장음표시 사용
31쪽
tio, quam in justificatione recipimus spiritualiter renascendo, supernaturaliter nosis inhaeret. Deinde scribens Apostolus ad Ephes. q. v. 23.& et . inquit : Reno υamini spiritu menι is vestrae, induite noυum bominem, qui fecundum Deum erea ius es tu iussilia , Ianctitate verita: s. Quod expendens Augustinus in lib. 6. de Gen. ad lit. c. 24. ait , quod nos renovari dicamur , quia recipimus Iussit iam , ex qua per peccatum lapsus es homo . Atqui uti vel ipsi fatentur haeretici , primus homo inhaerentem
habuit interioremque iustitiam: si argo nos per gratiam renovati iustitiam illam accipimus, in qua creatus est , & a qua lapsus est homo, noctialiam profecto iustitiam quam inhaerentem accipimus. Item Paulus ad Rom. 3. v. iv. docet , quod scut peν Mobedientiam unius hominis peccatorex
consituti sunt muli id ita peν untias obeditionem lini constituentis multi . Atqui homines constituti sunt peccatores per Adae peccatum ab eo in omnes originaliter derivatum, ac unia cuique internum , & proprium; uti in lib. I 3. diximus de originali peccato tractantes e ergis homines constituuntur iusti non per extrinsecam dumtaxat Christi iustitiam, lied per justitiam intrinsecam a Deo in eos per Christi merita derivatam . Quamobrem Augustinus in lib. 1. de peccat. mer. c. to. ait: Legimura jussificari in Cbriso, qui credunt in eum propter occultant ommunicationem , inspirationem gratiae spiritalis , qua quisquis haeret Domino, unus Diriatus G. Huc denique faciunt , quae in hujusce libri c. i. diximus iustificantis gratiar indolem explanaates. Legendus est etiam S. Bonave ut uin
32쪽
ra in A. d. II. p. I. a. . q. I.
Obiicies I. Ad Philippenses 3. v. 9. scribit Apostolus : Et inυeniar in illo non babens meam
justriam , quae ex ι ge est , sed illam , quae ex me es Cbrisi festi r quae ex Deo es justitia in Me. Quibus ostenditur , nos interiorem justitiam non habere, sed justos dumtaxat per Claristi iustitiam inveniri.
Similiter ad Rom. 4. v. 3. legitur et Credenti autem in eum , qui jUscat impium, reputatur fides eius ad justitiam secundum propositum grariae Dei, id est, acceptatur fides eius, qua creridit ad se Christi iustitiam pertinere, ut ita per Christi iustitiam gratis sibi imputatam justus
evadat . Quae sane interpretatio mentem Ap'stoli prope videtur attingere, qui hoc in capite iustitiam undecies imputationem appellat. Resp. ad I. quod testimonium illud non iasensu sormali intelligendum sit , quasi sit sem us , Dei & Christi iustitiam esse formam, qua iusti denominamur : sed exponendum est in sensu efficientis cauta, & meritoriae, quatenus scilicet Deus in nobis iustitiam efficit , quam Christus sua nobis passione promeruit . Ita in I. ad Cor. c. g. v. 3o. Paulus de Christo ait esui factus es nobis sapientia a Deo , o iussi-ria, oe sanctimatio, o redemptio . Ex quo sicuti non insertur, nobis interiorem sapientiam non haerere . ita neque consequitur , iustificationis nobis gratiam non insundi . Hisce ergo in textibus est metonymiae figura, qua effectus Pro causa sumitur; ac notatur , quod Cbristus meritoria causa sit, per quam sapiamus , per quam a peccato purgemur, per quam Spiritus Sancti gratiam consequamur. Sic quoque Deus iu
33쪽
in Psalmis dicitur spes nostra , salus, virtus sfortitudo, protectio, &c. Denique objecto in loco non dicit Apostolus, se justitiam non habere, sed non habere suam ex lege id est, per Propria legis opera comparatam ; habere vero justitiam asserit per fidem Christi a Deo receptam . Unde I. Augustinus in lib. g. ad Bonifacium contra duas epistolas Pelagian. e. 7. scribit: Cum enim dixisset: Non
habens meam iustitiam , quae ex lege est , sed 'eam, quae est per fidem Christi; addidit. Quae est ex Deo . Ula est ergo iussilia Dei , quam
superbi ignorantes suam volunt tonssiluere . Non
enim propterea jussit a Dei dicitur, quoniam Deus ea iussus vi , sed quia homini ex Deo es . Se eundum hane autem iustitiam Dei, boe vi , quae ex Deo nobis vi , nune fides operatur μν dii
