장음표시 사용
171쪽
creatos,aerias; habere corpor ut Apuleio Platoniaco , ac divo placet Aigustino, ipsos Platonico; in hac parte secuto: qui ob Auperbiam inde deiecti,pa
tim in terrae inmo, partim in aere versentur, noce
disiempor cupidi: qui idcirco, teste diuo Augustino
de da onum diuinatione, fersu cir celeritate omnes animantes longe antecedunt. Sed ante illam Plato in Epiramide,eoram natWa cdscripsit: Daemones genως uerium in terra, medias regione collocatos, colere debemin. Et quamvis bi daemones prope mossint, nunquam tamen nobis mamne apparent: predentia mirabilis participes an acuto quippe ingenio, tenacis memoria, cogitationes nostras omnes cognosilit.
Verum tu dices,Plato ibi de bonis loquitur daemonib. At mala quopiae ponit,cum alibi, tam epistola quadam ad amicos Dionis,qua docet, os eo ciam rebra Sicesu be ne acta, dum DionUm iunior de ipsius Dionis sententia, eas administrarit,er illam postea depravat psime egisse, inquiens: Nunc alit lae quis daemon,siue perniciosus aliquis ijssest ob ciens iniquitate er impietate cuncta perverti rursusq; perdidit.
Nec ille. P OL Υ. Sunt ergo daemones vel boni et mali R O B Sunt. POL TAlterum Ubi non conce dis Peripatetic quom princeps,uti i estis, ait Aristoteles,quidaemoni non meminerum: alterum nona mittit Axgustinus, ut estis libro de ciuitate Dei thono, quillulidae res apud uos, in malum semper pamtem acceptam iri. R OB. Magnos quidem adducis autores,atutrimq)defendam. Sunt inqua daemones, quor siexcem in dies singulos existam opera, qκα natura
172쪽
dira remm ulla nequit efficere, fame si multo sane est efficacifimased ne tempus teramus, illud aperte do cebit errorem eoru i qui sint, qui negem. Vidi ego,imo nemo non quotidie uidet, homine a demone prehensum,agitatimque, effundere ea quae nunquam audivit, er id aliena lingus, quam nunquam didicit. Hoc nisi daemonibM, est quisquam omnium qui audeat ignares Quod cutem demones bonos morepriporum vocitamus, de ea re haud laborare oportet, id quod parui restri placet sequi ueteres philosophos, quando nos etiam angelos aeque bonos atque malos dicimus POLY. Ais igitur bonos cr malos esse daemones sROB. Prorsus, quemadmodum ante dixi. POLMEcquid miseris apud Deum obeunt ROB. Mali enim iussu Dei,ab improbis sceleram poenas exigunt; Ita misit Deus in Aegγptum, ut e tin psalmo Ixxvij. iram indignationis, immsiones per angelos malas. Illud uero alterum daemovi genus saluti hominum studet et utrunq; diuus Ioannes Chosiostomus, homilia terti de patiemial ob testatur. P O LY. Dubito de ista tua definitione minister daemon , quis nemo homo nescit bonos Pilbe daemones, qui ierint perditum Sodomum proinde si uis ut tecum consentium, rem subtilius explicato . ROB. Vt ne ambigas,
subiiciam quod fatis dictu uel ab Augustino habemus: Malus itas daemon potest aduersus mulos homines, uelut in sium Bregem, nilὶ prohibeatur: aduersus bo noς non item, nisi Deus permittat: π id quidem non perdendum, sed ad probandum. Propterea malus Orion Iob, viro animi gitas integerrimo, postquam
173쪽
omne eius peculiu cocesu Dei corruperat, nuncium
flarat tulit. Ac ita Demp timones pariter bonosum malos,modb iustos homines, modo iniquos tetat, castigat,punit sed ut hos poenis aeternis, sic istos calamitatibM monas diuturnis agi est,quo de eorsi probi tale certum flat periculi Iam, credo, missilieri Lemonum iuxta mecum tenes. POLY. Quid e g sciunt ne per hoc futura R O B. Sciunt nempe. POLY. Minime tibi assentior, qui plane credochosiostomo. is enim in Evangelium Ioannis, bomialia XVIII. Deare ita loquitur: Praedictio futurora
