장음표시 사용
741쪽
p. Ss IN LIB. IV. Ap. LXXIX. 66s
c in eadem pagina, custodis loco quem vocamus adposita
haec erant Erha κατα με Tre, quae referebantur ad ista,
καTet,ETαq opia . di irapi ii iri c. a quibus incipiebat Prima pagina novi quaternionis, qui proxime sequi hebat. Iam inter duo ista folia insertus erat alienus Uaternio ex libro . huc translatus, quaternionem suspicor fuisse, non ei foliorum, sed quatuor foliorum informa quadrata, quot folia dedisset quaeque membrana in illam formam plicata; qui quaternio ab his verbis
Igitur librarius, ii ex illo codice sic turbato opus Athenaei descripsit, postquam ex ultima pagina praecedentis solii verba ista Vraebhoc simul cum custode reTχμset descripssisset, continuo sic perrexit, απου αἰονTrecci in redis, Egpocpω O di sic porro donec absolutis qUatuor foliis alieno loco insertis, quae in ista verba desii-
cum custode Jὴντων pervenisset ad alterum quaternionem, qui proxime sequi debuerat, ab his verbis incipientem pag. 82. b. καTre,sTre*oprepra vitta vis iuri. c. Quibus ita a nobis, fusilis etiam fortassem enucleatita quam necesse erat, explicatis, abunde intelligi arbitror, sic scripsisse hoc oco Athenaeum, ut a nobis editum est Aic Ohoc ' ob κατὰ μgTreeopae . diiωνι ησί op nμio Tovinc neqUe adeo opus esse nobis quaerere, quis fuerit Ix:on poeta aut fuerit-ne Ion pro Ixione nominandus Nam AEsCHYLi fabulam fuisse, Ixionem inscriptam, nisi aliunde constaret, vel ex hoc ipso Athenaei testa monio discere poteranatis. Citatur vero etiam Ater F- hoc Eimpi ab Hesychio, in Iapsyτιν. Referturque insuper in eiusdem Aeschyli fragmentis ex Ixione pag. 6 o. d. Stante i. versus ille Bio m sp apo decvreToc υκ Agi TE'O , adiecta hac nota Stob. Eth. iret Scilicet legitur ille versus apti Stobaeum, in Sententiarum Serm CXX p. 6O6.ed Ges n. ibi Aeschyli quidem nomen, at non fabulae index adiectiis est: at indicem fabulae, Aesch Ius Ixione ex Parisiensi ptito codice sto adnotavit Grotius in lo-rit pag. s8. it. XXII. Fuerint igitur duo haec testim
monia de Aeschoeli fabula litote, alterum Stobaei, ait
742쪽
rum Athenaei, adnotanda ad Fabricii caput illud Biblio-ethecae Graecae, quo de deperditis huius Tragici Fabulis
agitur Sunt autem versiculi, qui ab Athenaeo hic cita iiDtur, o P ὴμ iovorum c. anapaestici sive, rectius ut dicam, unus est anapaesticiis versus tetrameter eatalecticus quem in duo hemistichia non alia de caussa distributum scripsimus, nisi quoniam integrum versum non capiebat unius lineae spatium. Quid sit vero cur de piscibus intelligendum illud poetae diciti statuerit Casau- bonus, non video ac sane preioetro laeso tam ridiuule abis surdeque Graece dictum videri deberet, quam si quis latine gingrinam aptiam diceret Metaphora, qua usum esse Aeschylum ait Athenaeus, in eo posita videtur , Ut, Uod in iμιότω .minori tibia usu venit, ut sonus eius a maiori obruatur ' vas absorbeatur, id generatim ad alia omnia transferri posse significaverit poeta, dixeritque, ubique, qtio minus si id a maiori obscurari deglatiri Poetae verba vi in illum sensum interpretaremur, cum per se consentaneum erat, tum suadebat Pollux, qui, cum lib. I. sect is r. ubi de nominibus ex nia compositis agitur' adnotaret, . o et op αυhoi dixisse Aeschylum, haud dubie non alia Tragici verba , nisi haec ipsa ab Athenaeon L citata, in animo habuerat.
