장음표시 사용
361쪽
Driores fuerunt. Crescenti quoque cardinalium dignitati commodum fuit schisma Graecorum . quorum patriarchae ct metropolitae numquat passi essent sibi Romanos praeferri cardinales. Se mel aucta cardinalitia dignitate coeperunt aliarum ecclesiarum episcopi Romani fieri cardinales, quamvis instio iis una ex cardinalitiiis episcopalibus ecclesiis traderetur , 'ne uno eodemque facto augescerent in cardinales . di in presbyteros , Rue diaconos decrescerent sed tandem . observant Barbosa ca) . circa tempus Bonifacti VII l. coeperunt externi episcopi inter cardinales presbyteros & diaconos cooptar i. qui mos praeposterus est, & in adjuncto iii volvit contradictionem rQuaecumque vero sit cardinalium dignitas &potestas, quanta quanta est , moribus ecclesiasticis, mediis ecclesiae saeculis receptis, debetur ; quum e contrario episcogatus divina institutione sacerdotii contineat Ebertatem . Unue invitis canoni-hus factum. ut cardinatatus dignitas episcopali amplior haberetur, & ipsi cardinales ad humilia quaeque munia quandoque episcoporum uterentur ministerio . r ternus cultus D tituli eardinatium. v. VIII. Potentia & dignitate auctos cardiis nates necessarium quoque erat signis splendescereeκternis. Et quidem rubro galero Innocentius IV. ornavit cardinales, quod factum in concilici Lugdunensi I. nonnulli opinantur , ut magis in Fcidericum II. incitare niur , quasi parati esse e Berent ad sanguinem fundendum pro ecclesiae Iibertate . Tum Paulus II. rubrum pannum , quo
362쪽
'equitantes sternerent equos , cardinalibus dedit . di mox statΗit, ne quisquam praeter cardinales ferret birretiam coccineam, quod in ejus vitae. tradit Ciaconius. Haec honoris insignia cardinalibus ex clero saecluari primum data sunt, ut Gregorius XIU. etiam regularibus rubrum pileum Concessiit ca). Et ne externis fignis 'Iuu dein essent convenientes, Urbanus VIII. cardinalibus Eminentiae titulum concessit, quum antea i strigmi dicerentur, cavitque sub poena excommunicationis , ne quis alius praeter imperii ele actores ecclesiasticos eum titulum usurparet. De mum voluit Innocentius X. , Ut qua demum cum isque generis nobilitate cardinales eminerent, nomine eardinalis contenti, non alios adhiberent
titulos . di sigillis cum rubro pileo insignia tantum interna propria familiae suae apponerent , amo alis coronis aliisque saecularibus signis . poeni itidem excommunicationis latae sententiae in pictores & sculptores comminata . qui alias notas signa in flgillis cardinalium sculperent, vel pingerent μPotestas ct qualitates cardinatium . g. IX. Iam Romani cardinales olim titulos pro-eu arunt suos , di presbyterii Romani potiorem-Partem constituerunt. Negotia autem majoris momenti in synodo Romana olim tractarunt ponistifices . in quam licet Romanus clerus etiam con Veniret , penes episcopos tamen principalis erat auctoritas. Sed aucta demum cardinalium cli-anitate . synodi Romanae desierunt, ct negotia D omnia
363쪽
CAP. XII. DE CARDINALIBUS. I9.
Omnia ecclesiastica in synodis antea tractari sol ta , in consistorio cardinalium tractari coeperunt. Saeculo XII. stabat haec disciplina. Scribit enim: B. Bernardus, cardinalium esse de regno Dei su sentes succidere spinas ca) : quin & orbem judicare. Unde coaliutores ct colaterales pontificis dici coe-Perunt b). Quin aetate Petri Damiani cardinales. Patriarcharum jura transcendebant, O sum. Pro ij os quoque ponti ces authenticam praevale' h ni proferre sententiam , ut ipse loquitur Damianu . Ut vero nova ista negotiorum tractandorum ratio cum antiqua cociveniret, ex diversis.
