장음표시 사용
11쪽
gravitate ae virtutum splendore, divini
Verbi, cujus vices in terris gerunt , DLvam nobis re spirantem imaginem rei
Quamquam ergo inde non pendeat nosrorum dogmatum ratio ; es tamen cur alacrius ad Apostolicorum jurium d fenisonem excitemur re accingamur, qui eo saeculo vivimus, quo Clemens XL 1m
nocentius XIII. re Benedictus item XIII. eximia in Deum pietate ae religione, mira in tam sublimi is excelso gradu animi moderatione , invicta S immobili tot inter turbines Irmitate, Petri Cathedram illustrarunt; quove Tu, BEATIsSIME PATER , eamdem singulari Dei munere, jam fere per duo lotra in vivida S vegeta senectute, iisdem virtutibus exornare pergis. Quam enim Tui Decessores vel ad Christianae religionis inter Barbaras gentes propagationem , vel ad Schismaticos remereticos ad Mem S unitatem Cathol cum revocandos, vel ad Evangelici cultus puritatem ab Ethnicarum supersitionum
12쪽
mixtura re sordibus defaecandam, vel ad Jansentanae contagionis reliquias delendas ac penitus profligandas, vel ad Aposolicae
Sedia jura, ae partam Chroti sanguine
Ecclesiarum libertatem adserendam vindicandam, curam re sollicitudinem , vigorem ae longanimitatem adtulerunt; Tu ad Chrissi corpotus aedificationem, Nad eadem Chrisianae Reipublicae commoda alit comparanda, aut ampliscunda, aut sarta tectaque servanda, consanter
adhibes: atque eo quidem succesu, ut quaο ab illis inchoata re exculta sunt, a Te jam fere confecta re maturata laetemur. Tonamque Pontisce, Saxonicae Domus, subibis tuis Decessoribus ad Patria ae avita Sacra postliminio reversae , lassissimum Principem ad Tuos provolutum pedes, s Volorum limina, aliaque Urbis Sacraria mira pietate re religione colentem Ro
ma suspexit, S adhuc suspicit, ae quotidie
laeta supensque miratur. Te item Pomtisce, tum Wirtembergenses Principes has resis ejurarunt, tum eorum tenellasoboles
13쪽
ad veram germanamque pietatem juxta Catholicos ritus eruditur. Tu primariae nobilitatis Virum ex ultimis Septemtrionis partibus velut alterum Abraham, relicta Patria Patriaeque commodis, ac Domo Avortim re Proavorum titulis clara, ac δε-
opibus assuente, a no re plusquam Abraham, relictis etiam in ipso aetatis βο- re Parentibus, ac dulci a Sponsa, ad E ciet De Romanae sinum, ejuratis erroribuS
conDolantem, non modo Paterna caritate
complexus es ; verum re amplissimo s14 stratu donatum Capitolinis Artibus praefecisti: ut ex illo dominatricis Urbis editiis smo loco, apud omnes Nationes celeberrimo , in inmersum orbem virtutum suarum famam fulgoremque dissunderet ac propigaret . Illud denique, quod nuperrime ac cepimuS, adgestorum Tuorum gloriam refelicitatem amplificandam, mirum quan
tum idoneum re opportunum est Quod nimirum prudentia atque sapientia Tua, re ostili sollicitudine, re indicta constantia , Tuis obsecundante votis Eminentii
14쪽
mo Gallici Regni Adminisro, qui velut Ecclesiae re maximi Imperii Cardo, Sa-rerdotales perinde ac Regios spiritus gerenS , nou minus spiritualemnam, Potiticam re temporalemsubjectis populis felicitatem parare satagit;
Parisensem Artium Facultatem, leniter revocandam jamdudum interjectam a Constitutione Unigenitus, ad Synodum Oecumenicam proDocationem, a lu-xisi. Sic tandem, Te Pontisce, novo exemplo comprobatum est, quod olim Nicolaus Magnus ad Michaelem Imperatorem de Sede Apsolica vere perint atque ma
gnisce scribis /: Guod illi quamquam
Ecclesia aliquando per aliquantulum temporis in quibusdam reluctata sit; quae illa tamen probaVit, quandoque probaverit: & quae illa resutavit, ipsa refutaverit. Nempe laudatae Clementis Undecimi Consitutioni aliquot Galliarum
Episcopi, pluresque Theologi aliquamdiu
pertinaci contentIone reluctatisunt: Nunc
15쪽
autem illam, Te auctore, suscipiunt, plectuntur, exosculantur ; θ' pos diutinum
bellum re acerrimam animorum conflictitionem reparata tranquillitate laetantur.
