Hieronymi Osorii, Lusitani, ... De rebus; Emmanuelis, Lusitaniae regis inuictissimi, virtute e auspicio, annis sex ac viginti, domi forisque gestis, libri duodecim. ... Item Io. Matalii Metelli Sequani I.C. in eosdem libros praefatio, & commentarius

발행: 1597년

분량: 912페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

271쪽

Cana noris illi Trimum parae aduersum casum, & nimis afflictam fortunam uberius enarrauit. In dei iturcii celeritate proscctus, in insulam, quae Cochimo adiace nomine Ualpinum,ubi adhuc I rimum paras on Vripserum tinebat,accessit. Nostri cum naues aspicerent, incredi. ivlμlu

bili laetitia asscchi sunt. Rex ipse contineri non potuit, cochimen is qui a Portugat i a m saepe maximis vocibus inclamaret, erga L in

S in ducum complexum rueret. Nostri vici uim illum nos cmor. ad spem pristina: sol lunae conisestim recuperandae magnis clamoribus cxcitarunt. Naircs alecuti classes, qui crant Cochi ini in praesidi js, continuo urbem prae mctu , ,

reliquere Iam hoc tempore Odoardus Pacideus, quieu Q q Alfonso Albu lucrcio Glysippone prosectus erat. na - - 'uem suam ad cas oras appulcrat, &secum Francisco Albuquercio coni unxerat. Franciscus Albuquercius bi Regis fidem collaudauit, eique hira manuelis nomine gratias egit, cium viderct illum exhaustum, & rciniimari ardinicultate vehementer implicitum, praetcralia dona atque munera, decem millia ducatorum cx

Emmanuelis pecunia donauit. Ivit hoc donum non MVtier e modo propter temporis illius angustias Trimum parae gratissimum, verum & omnibus magnam admiratici gi. --nem incusiit. Regcs enim Indi quamuis elati & insolentes naturasint, & opcs magnas habeant, tenui ii mo tamen victa contenti,& ad rem nimis attenti sunt. Clim igitur illius rei fama cum ad alios Reges, tum ad Cal cutiensem perlata fuisset,obstupuit. ho die Albu quer- eius nihil enim in tantis rcbus procrastinandum existimabat) Trimum param Cochimum trasduxit, & il Trimu a-lum Regis Emmanuelis nomine in urbis atque regni ruin regnum possessione constituit: &ne suos otio torpere, diani- restitatus. mos hostium confirmare sineret, in aliam insulam ψ chimo Oppositam, cuius Princeps a Cochi mense ad Calecutiens cui desecerat, inuasit, hostesque inopinantes aggressus, dissipauit,muhosq; ex i liis occidit, &aliquot oppida atque vicos exussit & Cochimum continuo reuersus in . Postera die in aliam insulam traiecit,

quae similitet ad ditionem Trimum palae pertinebat,

L illius

272쪽

ria.

Nu quando et

xat. At Princeps habebat in armis ad tria millia sortium militum , & multi pacones Calccutienses armis & militibus i nstructi , ut illi opem afferrent, circum insulam versabantur. Hic Albuquercius ita Duces distribuit, ut Paciecuscum paronibus in mari congrederetur. Co lius vero, & Antonius Campensis, dc Amideus in acie prima cum hostium copi js dimicarent. Paciccus hostium classem inuasit, paronesque partim depressit, partim in fugam coniecit, multosque ex hostibus de serro& flamma consumpsit. Reliqui duces in insula primo impetu hostes fundunt, de vallum, quo Principis aedes septae fuerant, revellunt,&in aedcs irrumpunt, ipsumque Principciri interfici ut,& aedes inflammant codem ciue die, parta victoria, reuertuntur. Postridie vero ad aliam insulam, nomine Repelinum, Albuquercius nati s accedere iustit. Illius Princeps idem in te scelus admiserat. Timore igi tur admonitus, ne idem cum reliquis proditoribus iupplicium lubiret, magna vi se ad resistendum comparabat: Nairumque duo millia sub signis habebat. Ad littus igitur, ut nostros aditu prohiberet, accessu . Fuit ibi acriter virtaque dimicatum. Scd hostes tandem in fuga salutem ponere coacti sunt. Nostri illos usque ad maximum insulae oppidum i secuti fuerunt. Ibi cum insulae Princeps rem in extreinuta discrimen induciam cerneret, suos a fuga col l git , instructaque rursus ut potuit, acie, sortissime repis nauit. Redintcgrato praelio,fuit Vtrinques imma coimictione ccriatii: ted hostes in tuga versi tande sunt. Nostri cu multos occidissent,& reliquos ex insista prscipites eiecissent,insulam diripicdam Trimum parae militibus concesscre Hoc facto, oppida atquc pa i Albuque cli iussu incensi,d exusti sunt. His rebus gcstis, Albu- quercius Regem iam laetissimo rerum successu recrea

