Elogia S.R.E. cardinalium pietate doctrina legationibus ac rebus pro ecclesia gestis illustrium a pontificatu Alexandri 3. ad Benedictum 13. apposita eorum imaginibus quae in pinacotheca Philippi cardinalis de Montibus spectantur

발행: 1751년

분량: 245페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

FR. JOANNES D MINICUS FLORENTINUS

ARCHIEPISCOPUS RAGUS IN usA GREGORIO XII. AN. MCCCCVIII. CR. PR. CARD. TIT. S. SIXTI. OBIIT BUDAE IN IlUNGARIA io. JUNli i is. O Bleum Ioeo natus Ordinem s. Dominici, a quo cognomen accepit, professus eii , eoque ingenio , dc Iolertia emicuit, ut interposito juramento . in libro a te scripto asseruerit , nullo ashibito praeceptore, dileiplinas per te didicisse , ae percepisse sere omnes. Faesulis Monasterium S. Dominici landavit . Regularis vitae in Italia reparator fuit, ex cujus institutione prodierunt cum S. Antonino viri alii ordinis sui praeclarissimi, qui in ea tempo rum infelicitate diversas Italiae regiones verbo, de opere ad binnam frugem revocaverunt. Gregorius tantum virum nil tale cogitantem , imo recusantem, Cardinalem instituit , cujus nomine Legatus Concilio Constantiens intersuit, eique persuasit , ut se Pontificatu abdicaret. Mox eum dc ipse Cardinatatum deponere , de inter Episcopos sedere eonstituisset, id Patres di Sigil mundus Imperator non passi, eum jusserunt, uti prius , dc Legatum, dc Praesidem ea in Synodo asere . Auctor fuit praecipuus unionis Ecclesiae, de extincti schismatis . Martinus U, ut Sigismundo obtemperaret , Dominicum ei comitem itineris dedit , & in Hungariam de Bohemiam destinavit ad profligandam haeresim Ηussitarum. Budae, quo ea penetraverat, tantum concionibus, de bonis operibus valuit, ut Cives illum veluti salutis suae auctorem coluerint, de mortuum, ut parentem Optimum, luctu pinblico defleverint. Miracula ad ejus sepulcrum patrata viri sanci, moniam declararunt, eumque Beati titulo cohonestarunt.

82쪽

ANTONIUS CORARIUS VENETus

A GREGORIO XII. AN. MCCCCVIII. CR. PR. CARD. TIT. SANCTI PETRI AD UINCULA,

DEiNDE EPISCOPUS OSTIEN.

OBIIT PATAVII is. IANUARII i4 s.

a Regorii XII. stat Ix filius CanonIcus Congregationis Sancti Georgii in Alga, cujus fuerat auctorum unus, primum Bomnoniensi Praefectus Ecclesiae, deinde Patriarcha C.N. postremo Cardinalis renunciatus est. Constantiensi Concilio intersuit, & PDtrui a Pontificatu abdicationem inter alios Cardinales sedens confirmavit . Pro Martino V. apud Senenses, & Perusinos res laudabiliter gessit. Mira ejus in omnes liberalitas , maximeque in pau peres, & egenos colonos nuperis bellis exhaustos, enituit, nec dispar fuit ejus in Religiosas Familias studium . Duas enim Abbatias Veronae, & Patavii Benedictinis concessit, & in Ioca alia, quae summi Pontificis benignitati aecepta serebat, primos possese fores revocavit . Ut reliquam aetatem a strepitu mundano alienam tranquille duceret, ad Coenobium Patavinum S. Joannis Baptistae, tamquam ad asylum beatae solitudinis , se contulit , in quo angusta cellula, repudiatis omnibus aulae obsequiis, communi victu Religiosorum virorum contentus, antiquum institutum pro sessus est, dies, noctesque in Dei cultu transgens ad extremam usque senectutem.

83쪽

ALΑΜΑNUS ADIMARIUS FLORENT IN us

A IOANNE XXIII. AN. MCCCCXL CR. PR. CARD. TIT. S. EUSEBII. Um magna prudentiae, & probitatis laude inter ceteros ea aetate clarissimos Antistites excelleret, & pro Romana Ecclesia Legatione sungeretur in Galliis, absens sacra Purpura decoratur. Nox in Hispaniam mittitur ut Regnum illud , sublato schisemate, Apostolicae Sedi reconciliaret, & contra Saracenos Hispanicam gentem excitaret . Communi Reipublicae Christianae bono natus, in Pisano primum, deinde in Constantiens Concilio usque ad felicem exitum neminem veritus, laboravit intrepiderpraecipuus auctor, ut Otho Cardinalis Columna, Martinus U. dictus, Pontifex Maximus crearetur . Ab eo in Aragoniam Sedis Apostolicae Legatus destinatur, ut Petrum de Luna ad dimittendam usurpatam Supremae Sedis potestatem poenis , ac cen suris Ecclesiasticis eogeret. Uerum eo obsurdescente ad silutaria monita, post pronunciata in eum anathemata, Romam reversus est.