Et sic hic quoque haud dubie scriptum oportuisse evicit REI NESIUS, variar Lection. II 6 p. tis inpag. 66 sq.Provocan ad Strab. XIV pag. a 28. pag. 22. d. d. CZ-saub. L ad Plin. lib. I. in Auctoribus externis, quibus in libro VII. usus Plinius erat: rubi quident mendos
743쪽
p. 8r IN LIB. IV. CAP. LXXX. 6
c theorem.rta pro heuremata vel stipisμctet legebatur ante a duinti m. Extra dubitationem, si qua ita pererat, rem ponunt nostrae membr. quae perspicti h. l. sicut duo blis aliis locis, *opo liabent. Praetermisit Ephori mentionem Epitomator, a voce κιθαγιστnpiae statim ad illa
gr. J. και bis ita p, και αυToc CT πε υλων. Haec verba, cum errore iuniorum librariori in omissa essent, simili exitu huius pii eius cum proxime praecedente deceptorum adiecimus ex membr. A. In quibus qui dein culmsi scriptum sit, Ah eis sep και αἰ τὶ &c. id ita interpretatu sum ut, quod saepe alias ab eodem librario fictum observavimus hic pariter ab eo admissum statuerem scilicet ut duas lectiones, alteram quae in contexta scripta erat, 'AAceic alteraiar quae aperne literis vindicata erat, imperite confuderit miscueritque Nempe A silc statim scripserat ille librarius, de cuius exemplo descriptus noster codex est, quod nomen familiare esse debuit scribae Deipnosophis artim Athenaei, in quibus persaepe Alexidis comici testimoniis usus est auctor deinde, poli quam animadvertit ille errorem, veram nominis terminationem superne inter lineas adscripsit. At haec ita ego coniectura statuens, perquam probabili illa qu dem, ut arbitror, tamen profiteri debeo, nusquam alibi mentionem ullam ALEXONIS, qui de Tibris aut omnino de Re tisica scripserit, factam ni reperisse sed ne ALEXI Dis quidem Quare de hoc Docti viderint. Ac ne ullum quidem ALEXONEM Usquam memoratum reperio, nisi Alexonera Myndrum , qui Mυθικω libros edidisse per hibetur apud Diogenem Laert. I. s. Sed ibi viri docti probabili admodum ratione contendunt, Atere popo pro 'AAlio scriptum porritisse.
reuhoc est sipula vel tenuis avena Virgilii De originatione vocabuli respiroc varie praecipiunt vide Eustath. l. c. Interpp. Hesychii adsietti or Adde P. Victorium Var. Leet XVII. ., Lexica latina in Tityrus Ibid. piet To-q apio legas ut dedit S. A. an Oi Torsipsis; Ut Editum erat, perinde fere fuerit; sed praestat edita scriptura.'Arct ire popion tar Oeπλομαγ'. Vulgatum rep-Jpion; tuetur mS. A. cum hae, tum XIV. 63g. e. ubi
744쪽
α ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 82.