immortalis Dei duntaxat opus est. Q nodii aliquando daemones aliquid praedixerant, stultum cr incantum uulgus deceperunt, eorimnq; vaticinia pasti myt ad rebendratur. Haec iste. ROB. Ego qgoci; tan tum 2 chosi omisententia non absiti sit etiam ma ximeprobem Sestit, quam, daemones inprimis, quae
ipsi machinaturi funeώ σfutura quaeda, utpote quasi
in procinctu, non aute longo post tempore exentura. Exempli causa dictis sit: Superiore aestate, qκ a modum audisti, cim ingens bellum in terra Italia a deret, inter Carolu caesarem σFrancificu Gallori
regem, essetq; cimino Galla in foedere clemens Romanus ponti ex, uenit in metem Carolo duci Borbo niensi, qui Caesaris copias ducebat, Clementem aliquo incommodo deimprouiso afficere, quo ille cogeretur emicum Gadam deserere. Has Borboniensis magnoram filii anoram tum Germanoru peditum numero instructus, ex agros Placentino princtus in Mir
riam deficerit, praedicansbebe si Florethri ει ,
174쪽
quod illi etiam Gallarum partes sequerentari ut se suum conflim artificio tegeret: qui ubi eo pervenit. omissa uia quae Horentia ducit, primo quos die S nasse contulit, illincs Romam approperauit, quo ciι omnium opinione celerius uenitet, facile eam rebus omnibus imparatissima ossendit, primos impetu cae pit,ubilari ipse occubuit. At milites uictoria usii, Vmbem occupant, clementemq- arce diui Angeli includunt, qui paulo post fest in eorum fidem permittere coactus est. Ad proposita redeo. Daemones igitur potuerunt ex tanto rerum motu, Cr attreius partis studio Mehementi praesentire ac praedicere, breuisti sitit urbs caperetur sed illud haudquaqua ante, quieta Borboniensis id confiiij ccxphyet Romae inuadenda. POLY. Rem iam teneo. ROB. Expecta, d concludam,siuis nihil ambigi. Sic daemonum malitia, uti diuus Ambrosius in Evangelium Lucae ait, etiam occulta deprehendit. nam tu id illi incumbunt, ut i clam, quo mortalassibi credunt, credentes fallant: quado tali unt natinae,ut nihil eis sit antiquius q dolis, qmachinis, quam Alluc sacpraestigiis mortale conti
nentercircumuenire, in errationems trahere quan
quamuli te demonstrasse signis uires dolosi machinas,fallacias, pro Cias, iampride christin praestrinxerat, POL Υ cur non potius si tulerat s ROB. Quia Deus,sicut Origenes homilia xiij uper Niseros testatur, non Iruli id daemonam genus amem pisdamnare, qui qui Matthaeis Seructorem rogabano, ne se ante tempus torperet. POLY. An ex ι utro
175쪽
ROB. Haudquaquam puto praesidi enmutela vis di bolles sint, qui dies noctesq; nos oppugnent, in certame, uocet,quu telis Apostolo Non coronabitur, nisi quifrtiter pugnarit. Sane ubi certamen non est, ibi nulla praemi , nulla uictor spes existit. P O Lcmena manu rem attigistised utinam istoria daemoni malitia nequitias ad nos aditu haberet aut di ficilis rem, quo nobis per eam in animi siecuritate, in qua uia tam illam pono beatum,acquiescere liceret: aut si ita Acto opus est, longe Aciliorem,ut ex acri certamine laetiorem reportaremos uictoriam,postq prost qui is
pugnando anjmost restiterint. ROB. Neutram in rem nostra esset: si enim daemones zinhiberentur,ne ad nos tentandos aggredi possent, icti contra atq; eorum
natura est,sicere cogerentur,ac ita ante tempus damnaretur, id quod Deus no uult. nam teste Origene, ineudem homilia, damnare, est auferre eis arbitri dati potestatem, er ante tempus inserre iudicium.Sin pro suo iure integrat esset sevire, perbreui tempore omne hxmanu genus perditu irent. Igitur Deus perinde ijs malis piritibus ac bonis, nostrae salutis causa, interduutitur. POL Υ. Utitur ne Deus et ii malis e ROB.
