique non Posse, ut de rebus vel ad sensus vel ad intelligentiam pertinentibus certi quidquam constitueretur Ex eodem genere

illa sunt quae Timon Phliasius, teste Aristocla apud Euia sebium ' διαφορα appellavit, hoc est ea, in quibus nulla

35쪽

omnino causa alterutrum e contrariis eligendi reperiatur. Neque male idem, quod Laertius refert, o in illorum sive Satyrarum contra Dogmaticos libris ita exot-

Ἐσπετε νυν μοι σοι πολυπραγμονες εστ σοφισται lutis enim, quam quibus Sophistae, armis illo uti non pol rat, quippe Scepsi ad perfectionem nondum perducta. Porro Aenesidemur in iis, quae Photius ex eius ΓΙυooω- νειοι Servavit, antiquiSSimum Ceps eos Characterem maxime perspicue expressit, dum ita scripsit: οἱ Πυρρω- νειοι πορητικοι τε ισι και παντος απολελυμενοι δογματος quamquam idem alia multa habuit, quae doceant, eum Scepticam philosophandi rationem magis excoluisse, et ad primam atque alteram Scepticorum classem esse referendum. Istae autem satis trita Scepticorum voces, φωνα0, H quid aliud exprimunt, quam nimis laudatam ab iis in omni iudicio aequabilitatem Ουδεν μαλλον aiunt, παντα εστ αοριστα, ο καταλαμβανω, ουδε δρι α id est, certum, quod assirmem, neque ex me habeo, neque ex rerum contemplatione duco, Sed causis contrariis ad as-

36쪽

sentiendum aeque ac ad dissentiendum Commotum me senistio Quae omnia Sophisticam nimis produnt de omnibus ambigendi rationem, cuius ego miror in ipso Sexto vestigia Plura superesse. Eius enim, quam capite IV primi Hypotyposeon libri exhibuit, Scepseos definitio tota ex hoc genere est. Ait enim esse δυναμιν αντι Θετικην φαινομενων τε και OOUμενων Quam omne opinione comparandi sibique opponendi facultatem etsi non negamus Sceptica ratione abesse non posse tamen ei non ita propria St, ut uniVersam eius naturam explicet a dogmatico philosophandi modo satis clare distinctam. Etenim causa desideratur, Ob quam contraria Scepticis soleant conferri, Seu finis ad quem se uinpiant duci ac Sextus ipse aliis in locis τον σκεπτικου Γαρακτηρ ita explicat, ut eum in disputando solum in utramque partem neutiquam Constitisse manifestum sit. Praevaluisse amen in ipso Sexto antiquissimam hanc rationem a Sophistis petitam, inprimis ex iis cognoscere Iicet, quae in libris adversu Mathematicos, maxime adversus Geometras et Physicos, congessit ex quibus perspicuum est eum muIta Vi fuisse dicturum, nisi opus esse in Scopticismo huiuscemodi Singularum opinionum refutatione existimasset. 4

o Ex set P. H. I. a R. I. 3 ceterum in nullo loco Sextum.

37쪽

-- aue Similem aliorum, eademicorum etiam, Philosophandi methodum fuisse, testes sunt et Cicero et Sextus M . Etsi enim Academia a Scepsi eo multum disserre putabatur, quod Verosimilibus λς πιθανωτεροι assentiret, adeoque aliquid certi habere videretur tamen id tanti non

fuit atque Scepticorum ικεια παθη, et τα κατα α τασιαν κατηναγκασμιενα παθη, si non pro probabilioribus habebantur, Certe unicam Sistebant aeque a Academicorum πιθανωτερα rationem qua homines illi Oxatione fluctuantes in vita sese munirent et expedirent. Atque haec de antiquioribus dicta sufficiant. In recentioribus primam illam contra omnia disputandi Iegem non ita reperi, ut eos ad primam Scepticismi classem audeam referre. Quae enim Monta ne interdum scribit istis similia ), ea obiter, ut mesta ab eo Scripta

idem cum Sophistis sensisse, ex eo Iiquet quod definitioni suae, cap.

i. e. neutiquam ita , ut more Sois Phistarum , multum operae studiique in a Te ponamus, tamquam non medium pliilosophiae nostrae, sed finia sit: ἄλλ' ἀπλως κατα σο υνα. Gaa, . . ita ut si cui lubeat rationis nostrae causa cognoscere, singula a ngulis opponando eas explitare aleamus On videntur satis assecuti esse Sexti mentem Fabrielias et Staphanus in notis, Voces περιερωγως et ἡδο ξας- eodem sensu accipiente , et ita explicantes, ut Sextus dixerit, se cum nemine velle huius Voculae δυναμις causa litigare. Quamquam probe intelligo. πειρ ρ- τως alibi de nimia Dogmaticorum circa verba curiositate usurpari.