nationibus patres primum B sileenses di incle Trbdentini adsumtos voluerunt cardinales, ut it .pud pontificem suae nationis essent veluti totidem legati, & ωnodum repraesentarent Occidentalem . Quo jampridem spectabat B. Bernardus. AM non eligendi de toto orbe , orbem. iudicaturi 3Unde cardinales omni virtutum genere M sanctorum scientia debent effulgere , recteque patres Tridentini decreverunt, episcoporum qualitates. in cardinalibus requiri co . Quin cardinales, ut lateri pontificis adsideant, Romae semper esse de oberent, recteque Cajetano aliisque visum carciis Dalem di episcopum esse posse neminem ; & ad Versam consuetudinem vetustam esse corruptelam. Sed contrarii mores jam invaluerunt, quos tolexantes Tridentini patres, jusserunt, ut cardinales ςpiscopi non Romae , seu in sata morentur ec
364쪽
Cardinalium consistorium . g. X. Auctoritas cardinalium in procurandis negotiis ecclesiae universalis explicabatur in con- suomo ; quam Vocem ad significandum principis senatum in re civili receptam λὰ suam pontifices fecerunt. Est ergo pontificis consistorium. cardinalium consessus coram ipso pontifice inse-1aatus formam coactus. Tempore Innocentii III ter in hehdomada habebatur consistorium , in quo , auditis querimoniis singulorum', pontifex per seminutas caussiss miro terminabat acumine EX
Ini jusnodi decisionibui multae manarunt decret Ies codici Gregoriano is sertae . Hodie pro papae arbitrio cogitur consistori tun . estque vel extraordinarium . sive publicum', vel ordinarium siv 1ecretum : di negotia , quae in eonsistorio tractantur , non 3mplius contentiosam di politicam sor- , Iaaman habcnt, ut principis supremuin senatum decet cc . In consistorio olim cardinales erant
judices . secl inde meri pontificis evaserunt consiliaria , liberumque pontifici est admittere veI eorum ac iacere iussi Bgium. i Cardinalium longregationes .f. XI. Praeter consistorium suiu Romae plures cardinalium congreFatioties , quibus alicujus pe-Dems nego ad , Aliquando iplo praeside pontifice,
traetanda oc finienua committuntur. Summa reo Tum , Per Inii veriam ecclesiam obvenientium, semel Rotuam delata, necessorium omnino erat.
365쪽
CAP. XII. DE cARDINALIBUS. aar sc dividere negotia , ut facilius possent expediri. Sunt vero hujusmodi congregationes vel Ordina in riae . vel miraordinariae . Ordinariae sorinam . stabilem babent. iisque certa negotia eApodienda semel commissa sunt, quales sunt conFrFatis-nes inicis , inquisitionis, intespretationis concilii Tridentini , sacrorum rituum. O de neFOtiis
episcoporum ' regularium. Extraordinariaς pro
re nata indicuntur, di finitis negotiis esse. desinunt, Interim in christianis provinciis Romanarum congregulionum decisones tum demum admicti solent . ii receptae disciplinae conveniant:
ct in Gallia & in hoc nostro regno decreta in quisitionis prorsu4 repudian; ur.
LFati varii seneris vud Romanos . s. I. Q Unt legati alieni muneris vicarii. Ua-O rii generis legatos olim habuerunt Romani . Erant legati municipales & provinciales
ex decreto ordinis vel concilii provincialis ad tra etanda negotia municipiorum di provinciarum ad Praesdem , i vel praesectum praetorio, vel principem missi. de quibus in tit. D. de legationibus agitur. Alii mittebantur cum jurisdictione , quales erant.. qui proconsulibus in regendas populi Provincias addebantur. de quibus tit. D, de officio proconsulis D temti, Hi erant ex ordine senatoΓum. dc a senatu mittebantur . ut impediti Proconsillis vices sustinerent, ct spicul toxum in
366쪽
a, TITUT. IUk CAN. PARν r. sar essent, quum minus tutum habitum fuerit: Mi credere provinciam cum aurisdiistione quoque erant Dyati caesarum , quos mittebant imperatores ad regendas provincias suae cura reservatas . Et 'demum legati erant sine jurissibistione , qui ad gentes ad negotia tractanda a Romanis mittebantur s).