Utitur, inquam. Verbi gratia: Deus olim per malam daemone, uti ante ostendimus, patientie Iob pericula fecerat. Item malitia, inuidis, C proditio Igdae, inque, uti ait Ioannes, ingressus erat Satanas,no fulget. crux cir)li,queadmoduidem Origenes homil.xu .Qrmat,non extitiset, de nostra manavitperpetua
176쪽
atam diutius uiuunt,longὸ scienti mi, quam a primo
animaduerterim homιnes rerum Aturarum notionis cupidos,duce natura, obstruare animantium corpo ram vocums moim,quibws coniectura augurari uturam aliquid poste talasfecerunt Asiati Aut cum animantes ipsae aut insolitis uolatibus, aut garritibus te triuigna miranda daret,isti demeter eis modi ilignis adducti,artem augurandi uanitatis plenam confece rint , qua tam siverstitio e qxam aniliter fistura qua rerent. od institutum daemones augendum exist mcntes, quῆ postmota mali aliquid terris populis uel pendere praesentirent, ita in hominum animos inducebant,ut Acile crederent ita ipsum malum deorum suora nutu ,sibiper ea formitania animantiu signa,
aut uoces ex simulacris diuinatus, ut irebitur, edit si
indicari: qui sic dementati ex suis obstruationibu quicquid inde commodi accipiebat,st i diis prius monitos,stem prosperitate habere putabant, quod mala ante cognit Acile declinurifoleat. POLT Ita
homines a cacodaemonibuου moniti,Matim omen auertebant f ROB. Me interpellus nunc e quae tu audire, em quae isse referre haseo, attende potius, quia paulo post intelliges ea monitu bono non fuisse credetibus. Item miseri mortales diis illis mulis idem de bonorem habere, eosq; in familiaritatem recipere coeperunt.Itas memoriae proditum est, Nimum Romano ram regem ompham Aegeriant, in Sertoriam ce vari Dianae,ut praedicabat, numineas' tam confutatricem, er Socratem daemonem consiliarissim, quem
Apuleius desi appellat, habui'. P Q LΥ. Bestiant
177쪽
deant, π daemonem dea ecquis unqgm dixit ROB Sertorius , Cr societare. POLY. Quid boni igitur ab istisambo cohecuti sunt R OB . Id scilicet, uti lenibit suo iuuante deo,coactus sit uitammire ueneno: et ille nullo siue deae monitu edoctus, mesticafraude perierit. POL Υ. Eo praemio di gentium remunerabant suos cultoress R O B. Non sane lio, er id porro haud occulte siquidem, uti tu libro de Rem inuentoribus quinto luculenter demon rWE, humanuhosti usibi immolatus nolebant. POL Υ. O 'perru ciosam aeque deorum humani sanguinis sitim, atq; mortalium amentia iniquitatems, paricidas colere Iubuerit, quos ipsi uis legibus supplicio mactandis, non
item calendos iam inde a principio sanxerunt. Sed dicet ali uinIstud ficiendum erat, quo maius averrun caretur periculam quod iam supra caput essetiqvado
satis con tu teste Dion is vilicarnaseo, Iouem σApollinem magnis ascisse Italiam cladibus,qubd d cuma hominum ibinon fuisset immolata: r Publium
Deci patrem,Romanam cossule, ac deinde Decisistium acie inclinante, spontesie ais hostes dijs munibus ex diraesuperstitionis instituto, omnib. deuoui precibus. R O B. Pulchram sane per tempus exem plum daemoniacae muris narrastis nota tempora in ilicia, quibus humanae mentes demonam prestin c pie, serialudibria non cernerent. Mi operae preeiu hic cognostere demovi simul infidiosesaries, etRomanorum hominsi caecitatem, qui crediderint Deciupatrem,ut de filio taceamus', bello Latino potuisse focis hostes deuouere, in Pos nullum itu iste babuerit.
