Fr. Andreae Sgambati ordinis minorum S. Francisci conventualium Opus de theologicis institutis, tomus primus 14. et ultimus complectens theologiae prolegomena, librosque de Dei existentia, et attributis Tomus undecimus complectens libros de justifica

발행: 1781년

분량: 325페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

THOMAE VARGAS MACCIUCCA

EQUITI HIEROSOLYMITANO

Si quid mihi sellae , faustum , sortu

natumque contingere unquam po

tuit, E Es AMPLISSIME, id pro

fecto contigisse nunc gaudeo , quum Τheologicie lucubrationes istae , non si ne Divino Numine, auspicatissimo Nomini Tuo dicatae cuduntur . Tu enim in ipsa juvenili aetate , praeclara MajOrum Τuorum vestigia persequens, Desevos viresque omnes intendis , ut ad summum doctrinae , probitatisque fastigium celer ac gloriosus ascendas. Et sane tanta retrus oris philologiae , R is crat ac pios anae historiae, graviorumque

disciplinarum scientia, ac praesertim Divini omnis humanique iuris prudentia,

3쪽

animum imbuere tuum diu noctuque conaris, quintam, quum tempus erit, universi mirabuntur , is picient , commendabunt . Domesticam enim Bibliothecam selectissimis Scriptoribus a Sapientissimo Parente Tuo abunde ditatam, aliasque hac in Urbe celebriores,

frequentare non cessas , ut communicum Musis contubernio utens , honestissimam expleas veri rectique cupidi tatem. Chrillianam praeterea pietatem a literarum studiis divelli non patiens, sub vigili optimorum Parentum cura , religiosiis sanisque moribus exornaris , quibuscum summam comitatem facilitatemque conjungens, omnium animos in Tui existimationem, & amorem Vehementer impellis . Sed iam modestiae Tuae consiliendum existimo , cui invito ac rei uctanti opus istud inscriptum volui; cum non inanes hominum laudes, sed praestantia virtutum ornamen ta secteris. Macte itaque esto ingenio,

probitate, doctrina, Nobilium & Egregiorum Iuvenum OPTIME, consuetaque humanitate excipe publicum istuda aeter

4쪽

& aeternum meae erga te observantiae . ac grati animi testimonium ; meque , ut hucusque secisti, intima quaeso charitate complectere. Valς.

5쪽

LIBER' XXIII.

merita disputatur. P)g. I.

CAPUT I. Ubi quid ηι Gratia babituatis , I e iussimans ,

explicatu . . E

tem intνinsecus inbarentem. 23

CAPUT IV.

suomodo aduisi ad /ustificantem gratiam dioo

CAPUT

ζuod nemo mortalium ce=tittidinem fidei habere possit de Iua Iumtia , nisi Deciatiter sibi a Deo id fuerit νeυelatum.

C A P U TUI

Ouod gratia sanctifcans auteri possit , positique

VII. suid, oe quotupleκ sit meritum p num possint Iussi vitam aeternam de condigno mereri' γό

CAPUT VIII.

6쪽

Sarramenti nomen exponitur , e u*ue recta δε- ' Ανiptio ινσditur juxta Catholicam veritatem. γ

n Sacramentorum veνba sint ρωm: Hionis , vel concionis , an vero portus conlecrationis ' Io

Ubi nonnulla elisca materiam, formamquς Sacra mentorum diabia ituuntur. II 6

Num in statia innocentis natura Sacramenta aliis

qua fuerint, aut futura fuissen , si diutius iis .

rint Sacramenta P - 14

CAPUT VII.

suod in Evangelica lege septem insitista sine

Sacramenta. Ubi ρο de eorumdem neeus3ateae dignitate breviter aliquid adnotatur. I 8

CAPUT X. De intentione ,-in Minifro requiritur , aet

7쪽

Sacramenta perficiat. Εωχ

.an in Minisero probitas requiratur, ut valide, veι licite Sacram nia perficiat' a 26

CAPUT XIII. Ubi de Geramentoνum furiecto digerituν. aa CAPUT XIV.

nome te is Sacramenta gratiam ex opera Op rabo pro cant. ΛΓ

Tum Sacramenta noυε Iegis gratiam conferant , modum causae phnicae , vel moralis ' χο a

- de Sacramentorum gratia nonnulla situ dia notantur. De

sium vetera Sacramenta gratiam ex opere vera

CAPUT XVIII.