idem testimonium repetitur. Utrobique innomen poetae, d& testimonium, desideratur in Epitoma Vulgatam quidem scripturam utrobique, nulla adiecta animadversione, tenuit Casau bonus qui tamen in Animadu ad VI 26 L. f. de eiusdem veritate dubitavit. Sed citra dubitationem res tetricissile corrigendum esse, EURSIUS monuit, in Rhodo II. d. p. 8 . Recte : nam Asexandrides quidem Delphiis, historicus fuit de quo post ossium lib. III. De Historic Graec pag. 32o praecipue consulendus Hem- stertius ad Polluc. IX. s. Alixandrides comicus poeta nul- Iibi umquam , nisi in corriaptis quibusdam veterum scriptorum libris, exstitit. De quo post ea, quae ad Aristo phanis lutum p. 23 sq. idem Hem stertiusvis disputavit, nihil est quod a nobis addatur, nisi Ut doceamu quam pulcre vetustae nostrae membranae sententiam doctissimi viri confirment. Nempe apud Athen. I. 26 I. f. ubi Agistri pion vulgo editur, non modo in Epitoma quod ibi etiam Casaubonus adnotavit ripae eae popiri recte scri
,, sic legi, alibi hunc versum in Athenaeo, Capud n vetere nonnullos Grammaticos Sed mihi durius dictumn videtUr μα αβ ιν λαλει , pro inter loquendum magadiet
Mimitari Deinde etiam illud, si quid iudico, duriuscuis
n magadis sono Excogitavimus igitur planiorem bon
M bant particulam similitudinis indicem venuste omissam dii esse. Loquar tecum Ut magadis, alte Oremibse. c. CASAUBo-NUS. - Repeti eumdem versum apud Notirum XIV. 63 . e. iam paulo ante docuimuS. Quinam autem sint alii veteres Grammatici, apud quos eumdem legi versum Ca- situ bonus ait, mihi non liquet nisi forte Tryphonem Grammaticum dixit, e quo una Athenaeu pag. 63 . citavit: sane apud eos Grammaticos, quorum scripta hodie supersunt. Suidam, Hesychium , Pollucem, tymologum, Fustathium, frustra eumdem versum quaesivi. Haud immerito vero miratus est NESTON in Hermesian pag. a I.
cur dura Casaubono visa sit dictio illa, IJ Iα αδ ιν λια,
745쪽
p. 8a IN LIB. IV. CAP. LXXX. 66b
iciar cum a s σθω TM Γλαύκον, et v Κύκλωπὰ id genus alia dicantur, pro inter saltandum imitari Glaucum, Iopen, Sic Idem vero inson, si quid mutandum, et-Gecit in dativo casu scribendum censebat, ut apud Theocr.AX. 28 sq. rvpi ι μελiiriptii, rei Ata Aethita. At apud Theocritum alia ratio est: nihilque in illo vocabulo hic mutandum. A poetico utique sermone minime aliena videri debuit ista locutio, Magadin tecum loqtrar, pro Militer tecum laquar atque sonat magadis: nempe simul remissa tenuiaque voce, simul vero etiam grandi, alta. At illud haud dubie recte viderat Casa ubonus, μένα. pro vulgato et scriptum oportuisse in quo lubens ei morem gessi.λώτινοι αἰλοί. Eaedem tibiae nude etiam taeto dictae, iit ad pag. I s. c. notavimus. Et simpliciter AtaToc, pro
tibia, vel fistulas ut apud Euripid Troad. Helen.
, , lorum ossibus dictum libro secundo extremo. c. CASAUB. Vide l. i. a. inibi notata, Animadu T. I. p. i. Verba ista ex Athenaeo repetens Eustath. Iliad. pag.
Iaid 2 sq. ad nomen ii et ita sua ex coniectura adiecit, ω καT' At in reto icta; de cuius interpretationis
di, scribitur. O pag. 36. et Putabam voce =α μο alludi ad
Minymum vocis rep noc nam persuasum ibit veteribus DGraecorum criticis, vide tymolog. . in si pictos. Jn Epiιro quasi strepύμσο esse dicta nari cui vel Strabonentes e lib. X. pag. I. c. d. Casau b. barbara sit ea n x Graecis, Syriaca Sed baromum sive armum distin-
μinc An apti alium scriptorem eiusdem artificis mentio reperiatur nescio. Apud Plinium quidem XXXIV. 8,
Is num. Et in nobilium caelatorum, eorumdemque pictorum numero, Lesbocles non natur. Apιστε: νο δ' ἐκφυλα op ανα καλε ι ινι κα . Cum qiοινικικα esset editum, adnotavit CASAUBONUS: Le
746쪽
is o ANIMADV. IN ATHENAEUM p. asa.
di, phoenicica talium UsicUm organum nominatum plera-fdi, que autem eorum quae laic commemorata sunt, a Syris D Graeci acceperant. Sed scri hendum, re Ag ou i Erecne lib. XIV. pag. 36. b. Lubi gesta inus huic locurum:,, scribit ibi Athenaeus, pag. 63 p. b. Phoenicem Or-
biganum a Syris a Phoenicibus, scribit J inventum etes di Tnc I TU Us p Tnc poetii optet . α -- Mendo hic non caret s.
