Christoph. Christophori Sandii Tractatus de origine animae

11쪽

8 De Origine Animae.

videtur appellare, vanitas vanitatum V omnia vanitri dixit Ecclesiastes, omnia vanitas e restexi enim ,

inquis, 2s vidi universa quae sub caelo sunt, ta ecce

omnia vanita3. Seneca lib. de consol. ad Marciam

de filio, c. a . Is quidem, inquit, aeternus, meliori que nune flatus est, despoliatus oneribus alienis , Usibi relicitus , haec quae viris ossa circumvoluta nervis , ω obductam cutem , vultumque S ministras manus, ta caetera quibus involuti siumus , vincula auimorum, tenebraeque sunt. Obruitur his animus , o fuseatur, arcetur a veris , V sisis, in falsa coiectus: omne idicum hac carne gravi certamen est. Ne abstrahatur, Usidat, nititur illa unde demisus est, iba istum aeterna requies manet, e confusis, crassisique, pura S liquida visentem. Identidem quoque carnem fravem , onus, pondus , & poenam appellat. Laetan tius II. g. Terrenum adhuc animal rerum caelestium

perspectionem non capit, quia corpore quasi custodia septum tenetur , quo minus fluto ac libero sensu cernae omnia. De Ira Dei, c. I. Mens hominis, tenebrose corpomis domicilio circumsepta, longe a veri perseectione summota est. Chrysostomus h Om. Zy. ΟP. imp. Corpus, inquit, vestimentum est animae , sicut ait Apostolus : de corpore no ro, in quo ingemiscimus onerati ; dacam autem quod sentio versus , non sosium ad vestimentum animae caro creata est ,sed magis ad tentationem ejus , quas domestica ta naturalis inimica, copulata est, &c. Ita etiam Gerliardus Uester-

burgius lib. de purgatorio & animarum statu: In sevo, inquit, statu certae sunt animae Usicinae , quod pater Christi eas adducet cum Christo. Atque

12쪽

De Origine Animae. 9 certe negini non potest Et fidem V se em in dormitione

minus impediri quam his impediuntur, Impediuntur autem hk cogitationibus carnis , ω voluptatibus sicu- licta corpore corruptibili, quod animam gravat, a quibus impedimentis animae in Christo dormientes sunt Mutae. Proinde felicior eorum status est , quam noster , atque nobis optandum, ut in suum statum veniamus. His scripturae, Patrumque verbis simillima scribit Plato in Phaedone : δεγε, ως ἰλε, τῆ οιε - βαρυ, ' γεῶδες , ορο ν. ο'μs η τοιαί

ωs 0ων-s : IEud, - ice , ponderosum S grave , ω terrenum, vis bileque putandum est e quod cum habet talis anima , a raUatur , cis retrahitur in locum visebilem , fuga istius invisibilis ta mortis , ta fertur circa monumenta V Dulchra occupata. ctroum quae etiam visa sunt quaedam animarum umbris smilia spectra . quales exhibent tales animae species , quae non pure flutae, sed rei usebilis participes Isent: unde etiam videntur. Ad hunc locum alludere videtur Clemens Alex. Pro tr. ita scribens: Hre abominandos V immundos sesitus fatentur omnes esse terr nos & lutulentos , qui circa mulchra, S monimenta ipse pond re depressi versiantur voluntantur: circa quae etiam ex iliteT N evanide apparent spes Ira umbris