Ad proinde ea merito dirigas Xosti Tertii decessoris Tui dulcis a verba, Johannem Antiochenum pos resilutan pacem scribentis Experti estis negotii praesentis eventu , quid sit sentire nobiscum. Beatus Petrus Apostolus in successoribus suis, quod accepit, hoc tradidit. Quis ab ejus se velit separare doctrina, quem ipse inter Apostolos primum Magister edocuit pHanc ergo Tibi lauream, BEATISSIME PATER , cum universa Ecclesa fes, Tis acclamationibus gratulatus; ac propodiem, ut spero, Pontiscatus Tui decennilia celebraturus, Dotaque in aliud decennium Deo optimo Maximo nuncupaturuS, hoc qualecumque munus Denerabundus offero. Quod ea saltem ratione Tibi haud ingratum fore confdo , quod sacratiora
16쪽
Tuae Sessis jura pro ingenii modulo ac Dirili parte defendo. Animo enim reDolDemti, qua demum ratione, tum Cardinalis Nerii Sanct talis Tuae. Fratris Filii , sonu Tibi in Iaboribus ferendis admin, frum alutoremque alunxisti , quiquo me nihil tale cogitantem sub ipsum Tui Pontiscatus initium, ut istis a sanctior,bus essem consiliis, Romam ultro eDoc Tit , ac proposito responderem ; tum etiam Tuis erga me benesciis quibus nuper illud accessi, quod Sacrae Indicis Congregationi a Secretis datum arctius Sedi Apostolicae devinxist) grati animi perenne aliquod monumentum saluerem; nihil meae professoni statuique magis accommodatum occurrit, quam ut Tibi Tuaeque Cathedrae concinam divinitus auctoritatem adsererem a ersus opus, nonjampridem publica luce donatum : cui plurimum momenti Clarissimi Praesulis nomen suarum adversus haereticos Lucubrationum re concertationum fama percelebris, a sjungebat. Quod meum ausum ut felices
17쪽
N prosperos N ad votum successus habeat E' Opua ipsum, quod Tuis sub auspiciis
prodire gesit, ae Auctorem ad Tuos pro lutum pedes, Sanctitas Tua Aposolica bene Milone dignύtur . .
18쪽
Nnus fere quinquagesimus agebatur ab edita per Cleri Gallicani Comitia celebri Declaratione De Potesate Ecclesiastica, quum Ili strissimus Trecensium Episcopus e re esse Ecclesiae judicavit,ut publicam ranisdem lucem adspiceret Defensiis ejusdem Declarationis ab inclyto dc celeberrimo ipsius Patruciacobo Benigno Bospuet Meldensi olim Episcopo, speciali jussu Ludovici Magni Christianissimi R gis, elaborata. Opus, ut dicitur in Monito ad
Lectorem, vere aureum, hactenus reconditum,
tamdiu desideratum, toties laudatum, Ied prae
19쪽
sertim bisse temporibus, propter ferventia itidem
partium studia, maxime necessarιum. Non potui t ergo nisi magno cum plausu & communi
gratulatione excipi tantum opus ac tamdiu Votis communibus expetitum: ad cujus etiam commendationem, ut ibidem subjungitur, pertinebat, non ipsa tantum celebritas & nomen Autoris, & argumentum operis, sed ipsius maxime Christianissimi Regis auctoritas, cujus speciali jussu suerat ab eruditissimo Praesule elucubratum. Omnia ergo ad eXcitandam eruditi Orbis exspectationem , & conciliandam hisce Libris omnium existimationem Conspirare videbantur. Primum Nomen Auctoris, qui ob alias Lucubrationes vere aureas cedroque dignas immortalem sibi gloriam pepererat, eaque apud omnes sapientiae doctrinaeque laude florebat, ut quidquid ab ejus profectiam ingenio diceretur, facile omnium mentes in sui raperet admirationem . Deinde suscepti operis argumentum: Non enim caussa agebatur, quae inter singulares Episcopos, aut privatos Theologos disceptaretur: sed tuenda erat & vindicanda sollennis & publica Declaratio, qua Clerus Gallicanus, rem maximi momenti adgressus fuerat; ut nimirum post septemdecim saecula limites Pontificiae auctoritati praescriberet, quam nullis circumscriptam limitibus
20쪽
christus ipse omnipotens Dei sapientia, Regnbque sui, quod est Ecclesia, ejusque gubernati
nis atque regiminis auctor & institutor, Apostolorum Principi ejusque Successoribus adtribuerat.'Tibi dabo claves regni caelorum: Et quodcumque ligaveris ctrc. suodcumque solveris aec. Inceis
rat ergo omnium animos vehemens desiderium Cognoscendi, quibus tandem rationibus freti atque incitati Gallicani Patres terminos Romanis Pontificibus constituissent, quos transgredi non liceret. Quis vero ad has rationes enucleandas aptior aut magis idoneus reperiri poterat Illustrissimo olim Meldensium Episcopo λ qui , ut ipse testatur, Deputatis adscriptus, publicis privatisque conventibus interfuit, nec tantum audiavit religiosissimos Episcopos, sed etiam quaecumque insigniora, ac memoratu digniora dicerentur , diligenter descripsit. Qua vero de rebus Theologicis perspicue, graviter, & cum majestate differendi vi & arte pollebat, Verendum
Certe non erat, ut quae alios disserentes audi rat, ipse minus apte ac segnius efferret, vel ut eorum vis ipsius oratione aliquatenus infringeretur. Denique accedebat ad operis commendationem Ludovici Regis auctoritas, quo jubente
id laboris ab Episcopo Meldensi susceptum est. Nihil enim nisi persectum & numeris omnibus