A. sed codex Epit proxime ad verum accedit, o ινι-κcteri sic scribens Nescio an idem instrumentum intelligatur, tio alii Opo*οίνικα vocant pag. I i. e. a 3. c. d. Proxime dein, Ret et pies et pena cute scriptum tenui, sicuti editum erat consentientibus msstis; certe, in s. . nil aliud adnotatum se in Od. p. sic perspicue scriptum video Potuerat ita placere Aristoxeno, quamvis constanter fere ubique alias ante penacute efferri soleat id vocabulum video tamen etiam XIV. 36. c.
eo dicum omnium . . dissensu, consultissimum fuit certam docti viri emendationem, ab ipso Auctore nostro suppeditatam, ad Optare. Idem vocabulum Ap iαμ oceadem pag. 36. sub finem tertio occurrit, consentientiis biis libris firmaturque insuper Pollucis auctoritate lib.
nple atque explica ex ipso. pag. is f. d. Massey J Trendi, pati cillo runa verborum praetermissio contrariam eiusdi, menti sententiam hic peperit Pi At enim negiri, rem di, publicam a se institutam arrisices acturam T ι άνω και Tv-nκTιJωp. O caeterorum si CASAU Bi
747쪽
P. 18s IN LIB. IV. CAP. LXXXI. 6 x in CAP. a XXXI.
οι, ἐννεαχopsi. XIV. 36. b. ubi quidem media vox temere in editis omissa Hoc loco cum nescio quo casu o Ripost oc absque accentu in ed. Cas. I. scriptum fuisset, temere deinde in ed. Cas. 2. 3. σκίνῖα ο; posuerunt: pariterque dein in Matronis .in Theopompi testimoniis o Rhipae e .c Ripyae o edidere licet recte ibi etκι post be&σκι Oaeda in ed. Cas. I. expressum esset. Ad extremum, in Anaxilae testimonio, ad verum rediere omne S, commmuni consensu, Ripra, cti scribentes. De σκιrJα , instrumento musico, cons Ptolemaeum Hephaest libro VI. Ex tr. pag. 33 q. d. Gal. De eiusdem vocabuli usu apud Logicos vide Fabric ad Sextum Emp. pag. 8 sq.
p c. MATRONI imitatio Homerica est in his, ita di, scribendis verbis atque exponendis:
s, Ilii vero paxillo id appenderunt: unde etiam in ratis pen-,, Abat. Prima verba, quid paxillo appenderetur, non des, clarant fortasse aliud instrumentum musicum fortassem lagena vini, ut in illo Hermippi comici, si pud Athen.
3, XI. 8o. e. f. IC E κύλιξ υ ηυ κpψαTαι σμι πασσα - Mλὴ*i p., CASAU BONUS. Imitatio omerica spectat ad Odyss. U. 6 . Qios. Potuerat O tam scribere Matro, ut voluit CasaUbonus sed nulla magnopere necessitas tirget, ut librorum deseramus scripturam Og Detro, quam Um editi tuetur s. A. Eamdem scripturam Brunckius tenuit in Matronis Fragmentis, Analeci . . II. Pag. 2SU. Um. s. Epito mariti idem nil aliud laahet, nisi, Eo et O. σκινθα. ac DTpsi do do up αμβν, mTp- orereptae bcriptas i. In vers. i. Ultam syllaba verbii vireces producitur positione, quae ilicitur ex consona , spiritu aspero a quo incipit vox sequens Vers. 2. ἀνηλα-
pretatus est, Steph in Ind. Thes. Ad quae verba ad notavit hoc loco DALECAMPIUM: n Nimio studio musicae te.