13쪽

1o De Origine Anima. similia. R. Moses AEgyptius, existimavit illam statum ese felicis um, quo anima soluta a corporis vinculis , post hanc vitam fruitur conspectu S praesentia Dei. Etenim statum illam, quo anima corporico octa est, imper e tum esse cred bat. R. Menas seli Ben- Israel de Restirreet. lib. I. c. 3. Anima libera a materia , ta mole corporis, vere S proprie agitatque exercet sese. Cicero in persona Catonis majoris : Dum sumus in his inclusi compagibus corporis, munere quodam necessitatis , ta gravi opere perfungimur. Est enim animus coelestis ex ait simo domicilio depressus , o quasi demersus tin terram , locum δυ

nas naturae , aeternitatique contrarium. Sed credo deos immortasses sparsisse animos in corpora humana. lib. I. de divina t. multo magis Orget o vivit an mus post mortem: cum omnino ex corpore ex serit: itaque -- propinquante morte multo est divinior: nam S idipstim ν dent, qui sunt morbo gravi S mortifero a se feoli , instare mortem. - inteligitur ea pars animι, quae rationis atque inteΩgentiae sit particeps, tum maxime vigrre , cum plurimum absit a corpore m-gila es ani mi, vitae necessitatibus serviunt, disjunguntque se a societate divina , vinculis corporis 1 editi. rarum est quoddam genus eorum, qui se a compore avocent : M ad divinarum rerum cognitionem cuina omni, studioque rapiantur. - Nec vero unquam an us hominis naturaliter divinat: nisi cum ita seolutus est , S vacuus: ut ei plane nihil sit cum corpore. quod aut vatibus contingit, aut dormientibus. - Multis rebus in lammantur tales animi, quic poribus non inhaerent. -- nam quae vigilantibus

14쪽

De Origine Animae. II

accidunt vatibus, eadem nobis dσrmientibus. Viget enim animus in somnis: tiberque sensibus , ab omni impeditione curarum , jacente mortuo pene corpore. - animi hominum, cum aut somno soluti vacant corpore, aut mente permoti per se ipsi tiberi incitati moventur, cernunt ea, qΠα permitti cum corpore animi Videre non possunt. Vt vero itatus ille deplorandus animae incarnatae magis elucescat, addimus carnem dici sepulchrum cultodiam , Carcerem , dc ergastulum , in quo vinculis & tenebris captiva teneatur anima. Psalm. CXLII. 8.

a CP n Y Π . educ, inquit David de carcere svel

custodia animam meam: ubi Origenes per carcerem vel custodiam intellexit carnem, teste Methodio , & Epiphanio ad Ioh. Hieros. apud

in spiritu etiam Christus spiritibus in carcere profectus praedicavit: de animabus carni alligatis oportet CX ponere eos , qui contra Pontificios negant

animae Christi post passionem ejus , descentiam

15쪽

Aa De Origine Animae.

sublime raptae , in mulum siublimia perlustrant, &c.

Seneca de consol. ad Helvet. Corpusculum hoc, custodia ta vinculum ammi , huc atque illac μ- citatur. epist. 6s. Corpus hoc, animi pondus ac poena est: premente rigo urgetur , in vinculis est: ibid. Corpus est Oinculum libertati meae circum- . datum. Cons. epist. Io2. M. Seneca suas. 6.amn um in onerosi corporis vinculis dicit. Iustinus Mart. dial. cum Tryphone et animam post se

cessum a corpore , , '

lutam a corpore dicit. ClemenS Strom. ψ. cap. a. momtem naturae vocat Flutionem vinculorum animae a

corpo . Origen. hom/Luc. scribi Rammas instatum higiti vitae ingredi, & quas ob poenas in ergastulum .

16쪽

De Origine Animae. , I ,

tum relegari. Arnobius T. adv. gent. animas comporibus clausas, & illigaim dicit. Lactantius II. g. Temrenum, inquit, adhuc animal rerum coelestium perspectionem non capit, quia corpore quasi custodia septum tenetur, quo miniti soluto ac libero Iesu cernae omnia. Sc VII. s. animas corporibus iligatas dicit. Et Eusebius praep. Euang. XI. 4. naturam rationalem corpori aligatam. Balilius de verit virgin . scribit, animas coligatas ta inclusas corporibus. Plutarchus de Homero : Philosophis videtur , compus esse quodammodo carcerem animae. uucd S ipsium prιmus ostendit Homerus. Corpus enim viventium