In quo Deramentali Cbaractere disseritur. 299

CAPUT XIX.

Caeremoniis, in Sacramentorum adminias ratione servantur. 8 ο

8쪽

THEOLOGICIS INSTITUTIS L I B E R XXIII.

In quo de Iustificatione , bonorumque

operum merito disputatur. Libi de actuali gratia sermo.

nem habuimus . nunc ante. quam de Sacramentis aga.

mus. de gratia habituali dis, serimus, cui 'praecipuus e Dfectus est, hominem justificare formaliter ut ex iniusto justus evadat , possitque bona pietatis opera facere , quorum intuitu aeternae gloriae prIemium a Deo reportet Hinc de iustificatione , bonorumque operum merito breviter hoc in libro tractabi.

mus, omittentes, aut leviter attingentes, quasdam Scholae quaeltiones , in quibus agendis aue multa , aut Parva cum uillitate quidam obissmultum temporis impenderunt . . .

9쪽

De Theologicis Institutis

ibi Fid sit Gratia. habitundis,' justificans, explicatur.

D Um de iustificatione disseritur, plurimum

Novatores a Catholicis discrepant; ac in eo praesertim, quod negant iustificari hominem per veram propriamque iustitiam, sive per gratiam, charitatemque animae In baer tem , quudiffunditur in cordibus no tris per Spiritum Sanctum, qui datus est nobis . Arbitrantor enim extrinsecam dumtaxat & forensem admittendam esse justitiam , quae in sola' sempj terni Iudicis declaratione , sive in remissione peccati per so lam imputationem iustitiae Enrtiti consistat. Catholici vero propugriant, justificationem fieri per iustitiam inhaerentem, qdam Tridentina Synodus in sess. 6. c. 7. unicam 'rmalem ς ἡ sam nostrae justificationis appellat , Quidam I heologis, ut Bartholomarus Medi na in I. 2. q. Iib. a. a. dixerurix , Synodum Tridentinam contra haereticos ratarum modo statuisse , quod Deus quando peccatores justificat, non solum illis peccata remittat' non imputando ad poecam : sed etiam 'interius eos secundum animam renovet, ut ex pravis 3c injustis recti efficiantur & justi, Negant autem a CDucilio definitum , nurn interiorem hanc renovationem Operetur Deus per qualitatem aliquam permanenter inhaerentem , an vero per solaII

10쪽

Lib. XXIII. Cap. I. 3

actualem divini auxilii motionem . Andreas au. tem Uega scribens in c. 7. ff. 6. Concilii Tridentini, diversam sententiam sequitur,amrmat. que, dogma esse in eo Concilii loco statutum.'

quod gratia & virtutes sint habitus nobis infusi,& justificatio per habitualem gratiam habeatur. Alii vero Theologi, quibus di nos subscribimur, negant definivisse Concilium , quod justificans gratia sit habitus infusus, & qualitas permanenter inhaerens; cum potius a nomine ba-hilus consulto Tridentini Patres abstinere voluerint , ne Scholae opinionibus praejudicium aliquod afferretur. Addunt autem, quod licet citata

Medinae sententia a Concilio proscripta non fuerit, falsum est tamen , quod per actualem dumtaxat motionem justificatio peragatur. LO-quitur namque Concilium de iustificatione ge. neraliter sumpta; prout nempe illa iustificatio.

nem etiam infantium , & amentium comprehendit : atqui in istis actualis illa motio singi non potest . Deinde Synodus Tridentina justitiam appellat primam stolam , sive spirituale

quoddam animae indumentum , talibusque illam exprimit characteribus , quae actuali tantum &transitoriae motioni non competunt ; sed permanentem gratiam omnino requirunt , quam

Scholastici habitualem appellant, Gratia ergo sanctificans, sive illa per quam formaliter justificamur , est permanens , ac Per

modum babitus nobis inhaeret : quod sequentihus etiam argumentis facile confirmatur. Et i. Scriptura Dei gratiam comparat cre4tis rebus, quae Permanentes sunt, vel etiam inhaerentes , cujusmodi sunt unctio, vel unguentum, pignus, A semen. Ita tu 2. ad Cor. c. I. v. 2I. & 22.

SEARCH

MENU NAVIGATION