748쪽
6 1 ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 83.
3, nebatur, ut colum suam tendi artem negligeret. α - a Habent autem haec quoque nonnullum ad Homerica verisba respect timet nempe ex poetae praeceptori Tὴ TE TAα- κατ et debent esse propria ep mxων , Iliad. c. clyxsqq. alibi. Nec verbum illud ETαiva Tobem. I. par diae exsors est respicit enim ad Odyss. J2 33s. λακα τη
Ap μα ira. THEOPOMPI Colophonii poema, pμαTious, in libris publicis inscriptum, in membranis dicitur μα-
MDalecam pius scribit eorω initio posterioris versus: di, quod sententiae non potest convenire. ego sibivop, n fagineum. Nam cs Theophrasti, quam cis imam indi-ngetavit Theodorus Gaga, iudicio eruditorum agus illadii est, operibus ligneis apta arbor, de qua Plinius lib. XVI. Dcapite de lignis sectilibus: O cap. 3 sect 8 . Facilis: O fagus, quamquam fragilis o tenera et eadem sectilibus la-n minis in tenui flexilis , canisque ac scriniis sola utilis. Exi, hac arbore laetum scindapsum ait poeta Sed videnturn ad scindapsi fabricam non unius generi ligna deside
ncipua scindapsi materia, sed de ligno ad quasdam parii te necessario. Sic observat Theophrastus in v. de Plan.ntis, O cap. S. pag. id ed. Helias ct ilicem non esse uti-ntem simpliciter ad lyram , sed ad υνα λυμαι καὶ ψαλ-
ii Tnpio; . Promatum esse arboris , non fruticis nomen, adi, Theocritum probabamuM an sit myrica sive tamarix ,ri quaerant inplius hidotomi. c. CASAU BONUS. - Poetae Epici, THEOPOMPI Colophonii, absque hoc testimonio foret, apud Athenaeum conservato, memoria perierat.
Eiusdem tamen mentionem etiamnum alibi obiter quidem factam, haud sine veri specie, sibi visus est reperisse doctissimus SCHNEIDER, quem ad in Animadverss. in Nicandri Alexi pharmaca pag. I. Corruptas fuisse membrana oportet, e quibus titulum poematis, quod dicit AthenaeuS, Ahua,etio vel Attaetricenotatum reperit Ca
749쪽
p. 8s IN LIB. IV. CAP. LXXXI. 6 3
b sauhonus. In nostris quidem vetustissimi membranis perspicile Aptav et i scriptum, sicut in editis legitur. Reete Espne lip non et ii Ioed op scribi in editt. et t. .nasStis, paulo ante monui etiam in ed. Cas. i. scriptum; pro quo temere in eiusdem Casau b. Animadv. σκίνIretii opexpressum es , quod deinde in ed. Cas. a. de . perperam in contextum receptum. Non sibi p. ut in eisdem nimis advers. perhibetur, sed iusporum sic scriptum in editionibus omnibus. At perspicue exserteri bipo exaratum in membr. A. potare hoc Hesychio est μυγικn. Est autem μυpi ii, tamaris Gallica in n. ut ad Theocrit. I. Is in edit. Hartesii Schreberus adnotavit rei usu Tre,pὴμαAoi debi-ridi ac totiella myrica liuelligi volebat Spanhem ad Callimach. Pag. s. immemor nempe ad quodque genus supellectilium, sed maxime ad musica instrumenta, inutile esse recens lignum livenem, validam arborein rectiuS, puto intelligem US. ναξίλα ερ υροπο ιω. Non memini legere alibin fabulae titillii moυροποιὴ Apud Stobaeum tamen, Serm.M LV. citatur Anaxitasta Mupo Tosti, sed puto scribendum dii Adpovos , aut certe AoυTpo et oim Pollux lib. VII. cap. MXXX ffect 16 . in sermone de Balneis: Apestiriae c