tum ad ijt, ab illoque petiit, ut faceret ibi potestatem arcis aedificandae, qua Sc Lusitani possent pericula ab hostibus intenta propulsare,& statum ipsius Regis mul-

273쪽

x' facilius a Calecutiensis immanitate tueri. Rex id fa,cjllime concem dixitque,quod viveret, & dignitatem cuperaret, & contra hostis improbIssimi conatu murraretur, id totum sibi esse, & illi, Jc Regi clari Tino de

Lusita' una virtuti in accepti, resciendum. Proindes illi videretur, arcis' illius aedificatiostem ex re Enam

nuelis Regis esse, velle se sumstum omnem suppcditare. Itaque locus ad eam defcctus fuit valde opportunus , . - ' Erat enim editus, di mar.s illius angust ijs imminebat e quibus quoties C. cui ij Rex bellum nauibus infe re conaretur , nostri illum facile aditu prohiberent xxvis die 5ςptembris anno M. D. li I. arcis fundamen a iacta sunt. Magnaque hominum multitudo Restis iussu operas perpetuo nauabat. Neqne Lusit ui quidem . sese a labore,ullius vel nobilitatis, vel aetatis excusationi dei indebant, quamuis eos Rex ab opere avertere conaretur Quatriduum iam suerat in arce aedificanda consumptum , cum Alfonsus Albiiquercius Cochi muperuenit. Multiplicatis igitur operis . arx ad summum peruenit, & absoluta tandem fuit. Deinde. re prius deliberata, Albuqucrcius cum reliquis ducibus, & a-L quot Triptumparae militibus, in oppida, quae ad Ropeli non sciri Dynastans pcxtinebant i qui, ut dictum est, a Trimum para rcbe larat in se contulit. Ea vero via ginii passuum millibus Cis hi modi stabant, eran mea fluminis ripis, quod in aestitarium influit, non magno interuallo disiuncta. Nostri ititur scaphis& paruis 'nauigiis egccssi, improuiso hostes adoriuntur. Multos interimunt, reliquos fundani fugantque. dc vastitatem. Αζpζψεις α populationem eorum rchus inserunt. Huius si is I fama celeritcr ad omnes vicinos peruenit. Rcia, namque esse in maguo discrimino, sublato clamores uni- ' iticant. Qui clamor in excipiunt, rursus ut alios ad au Νομant i

xilium excitent, cassem significatione clamoris utuntur desic fit, ut partini nunciis ad eam rem missis, par militest in clamoris successione continuata, intra breue rem. csiodi miri us magnae militum copi x congregari soleant. , Tunc