ροις, Κίρκης κατελε msi Nil. Idem enim corpus vivo homine veluti vinculum quoddam erat animaeroe eo mortuo , quasi es λαι, id est monimentum relim quitur. Conser verba Philolai & Orphei, ex Platonis Cratylo citata 4 Clemente Strom. 3.C. Σ. quae arg. IO. allegabimus. Polytes consuluit Apollinem Milesium , utrum ne maneret anima post mortem an re Blvatur, qui respondit: Ψυχὴ - ου δεσμοῖς πυς σωμα κρος

17쪽

r4 De Origine Animae.

Anima quoad vinculis in corpore continetur ,

&quae s equuntur vide in Lactantio VII. 13. Philolaus Pythagoraeus pristos Theologos

prophetas docuisse testatus est , animam corpori propter peccata aligatam esse, in eoque tanquam tu muto sepultam. Pythagorae sententia fuit, Animam propter Peccatum in corpus, tanquam In ergastulum detrusam. Plato quoque corpus custodiam& carcerem appellavit, e quo non oporteat seipsum solvere aut effugere. Clem. Strom. 3. cap. z. DiogeneS CVnicus, corpus animae carcerem vocavit. Cicero in Laelio : Si optimi cuyusque animus in morte facilime e lat tanquam e custodia, Uin culisique corporis, cui censimus cursum ad Deos facilioremfuisse,quam Scipioni. Cicero in Som. Scipion.

Hi vivunt, qui ex corporum vinculis, tanquam e Carcere evolaverunt. - Nisi Deus is, cuyus hoc templum omne est, quod conspicis , istis te corporis custodis liberaverit, huc tibi aditus patere non potest, &c. Γui ψtibi Publi, ta piis omnibus retinendus es animus in custodia corporis: nec injusu ejus , a quoide est nobis datus, ex hominum vita migrandum est, ne munus humanum asqnatum a Deo, defugisse videamini. Et lib. I. de stivinat. vigilantes animi, vitae necessitatibus serviunt, disjunguntque si a societate divina , vinclis corporis impediti. Sic corpus custodiam θ' carcemem appellat Menasseh Ben- Israel probi. I s. de creat. Vocatur etiam caro, judice Origene, laqueus : Psalm. L X UI. . r. mna unesan introduxisti nos in laqueum, vel re- te: item, pulvis mortis: Psalm. XXII. 16.

18쪽

De Origine Anima. I si ramon No Bybi In pulverem mortis deduxisti me. /c ita exponit Origenes t. s. Rom. c. s.&6. & corpus mortis : -λωπωρ' ἐγω ανΘρωm ως με ρυ et ἔσω μα Το- ζ Dνα- τουτου :ser ego homo r quis me liberavit ab isto corpore mortis Z Unde Clemens Alexandrinus Strom. 6. Plato , inquit , somnum V mortem animae dessensum in corpus apprigavit, eo modo quo Heraclitus. Numquid autem de Servatore hoc praedixit spiritus , dicens per David ' Ego dormivi, dcc. non solam enim Christi resurreetionem, ex somno excitationem 3 sed etiam Domini in carnem descensium somnum vocat algegorice. Iam vero idem servator praecipit, vigilate: perinde ac si diceret , Meditemini vivere, tentetis anImam separare a corpore. Caro quoque dicitur forma servi: Philipp. II. I. 8. ἐρωτον μένωσε , μομφlta

ἐαυτον : Iesus Christus se ipsum exinanivit, forma servi accepta, similii hominibus facitus, ta habitu repertus, ut homo, humiliavit se, &c. Vide exegesin nostram in hunc locum. Sic idem Apostolus Rom. VIII. a I. vitam Carnalem vocat δκ-s r servitutem corruptionis e & D. Petrus a. Epist. II. I9. carnales dicit δουλους Φλως: corruptionis servos: Eodem sensu Galat. IV. as . civitas Ierusalem terrestris & carnalis dicitur, δουλCουσα π τεκνων α ς serva cum filiis sivis r Ebr. II. I 4. Is. ἐπέ ήν - παυλα κε

