Christoph. Christophori Sandii Tractatus de origine animae

21쪽

18 De Origine Animae.

natum ipsis vitae cuniculum. Praeterea appellatur corpus humilitatis: Philip p. III. ΣΙ.

forme stat corpori suo Moriae. Cap. II. 6. 7. 8. ος ὀνμορφῆ θεου-αρπαγμον ἡγήσατο τὰ

-ν : Iejus Christus quum esset in forma Dei, non rapuit 1ibi aequalitatem cum Deo; serpsium σι nivit , forma servi accepta , smilis hominibus factus, ta habitu compertus ut homo, hesmiliavit seipsium: Ita in Ioh. I. 14. Philippus Melanchthon minu-νωαν exponit de nativitate in carne. Sed & alias ταπειναλ ως , i. e. humiliationis, vel afflictionis vox de incarnatione accipitur. Psalm. X LIV. I p. secundum Hebraeos, ἐταπεινωσας ἡμἁς τό-

: Cur oblisi eris humiliationis , s ui ,r U oppressionis nostrae , quia humiliata est in pulvere anima nostra ρ i. e. in corpore, secundum expositionem Origenis lib. s. cap. 6. Rom. Psalm. CXIX.

22쪽

De Origine anima. Is

rer ego peccavi. Epiphanius ad Ioli. Hieros. interprete Hieronymo legit: quam a malitia humiliarer , ego deliqui. quare Origenes 8. adv.

νωσεως , animam delapsam in corpus hoc humiliationis, dicit. Quinetiam, si sensum allegoricum duce Origene sequamur, eodem modo dictum judicabimus Levit. XVI. 29. Dyn & vers 3I.

animas vestras. Ex hoc itaque statu deplorando animae incarnatae exsolvi, & in meliorem animarum separatarum statum venire optant &sperant homines spirituales. David Psalm.

μ μῆλον κρῶμον r Coarctor utrinque, desiderans resolis , S e se cum Christo : nam id longe optrivum est. Cons a. Tim. IV. 6. Idem ad Rom. VII. 24. πιλο πιορύγ ἐγω ανΘρωπύγ' m ς με ρ υ et zκ ζ σωρια GP Dνα του τουτου : miser ego homo, quis me uberabit a corpore mortis hujus. Sic Plutarch. de consol. ad Apollon. de morte , ID tum, inquit, est, liberari astroitute carnis. Item

23쪽

ro De Origine Animae.

ti : sub spe, quod ει ipsae vind/cabuntur ex servitute interitus in libertatem gloriae biliorum Dei. Scimus enim omnes res creatas una suspirare S una parmia turire usque ad hoc tempus: neque vero ilia stam ,

sed ta ipsi qui primitias piritus habemus, nos ipsi ,

inquam, apud nos ipsos suspiramus , adoptionem exspectantes, id est , redemptionem corporis nostri. Nam spe servati sumus. spes autem si cernatur, non est spes :quod enim quis cernit, cur speret 8 s vero quod non videmus, speramus, nempe per patientiam exspecta

tra , - Considimus autem V probamus potius m nare e corpore, ad dominum ire habitatum, tanquam m civitatem, domumque nostram. Tandem

24쪽

De Origine Animae. 2I& David, quem primo loco adduximus, Psalm.

CXVI. . in)nuti, )bsa -; Revertere, inquit, anima mea in requiem tuam, quoniam Dominus tui

misertus ille quibus etiam verbis uim legimus jamjam martyrio exsipiratu tum Babylam,a.2sq. Hieronymus lib. I. apol. adv. Russin . stribit, secundum sententia- Origenis, animas dejectaου esse

deorsum, in vadem lachrymarum, in Deum a 'mo-ms et peregrinationis nostrae , in quo sanctus constitutus orabat, ut ad sedem pristinam reverteretur, diacens : Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est,

habitavi cum habitantibus Cedar , multum peregrinata est anima mea. Et apostolus: miser ego homo, quis me liberabit de corpore mortis hujus ' Et, melissest rewrti, ta esse cum Christo. Et alibi, antequam humiliarer ego peccavi: & caetera his similia, quae longum es scribere. Cons. lib. I. cap. I. ad Ephes. paulo ante : elegit in ipse nos ante constitutionem mundi: ut e semus sancti ta immaculati coram ipso. Vnde Solomo in Eccles. IV. 3. Laudo, ait, magis mortuos , qui mortui siunt, quam vi-

vivos, qui etiamnum diuunt. Nam, ut ait Menasset, Ben- Israel probi. I s. de creat. status an . mae meiar est post moartem sive defuneto corpore, quam dum adhuc est in corpore. Gerhardus Vesterburgius i. c. Proinde, ait . felici r est animarum ab impedimentis solutarum status , quam noster , atque nobis optandum ut in sevum statum veniamus. Vivimus enim in hac vita, currentes in stadio, aerumnosi& laboribus onerati , in coelo datur quies h laboribus, Sabbatum magnum: I. COI. IX. 26.