ex Acad. iv. o. 9 seqq.ti P. H. I. I. Ceterum de Se Pseos Academiaeque diversitato in prolixius. ω Μlehelias monealans essais, Londres 1 54. Io volt. -- In priami huc pertinet L. II. c. 12: APO-

38쪽

- esse neque ad explicandam philosophiae suae rationem, is non ignorat, qui eius tentamina eleganter scripta accurate perlegit. agis huc accedit de la Motheae Vager, qui in dialogis suis Iurimus est in comparandis hominum opinionibus maxime discrepantibus. Verum et hic vir ista methodo non nisi in eum finem usus est, ut ex communi circa omnia dissen Sione colligeret nihil esse, quod certo onSta xet et ob id Pro vero posset haberi. Quae sententia cum genuinae Scepsi magis conveniat, eiusque alteram quasi classem constituat, ad eam iam sine mora transgrediamur.

Iogio de Ravmon de Sebondo, OI. 4 et 5, et huius Vol Pag. 18. Seqq. Verum equidem non possum ontanum inter Scepticos tanti a.stima-xe, quanti Staiadlinio aestimandus i- delux, ast h. . . . S me. II, P. 6-2 . Ut enim maxime emineat inter homines e sana ratione recte iudicantes et acute ingenioseque entientes , ad philosophiam cuius est in causas sana rationis inquirere, eum neque coeli neque temporis Tatio satis eniti passa est. Atque sic etiam a Sceptica ration auaviter magis disseruit, Sexti aliorumque testimonia secutus, quam subtilitex vereque disputaπit.

ει Titulus libri sat noti est: inqdialoguas. Dies a imitation das a ciens, Par oratius Tiaboro imons, I 67i. In dialogo do Ia philosophis S.eytique inscripto . pag. Bo edit. Hahlianas Berol. 744. hae I

cortat douant notis. De aliis alio loco. Cf. Baylo art. Vayer. Quantopem .ibi placet hie vir quoties cum Sc Ptio agendum est Ipsius autem Sc psis qualis fuit Nimirum in atrio Consistens Protinus intrare metuebat.

39쪽

Εst autem ita comparata ratio humana, ut in rerum causis explorandis occupata ad primum Principemque cuiusvis cognitionis fontem indefessa progrediatur. Quod quidem in Sceptica institutione aeque ac in aliis factum est. Si enim ab antiquissimis Scepticismi patronis historia duco ad eos, qui vel proxime illos, vel temporis aliquo spatio interposito secuti Sunt, descendamus, eos philosophiae suae characterem ita e mutasse vel xColuisse reperiemus, ut causam, Cur Pro omnibus et contra omnia disputandum fuerit, exhibeant. Negant enim, uniuersa esse vel necessaria eognitionis principia, negant, ver criterium universale posse inveniri. Ergo cum ante id modo quaeSitSSent, quousque timetemporis cogitando et explorando phd ophia pervenisset: iam coeptum est de omni cognoscendi iudicandique facultate universe pronuntiari. In quo habemus ausam illius Sophisticae magis quam Vere Scepticae rationis; etenim pro. pterea singulis singula disputando recte opponuntur, quod sic clarissime confirmatur, absolute et uniVerse verum nihil esse cuiusmodi si esset, paria ubique et assirmandi et negandi momenta offerri non Ossent.

40쪽

Sed cum temere hoc contendisse a philosophia maximo abhorreat, age ex historia ipsa, ita rem Se habere, cognoscamus. Ut igitur taceam, ipsius Protagorae Sophistae dictum, τι παντGIν χρημιατων μετρον ανθρωπος, huc haud dubie pertinere ): Pyrrhonem Certe traditur non Ontendisse solum, sed etiam demonstrare StuduiSSe αγνως εινα το κριτηριον, και δια τουτοτην ληθειαν ); apertiusque in iis, quae de bono et malo disseruit, propterea absolute bonum quidquam φυσει γαθον esse negaVit, quod eius quae sit natura universe nunquam Ognoscatur μ . Quod autem Pyrrhonii nihil res differre dixerunt, paria esse omnia propterea quod in Certa omnia sint, et hisce similia, ea perinde est, malit aliquis ad primum Scepseos characterem referre, an pro tertio, qui in eorum, quae PersuaSi nibuS, et eorum, quae rebus insunt, που subiectivi puta et του obiectivi, ut nostri Ioqiuantur, discrimine Versatur, ob Scure Significato accipere. Pyrrhoniis enim, quod et no

SEARCH

MENU NAVIGATION