De sceptisismi causis atque natura [microform] : commentatio philosophica qua ad audiendam orationem d. XIX. Sept. a.a.c. [1801] H.L.Q.C. in Academia Lipsiensi professionis philosophicae extraordinaiae adeundae causa recitandam

발행: 1801년

분량: 77페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

stris accidere solet, saepissime accidisse constat, ut non in eadem semper Via insistentes, docerent, quae ad unum idemque principium commode revocari non possent. Ita fit,

ut eumdem Virum, in variis eiusdem generis philosophiae speciebus seu ordinibus explicandis, testem rei nostrae facere debeamuS.

Haud alia est Sexti ratio, quamquam is magis perspicue, nihil vel universe Vel absolute de rebus asseri posse declaravit. Quos enim τροποUς της εποχης , Seu modos assensionis retinenda b enumerat, ii fere omnes eo nituntur, quod nihil possit αποδεικτικας sive pro absolute vero affirmari, sed in omni re relinquatur aliquid, quod penetrare non liceat, ut, si omnia hypothetice vera sint, universe haud quidquam assirmari possit. Cum autem tripIex modorum illorum series a Sexto exhibeatur in iis iudicandis Iubenter sequimur eos, qui a Pyrrhoniis recentioribus modos antiquitus tradito ac minus apte expressos ad pauciores essicacioresque reducto fuiSSe Suspicantur. ο)ota decem illi, qui Pyrrh. HyP. RP. 14. Continentur, licet ex parte verum Scepseo characterem exhibeant, tamen interis dum nimis Sophistico modo explicati sunt; quare omissis illis in quinque sequentibus, cap. 15. traditis, commora

42쪽

tum fuisse sussiciet. Et primus quidem, quem 'ro της διαφωνιας appellat, ad antiquissimam Scepsin redirqvidetur, de qua supra XPOSuimus. Secundu autem, ει απειρον εκβαλλων, aperte negat esse certum aliquod. unde Verum cognoscatur. Si enim, dum alicui rei assentiamur, propter causam aliquam id facimus, cuius deinde ali causa cogitari debet, atque sic in infinitum facile inteuIigitur causam Primam, h. e. eam dari non posse, qua absolute verum aliquid SSe constet. - Tertius modus, qui a relatione omnium rerum arro του προς τι ductus est, totus huc pertinet quae enim res in se nihil habet. cur Vera dicatur, ea non necesSario, non absolute vera est atque si mutaretur id a quo pendet, Iite etiam de ipsa foret statuendum. - Per quartum modum του ευποθεσεως, Dogmatici eo nomine Vituperantur, quod, ut initium demonstrandi facere possint, opinionem non

comprobatam, ob id solum quod ab omnibus concessa sit, κατα συγχωρησιν, Pro Principio Ponant; qui, dus ad secundum haud dubie referendus est. Ait enim Sextus, illud primum, a quo demonstrando proficiscantur , non eSSe Praeparatum Oυ κατεσκευασμενον i. e. non Uunitum cauSa aliqua, Sed αναποδεικτως assirmari, quod supra fuerat reprehenSum. - De quinto eadem est res,

qui Iternatorius dicitur, graece διαλληλος x vel ut Dio-

43쪽

-34 -- genes Laertius mavult, ὁ δ αλληλων cui tum 1ocus est, cum aliquis circuli Sophistici vel elisionis principii vitivi commisit. Ubi enim id ipsum pro causa adhibitum

intelligimus, cui iam cauSa quaerebatur, neque cauScte, neque ei rei cuius illa cauSa constituta fuerat, poterimus hssentiri, sed in dubietandi siquidem neutrum absolute eis Tum esse potest secundum , et . vicissitudinem necessa.

Ita satis videtur esse perSpicuum, Per quinque τρΟ-πους, quos Diogenes ait ab Agrippa fuisse invectos, si Primum excipias, eum dubitandi modum illustrari, qui

nobis visus est alierum Cepseo gradum non incommode Constituere. Neque iam opus est ut longi simus in duobus illis assensum retinendi modis, quo deinde cap. 6. Sextus enumerat. QuidqHi enim comprehendatur, aut, ait, ex se ipso, aut ex ali Comprehendi debere; at neutrum fieri posse. In quo facile patet quinque superiorum modorum inesse summam atque compendium. Neque ad

id explicandum opus esse putamus primo illo a dissiden- via ducto modo, quamvis id Sextus ipse significaverit, quem secutus est Alb. Fabricius in notae , Sed secundus της χις 'πειoo εκπτωσεως fy modus omnino sufficit ut

44쪽

Oi Is haec ratio ad alterum quem posuimus. scepti

cae philosophiae gradum Te OCetur

Sed haec de Sexto sussiciant. Ad Aeademisam philoqsophiam accedamus, quam etsi haud pauci a genere Sc

ptic ostendere studuerunt prorsus alieIiam fuisse, in eo tamen Sceptica ratione omnino Versata St, quod verum quasi penetrari penitusque cognosci posse negaVit.

