장음표시 사용
722쪽
6so ANIMADV. IN ATHENAEUM p. 3 6. legit: ideinde fuisse debet inquit uocabulum ut et x f
secutus sum, ad Euripidis Hippol pag. Is monenti, versum initio mutilum sic praeponendis voculis G 'comis pleri debere. ToUPIO quidem ad Suid Part. III. p. m. or. in hunc modum scribi placuit:
ANAXANDRIDAE verba sic edita erant, tana Iuam n Um a complerent senarium quae naihi ita, Ut a nobis factum, distribuenda bis a iunt. In isto versu, O PATRI 3 Bacchide, et Top μὴν αυλον, . hoc aenet deest particidii pi Um Ati 1 p. aut pαλα p ut in versu praecedente dii ex Anaxandride, ἀναλαβsων μὴ ναυλον &c., CASAU B. 3, Seqititur PROTAGOR ID A locus ex eo libro quem M scripserat de Speeiaculis, in suburbano Antiochiae Sy-di, riacae Daphne dicto celebrari soliti et res pag. io c. Mei 83. f. repeth IE p ανου καTαμιTo si Tet RFOTc dii Ata cetos etpo πανJὴpου , T TE Og μοναυA , α. n. i- Detet et spias rix sit mirυpi si Mendas esse in prioribus ver- di, bis multas, nemo es quin fateatur. Nobis sic videtur
nnis organi fidibus constantis, O crepitaculamum , O pandoridi suaviter canentis. v Tre sic accipiendi im ut apud Aristo bdii Elem saepe , n Tre cytho ocet,ire c, animum appulit , in dii Metaphysicis, ToυTc et ps o To Caeret,ET ita nμμένοι , si es mediocrater versatis in ea scientia. 3p ανα καTet,iTo , ii peripla rasis est elegans eorum musicorum instrumento-birtim, quae petes Tli vel καθαπTre nominantur aut legen-3idUm καταμi Toυ, Uod erit idem atque .petreTob
M Iam pro iv, χνου , quod a sententia huius loci estri alienissimum, facimus ij. υ*ώim , quo nihil convenien-Mti US cc CASAU BONUS. In Epit totus locus desideratur Membranae A. nihil de scriptura olim edita mutant, nisi quod et , Io in s pro ecpJspi dederunt recte,
quemadmoduin, alibi scribitur, pag. 83. f. ubi ipse hic respicitur locus Fuisse instrumentum T iaeo Pop, id est, tribit fidibus tensum, Pollux docet IV. o. apud quem
quoniam quartu casu etcci ovilec; circumflexo accenta
723쪽
p. 1 f. IN LIB. IV. CAP. LXXVIII. s
h notatur, rectus casus fuerit laeerAυpst, ut apud Hesychiuina cum apud No(trum cetrae pnt dic, o etret I Uprustatuatur nomen Coi iter de eo instrumento Mei bona ad Nicomaclii Harmonic pag. ns. In verbo fricti taliAdi illatilias in eiu stet Miro distinetis vocibus scribi non
placet quamvis enim os leto dicantur chordae vel sides quibus tensum est musicum instrumentum tamen dictio is an lip ανα καTα μίτον , pro infrumentis quae us tensa sunt, non videtur analogiae sermoni satis conseruanea. Facere alii quid scribere, pertexere ae Tre leto dicti ni Graeci sed notione longe diversa ab ea, quae litii loco conveniat. vide Notas ad Polyh. III. 32, a. Itaque, si tenendit in esset stetet,irorum, ad verbum vetet reserenda
foret liae die lio, tali quodam sensu, adcurate, subtiliter, tractavi, Sed praeferendum utique ου καταμ idcυ Ut lip αιον καTαμιTo dici intelligatur instrumentiam omne saetas tensum , quemadmodum ὲπταμ'o κιθαnt apud Scholiasten Pindari, Pyth. II. ias est cithara septem cho dis sonans. Quod adυeto revoi, spectat, ex quo Jυ-i Mim Casau bonus fecit, probabilior videtur VILLE BRU-MI sententia, raro praro scribentis; quod de submisso quodam, gravi sono intelligatur, qui cantantis vocem comitatur quod non male convenire videtur partim cum natura instrumenti trilius solum chordis tensi, nonnuli etiam monochordon intelligebant panduram , Ut Nicomachiis docet Harmoni c. I. pag. 8 partim cum ipsius nominis originatione, extaetro instar g l . Teget ires ' πιTgθειμένοι κα , poetes et Iet. Elei, gans locus POSIDONII, de ridicula expeditione Apamen-ntium contra Larissaeos. Describitur eorum ornatus cumi, in procinctu essent, qui potius comessabundis adolescen-ntibus conveniat, quam veram tignam pust naturas la,, ea his oria sunt liae verba et Treet Tres' g ιTεθειμε-
ii σθαι δ' ύ κωλυοντα. Tobcri et iλου . Et si nihil varianti, codices m SSti, tamen scribendum omnino et ET A OOc, di, nisi cui probetur metaplasmus generis in hac voce.
