Christoph. Christophori Sandii Tractatus de origine animae

191쪽

188 Addenda. bo Domino, qui bona tribuit mihi, & eripuit

animam meam a camelo. ut quidem opinant- ,

sed non bene, Rabbini secundium suam e stionem locutum fulse Regem. non discedu ab ista Isaacus Abravanestus, qui impietati utans austis est Uirmare Esedi animam in corpus Iesu Na areni migrasse , ω ideo Besierophontaeo morbo laborasse, S coetus h minum vitasse. Alii ex eadem serita docuere, non ter, aut septies , sed murus animas in hunc mundum reverti. Pagan. Gaudentius de Pythagor. anim.

transim. eXercit. r. cap. 21.

Iulius Conradus Ottho ex Iudaeo Christianus,& Professor Altorfinus , in libro primum edito

Noribergae a. 16os. cui titulus, Gali Razia, lib. 2. cap. 4. Rabbini, inquit, animaου ante mundum conditum, ta sic ante corpora creatas fuisse , sta

tuunt.

bag. oo. inter lin. as. & 26. add. Canora. I9. mysteriorum Hebraeorum. Animae a tertio lumine . id est , memoria , au quartam diem, id est, i testinum, V inde ad quintam descendunt, videlicet voluntatem , inde exeuntes corporis noctem subintrant, hoc est, corpors includuntur, vel ab intelligentia ad

phantasiam , hinc ad imaginationem, S tandem adsensium descendunt. Ρag. II a. lin. I 8. post 6. add. Quinetiam Brachmanes jactabant, ex India transmigrationis animaram sententiam mana se ad se Iptios . lin. 23. post audivisse. add Appianus in Celticis: Cestae , inquit, moribus fers, mortis contemptores obseem secundae post interitum vitae.

192쪽

Addenda. I 89

Pag. II 3. lin. s. add. Ab eo immortalitatem animae edocti Getae, vitae prodigi, non mora , sed migrame se existimabant. Iulian. Caec lin. 19. a d. Non temere ergo scripsit Ρroclus vel hujus magister Syriamis, Symphoniam Orphei, Pythagorae & Platonis. Pag. II . inter lin. I 2. & I3. add. Numa Rex Romanorum Pythagorae illam sententiam tenuisse traditur h Clemente Alex. qui id videtur accepisse ab autoribus vel ipso Cicerone antiquioribus. lin. T . add. Hic duntaxat addo , solum, quod sciam , Caesarem Longinum Philos negare, Pythagoram statuisse animarum trans igrationem in alia corpora, ita enim scribit, De oraculis Pythagoricis, C. 6. uui ante ligit Pythagoram, ubi inquit, Ne unitas quidem substantiva ceris numera secundum naginam, est unitas alterius numerri: S unitates in duitare ipsa , ad eas quae seunt in ternitate ipsa , esse incosectiles: intesturtinωdos carptores, Timonem, Cratinum, Hermippum,

S alios quorum non exigua multitudo est qui de P thusa suis in libris plurima mendaria scripsisunt,

nuda ratione ex scriptis P thagorae, humanam essen-riam communicare bruto, posse probare. dc c. 8. Qui scit, quid viam revera do tu sit aequalis cura, similis motus, S par studium aucujus mortui: inteH-get, quid transanimatio proprie sit. Et qui intelligitantaquum iliud aenigma, quo arcanum quoddam rigi secuto incognitum innaebatur: scilicet materiam 8νι mam omnium formarum non solism capasem ,sed ab

ram etiam esse, ac semper isderio motam nuda for

ma Diuitiam by Corale

193쪽

19o Addenda. ma satiari: intelliget assentiente Capnimo quid Ρ-

thagoras voluerit innuere per tramisimulationem, ex eo

quod se Euphorbum prius fuisse dixerit: intestiget

quoque profundud rerum a anarum scrutat , eos tototo coelo aberrare , qui hinc coligunt, Pythagoram docuisse animas trankre in aba corpora.

Pag. II 6. lin. 1 . pos &c. add. & quidem usque in plantas μύεμ ιυχωMν statuit, se enim olim arbustum fuisse scribit. Pag. Ias. lin. 28. add. Cum aliis illis Platonicis , quos Gregor. Nyssenus refert Platonis heltias, cum de metempsychosa agitur , tropicd interpretatos, sentit Hierocles Stoicus. nam postquam improbasset sententiam illam , qua asseritur hominem aliquando induturum corpus ferae, set ungit: ἀή μου ἡ ἀνΘρωmνη λχη)

vitii vicaria posessione, Deus, aut fera feri dicitur; cum natura neutrum eristat, sed similitudinis habri

tudine cum utroque.

Pag. I 28. lin. ao. post Senecae adde & Arriani. Pag. 132. lin. et . add. Praeter hos Manilium animarum praeexistentiam, libro 4. Astron. &Horatium eorundem immortalitatem tenuisse, manifestum est.

194쪽

Addenda. . Ist Pag. 13 . lin. 7. post parenthesin add. cap. 17. Hermago; ου, ait, iste Platonicus sicula infinita dianumerat , quibus nocentum animae in easdem poenas saepe revolut ,stia de lairtaris emergere permittuntur,

S ad naumae suae principia, quod est coelum, tandem impetrata purgatione remeare. Necesse est enim omnem animam ad originis suae sedem reveni. Sed quae compus tmnquam peregrina incolunt, cito post corpus velut ad patriam revertuntur. uuae vero corporum ducebris ut se is sedibus inhaerent, quanto ab idis violentas parantur, tanto ad sive serius revertuntur. Pag. 138. in fine add. & praecedens nostrum argumentum, pag. I 2 6. Pag. I 49. inter lin. Ia. & I3. add. Boetius Metr. 6. lib. 3. Hic clausit, ait, membris animos

198쪽

Diuili od by Cooste