19쪽

cολον κα ἁ λά , τουτους oim ψοζω υνάτου ἐφρχαν ς ἔβν ενοχοι sin δουλειας:quoniam istitur pueri participes hunt carnis S sanguinu. ipse quoque confi- militer particeps factus est eorundem, ut per mortem aboleret eum qui mortis imperium habet, hoc ejt Diabolum , ta liberos redderet quotquot metu mortis per omnem vitam obnoxii erant servituti. Coloss. I. 13. Ω ἐ ρυσ- ἡμἁς eae P iniri ζ σκότους et Deus pater liberavit nos a potestate tenebrarum. Et Origenes T. contra Cel f n;re ς mi μὴ καθουν υεγάλου δαίμον , Gn δωμονων αρχοί' , UZirο-

ψυχοι et Iesus, inquit, idcirco mαrtem putat, ut daemonem magnum illum daemonum disperderet principem , qui momtalium animas omnes ad terram de

lapsis siuae subjecerat ditioni. Seneca epist. 6 s. dicit animam separatam solutam legibus servitutis humanae. Plutarchus de consolat. ad Apoll. Beatum , inquit, est liberari a servitute carnis, S aste-ctionibus eam comitantibus quae mentem occupant.

sultitia humana implent. Innumeras, inquit Plato , in Phaedone nobis facest molestias corpus ob vetus sui necessitatem. quod si praeterea morbi aliqui incidunt , ii impediunt vera contemplationem. ad haec se moribus, cupiditatibus , timoribus, omnisque generas simulacris S vanitate nos opplet. ut revera eveniat,

quod ilie dicit, nos nihil unquam sapere posse. Bella enim, stitiones, ta pugnas nulla alia res excitat quam corpus S ejus cupiditates. & Apostolus talia vocat opera carnis, & cupiditates carnis, a

' Hic insere addendum ex clem. M. qui

20쪽

De Origine Animae. II quibus nobis abstinendum) ob parandas enim opes

omnia sunt bella : opes autem cogimuin parare propter corpus cur servimus curando, qua re occupati phil place vacare non posumus. idque extremum est , quod etiam radios aliquid otii, & ad considerandam ver talem condiersos ubique corpus interpellat, turbasque dat S percellit, obstasque quo minus veritatem tarnamus. Itaque revera demonstrat Plato, qaod se aliquando volumus pure aliquid cognostera , corpus ex uendum si, ipsoque per se animo res intuendae. ita de mum consequemur quam expetιmus, S cujus amat res nos es profitemur sapientiam. eam autem ratio δε- et non viventibus , sed mortuis nobis adfuturam. Si

enim fera non potest, ut corpore praediti quicquam sincere cognostamus, alterum horum si necesse est, ueaut nunquam , aut mortui scientiae stamus compotes. tunc emm isse secum erit animus u corpore separatus ἡnon ante. ac dum vivimus, quam sieri potest proxime ad mentiam accedemus , se nihil cum corpore rei habeamus quatenus omnino licet, neque cum eo qui quam nisi siumma urgente necessitate communicemus, neque contagio ejus naturae nos oppleamus, sed ab ea furos nos conservemus, donec ipse ms Deus eo exse vet. tum demum puri, S stultitia corporeis exonserati cum diis erimus, omnia nobis ipsissincera ccmen

tes , scilicet ipsam veritatem. Nefas enim est purum ab impuro contingi Is qμi inter mortales esse desit, diυιnioris c*usdam vitae faelus est consers, liberatus

'vitate corporis, ta aerumnosis istis solicitudinibus atque casibus, quos neces est ut perferant , quibus mortalis haec vita obtigit, donec conficiant fato desti-