Doctorum virorum doctissimus ipse amator, & cultor fuit, quo rum laudibus maxime celebratur. Peste obiit Τibure, & ejus codibus Romam delatum in Templo S. Μariae Novae tumulatum est.

84쪽

mnasii Magister virtute sua ad summos Ecclesiae Honores viam sibi aperuit . Carolo UI. Franeorum Regi iactus a sacris Largitionibus, & Consessionibus, & Capellae Regiae Parisiensis Τh saurarius, tam diversis muneribus par unus esse potuit, & modo in Schola, modo in Aula versatus , utriusque mores ad Omnia honestatis omela composuit . A Bonifacio IX. ad Cameracensis Ecclesiae regimen promotus, gregem sibi commissum magno zelo curavit, parique studio schisma, quod tunc Romanam Eccletiam vexabat, extinguere conatus est. Eo enim auctore generale congregatum est Pisis Concilium , in quo Romanus Pontifex creatus est Alexander V. Joannes XXIII., qui Alexandro successit, ut doctorum virorum praesidio se muniret. Petrum inter alios, in Cardinalium numerum adlegit, & Legatum in Germaniam misit. Comstantiensi Concilio, & electioni Martini U. interfuit. In omnibus Synodi negotiis assiduam, egregiamque operam navavit. Soluto

Concilio ad Eeelesiam suam rediit, quam sanctis moribus , & institutis illustravit. Nomen ipsum Petri Alliaci in Religione , deliteris elogium est.

85쪽

1 I Agni nominis I. C. sub Bonifacio IX. Leviente diuturnos schismate, semel atque iterum missus in Germaniam Legatus ni hil non egit pro Ecclesiae unione . Placentiae creatus Episcopus

Dioecesim sancte, ac prudenter gubernavit. Innocentii VII., &yi iti l Gregorii XII. gratia , & familiaritate floruit. Huic tamen re r fragari non dubitavit ob dilatum jusjurandum in electione sua

praestitum de abolendo schis nate. Cardinalis renunciatus a Ioan ne XXIII., Conciliis Pisano, & Constantiensi intersuit. Α Μar- nil tino V. in Bohemiam contra Ilussitas, & in I ungariam pro Eol clesiae pace Legatus, populos in Christi fide nutantes confirma.. l os vit. Sigismundo Caesari acceptissimus, ejusdem Vicarius in Italiai constituitur. Eugenius IV. alia eum Legatione ornavit , ut inter . Romanam Ecclesiam, & Philippum Mariam Uicecomitem Medio- Iani Ducem , pacis foedus statueret. Cum esset Abbas Commemt i datarius Monalierit S. Ambrosii Mediolanen. , vitae discrimen M.

biit. quod Ritus Ambrosiani Caeremonias antiquare vellet, &Ro- 'ν. t manas introducere . Noluit saepius rogatus , interesse Conciliot Basileensi, illud eontra Ecclesiam, non pro Ecesesia coactum affir- li mans . Duo Collegia, alterum Τicini, alterum Castellione pro l Juvenum institutione erexit. Nonagenario major, di meritis c mulatus naturae debitum exolvit.

86쪽

FRANCISCUS ZABARELLA PATAVINUS

EPISCOPUs FLORENT IN Us A JOANNE XXIII. AN. MCCCCXL CR. DIAC CARD. TIT S S. COSM AE, ET DAMIANI. OBIIT CONSTANTIAE ia. NOVEMBRIS i4i7.

I Ontificio, ae Caesareo Iure , & dicendi saeuitate adeo inmgilis suit, ut merito inter aevi sui Oratores, Jurilperitos, & Ecclesiae Antistites primum locum obtinuerit. Tantum virum JOan nes XXIII., magnum sibi in literis praesidium statuens , primo Episcopum Florentinum, jam ante a populo electum, deinde Cardi natis renunciavit. Ut tandem graviisimum schisma extingueretur, multos labores, perieula , & peregrinationes subiit, Sedis Apostolicae Legatus ad Sigismundum Imperatorem pro congregando Concilio Constantiensi, in quo absentis Pontificis vices gessit. Extincto schii mate, cum de Pontifiee ereando ageretur, Omnes Or dines in Zibirellam collimabant ; at mors octogenarium vitae, di imminentibus supremis Insulis eripuit. Sancta Synodus senus ejus Ritu solenni celebra Uit, illud cohonestante ipso Sigismundo. Potaius Florentinus Anebrem habuit orationem . Supra modum liberalis in omnes fuit, praesertim in pauperes. Concilii temporo