Altero in textu Paulus non affirmat , quod credenti in eum, qui iustificat impium , reputetur iustitia, sed quod fides eius ad justitiam reputetur; non quod fide, quasi manu Christi iustitiam apprehendat , ut Sectarii volunt, sed quod fides sit dispositio , & medium ad iusti tiam acquirendam . Quod explicat exemplo Abrahae , qui fide , qua eontia' spem in spem credidit, seipsum ad iustitiam praeparavit et fides autem credenti extrinseca dici non potest. Obiicies a. In a. ad Cor. c. 3. V. 2I. Apostolus ait: Eum qui non noυerat peccatum, prono
Ois peccatum fecit , ut nos essceremur jussiria Dei in ipso. Atqui Christus peccatum fecit imputatione dumtaxat i ergo & nos sola impusatione efficimur iustitia . Unde Augustinus in Enchir. c. r. acribit: Ipse ergo peccarism,
34쪽
nos iussit ad nee nostra , sed Dei , nee in nobis, in ipso e sicut ipse peccatum non buum , ' noserum, nee in se, μου in nobis constitutum, similittidine earnis peccati, in cruci μι est , demonstravit. Resp. quod eo in loco Paulus Corinthios adhortetur, ut reconcilientuν Deo , qui tanto nos
amore dignatus est, ut Christum Filium suum. qui nulli unquam peccato fuit obnoxius , Pro nobis peccatum fecerit; id est, constituerit hostiana, sive victimam, quae peccata nostra Piaret; atque ita in ipso, sive ipsius merito, nos essiceremur iustiti . Dei. Ex quo tantum inferintur, quod sicuti peccatum non Christi, sed n strum est meritoria passionis Christi causa ; ita justitia non nostra , sed Dei per Christum est emciens ac meritoria causa, qua Deo recoΠci. liamur, & a peccatis abluimur. Ceterum sit cuisti Christus ob peccatum , quod nobis inerat , vere mortuus est, & vere factus est sacrificium pro peccatis; ita & nos ob iustitia in , quae in illo est, vere peccato morimur, vere spirit lem vitam , gratiamque iustificantem infusam a Deo consequimur. Et hanc quidem interpre tationem Chrysostomus , Augustinus , Anselmus , & alii tradunt . uti tu hunc locum adnotat Tirinus. QObiicies 3. Ad Ephesos 4. v. et . inquit Paulus : Induite novum hominem , qui secundum Deum creatus es in iussitia, lanctitate veritatis . Atqui indumentum extrinsecus tantum nobis adhaeret: igitur & justitia . Resp. quod novum hominem induamus, gratiam recipiendo, & exercendo virtutes , quarum nobis Christus exempla monstravit I siacuti
35쪽
ti dum veterem hominem deponimus ac exuimus, ut ibidem v. 22. dici Apostolus, haerentia nobis peccata rejicimus , carnis desideria mortificamus, insitaeque concupiscentiae affectionibus reluctamur . Et sane eodem in loco vis 23. Paulus ait: Reno mini autem *iνitti mensis vestrae , induite novum hominem oec. Dum ergo hominem novum induimus, mentis nostrae spiritu renovamur : atqui renovatio ist-
haec fine interiori animae pulchritudine ac. justitia non subsistit . Deinde alibi Scriptura indumenti nomine aliquid internum ostendit, uti
in I. ad Cor. II. v. 33. legitue : Oporter , corruptibile hoe iuduere ineorruptionem , o mortale hoc indiaere immortalitatem. Et in x. ad Thessal. s. v. 8. Induti loricam fidei , o ebaritatis , O galeam spem salutis . Tandem ad odoss. 3.
. I 2. Induite vos ergo scut electi Dei, sancti , o dilecti, viscera miserico=diae , benignitatem , humilitatem , modestiam, patientiam . Iam itaque ex dictis apparet, justificationem nostram re ipsa fieri per gratiam intrinsecus inhaerentem. At hic ulterius Scholastici quaerunt, num Deus de potentia absoluta possit absque ejuscemodi gratia peceat a dimittere . Scotistis affirmativa hac in re sententia placet , quam ita demonstrare nituntue : I. Quidquid Deus mediante creata virtute producit, potest' etiam ipse solus immediate producere: atqui ipse s lus reipsa iustificat ,& peccata remittit, quam vis gratia mediante: ergo cle potentia ahsoluta
potest immediate sine gratia justificare , & per
solam extrinsecam condonationem peccata delere.