274쪽

εd auxilium suis asserendum repente prouolarunt, di

in nostros impetum fecerunt. Nostri ordine instructi cedere paulatim incipiunt. illi tamen nimis ferocitex instabant, & nostros grauissime premcbant: neque solum telis d iaculis eminus, sed strictis etiam gladijsd D icabant. Quod si pcr ordinem, quo Lusitani erant instructi, non stetisset, magna tunc clades accepta fai Cset. Sed cum nauigia non procul abessent, & a nostris nullus tumultus excitaretur, omncs se, magno tamen. cum labore, & vitae discrimine, in scaphas & nauigia tiae nisi receperunt. Odoardus tamen Paciectis cum scapham uouis suam suorum namque temeritate a loco deducta fuirat) minime reperisset, magnum periculum adijt. Η stium namque multitudo illum circumstetit, ut, ant quam subsidium afferri posset,opprimeret. Illela ericum csset acer Jc strenuus. eorum tantisper impetum insita virtute repressit, dum Albaquercij, periculo, ita quo is versabatur, animaduerso, subsidio occurrerent. Itaque omnes recepti, se Cochimum contulerunt. Fit re in praelio octo tantum vulnerati, nemo autem occiasus. Ex hostibus magna multitudo cecidit: septem p rones in fluuio capti, & quindecim incensi sunt, Ins quenti nocte nec enim ardor animorum, qui in Ducibus inerat, militibus vllam quietis facultatem dabat - e .m Vt alios pagos Dynastae Repclinensis euerterent , iri

- u ieius reliquos antecedebat. At hostes in armi S ex ψ t' e babant itaque conserti, summa contentione rcim pru' stutii duos oceidunt, viginti conuulnerant. Ali Orisus Albuqucrcius inopinato casu distinetur , neque quomodo tantae multitudini resistat, neque quo pactor trocedat, rationem inire potest. Quod tamen erat viri sortis os scium. acritcr dimicandum statuit, Vsque eo, dum reliqui Duces opem asserrent. Sic ad primam lucem impetum hostium sustinuit. At Franciscus Albuquercius cum caeteris Ducibus sese e scaphis eiecit.& inctedibili celeritate ad locum, in quo pugna com- mitti coeperat,se contulit. Illurum aduentu nostris animiu

275쪽

himus additus fuit, ot hostes i n fugam coniecti,magnaque eorum pars serro concisa, dc pagi flammis exusti. Eodem die aliam insulam , nomine Cambalam, aggressi sunt, ubi supra septingentos homines interfecerunt. Neque ijs rebus contenti, in terras alias ad ditionem Calecutiensis Regis pertinentes ingressi, homi num stragem ediderunt, & populationem maximam intulerunt. Sed cum supra sex millia hominum ad eorum impetum reprimendum co nucia irent, aegre repul-ssunt. Odoardus interim Paciecus triginta & quatuor parones Calecutiensis Regis , qui aditum in portum Cochimi mercatoribus intercludebant, superauit, defugere compulit. Post has calamitates hostibus illatas, cum mercatores Cochimum piper, & alia aromata in Cochim ensem portum convehere non auderent, visum est Alsonso Albuquercio Coulamum peteIe, Vtibi tres naves oneraret. Ciuitas erat omnium priscis temporibus in regionibus illis & amplissima 5c opulentissima. Sed postquam Calecutium a mercatoribus frequentari, dc opibus augeri coepit, magna Coulminensis imperi j inclinatio facta cst. Cochimo abest ci citer quadraginta dc octo passivum millia:ad ortum Solis spectat. Nauigatio cst tutissima secundum fluuium. nisi cum propter fluminis angustias, i nsidiae ab hosti

bus ab utraque parte in ripis collocantur. Flumen Gnim est valde profundum: cum marinis enim aquis, quas accedens aestiis inducit, commiscetur, portus est optimus. A Edcs, phana, religio, mores, instituta sunt eadem serme, quae apud reliquos Malabares fuisse diximus. Gens est assi icta prael ijs: continenter enim bel- . tum cum Rege Narsingae gerit. Quamuis enim Narsin-gae regnum maxima ex parte latus Indiae, quod spectat ad Orientem Solem, occupet, clam tamen latissimum i s ad confinia Solis occidentis extenditur. Rex maximam temporis partem tu urbibus mediterraneis con sumit. Coulamum vero regendum hominibus com mittit, quos fide praestantes csse iudicat. Regio a Clui

si nis illis etiam colitur, qui Thomae disciplinam

descriptio

gentis mores.