25쪽

Σa De origine Animae.

as. 26. ar. Σ. Τim. IV. 7. 8. Apoc. XIV. 13. Esai. LV l. I 4. Sap. III. 3. IV. I. Vivimus pugnantes contra hostes , in caelo victoribus praemia distribuuntur: a. Cor. X. 3. q. Ephe L. VI. Io. rg. T. Petri II. II. Galat. V. 16. Quare Apostolus a. Tim. IV. 7. 8. Certamen, inquit, .aud praeclarum decertata, cum m consium

mavi, em servavi, uuod siveres, reposta est mi

hi justitiae eorona, quam reddet m)hi Domiaus in isto

die, justus ille judex: non mum autem mihi, sed Somnibus, qui expetiverint istustrem illum i ius adventum. Conf. I. Cor. IX. 24-27. I. Petri

V. 4. Sic Philo de congressu quaerendae erud.

grat. Tunc animae certaminibus delectatum istud sacrum Herbum, dedit ei praemium eximium Fortem immortalem , ω ordinem in genera rncorruptibili. Praemium autem non est sine merito, meritum

non est sine victoria, victoria non est sine certamine , certamen non est sine inimico : ita Socrates inquit, Castum esse & non haberre renes, non esse laudabile, ta esse victoriam sne certamine. Qua Te caro ad tentationem animae quasi domestica Unaturalis inimica copulata es , ut loquitur Chryse-Εstomus o p. imp. hom. as. Cum carne ista nobis 'omne grave certamen est, quod agnovit Seneca cap. Σ . de consol. ad Marciam : convenitque cum illo Apostoli: Caro concupisiit adversus spiram tum, &c. Vivimus in hac vita tanquam intempestatibus, exspectantes coelum tanquam

portum , in quo subsistamus. Sic Isidorus allegante Nicephoro lib. I . cap. Moms piorum

26쪽

De Origine Animae. 2 3

est ex vita hujus tempestatis ad coelestem tranquilhυ-tem transitus. L. Seneca epist. IO. finem generas humani p*blicum , portum Jaetationum vocat, D tamque navigationem. Cicero in pers. Caton. Maisjor. Maturuas mihi quidem tam jucunda est, ut quo propius ad mortem accedam, quasi terram via dear videre , aliquandoque in portum ex longa nata. gatione esse ventArus. Et ille Asthyli imitator, in Flutarchi de con lat. ad Apol. O mors, inquit, vem nostris certus medicus malis, Oui portus humanis es tempestatibus.

Quis enim non desideret post cursum & labores, quietem ; polt certamen & victoriam, praemium; & post tempestates redire in portum Recte itaque mortem hanc laudat Poeta apud Plutarch. de audiend. poet. his versibus. qui est Euripides apud Clement. Strom. 3. Γui nocitur, lugendus est propter mala

In quae venit: contraque qui doloνibus Solutus, aerumnisque mgrae tollitur, ,

νων, άλα ' κακων τ μαγίςωνοῦ quidam, Nemo inquit metuat mortem,laborum terminum.

Ibidem et Multi, ut ait, Crantor, rique sapientes πιri non nunc primum , sed pridem deploraverunt res humanas , supplicium judicantes vitam hane esse, e siummae calamitatis loco ducentes, nasis hominem. Hoc ipsium Aristoteles ait Silenum , cum captivus ad Midam adduceretur , pronunciasse. cujus haec sunt

27쪽

a Origine Anima. praestat enim opinor ipsi apponere θ in Eudemo e

labro de animo verba. Itaque , inquit, praestantissime omnium cs beatisime, cum felices censemus esse tabeatos qui vita hac defuniti fiunt, tum nefas putamus quisquam de iis falso aut contumeliose dicere: quippe qui melioris jam praestantiorisque naturae faui sint compotes. Atque haec nostra sententia ita vetusta est , m ejus cy initium & autor prorsus ignoretur , sed ab