iit os habentes capitibus impositos. Sic apti Pausaniam,n πσεθειμ. piis peteteto et nμα. Usitatius est et reppικρί- itersee in hoc loquendi genere. I po tam ire non aliud nsunt quam Parvae Personae, vel faciei tegumenta , ex tenui
724쪽
gsi ANIMADV. IN ATHENAEUM P. I 6.
,, subtili materia factae. Has personas, ait POSIDONIUS,anis suis Cantatas, it faciam Aiadem inumbrarent, at ventos, non ob errat quo minus cervices assaret. α CASAU BONUS.
Ex toto Posidonii testimonio nil aliud, nisi is a verba adposuit Epitomator Noscio oc J Στωικὴ φιλεο opor,
Memibranae A. in me inerra es nil mutant. Mihi vero non dubita iactum videbatur, esse illam vocem ex sTασι πcorruptam, quae esset legitima forma diminutiva o νε- et dicroc ars Tώσιον. Eamdem ei nendationem iam a VIL-LEBRUNIo video occuparam irtim vero , quod inrepsis o Dee etiam consentire omnes libros msstos a Tr-
mare videatur Casau bonus. Nempe codices Italici, e qui-bti ille lectiones habebat excerptas ctim exemplo Aldinae essitionis fuerant collati ita nihil ad istam vocem ex
illi adnotatum repererat Casau bonus. At et poet Rama et habent membr. . nec aliter ed Ven. Tum demum med. Bassi operarum errore , poeteo Vec expressum eqtiod Dalecam pius pro 'sae et mi et accipiens, lamas interis pretatus est. Hoc est unicum fundamentum , quo nisus erat Casau bonus, cum fidenter, οσώπια legeret,in nihil hoc loco variare codices msstos assirmaret Ac voluisse quidem ipsum etiam Basileensem editorem Ut 'poetώπια. ederet Ur,
intelligo ex eodem exemplo editionis Aldinae, quod Bedrore olim fuerat in quo ille sua manu ripo σώπια correxit, Ex quo nihil aliud efficitur nisi fuisse illam duorum doctorum virortum . Bedroti Dalecam pii, coniecturam Casais boni calculo comprobata in Cui coniecturae illud quidem praesertim addebat speciem, quod vocabulum Wpοσκόπιον Iisquam alibi reperiatur, nec, quaenam eiusvis sit, certo queat definiri: sed, quoniam iusta analogia a verbo poetaeon si prospicio, formatum est nomen , non satis idoneae istae caussae erant, cur ab editore il- Itid abiiceretur prorsus e memoria hominum eliminaretur Potuerat aliquod galeae genu , aut nescio quod aliud capitis tegumentum eo nomine designari. Habent quidem Gallo- hanc nomen Graeco isti fere responden S, visere, quo anteriorem galeae partem insigniunt. At, quum tamen certi nihil haberem, in latina versione scripturam a Casaubono vulgatam defensamque tenui et quamvis, ut dicam quod sentio, non satis videa in cui usui
eis, qui petas fuissent inumbrati fuerit elim persona ,
725쪽
p. i 6 IN LIB. IV. CAP. LXXVIII. is s
h ciei imposita ad arcendum solis ardorem. Taceo, quod diminutivum vocabuli πείσω πον , πpοσωπEgo formari so
gillatim inarii, apud Aristoph. Vesp. Id. 6i6 ed Br. ubi vide Schol. Parique notione amesium Latine Petronius dixit, cap. I. De quo monuit Salmasius ad Tertuli de Pallio, pag. 38. neque praetermiserat illum graeci voca-huli usum, Stephanus, Thesaur. T. II col. 33 p. c.