Legati rees fastici missi ad negotia tractanda .
f. II. Usus legatorum in re civili receptissimus, in ecclesia etiam invaluit. Etenim subinde propter absentiam non valentibus ecclesia rus pastoribus rebus agendis supereste, necesitas ipsa secit, ut vicario aliorum munere urerentur . Ita ecclesiae omnes jure donantur legationis , occur runtque passim ab ecclesiis ad ecclesias, synodos
di principes legati missi cob; sed in primis emi-
nent legati ecclesiae Romanae , qui tandem ad exemplum legatorum Romanorum conformati sunt. Generatim vero ecclesiastici legati vel sunt missi , vel nati. Misit pro arbitrio ecclesiarum S pontificum mittuntur , vel ad negotia tractanda , vel ad explicandam jurisdictionem . Negotiorum legati plenam non sustinebant legationem , nec viaces mittentis in jurisdictione gerebant: unde quamvis ab ecclesiis, ad quas milli erant, summollabebantur honore . non tamen iisdem praerogativis, quae mittentibus competebant , usi sunt. Et ita legati Zosimi pontificis au Africanos misit . ut Africanas appellationes ad sedem apostolicam tuerentur , utpote negotiorum legati . in conci- lo Carthaginiensi sedis non obtinuerunt Praroga
367쪽
CAP. XIII. DE ECCLES. LEGATIs. 313tivam , sed post Aurelium Carthaginiensem & . Valentilaum senem Numidiae tertium locum te- iniit Faustinus episcopus. & post omnes episcopos duo legati presbyteri consederunt . Uade noria erat, cur novatores praejudicio synodi Carthagis niensis legatos omnes Romanae sedis metropolitis iure veteri censerent postponendos ca) . In tradictandis vero negotiis legati mandatae egre i non poterant, nisi generali mandato essent instructi, ut pro prudentia sua commissa negotia procu-
Gyati ecclesarum temporales ad PrinciPes . . g. IIL Ad negotia qusque tractanda miserunt di vero etiam mittunt pontifices di reliqui episcopi legatos ad iImperatores dc reges. Postquam principum atriae claristianam admiserunt religi em, sic res ecclesiasticae cum juribus imperii suerunt intextae , ut sepae necesse fuerit ad principes legatos decernere, sive de fide sive clisciplina ageretur. Quae legationes duplicis sunt generis . Unum earum , qu3e pro re nata mi dituntur, S cum negotiis esse desinunt: alterum earum, quae assiduam in aula exhibent praesen tiam . Sic unius negotis caussa ad Constantiu imperatorem Liberius papa legatos misit, ut nem pe concilium Aquilriae cogendum impetrarent, in quo de novo adversus Athanasium delato maiestatis crimine , ερ de verae fidei restitutione . tractaretur. Similiter in conciliis Africanis se quentes contra paganos di haereticos & pro alii,
ecclesiarum necessitatibus ad imperatores tempγεariae decernuntur legationes, quarum Aliae man-. .
368쪽
datis adstringuntur , aliae vero liberae striat ca) .lioe est nulli formulae adstrictae , sed soli fidei
commissae legatorum . Posterioris quoque aetatis monuineata semper eri hibent legatos, praesertim sedis apostolicae , ad reges pro bellis componendis , pro foedere adversus infideles di haereticos, smilibasque negotiis gravioribus ahlegatos .
Ecclesiastici apocritarii . IV. Legatorum ad principes missorum genus alterum eorum est , qui assiduam in edinita. tu ducentes moram, non uni negotio erant ad
dicti . sed ad quascumque negotiorum S caussa uni ecclesiasticarum figuras praesto erant apud
principes di quique proprio nomine apocrisiarii. sive responsales dicebantur , quod responsa . seu
mandata eorum , unde missi erant , implebant .