infinita usque aeternitate continenter ea sic est propagata. Ad haec, vides in ore hominibus esse omnibus jam inde a multis annis tritum istud. utiodnam 8 1nquit illa. Vuod cau) omnium optimum est non nasii rpraestat autem mori quam viverer ejusque rei multis sunt divinitus perhibita testimonia. Atque huc pertinet , quod narratur Silenum a Asda isto captum , dcc. Proximum huic, cs inter ea quae consequi homo posit, primum est, quam celerrime mora. -- infestum vero est , sc eum p unciasse , quod melior

sit mortuorum, quam τιυσrum conditio. Sexcenta

alia , rursusque totidem aliasimilia adferre ad hujus capitis demonstrationem possem: sid opus non est pro

trahere orationεm. - Menander ,

Post

28쪽

De Origine Animae. as

Post mortem autem, Nulla premetur onere, qui coelum tulit. Ut ait Megara apud Senecam asst. 2. Hercul. Fur. Tum non esurient amplius, neque sitient amplius, nec in eos incidet sol, neque udus aestus: Apoc. VII. I 6. adeoque nec edent, nec bibent, nec nubent, nec uxores ducent , sed erumsicut Angeli, ut ait Salvator. Concludimus ergo animum , quia existens in carne alligata est loco violento, necessario creatam esse extra corpus. Porro, quia anima ,

quoad est in corpore , est in statu violento &mortali, in carcere, in servitute, in exilio ; cer-th nulla hujus status causa justa assignari poterit , praeter culpam ipsius animae, quam necesse est esse personalem. Qua ratione enim anima , quae primum creatur a Deo , praedita libero arbitrio, dc pura ab omni peccato, & quidem extra carnem, puniri possit, immittique in carnem Propter peccatum alterius, primi icilicet parentis Adami, a quo non dependet, nec in esse, nec in operari uia itaque culpa persenalis in animam cadit ante immersionem in Carnem , necesse est eam creatam esse ante carnem. Tandem nulla est ratio, cur anima simul creetur cum carne. Nam, ut vidimus, non propterea creatur, ut uniatur cum carne; sed unio accidit propter culpam. Deus autem creavit animam

praeditam libero arbitrio, & mundam a peccatis e Deus enim non est autor mali. ergo possibile est animam per liberum arbitrium adhaerere summo bono, &non eligere malum: alias B s enim

29쪽

as De Origine Anima.

enim liberum arbitrium non esset liberum: adeoque non necesse est animam creatam uniri Cum carne. Interirent itaque multa corpora Pleni, formata , s fingunt enim contra sentientes eodem momento creari Be infundi animam, vel

in ipso corpore creari, ad quae informanda

Creatae essent animae manentes in integritate:

quod absurdum. II. Delapsi sumus de coelo , loco in quo orti sumus, in hunc mundum terrestrem , qui dicitur vallis lachrymarum & locus peregrinationis , & commoramur in carne , tanquam in tabernaculo , diverserio, aut hospitio. Psalm.

natus Fum Meste in Mestis, habitavi eum tentoriis stabernaculis) Chedar. Multum habitavissibi

anima cum odio habente pacem. Antiqua versio apud Hieron. lib. r. apol. adv. Russin . ita habet: Heu mihi, quia incolatus mem prolongatus est , --bitavi eum habitantibus Cedar , multum pere inata est anima mea. Ioh. I. 9. ην m φῶς vs αληρονον ,.--ν- αν' ωam ἐρχομ νον εἰς Mν κώμον ζHic erat lux ita vera, quae istuminat omnem hominem venientem in mundum : & vers x . ο λογ' μαἐγένε - f ἐσκηναριαν , ἡμιιν: Verbum caro factum es, S tentorium fixit, aut tabernaculum posuit in

30쪽

De Origine Animae. π

ἀ κυε : Sennus enun nos, s terrestru nostra tabernaculi domus dissoluta fuerit, aedificium ex Deo

mortui sunt isti omnes, Abel, Enoch, Noe, Abraham, Isaac, Iacob, Sara,) non adepti promisa, sed eminus ea conspicati, postquam credidissent, confessi essent , se hspites S advenas esse in tena: Gen. X L VII. 9. nam qui haec dicunt, palam ostendunt se patriam quaerere. V quidem sit idius memores fuissent, ex qua exierant, habuissent sane tempus eo revertendι ; nunc vero meliorem expetμnt, hoc est coelestem. XIII. I . Oυ μ λ ω δε μένου - πόλιν , αλλα τ με sων Tri τοῦ et non enim habemus his xam civitatem , sed futuram inquirimus. Abraham Genes. XXII l. 4. filiis Heth dicit: Advena sum in terra, oeperegrinus sium e eo vobiscum. Iacob coram Pharaone Genes X L VII. 9.

. totam