Potuerat autem idem vas etiam cibis condendis inservire. Fuisse amphorae genus utrimque ansatae, alti it Bur- mannus ad Petron pag. 23Iq. A forma, asini fere uni-litudinem referente , nonae ita venisse coniectaverat Graecus Comici enarrator. ILLEBRUNIUS verba Tob; etpαχά- hos, a superioribus divellit, Win ore pαχi Asic mutata, ad sequentia verba refert quod specie non caret: at non ita, si cum ipso opob; pro sim iumentis accipias, sed si intelligas, i os homines vase , quae virium C carnes continerent, e colli suspensa secum circumtulisse.
, Athenaeo probat Eustathius. Minus in e apud Hesy-s,chium hodie , Traup bo .c CASAU B. - Uae ex Athenae Eustathius huc spectantia habet ad i. et . pag. IEI , I . ea ex loco paulo inferiore pag. I 8 a. d. ducta sunt, qui locus cum hoc conferendus. Ibid. VII sim Dic,
,, naulum non aliud fuisse organon musicum ab eo quodnκαAmet An vocabant, Hedditi affert epigramma. c. A-
726쪽
cta ANIMADU IN ATHENAEUM p. I S.
SAU B. - At, ο μόναυλec hic non intelligendum organo cin i Im, ut ait Casa ub sed tibicen illa tibi s eatensae quod perspecte etia: H. STEPHANUS Thes. I. ai. c. monuit,
ubi Eustathii verba citavit, ex hoc loco, ex his quae proxime post Hedyli epigramma adiecit Noster ducia. Perspicua res est, cum, Epαυλο dicat eumdem esse, qui
λαμαυλὴ Tnc tibicinem denotat, non instrumentum. Et in ipso statim epigrammatis initio hahet o μόναυλο -- αυ- Aneth; . Si de instrumento velle hoc loco accipere oportebat dein sic criptum o νυν καλουμ*llo αλαμαυλo . At nil tuatti opus est: de instrumento ne in usu quidem videtur fuisse nomen καλαμαυλο , quod Usquam reperitur; nam instrumentUim, quo canit o καλαμαύAn , καλαμoc vocatur, Ut mox lit. d. Aut o καλά μι
,, primi di ultimi versus comparatione intelligitur, monau--,utimi Mamatilum idem esse, quod erat probandum.s, Aethim ita scribo :
n quem Libuit filium Scirpalus, id est, 'Scirpuli Flius. Dein, de lego:
727쪽
p. r 6 IN LIB. IV. CAP. LXXVIII. is s
n mine manu solertes. Poeta ait, Scirpalum nomen hoc D filio suo imposuisse , animo praesagientem futtiram il-nlius iis reυAnetiaesic peritiam Tibicinum reorum om-Dnium qui tractant organa petae Tet et diaAregis Tet, erudi-ntos digitos esse oportet. Sic paulo post O pag. 183. d. Juait Athenaeus, Epigonum fuisse μουσικώTαTop xTE Tnpii Te pet . Ex his constare arbitror, scribendum esse in te ii quentibus:
x, θαυμαστα, Walia id genus, de qui biis alibi diximus. dii Postea ait, nomen Eupalam omen habuisse, levasissen illum tibicinem suaviminum. Lego et
n Pancalus, nomina sunt sodalium Theonis, sive Exi paladii mi, qui soliti dies condere cum illo potantes merint igitur poeta illos testes ciet dulcium Theonis mo-Mdulationum ., CAS AD BONUS. - Lubens cum Casa taboro totum Epigramma tale adscripsi , quale vulgo apud Athenaeum legitur quo facilius per se ipse iudicare posse
set eruditus lector, cum quaenam essent vel baritiae em Endatione eere ipsi viderentur, Una quae prae caeteris comi nodissimae videri debeant ex magno numero conie-Hurarum a viris doctis propositarum. Nil differt autem scriptura editionum Ven. Bassi ab ea tiam in sua ditione tenuit Casauhonus, nisi quod in ed. ven. Bas. vers. I. pro W κ; sic scribitur,iμω κην , tum vers.