87쪽

e vita octinac venera

88쪽

A JOANNE XXIII. AN. MCCCCXIII. CR. DIAC CARD. TIT. S. EU ST ACH II. OBIIT MEDIOLANI FEBRUARII

I Triusque Iuris Doctor insignis, & unus ex sexdecim Bononiae Resormatoribus , Uxori superites in Clerum adlectus est. Tantum virtute profecit, ut ad Purpurae decus evehi mereretur. In Hetruria Legatus a Latere contra tyrannos , qui totum sese vatrimonium Ecclesiae temere ulurpabant, constitutus, brevi Pro

vinciam illam in Romanae Ecclesiae potestatem redegit, cohibitis hostibus, ne quid inde novi tentarent. In Alma Urbe Pontificis cum in spiritualibus , tum in temporalibus Uicarius constitutus , cum multa ad retinendum in osscio populum statueret , a Brac cio Montorio jussu Uladistat Regis in Mole Hadriani detentus est; quem Attendulus S rtia liberavit. A Philippo Maria Mediolanensium Duee, cui ob ingenuos mores, doctrinaeque prae stantiam erat carisiimus , Genuae Gubernator constitutus , Ligures quinquennio prudentissime rexit. Sedente Martino V., in i Galliam ad tumultus sedandos missus, eo munere magna cum lau de , Regnique utilitate perfunctus est. Pietas in Deum, di mu nificentia in pauperes ejus nomen valde illustrarunt.

89쪽

DOMINICUS CAPRANICA ROMANUs

NON TAΜEM PUBLICA S, SED AB EUGENIO Iv. RENUNC.

PR. CARD. TIT. S. CRUCIS IN HIERUSALEM.

I Nter primos Camerae Apostolicae Cleficos, deinde in Secretariorum numerum clarissimis totius Orbis viris Collega additus est. Α Martino V. ad ditat vendum Concilium Senas missus ,

ea prudentia se gessit , ut Concilium idem Basileae post aliquot annos celebrandum indiceretur. In Flaminia Legatus Urbes in fide S. Sedis continuit, resque innovare molientes , cen suris, & armis eohibuit. Firmi Episcopus declaratus, cum Peruvsam, & Ducatum Spoletanum dissicillimis temporibus laudabiliter administrasset, Cardinalium Collegio adscribitur, non tamen tun publicatus, sed ut dicunt, in pectore reservatus. Hinc Martino defuncto , Dominicus frustra, ut ad electionem Pontificis admitteretur , petiit. Ab Eugenio IV., cui jus suum per triennium pro bare , aut suadere vix potuit , tandem Cardinalis non dubius declaratus, Piceno praeficitur: quam Provinciam pulso Francisco S sortia in fidem recepit , paeatamque gubernavit . ApostolicasLegationes a Nicolao V. demandatas ita peregit, praecipue apud Alphonium Neapolis Regem , ut tandem tranquilla Italia ad Dominicum commune bonum referre videretur . Si quid contra Religionis existimationem, sive Apostolicae Sedis m et latentia , fieri a Cardinalibus praeter eorum Dignitatem videbat, qui Primcipum benevolentiam sibi conciliare satagerent, quam aegerrimo animo tulit, eorumque conatibus, quoad potuit, semper obstitit. Omnibus tanta in veneratione suit, & Collegis suis praecipue, ut suprema Tiara dignus palam praedicaretur. Eos , in quibus ni tor integritatis , di virtutis specimen inesset, pro virili parte ad honores extulit, assirmans , Christianam Religionem positam in tuto fore, si in ministrorum virtute niteretur . Hinc ex ejus dinmo plures pietate. S literis clarissimi viri, velut ex virtutis se minario, prodierunt. Fundator fuit Collegii nomine suo Capranici nuncupati, quod ad haec usque tempora foret.

90쪽

B. LUDOVICUS ALE MANDUS SE UAN Us

ARCHIEPISCOPUS A R E L A T EN s Is A MARTINO U. ANNO MCCCCXXVI. CR. PR. ram. TIT. S. CAECILIAE, OBIIT IN CAsTRO sALONAE PROPE ARELATEM 16. SEPTEMBRIS 14so.

SEARCH

MENU NAVIGATION