Solis patriarchis jus fuit in aulam mittendi πο- rilarios cli) , primumque eorum exemplum fortasse elucet in Iuliano Coensi episcopo , quem pdst synodum Chalcedonensem apud Marcianum imperatorem Leo M. ad rectae fidei tuitionenti 1ssiduum destinavit responsalem O . sed post Ii sinianum ἡ qui, eXpulsis Gothis , Italiam imperio cbnsolidavit , frequentiores in aula fuerunt Romani responsales, qui eX diaconis adsumti. εο ecclesiasticis S publicis Italiae negotiis apud Grae- eos imperatores proficiebant inde ob haeresim Monothelitarum ab imperatoribus latam tantis petiaterinis1 Romani responsales , post restitutam ii, synodo sexta rectam fidem , iterum missi sunt.
369쪽
cAp' x111. DE EccLEA. LEeAPYIs. propter bellum tandem sacris imaginibus ab imperatoribus indictum , abrupta inter pontifices le imperatores communione. & inde instituto Oecidentuli imperio , Francisque collato , non amplius ad Graecos, sed ad Francos imperatores Romani pontifices miserunt responsales . Nulla autem jurisdictibne donati erant responsales , tantumque ecclesiarum negotia traetabant , nisi specialiter a pontifice vel principe aliqua jurisdictio mandaretur
3. V. Alterum genus legatσrum missorum eos comp'ectitur , qni plena donantur legatione , hostest vices mirientium in jurisdiltione sustinent. Tales erant epistbpi, quos provinciarum Tyno ei ad concilia dioecesana , vel. oecnmenica mit tere consueveYunt, qui di propria & mittentium aurisdietione de rebus in synodo propositis decernebant. scilicet quum commodum non esset singulis episcopis ad concilia convenire , e Te ec clesiastica visum fuit, ut legati mitterentur . qrii collegarum nomine conciliis interessent . Unde pamin in conciliis Carthaginiensibus regati pro 'inciarum Numidiae , Mauritaniae , BYZacenae M Tripolitanae occorrunt . Et ne fines mandriis praescripti rebus agendis impedimento ellant, 'R eccc v. statuerunt patres Cartilaginienses, utro DFatio Gab omnibns prorinciis ad conticum di ν0eretur O . Passim quoque antiqua miniamenta exhibent pontificios regalba ad fidem vel distipi non restituendam per omnem missos.
370쪽
msTITUT. IsR. CAN. PARs T. Nninentque inter eos , qui ad generales synodos missi sunt . Eorum enim ministerio pontifice conciliis praefueruut cum loci & suffragii prae-xogativa , haereses profligarunt, ct canones simul cum ceteris episcopis condiderunt . Exprime-hand legati isti summi pontificis auctoritatem , &hinc iisdem praerogativis usi sunt. , quibus summus Pontifex, si adesset, uteretur .
Gyati nati , qui stat , ct quomodo inducti . g. UI. Legati nati in provinciis apostolicas
sustinent vices , quod eas tenent ecclesias, quae Perpetuum annexum habent apostolicum vicariatum: dictique sunt posteriobus saeculis legati Mati , quod sine nova pontificis concessioneo cum ipsis ecclesiis legationem . nanciscunsur . Et ita legatis natis potius jure dignitatis illae . quam ex nova pontificum celegatione competit vicariatus apostolieus. Sola ecclesia Romana legatos natos habuit . videnturque initio inductLfrequentibus di continuatis pontificiae potestatis delegationibus , quibus amplissimarum civitatum episcopi a pontificibus aucti sunt. Quae assidua sunt. facile abeunt in morem . Ita ecclesiae Thessalonicentis & Arelatensis assiduis sedis apostoliuae delegationibus, tandem hereditariam sibi le- isationem videntur quaesivisse. Et sane conste , novin episcopos Thessalonicenses & Arelatenses semper vicariatum apostolicum postulasse , pontifices Vero lacundum receptos mores vicariatu concessisse γ) . Sed . posteriori aetate expressit Privilegiis permultae ecclesiae pontificis, hered: H Eium vicariatum Oh tinuerunt dictique sunt