sit Epigramma Parum autemni rectius ut dicam , nihil praesidii hic offerebant vetustae mens br. A. in quibus editorum librorum errores aliis etiam monstris aucti sunt: unde constat, iam a primo editore aut a iunioribus libra-
728쪽
riis nonnulla correcta esse. Nam vers. i. deest in mem dbranis prim Um verbum ToυTo tum ibid. pro et tapio o, sic scribitur etr/Mopor o. Eaedem Mes. E. pro b. xnrvel xii habent μιμωμένnur vers. d. pro h πιὴν ' καλει,
vero vers. s. in metu repetsi vers. 6. in aliis id genus, nihil mutat. Quale in ed. Ven expressum erat hoc Epi- Tramma , tale repetiit, Stephanus in Adpendice Anetholoetiae pag. Et nihil mutans, nisi quod a. μυωκγ scripsit; bi . . και p, pro CTόν. Dein Brunckius suis Analectis ita illud inseruit T. I. pag. S . ut
verbo tenus TOUPIUM sequeretur, qui a se emendatum dederat in Epiit Crit. p. in . et Q. nonnullas quidem Casa uboni tenens emendationes, sed alia multa suo arbitratu mutans, speciosa magis ratione , quam veras Ut cum Schneidero recte iudicavit IACOB S, cui VS utique consulendae ad hoc Epigramma Animadversiones, Vol. l. Part. II pag. 33 sqq. Superest ut earuna dem emendationum, quae a nobis adoptatae lunt, pauci rationem reddamus. Primum risum recte iam a primo Editore constitutum iudicavi. Veri . a. iμta probavi, a TOUFI propositum; qui, Wων χιι ιγ mimorum florem interpretatus est. Potuerat tamen etiam cum Casa ubono ii 5 teneri; μίμos non personam , sed actionem mimicam intelligendou quasi dixisset αι ἐν μiμω, καὶ .pram peti. Veris . In
vulgata scriptura χε α acute mihi observasse IACOB visus erat, aliud quid latere probavique oιχω -κs, quod timidiuscule quidem ille propositierat. Quo recepto, simul ibidem, cum eodem docto viro , Σκιρσαλου ih fili corrigendum. Et ille quidem sic proposuerat scribendum
Tvethcc metirisp, φλωκ Σχι3πώλου υIὴ . Nobis vero visu in erat, necesse non esse ut ista verba in parenthesi posita intelligerentur , negligi autem posse augment Una in verbo cιχα κ . Veri O . Casauboni tenui emendationes Ad verba vero, Tobetorali steti, commode subintelligi posse obpotare, nec opus esse Ut vers. 6 diserte cum Casau b. adiiciatur id nomen, opportune ex Eurip. Phoen. I et docuit IACOB SQ qui tamen,
729쪽
p. i 6 IN LIB. IV. CAP. LXXVIII. aes
d quoniam eodem vers. 6. vocem hi via habuit suspeetain, sic corrigere tentavit:
Puto παλὰμti scribere voluerat Vir doctus, non trαλα- μων. Tenui ibi equidem , quamquam incertuS, Ocem tio latae, quam sic scriptam dedere membrauae ubiliterarum, concursus, tamquam debilis positio, quam dicunt, non impedierit fortaste, quo niuaus corripiatur
syllaba quod quidem negari scio ab Hephaestione in Enchirid pag. s. Initio eiusdein veri . . quidquid pro
corruptis vocibus etαν μαpetria substituas, vereor ne incerta semper mansura sit coniectura Equidem arct σαν ἀγαγεTE tentavi. Nec vero sane displicet Casa uboni, o=rect p. Quod si in pili et aliud quid quaerere volueris,(quod tamen non videtur necessarium pollis luspicari,