II. Potest homo illatam sibi iniuriam per
36쪽
Blam topdonationem absque collatione alicuius intrinseci doni remittere et ergo id ipsum praestare potest & Deus respectu iniuriae, quam sibi irrogat erratura ; quidquid enim creatura ficere potest, potest etiam Deus , nisi imperis
fictionem includat, quae in hae hypothesi non
III. Uti in calce praecedentis quaestionis advertimus , gratia habitualis peccata remittit non physice, sive ex sui natura, sed moraliter solum, sive quia ita Deo placuit ordinare rerisgo poterat Deus aliter de potentia absoluta statuere , & mortale peccatum sine gratiae insu.
Sed contra cum P. Berti Thom istae obiectant. Mors tolli non potest, nisi per vitam ἰ neque animae vulnus , nisi per sanitatis instaurationem εneque hominis carnalis vetustas. nisi per inno. vationem spiritus; neque cor lapideum , nisi per
Carneum . Praeterea cum reatus culpae sit privatio iustitiae. privationes autem per solam sormam abscedant ζ tam repugnat hominem imis
pium absque gratia iustificari , quam caecum absque facultate visus illuminationem recipere curvamque lineam sitne rectitudine fieri dire fiam. Defendi quidem posset Scotistarum opimo , si in peccato esset sola ratio debiti, sive reatus poenae ; sed eum existat in illo ἔtiam maculae turpitudo, non video qua valida arguis mentatione possint iidem Scutistae oppositam
Respondent vero Scotistae , quod, uti superius dieram est , gratia non ex sui natura supernaturalem vitam animae tribuat, neque phy-uςe sanitatem instauret, dic. non enim creatuis
37쪽
vio De Theologicis 'Institutis
ulla potest eiuscemodi praecellentia munera absque Dei voluntate, & ordinatione praestare. Praeterea reatus culpae est quidem privatio iustit ae : at iustitia bifariam sumi potest : vel
nempe Pro rectitudine , sive consormitate ad Ιεgem ; vel pro habitualis gratiae ornamento . Privatio rectitudinis sermaliter includitur in peccato οῦ Privatio vero gratiae concomitanter dumtaxat in illo continetur. Nam & in stata naturae purae, cujus nos possibilitatem ostendi iamus in lib. D. e. io. & Ii., potuissent quidem
esse peccata, sed sane gratiae privatione; & esse iustitia potuisset . absque tamen infulione gratiae & accidemariae qualitatis . Non ergo ita gratia & Peccatum opponuntur , ut visus& caecitas, vel uti rectitudo & curvitas . D atque etsi peccatum non solam debiti rati nem poenaeque reatum , sed & maculae turpitudinem praese ferat; haec tamen macula statim tollitur, dum tollitur Peccatum Peccatum au. tem , ut ex dictis apparet, per solam Dei voluntatem , & extrinsecam condonationem tollipt test et ergo & ipsa maculae turpitudo, culpaeisque reatus potest simili modo deleri , quin M.terius accidentalis pratiae ornatus accesserit.
38쪽
Lib. XXIII. Cap. IV. 3 CAPUT IR
gratiam disponantur. Dogma fidei est a Tridentina Synodo sess
o. canone Praesertim 9. statutum , quod adulti per motum voluntatis suae disponere ae praeparare se debeant ad justificationis gratiam consequendam . Hinc Ioelis a. v. 32. dieit Dominus e Convertimini ad me in toto corde vestro. Et Zach. c. i.rv. Convertimini ad me, aiι Do, minus exercituum . o convertar ad vos , dieis Dominus exercit-m. Ista vero conversio absque liberi arbitrii motu evenire non potest . Lege S. Bonaventuram in q. d. II. P. I. a. I. q. a. Ut autem ejuscemodi motum a praeveniente Dei gratia repetendum esse noscamus, Threno is Fum I. V. 3I. dicitur et Converse nos Domine adre . in convertemur. Quare Concilium Tridentinum in sess. 6. cap. 3. citatos textus simul conis iungens ait: In IMns literis cum dicitur, Comvertimini ad me,& ego convertar ad vos, IAbertatis nostrae admonemur . Cum reoondemus, Converte nos Domine ad te, & convertemur , Dei nos gνatia prαveniri confitemur.