Omnis autem de Academica philosophia quaestio incertiox

molestiorque fieri videtur e eo, quod plures Academiae, neque illae inter se e temporis vel doctrinae diversitate Satis distinctae, numerantrir g Praeterea et ips Academici adeo impares sibi fuerunt ac tantopere, si solum Circeronem audias in Lucullo, a se ipsi dissidentes, ut VI AEullam philosophorum Sectam magis fluctuasse reperias; habes enim et Platonem Academicum, qui in ideis divinis eri fontem esse statuit, et Arcesilam, qui ne id quidem se scire dicere ausus est, quod nihil sciret D et Antiochum, qui in Academia Stoicorum more philosophatus est, 'O-α Ciear o Varro cap. Augerati num do civitate Dei XIX. 1. duas habent Oademias. Sextus ad minimum tros, cf. Fabric ad Serit pag. 56, Iit. N. Numenius Pythagoreus

que enumerat, quartae Philone AEt Charmida, quintae Antiocho principibus constitutis. V Quaest. Aead. i. I. c. a. i Do Antiocho Eusabitis, I. I.

Lucidit o. a1 et 43. Stoicorum ad-

45쪽

mines Iurimum dissentientes, nec tamen non eamdem sibi appellationem vindicantes. Sed cum conSilium nostrum non sit, huiusce sectae doctrinam Variam examinere, liceat eaterius tantum mentionem eius iniicere, quatenus ad Scepticam, etsi non αιρεσιν, tamen philosophandi rationem nobis videtur accessisse. De qua cum iam ita Sermo nobis sit, ut eam absoluta veri Principia negaSse ostendamus, ex Academia quidem veteri nihil habemus quod huc referamus, ex recentiori autem, quae ab Arcesila incepit, istud in primis ad secundam Scepseos classem e

tinere videtur, quod probabilia se sequi professi sunt. Etsi enim hoc ipsum Sextus reprehendit, D ita interpretatus, ut dicat eos argumentis probabilioribus ex rerum, quibus assentiant, natura petitis, et quorum ope aliorum etiam assensum iere OSsint, moveri tamen non solum

hoc ad tertium Scepticismi gradum, quem ponimus, pertianet, sed etiam isti probabilibus adhaerendi rationi subest persuasio, nihil esse, quod abSolute Verum dici queat. Quale si uuibi esset, cum absurdum foret existimare, idem

,,stipulator Antiochus P erat bus videtur apparere . da pluribus,,quidem si perpauca muisVisset, quam tribus, Aeademiis vix reeto Agormatiissimus Stoicis dis Posse dici; nos istitem hic do oa ,,.entit Nilibusdam In rebus ab iis, quae Ciceroni nova appellatu . i. e. .,quos amat. StOieis. Placet Stoicis de secunda ae tertia.

46쪽

non Verum esse posse, de Probabili consentaneum non foret loqui, sed maxime certum esset et illud ipsum, et quidquid cum eo cogitando osse coniungi. Neque ab ha ratione discedit, quod nihil percipi contenderunt. ΜaIe enim Lucullus m apud Ciceronem eo ipso impediri Academicos ait, quo minus probabilia Sequantur, quod vera a falsis ex eorum opinione non distent, sed commune sit utriusque iudicium. Id enim nemo non plane imprudens inter Academicos unquam asseruit; et recte Cicero )exser tentia Clitomachi Carneadisque docet, aliud esse, rem percipi non posse, aliud esse Probabilem alia enim misbari per sensus, alia Per Comparationem rerum visarum cum iis, quae crebro simili ratione acciderint penitus autem perceptas recte non dici nisi eas, in quibus nihi sit tale, quale etiam falsum nihil ab eo disserens esse possit o Itaque Academici hoc suo probabili eodem fere modo uteis baritur, quo Sceptici SeSe κατα την βιωτικην τηρηm Vivero praedicarunt; ph nimirum asSentiebant iis, quae sensibus

n ibid. i. II et 34. , En Ciceronis verba, c. I. s. 99. isitaque et sensibus robanisiada multa sunt; teneatur modo ilisialud, non inessa in his quidquam ritale, quale non etiam falsum nihil ,,ab eo differens esse possit. εν Sexta P. H. I. a. - Βιωνικη πηρησιν recte reddit Fabrio. ex observations eorum quas ad vitam commvns s sciant, . . eorum ad quae ex conditioni huimana necessitatem adigimur . cogimur. Cf. Staph. not. o. - Eodem a nare Soxtus memorat κριτηρια βιωτικα,