npetit lib. X. cap. X. O sect. 6. Ju CASAU BONUS. Apud Nostrum, praυγοποιώ tenent Um editi membr. d. Est autem Atipo Toιὶ , si lyra; talia id genu musica insertimenta qualia in hoc ipso testimonio nominantur con- fcli, ut adnotavit Pollux IV. d. in II is3. Nec vero aliter cliptum oportebat apud eumdem Nostrum, II s S. c. ubi ceto pecti A λύpomolo mendos editum est, haud multo melius in me mi, r. A. scribitur sic celo apstiιλαυpo πιι υ. Apud Stobaeum, cum in ed. ven. Ges . . mendose 'Apreeis: nominaretur ductor , absque fabulae titulo dein in ed. Ges n. a. ri sic edittimest, Anaxit ri R αυγοπιου. Tum rursu Grotius nude Anaxitatis adscripsit in ora Flori lcg. it. LVII pag. g. puto, quod mendosum prorsu titillum videret. Nam in codice Parisino , quo BrunckiUS his est,qtiem Um dein(ni falloro Grotius olim consuluerat, sic scribitur, 'AναξιλαC ἐκ μυρενίου quod ex μυpo oto vel Mυps ob corruptum esse adnotavit Brunc in Florilegii Grotiani e
750쪽
er. ANIMADU IN ATHENAEUM p. 83.
empto , quod ipsius olim fuerat, nunc ex dono optimi Viria
nostrum est. Facile autem credo, Aυpomoto ibi, ut apUd Athenaeum, scriptum oportUisse. Ac tortasse ex Athenaeo corrigendi etiam Pollucis codices apud qtrem quoniam eo loco, ubi de balneis agitur, citatur ista fabula, facile decipi potuerunt librarii, ut έν ουτ οποι pro praυpo- ποιω scriberent. Taceo, nuSquam alibi reperiri vocabulum AoυTpοποιι , ne commodum quidem sensum videri admitteres nisi forte intelligere volueris hominem quilalnea curat, Uemadmodum pαπεζοπο ο; apud Nostrum IV n o. f. dicitUr qui mensam curat. ΣώπαTps et o arrepta os . Tta vi pre*ola. ra Mύσται. vide notata ad III. Iis a. ad IV. I s. c. In SO PATRI vers. I. promovet ii, in m S. A. perperam Moscii scribitur;
liter tota, quae in sine adscribi debuerat, in figuram literae x detorta, ut passim alibi. Ves. a. Si magis pro cha veris reta interrogative scriptum, verteS, in manum(tuam quo pacto pervenit Testimonia ista praetermisit Epitomator, satis haben haec verba adposuisse , βαρβι-
IV. s. est instrumentum musicum α ιαμ ios vero eodem Polluce auctore, IV. 66. .83 sunt pίμοι τινὶ κιθαμιαTiφιοι , oli Ret Vrpo m Aoum, id est, modi quidam citharoedorum, quibus etiam tibia succinebat. Alias, in doctrina de Metro versuum, pariambus pes idem dicitii qui vulgo purrichius: de quo vide et bom in Notis ad Aristidem Quintilian de Musi: et pag. a d. Fabulae titulus, cum g isi heditu erat, sed p sp ιαAA dedere membr.A. Vide notata ad IV IJO. c. Σεμ λα δ op ρυgra c. D Non semel conquesti sumus, de Epi CHARMI fato cuiu Omnia pridem est cum ii eon re pauculis fragmenti excepti S, quae in hoc potissin mum scriptores Athenaeo hodie superiunt. Illa vero fere M sunt omnia quam corruptisma. Quid enim hac letalonen contaminat tu . EsμἐA I. U.pε ει, και παAi *ιν σοφὴ