178쪽
At qui haud dubi Pit, no oportuisse Decio cadente, Latinos cadere qui ubi Decius est telis obrutus,no signa uadestrueressed usq- eo restiterat, ta non paruodem T. Manlij alterius Consilis negocis, i fugatissimi. P o L MFortasse urbes aliquis excantauit eos a Decio incantatos RO B. Nego,ut dixi, Decisi potuise Latinos carminibus ad interitu trabere, quat do incantamenta apud priboes, tametsi onani uperstiatione refertos semper in questione ἰi ualeret ne Hiqvid. Apud nos uero dubium non est, quin nullius sim momenti, id quod lex, quod religio, quod ratio docet: quae idcirco de patrum sententia, iampriae damnata punt . Quapropter expedit ut ea missa Iaciamus, ne propiana sacris miscere videamur. P O L Υ. Non intermittas, quaeso,para dilputare de istius di ined-tationibus, quas audio no usis eo improbatu iri, quia liceat Dei nomine interdit uti. ROB. Nihil est, uideo, quod moremur diuum, adeo urges. Itas ex tuo Plinis,ut ne sacros autores in rem ridicula demus te stes, tute haurito, quae de me quaeris: ille enim libro Naturalis historiae xxxij,bonum eiusmodi deliramentorum partem ponit, tantis facit, ut ad extremium ita concludat: Sed in prodendo obstat ingens uerecundia, in tanta animorum varietate.Quapropter de bis, ni libitis cuisAterit, opinetur. Homo sane prudes non putauit; c a veritate recedendum, uise autore in posterim tempus, eius uanae obstruationis cura alioς
tengeret. Ueruntamen certam habemm, in ueteri
animis dissediste emper opinionem, uel potius stultiatum,quae etiam nano permultos amentes tenet, ut creΚ s derent
179쪽
rentpo est coelum pariter atque terram uerbis quia . fidam,ad carminissimilitudinem compositis, mou rc Vergilius: carmina ues coelopo vi deducere lunam. Item: Frigidus in pratis cantando rumpitur anguis.cato de re rustica, luxata membra hac cantiones sena fieri tradit: Danata, dariti, dardaries, asturaries. G reliquae. P OLΥ. Bone deus, cata vir tam sc-piens,duxit aniso ii iam cantionem, uerbis nihil significantissim compositam, valere aliquid, ad molim daem Deum 'ROB. Ita est. M. quoque Varro haud cxtra talem culpam est, qui astimat camine sanaripodagras. Marsorum, qui italiae populi fiunt, cantu serpentes contrahi, uulgo tradiderunt. M. Servilius Novianus in lippitudinis metu, duabus literis graecisae αρ ciartum inscriptum, lino ad collum circumligatam ferre consueuerat. P O L Υ. Istud profecto institutum haud obsolevit quippefiunt bene multi a uese rijs mugilbis ita instituti, ut pro certo quilii habeans se uagentes fores uerba Euangelica, uel psitam aliquem eodem modo gestarint. ROB. Verium nempe
dicisset isti nihil uerisapiunt, qui perinde quasi prae
Merar notis, non sit inscriptura sacra quicquam aliud ιttendendum, tessiuas in ope diuina minime poventes, tamam uim in chartis inesse credui sane christus uoluit sium Euangeli- publice praedicari, no quo mortales muta scripta manibus ferret, sed eor sensa mente perciperent, memorias tenerentiaceterent quod per e rusti essent , hoc esst, a Deo tam comporis sim dimi sal tem expectarent. P O L DBene
180쪽
Bene reprehendis, benes admones. caeterum quo
tψqui fis Hi, qui contemptui artem habeat, in qua doloris magnitudine aliquando eiulans,repererit auxialium, quod dies noctesq; exclamauerit s Illud mehercules est quamobrem etiamn- sim, qui incantationibus sidem ex eo minus abrogent, quod compe tum habeant eas leuare aegrotantes: iraminem tu ne sanguinis ex naso, uel ex uulnere, praesens r me
diam carmen esse let. Sic Homerus scribit,in ssem accepto uulnere in kmine, profluuia sanguinis cuntatione cohibui . Ita dolor cupitis, ita dentiam. ita fibris edatur, mitigatur, militur. ROB. Sed quota pars laborantium morbis leuatur POL Υ. BOne magna. ROB. Quare non cuncti, qui ad eos maleficos medicos,incantatores,confugiunt s P OL Υ. I si huc perinde menit: ac certostio, incantamenta nonnunqua esse ijs leuamento qui morbo quopiam tentantur. ROB. Ain te certum scire Niam costes tibi de morbi aut doloris longinquitatevirauitate ,e seu ubi tu leuatione Nam id aepe accidit in corporibus lectis. Quod si no affirmabis,as abis aut
nequaquam, ni uoltieris pote mentiri, quaeram ex te, pote, i ne ita usu uenire, ut egrotin eo ipso temporis p cto incipiat bellebe habere, quum quis ad recitandum cammen aggreditur Quod negabis etiam: quicquam diligenti quicquam curationi, quicquam deniquae naturae tribuendam negabis. Ecquis enim puta deo negliges est, qui quum coeperit aduersi vexari valetudine,primo quos die non abstineat i quotidianis cibari Adeinde thon adhibest remedia. μοιρέπ