장음표시 사용
391쪽
CAP.XIII. DE ECCLES. LEGATIco 347 qua armati in provincias mittebantur sensim deis crevit . eoque redactae sunt legationes, ut ecclesiarum pacem non pertustent. Sane statuerunt Tridentini patres a , ut legati , etiam latere . episcoporum jurisdictionem non impediant: notatque Zipaeus legatis prescribi , ut sine ordinariorum praejudicio procedant. Nec amplius legati procurationes ab ecclesiis exigunt. Quin in Francia legatorum jurisdictio aliena , non ordinaria reputatur e quique hodie nuncii relident apud principes cum potestate qucs o latere quamvis in mandatis plures praerogativa speciali jure concessas habent ; non tamen Omnes in provinciis possunt explicare, ob limitationes auctoritate publica mandatis adiici solitas. Neapoli residens nuncius apocrisarii simul, & defensoris patrimonii ecclesiae Romanae speciem refert. qui eo ipso , quo apud regem pontificis negoti tractat , colligit reditus undecumque ex ecclesiis regni ad cameram apostolicam spectantes, simulque judex delegatus est redituum cameralium
sumtorum ab episcoporum jurisdictione .
392쪽
Gadjutores duplicis seneris. g. I. Q Enio , aut mala valetudine consectos ep, o scopos alio ne ecclesiasticos ministros
gradu abiicere suo, ipsisque viventibus alium constituere pastorem . inhumanum , quinimmo iniustum visum ecclesiae . Ergo inde usque ab antiquis temporibus inducti coalutores, qui impotentium praelatorum vicem sustinerent, Prae sertim quum episcopi tot ossicialibus non essent instrum. Dati vero coadjutores vel simul coepiscopi sunt. defunctisque impotentibus pastori-hus in munere succedunt . vel sine spe successionis tantum ad lanistiones obeundas pastorales constituuntur. Alexander Narcisso Hierosolymbiano ob longaevam aetatem, & Augustinus Ualerio Hipponensi similiter corpore & aetate infimmo , coepiscopi di successores accessurunt: contra Gregorius Nazianzenus patri grandaevo coadjutor fuit, eoque defuncto munus abditavit. vitamque privatam amplexus est o P . Frequentes olim fu runt spe succedendi donati coadjutores, qui tamen temporis lapsu minus ecclesiae placuerunt, quod viam ad successiones hereditarias in ecclesiis aperuerint, di Vero etiam ob votum captanctae
393쪽
CAP.XIV. DE COADIUTORIBUS. 3 9 mortis . Certe Tridentiai patres, i ab coari mores hereditarios in omninus beneficiis proscripserunr . tantumque, in epistopalibus & abbatiis in necessitate , aut ecclesiae utilitate . caussa cognita. eest solum Romanum pontificem dari permiserunt. Coadjutores canonibus non aduersantur. f. IL Constitutio coadjutoris non bene cum recomis ecclesiasticis regulis, in concilio Nicaeno confirmatis , quae in una civitate unum esse jubent episcopum , videtur convenire . Toto Vitu: silae tempore anxius vixit Augustinus, quod nescius Nicaeni canonis. ba in una civitate duos. episcopos non admittentis , Valerio datus mit coe-
Piscopus adjutor . Et hinc Eradium , quem
ecclesia consentiente sibi delegerat succe rem. dum visit, noluit ordinare . Quod re rehensumes in me . sunt ejus verbae, nolo rePrehendi in filio meo. Erit presbyter , ut 6t , quando Deus luerit , futurus episcopus G. Verum litterae .
Potius , quam menti sacrorum canonum aclvers tuδ duorum episeoporum. En una sede constitutio
in casu , quo unus episcopus alteri jam consecto datur coadjutor; fiquidem antiqua regula, quae in una civitate auos non patitur episcopos , spectat ad schismata tollenda, datio vero coadjuto ris taurum abest , ut ecςlesiam scindat . ut potius ad ejus tendat unitatem . Unde non erat, cur cle violatis canonibus tantopere Augustinus seipsum angeret, rectiusque tenebant alii, neces- sicare aut utilitate ecclesiae duos episcopos postu-.
G Ses XXV. de res cap. Conc. Nicaea.
394쪽
35o INsTITU T. IUR. CAN. PARs I. Iante Nicaeno canoni locum non esse . Episcopis coadjutores dantur a ponti e . g. III. Coadjutoris autem cum spe successionis constitutio judicio episcopi. qui ea ope indigebat , & aultoritate synodi provincialis, plebe etiam consentiente, fiebat prorsus eodem modo, quo episcopi eligebantur . Quin postquam regum adsensus in constituendis episcopis nece sarius esse coepit. etiam in clandis coadjutoribus Teges debebant adsentiri ch . Iure novo coad jutores cujuscumque generis non aliter dantur episcopis , quam ex decreto pontificis . quod caussas majoribus eorum constitutio adnumeretur 99 . 1ii si ecclesiae sint remotiores, quo casu auctoritate apostolica ipse episcopus cum adsensu capituli unum vel plures sibi adsciscit coadjutores. vel si non possit, sorsan quod demens sit, duae capituli partes eum constituunt: S 1i episcopus nolit habere coadjutorem. apostolicis rescriptis est ecclesiae providendum . Parochis autem .imperitis ad tempus ab episcopo dantur coadjut res in .