47쪽

occurrebant, Sequebantur in Vita more et instituta maiorum, ita tamen, ut de nulla opinione tamquam penitugintellecta et quae aliis reci e bbtrudi possit, iudicarent, ih. e. o προκρινοντες κατα πιςιν η απιςιαν, sed δοξα. υς. Verum non omnes Academici recte circa hanc rem versati esse videntur, neque iniuria fortasse Lucullus sae- Pius de emersa eorum ratione Conqueritur, mutiasque nihil aliud cupere ait, quam ut Omnia confundant q). Atquos erant qui contendcrent veri inveniendi causa contra Omnia dici oportere et pro omnibus, id maxima inconsentaneum erat, totumque abhorret ab illa ratione vere Academica, qua licet percipiendi signum nullum SSet, probandi tamen species h. e. assentiendi causa satis probabilis, periebatur. ε Est autem hoc idem , quod volumus , Academiam mediam et novam ad Scepticum philosophiae genus pertinere, et, absoIute verum quidquam esse, quod cognOScatur, negavisse. Neque alia mente Cicero contra Lucullum esse quidem multa Vera, ait, Sed Comprehen-

impar sit c item, si de ossicio muu ieexonis etiam da ossiciis libri in

48쪽

di ea et percipi non posse; et quid tandem Sextus ipse Τqui primo P. H. capite Academicos ait affirmare, fieri non

posse ut verum quid sit percipiatur ). Quae omnia qui ad Scepticam phiIosophandi rationem referre non Vult Osteri dat, aut de Vero absoluto persuasum esse ei, qui sapientis esse dicat, ut probabilia Sola sequatur, aut falsam omnino eSSE nostram utriusque Philosophiam generis Histim

recentioribus mutata interdum urit Verba, minus mutata sententia est. Etsi enim non eodem modo, quo antiqui, discrimini inter perceptionem et cognitionem institerunt: tamen vix aliquis Pascalem, Charronem, Montanum, Othium, alebranchium, Baylium ipsum aliosque de debia Iitate rationis humanae omniumque opinionum mutabiliatate conquerentes legerit, qui in iis aliquam de vero h

plura ad tertium Scepticismi gradna . o Qui plura de Scepticae phi-Iosophiae diversitato doceri cupit, evolvat praeter scriptores laudatos inprimis Gavium in versione librorum de ossiciis, ed. . an. 179 a. pag. 4 et annotati ad lib. secum dum Pag. 9. - tiavdIinio libri sa Paras . Vol. I. pag. D seq. UT sus possi mus assentire. Quas enim vir doctiss. discriminis notas essentiatis ci . internas, ut logici aiunt, esse contendit, eas externa adeoque neutἱquam essentiales, sed fortuitas esse euivis patebit, qui Tecto cognoverit. - in us noctis

Attio L. I. cap. . nihil habet. quod non Cicero ante ipsum melius docuerit.

49쪽

-- AO mana ope detegendo desperationem agnoscat. Qeque aperistius hoc quisquam testatu esse Videtur, quam quicunque xatibnis inopiae accipiendo revelatae doctrinae beneficio consulendum esse significarit. Cum enim multae causae sint, quae effetant, ut e philosophus aliquis veI non his Iosophus rationi Soli salutem suam committere dubitet, in maiori, quam humana, auctoritate consilium sibi ac nox. mam certam quaesiturus et illa CauS inprimis Scepticum prodere uidetur, qua nonnulli non ad mores melius efformaniados, neque ad fidem animique tranquiuitatem augendam ae ut eri aliquod criterium exsistat, revelatam doctrinam

ampIeoti suaserunt. In quo nonnumquam eo usque proinyessi sunt, ut ipso auctores Sacros in iis, qua non divinitus tradita ac PisSent, iudicium omne dogmaticum cohibuisse docerent. MSed sufficiat ad secundae Scepticismi classis vestigia in eoentioribus monstranda unius othii testimonium, qui

hanc Scepseo Suae naturam Sse, Clarius quam reliqui professus est Quantopere ille Praedicat praeclaram ce-

50쪽

pseos ignorantiam, modestam φασιαν, divinam e roχηνε quam unice Veram genuinamque Philosophiam appellati Neque id eo sensu, ut nihil credi, Proque vero haberi posse existimet. Abiicit enim Pyrrhonis aliorumque indubitando intemperantiam , quam inepta maxime et stulta induxisse ipse fatetur. Negat nulli rei fidem habere philosophum, sed eumdem est acquiescere in in diocritate naturae humanae, p. Iaa. 175. SenSibusque non nisi ita uti, ut iudicio in neutram partem Praecipitanter flexo vitam tranquisse et Sine arrogantia Peragat. Habes antiquorum ν δοξαςως και ταρακτως habes non contemnendam de philosophia sententiam ), quamquam eam ex veri Sensu potius, quam firma ac Certa persuasione fluxisse in aprico est. Ne non dolendum, quod vix honestissimus atque doctissimus nimia sua ad dubitan-

blasmen iis nostre modesta ,,aphasi 2 condamnent iis nostro Atenue suspension 'esprit . . . falsons dono gloire u non in sqaVoix modeste et ingenu de nostro Secte,

etc. cet.

Pythagore nous a donne es ains,,superstitieux, cello de Platon ses songes creu ideiates . . . ne n estridotio a merVeiIIe, si, 'Wayant ,,Point de corruption plus grande que des hosescies plus paruites, ello,,de Pyrrho noua a produit de mesma isses extravagam qu on nous obiette, rio plutos se sola inseiises... εb ,,La philosophie 'estant aure. chos quo Par de a vie et Ia sol- ,,enco 'en bien ser; - - ilis a ,,si perira'hommes, qui se servent do,,la philosophie elon son ra usage, tae sile . qui laurennent ou re ,,mede, et non Our ornement da leur vim commetis deVroient falae.

SEARCH

MENU NAVIGATION