276쪽

bre: orum

diu eum

iue leges.

acceperunt, Jc in tanta temporum varietate, & regno , rurari commutatione, dc aduersis rerum incidentium casibus inuici a semper fide & constantia retinu runt . hst in ea vi bc templum peruetustum , quod Cl. ristiani perhibent fuisse a Thoma aedificatum. Apostoli autem corpus est in ora Regni Narsingensissepultum, in rempto , quod non a Christianis tantum, scd etiam a Saracenis & reliquis gentibus sanctissimum habetur. Fama namque constans est, viri illius diuini meritis multa miracula diuinitus edi , dc complures, qui opem illius vel in grauissimis morbis. vel in rebus

ait ictis implorabant , mirabiliter alleuatos,& maximis malis liberatos extitisse. Eo tempore, quo Alsor sus Albuquercius in eam urbem nauigauit, mulier quaedam vidua Regnum nomine fili j, qui nondum a ratem maturam ad regendum habcbat, non segniter administrabat. Fuit a ciuitatis Principi b. qui nominet Reginie omnia, qtizecunque vellet, se facturos ostendebant, valde honorifice receptus. itaque olicratis ex sententia nauibus , dc amicitiae foedere percusso,& traditis regi se fidei Lusiitanis, qui erant gerendi negoti j causa Regi; Emmanuelis. nomine in ea urbe relinquedi, Cochimum reucrsus cst. Dum haec geruntur, Calecuti iRex animaduertens, in quam fraudem fuissetArabum cohortationi b impultus,ni agno silet io,nc Arabes foedus perturbarent, pacem cui usitanis facere constituit. Ad quam ceterius constituendam, Naubeadarimi que. ut dictum ςst animi inclinacione in Lusitanum no men egregie propendere constabat, assiduae cohortationes impel ebant. Conditiones foederis hae fuerunt : Ut omnes classes, quae erant in mare, belli cum Lusitanis aut cum iliorum amicis gerendi causa, deductae, continuo subducerentur. Vt omitia bona Regis Estimanu lis,quae temnore, quo Arius Correa fuerat intersectus, Habes,& reliqui eorum socii diripuerant, restituerentur. Et pro illis Calec iiij Rex certuna piperis pondus intra tempus assi*natum persolueret. Ne Saracenis , qui

s a cutij negotiabantur, facultat m tribuerςx in Ara

277쪽

biam nauigandi. Flagitabat praetcrea Franciscus Al- ibuquercius,ut Mediolanenses, qui ad Caleculii Regem transfugerant, illi redd sentvir. Id solum Rex pcrnegauit. Turpissimum namque sibi fore iudicabat, si homines semel in fidem recesuos pro derct: reliqua omnia concessit. His ita constitutis,Naubeadar inuis Cran, ganorem peti jt, ut ibi bonam piperis partem appendi, atque Pacicco, qui eo iustu Franc: sci Albuquercii ad eam rem venerat, assignari i uberet. Accidit interi in, cum iam bonam piperis partem Paciccus nauibus imponi iussisset, ut ia uigium pipere onustum, quod Calectitiensis Regis erat, Cranganorem veriuS nauigaret. Id cum ad Iacobum Ionand im Corream , perlatum esset, Albuquercij intuitu misit, qui naui g 'r gium caperet,&Cochimum perduceret. Illi, qui e ' xant in nauigio, cimae se captos animaduertunt, indi si gnum faci nus esse clamitant, pacem inter Regem Por- iugaliae de Regem Calecuti j csse iam sole iam sordete constitutam. Et tamen post factam pacem, Calccuti euiis Regis ministros atque famulos per vim a Portu galensibus capi, & piper regium diripi. Praeterea piper illud Cranganorem convehi, ut Portiagalensibus tr deretur, & Rex Calecuti j citius fidem suam liberaret. Ne vellent igitur, quod erant sine cuiusquam iniuri