II. lib. a. cap. 58. ccb GP. R. . de clericaeyrotante, GP. I. de cleric- aegrotant. Dei debiti
395쪽
Origo chorepiscoporum . s. D Roximum sub episcopis gradum olin L. α obtinuerunt non scopi , hoc est ruris episcopi. In pagis & vicis larga facta ad Chri-nitin accesso , ibidemque constitiuae de multiplicatae eccaesae chorepiscopos induxerunt. E ruchristiana nempe visum amplas paroecias in minores veluti episcopatus partiri. earumque curam demandari chorepiscopis , qui in omnibus ab episcopo penderent civitatis. Chorepiscopis commissas ecclesias nomine regionis designat synodus Antiochena a . Primis fere tribus saeculis raris inpagis ecclesiis , nulli videntur fuisse chorepiscopi, coeperuntque initio quarti saeculi frequentes esse in Oriente, saeculo S amplius serius in occidente ς tacentque de iis monumenta tum Grae- ea , tum Latina antiquiora s . Eos in Oriente Primum memorat synodus Ancyrana MCCCXIV., in Occidente vero synodus Regiensis in Gallia an. CCCCXXXIX. celebrata , prorsusque stramentitia est epistola Damasi papae de chorepiscopis ad Asricanos, quod ut alia omnia deessetat , usus chorepiscoporum in -Africa noa receptus, evidenter demonstrat. cis
396쪽
g. lI Iuni chorepiscopatus munus ecclesiasticum videtur fuisse ordini adjunctum , non secus Rc archipresbyteratus & archidiaconatus ; quique eo donabantur crescebant supra presbyteros , sederant episcopis inferiores , plenitudine sacerdotii destituti . Nec enim videtur admittenda sententia Beve regii, Blondelli, Cavet, Bingliaini , aliorumque qui chorepiscopos omnes Veri nominis episcopos saciunt , quamvis episcopales lanetiones aliquae iis denegarentur . Et sane a solo episco- .Po . cui subjecti erant , constituebantur chore- Piscopi a , quia ni secundum receptas ab antiquo regulas episcopi saltem per tres episcopos debebant ordinari. Deinde chorepiscopos minime fuisse episcopos demonstrat antiqua regula , quae in una parochia duos episcopos esse vetat, hactenus ut Nicaeni patres jusserint, episcopos Novatianos ad fidem reversos pro arbitrio catholici episcopi esse vel chorepiscopos, Vel presbyteros , ne in una cisitate duo episcopi probentur m biere s). Porro chorepiscopi imaginem septuaginta discipulorii in praeserebant cc : & secundum veterum sententiam presbyteri discipulos . episcopi apostolos repraesentabant cd . Ex presbyteris igitur adsumebantur chorepiscopi. & si aliquando veri episcopi, qui vacabant. chorepiscopatu donabantur . sacerdotii plenitudo quiescebat . tantumque in hac specie chorepiscopalis vigebat potestas co .
397쪽
CAP. XV. EE CHOREPiscoPIS ssa cla chorepse Forum . f. III. Multa fuerunt jura chorepiscoporum . Praeerant rusticanis ecclesiis sibi commissis ca), & de moribus agrestium clericorum ad episcopum referebant. Pro sibi subjectis ecclesiis cli) . accepto presbyterorum di diaconorum testinionio & episcopi consensu , minores ordina-hant clericos γ' , quamvis inde synodus Antiochena episcopi ia cujusque ordinatione interpellandi reniis erit necessitatem coJ. Clericis porro , ΠΙJ ruralibus in aliam dioecesim abeuntibus d hant litteras formatas in): in civitate clUbram episcopo di presbyteris urbanis sacris operabantur quod aliis presbyteris agrestibus non
licebat cest sedebant cU in conciliis generalibus di suffragia ferebant cf) ; di demum cUI neopbitos confirmabant: quam potestatem Armentario ad chorehiscopi conditionem redacto dedit an S. . CCCCXXXIX. synodus Regiensis in Gallia. Haec quidem omnia poterant chorepiscopi, nisi pro arbitrio episcoporum eos constituentium Pot lias cliorepiscopalis limitaretur . Chorepiscopi non ordinarunt Pres,te S. D diaconos .f. IV. Quaecumque vero fuerit chorepiscoporum potestas, ordinationes tamen presbyterorum diaconorum , quae plenitudinem supponunt sacerdotii , eorum sortem excesserunt. gotium facessit eanon Antiochen X., qui vetat chore'
398쪽