Id etiam passim docuit Augustinus, ac praecipue in celebri illa sententia ex Sermone 33. de Verbis Apostoli, nunc Serm. 169. c. II. sui fecit te sine re , non re iussificas sine te e eνgo feeit nesciensem, just scas volantom. Quibus Luatbς-
39쪽
theri insania consulatur alentis , quod liberum arbitrium ad justificationem omnino nil agat. Loquimur autem de adultis et nam infantes ad gratiam Baptismatis per actus liberi arhitri Idisponi non possunt; & falso Lutherus in illis praecedere dixit actualem fidem , q0a credant
in Christum, praeveniente usu rationis aetatem. Unde Augustinus in lib. 4. de Baptismo contra Donatistas c. et . ait : Infantes bapti: ara , non ex impia voluntate.sed ex aetatis sndigentia , nec corde eνedere ad iustitiam possvno , nec σφιοUteri ad salutem . . Prima vero inter hasce dii pontiones en ricles. Id enim aperte Scr,ptura testatur JQan. c. I. v. I a.
Dediν eis potestatem, filios Dei fieri , Bis , qu/credunt in nomina eIus . Item Rom. q. y 'Cνedidit Abrabam Deo, re reputarum ess ιιιι aa.Uitiam. Denique Hebr. m. v. 6. Sine fldera s-pοδbite est , placere Deo . Credere enim oporte' accedentem ad Deum, quia es, o 1nqv1νenr1bus is remuneratis fis . Qua de re Doetor Angel.
Deum. Prima autem eonveinio in Deum βι per sdem , secundum illud ad Hebri xi. Accedentem ad Deum oportet credere , 'quia est : omatus fidei νεquirisuν ad ius feationem - . Tandem Augustinus tum alibi , in 'in e P' 194. ad Sixtum amrmat , quod ex fide omnis iusilia Iumit initium . . Lutherus asseruit , fidem qua iust incamur , esse fiduciam, qua absque ulla haesitatione ceristo confidimus ob Christi merita nobis peccata remitti . Ar quamvis ad justificationem spes aliam, humilisque fiducia requiratur; cum lac ut
40쪽
olini Paralytico , ita nobis quoque dicatur et inde fili, r mittuntuν tibi peccata tua a Matth. q. v. a. fiducia tamen ista in fide fundatur; ideo enim in aliquo fiduciam collocamus, quoniam fidelem illum esse credimus, ac veracem. Et sane describens fidem Paulus ad Hebrie. v. I. ait et Est autem fis Deranda νώ
substantia rerum, argumεntiam 'on apparentium.
Quod si fides est subitantia, sive fundamentum spei, est etiam fiduciae fundamentum . Et ut bene adnotat S. Thomas in a. a. q. I 29. a. 6. uomen fiduciae hoc principaliteν Ru eare videtur, quod aliquis Dem concipiat ex hoc , quo credit verbis Olicujus auxilium promittentis. Hinc merito Tridentinum in sess. 6. can. tr. ait : Si
quis dixerit, fidem iussimantem nihil aliud esse,
uam fduςiam divinae miserieordiae peccata re mittentis propteν Chrissum , veι eam fiduciam Diam esse, qua ivssificamuνr analbema sit. Tandem specialis illa divinarum promissionum fiducia, ut Lutherus exposuit , pro arbipirio consista est. Non enim Deus cuilibet peccatori revelat , quod ei sint remissa peccata . Proferri quidem possunt testimonia Scripturarum , in quibus generales prQmissiones habenis tur , sectae omnibus ad Deum recte conversis ἔaut etiam spociales, quae factae suerunt Harmor-rohissae, Paralytico, & MagdalenAE : at Pare; aliis omnibus gratiam , conςedi , revelationem nempe fieri, quod sint rite conversi , & quod peccatorum remissionem acceperint, nulli bi leti. gitur inscripturis, ex quibus solis iuxta haereticorum sententiam continentur Omnia , quae
revelata sunt nobis. Fictitia igitur est illa.Lu, theti fiduci . Tom. XI. C Cal.