confestim accepturi, cum tanta Regis offensione per vim e R Hiorum manibus extorquere. A t Coraca nihilominus in instituta iniurio sortissime perseuerat, na- iugiumque oppugnat: Naires sex occisi sunt, d multi praeterea vulnerati. Ex noliris vero non pauci vulneribus acceptis e praelio diu est crunt, ita, ut non magnum

piperis illius pondus quod per vim & iniuria dircptum . , fuit, multorii iangui ne costaret. Id ubi Naubeadarimus b*- e si tru iesciuit, a Franci sco Albuquercio postulauit,ut Regi fa i prρp quas accret.Foedus enim violatum fuisse,regisque animum ' graviter offensum, materiamq; datam homi nibus,qui pace hanc turbare cupiebant,ad bellum acerbi isimum te

imete concitandum. Praeterea turpissimum fore J.ust,

278쪽

Frant. Ita

od mitterent. Iure enim vis suerant Regi Calecutiensi bellum mouere, quod noluisset in eos, qui facinus iblud in caede Arij Correar, di is opum regiarum dix

ptione conciuerant,animaduertere,& Emmanueli R. gi satisfaccre: cur igitur idem facinus a suis susceptum in ulcum csse pateretur : Cur non aliquam Regi Caleci ii ii si satisfactionem daret, qua illius animvs xam atroci iniuria stimulatus placari post eis Regem esse natura mutabilem, di iracundum, & Saracenis obnoxium, tiata, ut eorum sermonibus inductus, cum a nostris nulla in i n i uri am accepisset, eas tamen i ii is clades, quas a 'reperant, intulistet. Quid igitur murum existimaret postquamis iure bcllum suscipere videretur Z Hoc& lia multa cum Naubeadarimus in eandem sententiam repetcrct, Franciscus Albuquercius postulata illius contempsit. Quo quidem crimine vel sceleris, si neglexit fidem, vel timiditatis, si non ausus est cocrcere homunis vesani temeritatem, laudcs, quas fuerat adeptus, obscurauit. Rex Calecuta j ira grauissima commotus,claCsem rursus instruere, & delectum habere instituit, ys mari atque terra bellum Cochi mens Rcgi atque L sitanis inserret. Vbi id Trimum para compcrtum habuit, a Francisco Albuquercio enixe postulauit, ut ea

sibi praesidia relinqueret, quibus possit Calecutiensis impetus ab illius regni finibus propulsari. Indignissimum namque scire, se, cum propter Lusitani nominis studium tam graui bello, quam erat illud futurum, premeretur, Lusitanorum ope destitui. Id Albuque classe facturum pollicetur. Sed id mi ni me, ut par erat, praestiti t. Vnam cnim tantum nauem cum duabuS car riclis. quarum formam iam supra descripsimus, & liud paruum nauigium illi cum centum Lusitanis reliquit. Erant apud eum praeterca alii quinquaginta Lusitani, ita, ut centum & quinquaginta tantiunt usitani ad tanti belli molem sustinendam eo in s co rcman crent. His omnibus praescctus erat Odoa diis Paci cus, qui summa voluntate prouinciam illam

279쪽

Regis Emmanuelis dignitate profunderet. Interim venit Alsonsus Albuquercius Coulamo . Albuquei xij igitur Cochimo prosecti Cananorem peruenere, quo in loco cognouit Alsonsus e literis Raphaelis Rcineli, qui apud Naubeadarimum piperis accipiendi