piscopis presbyteros & diaconos ordinare praetra civitatis episcopum , di multo imagis canon X II. Ancyranus , qui , nisi permittatur ab episcopo , iisdem interdicit presbyterorum di diaconorunia ordinationes . Sed verbum illud canonis Antio clieni praeter ciuitatis episcopum non eli iIa accipiendum , quasi permittente episcopo liceat cho-xepiscopis diaconos di presbyterhs ordinare , sed ne id possint sine episcopo , cui oclinanti adsint di operam praestent. Quae est interpretatio Balsamonis a doctissimis quibusque latinorum adoptata ca , nec rei te habet versio luidori praeter conscientiam episcopi civitatis . Quintum ad canonem Ancyranum . eju Graecus sextus antiqua Videtur laborare corruptione . Chorepis yus , sunt ejus verba Latine reddita , non licere presbyteros . Dei diaconos ordinare , sed nec presbyteris civitatis nis ris permittatur ab episcopo per litteras ta na paraecia . Concinit Dionysius Exiguus quod pro aliena taroecia habet in unaquaqυς Ia-
Chia . Ita conceptus cancn multa con i I. t Rhinsurda . Chorepilappis non minus quam, Sbyteris civitatis permittente episcopu ordina. i PreS-hyteros & diaconos facit potestatem , qucia universae pugnat antiquitati . Et deinde qtii potest
idoneus esse sensus illorum Verborum iri allena Paroecis , quum in pliena paroecia nec alteri permittere , nec ipsi quidquam facere possunt episcopi 3 Ergo recte Petrus de Marca post verba sed nec presbyteris ciυitatis addendum demonstrat aliquid asere. N pro in aliena parochia legendum in unaquaque parochia . Certe versio cano.
399쪽
CAP. XIII. DE CHOREPISCOPIS. 335num Hauriano I. tributa eas castigationes habent. Ita restitutus canon o innino vetat chorepiscopis
presbyterorum S diaconor uili ordinatibnes, represbyteris civitatibus injussu episc6pi in unaquaque parochia aliquid agere interdicit. Videri po- test contra critica, regulas autograptita ex versioni-hus supplere; sed quando autographa corrupta sunt, ipsa ratio dictat . ad ea supplenda recte ab antiquis versionibus lumen mutuari . praesertim in hac caussa ἡ ubi iusta subest 6pinandi ratio . antiquum Latinum interpretem & Ferrandum puram putam sententiam Ancyrani canonis expressisse . nullis aut taris tum in Oecidente chorepiscopis.
or piscopi ese deserunt. f. V. Quamvis autem cliorepisc6pi preshyte
os & diaconos consecrandi carerent potestate , lapsu tamen tetraporis in Occidente , & praesertim in Gallia . omnia episcopalia explicarunt ossicia: idque forsan ex male excepto canone Antiocheno coepit usurpari ἡ & inde tempore Caroli M. recepto per Gallias codice Dionysiano . etiam muritilo canone Ancyrano confirmari potuit . Sed haec potestatis extensio perdidit tandem in Oecidente chorepiscopos . Sane tempore Pipini gravis in Gallia excitata S deinceps continuata est contra eos controversia e negabantque multi . veros esse plesbyteros & diaconos c idemque dicebant de teliquis episcopalibus functionibus P . quos chorepiscopi sacraverant. De more constit.
tus summus . pontifeX Zacharias , di inde Les ΗΙ. qui respondit . quidquid episcopalis ministetit ehorepiscopi praesumsissenu , nullum esse S iteraniaclum, ipsosque chorepiscopos deponendos , dc perulendos in exilium. Et hinc edixerunt Gallic
400쪽
q56 INsTITU T. IUR. CAN. PARS r. ni episcopi , deinceps non creari chorepiscopm .di iterari episcopales functiones ab iisdem explicatas ca). Sed tam gravi sollemnique decreto non obstante retenti . aut restituti chore piscopi igiravia quorumdam episcoporum , qui otio & genio indulgentes in eos sarcinam reiiciebant episcopalem Ergo de eadem re consulitur Nicolaus papa I, qui respondit. validas esse ordinationes a chorepiscopis peractas , quamvis vetet ab iis similia deinceps attentari. Cursam ct illare- sis negotiis occuPatus respondit Nicolaus, ut ipse in epistola praefatur , nullamque ejus responsionis rationem uallicani episcopi habuerunt . Uerum quum inde principes occasione chorepiscoporum , quos modica conductos stipe vacantibus ecclesiis praeficiebant , a concedendis electionibus cessarentcc . honam mentem induerunt episcopi ,&veluti ex compacto a creandis chorepiscopis cessarunt. Ita X. circiter saeculo cessarunt in occidente chorepiscopi. in Oriente minus quidem in eos saevitum, quod demandatam sibi potestatem modestius explicarunt; sed aetate Balsamonis etiam omnino esse desierant.