Id est, omnem virtutem auspicatori vel, qua ut Iti excelleret , eratis Latis 3 significans Otrinium minime placet OUPII inventum , in quo quidem maxime ille exsultavit. Nempe is versum hunc cuin tribus praecedentibus sic scriptos voluerat
Versura. Quamvis speciosa fuisset Casauboni emendatio, tamen tenendam esse librorum scripturam Γλαύκη c. docuit IACOB ex Theocr. IV. i. inibi Schol. itemque Plutarch de Pythiae Orac T. II. Opp. p. 3yT. a. Nempe Glauca celeberrima olim citharistria. Vers. S. Pro mendoso p ethp, pro quo rei op ediderat Stephanus re-ecte ii o scripsit ToUPet nempe litera, in quam desinit
vox praecedens, voculae etiam sequenti adhaeserar Vocem sex pi et ois idem in I κpsi sic i. e. adolescentihuso mutavit: quod non videtur fuisse necesse. attalum, totalum, Pancalum quos sodalis Theonis CAsAU- BONUS statuerat, IACOB coniectavit fuisse ex tibicinum, citharoedorum in poetarum numero; de Battalo etiam provocans ad Luci an adu Indo et c. 23. Quae interpretatio haud dubie multo pro habilior altera: at putem lame
equidem, intelligenda hic nomina ista potius ut titulos Animadu Ves. II. Tri
730쪽
6 6 ANIMADV. IN ATHENAEUM p. t C.
riis nonnulla correcta esse. Nam vers. i. deest in mem dbranis primum verbum Totieto tum ibid. pro iv sipio o, sic scribitur etrnpiovo o. Eaedem veri . . pro lλίμω χην vel ici habent iμωμένny vers. d. pro pὴπιὴν ' ἐκαλει,
nihil mutat. Quale in ed. Ven expressum erat hoc Epigramma , tale repetiit, Stephanus in Adpendice Anethologiae pag. Et nihil mutans, nisi quod U. 2. μυωκ scripsit .is. S. και τον , pro h Top. Dein Brunckius stiis Analectis ita illud inseruit T. I. pag. 8 . ut verbolenus TOUPIUM sequeretur, qui a se emendatum dederat in Epist Crit. p. m. a m nonnullas quidem Casauboni tenens emendationes, sed alia multa suo arbitratu mutanS, speciosa magis ratione , quam verari Ut cuin
Schneidero recte iudicavit IACOB S, cuius utiqUe consulendae ad hoc Epigramma Animadversiones, Vol. I. Part. II pag. 33 sqq. Superest ut earumdem emendationum,
quae a nobis adoptatae sunt, pauci rationem reddamus. Primum vestim recte iam a primo Editore constitutum iudicavi. Veri . a. iμta probavi, a TOUPIO propositum; qui, Wωpresipi mimorum florem interpretatu est. Potuerat tamen etiam cum Casaubono ii 1 teneri; μίμo non personam, sed amonem mimicam intelligendou quas dixisset et grum qiμω, κα ε 2υμEp.και. Vers. 3. In
vulgata scriptura χε α acute mihi observasse IACOB visus erat, aliud quid later: probavique oιχω -κs, quod timidiuscule quidem ille proposuerat. Quo recepto, simul ibidem, cum eodem docto viro , Σκιρ- πώλου υio fuit corrigendum. Et ille quidem sic proposuerat scribendum
Cetu*AE; Getas dispω , C κε' Ripπώλου υlio . Nobis vero visu in erat, necesse non esse ut ista verba in parenthesi posita intelligerentur, negligi autem poste
commode subintelligi posse obpotare, nec OpUS esse Ut vers. 6 diserte cum Casauh. adiiciatUr id nomen, opportune ex Eurip Phoen. 12 docuit IACOB SQ qui tamen ,