gratia remanserat,maximum bellum comparari. idem milesse comcriam Coicbiquius, cuius iam antea mentionem Dei trocinianosmus, qui plurimum Lusitanis fauebat, literis ad Albu quercios missis,indicauit. Inde cum oram Calecut ij lue si gerent, ad Regem miserunt, qui Lusitanos, quos apud se reti nebat,in istos faceret: quod postulatum ille rei cit. Inde igitur digressi,iter in Portu galiam suscepcre Alfonsus Albuquercius Olysipponem peruenit xvii. die mensis Iuli j,anno a Christo nato, M. D. IIII. Tranciscus vero Albuquercius, & Nicolaus Coelius quomodo perierint,incertum est. Nunquam enim compa re ruerunt, nec ullus euasit, qui posset illorum interitum di μι nunciare. Petrus Atat deus, fracta in vadis naui, inter ram euasit: in qua nauigium nactus,cum Lusitanorum parte,qui erant in eadem naue, Mo Zambi quem se con tulit, ubi mortuus cst. Alia vero pars se Meltiadem recepit.Per idem ferme tempus, quo haec acciderunt, Dux alius, nomine Antonius Saldagna, varijs tempestatibus iactatus fuit. Missus autem fuerat ab Emmanuese, , -- νpost Albuquerciorum Olysippone discessum,cum tri ' ἡ

bus nauibus,Vt mare,quod ultimo Aethiopia promoti 'torio,Guardam nuncupatum,& Arabico sinu continuetur,armis infestum redderet. Vnus ex Ducibus,qui sub illo erant, cui nomen erat Iacobus Fernandus Perei ra, vi tem pestatis a reliquis nauibus scgregatus, naucinsuam Meltiadem appulit. Inde Zacatoram insulam an tea nostris inco3nitam, non ita lato mari ab introitu QI

sinu Arabici disiunctam, petiit, in qua hyemare constituit. At Saldagna gubernatoris impcritia cursum S. Thomae non tenuit, & in insulam,quam appellant sancti Tho- sula. mar, aequinoctiali circulo subiectam, peruenit. Post. Rodericiuquam vero inde di gresti sunt, alia coorta tempestate fa- Lusentimoum est,ut alter ex Ducibus Rodericus Laurentius Ra- Rauus m.

280쪽

ses naires supra viginti

castrae a Raua

Rurasti ini

uascus ab illius conspectu distraheretur. saldagna reris eum promontorium Bonae spei superare contendes bfuit eiusdem gubernatoris i scitia, qui iam se promo torium flexisse credebat, i ii sinum delatus,in quo aquationem fecit. Cui loco deinde fuit nomen, Aquatio

Salda hae. At Rauaseus cum multo citius promont*rium flexisset, Mogambiquem versis nauigauit: indὰ vero Quiloam petiit, ubi viginti dies Saldagnam expectauit. Quem cum diutius opinione sua morari cern ret, in insulam Zan Zibarem nomine, cuius iam ante' mentio facta est, nauigailit. Abest autem haec insula Mombaga ad occidentem Solem octoginta passuum millia. Inter hanc insulam & conti nentem,fretum ii teriectum est adeo angustum, ut nauis nulla eo transire possit, quae non simul Sc ab insula', & a conti nente facillime cernatur. Circum eam insulam Rauascus duos menses peragrauit, ubi supra viginti naues Zanzib rensitum, diuersis temporibus multis rebus Onustas c pit: & pretio in singulas constituto, eas dominis restituit. Attulit hoc hominis flagitium grauissimam terris illis offensionem, multorumque animos a nostris alienavit. Erat enim nostris cum insulae illius incolis amicitia. Insulae Princeps misit ad Rauascum,qui diceret. se vehementer admirari, quo iure Dux Lusitanus, aqua gente audierat fidem sancte coli, in res insulae illia iis, Lusitanis addictae tam ferociter inuasisset. Secaei ra,quae abstulerat, non iam curare. Arma saltem&to menta,quae erant iii nauibus, redderet,& reliqua sibi reseruaret. At Rauascus non modo aequissimo postulato satisfacere noluit, sed responsum nimis asperum Acontumeliosum dedit. Hac iniuria I'rinceps irritatus, liquot paruos parones instruxit,qui in Rauascum inita-derent. At Gomeatus Carrascus eiusdem nauis scriba.dc miles alius, nomine Laurentius Phaeus, Ducisi uisu prius quana parones comparari & egredi pose ni s nauis enim appropinquare terrae non poterat in scapham tormentis & armis instructam repente desiliunt. dc in parones inuchuntur. Quatuor autem capi unt, reliq os

SEARCH

MENU NAVIGATION